Πρόθυμα Επεκτείνετε τη Διακονία Σας

 1. Από τι φοβούνται οι άνθρωποι σήμερα;

ΚΥΤΤΑΞΤΕ γύρω σας σήμερα και τι παρατηρείτε; Τι χαρακτηρίζει αυτόν τον κόσμο και τους ανθρώπους του; Φόβος! Ναι, άσχετα με το αν κυττάζετε σε έθνη, σε κοινότητες, σε οικογένειες ή σε άτομα, ο φόβος επικρατεί παντού. Και από τι φοβούνται οι άνθρωποι; Φοβούνται τον πόλεμο. Φοβούνται την έλλειψι ασφαλείας. Φοβούνται την πείνα. Φοβούνται την αρρώστια. Φοβούνται τους γείτονές των. Φοβούνται τις κυβερνήσεις. Φοβούνται τη γνώσι. Φοβούνται τον θάνατο.

 2. Πώς μερικοί ελευθερώθηκαν από τους φόβους του κόσμου τούτου, και τι επέφερε αυτή την ελευθερία;

² Και όμως πόσοι άνθρωποι φοβούνται τον Θεό; Δηλαδή, φοβούνται να τον δυσαρεστήσουν και έτσι να μην αποκτήσουν την επιδοκιμασία του, την ευλογία του και την προστασία του σ’ αυτές τις κρίσιμες ημέρες. Λέτε ότι τέτοιοι άνθρωποι είναι λίγοι και αραιοί. Σ’ αυτό έχετε δίκαιο. Αλλά στην πραγματικότητα υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδων ανδρών, γυναικών και παιδιών που έχουν απαλλαγή από τους φόβους του κόσμου τούτου και που έχουν έναν εμπνέοντα, υγιεινό σκοπό στη ζωή. Πώς μπορεί να συμβαίνη αυτό; Συμβαίνει επειδή οι άνθρωποι αυτοί αγαπούν τον Θεό, και η τελεία αγάπη έξω διώκει τον φόβον. (1 Ιωάν. 4:18) Τι κάνει αυτόν τον όμιλο των ανθρώπων τόσο διαφορετικό, τόσο ευτυχισμένο, τόσο ελεύθερο; Είναι η αφιέρωσίς των στον Ύψιστο Θεό Ιεχωβά, και το ότι έχουν βαπτισθή για να συμβολίσουν δημοσία την αφιέρωσί των αυτή.

 3. Ευηρεστήθη ο Ιεχωβά με την αφιέρωσι και το βάπτισμα του Υιού του; Γιατί απαντάτε έτσι;

³ Όπως ετονίσθη στο προηγούμενο άρθρο, το βάπτισμα είναι ζωτικώς αναγκαίο για να από-τελειωθή δημοσία η ενδόμυχη αφιέρωσις της ζωής ενός ατόμου να υπηρετή τον Δημιουργό, Ιεχωβά Θεό. Βαπτίζεται κανείς για να ευαρεστήση τον Θεό, όχι άνθρωπο. Ευηρεστήθη ο Ιεχωβά ο Πατήρ με το βάπτισμα του Υιού του Ιησού Χριστού; Ας απαντήση το θείο υπόμνημα: «Και βαπτισθείς ο Ιησούς ανέβη ευθύς από του ύδατος· και ιδού, ηνοίχθησαν εις αυτόν οι ουρανοί, και είδε το πνεύμα του Θεού καταβαίνον ως περιστεράν, και ερχόμενον εις αυτόν. Και ιδού φωνή εκ των ουρανών, λέγουσα, Ούτος είναι ο Υιός μου ο αγαπητός, εις τον οποίον ευηρεστήθην.»​—Ματθ. 3:16, 17.

 4. (α) Μετά το βάπτισμα, τι έκαμε ο Ιησούς που έφερε περαιτέρω θεία επιδοκιμασία; (β) Σε ποιο συμπέρασμα πρέπει να φθάσωμε σχετικά με τούτο ως Χριστιανοί;

⁴ Μετά το βάπτισμά του, τι έκαμε αυτός ο Υιός του Θεού που έφερε περαιτέρω θεία επιδοκιμασία; Γι’ αυτόν, το θείο υπόμνημα λέγει: «Πνεύμα Ιεχωβά είναι επ’ εμέ· δια τούτο με έχρισε· με απέστειλε δια να ευαγγελίζωμαι προς τους πτωχούς, δια να ιατρεύσω τους συντετριμμένους την καρδίαν, να κηρύξω προς τους αιχμαλώτους ελευθερίαν, και προς τους τυφλούς ανάβλεψιν, να αποστείλω τους συντεθλασμένους εν ελευθερία, δια να κηρύξω ευπρόσδεκτον Ιεχωβά ενιαυτόν.» (Λουκ. 4:18, 19, ΜΝΚ) Εδώ βλέπομε τον Υιόν του Θεού να συμμετέχη στην πιο εξευγενιστική από όλες τις ανθρώπινες σταδιοδρομίες, στη Χριστιανική διακονία. Καθώς εκήρυττε τη βασιλεία του Θεού ως τη μόνη ελπίδα του ανθρωπίνου γένους, έκανε αυτό εντύπωσι στους ανθρώπους; Ανταπεκρίνοντο αυτοί με εκτίμησι; Το θείο υπόμνημα λέγει: «Και πάντες εμαρτύρουν εις αυτόν, και εθαύμαζον δια τους λόγους της χάριτος τους εξερχόμενους εκ του στόματος αυτού.» (Λουκ. 4:22) Αφού ο Χριστός έδωσε το παράδειγμα για όλους τους Χριστιανούς, έπεται μήπως κατ’ ανάγκην ότι όλοι οι αληθινοί Χριστιανοί πρέπει επίσης να είναι διάκονοι, δημόσιοι διαγγελείς των αγαθών νέων της βασιλείας του Θεού; (1 Πέτρ. 2:21) Δεν μπορούμε να διαφύγωμε αυτό το συμπέρασμα καθώς διαβάζομε τέτοιες Γραφικές οδηγίες όπως στην προς Ρωμαίους επιστολή 10:10-15 και στο κατά Ιωάννην 21:15-17.

 5. Με ποιόν τρόπο πρέπει οι Χριστιανοί να μιμηθούν τον Ιησού; Εξηγήστε τι είναι «πρόθυμη» υπηρεσία.

⁵ Όχι μόνο πρέπει οι Χριστιανοί να θέλουν να αντιγράψουν τον Διδάσκαλο στον τρόπο της διδασκαλίας του, αλλά πρέπει επίσης να θέλουν να μιμηθούν το φρόνημά του. Γι’ αυτόν ο λόγος του Ιεχωβά μίλησε προφητικά: «Ιδού, έρχομαι· εν τω τόμω του βιβλίου είναι γεγραμμένον περί εμού· χαίρω, Θεέ μου, να εκτελώ το θέλημά σου· και ο νόμος σου είναι εν τω μέσω της καρδίας μου.» (Ψαλμ. 40:7, 8) Εδώ, λοιπόν, είναι το κλειδί του ζητήματος. Ο Ιησούς πρόθυμα εξετέλεσε τη διαταγή του Πατρός του. Η υπηρεσία του δεν εγίνετο κάτω από εξαναγκασμό ή με επιφύλαξι, αλλά ήταν ολόκαρδη, γενναιόδωρη και άφθονη στην παροχή της. Είμαι πρόθυμος σημαίνει «είμαι γεμάτος επιθυμία, έτοιμος, ταχύς στο να πράξω, να δώσω, να παραχωρήσω, κλπ. όχι βραδύς· οκνηρός, ή διστακτικός.»

 6. Τι ετόνισε ένας εκκλησιαστικός ηγέτης ως κάτι που πολύ χρειάζεται στη θρησκεία σήμερα;

⁶ Πόσο ανόμοιο με αυτή την περιγραφή είναι το μέσον εκκλησιαστικό μέλος σήμερα! Στις 2 Ιουλίου 1961, ο αποθανών Δρ Ρόμπερτ Ι. ΜάκΚράκεν είπε στο εκκλησίασμα της Εκκλησίας Ριβερσάιντ της Νέας Υόρκης ότι «εκείνο που χρειάζεται στις εκκλησίες είναι πιο ολόκαρδη αφοσίωσις» και «άνδρες και γυναίκες που είναι αφωσιωμένοι, σώμα, διάνοια, και ψυχή, στην υπηρεσία του Θεού και των συντρόφων των.» Ο ΜάκΚράκεν υπέδειξε τον Ιησούν ως το παράδειγμά των: «Κανείς ποτέ δεν έλαβε τον Χριστό ως δεδομένον. Αυτός ήταν μια τέτοια συνταρακτική προσωπικότης που οι αρχές χρειάσθηκε να Τον ξεκαθαρίσουν. Η πραγματική Χριστιανοσύνη είναι πάντοτε μια εκρηκτική δύναμις. Ολίγα πράγματα είναι πιο αξιοθρήνητα σήμερα από την έλλειψι πρωτοβουλίας, επιχειρηματικότητας, ωθούσης ενεργείας, δημιουργικών πόρων στη θρησκεία λαμβανόμενη ως ένα όλον.»

 7. Σε αντίθεσι προς τη γενική κατάστασι της πνευματικής απάθειας, πώς μια Γερμανική εκκλησιαστική έκδοσις περιέγραψε το έργο των μαρτύρων του Ιεχωβά;

⁷ Σε αντίθεσι προς την πνευματική απάθεια που περιγράφεται πιο πάνω, παρατηρήστε τον ζήλο των αφιερωμένων Χριστιανών που είναι γνωστοί ως μάρτυρες του Ιεχωβά. Παραδείγματος χάριν, η Γερμανική εκκλησιαστική έκδοσις Gemeinschaftsgruss (Χαιρετισμός της Κοινότητος) ετόνισε την αποτυχία των μελών της εκκλησίας να εργάζωνται. Ωμολόγησε: «Πρέπει να αισχυνώμεθα για τον εαυτό μας εξ αιτίας ποίων; Εξ αίτιας των μαρτύρων του Ιεχωβά.» Αφού περιέγραψε πώς όλοι οι μάρτυρες του Ιεχωβά είναι εργάται, ήγειρε το ερώτημα, ‘Είναι ένας που δεν εργάζεται, πραγματικά μέλος της εκκλησίας;’ Ανεγνώρισε ότι, «σύμφωνα με ό,τι λέγει η Γραφή, δεν είναι . . . Για τούτο πρέπει να αισχυνώμεθα μπροστά στο δόγμα αυτό. Αλλά η αισχύνη αυτή είναι μόνο δευτερεύουσα. Πρέπει να αισχυνώμεθα ενώπιον του Θεού, ότι έχομε εκκλησίες παντού που αποκαλούνται με το όνομά του, στις οποίες, όμως, μόνο λίγοι εργάζονται. Έτσι το όνομα του Θεού ληστεύεται από την αγιότητα του.»

ΜΕ ΤΗ ΔΥΝΑΜΙ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ

 8. Ποια πορεία θα ήταν επικίνδυνη για τους Χριστιανούς σήμερα;

⁸ Πόσο ζωτικό είναι, λοιπόν, να εκτελούμε τα έργα του Θεού! (Ιωάν. 9:4) Και όμως, είναι μήπως αυτό το όλον της υποθέσεως; Πρέπει οι Χριστιανοί να είναι ευχαριστημένοι μ’ ένα ελάχιστο όριο υπηρεσίας του Θεού, και, έστω και προσωρινά, να συγκεντρώνωνται στην επέκτασι υλικών σκοπών και φιλοδοξιών; Ενώ αυτό μπορεί να φαίνεται επιθυμητό για μερικούς, είναι εντελώς ανεπιθύμητο για τους αφιερωμένους Χριστιανούς. Γιατί; Είναι επικίνδυνο. Η Γραφή νουθετεί: «Σας παρακαλώ λοιπόν, αδελφοί, δια των οικτιρμών του Θεού, να παραστήσητε τα σώματα σας θυσίαν ζώσαν, αγίαν, ευάρεστον εις τον Θεόν, ήτις είναι η λογική σας λατρεία. Και μη συμμορφόνεσθε με τον αιώνα τούτον, αλλά μεταμορφόνεσθε δια της ανακαινίσεως του νοός σας, ώστε να δοκιμάζητε τι είναι το θέλημα του Θεού το αγαθόν και ευάρεστον και τέλειον.» (Ρωμ. 12:1, 2) Δεν μπορούμε να υπηρετούμε και τον Θεό και τον Μαμμωνά, είπε ο Ιησούς.​—Ματθ. 6:24.

 9. (α) Εξηγήστε πώς η δύναμις της λογικής ενός ατόμου χρησιμοποιείται στην επέκτασι διακονικών ικανοτήτων. (β) Διευκρινίστε τα οφέλη που προκύπτουν από τη διεξαγωγή οικιακών Γραφικών μελετών.

⁹ Σημειώστε, ότι η δύναμις της λογικής του καθενός πρέπει να χρησιμοποιηθή για να κάμη αυτή τη μεταμόρφωσι που θα τον καταστήση ικανόν να επεκτείνη και ν’ αυξήση τις διακονικές του ικανότητες. Ένας ορισμός της λέξεως «λογική» είναι: «Η πρέπουσα εξάσκησις της ικανότητος του συλλογισμού. Ορθή σκέψις.» Εδώ, λοιπόν, είναι το κλειδί του ζητήματος. Αν ένας ειλικρινώς θέλη να είναι Χριστοειδής στη διακονία του και θέλη να προοδεύση στο Χριστιανικό ανάστημα και ωριμότητα, θα πρέπει, κατ’ ανάγκην, να χρησιμοποιήση ορθή σκέψι. Είναι κατά μέγα μέρος ζήτημα τού να τεθούν στην πρώτη θέσι τα πρώτα πράγματα και να τεθή η έμφασις στα πνευματικά μάλλον παρά στα υλικά. Παραδείγματος χάριν, πολλά άτομα έλαβαν ακριβή γνώσι των σκοπών του Ιεχωβά σ’ αυτόν τον καιρό του τέλους. Στο υπηρεσιακό έτος 1962 μόνο, οι μάρτυρες του Ιεχωβά διεξήγαγαν 654.210 Γραφικές μελέτες κάθε εβδομάδα, μερικά δε από αυτά τα άτομα αφιέρωσαν τη ζωή τους στον Ιεχωβά να πράττουν το θείο θέλημα. Σκεφθήτε το αποτέλεσμα που αυτή η προσωπική Γραφική μελέτη μπορεί να έχη στην καλή γη, στις καλές καρδιές! Οι σπόροι της αληθείας μπορούν να βλαστήσουν, ν’ αυξήσουν και τελικά ν’ αναπτύξουν καρπό. Άτομα άλλοτε κατηφή ή δύστροπα γίνονται ευτυχείς και ενθουσιώδεις διάκονοι των αγαθών νέων. Εκείνοι που άλλοτε ήσαν αδιάφοροι ή ακόμη οκνηροί γίνονται ενεργητικοί και αξιόπιστοι. Εκείνοι, που ήσαν προηγουμένως ζωηρής ή ακόμη βίαιης ιδιοσυγκρασίας, αποκτούν αυτοκυριαρχία και, κατόπιν αυτού, αυτοσεβασμό. Ναι, η προσωπική Γραφική μελέτη είναι μια υγιεινή επένδυσις, η οποία αποφέρει πλούσια μερίσματα. Αλλά πάλι, είναι μήπως αυτό το τέλος της υποθέσεως; Καθόλου! Οι Χριστιανοί δεν προσπαθούν ν’ αναπτύξουν καλές προσωπικότητες μόνο, διότι αυτό θα ήταν έπαινος σ’ αυτούς μόνο. Μάλλον, θέλουν ν’ αποδώσουν έπαινο στον Ιεχωβά δίνοντας σ’ αυτόν τη θυσία των χειλέων των. (Εβρ. 13:15) Αυτό σημαίνει να είναι διάκονοι που κηρύττουν από σπίτι σε σπίτι, θέλουν να είναι εύχρηστοι στον Ιεχωβά στην πάντοτε επεκτεινόμενη κοινωνία του Νέου Κόσμου.

10. Τι πρέπει να κάμη κανείς για ν’ αποκτήση πνευματική ωριμότητα; Ποια νουθεσία δίνει ο Παύλος σ’ αυτό το σημείο;

¹⁰ Για τον σκοπόν αυτόν, έως τώρα, ίσως έχετε μελετήσει τον λόγον του Θεού και έχετε ήδη πληροφορηθή τους σκοπούς Του για ένα νέο κόσμο δικαιοσύνης. Προοδευτικά, μπορεί να έχετε μάθει πολλά πράγματα, αρκετά για να σας πείσουν ν’ αφιερώσετε τη ζωή σας στον Ιεχωβά. Αν όχι, σας ενθαρρύνομε να εξακολουθήσετε να λαμβάνετε τέτοια γνώσι για να μπορέσετε να κάμετε αυτό το τελικό βήμα που οδηγεί στη ζωή. (Ιωάν. 17:3) Εξακολουθήστε να θέτετε στην πρώτη θέσι τα πρώτα πράγματα. Με κάθε τρόπο και πάντοτε θέτετε τα πνευματικά επάνω από τα υλικά. Να έχετε ένα πρόγραμμα για καθημερινή ανάγνωσι της Γραφής και να προετοιμάζεσθε καλά για όλες τις εκκλησιαστικές συναθροίσεις. Ο Παύλος νουθετεί όλους τους Χριστιανούς: «Επειδή ενώ ως προς τον καιρόν έπρεπε να ήσθε διδάσκαλοι, πάλιν έχετε χρείαν τού να σας διδάσκη τις τα αρχικά στοιχεία των λόγων του Θεού· και κατηντήσατε να έχητε χρείαν γάλακτος, και ουχί στερεάς τροφής. Διότι πας ο μετέχων γάλακτος, είναι άπειρος του λόγου της δικαιοσύνης· επειδή είναι νήπιος. Των τελείων όμως είναι η στερεά τροφή, οίτινες δια την έξιν έχουσι τα αισθητήρια γεγυμνασμένα εις το να διακρίνωσι το καλόν και το κακόν.» (Εβρ. 5:12-14) Αυτό είναι! Τι έξοχη διδασκαλία και ενθάρρυνσις να εργασθούμε για μεγαλύτερη ωριμότητα! Και ποιος καλύτερος καιρός υπάρχει ν’ αρχίσωμε παρά αμέσως τώρα; Ασφαλώς, με το έργο του Ιεχωβά επεκτεινόμενο σε όλη τη γη σε κάθε χώρα, υπάρχει μεγάλη ανάγκη για αποτελεσματικούς διδασκάλους και διακόνους των αγαθών νέων.

11. (α) Ποιες σειρές μαθημάτων είναι διαθέσιμες κάθε εβδομάδα; Πού; Γιατί είναι τόσο ζωτικές; (β) Αναφέρατε λόγους που δείχνουν πόσο σοφό είναι το να παρακολουθούμε τακτικά τις εκκλησιαστικές συναθροίσεις.

¹¹ Πώς, λοιπόν, μπορούμε εμείς ατομικώς να οικοδομήσωμε τη μεγαλύτερη ωριμότητα και να γίνωμε αποτελεσματικοί διδάσκαλοι; Εκτός από την προσωπική μελέτη της Γραφής χρειαζόμεθα την πλούσια συναναστροφή με τους ομοίους μας Χριστιανούς σε όλες τις εκκλησιαστικές συναθροίσεις, Κάμετε το σταθερή απόφασί σας να παρακολουθήτε τακτικά όλες τις σειρές μαθημάτων που ο Ιεχωβά παρέχει για την εκπαίδευσί μας στη διακονία. Πραγματικά, σε καθεμιά από τις 22.166 εκκλησίες μαρτύρων του Ιεχωβά σε όλο τον κόσμο σε 189 χώρες, υπάρχουν πέντε σειρές μαθημάτων κάθε εβδομάδα. Οι σειρές αυτές καλύπτουν τέτοια θέματα όπως μια προσεκτική, προοδευτική ανάγνωσι ολοκλήρου της Γραφής, δημόσια ομιλία, πώς να μετέχωμε αποτελεσματικά στη δημοσία διακονική δράσι, και άλλα σχετικά Βιβλικά θέματα· και είναι όλες δωρεάν. Ποτέ δεν γίνεται συλλογή χρημάτων. Πράγματι, αυτές οι σειρές μαθημάτων είναι πνευματικά εποικοδομητικές και ενισχυτικές σ’ αυτές τις κρίσιμες ημέρες που η πίστις όλων των ανθρώπων δοκιμάζεται οδυνηρά. (1 Πέτρ. 1:7) Παρακαλούμε θεωρήστε το προσωπική σας πρόσκλησι το να παρευρίσκεσθε σε οποιαδήποτε ή όλες αυτές τις εβδομαδιαίες συναθροίσεις, αν δεν το πράττετε ήδη αυτό. Ο Παύλος είπε: «Ας φροντίζωμεν περί αλλήλων, παρακινούντες εις αγάπην και καλά έργα· μη αφίνοντες το να συνερχώμεθα ομού, καθώς είναι συνήθεια εις τινας, αλλά προτρέποντες αλλήλους· και τοσούτω μάλλον, όσον βλέπετε πλησιάζουσαν την ημέραν.» (Εβρ. 10:24, 25) Προσέξτε την προειδοποίησι, την επείγουσα ανάγκη, την αγάπη και την ενθάρρυνσι που όλα περιλαμβάνονται στη μια προτροπή του Παύλου από τον Ιεχωβά. Για να επωφελήσθε τακτικά από τις τελευταίες αποκεκαλυμμένες αλήθειες από τον Ναό, οι οποίες ρέουν μέσω της ομοίας με αγωγό οργανώσεως του Ιεχωβά, κάνετε βέβαιο το να παρευρίσκεσθε σ’ αυτές τις συναθροίσεις. Και να ενθυμήσθε, επίσης, εκείνοι από σας που είσθε νέοι στη συναναστροφή σας με την κοινωνία Νέου Κόσμου, ότι η παρουσία σας συμβάλλει πολύ στη ζωογόνησι της εκκλησίας και στο να εκχυθή νέα ζωή σ’ αυτήν. Ναι, για επιτακτικούς λόγους πρέπει να διαμορφώσωμε την καλή συνήθεια να παρακολουθούμε τακτικά τις συναθροίσεις, αν δεν το εκάμαμε ήδη αυτό. Αύξησις στη Χριστιανική ωριμότητα εξασφαλίζεται έτσι.

12. Γιατί η επίδοσις «μαρτυρίας» είναι τόσο ζωτική;

¹² Επιπρόσθετα, καθώς αποκτώνται η ωριμότης και η ισορροπία, θ’ αυξήσετε στο να εκτιμάτε τη διακονία ολοένα περισσότερο. Τι ανείπωτο προνόμιο και ευλογία είναι το να μεταδίδωμε τα αγαθά νέα της βασιλείας του Θεού και να φέρνωμε παρηγοριά και ελπίδα στις καρδιές εκείνων, που στενάζουν και βοούν για τα βδελύγματα που βλέπουν να γίνωνται σήμερα! (Ιεζ. 9:4-6) Για το ότι αυτή η επίδοσις μαρτυρίας είναι ζωτική, προσέξτε, παρακαλούμε, τι είπε ένας λειτουργός της Νέας Υόρκης, ο Ραλφ Ου. Σόκμαν: «Ώσπου τα μέλη της εκκλησίας να μπορούν να πιστοποιήσουν τι κάνει η θρησκεία τους γι’ αυτά, η εκκλησία απέτυχε να φθάση στην πλήρη δυναμικότητά της ως ζωτικό και σθεναρό ίδρυμα.» Είπε: «Χρειαζόμεθα εκείνους που μπορούν να λάβουν τη στάσι του μάρτυρος και να πιστοποιήσουν ό,τι είναι στις καρδιές τους. . . . Η θρησκεία σας ποτέ δεν γίνεται ζωντανή ώσπου να κάμετε κάτι γι’ αυτήν.» Ο Σόκμαν υπέδειξε τους μάρτυρας του Ιεχωβά ως παραδείγματα, παρατηρώντας, «Αυτοί μεταβάλλουν την πίστι των σε ειδήσεις. Λέγουν τι ο ζων Χριστός έκαμε γι’ αυτούς προσωπικώς.»

13. Ποια προνόμια και ανταμοιβές παρέχονται σ’ εκείνους που πρόθυμα αντιπροσωπεύουν τον Ιεχωβά Θεό ως διάκονοι του;

¹³ Ναι, εδώ σ’ αυτό το ζωτικό έργο, σ’ αυτή τη μετάδοσι των αγαθών νέων της βασιλείας του Θεού, μπορούμε ν’ ακολουθήσωμε τα ίχνη του Διδασκάλου, Χριστού Ιησού. Ποια υψηλότερη αποστολή θα μπορούσε να έχη κανείς; Ποιο μεγαλύτερο προνόμιο και ευθύνη θα μπορούσε ν’ απολαμβάνη κανείς από το να είναι διάκονος του Ιεχωβά Θεού, και μάλιστα όπως ήταν ο Χριστός Ιησούς; Καθώς πρόθυμα μετέχει κανείς σ’ αυτό το έργο που φέρνει ανταμοιβή, του δίδεται καθημερινή υπόμνησις της τελείας του εξαρτήσεως από τον Ιεχωβά Θεό και της ανάγκης να μαθαίνη πώς ν’ αντιπροσωπεύη τη μεγίστη προσωπικότητα του σύμπαντος πιο αποτελεσματικά. Και θυμηθήτε τους βεβαιωτικούς λόγους που παρεσχέθησαν από τον Δαβίδ: «Γινώσκει ο Ιεχωβά τας ημέρας των αμέμπτων και η κληρονομία αυτών θέλει είσθαι εις τον αιώνα· δεν θέλουσι καταισχυνθή εν καιρώ πονηρώ· και εν ημέραις πείνης θέλουσι χορτασθή.» Ο Δαβίδ περαιτέρω είπε: «Νέος ήμην, και ήδη εγήρασα, και δεν είδον δίκαιον εγκαταλελειμμένον, ουδέ το σπέρμα αυτού ζητούν άρτον.»​—Ψαλμ. 37:18, 19, 25, ΜΝΚ.

ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΣ

14, 15. Περιγράψτε την άποψι του Παύλου για τη διακονία.

¹⁴ Καθώς οι δημόσιοι διαγγελείς των αγαθών νέων επεκτείνουν πρόθυμα τις διακονικές των προσπάθειες, τους γίνεται υπόμνησις των λόγων του αποστόλου Παύλου: «Θέλω δε μείνει εν Εφέσω έως της Πεντηκοστής· διότι ηνοίχθη εις εμέ θύρα μεγάλη και ενεργητική.» (1 Κορ. 16:8, 9) Πράγματι, μετά την αφιέρωσι και το βάπτισμα, ετέθη τετραγωνικά επάνω στους ώμους του αποστόλου Παύλου πολλή ευθύνη που απαιτούσε δραστηριότητα. Αλλά την εβάστασε καλά και βρήκε μεγάλη χαρά στο έργο του. Είπε: «Μακάριον είναι να δίδη τις μάλλον παρά να λαμβάνη.» (Πράξ. 20:35) Και έδινε συνεχώς ως το τέλος. Είσθε πρόθυμος να προσφέρετε τον εαυτό σας σχετικά με το κήρυγμα των αγαθών νέων της βασιλείας του Θεού; Είσθε έτοιμος να βαδίσετε μέσα από την ανοιχτή θύρα που οδηγεί σε δράσι, όπως ακριβώς έκαμε και ο Παύλος;

¹⁵ Για να ευαρεστήσωμε τον Θεό θα θέλωμε να μεταδώσωμε πρόθυμα τη γνώσι μας για τη Βασιλεία σε άλλους. Σχετικά με τούτο μπορούμε ασφαλώς να ωφεληθούμε από τη συμβουλή που ο Παύλος έδωσε στους πρώτους Χριστιανούς στη Ρώμη: «Έχοντες δε χαρίσματα διάφορα κατά την δοθείσαν εις ημάς χάριν· είτε προφητείαν, ας προφητεύωμεν κατά την αναλογίαν της πίστεως· είτε διακονίαν, ας καταγινώμεθα εις την διακονίαν· είτε διδάσκει τις, ας καταγίνεται εις την διδασκαλίαν· είτε προτρέπει τις, εις την προτροπήν· ο μεταδίδων, ας μεταδίδη εν απλότητι· ο προϊστάμενος, ας προΐσταται μετ’ επιμελείας· ο ελεών, ας ελεή εν ιλαρότητι.»​—Ρωμ. 12:6-8.

16. Περιγράψτε τι βοηθεί πολύ στην αύξησι σε ωριμότητα. Ποια οφέλη προκύπτουν για τον καλλιεργητήν αυτού του καρπού;

¹⁶ Ωπλισμένοι με αυτό το φρόνημα, μπορούμε με εκτίμησι και πιστότητα να εκπληρώσωμε τις ευχές της αφιερώσεώς μας. Ναι, για να βαπτισθή κανείς, πρέπει να είναι καθαρός ηθικώς και πνευματικώς. Για να παραμείνωμε στην εύνοια του Ιεχωβά, πρέπει να παραμείνωμε καθαροί σε λόγο και πράξι. Ποτέ δεν πρέπει να φέρωμε μομφή στο όνομα του Ιεχωβά ή στην οργάνωσί του. Διαρκώς, λοιπόν, οι διάκονοι του Θεού πρέπει να σκέπτωνται για την αύξησι σε ωριμότητα· και μια μεγάλη βοήθεια προς αυτή την ορθή κατεύθυνσι είναι η καλλιέργεια του καρπού του πνεύματος. (Γαλ. 5:22, 23) Τι εννοείται με τούτο; Οι ιδιότητες αυτές (καρποί του πνεύματος του Θεού) είναι αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, αγαθωσύνη, πίστις, πραότης και εγκράτεια. Διαρκώς μετά το βάπτισμα ο καθένας πρέπει να εξετάζη τον εαυτό του για να δη τι πρόοδο κάνει στην ανάπτυξι αυτού του καρπού. Πρέπει να υπάρχη πρόοδος, έστω και αν νομίζωμε ότι είναι βραδεία. Και ακόμη αν η πρόοδος είναι πραγματικά βραδεία, ενέχει ωστόσο υπερτάτη σπουδαιότητα το ν’ αυξάνωμε ατομικώς σε ωριμότητα και να προοδεύωμε στο πνευματικό ανάστημα. Γιατί; Για να μπορέσωμε, με τη βοήθεια του Ιεχωβά, ν’ αποκρούσωμε τις επιδρομές του Διαβόλου σ’ αυτές τις κρίσιμες ημέρες πριν από τον Αρμαγεδδώνα.

17. (α) Περιγράψτε τον ρόλο που παίζει η οργάνωσις του Ιεχωβά στο να μας βοηθή να πράττωμε το θείο θέλημα. (β) Με ποιους τρόπους πρέπει να δείχνωμε σεβασμό για την οργάνωσι του Ιεχωβά;

¹⁷ Κάτι άλλο που παρέχει μεγάλη βοήθεια στο να πράττωμε το θείο θέλημα είναι η οργάνωσις που ο Ιεχωβά έχει προμηθεύσει για τη διεύθυνσι και προς όφελος του λαού του και ατόμων καλής θελήσεως. Ό,τι εμάθαμε δεν ήταν από μας τους ίδιους. Υπάρχει ένας διδάσκαλος! Ο Ιησούς είπε: «Είναι γεγραμμένον εν τοις προφήταις, “Και πάντες θέλουσιν είσθαι διδακτοί του Ιεχωβά”.» (Ιωάν. 6:45, ΜΝΚ· Ησ. 54:13) Έχομε αποκτήσει όλη αυτή τη γνώσι μέσω της διατάξεως που ο Ιεχωβά ευαρεστείται να χρησιμοποιή τώρα, δηλαδή, μέσω των κεχρισμένων, από το πνεύμα αποκυημένων μαρτύρων του, στους οποίους περιλαμβάνεται η τάξις του «πιστού και φρονίμου δούλου» που περιεγράφη από τον Ιησούν στο κατά Ματθαίον 24:45-47. Αυτή η τάξις του δούλου εχρησιμοποίησε την Εταιρία Σκοπιά ως το νόμιμο όργανό της από το 1884, το κύριο δε δημοσίευμα για τη διάδοσι της Βιβλικής αληθείας από το 1879 υπήρξε η Σκοπιά. Αυτό γίνεται ακόμη έως σήμερα. Αναπτύξτε βαθύν σεβασμό γι’ αυτή τη διάταξι, διότι αυτό είναι ευάρεστο στα όμματα του Ιεχωβά. (Εβρ. 12:9) Ο σεβασμός αυτός πρέπει να είναι όχι μόνο για την οργάνωσι την ίδια, αλλά και για κείνους που ο Ιεχωβά ετοποθέτησε σε θέσεις ευθύνης μέσα στη διοργανωτική διάρθρωσι. Πρέπει να εμπιστευώμεθα στους δοκιμασμένους, πιστούς αδελφούς μας και να εκτιμούμε το επίμοχθο έργο που κάνουν, διότι αληθινά είναι υπεύθυνοι για τις ψυχές μας.​—Εβρ. 13:17.

18. (α) Τι κάνει ένα καλό παράδειγμα για τους πολλούς νέους που ενώνονται; (β) Εξηγήστε γιατί πρέπει ν’ αναπτυχθή Χριστιανική υπομονή.

¹⁸ Η αύξησις στην ωριμότητα, όχι μόνο θα σας φέρη πολλές ευλογίες, πολλή χαρά και ευτυχία, αλλά σκεφθήτε και για το παράδειγμα που θα δώση σε όλους εκείνους που έρχονται καθημερινά στην οργάνωσι με τόσο γοργό ρυθμό σήμερα. Τίποτε δεν εμπνέει τόσο τους ανθρώπους καλής θελήσεως προς τον Θεό, όσο το παράδειγμα εκείνων που έδωσαν ανεπιφύλακτα τον εαυτό τους σε Χριστιανική αφιέρωσι και βάπτισμα και που εμμένουν σταθερά στο δρόμο της ακεραιότητος με τη δύναμι και την ισχύ του Ιεχωβά. (Ματθ. 5:16) Το να είσθε στενά προσκολλημένοι στον Ιεχωβά, προσευχόμενοι καθημερινά για την ευλογία του και την κατεύθυνσί του, συνεργαζόμενοι επιμελώς με την οργάνωσί του και υπό την διεύθυνσί της, θα σας βοηθήση ν’ αποφύγετε το να περιπέσετε σε αδράνεια και να χάσετε την ευλογία της ζωής. Μια και έχετε ξεκινήσει στον δρόμο της ζωής, πρέπει να τον ακολουθήσετε και να εργάζεσθε σταθερά για το βραβείο. Δεν πρέπει ποτέ ν’ αποκάμωμε αγαθοποιώντας, αλλά, αντιθέτως, ν’ αυξήσουμε τη χαρά μας και να σκεπτώμεθα για κατευθύνσεις στις οποίες μπορούμε πρόθυμα να επεκτείνωμε τη διακονία μας.​—1 Κορ. 9:24· Αποκάλ. 2:10.

19, 20. (α) Περιγράψτε κατευθύνσεις, στις οποίες οι Χριστιανοί μπορούν πρόθυμα να επεκτείνουν τη διακονία των. (β) Ποιες ανταμοιβές υπάρχουν για εκείνους που παραμένουν πιστοί;

¹⁹ Μπορείτε μήπως πρόθυμα να επεκτείνετε τη διακονία σας για να γίνετε ένας τακτικός διαγγελεύς των αγαθών νέων, κηρύττοντας τρεις έως τέσσερες ώρες στη διακονική δράσι κάθε μήνα; Μπορείτε πρόθυμα να επεκτείνετε τη διακονία σας στο σημείο που, αφού διακηρύξετε τα αγαθά νέα στο από σπίτι σε σπίτι έργο, θα κάμετε επανεπισκέψεις σε ενδιαφερόμενα άτομα και θα διεξαγάγετε Γραφικές μελέτες μαζί τους; Μπορείτε πρόθυμα να επεκτείνετε τη διακονία σας στο βαθμό που θα δαπανάτε δέκα ώρες κάθε μήνα στη διακονική δράσι; Μπορείτε πρόθυμα να επεκτείνετε διακονία σας αίνου και να συστήσετε τον εαυτό σας με τα καλά σας έργα έτσι ώστε να μπορέσετε ακόμη να έχετε τα προσόντα για να χρησιμοποιηθήτε εν καιρώ ως επίσκοπος του ποιμνίου του Θεού, ή ως διακονικός βοηθός, καθώς παρουσιάζεται η ανάγκη; Θυμηθήτε ότι ο Παύλος είπε: «Εάν τις ορέγηται επισκοπήν, καλόν έργον επιθυμεί.»​—1 Τιμ. 3:1.

²⁰ Πολλές είναι οι κατευθύνσεις, στις οποίες μπορούμε πρόθυμα να επεκτείνωμε τη διακονία μας, και πολλές είναι οι ευλογίες που ο Ιεχωβά έχει για τον αφιερωμένο λαό του. Σκεφθήτε μόνο για τον νέο κόσμο της δικαιοσύνης που ο Θεός υπεσχέθη σ’ εκείνους που πράττουν το θέλημά του! Αλλ’ ακόμη και τώρα μπορούμε να εκτιμούμε την πλήρη σημασία της Χριστιανικής αφιερώσεως και του βαπτίσματος με το ν’ απομακρύνωμε τους φόβους του κόσμου τούτου και με το να είμεθα ζωντανά παραδείγματα Χριστιανικού σθένους και εγκαρτερήσεως. Όχι μόνο θα έχωμε έναν υγιεινό και εμπνέοντα σκοπό στη ζωή, αλλά ευχαρίστησις, ικανοποίησις και ευτυχία αποκτώνται από μας αμέσως τώρα. Γευθήτε, λοιπόν, και ιδέτε ότι ο Ιεχωβά είναι αγαθός, διότι η ευλογία του είναι επάνω σ’ εκείνους που παραμένουν πιστοί σ’ αυτόν σ’ αυτές τις κρίσιμες πριν από τον Αρμαγεδδώνα ημέρες, όταν ο καθένας από μας θα θέλη να επεκτείνη τη διακονία του πρόθυμα.​—Αποκάλ. 21:1-5· Ψαλμ. 110:3.