Η Βασιλεία και “ο Άγιος Τόπος”

«Θέλει κηρυχθή τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη προς μαρτυρίαν εις πάντα τα έθνη, και τότε θέλει ελθεί το τέλος. Όταν λοιπόν ίδητε το βδέλυγμα της ερημώσεως το λαληθέν δια του προφήτου Δανιήλ, ιστάμενον εν τω τόπω τω αγίω—ο αναγινώσκων ας εννοή—τότε οι εν τη Ιουδαία ας φεύγωσιν εις τα όρη.»—Ματθαίος 24:14-16.

 1. Για ποιο πράγμα ενδιαφέρονται σήμερα οι ζηλωτές διαγγελείς της εγκαθιδρυμένης βασιλείας του Θεού;

ΕΙΣΤΕ ΕΝΑΣ που συμμετέχει με ζήλο στο κήρυγμα ‘αυτών των καλών νέων της βασιλείας’; Αν ναι, θα περιμένετε με ανυπομονησία τον ‘ερχομό του τέλους^’. Σχετικά μ’ αυτό, θα ενδιαφέρεστε βαθιά, επίσης, να μάθετε τι σημαίνει σήμερα η φράση «το βδέλυγμα της ερημώσεως» και τι σημαίνει «ιστάμενον εν τω τόπω τω αγίω». Θα θέλετε να μάθετε πώς εφαρμόζονται σήμερα τα λόγια που είπε ο προφήτης Δανιήλ γι’ αυτά τα πράγματα και πώς, σήμερα, μπορείτε να είστε ανάμεσα σ’ εκείνους που βρίσκουν σωτηρία ‘φεύγοντας στα όρη.’—Ματθαίος 24:3-16.

 2. (α) Ποια είναι μερικά εδάφια που μας βοηθούν να δούμε την ταυτότητα των «αγίων» της προφητείας του Δανιήλ; (β) Ποια άλλη ομάδα εμφανίστηκε τα τελευταία χρόνια, και ποιο κοινό ενδιαφέρον έχουν αυτές οι δυο ομάδες;

² Η προφητεία του Δανιήλ έχει να πει πολλά για τους «αγίους» που κληρονομούν τη βασιλεία. (Δανιήλ 7:27) Αυτοί αποτελούν μια μικρή ομάδα «αναγεννημένων» Χριστιανών, πνευματικών Ισραηλιτών, που κράτησαν ακεραιότητα κάτω από τις επιθέσεις του Σατανά, και έτσι αποδείχτηκαν άξιοι για μια θέση στη βασιλεία των ουρανών. (Ιωάννης 3:3· Λουκάς 12:32) Τα τελευταία χρόνια, μ’ αυτούς τους απομένοντες χρισμένους μάρτυρες του Θεού, ενώθηκε «όχλος πολύς. . . . εκ παντός έθνους», που ελπίζουν να ζήσουν για πάντα σε μια παραδεισένια γη. Ανήκετε στη μια ή στην άλλη απ’ αυτές τις ομάδες; Αν ναι, έχετε το προνόμιο τώρα να αποδίδετε στον Θεό ‘ιερή υπηρεσία’ στο επίγειο αγιαστήριο του πνευματικού ναού του. Αυτή είναι αγία υπηρεσία που εκτελείται σ’ έναν «άγιο τόπο», που αντιστοιχεί με το αγιαστήριο του ναού του Ιεχωβά στην αρχαία Ιερουσαλήμ.—Αποκάλυψις 7:4, 9, 15· Ρωμαίους 12:1, 2.

 3, 4. (α) Ποιες τρεις ‘Ιερουσαλήμ’ έρχονται τώρα στην προσοχή μας; (β) Πώς περιγράφει ο Λόγος του Θεού καθεμιά απ’ αυτές τις ‘Ιερουσαλήμ’;

³ Λόγω της αποστασίας των Ιουδαίων, που δολοφόνησαν ακόμη και τον Γιο του Θεού, η επίγεια Ιερουσαλήμ απορρίφθηκε, εγκαταλείφθηκε από τον Θεό. (Ματθαίος 23:37, 38) Ωστόσο, ο Ιεχωβά εξακολούθησε να ευνοεί μια πολύ σπουδαιότερη Ιερουσαλήμ. Το εδάφιο Γαλάτας 4:26 την ονομάζει «άνω Ιερουσαλήμ». Είναι η «γυναίκα» του Θεού, η ουράνια, σαν σύζυγο οργάνωσή του. Αυτή η Ιερουσαλήμ ήταν εκείνη που γέννησε τον πνευματικό Γιο του Θεού, τον Ιησού Χριστό, ο οποίος, το έτος 33 μ.Χ., έδωσε «την [ανθρώπινη] ψυχήν αυτού λύτρον» για χάρη της ανθρωπότητας.—Ματθαίος 20:28.

⁴ Όταν ο Ιησούς αναστήθηκε σαν πνευματικό πλάσμα, εξυψώθηκε στα δεξιά του ουράνιου Πατέρα του. Στον ορισμένο καιρό, το 1914 μ.Χ., ο Ιεχωβά τον ενθρόνισε στην βασιλεία του, η οποία στους Εβραίους 12:22 συνδέεται, επίσης, με το όνομα Ιερουσαλήμ, και ονομάζεται «επουράνιος Ιερουσαλήμ». Αυτή η βασιλεία, στον ορισμένο καιρό, θα κατέστρεφε το πονηρό σύστημα του Σατανά και θα αποκαθιστούσε τον παράδεισο στη γη μας.—Ματθαίος 6:9, 10.

Ερήμωση ενός «Άγιου Τόπου»

 5. (α) Τι είπε ο Ιησούς για την επίγεια Ιερουσαλήμ; (β) Σε ποια ερώτηση και σε ποια προφητεία οδήγησε αυτό;

⁵ Θέλετε τώρα ν’ ανοίξουμε τις Γραφές μας στο ευαγγέλιο του Ματθαίου, κεφάλαιο 23; Εκεί, στο εδάφιο 38, θα παρατηρήσετε τη δήλωση του Ιησού ότι ‘ο οίκος της Ιερουσαλήμ αφήνεται έρημος’. Κατόπιν, στους έκπληκτους μαθητές του, ο Ιησούς είπε τα λόγια του εδαφίου Ματθαίος 24:2, σχετικά με εκείνον τον επίγειο ναό της Ιερουσαλήμ: «Αληθώς σας λέγω, δεν θέλει αφεθή εδώ λίθος επί λίθον, όστις δεν θέλει κατακρημνισθή.» Αυτό έκανε τους τέσσερις από τους μαθητές του να κάνουν στον Ιησού το ερώτημα του εδαφίου 3: «Ειπέ προς ημάς πότε θέλουσι γείνει ταύτα, και τι το σημείον της παρουσίας σου και της συντέλειας του αιώνος;» Κατόπιν, ο Ιησούς δίνει την πασίγνωστη προφητεία του, που φτάνει ως το τέλος του 25 κεφαλαίου του Ματθαίου.

 6, 7. (α) Ποιο πράγμα άρχισε να απειλείται τώρα σ’ εκπλήρωση της προφητείας; (β) Πώς είδαν το «βδέλυγμα» να ‘στέκεται σε άγιο τόπο’;

⁶ Εκείνο που ενδιέφερε τους μαθητές του Ιησού τότε το έτος 33 μ.Χ. ήταν το τέλος του Ιουδαϊκού συστήματος, που είχε σαν κέντρο του την επίγεια Ιερουσαλήμ και το ναό της, ένα θρησκευτικό σύστημα που είχε αποστατήσει. Αλλά, παρά την αποστασία, η Ιερουσαλήμ εξακολουθούσε να είναι γνωστή σαν «η αγία πόλις», ακόμη και μετά το θάνατο του Ιησού. (Ματθαίος 27:53) Σ’ εκπλήρωση της προφητείας του Ιησού, οι στενοχώριες πολλαπλασιάστηκαν στην Ιερουσαλήμ και στην Ιουδαία και σ’ άλλα γειτονικά έθνη. Τελικά, το 66 μ.Χ., οι Ρωμαϊκές λεγεώνες κάτω από τις διαταγές του Στρατηγού Γάλλου επιτέθηκαν στην Ιερουσαλήμ. Όπως προείπε ο Ιησούς (σύμφωνα με το Λουκάς 21:20), η Ιερουσαλήμ ‘περικυκλώθηκε από στρατόπεδα’. Όπως δήλωσε ο ιστορικός Ιώσηπος, τα στρατεύματα αυτά μπήκαν ακόμη και μέσα στην πόλη με τα ειδωλολατρικά τους λάβαρα και άρχισαν να υποσκάπτουν τα τείχη του ναού.

⁷ Εκείνες οι Ρωμαϊκές στρατιές ασφαλώς στέκονταν σε «άγιο τόπο». Είχαν την πρόθεση να ερημώσουν εκείνη «την πόλιν του Ιεχωβά», την πόλη που για αιώνες είχε συνδεθεί με τη λατρεία του Ιεχωβά. (Ψαλμός 101:8) Αυτό ήταν πραγματικά «βδέλυγμα», τόσο από την άποψη των Ιουδαίων αποστατών όσο και από την άποψη των Ιουδαίων Χριστιανών! Ωστόσο, μόνο οι Χριστιανοί κατάλαβαν ότι αυτή ήταν η κατάσταση την οποία είχε προφητεύσει ο Ιησούς. Όχι μόνο κινδύνευε η «αγία πόλις» και ο ναός της που προοριζόταν για λατρεία του Θεού αλλά, επίσης, και οι Χριστιανοί μέσα στην πόλη που ήταν όσιοι στον Ιεχωβά και στο λόγο της αλήθειας του. Πώς θα μπορούσαν αυτοί να επιζήσουν;

 8. Πώς κατηύθυνε τότε ο Ιεχωβά τα πράγματα, και με ποιο αποτέλεσμα;

⁸ Ο Ιεχωβά κατηύθυνε θαυματουργικά τα γεγονότα. Ξαφνικά, οι Ρωμαϊκές στρατιές αποσύρθηκαν, δίνοντας την ευκαιρία στους Χριστιανούς να υπακούσουν στην προφητεία του Ιησού. Και πράγματι υπήκουσαν, ‘φεύγοντας στα όρη’ της Γαλαάδ! Κατόπιν, το 70 μ.Χ., το «βδέλυγμα» ξαναγύρισε. Μέσα σε τέσσερις μόνο μήνες, οι Ρωμαϊκές στρατιές κάτω από τις διαταγές του στρατηγού Τίτου ερήμωσαν την Ιερουσαλήμ, κι έκαναν τον δήθεν «άγιο τόπο» ένα σωρό χαλίκια. Και εκτός απ’ αυτό, ένα εκατομμύριο Ιουδαίοι πέθαναν στο ολοκαύτωμα εκείνο, ενώ λίγοι σώθηκαν. (Δανιήλ 9:26) Αλλά οι εκχριστιανισμένοι Ιουδαίοι ήταν ασφαλείς! Γιατί; Διότι υπήκουσαν στα προφητικά λόγια της αλήθειας που είπε ο μεγάλος Δάσκαλος, ο Ιησούς Χριστός.—Μάρκος 13:1, 2, 14.

Σημερινό Αντίστοιχο

 9. Γιατί πρέπει να μας ενδιαφέρουν σήμερα τα γεγονότα εκείνα του πρώτου αιώνα;

⁹ Εκείνα τα γεγονότα του πρώτου αιώνα έχουν ζωτική σημασία για μας σήμερα. Γιατί; Διότι έχουν ένα καταπληκτικό αντίστοιχο αυτόν τον εικοστό αιώνα. Στις μέρες μας, θα δούμε την τελική εκπλήρωση της συγκλονιστικής προφητείας του Ιησού! Αλλά τη φορά αυτή_, όχι μόνο η Ιερουσαλήμ και η φυλή του Ιούδα, αλλά ολόκληρη η οικουμένη, με τις δεκάδες χιλιάδες πόλεις της, τα εκατοντάδες έθνη και φυλές της και τα 4.400 εκατομμύρια ανθρώπους—ολόκληρο το παγκόσμιο σύστημα—θα υποστεί τις συνέπειες.

10. (α) Ποια χρονική περίοδος τελείωσε το 1914, και πώς; (β) Γιατί υπάρχουν τώρα πάνω στη γη «ουαί» χωρίς προηγούμενο;

¹⁰ Ακόμη και κοσμικοί ιστορικοί έχουν σημειώσει ότι το έτος 1914 μ.Χ. έφερε μια ιστορική αλλαγή. Πραγματικά, οι «καιροί των εθνών» έληξαν το έτος εκείνο. (Λουκάς 21:24-28) Δεν θα επέτρεπε πια ο Ιεχωβά στις δυνάμεις των Εθνών να κυβερνούν όπως τους αρέσει. Έτσι εκπληρώθηκε η προφητεία για τον Κύριο Ιησού: «Εκ της Σιών [της «ουράνιας Ιερουσαλήμ», της Μεσσιανικής βασιλείας] θέλει εξαποστείλει ο Κύριος την ράβδον της δυνάμεώς σου· κατακυρίευε εν μέσω των εχθρών σου.» (Ψαλμός 110:2) Με υπακοή, ο ενθρονισμένος βασιλιάς κατέρριψε τον Σατανά και τις δαιμονικές του ορδές από τον ουρανό στα περίχωρα της γης. Γι’ αυτό, για «ολίγον καιρόν», θα υπάρχουν ‘ουαί για τη γη.’ (Αποκάλυψις 12:7-12) Τώρα, από το 1914 και έπειτα, η μεγάλη προφητεία του Ιησού στα κεφάλαια Ματθαίος 24 και 25 έχει μια παγκόσμια εκπλήρωση.

11. Τι έχετε παρατηρήσει σεις ο ίδιος σχετικά με την εκπλήρωση της μεγάλης προφητείας του Ιησού;

¹¹ Δεν είδαμε όλοι με τα μάτια μας το «σημείον . . . της συντέλειας του αιώνος»; Δεν είδαμε όλοι τους μεγάλους πολέμους, τις πείνες, τις αρρώστιες, τους σεισμούς και άλλα «φόβητρα» που προείπε ο Ιησούς; Δεν δοκιμάσαμε όλοι διωγμό σαν Χριστιανοί, και δεν πήραμε μέρος στο κήρυγμα «τούτου του ευαγγελίου της βασιλείας . . . εν όλη τη οικουμένη προς μαρτυρίαν εις πάντα τα έθνη»; Πραγματικά, πολλοί από μας τα περάσαμε αυτά! (Ματθαίος 24:3-14· Λουκάς 21:10-12) Αλλά τι θα πούμε για τα λόγια του Ιησού, στο Ματθαίος 24:15, 16, για «το βδέλυγμα της ερημώσεως»;

Μια Παγκόσμια Εκπλήρωση

12. Πώς η «μεγάλη θλίψις» θα διαφέρει από την καταστροφή της Ιερουσαλήμ;

¹² Η εκπλήρωση της προφητείας αυτής τον πρώτο αιώνα, μας δίνει ένα υπόδειγμα για το τι πρέπει να περιμένουμε σήμερα. Αλλά μερικές λεπτομέρειες, δεν ακολουθούν την ίδια ακριβώς σειρά και στις δύο περιπτώσεις. Για παράδειγμα, στα εδάφια 21 και 22 ο Ιησούς λέει:«Τότε θέλει είσθαι θλίψις μεγάλη, οποία δεν έγεινεν απ’ αρχής κόσμου έως του νυν, ουδέ θέλει γίνει. Και αν δεν συνετέμνοντο αι ημέραι εκείναι, δεν ήθελε σωθή ουδεμία σαρξ· δια τους εκλεκτούς όμως θέλουσι συντμηθή αι ημέραι εκείναι.» Η αποκορυφωτική «μεγάλη θλίψις» δεν θα περιοριστεί στην Ιερουσαλήμ ή σε κάποια άλλη πόλη. Θα είναι η μεγαλύτερη συμφορά που χτύπησε ποτέ τη γη μας, και θα απλωθεί σε όλη τη γη.—Ιερεμίας 25:30-33· Ματθαίος 24:30.

13. Σ’ αντίθεση με τη «σάρκα», που επέζησε από την καταστροφή της Ιερουσαλήμ, ποια «σάρκα» θα σωθεί μέσα από την «μεγάλην θλίψιν»;

¹³ Επιπλέον, η «σάρκα» που επιζεί δεν θα είναι οι λίγοι αποστάτες Ιουδαίοι, που πήγαν στη σκλαβιά, όπως συνέβη στην καταστροφή της επίγειας Ιερουσαλήμ. Αντίθετα, θα είναι η «σάρκα» των «εκλεκτών», δηλαδή εκείνων που εκπροσωπούν πάνω στη γη την «ουράνια Ιερουσαλήμ», μαζί με τη «σάρκα» των συντρόφων τους, του «πολλού όχλου», απ’ όλα τα έθνη, για τους οποίους η Αποκάλυψις 7:14 δηλώνει: «Ούτοι είναι οι ερχόμενοι εκ της θλίψεως της μεγάλης· και έπλυναν τας στολάς αυτών και ελεύκαναν αυτάς εν τω αίματι του Αρνίου.» Πώς, λοιπόν, πρέπει να καταλάβουμε τα εδάφια Ματθαίος 24:15, 16 στη σημερινή τους εκπλήρωση;

«Ο Αναγινώσκων Ας Εννοή»

14, 15. Ποια είναι μερικά πράγματα που ‘μπορεί να εννοήσει ο αναγνώστης’ εξετάζοντας τα κεφάλαια 7 και 8 του Δανιήλ;

¹⁴ Εδώ, ο Ιησούς αναφέρεται στον «προφήτη Δανιήλ», και προσθέτει: «Ο αναγινώσκων ας εννοή». Ήταν ‘το πρώτο έτος του Βαλτάσαρ του βασιλιά της Βαβυλώνας’ όταν δόθηκε στον Δανιήλ μια όραση του Παλαιού των Ημερών, του Ιεχωβά Θεού, και της κρίσεως που θα έκανε στα έθνη του κόσμου μέσω της βασιλείας του Μεσσία του. Αυτό θα γινόταν όταν ‘θα έφτανε ο καιρός και οι άγιοι θα έπαιρναν τη βασιλεία’.—Δανιήλ 7:1, 9-14, 21, 22, 27.

¹⁵ Ο Δανιήλ είδε και μια άλλη όραση στο τρίτο έτος της βασιλείας του Βαλτάσαρ. Εδώ, στο Δανιήλ 8:3-9, ο προφήτης χρησιμοποιεί συμβολική γλώσσα για να περιγράψει μια διαδοχική σειρά «θηρίων» και δυνατών «κεράτων» που ξεφυτρώνουν από τα κεφάλια εκείνων των «θηρίων». Τα εδάφια Δανιήλ 8:20-25 μας βοηθούν να καταλάβουμε ότι αυτά τα θηρία είναι οι παγκόσμιες δυνάμεις των περασμένων 2.500 χρόνων, αρχίζοντας με τη Μηδο-Περσία, κατόπιν την Ελλάδα, τη Ρώμη και τελικά—σαν ‘ένα μικρό κέρατο που μεγαλώνει ωσότου η δύναμή του γίνεται ισχυρή’—τη Βρετανική Αυτοκρατορία, με την οποία συνδέθηκε αργότερα η δημοκρατία της Αμερικής. Με τον τρόπο αυτό, ιδρύθηκε μια παγκόσμια δυαδική δύναμη.

16. (α) Ποιος ‘καιρός έφτασε,’ και τι πείρες δοκίμασαν κατόπιν οι «άγιοι»; (β) Γιατί τα τεύχη της Σκοπιάς του Ιουλίου 1938 ήταν σπουδαία για το λαό του Θεού;

¹⁶ Το 1918 μ.Χ. ‘έφτασε ο καιρός’ για τους ‘αγίους’ να πάρουν τη βασιλεία. Από το έτος 1919 οι «άγιοι» που απέμεναν ακόμη στη γη, οργανώθηκαν για να διακηρύξουν σε όλη τη γη την εγκαθιδρυμένη βασιλεία του Μεσσία. (Ματθαίος 24:14) Γρήγορα, έγιναν γνωστοί σ’ όλο τον κόσμο σαν «μάρτυρες του Ιεχωβά» και ένας «πολύς όχλος» συνεργατών άρχισαν να ενώνονται μαζί τους. (Ησαΐας 43:10, 12· Αποκάλυψις 7:9) Αλλά, στη διάρκεια της δεκαετίας του 1930 μαζεύτηκαν μαύρα σύννεφα διωγμού. Ο Ιεχωβά δυνάμωσε το λαό του ν’ αντιμετωπίσει αυτή την απειλή αναδιοργανώνοντάς τους θεοκρατικά. Τα τεύχη της Σκοπιάς της 1 Ιουλίου και 15 Ιουλίου 1938, είχαν σαν κύρια άρθρα μελέτης το θέμα «Οργάνωσις» που έδινε στο λαό του Θεού τη θεοκρατική οργανωτική διάρθρωση, που θα χρησίμευε σαν βάση για τη δράση του στη διάρκεια του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου.—Ησαΐας 60:17.

17. Σε ποιους εκπληρώθηκε τώρα το Δανιήλ 8:10, 11;

¹⁷ Στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου άρχισε η εκπλήρωση του Δανιήλ 8:10, 11. Το ‘μικρό κέρατο’ προκάλεσε τον Ιεχωβά Θεό, «τον άρχοντα του στρατεύματος». Και ποιο είναι αυτό το «στράτευμα»; Μήπως είναι το στράτευμα των οπαδών των πολυάριθμων θρησκευτικών αιρέσεων του Χριστιανικού κόσμου; Όχι, αυτοί δεν είναι «μισούμενοι», διότι αυτοί έχουν κάνει τους εαυτούς τους μέρος του κόσμου τον Σατανά. (Ματθαίος 24:9· Ιωάννης 15:18-20) Ο Δανιήλ αναφέρεται εδώ σ’ έναν πολύ μικρότερο στρατό, που μοιάζει με τη στρατιωτική δύναμη του στρατεύματος του Γεδεών, που ήταν πολύ μικρή σε σχέση με τις ορδές των Μαδιανιτών. (Κριταί 7:8, 12) Είναι το υπόλοιπο του «στρατεύματος» των 144.000 «αγίων» που βρίσκεται εδώ στη γη και οι οποίοι θα βασιλέψουν με το «Αρνίον» τον Χριστό Ιησού, πάνω στο όρος Σιών της «ουράνιας Ιερουσαλήμ.»—Αποκάλυψις 14:1-5.

Κατέχοντας έναν «Άγιο Τόπο»

18. (α) Σε ποιο μέρος, όπως δείχνουν οι Γραφές, βρίσκεται ένας «άγιος τόπος»; (β) Σύμφωνα με τον Δανιήλ 8:12, τι συμβαίνει σ’ αυτόν τον τόπο;

¹⁸ Σήμερα, το «υπόλοιπο» αυτό κατέχει έναν «άγιο τόπο» και εκπροσωπεί πάνω στη γη την «επουράνιο Ιερουσαλήμ» και τη διάταξη του ναού της. Ο Δανιήλ το περιγράφει αυτό (στο εδάφιο 11) σαν το «άγιον κατοικητήριον [του Ιεχωβά]» εδώ στο «υποπόδιόν» του, στη γη. (Ησαΐας 66:1) Λέει: «Και αφήρεσε απ’ αυτού [του Ιεχωβά] την παντοτεινήν θυσίαν, και το άγιον κατοικητήριον αυτού κατεβλήθη· και το στράτευμα παρεδόθη [εις αυτόν] μετά της παντοτεινής θυσίας εξ αιτίας της παραβάσεως, και έρριψε κατά γης την αλήθειαν· και έπραξε και ευωδώθη.» (Δανιήλ 8:11, 12) Πώς εκπληρώθηκε αυτό;

19. (α) Τι καταλαβαίνουμε εδώ ότι είναι η ‘παράβαση του μικρού κέρατος^’; (β) Πώς αυτό εξακολούθησε ‘να ρίχνει την αλήθεια στη γη’;

¹⁹ Ποια ήταν η πείρα των πιστών σπουδαστών της Γραφής—των Μαρτύρων του Ιεχωβά—στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου; Σκληρός διωγμός! Αυτό ισοδυναμούσε με «παράβαση», μια προσπάθεια να ερημωθεί η τάξη του «αγιαστηρίου» του Θεού, και να αφαιρεθεί από τον Ιεχωβά η «παντοτεινή θυσία» της καθημερινής δημόσιας λατρείας. Αυτό άρχισε στις Ναζι-Φασιστικές χώρες. Αλλά γρήγορα η αλήθεια ρίχτηκε κατά γης σ’ όλη την αχανή επικράτεια του ‘μικρού κέρατος που μεγαλύνθηκε.’ Το «στράτευμα» των διαγγελέων της Βασιλείας και το έργο τους να κηρύττουν την αλήθεια της Βασιλείας, απαγορεύτηκε σ’ ολόκληρη σχεδόν τη Βρετανική Κοινοπολιτεία. Όταν αυτά τα έθνη επιστράτευσαν όλους τους άνδρες τους, αρνήθηκαν ν’ απαλλάξουν από τις στρατιωτικές υποχρεώσεις τους Μάρτυρες του Ιεχωβά σαν διακόνους· δεν έδειξαν σεβασμό στο γεγονός ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είχαν ένα θεοκρατικό διορισμό αφού ήταν διάκονοι του Θεού. Οχλοκρατίες και άλλοι εξευτελισμοί σωρεύτηκαν πάνω στους πιστούς δούλους του Ιεχωβά στις Ηνωμένες Πολιτείες.

20. (α) Ποια διαβεβαίωση μας δίνει το Δανιήλ 8:14; (β)Πώς ‘το αγιαστήριο βγήκε νικητής’; (γ) Ποιες εξελίξεις έγιναν στην οργάνωση του Ιεχωβά καθώς τελείωνε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος;

²⁰ Παρόλα αυτά, σύμφωνα με το Δανιήλ 8:13, 14, ύστερα από μια περίοδο ‘δύο χιλιάδων τριακοσίων ημερονυκτίων’ (έξι ετών, τεσσάρων μηνών και είκοσι ημερών), το «αγιαστήριο» θα ‘καθαριζόταν και πάλι’, ή θα ‘έβγαινε νικητής’ (Νέα Αγγλική Βίβλος). Πραγματικά, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά διώχτηκαν άγρια επειδή επέμεναν να ‘πειθαρχούν στον Θεό μάλλον παρά σε ανθρώπους.^’ (Πράξεις 5:29) Αλλά στη διάρκεια των τελευταίων μηνών του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου βεβαίωσαν ξανά την αποφασιστικότητά τους να μεγαλύνουν την κυβέρνηση του Ιεχωβά και να προσκολληθούν σ’ αυτή μέσα στην οργάνωσή τους. Για το σκοπό αυτό, άρχισε το 1944 μια αναδιοργάνωση του έργου και της διοικητικής διαρθρώσεως των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Η Σκοπιά της 15 Οκτωβρίου 1944 (στην Αγγλική), είχε το θέμα «Οργανωμένοι για Τελικό Έργο». Αυτό καθώς και άλλα άρθρα της ίδιας περιόδου, που τόνιζαν την υπηρεσία, έδειχναν ότι το «αγιαστήριο» ήταν και πάλι ‘καθαρό’ από την άποψη του Ιεχωβά.a

21. Ως το σημείο αυτό, πώς θριάμβευσε η βασιλεία;

²¹ Η μοχθηρή προσπάθεια του εχθρού να ερημώσει και να καταστρέψει το «αγιαστήριο» είχε αποτύχει τελείως. Οι απομένοντες «άγιοι» εδώ στη γη, μαζί με τους συντρόφους τους, τον «πολύ όχλο», είχαν βγει νικητές. Η βασιλεία του Υπέρτατου, του Ιεχωβά, και του Χριστού του, είχε θριαμβεύσει! Τι θ’ ακολουθούσε, σύμφωνα με τον προφητικό λόγο του Ιεχωβά; Θα δούμε τώρα.

[Υποσημειώσεις]

ΤΙ ‘ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΤΕ’ ΑΠΟ ΤΟ—

Δανιήλ 7:22: «ο καιρός έφθασε»;

Δανιήλ 7:27: «οι άγιοι,» «η βασιλεία»;

Δανιήλ 8:9: «εν κέρας μικρόν»;

Δανιήλ 8:10: «το στράτευμα του ουρανού»;

Δανιήλ 8:11: «ο άρχων του στρατεύματος»;

Δανιήλ 8:12: «έρριψε κατά γης την αλήθειαν»;

Δανιήλ 8:14, ΝΑΒ: «το αγιαστήριο θα βγει νικητής»;

[Πλαίσιο στη σελίδα 14]

Το 1965 ο Καγκελάριος της Γερμανίας Κόνραντ Αντενάουερ διακήρυξε: «Σκέψεις και εικόνες έρχονται στο νου μου, . . . εικόνες από την περίοδο πριν από το 1914 όταν υπήρχε πραγματική ειρήνη, ησυχία και ασφάλεια πάνω σ’ αυτή τη γη—ένας καιρός που δεν γνωρίζαμε το φόβο. . . . Η ασφάλεια και η ησυχία εξαφανίστηκαν από τη ζωή των ανθρώπων από το 1914.»

[Πλαίσιο στη σελίδα 15]

Το 1980 ο πρώην Βρετανός πρωθυπουργός Χάρολντ Μακμίλλαν δήλωσε: «Καθετί θα πήγαινε όλο προς το καλύτερο. Αυτός ήταν ο κόσμος μέσα στον οποίο γεννήθηκα. . . . Αιφνίδια, απροσδόκητα, ένα πρωί του 1914 όλα αυτά τελείωσαν.»