Όταν οι Νεκροί θα Ξαναζήσουν!

«Είπε προς αυτήν ο Ιησούς· Εγώ είμαι η ανάστασις και η ζωή. Ο πιστεύων εις εμέ, και αν αποθάνη, θέλει ζήσει· και πας όστις ζη και πιστεύει εις εμέ δεν θέλει αποθάνει εις τον αιώνα.»—ΙΩΑΝΝΗΣ 11:25, 26.

 1. (α) Τι θα απαιτούνταν για να ισχυριστεί κάποιος πάνω στη γη ότι είναι «η ανάστασις και η ζωή»; (β) Πάνω σε ποια βάση αυτός που το ισχυρίζεται μπορεί να υπηρετήσει μ’ αυτή την ιδιότητα;

ΑΣΦΑΛΩΣ θα χρειαζόταν μεγάλη τόλμη για να κάνει κανείς τη δήλωση, «Εγώ είμαι η ανάστασις και η ζωή.» Αλλά αυτό είναι ακριβώς εκείνο που είπε ένα πραγματικό ιστορικό πρόσωπο, ο Ιησούς Χριστός, για τον εαυτό του πριν από 19 και πλέον αιώνες. Ένας από τους αποστόλους του, που ονομαζόταν Ιωάννης, τον άκουσε να το λέει αυτό και το κατέγραψε για δικό μας όφελος σήμερα. (Ιωάννης 11:25) Ο Ιησούς εννοούσε ότι ήταν ‘η ανάσταση και η ζωή’ για το νεκρό και αποθνήσκον και ήδη ενταφιασμένο ανθρώπινο γένος. Βέβαια, και ο ίδιος πέθανε με βάναυσο θάνατο πάνω σ’ έναν πάσσαλο εκτέλεσης έξω από τα τείχη της Ιερουσαλήμ, κι έτσι ο Πατέρας του, ο Ιεχωβά Θεός, έπρεπε να γίνει σ’ αυτόν με τη σειρά του «η ανάστασις και η ζωή.» Την τρίτη μέρα του θανάτου του Ιησού, ο Παντοδύναμος Θεός τον ανέστησε από τους νεκρούς και τον περιέβαλε με αθάνατη ζωή στον κόσμο των πνευματικών πλασμάτων. Ο Ιησούς, παίρνοντας θαυματουργικά σαρκικό σώμα σαν κι αυτό με το οποίο πέθανε, εμφανίστηκε στους θλιμμένους μαθητές του, και μάλιστα σε μια περίπτωση σε περισσότερους από 500. (1 Κορινθίους, κεφάλαιο 15) Έτσι μπορούσε να γίνει πραγματικά η ανάσταση και η ζωή για το ανθρώπινο γένος για το οποίο πέθανε.

 2. Γιατί δεν μπορεί απολύτως κανείς σήμερα να περιφρονήσει την ανάσταση του Ιησού Χριστού σαν ένα μύθο του πρώτου αιώνα μ.Χ.;

² Κανένας άνθρωπος που ζει σήμερα δεν μπορεί να ειρωνεύεται ή να περιφρονεί αυτή την αποδειγμένη ανάσταση σε ζωή του Ιησού Χριστού που προσηλώθηκε σε πάσσαλο και να τη θεωρεί σαν ένα μύθο που κατόρθωσε να κυκλοφορήσει πλατιά τον πρώτο αιώνα μ.Χ. Αν εξαιρέσουμε τον γιατρό Λουκά, ο οποίος έγραψε δύο βιβλία της Αγίας Γραφής, το ευαγγέλιο του Λουκά και τις Πράξεις των Αποστόλων, όλοι οι άλλοι συγγραφείς των 25 άλλων βιβλίων της λεγόμενης Καινής Διαθήκης είδαν με τα μάτια τους τον αναστημένο Γιο του Θεού. Ένας από τους πιο εξέχοντες μάρτυρες ήταν ένας πρώην διώκτης των Χριστιανών, ο Σαούλ από την πόλη της Ταρσού, ο οποίος έγινε ο Χριστιανός απόστολος Παύλος, και ο οποίος έγραψε 14 βιβλία της «Καινής Διαθήκης» στην κοινή Ελληνική γλώσσα των ημερών εκείνων.

 3, 4. Τι είπε ο απόστολος Παύλος πάνω στο Λόφο του Άρη στους Αθηναίους για τη μέρα κρίσης του Θεού και για την ανάσταση;

³ Κάποτε, όταν βρισκόταν στην πόλη της Αθήνας, στην πιο σπουδαία Ελληνική πόλη, με την υψηλή πολιτιστική παράδοση και διανόηση, ο Παύλος σύρθηκε μπροστά σε δικαστές του Ανωτάτου Δικαστηρίου που συνεδρίαζε στο Λόφο του Άρη ή στον Άρειο Πάγο.

⁴ Με τον πρέποντα σεβασμό ο Παύλος απευθύνθηκε σ’ εκείνη τη σύναξη των διανοούμενων στο Λόφο του Άρη. Χωρίς να θέλει να προσβάλει το κοσμικά σοφό και με υψηλή μόρφωση ακροατήριό του ο Παύλος προχώρησε και είπε, φέρνοντας τη μαρτυρία του και την απολογία του σ’ ένα μεγαλειώδες αποκορύφωμα:

«Τους καιρούς λοιπόν της αγνοίας παραβλέψας ο Θεός, τώρα παραγγέλλει εις πάντας τους ανθρώπους πανταχού να μετανοώσι, διότι προσδιώρισεν ημέραν εν η μέλλει να κρίνη την οικουμένην εν δικαιοσύνη, δια ανδρός τον οποίον διώρισε, και έδωκεν εις πάντας βεβαίωσιν περί τούτου, αναστήσας αυτόν εκ νεκρών.»—Πράξεις 17:30, 31.

 5. Ποια ήταν η αντίδραση εκείνου του Αθηναϊκού ακροατηρίου, και έτσι σχετικά με ποιον εγείρεται ερώτημα;

⁵ Πώς αυτή η αξιοσημείωτη διδασκαλία για την ανάσταση των νεκρών φάνηκε σ’ εκείνους τους Έλληνες που πίστευαν στην αθανασία της ανθρώπινης ψυχής; «Ακούσαντες δε ανάστασιν νεκρών, οι μεν εχλεύαζον, οι δε είπον· Περί τούτου θέλομεν σε ακούσει πάλιν.» Ακόμη νόμιζαν ότι αυτός ήταν «ξένων θεών κήρυξ.» Ωστόσο, ο Διονύσιος, ένας δικαστής του Αρείου Πάγου, εκτίμησε αυτά που ο Παύλος είπε για την ερχόμενη μέρα της κρίσης για όλο το ανθρώπινο γένος, και έβαλε το ζήτημα στην καρδιά του. Το ίδιο έκανε και μια γυναίκα που λεγόταν Δάμαρις. (Πράξεις 17:18, 32-34) Αλλά τι θα πούμε για μας σήμερα σ’ αυτόν τον πολύ προηγμένο επιστημονικό αιώνα; Αυτό δεν είναι ζήτημα για γέλια!

 6. Ήταν η ανάσταση του Ιησού η πρώτη περίπτωση ανάστασης νεκρών ανθρώπων, και ποια δυνατότητα θα έχουν εκείνοι τους οποίους ο Ιησούς θα αναστήσει σε ζωή;

⁶ Βέβαια, η ανάσταση του Ιησού Χριστού δεν ήταν η πρώτη περίπτωση που νεκροί άνθρωποι αναστήθηκαν σε νοήμονα ζωή. Η Βίβλος αναφέρει και προηγούμενες περιπτώσεις, περιλαμβανομένης και της ανάστασης του Λαζάρου, τον οποίο ο ίδιος ο Ιησούς ανέστησε σε ζωή την τέταρτη μέρα από το θάνατό του και τον ενταφιασμό του. (Ιωάννης 11:1-44) Αλλά η περίπτωση της ανάστασης του ίδιου του Ιησού ήταν η πιο σπουδαία για όλο το ανθρώπινο γένος. Αυτός δεν ξαναπέθανε πια, όπως συνέβη με τους άλλους· αλλά τώρα, σ’ αυτή την αναστημένη, αθάνατη κατάστασή του, μπορεί να είναι η «ανάστασις και η ζωή» για τους ανθρώπους ώστε ν’ αποκτήσουν μια χωρίς διακοπή, ατελεύτητη ζωή σε τελειότητα, χωρίς την καταδίκη του θανάτου και κάτω από την παγκόσμια κυριαρχία του Θεού.

 7, 8. (α) Πώς το μήκος της ζωής του Αδάμ και του Μαθουσάλα αποδεικνύουν ότι το τελειοποιημένο ανθρώπινο γένος θα έχει τη δυνατότητα να ζει για πάντα; (β) Πόσης διάρκειας θεωρείται ότι ήταν η ζωή του Μελχισεδέκ, και τι υποστηρίζει αυτό για τη ζωή εκείνου τον οποίο προεικόνισε;

⁷ Η δυνατότητα για ατελεύτητη ζωή πάνω στη γη όταν το ευπειθές ανθρώπινο γένος απελευθερώνεται από την πτώση στην αμαρτία και στο θάνατο (εξαιτίας του πρώτου ανθρώπου Αδάμ) αποδεικνύεται ότι είναι δυνατή από το γεγονός ότι ο Αδάμ, μολονότι αμάρτησε εναντίον του Θεού, έζησε 930 χρόνια, και τον περισσότερο αυτό το χρόνο έξω από τον τέλειο κήπο της Εδέμ. Ένας από τους απογόνους του, ο Μαθουσάλα, έφτασε σε ηλικία 969 χρόνων. (Γένεσις 5:5, 27) Ο Μαθουσάλα πέθανε το 2370 π.Χ., και το ίδιο εκείνο έτος ο παγγήινος Κατακλυσμός των ημερών του Νώε εξάλειψε όλους τους ανθρώπους και τα ζώα που βρίσκονταν έξω από την κιβωτό, μέσα στην οποία ο Νώε και η οικογένειά του βρήκαν καταφύγιο. Αιώνες αργότερα, το 1933 π.Χ. το αργότερο, εμφανίστηκε πάνω στην ανθρώπινη σκηνή μια ιεροσύνη, η ιεροσύνη του Μελχισεδέκ, ο οποίος ευλόγησε τον πατριάρχη Αβραάμ και ο οποίος είχε την επιδοκιμασία του Θεού. Οι χρονολογίες της γέννησής του και του θανάτου του δεν δίνονται.

⁸ Έτσι η ιεροσύνη του στη Σαλήμ όπου ήταν βασιλιάς καθώς και ιερέας, φαίνεται σαν να είναι ατελεύτητη. (Γένεσις 14:18-20) Η δυνατότητα ζωής του αναστημένου Ιησού Χριστού παρομοιάζεται μ’ εκείνη του Βασιλιά—Ιερέα Μελχισεδέκ, γιατί το Εβραίους 7:15-17 μας λέει ότι ο δοξασμένος Ιησούς Χριστός έχει τώρα «δύναμιν ζωής ατελεύτητου [ακατάστρεπτης, ΜΝΚ] · διότι μαρτυρεί λέγων ότι Συ είσαι ιερεύς εις τον αιώνα κατά την τάξιν Μελχισεδέκ.» (Βλέπε επίσης Ψαλμό 110:1-4.) Έτσι στη διάρκεια όλης της περιόδου από την ουράνια ενδόξασή του το 33 μ. Χ., ο Ιησούς Χριστός που καταστάθηκε αθάνατος έχει ενεργήσει σαν Αρχιερέας προς τα μέλη της ανθρώπινης οικογένειας, για χάρη των οποίων πρόσφερε τον εαυτό του σαν τέλεια ανθρώπινη θυσία. Έτσι, μπορεί να ενεργεί σαν δεύτερος Αδάμ στην ανθρώπινη οικογένεια που μαστίζεται από το θάνατο. Όταν στον ορισμένο καιρό αναστήσει τους νεκρούς ανθρώπους σε επίγεια ζωή, θα τους δοθεί η ευκαιρία να αποκτήσουν αιώνια ζωή σε ανθρώπινη τελειότητα στον Παράδεισο που θα εκτείνεται σε όλη τη γη. Ανόμοια με τον πρώτο Αδάμ, ο αυτοθυσιαστικός Ιησούς Χριστός δεν θα αποτύχει στην ευθύνη του απέναντι στην ανθρώπινη οικογένεια για την οποία έχυσε το τέλειο αίμα της ζωής του.—1 Κορινθίους 15:22-45.

Οι Νεκροί θα Ξανασυναντηθούν Πάνω στη Γη

 9. Πώς ο Θεός εξισορρόπησε τα ζητήματα σύμφωνα με το 1 Κορινθίους 15:21 και Ρωμαίους 5:12, ώστε να αναστηθούν οι νεκροί απόγονοι του Αδάμ και της Εύας;

⁹ Για τη συντριπτική πλειονότητα του ανθρώπινου γένους που έχουν ζήσει πάνω στη γη, το προνόμιο να ξαναζήσουν πάνω στη γη κάτω από την υποσχεμένη Βασιλεία του Θεού δια του Χριστού θα εξαρτηθεί από την ανάσταση των νεκρών. Ο απόστολος Παύλος δίνοντας μαρτυρία για την ικανότητα του Θεού να εξισορροπήσει δίκαια και τέλεια τα ζητήματα, έγραψε τα εξής σαν ένας μάρτυρας της ανάστασης του Ιησού Χριστού: «Επειδή ο θάνατος ήλθε δι’ ανθρώπου, ούτω και δι’ ανθρώπου η ανάστασις των νεκρών.» (1 Κορινθίους 15:21) Ο Παύλος στην επιστολή του στους Χριστιανούς της Ρώμης έγραψε τα ίδια που είχε γράψει και στους Χριστιανούς της Κορίνθου: «Δι’ ενός ανθρώπου η αμαρτία εισήλθεν εις τον κόσμον και δια της αμαρτίας ο θάνατος, και ούτω διήλθεν ο θάνατος εις πάντας ανθρώπους, επειδή πάντες ήμαρτον.» (Ρωμαίους 5:12) Μ’ αυτό υπόψη, ο Ιεχωβά Θεός μπορούσε να κάνει διευθετήσεις για τους απογόνους του Αδάμ και της Εύας να απολυτρωθούν μέσω του μοναδικού ανθρώπου που αποδείχτηκε ότι αποτελεί εξαίρεση στον κανόνα που αναφέρεται στους Ρωμαίους 5:12.

10. Πάνω σε ποια βάση μπορούσε ο Ιησούς Χριστός να προσφέρει την ανθρώπινη θυσία του σαν αντιστάθμισμα και να γίνει Αιώνιος Πατέρας στους απόγονους του Αδάμ;

¹⁰ Η εξαίρεση εκείνη ήταν ο Ιησούς, τον οποίο ο Θεός έκανε να γεννηθεί θαυματουργικά από την Ιουδαία παρθένα Μαρία, την κόρη του Ηλί από τη βασιλική φυλή του Ιούδα. (Λουκάς 3:23-38) Σαν θυσία, η τέλεια ανθρώπινη ζωή του μπορούσε να πάρει τη θέση της τέλειας ανθρώπινης ζωής την οποία έχασε ο Αδάμ και δεν είχε δικαίωμα να μεταβιβάσει σε κανέναν από τους φυσικούς απογόνους του επειδή αμάρτησε εκούσια ενάντια στον Δημιουργό του στον κήπο της Εδέμ. Συνεπώς, ο αναστημένος Ιησούς Χριστός μπορούσε να χρησιμεύσει σαν ο «Αιώνιος Πατέρας» για όλους εκείνους για τους οποίους ο πρώτος Αδάμ είχε κάνει τον εαυτό του αμαρτωλό πατέρα. Έτσι ο Γιος του Θεού μπορούσε να γίνει ο Αιώνιος Πατέρας τους.—Ησαΐας 9:6.

11. Αν ο Ιησούς Χριστός και οι απόστολοί του, όσο ήταν ακόμη στη γη, μπορούσαν να ανασταίνουν νεκρούς, τι θα πούμε για την ικανότητα του Ιησού να το κάνει αυτό από τον καιρό της ανάστασής του κι έπειτα;

¹¹ Όταν ο Ιησούς Χριστός και οι απόστολοί του ανέστησαν ανθρώπους από τους νεκρούς, αυτοί οι αναστημένοι δεν ήταν απαλλαγμένοι από τα αποτελέσματα της καταδίκης του θανάτου που είχαν κληρονομήσει από τον πρώτο Αδάμ. Έτσι, ακόμη και ο πολυαγαπημένος φίλος του Ιησού, ο Λάζαρος, ξαναπέθανε και έχει ανάγκη της τελικής ανάστασης κάτω από την εγκαθιδρυμένη Βασιλεία του Θεού. Αλλά αυτό δεν θα παρουσιάσει κανένα πρόβλημα. Αν ο Ιησούς, όταν ήταν τέλειος άνθρωπος πάνω στη γη, είχε λάβει τη δύναμη να ανασταίνει νεκρούς ανθρώπους για να ανανεώνει και να παρατείνει την επίγεια ζωή τους, τουλάχιστον για ένα διάστημα κάτω από το τωρινό σύστημα, δεν θα είναι πολύ πιο ικανός να αναστήσει τους νεκρούς ανθρώπους στον ορισμένο καιρό του Θεού, τώρα που είναι και πάλι πνευματικός Γιος του Θεού; Ασφαλώς μπορεί, αφού του έχει δοθεί όλη η εξουσία στον ουρανό και στη γη από τον καιρό της δικής του ανάστασης και της ανάληψής του πίσω στον ουράνιο Πατέρα του.

12. Διεκόπη η σχέση του Ιησού Χριστού με την ανθρώπινη οικογένεια λόγω του τρόπου που αναστήθηκε, και πώς αυτός θα εκπληρώσει εντελώς το σκοπό της ανθρώπινης θυσίας του;

¹² Όταν ένας από τους μαθητές του Ιησού, ο απόστολος Παύλος, εξέταζε την ανάσταση στην επιστολή του στους Κορινθίους Χριστιανούς είπε: «Ούτως είναι και γεγραμμένον· Ο πρώτος άνθρωπος Αδάμ έγινεν εις ψυχήν ζώσαν ο έσχατος Αδάμ εις πνεύμα ζωοποιούν.» (1 Κορινθίους 15:45) Το γεγονός ότι λέγεται έσχατος Αδάμ δείχνει ότι έχει ακόμη κάποια οικογενειακή σχέση με την ανθρώπινη φυλή. Το γεγονός ότι τώρα είναι υπερανθρώπινη πνευματική προσωπικότητα δεν αλλάζει το ζήτημα. (Ψαλμός 8:4, 5· Εβραίους 2:5-9) Στη διάρκεια της ερχόμενης χιλιετούς ημέρας κρίσεως, θα φέρει σε πέρας το σκοπό της τέλειας ανθρώπινης θυσίας του ξαναφέρνοντας σε ζωή τους νεκρούς ανθρώπους για να έχουν την ευκαιρία να εξυψωθούν σε τελειότητα σε μια Παραδεισένια γη και να τον έχουν σαν τον Αιώνιο Πατέρα τους και Άρχοντα Ειρήνης. Έτσι θα ακυρώσει αυτά που ο Αδάμ έκανε σ’ αυτούς.

13. Τι είπε ο Ιησούς στη Μάρθα για τους νεκρούς και ζωντανούς που πίστευαν σ’ Αυτόν πριν αναστήσει τον Λάζαρο από τους νεκρούς;

¹³ Πριν αναστήσει ο Ιησούς τον αγαπητό του φίλο Λάζαρο από τους νεκρούς, είπε στη Μάρθα, την αδελφή του Λαζάρου: «Ο αδελφός σου θέλει αναστηθή.» Η Μάρθα νόμιζε ότι ο Ιησούς μιλούσε για το πολύ μακρινό μέλλον και απάντησε: «Εξεύρω ότι θέλει αναστηθή εν τη αναστάσει εν τη εσχάτη ημέρα.» Τότε ήταν που ο Ιησούς χρησιμοποίησε την ευκαιρία για να κάνει αυτή την αξιοσημείωτη δήλωση: «Εγώ είμαι η ανάστασις και η ζωή. Ο πιστεύων εις εμέ, και αν αποθάνη, θέλει ζήσει· και πας όστις ζη και πιστεύει [ασκεί πίστη, ΜΝΚ] εις εμέ δεν θέλει αποθάνει εις τον αιώνα.»—Ιωάννης 11:23-26.

14. (α) Τι θα χρειαστεί ένας άνθρωπος πριν μπορέσει να ασκήσει πίστη στον Ιησού; (β) Αν ο Θεός εκλέγει ένα τέτοιο άτομο για την ουράνια κληρονομιά, τι θα πρέπει να γίνει έστω κι αν χρειαστεί να πεθάνει;

¹⁴ Για να ασκήσει πίστη στον Ιησού Χριστό, θα πρέπει κάποιος να ζει και να ακούσει ή να μάθει γι’ αυτόν. Τότε θα μπορούσε το άτομο αυτό να αφιερώσει τη ζωή του στον Θεό μέσω του Χριστού και να συμβολίσει αυτό το αποφασιστικό βήμα με βάφτισμα στο νερό. Αν ο ουράνιος Πατέρας του Ιησού Χριστού αποφάσιζε να καλέσει αυτόν τον αφιερωμένο, βαφτισμένο μαθητή του Γιου του στην ουράνια κληρονομιά μαζί του, θα τον γεννούσε με το πνεύμα του. Αυτό θα σήμαινε ότι ο γεννημένος με το πνεύμα μαθητής θα έπρεπε τελικά να πεθάνει σαν άνθρωπος. Αλλά ο Ιησούς είπε: «Και αν αποθάνη, θέλει ζήσει.» Στην περίπτωση αυτή θα του δινόταν ζωή σαν αναστημένο πνευματικό πλάσμα στο ουράνιο βασίλειο με τον Ιησού.

15. Ποία θα είναι η θέση στην ανάσταση ενός ατόμου που άσκησε την κατάλληλη πίστη και ωστόσο δεν γεννήθηκε από το πνεύμα του Θεού αλλά πέθανε;

¹⁵ Αν σήμερα ένας αφιερωμένος, βαφτισμένος μαθητής που δεν γεννήθηκε από τον Ιεχωβά Θεό για ουράνια κληρονομιά με τον Χριστό, πεθάνει, όπως πολλοί έχουν πεθάνει από τότε που άρχισε η σύναξη των «άλλων προβάτων» του Χριστού τότε τι θα γίνει; (Ιωάννης 10:16) Επειδή θα έχει ασκήσει πίστη σ’ Εκείνον ο οποίος είναι «η ανάστασις και η ζωή,» θα είναι σε πλεονεκτική θέση στο νέο σύστημα αμέσως μόλις αναστηθεί και πιθανόν από την έναρξη της ανάστασης. (Εβραίους 11:35) Έτσι θα είναι από νωρίς διαθέσιμος για ειδικά προνόμια υπηρεσίας κάτω από την ουράνια Βασιλεία. Μ’ αυτόν τον τρόπο η ελπίδα της ανάστασης με την οποία πέθανε θα έχει πραγματοποιηθεί, για τη δόξα του Θεού!

16, 17. (α) Τι θα γίνει σχετικά με την ανάσταση στα άτομα των προ-Χριστιανικών χρόνων που απλώς απέβλεπαν στην έλευση του «σπέρματος» της «γυναίκας» του Θεού; (β) Με ποια λόγια μας διαβεβαίωσε ο Ιησούς για την ανάστασή τους;

¹⁶ Σ’ αυτήν την διευθέτηση της ανάστασης θα έχουν μέρος όχι μόνο εκείνοι οι οποίοι έχουν θέσει πίστη στον Ιησού Χριστό από την πρώτη έλευσή του αλλά επίσης και οι άνθρωποι των προ-Χριστιανικών χρόνων οι οποίοι, με πίστη στον Ιεχωβά Θεό, απέβλεπαν στην έλευση του «σπέρματος» της συμβολικής «γυναίκας» του, όπως είχε προειπωθεί απ’ αυτόν στη Γένεση 3:15. Το «σπέρμα» εκείνο αποδείχτηκε ότι ήταν το ίδιο μ’ εκείνο που αργότερα ονομάστηκε ‘το σπέρμα του Αβραάμ.’ (Γένεσις 12:1-3· Γαλάτας 3:16) Αυτοί οι οποίοι απέβλεπαν στην έλευση αυτού του «σπέρματος» του Μεγαλύτερου Αβραάμ, του Ιεχωβά Θεού, περιλάμβαναν, βέβαια, τον πατριάρχη Αβραάμ και το γιο του Ισαάκ και τον εγγονό του Ιακώβ, ή Ισραήλ. Επιβεβαιώνοντας τη βεβαιότητα της ανάστασής τους, ο Ιησούς Χριστός, το σπέρμα του Αβραάμ, είπε:

¹⁷ «Περί δε της αναστάσεως των νεκρών δεν ανεγνώσατε το ρηθέν προς εσάς υπό του Θεού, λέγοντος· Εγώ είμαι ο Θεός του Αβραάμ και ο Θεός του Ισαάκ και ο Θεός του Ιακώβ; δεν είναι ο Θεός Θεός νεκρών, αλλά ζώντων.» (Ματθαίος 22:31, 32) «Περί δε των νεκρών ότι ανίστανται, δεν ανεγνώσατε εν τη βίβλω του Μωυσέως, πώς είπε προς αυτόν ο Θεός επί της βάτου, λέγων, Εγώ είμαι ο Θεός του Αβραάμ και ο Θεός του Ισαάκ και ο Θεός του Ιακώβ; Δεν είναι ο Θεός νεκρών, αλλά Θεός ζώντων.» (Μάρκος 12:26, 27) «Διότι πάντες ζώσιν εν αυτώ.» (Λουκάς 20:37, 38) Μ’ αυτόν τον έμμεσο τρόπο ο Ιεχωβά Θεός μάς διαβεβαίωσε για την ανάσταση της νεκρής ανθρωπότητας.

18. Τίνος υπόδειγμα ήταν ο Αβραάμ, ο φίλος του Θεού, έχοντας υπόψη τη φύση του υποσχεμένου σπέρματος;

¹⁸ Η υπόσχεση του ίδιου του Θεού στον φίλο του Αβραάμ ήταν ότι όλες οι οικογένειες της γης θα ‘ευλογούσαν τους εαυτούς τους’ μέσω του «σπέρματός» του. (Ιακώβου 2:23· Γένεσις 12:1-3· 22:15-18) Εφόσον εκείνο το «σπέρμα» έχει γίνει πνευματικό σπέρμα, ο άνθρωπος Αβραάμ ήταν μια τυπική εικόνα του Ιεχωβά Θεού, γιατί Αυτός μόνο μπορούσε να γίνει ο Πατέρας του πνευματικού «σπέρματος,» του δοξασμένου τώρα Ιησού Χριστού στους ουρανούς.

19. Για ποιο πράγμα μας δίνεται μια προφητική εικόνα στην Αποκάλυψη 20:11-14;

¹⁹ Μας δίνεται μια προφητική εικόνα της μελλοντικής ανάστασης εκείνων των νεκρών οικογενειών της γης. Η Αποκάλυψη 20:11-14 την περιγράφει, με μερικούς συμβολισμούς, λέγοντας: «Και είδον [ο απόστολος Ιωάννης] θρόνον λευκόν μέγαν και τον καθήμενον επ’ αυτού, από προσώπου του οποίου έφυγεν η γη και ο ουρανός, και δεν ευρέθη τόπος δι’ αυτά. Και είδον τους νεκρούς, μικρούς και μεγάλους, ισταμένους ενώπιον του Θεού, και τα βιβλία ηνοίχθησαν και βιβλίον άλλο ηνοίχθη, το οποίον είναι της ζωής· και εκρίθησαν οι νεκροί εκ των γεγραμμένων εν τοις βιβλίοις κατά τα έργα αυτών. Και έδωκεν η θάλασσα τους εν αυτή νεκρούς, και ο θάνατος και ο άδης έδωκαν τους εν αυτοίς νεκρούς, και εκρίθησαν έκαστος κατά τα έργα αυτών. Και ο θάνατος και ο άδης ερρίφθησαν εις την λίμνην του πυρός· ούτος είναι ο δεύτερος θάνατος.»

20. Τι θα συμβεί στο τέλος της χιλιετούς ημέρας κρίσης σ’ εκείνους τους ανθρώπους των οποίων τα ονόματα εγγράφονται στο βιβλίο της ζωής και σ’ εκείνους που τα ονόματά τους δεν εγγράφονται;

²⁰ Στη διάρκεια της χιλιετούς «ημέρας,» την οποία «προσδιώρισεν» και στην οποία «μέλλει να κρίνη την οικουμένην εν δικαιοσύνη, δια ανδρός τον οποίον διώρισε,» οι αναστημένοι νεκροί άνθρωποι θα επωφεληθούν από όλες τις θείες προμήθειες που έχουν γίνει για την αιώνια σωτηρία τους. (Πράξεις 17:31) Μ’ αυτή την έννοια θα πρέπει να ‘ευλογήσουν τους εαυτούς τους.’ Με το να περάσουν τέλεια την τελική δοκιμασία της ακεραιότητάς τους, θα αποκτήσουν την αμοιβή της αιώνιας ζωής σ’ έναν παγγήινο Παράδεισο. Αλλιώς πού θα πάνε; ‘Στον δεύτερο θάνατο,’ από τον οποίο δεν θα υπάρχει ανάσταση. (Αποκάλυψις 20:14) Όπως ακριβώς είναι γραμμένο, στην Αποκάλυψη 20:15: «Και όστις δεν ευρέθη γεγραμμένος εν τω βιβλίω της ζωής, ερρίφθη εις την λίμνην του πυρός.»

Μπορείτε να θυμηθείτε;

□ Γιατί κανείς δεν μπορεί σήμερα να περιφρονήσει την ανάσταση του Ιησού Χριστού σαν μύθο;

□ Πάνω σε ποια βάση μπορούσε ο Ιησούς να γίνει Αιώνιος Πατέρας στους απογόνους του Αβραάμ;

□ Αν ένα πιστό άτομο που δεν έχει γεννηθεί από το πνεύμα του Θεού πεθάνει, ποια θα είναι η θέση του όταν αναστηθεί;

□ Για ποιο πράγμα μας δίνει μια προφητική εικόνα το Αποκάλυψις 20:11-14;

[Εικόνα στη σελίδα 15]

Η χαρά θα ξεχειλίζει όταν αυτοί που είναι τώρα νεκροί θα ξαναζήσουν