Χριστιανική Επέκτασις στα Αραβικά Κράτη
Ο πρόεδρος της Εταιρίας Ν. Ο. Νορρ, ενώ προσφάτως περιόδευε μαζί με τον γραμματέα του στις εκτάσεις της Εγγύς και Μέσης Ανατολής για τα συμφέροντα της επεκτάσεως του Χριστιανικού ιεραποστολικού έργου, έστειλε την κατωτέρω έκθεσι από τις Αραβικές χώρες.
Η ΒΗΡΥΤΤΟΣ του Λιβάνου, κατά την παραμονή των Χριστουγέννων θα υπενθύμιζε σε πολλούς Αμερικανούς την παραμονή του Νέου Έτους. Ο Αδελφός Χένσελ κι εγώ το διεπιστώσαμε αυτό ενώ προσπαθούσαμε να κοιμηθούμε εκεί τη νύχτα της 24ης Δεκεμβρίου 1951. Η προσπάθεια επήγε κατά μέγα μέρος χαμένη. Όχι πολλή ώρα μετά την κατάπαυσι του θορύβου έπρεπε να σηκωθούμε για να προφθάσωμε ένα πρωινό αεροπλάνο για την Ιερουσαλήμ. Εμείναμε στη Βηρυττό μόνο όσο διάστημα χρειαζόταν για μια σύντομη συνάντησι με τους εκεί διαγγελείς της Βασιλείας και μερικούς που είχαν έλθει από την Τρίπολι και από ενδιάμεσες πόλεις. Εν τούτοις, εκανονίσαμε μια ταχεία επάνοδο στη Βηρυττό μετά από μια συνέλευσι στη Ραμάλλα κοντά στην Ιερουσαλήμ.
Επειδή εταξιδεύαμε με Λιβανέζικο αεροπλάνο, η πτήσις μας προς την Ιερουσαλήμ ακολούθησε μια κυκλική πορεία. Τα Λιβανέζικα και τα Συριακά αεροπλάνα δεν πετούν πάνω από το νεοσύστατο κράτος του Ισραήλ, όπου θα διέτρεχαν τον κίνδυνο να πυροβοληθούν. Δεν μας έμελλε όμως για τη μισή ώρα που αυτό προσέθετε στον χρόνο της πτήσεως μας, διότι το ταξίδι παρείχε μια πολύ ενδιαφέρουσα μελέτη Βιβλικής γεωγραφίας.
Ανεβήκαμε ψηλότερα, εκινηθήκαμε προς νότον πάνω από τη γη που άλλοτε ελέγετο Τοβ και προχωρήσαμε πέρα από τον τόπο που έδωσε ο Θεός στους υιούς Μανασσή, στην ανατολική όχθη του Ιορδάνου. Στο νότιο άκρον της θαλάσσης της Γαλιλαίας είδαμε τα νερά που έβγαιναν ρέοντας μέσω του ποταμού Ιορδάνου προς τη Νεκρά θάλασσα. Η κοιλάς είναι εύφορη καθ’ όλον το μήκος ως την Αλμυρά θάλασσα, αλλά γίνεται ολοένα λιγώτερο εύφορη καθ’ όσον προχωρεί κανείς προς νότον. Είναι εύκολο να ιδή κανείς γιατί οι δέκα πόλεις που αναφέρονται στη Γραφή ως Δεκάπολις είχαν την τοποθεσία τους προς ανατολάς και λίγο νοτιώτερα από τη θάλασσα της Γαλιλαίας.
Είχα την ευκαιρία να καθήσω δίπλα στον κυβερνήτη στο εμπρόσθιο μέρος, έχοντας έτσι μια έκτακτη θέα του εδάφους. Κατά μήκος του νοτίου τμήματος της Αλμυράς θαλάσσης και προς ανατολάς της ήταν η άλλοτε γη του Ρουβήν, και κάτω από αυτήν η γη του Μωάβ και του Όρους Σηείρ. Λίγα μίλια βορείως του σημείου όπου ο Ιορδάνης ρέει μέσα στη Νεκρά θάλασσα, ο κυβερνήτης μού έδειξε την Ιεριχώ και τους λόφους που εξακολουθούν να υψώνωνται ώσπου η Ιερουσαλήμ λαμβάνει την υψηλή της θέσι στους λόφους του Ιούδα. Μπορούσα να διακρίνω καθαρά τις πόλεις Ραμάλλα, Ιερουσαλήμ, Βηθλεέμ, και μακριά στα δυτικά την Ιόππη και το Τελ-Αβίβ. Πέρα από κει ήταν η μεγάλη Μεσόγειος θάλασσα.
ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ ΣΤΗ ΡΑΜΑΛΛΑ
Προσγειωθήκαμε σε μια μικρή λωρίδα στους λόφους μεταξύ της Ιερουσαλήμ και της Ραμάλλα και σύντομα προχωρήσαμε προς την Ιερουσαλήμ, οδεύοντας κατά μήκος της όχθης του Ιορδάνου σε μια περιοχή κοντά στην πόλι που είναι γνωστή ως «Γη Ουδενός» και που χωρίζει τις πολιτείες του Ισραήλ και του Ιορδάνου. Ύστερα εφροντίσαμε για ένα αυτοκίνητο που θα μας μετέφερε στο σπίτι του τοπικού αντιπροσώπου της Εταιρίας στη Μπέιτ Τζάλα κοντά στη Βηθλεέμ νοτίως της Ιερουσαλήμ.
Στο δρόμο επεράσαμε από τον «Αγρόν των Ποιμένων», που λέγεται έτσι εις ανάμνησιν των ποιμένων που εφύλαγαν τα πρόβατά τους τη νύχτα που γεννήθηκε ο Ιησούς στη Βηθλεέμ. Είναι μια τοποθεσία όχι μακριά από την πόλι και θα μπορούσαν εύκολα να βαδίσουν ως εκεί για να ιδούν τον Κύριο τη νύχτα της γεννήσεως του. Δύσκολα όμως θα μπορούσε αυτό να γίνη τη νύχτα της 24ης Δεκεμβρίου, διότι την 25η, όταν περνούσαμε μέσ’ από τη χώρα, ήταν δριμύ ψύχος. Διεκρίνοντο λίγοι μόνο ποιμένες και υπήρχε λιγοστή πράσινη χλόη ή γρασίδι για να βοσκήσουν τα πρόβατα. Πιο σύμφωνη με τα γνωστά γεγονότα είναι η μαρτυρία ότι ο Χριστός γεννήθηκε γύρω από την πρώτη Οκτωβρίου, πράγμα που είναι επίσης πιο σύμφωνο με το βάπτισμά του από τον Βαπτιστή Ιωάννη στον Ιορδάνη ποταμό, που έγινε όταν ο Ιησούς έμπαινε ακριβώς στην ηλικία των τριάντα ετών. Τον Οκτώβριο, και όχι βέβαια τον Δεκέμβριο, θα ανέμενε κανείς ότι η θερμοκρασία των υδάτων του Ιορδάνου θα διευκόλυνε το βαπτιστικό πρόγραμμα του Ιωάννου.
Όταν μάθαμε στη Μπέιτ Τζάλα ότι ο Αδελφός Κοβρόσης, τον οποίον εζητούσαμε, είχε ήδη πάει στη Ραμάλλα για τις τελικές προετοιμασίες της συνελεύσεως, ξεκινήσαμε αμέσως. Εκείνο το απόγευμα τον βρήκαμε και συζητήσαμε τα προβλήματα που αφορούν τους μάρτυρας του Ιεχωβά στον Ιορδάνη. Παράδοξο είναι ότι η χώρα αυτή που τόσο ευνοήθηκε πριν από δεκαεννέα αιώνες με τη γέννησι της Χριστιανοσύνης και την πρώτη αναγγελία του χαρωπού μηνύματος «Ήγγικεν η βασιλεία των ουρανών!» έχει σήμερα μεγάλη ανάγκη περισσοτέρων κηρύκων οι οποίοι να προαγάγουν την υπόθεσι της αγνής λατρείας. Είπαμε στους εκεί αδελφούς ότι έξη ιεραπόστολοι ήρχοντο από την Αμερική, σε δύο από τους οποίους θα ανατεθή έργον στη Βηθλεέμ και στη Μπέιτ Τζάλα, και σε τέσσερες στη Ραμάλλα. Οι πέντε τακτικές Γραφικές μελέτες που διεξάγονται στην περιοχή της Ιερουσαλήμ έφθασαν να έχουν σύνολον ενενήντα πέντε περίπου ακροατών. Απ’ αυτούς είκοσι δύο μόνον πραγματικά κηρύττουν το άγγελμα της Βασιλείας.
Το άλλο πρωί σαράντα εννέα από μας συγκεντρώθηκαν στο πρόσθιο δωμάτιο μιας από τις κατοικίες των αδελφών για την πρώτη συνάθροισι της συνελεύσεώς μας. Ο Αδελφός Τσιμικλής, απόφοιτος της Σχολής Γαλαάδ, άρχισε με μια ομιλία με θέμα «Η Οδός της Επιτυχίας». Κατόπιν ο Αδελφός Χένσελ έδωσε καλή συμβουλή για το να βαδίζωμε κατά πνεύμα και να τηρούμε τους εαυτούς μας και την οργάνωσι καθαρούς. Ακολούθησα εγώ, βασίζοντας τις παρατηρήσεις μου στην έντονη νουθεσία του αποστόλου προς όλα τα μέλη της εκκλησίας να είναι διάκονοι, για τον οποίον λόγον είχε γράψει στους απανταχού Χριστιανούς να προσέξουν την υψίστη σημασία της θέσεως αυτής του διακόνου του Υψίστου. Έτσι έληξε ένα απολαυστικό πρωί και εστρέψαμε την προσοχή μας στη δημοσία συνάθροισι που είχε ορισθή για τις 2 μ.μ. στο Δημαρχείο.
Δεν εχρησιμοποιήθησαν έντυπες διαφημίσεις ή επιγραφές για ν’ αναγγείλουν το θέμα, «Θα Αντιμετωπίση Επιτυχώς η Θρησκεία την Παγκόσμια Κρίσι;» Μόνον δύο ωρών δράσις έγινε τώρα γι’ αυτό το ζήτημα, και τούτο μόνο με την επίσκεψι των αδελφών σε άτομα καλής θελήσεως γνωστά ως ενδιαφερόμενα για το άγγελμα της Βασιλείας. Είχαμε, λοιπόν, την ευχάριστη έκπληξι όταν φθάσαμε στο Δημαρχείο να το βρούμε σχεδόν γεμάτο. Όταν άρχισε η ομιλία, πολλοί ακροαταί έστεκαν στην είσοδο της αιθούσης. Ενενήντα δύο ήσαν συνολικά παρόντες, περιλαμβανομένου και του δημάρχου της Ραμάλλας, ο οποίος κατόπιν είπε ότι επίστευε πώς περισσότερη πληροφορία αυτού του είδους έπρεπε να δοθή στον λαό της πόλεώς του. Στη διάρκεια της τελικής συναθροίσεως που έγινε πάλι στο ιδιωτικό σπίτι, παρεκίνησα τους εκεί ευαγγελιζομένους να βοηθήσουν τους ιεραποστόλους οι οποίοι σε λίγο θα ήσαν μαζί τους, να μάθουν την Αραβική γλώσσα, και έδειξα πώς και οι ιεραπόστολοι με τη σειρά τους θα παρείχαν σε όλους μεγάλη βοήθεια στο έργον της μαρτυρίας των. Η εξήγησις των σχεδίων της Εταιρίας για τοπική οργάνωσι, απερροφήθη πρόθυμα από τον όμιλο των αδελφών που τόσο ενδιεφέροντο να γίνουν πιο αποδοτικοί διάκονοι της Βασιλείας.
Η «ΑΓΙΑ ΠΟΛΙΣ», ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΙΣ
Έχοντας στη διάθεσί μας μέρος μόνο της επομένης ημέρας, ανυπομονούσαμε να επισκεφθούμε την αρχαία περιτειχισμένη πόλι της Ιερουσαλήμ και να ιδούμε τον τόπο όπου είχε σχεδιασθή ο ναός από τον Δαβίδ και εκτίσθη από τον Σολομώντα. Τώρα θεωρείται ιερός χώρος για τους Μουσουλμάνους οι οποίοι τον έχουν υπό τον έλεγχόν των, οι δε Χριστιανοί μπορούν να μπουν μόνο μεταξύ 7.30΄ και 11.30΄ π.μ., και τότε με ειδική άδεια. Το κεντρικό σημείο ενδιαφέροντος είναι τώρα το τέμενος που καλείται Δώμα του Βράχου, μέσα στο οποίον είναι η υψηλότερη κορυφή του Όρους Μοριά, που υψώνεται πέντε περίπου πόδια πάνω από το πάτωμα. Η κορυφή του βράχου έχει μια επέκτασι περίπου τριάντα επί είκοσι ποδών, γύρω από την οποία υπάρχει ξύλινο περίφραγμα που υποτίθεται ότι σημειώνει το μέρος όπου ευρίσκετο το θυσιαστήριο των Ιουδαίων. Σ’ αυτό ακριβώς το Όρος Μοριά ο Αβραάμ είχε φέρει τον γυιό του Ισαάκ για να τον προσφέρη ως θυσία στον Ιεχωβά όπως διετάχθη. Το ενδιαφέρον του τόπου για τους Μουσουλμάνους έγκειται στον ισχυρισμό ότι ο Μωάμεθ υποτίθεται ότι εδώ ήγγισε τελευταία τη γη όταν ανελήφθη στον ουρανό. Το μέρος του βράχου που λέγεται ότι δείχνει το αποτύπωμα του ποδιού του έχει αποκοπή και τοποθετηθή μέσα σε μια ειδική, σαν κιβώτιο, λειψανοθήκη, με άνοιγμα που επιτρέπει στους πιστούς να εγγίζουν το αποτύπωμα αυτό.
Όχι μακριά από εκεί είναι η «Χρυσή Πύλη» στα τείχη της Ιερουσαλήμ, μέσω της οποίας ο Ιησούς και οι μαθηταί του μπήκαν στην πόλι όταν ο Κύριος κατέβηκε από την περιοχή της Βηθανίας πάνω από το όρος των Ελαιών για να κάμη τη θριαμβευτική του είσοδο στην πόλι και να χαιρετισθή ως υιός Δαβίδ. Απεδείχθη πώς ήταν ένα πολύ ενδιαφέρον τοπίον, εφόσον από κει μπορούσαμε να έχομε τη θέα του τόπου του ναού σε συσχέτισι με το όρος των Ελαιών, την κοιλάδα των Κέδρων, τη Γεθσημανή και άλλες τοποθεσίες Γραφικής σημασίας. Φεύγοντας από την περιοχή του ναού επεράσαμε από το φημισμένο «Τοίχο του Θρήνου» των Ιουδαίων, που λέγεται ότι αποτελεί μέρος των θεμελίων του ναού του Ηρώδου. Αλλά δεν υπάρχουν πια Ιουδαίοι στην περιτειχισμένη πόλι για να θρηνήσουν σ’ αυτόν τον τοίχον, όπως τους είδαμε να κάνουν στο 1947. Ένας οδηγός μάς είπε ότι τώρα οι Ορθόδοξοι Ιουδαίοι μένουν στο δικό τους Κράτος του Ισραήλ και αντικρύζουν αυτόν τον τοίχο κι εξακολουθούν τον θρήνο τους. Σύντομα πετούσαμε πίσω στον Λίβανον, διατηρώντας στη σκέψι μας αυτή την πόλι του θρήνου, που είναι πολύ περισσότερο σύμβολο θλίψεως παρά ελπίδος για τις διάφορες θρησκείες που την εχαρακτήρισαν «αγία». Στο εγγύς μέλλον η βασιλεία του Χριστού του Βασιλέως θα φέρη την εγκαθίδρυσι της αγνής, αμόλυντης λατρείας παντού επάνω στη γη, αχρηστεύοντας τα ταξίδια για προσκύνημα εδώ ή τις αιματηρές σταυροφορίες για την απόσπασι ενός τεμαχίου γης από την κατοχή των κατακτητών του. Ήταν καλό να γνωρίσουμε ότι η ταλαιπωρημένη αυτή περιοχή εξυπηρετείτο από αφοσιωμένους πιστούς στην υπηρεσία του Ιεχωβά.
ΒΑΠΤΙΣΜΑ ΣΤΗ ΒΡΟΧΗ
Είμεθα έτοιμοι για την έναρξι της συνελεύσεως που επρόκειτο να γίνη την επομένη ημέρα στη Βηρυττό. Υπήρχαν εκεί αδελφοί από όλα τα μέρη του Λιβάνου, και πολλοί από τη Συρία. Καταφανείς μέσα στα πλήθη ήσαν μεγάλοι αριθμοί από νέους και νέες. Οι ακροαταί έφθασαν τους 260 στην ώρα της ομιλίας του Αδελφού Χένσελ, το βράδυ της Παρασκευής, 23 Δεκεμβρίου. Ήταν κάτι το ασυνήθιστο για μας όταν έλειψε το ηλεκτρικό ρεύμα στο δικό μας τμήμα της πόλεως στα μέσα περίπου της ομιλίας αυτής, αλλ’ ο Αδελφός Χένσελ συνέχισε χωρίς διακοπή. Μερικά κεριά ετέθησαν σε ενέργεια ώσπου να επανέλθουν τα φώτα. Το πρωί του Σαββάτου μια μικρή εξωτερική δεξαμενή είχε γεμισθή με ζεστό νερό για να κάμη τους υποψηφίους του βαπτίσματος να αισθάναινται πιο άνετα, είκοσι δε άτομα εσυμβόλισαν την αφιέρωσί τους στον Θεό και την υπηρεσία του παρά τη ραγδαία βροχή. Στη διάρκεια των πρώτων αυτών δύο ημερών είχε γίνει εκτενής διαφήμισις της δημοσίας ομιλίας της Κυριακής, ενώ οι ακροαταί εξακολουθούσαν ν’ αυξάνουν στην Αίθουσα της Βασιλείας, όπου εγίνοντο οι συναθροίσεις. Το βράδυ του Σαββάτου 400 άτομα ήσαν παρόντα.
Την Κυριακή, 30 Δεκεμβρίου, όλη η δράσις μετεφέρθη στο παρεκκλήσι του Αμερικανικού Πανεπιστημίου, όπου η δημοσία συνάθροισις είχε ορισθή για τις 3. «Θ’ Αντιμετωπίση Επιτυχώς η Θρησκεία την Παγκόσμια Κρίσι;» ήταν το θέμα που η διαφήμισίς μας κατώρθωσε να το κάμη ζήτημα της ημέρας στη Βηρυττό, και 793 άτομα ήλθαν ν’ ακούσουν την απάντησι. Τα χειροκροτήματά των ήσαν ηχηρά και ενθουσιώδη καθώς έφθαναν στα αυτιά τους τα επιχειρήματα το ένα μετά το άλλο. Στο τέλος της ομιλίας οι ακροαταί ευχαρίστως έλαβαν από ένα νέο βιβλιάριο στην Αραβική γλώσσα, πράγμα που έδωσε μια ιδιαίτερη χαρά στους αδελφούς, αλλά και απετέλεσε μια έκπληξι γι’ αυτούς, διότι εσήμαινε ότι θα είχαν ένα νέο μέσον πληροφορίας για να το χρησιμοποιήσουν στην υπηρεσία του αγρού.
Η συνέλευσις αυτή αποτελούσε μια ικανοποιητική πείρα σε μια χώρα όπου το ενδιαφέρον για τη Βασιλεία έχει γρήγορα υψωθή. Πριν από δύο χρόνια και κάτι, η Εταιρία είχε στείλει δύο αδελφούς στη Βηρυττό, όπου είχε οργανωθή μια μικρή ομάς από έξη άτομα, αλλά είχε μεγάλη ανάγκη βοηθείας. Τώρα η ομάς έχει πάγω από 100 ευαγγελιζομένους. Άλλοι τέσσερες ιεραπόστολοι εστάλησαν εκεί πριν από ένα έτος, και άλλοι οκτώ έφθασαν πριν από τρεις μήνες. Η τελευταία ομάς ωρίσθη για την Τρίπολι. Στο 1947 που είχα κάμει την προηγούμενη επίσκεψί μου στον Λίβανον, υπήρχαν 99 ευαγγελιζόμενοι κατά μέσον όρον. Στο 1951 ο μέσος όρος ήταν 301, με ανώτατο όριο 401, πράγμα που δείχνει καθαρά την επέκτασι που έγινε σ’ αυτή τη χώρα του ενός και ημίσεος εκατομμυρίου λαού.
Η ΣΥΡΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ, ΟΙ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΙ
Τη Δευτέρα, 31 Δεκεμβρίου, ξεκινήσαμε νωρίς με αυτοκίνητο για μια προσχεδιασμένη επίσκεψι στη Συρία. Μια ανώμαλη διαδρομή μέσ’ από χιονισμένη ορεινή τοποθεσία αντικαταστάθηκε από μια κάθοδο μέσα σε μια μακρά κοιλάδα που είναι το ευφορώτερο μέρος του Λιβάνου. Στην περιοχή αυτή έκειτο η πόλις Βάαλβεκ (Ηλιούπολις), η οποία όμως δεν ήταν στο δρόμο μας. Εκεί είχε κτισθή πόλις και στην εποχή του Νέρωνος είχαν ανεγερθή ναοί στον Δία, στον Βάκχο και στην Αφροδίτη. Εγχώριοι λίθοι είχαν ληφθή από ένα παρακείμενο λατομείο σε πελώριες πλάκες και είχε ιδρυθή ένα μεγάλο κέντρον διαβολικής θρησκείας. Τα ερείπια παραμένουν ακόμη για να δείχνουν σιωπηρά την αρχαία λατρεία του Βάαλ με τα χαμερπή σεξουαλικά της όργια, με τα οποία οι πράξεις λατρείας συνεδέοντο εκεί εξίσου όπως και η ειδωλολατρία της Ρώμης. Η κοιλάς παράγει ωραία κρασιά, τα οποία θα διετίθεντο πρόθυμα στις μεθυστικές τελετουργίες προς τιμήν του Βάκχου.
Διεσχίσαμε γρήγορα την εύφορη πεδιάδα. Κατόπιν περάσαμε από την οροσειρά του Αντιλιβάνου και μετά τις συνοριακές διατυπώσεις Λιβάνου και Συρίας προχωρήσαμε κάτω προς τον ελικοειδή δρόμο που οδηγεί στην Δαμασκό. Είχαμε λίγον καιρό για να ιδούμε την πόλι, της οποίας το σύγχρονο τμήμα είναι πολύ προοδευτικό σε εμφάνισι. Το ενδιαφέρον μάς έφερε στην οδό την καλουμένη «Ευθεία», που αναφέρεται στην Αγία Γραφή, ιδιαίτερα για να ιδούμε το τμήμα του τείχους της αρχαίας πόλεως που περιλαμβάνει το παράθυρο απ’ όπου ο Παύλος υποτίθεται ότι έκαμε την κατάβασί του και διέφυγε ασφαλώς. (2 Κορινθίους 11:32, 33) Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι μέρη του αρχαίου τείχους σώζονται ακόμη εκεί, αλλ’ αμφεβάλλαμε σοβαρά αν το παράθυρο που είδαμε και το οποίον είναι πάνω από την κυρία είσοδο μιας εκκλησίας ήταν το παράθυρο που ελέγετο ότι είναι. Έδινε την εντύπωσι ότι ήταν πάρα πολύ καινούργιο και δεν φαίνεται να ήταν το ίδιο παράθυρο ή, σ’ εκείνο το τμήμα, το ίδιο τείχος των ημερών του Παύλου, διότι η πόλις είχε υποστή επίθεσι, εκπόρθησι και κατάκτησι πολλές φορές από επιδρομείς. Οπωσδήποτε, το παράθυρο πάνω από την προσθία θύρα της εκκλησίας παρέχει καλή διαφήμισι για την εκκλησία εκείνη ειδικώς. Η αφήγησις της Γραφής είναι αυθεντική, διερωτάται όμως κανείς για την αυθεντικότητα εκείνου του ιδιαιτέρου παραθύρου.
Περιμείναμε να περάση η νεκρική πομπή ενός Μουσουλμάνου ιερέως. Αμέσως πριν από το φέρετρο εβάδιζε ένας άνθρωπος με βραχνή φωνή, ο οποίος θρηνούσε κι έκραζε για λογαριασμό εκείνων που ακολουθούσαν πίσω. Μας ελέχθη ότι αυτός είχε πληρωθή για να το κάμη αυτό. Παρετηρήσαμε ότι δεν υπήρχαν γυναίκες στην πομπή.
Εκείνο το απόγευμα από τις δύο έως τις τέσσερες ο Αδελφός Χένσελ κι εγώ μιλήσαμε σε σαράντα πέντε αδελφούς μας, δεκαπέντε από τους οποίους είχαν έλθει από τον Λίβανον για να ενθαρρύνουν τους αδελφούς της Συρίας. Οι Σύριοι ευαγγελιζόμενοι εχάρησαν πολύ που έμαθαν ότι η Εταιρία, θα φροντίση σύντομα να στείλη ιεραποστόλους στη Δαμασκό για να τους βοηθήσουν.
Το έργον στη Συρία αντιμετωπίζει έξοχη προοπτική. Ωργανώθη πριν από τρία χρόνια περίπου μ’ έναν ολοχρόνιο σκαπανέα διάκονο και δεκαεννέα ευαγγελιζομένους ομάδος. Τώρα υπάρχουν πενήντα επτά ευαγγελιζόμενοι, πέρυσι δε επετεύχθη ένα ανώτατο όριο ογδόντα δύο ευαγγελιζομένων. Η Μουσουλμανική επιρροή, πολύ ισχυρότερη στη Συρία παρά στον Λίβανο, παρουσιάζει ένα μεγαλύτερο πρόβλημα. Είναι πολύ δύσκολο να μιλήση κανείς σ’ ένα Μουσουλμάνο για την απολυτρωτική θυσία του Χριστού ή για το ότι αυτός είναι ο Μεσσίας. Οι Μουσουλμάνοι διακρατούν μια δοξασία ότι κάποτε κάποιος θα έλθη για να τους δείξη τον δρόμο και να ιδρύση μια παγκόσμια κυβέρνησι επάνω στη γη. Γι’ αυτούς ο Χριστός είναι μόνο ένας άλλος προφήτης, ο δε Μωάμεθ ένας μεγαλύτερος προφήτης. Ακολουθούν απεριόριστα το Κοράνιό τους και παραμένουν άτεγκτοι προς την Αγία Γραφή. Αφ’ ετέρου, περίπου δεκαπέντε τοις εκατόν του πληθυσμού αποτελείται από κατ’ όνομα «Χριστιανούς» οι οποίοι έχουν την Αγία Γραφή από κοινού με τους μάρτυρας του Ιεχωβά, μεταξύ δε αυτών αυξάνει το ενδιαφέρον και μερικοί μάλιστα έγιναν ήδη διαγγελείς της Βασιλείας. Όταν έπρεπε τελικά ν’ αποχαιρετήσωμε τους πολύ φιλόφρονας αυτούς αδελφούς ξεκινήσαμε αφήνοντας πίσω μας έναν ορίζοντα που ήταν διάστικτος από Μουσουλμανικούς μιναρέδες και επανήλθαμε εκ νέου στη Βηρυττό.
ΧΑΙΡΟΝΤΑΣ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΠΡΟΟΔΟ
Επιστρέψαμε για ν’ αρχίσωμε το νέον έτος στη Βηρυττό, συζητώντας περαιτέρω τα ζητήματα τα σχετικά με το έργον στον Ιορδάνη, στη Συρία και στον Λίβανον, τα οποία μέρη υπάγονται όλα στη δικαιοδοσία του γραφείου εκείνου. Στα μέσα της πρωίας όλοι οι ιεραπόστολοι που είναι τοποθετημένοι στη Βηρυττό ήλθαν μαζί μας και πήγαμε με αυτοκίνητο να επισκεφθούμε τον νέο ιεραποστολικό οίκο στην Τρίπολι. Φθάσαμε εγκαίρως για το μεσημβρινό γεύμα, το οποίον ακολουθήθηκε από συζήτησι των προβλημάτων με τους ιεραποστόλους της Τριπόλεως. Προσεχώς μερικοί απ’ αυτούς μπορεί να σταλούν στο Χαλέπιον της Συρίας για να βοηθήσουν στην επέκτασι του εκεί έργου, και όταν πάνε, θ’ αντικατασταθούν στον Λίβανον από άλλους που θα έχουν προσφάτως αποφοιτήσει από τη Βιβλική Σχολή της Σκοπιάς «Γαλαάδ», αν αποδειχθή πως αυτό είναι το θέλημα του Κυρίου. Υπάρχουν πλεονεκτήματα στο να σταλούν πεπειραμένοι ιεραπόστολοι στη Συρία, διότι αυτοί οι αδελφοί θα γνωρίζουν καλύτερα την Αραβική γλώσσα και θα είναι περισσότερο εις θέσιν να προοδεύσουν στη Συρία, όπου η Αγγλική μιλείται πολύ λιγώτερο παρά στον Λίβανο.
Εκείνο το βράδυ είχε ορισθή μια δίωρη συνάθροισις για την ομάδα της Τριπόλεως και για άτομα καλής θελήσεως της περιοχής εκείνης. Μερικοί ήλθαν κι από άλλες ομάδες, και γέμισαν την κυρία αίθουσα της Βασιλείας και τα παρακείμενα υπερπλημμυρισμένα δωμάτια με 802 άτομα. Μεταξύ του Αδελφού Χένσελ και εμού ήταν η ομιλία του Αδελφού Τουττλ, υπηρέτου του τμήματος, και του Αδελφού Τσιμικλή. Οι αδελφοί αυτοί υπήρξαν οι πρώτοι δύο ιεραπόστολοι στον Λίβανο και τώρα μίλησαν στην Αραβική γλώσσα. Και οι δύο τα κατάφεραν καλά, το δε ακροατήριο έμεινε ευχαριστημένο από τις προσπάθειές των. Ελπίζεται ότι σε τρεις μήνες οι αδελφοί αυτοί θα μπορούν να υπηρετούν ως υπηρέται περιοχής χωρίς διερμηνείς και να κάνουν επίσης τις δημόσιες ομιλίες των στην Αραβική γλώσσα. Θα αγωνισθούν σκληρά για να το κάμουν αυτό, είμαι δε βέβαιος ότι με τις προσπάθειες των και με την ευλογία του Κυρίου θα επιτύχουν.
Γυρίσαμε πίσω στη Βηρυττό εκείνο το βράδυ διότι είχαμε πολλή εργασία την επομένη ημέρα, να περατώσωμε το έργον μας στο γραφείο και να ετοιμασθούμε ν’ αναχωρήσωμε για το Καράτσι, τον επόμενο σταθμό μας. Οι συνεργάται μας του Λιβάνου είναι πολύ ενθουσιώδεις και πολύ ευτυχείς για την πρόοδο που έχει γίνει στη διακήρυξι του ευαγγελίου τα τελευταία λίγα χρόνια. Εκτιμούν το ότι η Εταιρία έχει στείλει ιεραποστόλους ανάμεσά τους για να τους βοηθήσουν. Κι αυτοί με τη σειρά τους εβοήθησαν τους ιεραποστόλους προμηθεύοντας διδασκάλους της Αραβικής γλώσσης μέσ’ από τον κύκλο τους, και όλοι οι ιεραπόστολοι είναι ευγνώμονες γι’ αυτό. Το έργον εξακολουθεί να ευλογήται από τον Ιεχωβά.