Ερωτήσεις από Αναγνώστας

● Μήπως το εδάφιο Γαλάτας 4:15 τονίζει πώς πρέπει να θεωρούν οι Χριστιανοί τη μεταμόσχευσι οργάνων του σώματος;—Η.Π.Α.

Το εδάφιον Γαλάτας 4:15 λέγει: «Μαρτυρώ προς εσάς ότι, ει δυνατόν, τους οφθαλμούς σας ηθέλετε εκβάλει και δώσει εις εμέ.» Εδώ ο απόστολος Παύλος χρησιμοποιούσε ένα σχήμα λόγου. Τόσο μεγάλη ήταν η στοργή των Γαλατών για τον Παύλο ώστε αυτοί θα ήσαν πρόθυμοι να θυσιάσουν οτιδήποτε θα ήταν χρήσιμο σ’ αυτούς, ακόμη και κάτι πολύτιμο και απαραίτητο όσο ήσαν τα μάτια με τα οποία έβλεπαν, για να τον βοηθήσουν να βλέπη. Ομοίως και ο Ιησούς Χριστός έκαμε λόγο για το μάτι ότι αντιπροσωπεύει κάτι που είναι προικισμένο να βλέπη, όταν είπε: «Εάν δε ο οφθαλμός σου ο δεξιός σε σκανδαλίζη, έκβαλε αυτόν, και ρίψον από σου.» (Ματθ. 5:29) Η χρήσις της οράσεως για να δη κανείς κάτι που θα τον κάμη να προσκόψη και να πέση πνευματικώς έπρεπε να νεκρωθή. Ούτε ο Ιησούς ούτε ο Παύλος έκαναν λόγο για το ζήτημα της μεταμοσχεύσεως οργάνων του σώματος.

● Στο χρόνο του βαπτίσματος ποια είναι η κατάλληλη ενδυμασία για μια γυναίκα;—Η.Π.Α.

Η Αγία Γραφή δεν λέγει ούτε για τον άνδρα ούτε για τη γυναίκα ότι πρέπει να φορούν ένα ιδιαίτερο ένδυμα την ώρα του βαπτίσματος. Εξαρτάται λοιπόν από τη γυναίκα ν’ αποφασίση τι θεωρεί αυτή ως κατάλληλο. Πολλές γυναίκες διαπιστώνουν ότι ένα σεμνό μπανιερό εξυπηρετεί καλά αυτόν το σκοπό. Σε μερικά μέρη του κόσμου οι γυναίκες φορούν ένα φόρεμα ή μια ρόμπα. Φυσικά το να εκλέξουν τι θα φορέσουν την ώρα του βαπτίσματος οι γυναίκες πρέπει να έχουν υπ’ όψιν τη σοβαρότητα της περιστάσεως. Προφανώς θα ήταν ακατάλληλο για μια γυναίκα να φορέση ένα μαγιώ που θα μπορούσε να θεωρηθή των ακρών και προκλητικά αποκαλυπτικό. Ούτε θα έπρεπε να φορέση ένα φόρεμα που είναι άσεμνα εφαρμοστό στο σώμα όταν βραχή από το νερό. Σύμφωνα με το εδάφιον 1 Τιμ. 2:9, η εκλογή της πρέπει ν’ αντανακλά «αιδώ και σωφροσύνην.»

● Γιατί επιτρέπεται σε γυναίκες να ομιλούν σε συναθροίσεις των Χριστιανών μαρτύρων του Ιεχωβά, ενώ το εδάφιο 1 Κορινθίους 14:34 λέγει ότι «δεν είναι συγκεχωρημένον εις αυτάς να λαλώσι»;—Η.Π.Α.

Η εφαρμογή της θεοπνεύστου εντολής του Παύλου πρέπει να νοηθή στο φως των συμφραζομένων. Όταν έγραφε ο Παύλος, οι συναθροίσεις της εκκλησίας της Κορίνθου, περιλαμβανομένων και των συναθροίσεων στις οποίες ήσαν παρόντες και άπιστοι, εστερούντο τάξεως. Περισσότερα από ένα άτομο ήθελαν να προφητεύουν συγχρόνως ή να ομιλούν σε μια γλώσσα. (1 Κορ. 14:22-32) Προφανώς μερικές γυναίκες εκεί ήθελαν να εγείρουν προκλητικά ερωτήματα και αμφισβητήσεις με άνδρες οι οποίοι ήσαν διωρισμένοι να διδάσκουν στην εκκλησία. Έτσι αυτές οι γυναίκες πραγματικά ανελάμβαναν τη θέσι διδασκάλου και αγνοούσαν τη θέσι της ηγεσίας που είχε ανατεθή στον άνδρα.—1 Κορ. 11:3.

Ο Παύλος διορθώνοντας την κατάστασι επέστησε την προσοχή των στο γεγονός ότι «ο Θεός δεν είναι [Θεός] ακαταστασίας, αλλ’ ειρήνης.» (1 Κορ. 14:33) Σχετικά με τις γυναίκες έγραψε: «Αι γυναίκες σας ας σιωπώσιν εν ταις εκκλησίαις· διότι δεν είναι συγκεχωρημένον εις αυτάς να λαλώσιν, αλλά να υποτάσσονται, καθώς και ο νόμος λέγει. Αλλ’ εάν θέλωσι να μάθωσι τι, ας ερωτώσιν εν τω οίκω τους άνδρας αυτών· διότι αισχρόν είναι εις γυναίκας να λαλώσιν εν εκκλησία.» (1 Κορ. 14:34, 35) Αυτή η νουθεσία συμφωνεί με τα περαιτέρω λόγια του Παύλου στην πρώτη του επιστολή προς Τιμόθεον: «Η γυνή ας μανθάνη εν ησυχία μετά πάσης υποταγής· εις γυναίκα όμως δεν συγχαίρω να διδάσκη, μηδέ να αυθεντεύη επί του ανδρός, αλλά να ησυχάζη.»—1 Τιμ. 2:11, 12.

Συνεπώς, η εντολή να μη ομιλούν οι γυναίκες εφηρμόζετο εκεί όπου η ομιλία αυτή είχε το δυσάρεστο αποτέλεσμα να υποσκάπτη την εξουσία των ανδρών μέσα στην εκκλησία. Το γεγονός ότι αυτό δεν αφαιρούσε κάθε ομιλία από μέρους των γυναικών είναι φανερό από το εδάφιο 1 Κορινθίους 11:5: «Πάσα δε γυνή προσευχομένη ή προφητεύουσα με την κεφαλήν ασκεπή, καταισχύνει την κεφαλήν εαυτής.» Εν τούτοις, θα ήταν απρεπές για γυναίκες να εγείρουν προκλητικά ερωτήματα ή να υψώνωνται υπεράνω των ανδρών που είναι συναθροισμένοι και αρχίζουν να διδάσκουν αυτούς. Το να κάνουν αυτές τέτοια πράγματα θα επέφερε επίσης όνειδος στους συζύγους των.

Σύμφωνα με το αποστολικό πρότυπο, οι γυναίκες στις εκκλησίες των Χριστιανών μαρτύρων του Ιεχωβά δεν διδάσκουν στην εκκλησία στις δημόσιες συναθροίσεις. Δεν ασκούν εξουσία στους άνδρες. Οποιαδήποτε ομιλία και αν κάνουν είναι υπό την κατεύθυνσι των ανδρών που είναι διωρισμένοι να επισκοπούν στη συνάθροισι. Έτσι το να ομιλούν οι γυναίκες δεν αντιβαίνει καθόλου στην εξουσία που ασκούν οι άνδρες στην εκκλησία.

● Το παράδειγμα της Άγιας Γραφής κατά το οποίο ο Ιεχωβά εξεδήλωσε την αποδοκιμασία του στον Αυνάν που εξέχυνε το σπέρμα του δεν δείχνει ότι η χρησιμοποίησις αντισυλληπτικών είναι εσφαλμένη;—Η.Π.Α.

Όχι, διότι μια εξέτασις της αφηγήσεως περί του Αυνάν αποκαλύπτει ότι αυτός δεν θανατώθηκε επειδή έκανε έλεγχο γεννήσεων.

Μετά τον θάνατο του αδελφού του Ηρ, ο Αυνάν ωδηγήθηκε από τον πατέρα του τον Ιούδα να κάμη ανδραδελφικό γάμο με την Θάμαρ. Αυτό θα εγίνετο με τον ρητό σκοπό να εγείρη σπέρμα στον νεκρό αδελφό του. Αλλιώς δεν θα είχε δικαίωμα να έχη σχέσεις με αυτήν. Για την ανταπόκρισι του Αυνάν στην εντολή του Ιούδα διαβάζομε τα εξής: «Ο Αυνάν ήξευρεν, ότι το σπέρμα δεν ήθελεν είσθαι ιδικόν του· διά τούτο, ότε εισήρχετο προς την γυναίκα του αδελφού αυτού, εξέχυνεν επί την γην, διά να μη δώση σπέρμα εις τον αδελφόν αυτού. Και τούτο το οποίον έπραττεν εφάνη κακόν έμπροσθεν του Ιεχωβά.» (Γεν. 38:8-10, ΜΝΚ) Ο ανδραδελφικός γάμος αργότερα ενσωματώθηκε στη διαθήκη του νόμου κατ’ εντολήν του Ιεχωβά.—Δευτ. 25:5, 6.

Ο Αυνάν, ενεργώντας αντίθετα με τον σκοπό του ανδραδελφικού γάμου, έδειξε ανευλάβεια στον πατέρα του. Παρακούοντας την εντολή του πατέρα του, ιδιοτελώς απέφυγε να διαφυλάξη την οικογενειακή γραμμή του Ηρ. Αυτό ήταν και μια εκδήλωσις μίσους προς τον Ηρ, διότι ο Αυνάν εργάσθηκε, όχι υπέρ, αλλά εναντίον των συμφερόντων του νεκρού αδελφού του. Ο Αυνάν σκληρά κατήσχυνε· τη χήρα του αδελφού του. Με ιδιοτέλεια απεκάλυψε την γυμνότητά της αλλά την εστέρησε από τη δικαιωματική οφειλή της μητρότητος. Κατέδειξε επίσης ότι δεν είχε εκτίμησι στα ιερά πράγματα, διότι υπήρχε η δυνατότης να έλθη ο υποσχεμένος Μεσσίας μέσω του σπέρματος που θα προήρχετο από τη Θάμαρ. (Παράβαλε Εβραίους 12:16.) Όλοι αυτοί οι παράγοντες αποκαλύπτουν ότι ο Αυνάν ήταν ασεβής άνθρωπος που δεν απέδιδε σημασία στα συμφέροντα των άλλων όταν τα δικά του συμφέροντα εφαίνετο ότι διεκινδύνευαν. Εξαιτίας του ευτελούς στοχασμού που έκαμε ο Αυνάν και δεν έδωσε σπέρμα στο νεκρό αδελφό του, ο Ιεχωβά τον θανάτωσε.

Επειδή η περίπτωσις του Αυνάν εσήμαινε ιδιοτελή καταφρόνησι του σκοπού του ανδραδελφικού γάμου, δεν μπορεί να χρησιμοποιηθή για να κατακρίνη τον έλεγχο των γεννήσεων. Είναι αξιοσημείωτο ότι η Αγία Γραφή πουθενά δεν εξετάζει τη χρήσι αντισυλληπτικών ή τον έλεγχο γεννήσεων στο γάμο. Ούτε λέγει ότι οι Χριστιανοί είναι υποχρεωμένοι ν’ αποκτήσουν τέκνα. Συνεπώς, όσο για τον έλεγχο των γεννήσεων, τα Χριστιανικά ανδρόγυνα πρέπει ν’ αφήνουν τη Γραφική των συνείδησι να τα διέπη.