Οι Βασικές Αιτίες των Σημερινών Πιέσεων

ΠΟΥ βρίσκεται το κακό; Ο σημερινός κόσμος απολαμβάνει σύγχρονες εφευρέσεις, ανέσεις και περισσότερο ελεύθερο χρόνο. Έχει ταχύτητα, δύναμι και αποτελεσματικότητα. Έχει προηγμένες μορφές οργανώσεως στην κυβέρνησι και στην κοινωνική ευημερία. Και όμως σήμερα υπάρχει πιθανόν μεγαλύτερη δυσαρέσκεια, ερεθισμός και απογοήτευσις στη γη από οποιονδήποτε προηγούμενο καιρό. Γιατί; Κάτι είναι σαφώς εσφαλμένο. Ποιο όμως είναι αυτό;

Το κακό πηγαίνει πολύ βαθύτερα από τις ανθρώπινες εφευρέσεις, ή τα κυβερνητικά και κοινωνικά σχήματα που οικοδόμησε ο άνθρωπος.

Φθάνοντας στη Ρίζα του Προβλήματος

Για παράδειγμα, σκεφθήτε μια εταιρία κατασκευών σε μια ωρισμένη χώρα που χρησιμοποιεί τσιμέντο από το μόνο εργοστάσιο τσιμέντου σ’ εκείνη τη χώρα. Χρησιμοποιώντας αυτό το τσιμέντο, η εταιρία ανεγείρει ένα μεγάλο κυβερνητικό κτίριο, κατόπιν ένα εργοστάσιο, κατόπιν μια πολυκατοικία, ένα σχολείο, και τέλος μια γέφυρα. Αλλά μια—-μια όλες αυτές οι κατασκευές παρουσιάζουν κατασκευαστικές ατέλειες που καταλήγουν σε ρήγματα ή ακόμη και σε κατάρρευσι. Η εταιρία κατασκευών πειραματίζεται επανειλημμένως, ξαναχτίζοντας ή εγείροντας τελείως νέα κτίρια, χρησιμοποιώντας νέα σχέδια, διαγράμματα και μεθόδους. Αλλά τα αποτελέσματα είναι πάντοτε τα ίδια.

Θα πρέπει να εξακολουθήση η εταιρία να δοκιμάζη κι’ άλλα ακόμη σχέδια και μεθόδους για να λύση το πρόβλημα; Το πρόβλημα βρίσκεται στο βασικό κατασκευαστικό υλικό: το τσιμέντο. Είναι ανεπαρκές σε αντοχή, που αντέχει αρκετά καλά σε μικρότερες κατασκευές αλλά που εκδηλώνει πιο καθαρά την ανεπάρκειά του όταν υπόκειται στην πίεσι και την έντασι μιας μεγαλύτερης κατασκευής. Μια χημική ανάλυσις ίσως αποκαλύψη την κρυμμένη αδυναμία του.

Μόνο αν η εταιρία βρη κάποιον τρόπο ν’ αντισταθμίση ή να εξουδετερώση αυτή την αδυναμία του τσιμέντου, με την προσθήκη ίσως ωρισμένων συστατικών, θα μπορέση να φθάση σε κάποια επιτυχία.

Το ίδιο συμβαίνει και με το ανθρώπινο γένος.

Οι άνθρωποι προσπάθησαν να φτιάξουν έναν ειρηνικό, ευημερούντα, χαρούμενο κόσμο. Σχημάτισαν πολιτικές κυβερνήσεις κάθε είδους και τύπου, μια ατελείωτη διαδοχή που εξακολουθεί έως τις μέρες μας. Ανέπτυξαν πολλά άλλα συστήματα—κοινωνικά, οικονομικά, εκπαιδευτικά και άλλα—σε μεγάλη ποικιλία, που όλα σχεδιάσθηκαν για να κάμουν τη ζωή στη γη ευχάριστη, επιτυχημένη, απολαυστική. Η ιστορία, εν τούτοις, είναι γεμάτη με αποδείξεις της καταρρεύσεως της μιας μετά την άλλη όλων αυτών των κυβερνήσεων και συστημάτων. Σήμερα τα βλέπομε όλα αυτά να δείχνουν σαφή σημεία υποχωρήσεως κάτω από πίεσι.

Θα πρέπει να περιμένωμε ότι με κάποια νέα σχέδια, διαγράμματα ή μεθόδους, με αλλαγές και ταχυδακτυλουργίες της πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής ηγεσίας των, θα μπορέσουν οι άνθρωποι ν’ αλλάξουν τα πράγματα και να μεταβάλουν την αποτυχία σε επιτυχία; Όχι, διότι κάτι το εσφαλμένο υπάρχει στο βασικό υλικό που σχηματίζει όλες αυτές τις κυβερνήσεις και τα συστήματα. Ποιο είναι αυτό το υλικό;

Τα ανθρώπινα πλάσματα—οι άνθρωποι.

Αυτοί αποτελούν τις κυβερνήσεις και τα άλλα συστήματα που ελέγχουν τη ζωή. Αυτοί κάνουν τις εφευρέσεις και τις μηχανές και τα εργοστάσια και τα χρησιμοποιούν—ή τα κακοχρησιμοποιούν.

Ίσως αυτό να φαίνεται απλό. Εν τούτοις οι σχεδιασταί και οικοδόμοι του σημερινού κόσμου αποτυγχάνουν συστηματικά ν’ ασχοληθούν μ’ αυτό το βασικό πρόβλημα. Υπάρχει σαφώς κάποιο ελάττωμα, όχι μόνο σε ωρισμένους άρχοντες, ηγέτες ή κόμματα, αλλά στο ανθρώπινο γένος σαν σύνολο, που προκαλεί αυτές τις αποτυχίες. Η Γραφή αποκαλύπτει ποιο είναι αυτό: η αμαρτία. Η Γραφή προμηθεύει επίσης τα αναγκαία «συστατικά» για ν’ αντισταθμίσωμε αυτό το ελάττωμα σε αξιόλογο βαθμό τώρα.

Μήπως έχετε αντίρρησι σ’ αυτή την εξήγησι; Μερικοί έχουν. Αλλά αυτό σε ποια κατάστασι τους αφήνει; Ποια άλλη ικανοποιητική εξήγησι μπορούν να δώσουν για τη συστηματική αποτυχία του ανθρωπίνου γένους να λύση τα προβλήματά του;

Η Πραγματική Αλλαγή που Χρειάζεται

Στην πραγματικότητα, παρ’ όλον ότι αποφεύγουν να χρησιμοποιήσουν τον όρο «αμαρτία,» οι άνθρωποι αυτού του κόσμου είναι υποχρεωμένοι ν’ αναγνωρίσουν ότι για να έλθη οποιαδήποτε ανακούφισις από τις σημερινές πιέσεις πρέπει αναπόφευκτα να γίνη μια αλλαγή μέσα στους ανθρώπους. Γνωρίζουν όμως πώς να το επιτύχουν αυτό; Προσέξτε:

Σχετικά με το έγκλημα, επί παραδείγματι, ο βουλευτής Τζέιμς Χ. Σόυερ της Νέας Υόρκης λέγει: «Το έγκλημα είναι ένα κοινωνικό πρόβλημα που είναι συνυφασμένο με κάθε σχεδόν μορφή της Αμερικανικής ζωής. . . . ο έλεγχός του σημαίνει την αλλαγή της διάνοιας και της καρδιάς των ανθρώπων.»—«Για να Περπατούμε στους Δρόμους Ασφαλώς.» σελίδες 191, 192.

Για τη χειροτέρευσι των πόλεων, η διάσημη αυθεντία, ο Έντουαρντ Κ. Μπάνφιλντ λέγει: «Αναμφιβόλως μια ‘αλλαγή στην καρδιά και στο νου των ανθρώπων’ θα έλυνε πολλά προβλήματα. Πώς θα επιτευχθή μια τέτοια αλλαγή; Αν τα μέσα δεν καθορισθούν επακριβώς, αυτή η λύσις θα πρέπει ν’ απορριφθή ως ουτοπία.»—Η Μη Ουράνια Πόλις σελίς 240.

Για τον πόλεμο και τη βία, ο πρώην Γάλλος πρόεδρος Κάρολος ντε Γκωλ έγραψε: «Μολονότι μπορεί να ελπίζωμε, τι λόγους έχομε για να πιστεύωμε ότι το πάθος και η ιδιοτέλεια, η ριζική αιτία των ένοπλων συγκρούσεων μεταξύ των ανθρώπων και των εθνών, θα παύση να υφίσταται;. . . Ή με λίγα λόγια, ότι η ανθρώπινη φύσις θα μπορέση ποτέ να γίνη κάτι άλλο απ’ αυτό που είναι;»—Η Αιχμή του Ξίφους, σελίδες 8, 9.

Ναι, η ριζική αιτία των πιέσεων που μας καταβαρύνουν βρίσκεται κυρίως στους ανθρώπους και στο «πάθος και την ιδιοτέλειά» τους. Οποιουσδήποτε ορούς κι αν χρησιμοποιήσουν οι άνθρωποι, η Γραφική αλήθεια παραμένει ότι ο άνθρωπος είναι εκ φύσεως αμαρτωλός. Τι σημαίνει όμως ακριβώς «αμαρτία;»

Το Ανθρώπινο Γένος ‘Αποτυγχάνει στο Στόχο’

Στις γλώσσες που είχε γραφή η Βίβλος (Εβραϊκή και Ελληνική) οι λέξεις που μεταφράζονται «αμαρτία» σημαίνουν απλώς «αποτυγχάνω» δηλαδή, με την έννοια της αποτυχίας ή μη επιτεύξεως ενός ωρισμένου στόχου, τρόπου ή σημείου.

Ποιος είναι ο στόχος, η θέσις ή το σημείο στο οποίο οι άνθρωποι αστοχούν ή αποτυγχάνουν να φθάσουν;

Ο στόχος είναι να βρίσκονται σε αρμονία με τον Δημιουργό τους, τον Ιεχωβά Θεό, με την προσωπικότητά του, με τους κανόνες του και τις οδούς τους. Η Γραφή δηλώνει ότι ο Θεός εδημιούργησε τον άνθρωπο κατ’ εικόνα του, καθ’ ομοίωσιν του θεού. Ακριβώς όπως ένας γυιος θα πρέπει να μοιάζη με τον πατέρα του, έτσι κι ο άνθρωπος θα πρέπει να μοιάζη με τον Δημιουργό του—όχι σε εμφάνισι, διότι ο Θεός είναι πνεύμα, αλλά στις οδούς Του, τις ιδιότητές Του και τους κανόνες Του.—Γέν. 1:26, 27· Ιωάν. 4:24· 1 Κορ. 11:7.

Εν τούτοις, η Γραφή αποκαλύπτει ότι το πρώτο ανθρώπινο ζεύγος εστράφη εναντίον του Δημιουργού των κάτω από την επιρροή ενός προδοτικού πνευματικού υιού του Θεού. Ο Θεός επέτρεψε στο πρώτο ανθρώπινο ζεύγος να παραγάγη σπέρμα και η γη κατοικήθηκε με τους απογόνους του, μεταξύ των οποίων συγκαταλεγόμεθα κι’ εμείς. Αλλά όμοια με το εργοστάσιο τσιμέντου που παρήγε ελαττωματικό τσιμέντο, οι απόγονοι του στασιαστικού ανθρωπίνου ζεύγους υπήρξαν όλοι ελαττωματικοί. Γεννήθηκαν ατελείς και αμαρτωλοί μέσω της λειτουργίας της κληρονομικότητος.

Έτσι, όπως έγραψε ο απόστολος Παύλος, όλοι οι άνθρωποι «ήμαρτον και υστερούνται της δόξης του Θεού.» (Ρωμ. 3:23) Απέτυχαν στο στόχο. Όχι μόνο το σώμα τους το αποδεικνύει αυτό, αφού τελικά γερνάει, καταρρέει και πεθαίνει, αλλ’ ακόμη περισσότερο οι άνθρωποι αποδεικνύουν τα ελαττώματά τους με τους τρόπους τους, τις σκέψεις τους και τα πράγματα για τα οποία αγωνίζονται.

Πώς όμως αυτό εξηγεί γιατί η γενεά μας επρόκειτο να δη μια τόσο τρομακτική αύξησι σε πίεσι και έντασι; Οι άνθρωποι έχουν ζήσει στη γη χιλιάδες χρόνια. Γιατί τα πράγματα χειροτέρεψαν τόσο αξιοσημείωτα στην εποχή μας;

Σ’ αυτό η Γραφή δίνει επίσης μια ευθεία απάντησι. Η απάντησίς της συνοψίζεται στον εξής κανόνα: «Ό,τι αν σπείρη ο άνθρωπος, τούτο και θέλει θερίσει.» (Γαλ. 6:7) Δεν μπορείτε να σπείρετε αγριόχορτα και να θερίσετε στάρι, ούτε να σπείρετε τοξικόδενδρο [είδος θαμνώδους φαρμακευτικού φυτού] και να θερίσετε σταφύλια. Και είναι εξ ίσου αληθινό ότι ένα άτομο δεν μπορεί να σπείρη το κακό και να θερίση το καλό.

Αυτό που αληθεύει για ένα άτομο είναι εξίσου αληθινό για έθνη, ή για την ανθρώπινη φυλή ως σύνολο. Επί αιώνες οι άνθρωποι και τα έθνη περιφρόνησαν τον Λόγο του Θεού ή απέδωσαν στον Θεό μόνο υποκριτική λατρεία χειλέων. Δεν εζήτησαν την καθοδηγία του ούτε υποτάχθηκαν στο θέλημά του, αλλ’ ακολούθησαν τις δίκες τους φιλοδοξίες και τις δικές τους ιδέες. Σήμερα θερίζουν τους καρπούς των σε παγκόσμια κλίμακα. Ο καιρός του θερισμού έφθασε για όλο το ανθρώπινο γένος. Τι παρήγαγαν; Ένα παράδεισο τέρψεως, ειρήνης και αφθονίας; Όχι, αλλά ένα χωράφι ζιζανίων, διαφθοράς, διαλυμένων οικογενειών, εγκλήματος και βίας, με αρρωστημένες πόλεις, μολυσμένα ποτάμια, λίμνες και έδαφος. Δεν μπορούσε να γίνη αλλοιώς. Διότι «ο Θεός δεν εμπαίζεται.»—Γαλ. 6:7.

Η Άλλη Μεγάλη Αιτία Πιέσεως

Αλλ’ όλα αυτά τα πράγματα υπήρξαν τα αποτελέσματα της ατελείας του ανθρώπου και μόνο; Μπορεί σ’ αυτό μόνο να οφείλωνται όλα τα φρικτά πράγματα που ήλθαν επάνω στο ανθρώπινο γένος στη διάρκεια ολόκληρης της ιστορίας και ειδικά στην εποχή μας; Τόσο συχνά έχουν συμβή τρομερά πράγματα στην ανθρώπινη οικογένεια ώστε φαίνεται ότι οι άνθρωποι σύρονται σε τραγικά γεγονότα όπως οι μαριονέττες από την κλωστή. Γιατί; Γιατί ολόκληρα έθνη ορμούν σε μια πορεία που συνορεύει με την παραφροσύνη, διαπράττουν τρομερές βαναυσότητες και συστηματικά βασανίζουν και κατασφάζουν εκατομμύρια ανθρώπους;

Μήπως είναι δυνατόν το ανθρώπινο γένος να έχη επηρεασθή και να επηρεάζεται ακόμη από δυνάμεις έξω από τον ανθρώπινο έλεγχο; Μήπως αόρατες δυνάμεις κατευθύνουν τα έθνη και τα πιέζουν;

Δεν εννοούμε πιέσεις από τίποτα φανταστικά πλάσματα που ζουν σε άλλους πλανήτες.

Αλλά υπάρχει το εξής γεγονός: Σ’ όλη την ανθρώπινη ιστορία άνθρωποι και έθνη που διέπραξαν σχεδόν απίστευτες πράξεις βίας και σκληρότητας εκδήλωσαν πίστι σε δυνάμεις ανώτερες του ανθρώπου.

Ίσως να τείνετε ν’ απορρίψετε σαν καθαρή δεισιδαιμονία και φαντασία τη δυνατότητα να υπάρχουν αντιθεϊκές πνευματικές δυνάμεις. Αλλά γιατί συμβαίνει ώστε παρά την εγκατάλειψι εκατοντάδων προλήψεων, παρά τις μεταβολές στις θρησκείες τους και στα ονόματα των θεών τους, οι άνθρωποι εξακολούθησαν ν’ αποβλέπουν σε τέτοια αόρατα πνεύματα επί χιλιάδες χρόνια μέχρι της εποχής μας; Γιατί μια τέτοια λατρεία έχει παίξει ένα τόσο εξέχοντα και επίμονο ρόλο σ’ όλες τις περιόδους της ανθρώπινης ιστορίας; Γιατί ακόμη και μορφωμένοι άνθρωποι στη σύγχρονη εποχή—περιλαμβανομένων πολλών αθλητών κολλεγίων και επαγγελματιών αθλητών, στρατιωτικών και ανθρώπων πολλών και διαφόρων επαγγελμάτων—φορούν επάνω τους «φυλαχτά;»

Ένα αξιοσημείωτο παράδειγμα ανθρώπου που ζήτησε τη βοήθεια αοράτων δυνάμεων ήταν ο Χίτλερ, που είναι γνωστό ότι ήταν πάρα πολύ αφωσιωμένος στην αστρολογία καθώς και σε άλλες μαγικές μεθόδους. Όλοι γνωρίζομε τις αγριότητες που διεπράχθησαν στη διάρκεια της κυβερνήσεώς του.

Πιο πρόσφατα, όταν έλαβε χώρα μια μαζική σφαγή 400.000 ατόμων, όπως υπολογίζεται, στην Ινδονησία, ένας από τους πιο διακεκριμένους συγγραφείς της Ινδονησίας εσχολίασε: «Υπάρχει μέσα μας ένας διάβολος κι όταν λύνεται παθαίνομε μαζικό αμόκ.»

Μόνο η Γραφή δίνει λογική εξήγησι για όλα αυτά. Δείχνει ότι η αμαρτωλή πορεία του ανθρώπου έγινε ακόμη χειρότερη από αόρατες πνευματικές δυνάμεις και ότι αυτή είναι η δεύτερη βασική αιτία που κρύβεται πίσω από τις σημερινές πιέσεις.

Γι’ αυτό το λόγο, στο Εφεσίους 6:11, 12 οι Χριστιανοί προτρέπονται: «Ενδύθητε την πανοπλίαν του Θεού, δια να δυνηθήτε να σταθήτε εναντίον εις τας μεθοδείας του διαβόλου· διότι δεν είναι η πάλη ημών εναντίον εις αίμα και σάρκα, αλλ’ εναντίον εις τας αρχάς, εναντίον εις τας εξουσίας, εναντίον εις τους κοσμοκράτορας του σκότους του αιώνος τούτου, εναντίον εις τα πνεύματα της πονηρίας εν τοις επουρανίοις.»

Εδώ ο Λόγος του Θεού δείχνει την ανάγκη να προφυλαγώμεθα από τις πονηρές πνευματικές δυνάμεις στα επουράνια, από τους «κοσμοκράτορας του σκότους.» Η πραγματική μάχη δεν είναι εναντίον ανθρώπων, αλλά εναντίον αυτών των αοράτων δυνάμεων τις οποίες διευθύνει ο Σατανάς ή Διάβολος. Ο Ιησούς, τον απεκάλεσε «άρχοντα του κόσμου.»—Ιωάν. 14:30.

Πώς όμως μπόρεσε να υπάρχη μια τέτοια κατάστασις όταν έχωμε υπ’ όψι την παντοδυναμία του Θεού; Η Γραφή δείχνει ότι αυτό έγινε λόγω των ζητημάτων που ήγειρε ο Σατανάς όταν στην αρχή εστασίασε εναντίον του Θεού. Ειδικά αυτός αμφισβήτησε το δικαίωμα του Ιεχωβά να κυβερνά. Κατόπιν παρέσυρε και άλλους πνευματικούς υιούς του Θεού να ενωθούν στην ανταρσία του.

Η Βιβλική προφητεία στο βιβλίο της Αποκαλύψεως αποκαλύπτει περαιτέρω ότι αυτές οι αόρατες δυνάμεις παίζουν σημαντικό ρόλο στην αύξησι των πιέσεων που είναι αισθητές σήμερα. Δείχνει ότι αυτές οι πνευματικές δυνάμεις εξεδιώχθησαν από τους ουρανούς στις ημέρες μας και κατερρίφθησαν στην περιοχή της γης. Οι αποδείξεις που ήδη παρουσιάσθηκαν δείχνουν το έτος 1914 ως τον καιρό που εκπληρώθηκε αυτή η προφητεία. Αφού περιγράφει αυτή την κατάρριψι των δαιμονικών δυνάμεων, το υπόμνημα λέγει: «Ουαί εις τους κατοικούντας την γην και την θάλασσαν, διότι κατέβη ο Διάβολος εις εσάς έχων θυμόν μέγαν, επειδή γνωρίζει ότι ολίγον καιρόν έχει.»—Αποκάλ. 12:10, 12.

Όπως ένας περικυκλωμένος εγκληματίας, ο εχθρός του Θεού εξαπολύει τη μανία του σε μια τελευταία προσπάθεια. Ακολουθεί την πολιτική του ‘κυβέρνα ή κατάστρεφε.’ Όπως κάνουν μερικοί ανθρώπινοι εγκληματίαι, είναι αποφασισμένος, αν πρόκειται να χαθή, να χαθούν και όλοι οι άλλοι μαζί του. Έτσι προσπαθεί να μολύνη όχι μόνο τη γη αλλά ειδικά όλους τους κατοίκους της, κάνοντάς τους έτσι απαράδεκτους από τον Θεό και άξιους να καταστραφούν απ’ Αυτόν.

Ασφαλώς αυτό μπορεί να εξηγήση γιατί ο κόσμος του ανθρωπίνου γένους έφθασε σε τέτοια ύψη αδικοπραγίας και έχει ενεργήσει τόσο παράφρονα από το έτος 1914 και έπειτα.

Μήπως αυτό μάς αφήνει χωρίς διέξοδο από τις πιέσεις; Όχι, το Βιβλίο που υπέδειξε τη δική μας εποχή, και που δείχνει τις πραγματικές αιτίες αυτών των άνευ προηγουμένου θλίψεων, δείχνει επίσης τη μόνη πηγή για αληθινή και πλήρη ανακούφισι από όλες τις βλαβερές πιέσεις και εντάσεις.

[Εικόνα στη σελίδα 19]

Αν υπάρχη σοβαρή αδυναμία στο τσιμέντο, ένα οικοδόμημα μπορεί να καταρρεύση. Κάποιο ελάττωμα στο ανθρώπινο γένος είναι μια αιτία για την αποτυχία τόσο πολλών κυβερνήσεων και συστημάτων

[Εικόνα στη σελίδα 21]

Ο Χίτλερ, ο οποίος κατέφευγε σε μαγικές μεθόδους για καθοδήγησι, έθεσε σε εφαρμογή τα φριχτά στρατόπεδα συγκεντρώσεως