«Εαυτούς Δοκιμάζετε»

«Εαυτούς εξετάζετε, αν ήσθε εν τη πίστει· εαυτούς δοκιμάζετε.»—2 Κορ. 13:5.

 1, 2. (α) Ποιες σκέψεις και ερωτήσεις συχνά περνούν από το νου όταν συλλογιζώμεθα την αληθινή μας προσωπικότητα; (β) Γιατί είναι σπουδαίο για τον Χριστιανό το να γνωρίζη με τι μοιάζει η αληθινή προσωπικότης μας;

ΠΟΤΕ ήταν η τελευταία φορά που κυττάξατε καλά τον εαυτό σας; Ικανοποιηθήκατε από ό,τι είδατε; Τι λέγει για σας η προσωπικότης σας σε άλλους; Είσθε ένα περίπλοκο άτομο που αποτελείται από πάρα πολλές διάφορες σκέψεις και αισθήματα, ώστε να είναι αδύνατο να πη κανείς με τι η προσωπικότης σας πραγματικά μοιάζει; Είσθε ένας πιστός Αβραάμ τη μια ημέρα κι ένας αμφιβάλλων Θωμάς την επομένη; Είσθε μια υποτακτική Σάρρα τη Δευτέρα και μια αυταρχική Ιεζάβελ την Τρίτη; ή ένας ενεργητικός Παύλος την Τετάρτη κι ένας Δημάς που αγαπά τον κόσμο, την Πέμπτη; Με τι μοιάζετε πραγματικά;

² Σε ό,τι αφορά τους άλλους ανθρώπους, η προσωπικότης σας, όπως και το πρόσωπό σας, προβάλλει πάντοτε. Αλλά είναι άρα γε εκείνο που βλέπουν ο πραγματικός εαυτός σας, ή παίζετε το μέρος του υποκριτού και αφήνετε μερικούς ανθρώπους να βλέπουν μόνο εκείνο που σεις θέλετε να βλέπουν; Είναι εκείνο που βλέπουν, ή εκείνο που πραγματικά είσθε, τιμή στον μεγάλο Θεό Ιεχωβά;

 3. Γιατί είναι σπουδαίο να εξετάζωμε τον εαυτό μας, και γιατί μπορούμε να πούμε ότι μια εξέτασις του εαυτού μας είναι έκφρασις της αγάπης μας για τον Θεό και για τον πλησίον;

³ Είναι σπουδαίο να κυττάζωμε τον εαυτό μας για να δούμε τι είδους άτομο είμεθα. Δεν θέλομε η εμφάνισίς μας ή η προσωπικότης μας να προσβάλλη άλλους. Απολαμβάνομε την ευχαρίστησι καλής συντροφιάς και επιθυμούμε οι άλλοι ν’ απολαμβάνουν τη συναναστροφή μας μαζί τους. Για τούτο, επιζητούμε να μη δυσαρεστούμε τους φίλους μας ή τον Θεό μας, ο οποίος είναι ο πιο στενός Φίλος μας. Τέτοιο ενδιαφέρον είναι κατάλληλο, επειδή είναι έκφρασις της αγάπης μας για τον Θεό και για τον πλησίον.—Ματθ. 22:37-39.

 4. Αναφέρατε περιπτώσεις όπου οι λέξεις «δοκιμάζω» και «εξετάζω» χρησιμοποιούνται στη Γραφή, και αναφέρατε γιατί οι εκφράσεις αυτές εχρησιμοποιήθησαν από τους Βιβλικούς συγγραφείς.

⁴ Είναι εκπληκτικό πόσες φορές η Γραφή χρησιμοποιεί λέξεις όπως «δοκιμάζω», «εξετάζω» και τις συνώνυμες. Θα ήταν άξιο λόγου, πράγματι, να ανιχνεύσετε τη χρήσι τέτοιων λέξεων σ’ ένα ταμείον της Γραφής. Θα εκπλαγήτε, όχι μόνο για το πόσες φορές χρησιμοποιούνται, αλλά και για το πού, σε ποιους και γιατί ελέχθησαν. Ιδού, παραδείγματος χάριν, εδάφια που έχουν ληφθή από έξη διάφορες επιστολές του Παύλου: «Μεταμορφώνεσθε δια της ανακαινίσεως του νοός σας, ώστε να δοκιμάζητε τι είναι το θέλημα του Θεού το αγαθόν και ευάρεστον και τέλειον.» (Ρωμ. 12:2) «Ας δοκιμάζη δε εαυτόν ο άνθρωπος.» (1 Κορ. 11:28) «Εαυτούς εξετάζετε, αν ήσθε εν τη πίστει· εαυτούς δοκιμάζετε.» (2 Κορ. 13:5) «Εάν τις νομίζη ότι είναί τι, ενώ είναι μηδέν, εαυτόν εξαπατά. Αλλ’ έκαστος ας εξετάζη το εαυτού έργον.» (Γαλ. 6:3, 4) «Εξετάζοντες τι είναι ευάρεστον εις τον Κύριον.» (Εφεσ. 5:10) «Πάντα δοκιμάζετε, το καλόν κατέχετε.» (1 Θεσ. 5:21) Με τέτοιες εκκλήσεις ο απόστολος τονίζει την ανάγκη για μια συνεχή εξέτασι του εαυτού μας, ώστε να μπορέσωμε να βρεθούμε «άμεμπτοι και ακέραιοι, τέκνα Θεού αμώμητα εν μέσω γενεάς σκολιάς και διεστραμμένης» του ανθρωπίνου γένους.—Φιλιππησ. 2:14-16.

 5. Πώς πρέπει να βλέπωμε τον εαυτό μας, και γιατί;

⁵ Για να εξετάσωμε τον εαυτό μας, όπως νουθετεί ο Παύλος, πρέπει να δούμε τον εαυτό μας όπως βλέπει ο Θεός. Ο «Κύριος βλέπει την καρδίαν». (1 Σαμ. 16:7· Παροιμ. 21:2) Αυτός βλέπει τα κρυμμένα ελατήριά μας και τις επιθυμίες μας. Συνεπώς, για να είμεθα βέβαιοι ότι έχομε την επιδοκιμασία του Θεού, πρέπει να εξελέγξωμε τα κρυμμένα μας ελατήρια και τις επιθυμίες και να διακρίνωμε τις σκέψεις και προθέσεις της καρδιάς. Πρέπει να γνωρίζωμε γιατί πρέπει να κάμωμε αλλαγές στην προσωπικότητά μας, ποιες αλλαγές πρέπει να κάμωμε και πώς. Όλα αυτά απαιτούν μια ακριβή γνώσι του εαυτού μας, των ελατηρίων μας, του κόσμου που είναι γύρω μας και του αλανθάστου γραπτού λόγου του Θεού, της Γραφής.

ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΔΟΚΙΜΑΖΩΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ;

 6, 7. Γιατί είναι ανάγκη να δοκιμάζωμε τον εαυτό μας;

⁶ Υπάρχουν πολλές αιτίες, για τις οποίες πρέπει να δοκιμάζωμε τι είμεθα. Μια αιτία είναι ότι, Εγεννήθημεν εν αμαρτία και συνελήφθημεν εν ανομία. (Ψαλμ. 51:5) Η φυσική τάσις της διανοίας μας είναι προς τη διαφθορά. Συνεπώς, για να προστατευθούμε από την απατηλή δύναμι της αμαρτίας, που είναι σύμφυτο μέρος της πεπτωκυίας μας φύσεως, πρέπει να δοκιμάζωμε τον εαυτό μας.

⁷ Μια άλλη αιτία για να δοκιμάζωμε τον εαυτό μας είναι ότι ζούμε στον καιρό που ο Σατανάς ή Διάβολος μεταχειρίζεται κάθε νοητό διαβολικό τέχνασμα που έχει στη διάθεσί του για να απορροφήση όλο το ανθρώπινο γένος σε μια δίνη καταστροφής μαζί του. Έκαμε το γόητρο, το χρήμα, τα αποκτήματα, τη δύναμι και την ηδονή θεούς. Και σύμφωνα με τον Μέρριλ Κ. Τέννεϋ, πρύτανιν της Σχολής Πτυχιούχων του Κολλεγίου Χήτον, αυτά έγιναν τα είδωλα του εικοστού αιώνος. Πρέπει να δοκιμάζωμε τον εαυτό μας για να μην εξαπατηθούμε να λατρεύωμε αυτά τα είδωλα που δεν μπορούν να δώσουν ζωή.

 8, 9. (α) Γιατί πρέπει να δοκιμάζωμε τις ηθικές μας κλίσεις; (β) Από ποιες άλλες κακές συναναστροφές πρέπει να φυλαγώμαστε;

⁸ Μια άλλη ακόμη αιτία για να δοκιμάζωμε τον εαυτό μας είναι το γεγονός ότι οι ηθικοί φραγμοί είναι χαμηλοί σ’ αυτόν τον κόσμο και ο κίνδυνος ολισθήσεως στην ανηθικότητα είναι πάντοτε παρών. Τούτο σημαίνει ότι πρέπει να προσέχωμε τις συναναστροφές μας, επειδή «φθείρουσι τα καλά ήθη αι κακαί συναναστροφαί». (1 Κορ. 15:33) Μπορούν να μας κάμουν να ολισθήσωμε στις κατευθύνσεις του παλαιού κόσμου, κατευθύνσεις καπνίσματος, μέθης, πορνείας και χαλαρής ζωής. Για τούτο, χρειάζεται να δοκιμάζωμε τον εαυτό μας.

⁹ Οι άνθρωποι δεν είναι οι μόνες κακές συναναστροφές από τις οποίες πρέπει να φυλαγώμαστε. Η διάνοια και η καρδιά πρέπει, επίσης, να προστατεύωνται, επειδή είναι τρωτές από εξωτερικές εκφράσεις και εντυπώσεις. Πρέπει να προστατεύωνται από τα ανήθικα αποτελέσματα κακών αναγνωσμάτων, κακών θεαμάτων και κακών σκέψεων. Κινηματαγραφικές ταινίες σεξουαλικού τύπου, απαίσια εικονογραφημένα βιβλία και άπιστα συγγράμματα ανωτέρων κριτικών δεν πρόκειται να οικοδομήσουν πίστι και αρετή μέσα μας. Μάθετε ότι εκείνο με το οποίο τρέφομε τη διάνοια εν καιρώ θα μας επηρεάση. Επομένως, αν δεν είμεθα εκλεκτικοί όταν κάνωμε φίλους, αν δεν διαβάζωμε καλά βιβλία και δεν διαλέγωμε υγιά ψυχαγωγία, θα βρούμε, αναμφιβόλως, τον εαυτό μας να παρασύρεται στον παλαιό κόσμο και μπορεί κάλλιστα να καταλήξωμε στον λάκκο της καταστροφής μαζί του. Είναι, λοιπόν, συνετό να δοκιμάζωμε τι είμεθα.—Εβρ. 2:1· 1 Ιωάν. 2:15-17.

10, 11. (α) Γιατί πρέπει να φυλαγώμαστε από υπερβολική εμπιστοσύνη στον εαυτό μας; (β) Ποιοι κίνδυνοι βρίσκονται πίσω από διαθέσεις όπως η αδιαφορία και η αμέλεια;

¹⁰ Πρέπει να προστατεύωμε τον εαυτό μας από διαθέσεις που είναι επικίνδυνες και καταστρεπτικές στον τρόπο της λατρείας μας, πράγμα που είναι μια ακόμη αιτία για να δοκιμάζωμε τι είμεθα. Ο Παύλος μάς προειδοποίησε να μην εμπιστευώμεθα υπερβολικά στον εαυτό μας, με τα εξής λόγια: «Ο νομίζων ότι ίσταται, ας βλέπη μη πέση.» (1 Κορ. 10:12) Η υπερβολική εμπιστοσύνη στον εαυτό μας μπορεί να μας οδηγήση στη μωρία να βασιζώμεθα στη δική μας δύναμι ή στην ισχύν των εξοπλισμών. Μπορεί να μας κάμη να στηριζώμεθα στη δική μας σύνεσι ή στη σύνεσι άλλων ανθρώπων, αντί να εμπιστευώμεθα στη δύναμι και στη σοφία του Θεού.—Παροιμ. 3:5-7.

¹¹ Να φυλάγεσθε, επίσης, από αδιαφορία και αμέλεια. Οποιαδήποτε από τις δύο μπορεί ν’ αποδειχθή μοιραία. Η αδιαφορία μπορεί να μας αποκοιμίση ως προς τον επείγοντα χαρακτήρα των καιρών μας, η δε αμέλεια μπορεί να μας κάμη να χλευάζωμε την τράπεζα του Ιεχωβά. Για τούτο, χρειάζεται να δοκιμάζωμε τον εαυτό μας για να μην πέσωμε θύματα σ’ αυτές τις ύπουλες παγίδες του Διαβόλου.—1 Κορ. 16:13· 1 Θεσ. 5:1-11· 1 Πέτρ. 5:8· Μαλαχ. 1:7.

ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΤΙΚΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ

12. Πώς το παράδειγμα του Κάιν αποτελεί προειδοποίησι για μας, και ποια συμβουλή δίνει ο Παύλος στους Χριστιανούς προς την κατεύθυνσι αυτή;

¹² Υπάρχουν αιτίες για ανησυχία. Η Γραφή μάς δίδει μερικά παραδείγματα ανθρώπων που έπεσαν θύματα στις σκευωρίες του Σατανά πρωτίστως επειδή έπαυσαν να δοκιμάζουν τον εαυτό τους τι είδους άνθρωποι ήσαν. Υπήρξε ο Κάιν, προφανώς ένας άνθρωπος με κακή διάθεσι. Ο Θεός τον προειδοποίησε να χαλινώση τον θυμό του, αλλά ο Κάιν αρνήθηκε ν’ ακούση. Ο αχαλίνωτος θυμός του τον ωδήγησε σε φόνο, εξορία και θάνατο μακριά από την εύνοια του Θεού. Ο απόστολος Παύλος, λοιπόν, σοφά συμβουλεύει τους Χριστιανούς να απορρίψουν οργή, θυμό, βλασφημία και αισχρολογία. Λέγει ότι πρέπει να αποβάλωμε αυτές τις πράξεις, αν πρόκειται να είμεθα άξιοι της επιδοκιμασίας του Θεού και ν’ αποκτήσωμε ζωή. Τώρα είναι καιρός να εξετάσωμε τις διαθέσεις μας και να κάμωμε τις αναγκαίες αλλαγές δοκιμάζοντας τι είμεθα.—Γεν. 4:6-16· Κολ. 3:8, 9.

13. Γιατί ο Ησαύ είναι ένα καλό προειδοποιητικό παράδειγμα, και ποιο μάθημα υπάρχει στο παράδειγμά του για τους Χριστιανούς;

¹³ Ο Ησαύ κατεφρόνησε τα πρωτοτόκιά του. Του έλειπε εκτίμησις για ιερά πράγματα. Για ένα φαγητό «επώλησε τα πρωτοτόκια αυτού». Όταν εζήτησε να επανακτήση αυτά τα δικαιώματα, δεν μπόρεσε, μολονότι εζήτησε να μεταπείση τον πατέρα του με δάκρυα. Ο καιρός για να εξελέγξωμε την εκτίμησί μας για ιερά πράγματα είναι τώρα, για να μην υποκύψωμε στην αμαρτία και, όπως ο Ησαύ, πωλήσωμε το πράγμα ακριβώς εκείνο που χρειαζόμεθα πιο πολύ, δηλαδή, την αιώνια ζωή, για το αντίτιμο ενός φαγητού, μιας ανέντιμης, αμαρτωλής πράξεως και συνεχίσωμε έτσι χωρίς μετάνοια. Δοκιμάζετε τι είσθε.—Εβρ. 12:16, 17· 3:12-19.

14. Με ποιον τρόπο ο Βασιλεύς Σαούλ, ο Βασιλεύς Σολομών και ο Ιούδας ο Ισκαριώτης είναι προειδοποιητικά παραδείγματα για μας που ζούμε σήμερα;

¹⁴ Ο Βασιλεύς Σαούλ αρνήθηκε να πιστέψη ότι «η υποταγή είναι καλητέρα παρά την θυσίαν· η υπακοή, παρά το πάχος των κριών.» Ο Σαούλ είχε τη διάκρισι ότι ήταν ο πρώτος βασιλεύς του Ισραήλ, όμως ποτέ δεν έμαθε απόλυτη υπακοή. Με ορμέμφυτες πράξεις απειθείας εστερήθη τη βασιλεία για τον εαυτό του και την οικογένειά του. Ο Βασιλεύς Σολομών, ο οποίος είχε δόξα που υπερέβαινε τη δόξα όλων των βασιλέων του φυσικού Ισραήλ, έπεσε θύμα κακών συναστροφών. Ειδωλολάτρισσες γυναίκες τον απεμάκρυναν από τον Ιεχωβά ώστε να γίνη λάτρης δαιμονικών θεών. Ο Ιούδας ο Ισκαριώτης, απόστολος του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, επέτρεψε στον εαυτό του να γίνη φιλάργυρος, υλιστής. Η απληστία του τον εσάρωσε σε απιστία, αμαρτία και αυτοκτονία. Όλοι αυτοί ήσαν κάποτε πιστοί άνδρες, αλλ’ έπεσαν από την πιστότητά των, όταν έπαυσαν να δοκιμάζουν τι ήσαν. Χρησιμεύουν ως προειδοποιητικά παραδείγματα για μας, ώστε να δοκιμάζωμε τι είμεθα, για να μην αποτύχωμε κι εμείς, όπως κι εκείνοι, σε πιστότητα και αποπλανηθούμε από το μονοπάτι της ζωής.—1 Σαμ. 15:22, 23· 1 Βασ. 11:1-10· Ματθ. 27:3-6.

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΠΡΟΣ ΑΜΙΛΛΑΝ

15. Γιατί ο Νώε, ο Μωυσής, ο Παύλος και ο Ιησούς Χριστός είναι καλά παραδείγματα για μας προς άμιλλαν;

¹⁵ Η Βίβλος αναφέρει, επίσης, άνδρες, των οποίων τα παραδείγματα μπορούμε να μιμηθούμε, πιστούς άνδρες οι οποίοι εδοκίμαζαν εξακολουθητικά τι ήσαν. Υπήρξε ο Νώε, ένας άνθρωπος επιγνώσεως που περιεπάτησε με τον Θεό και «έγεινε κληρονόμος της δια πίστεως δικαιοσύνης.» (Εβρ. 11:7) Υπήρξε ο Μωυσής, ηγέτης του Ισραήλ, αλλά «πραΰς σφόδρα υπέρ πάντας τους ανθρώπους, τους επί της γης». (Αριθμ. 12:3) Υπήρξε ο απόστολος Παύλος, ο οποίος ήταν ένας εξέχων Χριστιανός διάκονος, ένας άνθρωπος ζήλου, πίστεως και καλών έργων. (2 Κορ. 11:23-27· Φιλιππησ. 4:12, 13) Και, φυσικά, στη ζωή του Ιησού Χριστού έχομε το τέλειο παράδειγμά μας. Αυτός ήταν άνθρωπος ‘πειρασθείς κατά πάντα καθ’ ομοιότητα ημών, χωρίς αμαρτίας’. Οι άνδρες αυτοί απέδειξαν στον εαυτό τους και σε άλλους τι ήσαν, με το είδος της ζωής που έζησαν, ζωής ακεραιότητος και αποκλειστικής αφοσιώσεως στον Θεό. Για την πιστότητά των εκέρδισαν για τον εαυτό τους έντιμη μνεία στον λόγον του Θεού και μια θέσι στον νέο του κόσμο της δικαιοσύνης.—Εβρ. 2:17, 18· 4:15, 16· 7:26.

ΤΡΟΠΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΔΟΚΙΜΑΖΕΤΕ ΤΙ ΕΙΣΘΕ

16. Ποια μέσα χρησιμοποιούν οι Χριστιανοί σήμερα, με τα οποία μπορούν να δοκιμάζουν τον εαυτό τους;

¹⁶ Τι θα πούμε για σήμερα; Πώς ενεργούν οι Χριστιανοί δοκιμάζοντας τι είναι; Ποιες προμήθειες τους έδωσε ο Ιεχωβά γι’ αυτόν τον σκοπό; Πρώτα και κατ’ εξοχήν, ο Ιεχωβά έχει προμηθεύσει τον Άγιο Λόγο του, τη Γραφή, η οποία περιέχει τις εντολές του και τις αρχές του που ανήκουν στη ζωή. Έπειτα εξέχυσε το άγιο πνεύμα του ή την ενεργό δύναμί του επάνω στον λαό του, η οποία δύναμις καθιστά σαφή τη Γραφή. Επιπρόσθετα, ο Θεός έχει ευλογήσει ανθρώπους με μια οργάνωσι που τους εφοδιάζει με Γραφικά βοηθήματα και διευθετεί εκκλησιαστικές συναθροίσεις και συνελεύσεις, μέσω των οποίων μπορεί κανείς να εξετάση τον εαυτό του. Όλα αυτά μαζί ενεργούν σαν κάτοπτρα, μέσω των οποίων ένας Χριστιανός μπορεί να δη τον εαυτό του από κάθε άποψι και γωνία.

17. (α) Επιπρόσθετα προς τη Γραφή, τι άλλο χρειάζεται προτού μπορέση ο λόγος αυτός να γίνη λύχνος στο δρόμο μας; (β) Από ποιον προέρχεται φως, και πώς δείχνει ο προφήτης Ησαΐας ότι αυτό θα παρείχετο;

¹⁷ Πάρτε τη Γραφή ως παράδειγμα. Χωρίς μελέτη η Γραφή δεν είναι δύναμις. Εκατομμύρια ανθρώπων έχουν αντίτυπα της Γραφής, και όμως δεν έκαμαν καμμιά βελτίωσι στη ζωή των. Γιατί συμβαίνει αυτό; Προτού μπορέση ένας καθρέφτης να γίνη αποτελεσματικός, πρέπει να υπάρχη φως. Ένας καθρέφτης δεν αντανακλά καμμιά εικόνα σε απόλυτο σκότος, ούτε και η Γραφή. Για να δούμε τον πνευματικό εαυτό μας στον λόγον του Θεού, πρέπει να έχωμε φως από τον Πρωτουργό αυτού του λόγου, δηλαδή, τον Ιεχωβά. Μέσω του προφήτου του Ησαΐα αυτός διεκήρυξε ότι θα ευνοούσε τον λαό του με το φως του, λέγοντας: «Διότι, ιδού, σκότος θέλει σκεπάσει την γην, και ζόφος τα έθνη· επί σε όμως θέλει ανατείλει ο Ιεχωβά, και η δόξα αυτού θέλει φανερωθή επί σε. Και τα έθνη θέλουσιν ελθεί εις το φως σου, και οι βασιλείς εις την λάμψιν της ανατολής σου.»—Ησ. 60:2, 3, ΜΝΚ· Ιάκ. 1:17.

18. (α) Ποιος αγωγός εχρησιμοποιήθη για να φέρη φως στους ανθρώπους, και πώς αυτό διεβιβάσθη σε άλλους; (β) Τι αποδεικνύει τούτο; Αναφέρατε παράδειγμα.

¹⁸ Το φως του Ιεχωβά έχει αντανακλασθή μεταξύ των ανθρώπων κυρίως στο πρόσωπο του μονογενούς του Υιού Ιησού Χριστού. Ο Ιησούς είπε: «Εγώ είμαι το φως του κόσμου· όστις ακολουθεί εμέ, δεν θέλει περιπατήσει εις το σκότος, αλλά θέλει έχει το φως της ζωής.» Ο απόστολος Ιωάννης συνιστά τον Ιησούν σ’ εμάς ως «το φως το αληθινόν, το οποίον φωτίζει πάντα άνθρωπον ερχόμενον εις τον κόσμον.» (Ιωάν. 8:12· 1:1-11) Ο Ιησούς διεβίβασε αυτό το φως στους ακολούθους του, λέγοντας σ’ αυτούς: «Σεις είσθε το φως του κόσμου. . . . ας λάμψη το φως σας έμπροσθεν των ανθρώπων.» (Ματθ. 5:14-16) Αυτό σημαίνει ότι τα πνευματικά πράγματα μπορούν να κατανοηθούν μόνο σε στενό σύνδεσμο με τους αληθινούς ακολούθους του Ιησού Χριστού, οι οποίοι κατέχουν το φως της ζωής, επειδή όλοι οι άλλοι παραμένουν στο σκότος. Το γεγονός αυτό διευκρινίζεται καλά για μας στο παράδειγμα του Αιθίοπος ευνούχου, ο οποίος δεν μπορούσε να εννοήση τις Γραφές ώσπου ο Χριστιανός Φίλιππος τον διεφώτισε. Ο Αιθίοψ ευνούχος τότε εβάδισε έξω από το σκοτεινό του παρελθόν και έγινε Χριστιανός.—Πράξ. 8:26-38.

19. (α) Ποια βήματα πρέπει να κάμη κανείς σήμερα για ν’ αποκτήση κατανόησι του λόγου του Θεού; (β) Πώς ο μαθητής Ιάκωβος έδειξε την ανάγκη εφαρμογής της γνώσεως;

¹⁹ Σήμερα, η πορεία ενεργείας είναι κατά πολύ η ίδια αν πρόκειται να δοκιμάσωμε τι είδους άτομα είμεθα. Πρώτα, πρέπει να μελετούμε τον λόγον του Θεού σε σύνδεσμο με τον λαό του Ιεχωβά, τους Χριστιανούς μάρτυράς του. Έπειτα πρέπει ν’ αφήσωμε τη δύναμι του λόγου του Ιεχωβά να ζωογονήση τη διάνοιά μας ως το σημείο του να μεταβάλη το θέλημά μας, τις επιθυμίες, το ενδιαφέρον, τη διάθεσι, τη διανοητική άποψι και την κατάστασι της καρδιάς μας. Αν πρόκειται να εξακολουθήσωμε να βαδίζωμε στον ορθό δρόμο, πρέπει να συνεχίσωμε να γεμίζωμε τη διάνοιά μας με τα καλά πράγματα του λόγου του Θεού, διότι η διάνοια διευθύνει το σώμα. (Φιλιππησ. 4:8, 9) Για να είναι αυτό αποτελεσματικό, πρέπει να εφαρμόζωμε τα όσα μαθαίνομε, όπως το καθιστά σαφές ο μαθητής Ιάκωβος: «Εάν τις ήναι ακροατής του λόγου, και ουχί εκτελεστής, ούτος ομοιάζει με άνθρωπον όστις θεωρεί το φυσικόν αυτού πρόσωπον εν κατόπτρω· διότι εθεώρησεν εαυτόν, και ανεχώρησε, και ευθύς ελησμόνησεν οποίος ήτο. Όστις όμως εγκύψη εις τον τέλειον νόμον της ελευθερίας, και επιμείνη εις αυτόν, ούτος γενόμενος ουχί ακροατής επιλήσμων, αλλ’ εκτελεστής έργου, ούτος θέλει είσθαι μακάριος εις την εκτέλεσιν αυτού.» Ευτυχία προκύπτει από το να κάνωμε βελτιώσεις και να βλέπωμε αυτές τις βελτιώσεις στη ζωή μας, και όχι απλώς από τη γνώσι τού ότι πρέπει να γίνουν αλλαγές.—Ιάκ. 1:23-25.

20. (α) Ποιες αλλαγές στην προσωπικότητα και στη ζωή των μπορούσαν να κάνουν οι πρώτοι Χριστιανοί, και πώς; (β) Ποιες αλλαγές κάνουν σήμερα οι μάρτυρες του Ιεχωβά, και τι αποδεικνύει αυτό;

²⁰ Η εφαρμογή Βιβλικών αρχών καθημερινά δεν είναι τόσο σκληρό πράγμα, όσο μπορεί να φαίνεται στην αρχή. Οι αληθινοί Χριστιανοί καταβάλλουν μια ειδική προσπάθεια για να προσέξουν αυτές τις αρχές· συνεπώς, μπορούν να επιτύχουν σε μεγαλύτερο βαθμό. Στην εποχή του αποστόλου εγίνοντο θαυμαστές αλλαγές, όπως το έδειξε ο Παύλος στην 1 Κορινθίους 6:9-11. Πολλοί Κορίνθιοι Χριστιανοί είχαν απολουσθή από τέτοια πράγματα όπως είναι η πορνεία, η ειδωλολατρία, η κλοπή, η πλεονεξία, η μέθη, η λοιδορία και η αρπαγή. Σήμερα, οι αληθινοί Χριστιανοί μάρτυρες του Ιεχωβά κάνουν αυτές ακριβώς τις ίδιες αλλαγές με τη βοήθεια του λόγου του Θεού, του πνεύματός του και της οργανώσεώς του. Και αν χίλιοι ή οκτακόσιες χιλιάδες απ’ αυτούς μπορούν να απεκδυθούν τις παλαιές προσωπικότητες και να ενδυθούν νέες συμμορφούμενες προς το θέλημα του Θεού με αληθινή δικαιοσύνη και οσιότητα, τότε ασφαλώς και άλλοι μπορούν να το πράξουν, αρκεί μόνο να καταβάλουν ειλικρινείς προσπάθειες. Αλλά οι αφιερωμένοι στα εγκόσμια, που δεν έχουν αγάπη της δικαιοσύνης, ούτε καν θα προσπαθήσουν. Προτιμούν να επαναπαύωνται στην αγαπημένη τους δικαιολογία ότι η Γραφή είναι πάρα πολύ ιδεαλιστική γι’ αυτόν τον αιώνα. Στο βαθμό, εν τούτοις, που εφαρμόζομε τις Γραφικές αρχές, δοκιμάζομε τι είμεθα.

ΑΛΛΑ ΒΟΗΘΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΔΟΚΙΜΑΖΩΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ

21, 22. (α) Πώς τα βοηθήματα Γραφικής μελέτης της Εταιρίας Σκοπιά αποτελούν βοήθεια στη δοκιμή του εαυτού μας; Διευκρινίστε. (β) Πώς υπήρξε βοήθεια σ’ εμάς το περιοδικό Η Σκοπιά;

²¹ Εκτός από τη Γραφή υπάρχουν και άλλα βοηθήματα που μας βοηθούν να δοκιμάσωμε τον εαυτό μας τι είναι. Τα βοηθήματα Γραφικής μελέτης της Εταιρίας Σκοπιά, λόγου χάριν, παρέχουν θαυμαστούς τρόπους με τους οποίους μπορούμε να κάμωμε δοκιμή της πίστεώς μας. Σαν ισχυρά μεγεθυντικά κάτοπτρα, παρουσιάζουν τα ελαττώματά μας που χρειάζονται διόρθωσι. Πάρτε, παραδείγματος χάριν, το Βιβλίο του Έτους της Εταιρίας. Κάθε μέρα το εδάφιό του και τα σχόλια μάς καθιστούν ικανούς να δούμε τον εαυτό μας όπως είμεθα. Μια μέρα μας λέγεται να ‘κάμωμε πλήρη τη διακονία μας’, την επόμενη μέρα νουθετούμεθα να είμεθα «φιλάδελφοι, εύσπλαγχνοι» και την τρίτη μέρα να κάμωμε ‘ομολογίαν προς σωτηρίαν’. Υπάρχει μια καλή σκέψις για κάθε ημέρα του έτους, να κάμωμε συλλογισμούς πάνω σ’ αυτήν. Συνεπώς, κάθε ημέρα κινούμεθα να ερωτήσωμε τον εαυτό μας, Εκπληρώνομε τη διακονία μας; Δείχνομε αδελφική αγάπη; και ούτω καθεξής. Ατομικώς δοκιμάζομε τον εαυτό μας με αυτές τις διεισδυτικές σκέψεις.—2 Τιμ. 4:5· 1 Πέτρ. 3:8· Ρωμ. 10:10.

²² Υπάρχουν, επίσης, τα πολυάριθμα άλλα βοηθήματα Γραφικής μελέτης, όπως τα βιβλία «Αγιασθήτω το Όνομά Σου» (στην Αγγλική) και «Γενηθήτω το Θέλημά Σου επί της Γης». Δεν δοκιμάζουν οι δημοσιεύσεις αυτές το βάθος της γνώσεώς σας; Δεν καταμετρείται η ωριμότης σας από τις γεμάτες ουσία σελίδες των; Επίσης, το περιοδικό Η Σκοπιά στα τελευταία ολίγα χρόνια υπήρξε απείρως βοηθητικό εφιστώντας την προσοχή μας σε επίκαιρες αλήθειες για ζητήματα ηθικής, γάμου και αγιότητος του αίματος, βοηθώντας μας έτσι να δοκιμάσωμε τους εαυτούς μας τι είδους άτομα αληθινά είμεθα.

23, 24. (α) Πώς η εκκλησία παρέσχε ένα μέσον για κάθε διάκονο να δοκιμάζη τον εαυτό του ατομικώς; (β) Ποια προμήθεια υπάρχει για να δοκιμάζη η εκκλησία τον εαυτό της συλλογικά; (γ) Με ποιον τρόπο οι συνελεύσεις παρέχουν ευκαιρία αυτοεξετάσεως, και με ποια αποτελέσματα;

²³ Κάθε Χριστιανική εκκλησία είναι, επίσης, ένα κάτοπτρο, με το οποίο μπορούμε ατομικώς ή συλλογικώς να εξετάζωμε τους εαυτούς μας. Ατομικώς μπορούμε να δοκιμάζωμε τι είμεθα ακούοντας προσεκτικά τις ομιλίες, παρέχοντας σχόλια, δίνοντας ενθάρρυνσι, παρηγοριά και ελπίδα. Το δελτίον Αρχείου Ευαγγελιζομένου, στο οποίον αναγράφεται η δράσις του διακόνου με την εκκλησία, είναι ένας άλλος ακόμη τρόπος, με τον οποίο μπορούμε να εξετάζωμε τον εαυτό μας ατομικώς. Με το υπόμνημα της δράσεώς μας αποκαλύπτεται η έκτασις του πνευματικού μας ενδιαφέροντος για άλλους που δεν γνωρίζουν την αλήθεια. Για τούτο, θα εκάναμε καλά να εξελέγχωμε συχνά το «κάτοπτρόν» μας της υπηρεσίας αγρού.—Ματθ. 6:21.

²⁴ Συλλογικά, η εκκλησία μπορεί να εξελέγχη τον εαυτό της και την πρόοδό της, τα ισχυρά και τα ασθενή της σημεία, με το να κάνη σκέψεις επάνω στον πίνακα της εκκλησίας, όπου αναγράφεται η μηνιαία δράσις της εκκλησίας. Και σε μια πολύ μεγαλύτερη κλίμακα οι Χριστιανικές συνελεύσεις παρέχουν ένα μέσον με το οποίο πολλές εκκλησίες μπορούν να ιδούν τον εαυτό τους ως μια χωριστή μονάδα. Οι συνελεύσεις αυτές, επίσης, ομοιάζουν με κάτοπτρα κατά το ότι λέγουν στους Χριστιανούς αν είναι κηλιδωμένοι με φυλετικές και εθνικές προκαταλήψεις, αν μπορούν να εργάζωνται μαζί με ειρήνη και ενότητα, και αν αληθινά αγαπούν ο ένας τον άλλον ως λαός. Για την εξέχουσα συνέλευσι των μαρτύρων του Ιεχωβά του 1958 στην πόλι της Νέας Υόρκης, ο Ήλιος του Μπίνγκαμτον της Νέας Υόρκης, έλεγε: Η «ευταξία του μεγάλου πλήθους και το γεγονός ότι απετελείτο από ανθρώπους σχεδόν κάθε εθνικότητος, με Μαύρους και Ασιάτας αναμεμιγμένους με λευκούς με ίσους όρους και προφανή απόλαυσι, ήταν ένα άλλο ασύνηθες και αληθινά αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό.» Οι συνελεύσεις των μαρτύρων του Ιεχωβά αποδεικνύουν τελειωτικά ότι οι Χριστιανοί μπορούν να ζουν μαζί και ότι δοκιμάζουν τους εαυτούς των τι είναι.

ΜΙΑ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΣΤΕΡΗ ΕΞΕΤΑΣΙΣ ΤΟΥ 2 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 13:5

25. (α) Γιατί ο Παύλος είπε στους Κορινθίους να εξετάζουν και να δοκιμάζουν τον εαυτό τους, και ποιο μάθημα μπορούμε να μάθωμε απ’ αυτό; (β) Ποιος κίνδυνος πάντοτε απειλεί, και πώς μπορεί η απειλή αυτή να υπερνικηθή;

²⁵ Σημειώστε πάλι τα λόγια του Παύλου στη 2 Κορινθίους 13:5, όπου λέγει: «Εαυτούς εξετάζετε, αν ήσθε εν τη πίστει· εαυτούς δοκιμάζετε.» Οι Κορίνθιοι ζητούσαν να εύρουν λάθη στον Παύλο· υπωψιάζοντο τα ελατήριά του και υποτιμούσαν το έργο του. Ο Παύλος τούς λέγει ότι θα ήταν καλύτερα αν εξήταζαν και εδοκίμαζαν τον εαυτό τους, ότι ήταν σε κίνδυνο η θέσις των ενώπιον του Θεού. Ίσως μπορούμε να μάθωμε ένα μάθημα απ’ αυτό. Ας μην περιφερώμεθα ζητώντας να εύρωμε λάθη και υποπτευόμενοι άλλους για αδικοπραγία. «Έκβαλε πρώτον την δοκόν εκ του οφθαλμού σου», είπε ο Ιησούς, «και τότε θέλεις ιδεί καθαρώς δια να εκβάλης το ξυλάριον εκ του οφθαλμού του αδελφού σου.» (Ματθ. 7:3-5) Είναι ανωφελές να διακρατούμε κανόνες που δεν εφαρμόζονται. Πρέπει πρώτα να εφαρμόσωμε τις Χριστιανικές αρχές στον εαυτό μας προτού κυττάξωμε αλλού. Οι Χριστιανοί πρέπει να τηρούνται κάτω από την κρίσι του Χριστού. Είναι θανατηφόρως εύκολο για μας να κάμωμε μια ομολογία Χριστιανοσύνης ένα υποκατάστατο για να ζούμε μ’ αυτήν. Ο Ιησούς προειδοποίησε: «Δια τι δε με κράζετε, Κύριε, Κύριε, και δεν πράττετε όσα λέγω;» (Λουκ. 6:46) Ένας Χριστιανός πρέπει να διεξάγη την αυτοεξέτασί του για ν’ αποδεικνύη στον εαυτό του ότι ακολουθεί τον Χριστό. Οι άλλοι μπορεί να λέγουν ότι τον ακολουθεί ή δεν τον ακολουθεί, αλλ’ αν ο ίδιος δεν γνωρίζη ότι τον ακολουθεί, αν δεν βλέπη ο ίδιος τα λάθη του και δεν λαμβάνη μέτρα για να διορθώση τα λάθη του, όλα είναι χαμένα. Μόνο όταν είμεθα πρόθυμοι και ικανοί να φέρωμε τις ενδόμυχες σκέψεις μας, τα αισθήματά μας και την καθημερινή μας διαγωγή κάτω από τη διερεύνησι των αρχών του Ιεχωβά για ζωή, μπορούμε να γνωρίζωμε τον εαυτό μας και να δοκιμάζωμε τι είμεθα. Αν κρυβώμαστε πίσω από την αυτοεπιδοκιμασία, πίσω από τις αρετές μας, για να διαφύγωμε την αυτοκριτική που φέρνουν η ειλικρίνεια και η αλήθεια, αν απομονώνωμε τον εαυτό μας από τη δύναμι της αληθείας, αν αρνούμεθα να ερωτήσωμε τον εαυτό μας τι πιστεύομε, τι είδους άτομα γινόμεθα, είμεθα επιρρεπείς στο να παραπλανηθούμε στον κόσμο της φαντασίας. Διότι μόνο η έκθεσις στο φως της αληθείας θα μας απαλλάξη από όλες τις αυταπάτες σχετικά με τον εαυτό μας και θ’ ανοίξη το δρόμο για θεραπεία και ζωή.—1 Ιωάν. 1:5-7· 2:9-11.

26. Ποια πρέπει να είναι η διάθεσίς μας για αυτοεξέτασι, και πώς μπορεί να διεξαχθή μια εξέτασις του εαυτού μας;

²⁶ Συνεπώς, είναι ζωτικό να εξετάζωμε τους εαυτούς μας ατομικώς και συλλογικώς, όχι έτσι ώστε να συλλογιζώμεθα τα λάθη μας, αλλά μάλλον για να λάβωμε μέτρα να θέσωμε το σπίτι μας (τη ζωή μας) σε τάξι. Μπορούμε να το κάμωμε αυτό υποβάλλοντας στον εαυτό μας εμφατικές ερωτήσεις, όπως: Πιστεύω στον Θεό; Βασίζομαι στον λόγον του; Έρχονται οι σκέψεις του στη διάνοιά μου όταν εγείρωνται προβλήματα; Μήπως κρίνω πάντοτε τους άλλους και ουδέποτε τον εαυτό μου; Είμαι αληθινά ταπεινός; πειθήνιος; συγχωρητικός; στοργικός; Αισθάνομαι την ανάγκη για προσευχή; Επιθυμώ να προσεύχωμαι; να λατρεύω; να πράττω το θέλημα του Θεού; Η ποιότης των συνειδητών αναγκών μας είναι η δοκιμή της προόδου μας. Όσο περισσότερο αγαπούμε τον Θεό, τόσο περισσότερο είμεθα αναγκασμένοι να ζητούμε την παρουσία του και να επικοινωνούμε μαζί του. Εξετάζετε την ποσότητα και ποιότητα της υπηρεσίας σας στον Θεό. Ερωτήστε, Παράγω τους καρπούς του πνεύματος; Προπαρασκευάζω τις ομιλίες μου καλά, κάνω επανεπισκέψεις σ’ εκείνους που δείχνουν ενδιαφέρον και έχω οικιακές Γραφικές μελέτες μαζί τους; Μήπως λέγω σε άλλους να μελετούν τη Γραφή και δεν τη μελετώ εγώ ο ίδιος; Μήπως διδάσκω άλλους και δεν διδάσκω τον εαυτό μου; Εξετάζετε τον εαυτό σας, διότι θερίζομε εκείνο που σπείρομε. Διότι με τις σκέψεις μας και με τις πράξεις μας, με την ομιλία μας και με τις προσευχές μας, αποδεικνύομε τι είμεθα.—1 Πέτρ. 3:1-4· Ιωάν. 15:8-10· Γαλ. 5:22-25· Ρωμαίους, κεφ. 2· Γαλ. 6:7.

27. (α) Τι θα ανακαλύψετε όταν εξετάσετε τον εαυτό σας, και τι πρέπει να κάμετε όταν εύρετε ανάγκη για διόρθωσι μέσα σας; (β) Ποιο θα είναι το αποτέλεσμα διαρκούς, ειλικρινούς αυτοεξετάσεως και διορθώσεως σύμφωνα με τον διαγεγραμμένο τρόπο του Ιεχωβά;

²⁷ Την προσεχή φορά που θα κυττάξετε σ’ έναν καθρέφτη, ερωτήστε τον εαυτό σας, Πώς φαίνομαι στον Θεό; Τότε πηγαίνετε στα κάτοπτρά του, τον λόγον του, τη Γραφή, τα βοηθήματα Γραφικής μελέτης που παρέχονται μέσω της οργανώσεώς του, των εκκλησιαστικών συναθροίσεων και των συνελεύσεων, και με τη βοήθεια αυτών εξετάστε τον εαυτό σας και μάθετε την απάντησί σας. Θα εύρετε ότι το καλό που κατοικεί μέσα σας οφείλεται στην χάριν του Θεού και δεν είναι δικής σας κατασκευής, ότι έχετε ανάγκη πολλού ελέους και ανάγκη να δείχνετε έλεος στους άλλους. Με μια εξέτασι του εαυτού σας θα ανακαλύψετε τι αληθινά πιστεύετε και αν εκφράζετε τις πεποιθήσεις αυτές στη στάσι σας απέναντι στη ζωή. Θα μάθετε, επίσης, ότι μερικά πράγματα σχετικά με σας χρειάζονται διόρθωσι. Όταν το εξακριβώσετε αυτό, πηγαίνετε να εργασθήτε επάνω στον εαυτό σας αμέσως, χρησιμοποιώντας τον λόγον του Θεού, το πνεύμα του και την οργάνωσί του για να σας βοηθήσουν να διορθώσετε τα λάθη σας. Με το να προνοήτε όχι νοσηρά, αλλά χαρούμενα για τον εαυτό σας, κάνοντας τις αναγκαίες διορθώσεις, θ’ αναπτύξετε μέσα σας μια ωραία προσωπικότητα όμοια με του Χριστού. Αυτή η αλλαγή θα εξασφαλίση για σας ευτυχία τώρα και την ευλογία ζωής αιωνίου στον νέο κόσμο του Θεού. Λοιπόν, «εαυτούς δοκιμάζετε».—2 Κορ. 13:5· Γαλ. 6:3-5.