Μάρκ. 14:34) Ο Φίλιππος ο ευαγγελιστής εφήρμοσε, στην πλοκή του λόγου, στον Ιησούν την προφητεία του Ησαΐα 53:12, που λέγει: «Παρέδωκε την ψυχήν αυτού εις θάνατον.»​—Πράξ. 8:30-35.

23. Πώς συμφωνούν με τα παραπάνω ο Ιάκωβος και η Αποκάλυψις;

²³ Ο μαθητής Ιάκωβος τελειώνει την επιστολή του, λέγοντας: «Αδελφοί, εάν τις μεταξύ σας αποπλανηθή από της αληθείας, και επιστρέψη τις αυτόν, ας εξεύρη ότι ο επιστρέψας αμαρτωλόν από της πλάνης της οδού αυτού, θέλει σώσει ψυχήν εκ θανάτου.» (Ιάκ. 5:19, 20) Και στο τελευταίο βιβλίο της Γραφής διαβάζομε, στην Αποκάλυψι 16:3: «Και ο δεύτερος άγγελος εξέχεε την φιάλην αυτού εις την θάλασσαν, και έγεινεν αίμα ως νεκρού· και πάσα ψυχή ζώσα απέθανεν εν τη θαλάσση.»

24. Αντιφάσκει ένα μέρος της Γραφής μ’ ένα άλλο μέρος στο ζήτημα του θανάτου της ψυχής, και ποιες Βιβλικές λέξεις δεν εφαρμόζονται στην «ψυχή»;

²⁴ Θυμόμαστε τον ταξιδεύοντα Βιβλικόν ομιλητή, ο οποίος, πριν από μερικά χρόνια προκαλούσε τα ακροατήρια του λέγοντας ότι θα τους έδινε ένα χαρτονόμισμα των πέντε δαλλαρίων για κάθε εδάφιο της Γραφής που θα του έδειχναν και που θα έλεγε ότι η ανθρώπινη ψυχή είναι αθάνατη. Είναι περιττό να πούμε ότι ποτέ δεν ευρέθη υποχρεωμένος να δώση σε κάποιον ούτε ένα χαρτονόμισμα των πέντε δολλαρίων διότι η Γραφή δεν αντιφάσκει με τον εαυτό της στο γεγονός ότι η ανθρώπινη ψυχή πεθαίνει λόγω της αμαρτίας. Σε όλες τις εκατοντάδες των σελίδων της η Γραφή χρησιμοποιεί τις λέξεις «αθανασία, αφθαρσία, άφθαρτος» μόνο δεκαέξη φορές, και ούτε μια φορά δεν εφαρμόζει ο λόγος τον Θεού αυτές τις λέξεις στην ανθρώπινη ψυχή.e

25. Το ότι τονίζομε αυτά τα γεγονότα από τον λόγον του Θεού πώς θα έπρεπε να κάμη όλους να αισθάνωνται, και γιατί;

²⁵ Γιατί μερικοί θρησκευόμενοι να εξοργίζωνται και να αρνούνται να αναγνώσουν περισσότερα απλώς επειδή τονίζομε αυτά τα γεγονότα για την ψυχή από τον λόγον της αληθείας του Θεού; Αυτό θα έπρεπε να κάμη όλους ευτυχείς! Γιατί; Επειδή κατά τον θάνατο η ανθρώπινη ψυχή πεθαίνει και έτσι δεν υπάρχει αθάνατη συνειδητή ψυχή για να πάη σ’ έναν άδη ή καθαρτήριο ειδωλολατρικού είδους και να υποφέρη και να βασανίζεται με πυρ και θείον για πάντα ή ακόμη και για μια περιορισμένη χρονική περίοδο. Το γεγονός αυτό, μαζί με το συσχετιζόμενο γεγονός ότι θα υπάρξη ανάστασις νεκρών, πρέπει να κάμη πολύ χαρούμενους όλους όσοι αγαπούν τον Θεόν και την ανθρωπότητα. Μας βοηθεί να δούμε καθαρά γιατί πρέπει να υπάρξη ανάστασις αν οι ανθρώπινοι νεκροί πρόκειται να ζήσουν πάλι μαζί μας σ’ ένα νέο κόσμο με ατελεύτητη ευτυχία.

Αναγνώρισις των Αναστημένων

 1. Όσον αφορά την ανάστασι, τι επιθυμούμε για τον εαυτό μας και τους άλλους, και ποια βεβαίωσι έχομε γι’ αυτό;

ΕΚΕΙΝΟ που επιθυμούμε όλοι εμείς, οι οποίοι μπορεί να έχομε μέρος στην ανάστασι, είναι να γνωρίσωμε τους αγαπητούς μας φίλους και συγγενείς μετά την επιστροφή τον εκ νεκρών. Πράγματι, επιθυμούμε να αναγνωρίσωμε τον ίδιο τον εαυτό μας. Δεν θέλομε να υποστούμε απώλεια μνήμης ώστε να μη γνωρίζωμε ποιοί είμεθα. Ο λόγος του Θεού μάς βεβαιώνει για την αμοιβαία μας αναγνώρισι του ενός από τον άλλον. Ο απόστολος Παύλος, που επίστευε στην ανάστασι, λέγει: «Τότε δε θέλω γνωρίσει καθώς και εγνωρίσθην.» (1 Κορ. 13:12) Αλλά ποιό θα είναι το μέσον με το οποίο θ’ αναγνωρίσωμε τον εαυτό μας και τους άλλους;

 2. Αν έχωμε υπ’ όψι την εξήγησι που δίδεται σύμφωνα με το Αποστολικό Σύμβολον Πίστεως, ποιες πρακτικές ερωτήσεις εγείρονται για τα σώματα της αναστάσεως;

² Θα γίνη, αυτό με τα να έχωμε τα ίδια απολύτως σώματα με τα οποία πεθάναμε; Έτσι ακριβώς εξηγείται το λεγόμενο Αποστολικό Σύμβολον Πίστεως. Το άτομο, λοιπόν, που πέθανε μ’ έναν κακοήθη καρκίνο που διέτρεχε με τα κεράτιά του το σώμα του θα πρέπει μήπως να επανέλθη με το ίδιο σώμα κατεχόμενο από αυτόν τον καρκίνο; Το άτομο που πεθαίνει φαγωμένο από λέπρα και παραμορφωμένο τρομερά θα πρέπει να επανέλθη με το ίδιο σώμα κατατρυχόμενο από την αηδή ασθένεια; Η έγκυος γυναίκα που πέθανε μ’ ένα αγέννητο παιδί στην κοιλία της​—θα εγερθή μήπως εκ νεκρών μ’ αυτό το ίδιο βαρύ σώμα και θα γεννήση το παιδί στην ημέρα της αναστάσεως ή μετά απ’ αυτήν; Ένα άτομο που βρέθηκε σε μια έκρηξι και του ανατινάχθηκαν χέρια και πόδια και χρειάσθηκε να χρησιμοποιήση κατόπιν τεχνητούς βραχίονες και κνήμες​—θα πρέπει εξίσου ν’ αναστηθή ένας κορμός χωρίς μέλη; Διδάσκει μήπως ο λόγος του Θεού ανάστασι του ίδιου σώματος;

 3. Ποιες περιπτώσεις μπορεί να υποστηρίζουν ευνοϊκά την ανάστασι του ίδιου σώματος, αλλά τι συνέβη σ’ εκείνους που αποκατεστάθησαν στη ζωή στις περιπτώσεις αυτές;

³ Είναι αλήθεια ότι ο Ηλίας ήγειρε στη ζωή το ίδιο σώμα στην περίπτωσι του γυιού εκείνου της Φοίνισσας χήρας. Επίσης, ότι ο Ελισσαιέ ήγειρε το ίδιο σώμα στην περίπτωσι του γυιού της Σουνναμίτιδος γυναικός. Επίσης, ότι ο Ιησούς ήγειρε τα ίδια σώματα στις περιπτώσεις του γυιού της χήρας της Ναΐν, της θυγατρός του Ιαείρου, και του προσφιλούς του φίλου Λαζάρου που ήταν νεκρός τέσσερες ημέρες. Ο απόστολος Πέτρος ήγειρε το ίδιο σώμα της ελεήμονος Χριστιανής γυναικός Δορκάδος από την Ιόππη. Ο απόστολος Παύλος ήγειρε το ίδιο σώμα του Ευτύχου, ο οποίος έπεσε προς τα έξω από ένα παράθυρο άνω πατώματος. Αλλά όλοι αυτοί απέθαναν πάλι και ήλθαν κάτω από την ανάγκη μιας μελλούσης αναστάσεως με τη δύναμι του Θεού μέσω του Ιησού Χριστού.

 4. Ποιο επιχείρημα ως προς το σώμα μπορεί να υποστηριχθή εν σχέσει με τον Ιησού Χριστό, αλλά τι λέγει το 1 Πέτρου 3:18, 19 σύμφωνα με τα Αρχαίον Κείμενον;

⁴ Εδώ μερικοί αναγνώσται της Σκοπιάς μπορεί να διακόψουν και να πουν: ‘Αυτό είναι αληθές. Αλλά ο Ιησούς Χριστός ο ίδιος ηγέρθη με το ίδιο ακριβώς σώμα με το οποίο εσταυρώθη, και αυτό το γεγονός θέτει το υπόδειγμα για όλους τους άλλους νεκρούς που πρόκειται ν’ αναστηθούν. Και ο Ιησούς τώρα έχει το ίδιο σώμα στον ουρανό, στον οποίαν ανελήφθη.’ Αυτοί οι αναγνώσται εδιδάχθησαν έτσι στα θρησκευτικά συστήματα που παρηκολούθησαν. Αλλά συμφωνεί ο απόστολος Παύλος μ’ αυτό; Συμφωνεί ο απόστολος Πέτρος μ’ αυτό; Στην 1 Πέτρου 3:18, 19, σύμφωνα με το Αρχαίον Κείμενον, λέγει: «Ότι και Χριστός άπαξ περί αμαρτιών απέθανεν, δίκαιος υπέρ αδίκων, ίνα υμάς προσαγάγη τω Θεώ, θανατωθείς μεν σαρκί ζωοποιηθείς δε πνεύματι· εν ω και τοις εν φυλακή πνεύμασι πορευθείς εκήρυξεν.» Άλλες νεώτερες μεταφράσεις αποδίδουν με ακριβή ομοιότητα το 1 Πέτρου 3:18, 19.

5, 6. (α) Ποια γεγονότα της ημέρας της αναστάσεως του Ιησού μας βοηθεί η δήλωσις του Πέτρου να εξηγήσωμε; (β) Γιατί ο Ιησούς έπρεπε να υλοποιηθή λαμβάνοντας σώμα από σάρκα και οστά σε κάθε περίπτωσι;

⁵ Επομένως, όσον αφορά την ανάστασι του Ιησού, ο Πέτρος λέγει ότι ‘εζωοποιήθη πνεύματι’. Αυτό εξηγεί γιατί το πρωί της αναστάσεως, όταν ο άγγελος του Θεού απεκύλισε τον λίθον από τη θύρα του μνημείου, οι στρατιώται φρουροί δεν είδαν τον Ιησούν να εγείρεται εκ νεκρών και να εξέρχεται, μολονότι είδαν τον υλοποιημένο άγγελο. (Ματθ. 28:1-4) Αυτό εξηγεί γιατί, όταν ο αναστημένος Ιησούς συνήντησε δύο μαθητάς που επορεύοντο την ημέρα εκείνη στους Εμμαούς και επήγε μαζί τους και άρχισε να δειπνή μαζί τους, αυτοί δεν τον εγνώρισαν ώσπου άρχισε να προσφέρη τον άρτον· και τότε εξηφανίσθη.​—Λουκ. 24:13-35.

⁶ Αυτό εξηγεί γιατί, όταν οι απόστολοι και άλλοι μαθηταί είχαν συναθροισθή στην Ιερουσαλήμ των θυρών κεκλεισμένων για τον φόβο των φανατικών Ιουδαίων, ο Ιησούς πρέπει να μπήκε απ’ ευθείας μέσα από τους τοίχους. Διότι εκπληκτικά εστάθη ανάμεσα τους, και, αφού έφαγε και τους μίλησε, εξηφανίσθη απ’ αυτούς, αλλά όχι βγαίνοντας από μια ξεκλειδωμένη θύρα. (Λουκ. 24:36-44· Ιωάν. 20:19-24) Φυσικά, ο Ιησούς, που είχε φερθή στη ζωή εν πνεύματι, για να κάμη τον εαυτό του ορατόν στους μαθητάς του, έπρεπε να υλοποιηθή σε κάθε περίπτωσι λαμβάνοντας σώμα από σάρκα και οστά. Ο Ιησούς ο ίδιος τότε είπε: «Πνεύμα σάρκα και οστέα δεν έχει, καθώς εμέ θεωρείτε έχοντα.» Αφού οι από σάρκα και οστά μαθηταί δεν μπορούσαν να δουν εκείνο που δεν ήταν σάρκα και οστά, δεν μπορούσαν να δουν ένα πνεύμα και δεν μπορούσαν να δουν τον αναστημένον Ιησούν, ο οποίος ήταν «εν πνεύματι».​—Λουκ. 24:39.

 7. Πώς πρέπει να εξηγήσωμε το ότι ο Ιησούς δεν αναφέρει αίμα όταν λέγη στους μαθητάς του τι δεν έχει ένα πνεύμα;

⁷ Επειδή ο Ιησούς δεν ανέφερε αίμα, δεν εσήμαινε ότι ένα πνεύμα έχει αίμα όμοιο μ’ ενός ανθρωπίνου προσώπου. Όταν ψηλαφούμε ένα άτομο, όπως οι μαθηταί τότε ψηλαφούσαν τον Ιησούν, δεν ψηλαφούμε αίμα, αλλά ψηλαφούμε τη σάρκα και τα οστά, ειδικά τα οστά στα χέρια, στα πόδια και στο στήθος. Ένα σάρκινο σώμα χωρίς οστά απλώς θα κατέρρεε.

 8. Ποια εξήγησις μπορεί να δοθή ως προς το γιατί, σε διάφορες περιπτώσεις, οι μαθηταί δεν ανεγνώριζαν τον αναστημένον Ιησούν;

⁸ Σε μερικές περιπτώσεις οι μαθηταί δεν εγνώριζαν ή δεν ανεγνώριζαν τον αναστημένον Ιησούν. (Ματθ. 28:16, 17· Λουκ. 24:15, 16· Ιωάν. 20:14-16· 21:4-12) Η εξήγησις τούτου δίδεται στα λόγια του κατά Μάρκον ευαγγελίου 16:12: «Μετά δε ταύτα εφανερώθη εν άλλη μορφή εις δύο εξ αυτών, ενώ περιεπάτουν και επορεύοντο εις τον αγρόν.» Αλλά και χωριστά από ό,τι λέγει το κατά Μάρκον 16:12, μια προσεκτική μελέτη των εμφανίσεων της αναστάσεως του Ιησού καθιστά σαφές στον ειλικρινή ερευνητήν​—ο οποίος δεν χρειάζεται να είναι μυστικός αστυνόμος όπως ο Σέρλοκ Χολμς—​ότι ο αναστημένος Ιησούς ελάμβανε με υλοποίησι διάφορα σώματα που να ταιριάζουν στην περίπτωσι. Σε δύο τουλάχιστον περιπτώσεις έλαβε σώματα που έμοιαζαν μ’ εκείνο, με το οποίον είχε καρφωθή στο ξύλο. (Λουκ. 24:38-40· Ιωάν. 20:20-27) Σε άλλες περιπτώσεις η μορφή ή το σχήμα που έλαβε στην υλοποίησί του άφησε τους μαθητάς σε αμφιβολία για ένα διάστημα.

 9. Όταν ο Ιησούς ανελήφθη στον ουρανό, τι είπαν οι άγγελοι στους μαθητάς που έβλεπαν, αλλά τι δεν είπαν για την επιστροφή του Χριστού;

⁹ Πιθανώς μερικοί αναγνώσται θα σκεφθούν τώρα την ανάληψι του Ιησού στον ουρανό, πώς ωδήγησε τους μαθητάς του στο Όρος των Ελαιών, όπου, «βλεπόντων αυτών ανελήφθη, και νεφέλη υπέλαβεν αυτόν από των οφθαλμών αυτών», άγγελοι δε είπαν σ’ αυτούς: «Ούτος ο Ιησούς, όστις ανελήφθη αφ’ υμών εις τον ουρανόν, θέλει έλθει ούτω, καθ’ όν τρόπον είδετε αυτόν πορευόμενον εις τον ουρανόν.» (Πράξ. 1:9-11) Σ’ αυτά τα λόγια χρησιμοποιείται, όχι η λέξις μορφή, αλλά τρόπος. Έτσι οι άγγελοι δεν είπαν ότι ο ίδιος Ιησούς θα επέστρεφε με την ίδια μορφή ή σχήμα, αλλά με τον ίδιο τρόπο. Ούτε είπαν οι άγγελοι ότι οι μαθηταί εκείνοι θα έβλεπαν την επιστροφή του Ιησού.

10, 11. (α) Ποια είναι η επιχειρηματολογία μερικών γύρω στο γεγονός ότι ο Ιησούς δεν μπορούσε να λάβη ένα σαρκικό σώμα στον ουρανό όπως δείχνει το 1 Κορινθίους 15:50; (β) Πώς καταδεικνύεται ότι δεν ήταν ανάγκη να πνευματοποιήση υλικά πράγματα;

¹⁰ Ο Ιησούς δεν μπορούσε να λάβη στον ουρανό ένα ανθρώπινο σώμα δια μέσου των ζωνών ακτινοβολίας Βαν Άλλεν και του εξωτερικού διαστήματος, διότι ο Παύλος, εξετάζοντας την ανάστασι, λέγει: «Σαρξ και αίμα βασιλείαν Θεού δεν δύνανται να κληρονομήσωσιν, ουδέ η φθορά κληρονομεί την αφθαρσίαν», πράγμα που συμφωνεί με την προηγούμενη δήλωσι του Παύλου: «Σπείρεται εν φθορά, ανίσταται εν αφθαρσία.» (1 Κορ. 15:42, 50) Ω! αλλά μερικοί αναγνώσται θα πουν, επνευματοποίησε το σαρκικό του σώμα για να το λάβη στον ουρανό! Αλλά, ερωτούμε, μήπως για να επιστρέψουν στο αόρατο πνευματικό βασίλειο εκείνοι οι άγγελοι που έλαβαν υλικά ανθρώπινα σώματα για να εμφανισθούν στους μαθητάς την ημέρα της αναστάσεως και την ημέρα της αναλήψεως, επνευματοποίησαν τα σώματα εκείνα με τα οποία ενεφανίσθησαν; Μήπως ο Ιησούς επνευματοποίησε το ένδυμα με το οποίο ενεφανίσθη στους μαθητάς του;

¹¹ Ο Ιησούς ασφαλώς έπρεπε να κάμη υλικό ένδυμα με το οποίο να εμφανισθή, διότι τα ενδύματα που φορούσε προτού σταυρωθή είχαν διανεμηθή μεταξύ των στρατιωτών και ούτοι έβαλαν κλήρον για τον άρραφον χιτώνα του· και τα σάβανα με τα οποία είχε τυλιχθή το πτώμα του και το σουδάριον που ήταν πάνω στην κεφαλή του είχαν αφεθή στο μνημείο. (Ιωάν. 19:23, 24· 20:5-7) Αν ο αναστημένος Ιησούς μπορούσε να κάμη νέο υλικό ένδυμα, δεν μπορούσε, επίσης, να κάμη νέα κατάλληλα υλικά σώματα για να εμφανίζεται και έπειτα ν’ απαλλάσσεται