-
«Λάμποντες ως Φωστήρες εν τω Κόσμω»Η Σκοπιά—1977 | 1 Ιουλίου
-
-
το έργο της ανοικοδομήσεως τον ναού παρά την εναντίωσι των γειτονικών λαών. Ο Ιεχωβά, μέσω του προφήτου του Ζαχαρία, εδήλωσε ότι αυτό έγινε «ουχί δια δυνάμεως ουδέ δια ισχύος, αλλά δια του πνεύματος του.»—Ζαχ. 4:6.
Η καλή διδασκαλία από μέρους των πρεσβυτέρων, μαζί με ενθάρρυνσι και μ’ ένα καλό παράδειγμα, χρειάζονται χωρίς αμφιβολία για να ενεργή το πνεύμα του Θεού επάνω στα μέλη της εκκλησίας. Γιατί; Διότι σήμερα το πνεύμα του Θεού δεν παρέχει σε μεμονωμένους Χριστιανούς θαυματουργική γνώσι. Ενεργεί σαν ένα μέσο υπομνήσεως και σαν ένας διδάσκαλος. Το πνεύμα, σαν ένας επαναφορεύς, επαναφέρει στη διάνοια του Χριστιανού τα όσα έχει μάθει από τις Γραφές και, σαν ένας διδάσκαλος, τον καθιστά ικανό να διακρίνη πώς ακριβώς οι πληροφορίες που επανέρχονται στη διάνοια πρέπει να χρησιμοποιούνται ή να εφαρμόζωνται. (Ιωάν. 14:26) Επομένως, στον βαθμό που ο Χριστιανός γνωρίζει τι περιέχεται μέσα στην Αγία Γραφή, στον ίδιο βαθμό μπορεί, με τη βοήθεια του πνεύματος του Θεού, να κάνη γνωστή την αλήθεια στους άλλους και να τους βοηθήση να ζουν την αλήθεια. Εκεί όπου οι πρεσβύτεροι είναι λίγοι, μπορούν να καλέσουν διακονικούς υπηρέτας και άλλους ωρίμους Χριστιανούς να μετάσχουν στην εποικοδόμησι της εκκλησίας με γνώσι της Γραφής.
Όλες οι συναθροίσεις της εκκλησίας πρέπει να παρέχουν διδασκαλία που προορίζεται να βοηθήση όλους να ‘λάμπουν ως φωστήρες,’ και με λόγια και με έργα. Έτσι, είναι ανάγκη να γίνη επιμελής σκέψις για προετοιμασία, ώστε οι συναθροίσεις να είναι αληθινά εκπαιδευτικές και να ελκύουν την προσοχή των παρόντων. Οι πρεσβύτεροι μπορούν επίσης να διδάσκουν όταν επισκέπτωνται μέλη της εκκλησίας στα σπίτια τους, όταν μιλούν σ’ αυτά πριν και μετά από τις συναθροίσεις και όταν συνεργάζωνται μαζί τους στη δημόσια διακήρυξι των «αγαθών νέων.»
Αν λοιπόν μια εκκλησία επιθυμή να χρησιμεύση σαν μια ‘λυχνία’ στην κοινότητά της, τα μέλη της είναι ανάγκη να γνωρίζουν και να καταλαβαίνουν τις Γραφές έτσι ώστε το πνεύμα του Θεού να παρέχη τη μεγαλύτερη βοήθεια ως επαναφορεύς και ως διδάσκαλος. Εφόσον το πνεύμα του Θεού είναι άγιο, θα επενεργή φυσικά μόνο σ’ εκείνους που διακρατούν μια καθαρή στάσι ενώπιον του Υψίστου, σε άτομα που παραμένουν πνευματικώς άγρυπνα και έχουν γνήσια αγάπη για την ανθρωπότητα, ιδιαίτερα για τους ομοπίστους των. Κάνετε σεις το μέρος σας ώστε να κάνετε την ‘λυχνία’ να λάμπη ζωηρά στην κοινότητά σας, προς αίνον του Ιεχωβά Θεού και με πιστή υπακοή στον Ιησού Χριστό, την κεφαλή της Χριστιανικής εκκλησίας;
-
-
‘Ας Εορτάζωμεν με Άζυμα’Η Σκοπιά—1977 | 1 Ιουλίου
-
-
‘Ας Εορτάζωμεν με Άζυμα’
■ Η Αγία Γραφή δίνει έμφασι στη διατήρησι της αγνότητος της Χριστιανικής εκκλησίας. Η φθοροποιός επιρροή πρέπει ν’ απομακρύνεται. Στην πρώτη του επιστολή προς Κορινθίους, ο απόστολος Παύλος συμβούλευσε: «Καθαρίσθητε λοιπόν από της παλαιάς ζύμης, δια να ήσθε νέον φύραμα, καθώς είσθε άζυμοι. Διότι το πάσχα ημών εθυσιάσθη υπέρ ημών, ο Χριστός· ώστε ας εορτάζωμεν ουχί με ζύμην παλαιάν, ουδέ με ζύμην κακίας και πονηρίας, αλλά με άζυμα ειλικρίνειας και αληθείας.»—1 Κορ. 5:7, 8.
Κάτω από τις διατάξεις του Μωσαϊκού νόμου, ο Πασχαλινός αμνός εθυσιάζετο μια φορά το έτος και αυτό ακολουθείτο από τις επόμενες επτά ημέρες της εορτής των αζύμων. Ο Ιησούς Χριστός, όμως, προσέφερε τον εαυτό του άπαξ, δηλαδή μια για πάντα. (Εβρ. 9:25-28) Επομένως, ολόκληρη η πορεία της ζωής του Χριστιανού πρέπει να ομοιάζη με μια συνεχή εορτή αζύμων, απηλλαγμένη από κάθε υποκρισία και πονηρία. Πρέπει να υπάρχη εντός της Χριστιανικής εκκλησίας η προθυμία να διακρατήση προσωπική και εκκλησιαστική αγνότητα, και ν’ απομακρύνη κάθε τι το οποίον είναι φθοροποιό στην πίστι και στα ήθη.
-