-
Καθολικοί Συνιστούν τον Ζήλο των ΜαρτύρωνΗ Σκοπιά—1964 | 1 Δεκεμβρίου
-
-
σύνολο 131 εκατομμυρίων ωρών σε τέτοιο από θύρα σε θύρα κήρυγμα. Οπωσδήποτε θα κάμουν εντύπωσι σε μερικά από τα άτομα που επισκέπτονται. Δείχνουν ενδιαφέρον στο να υπηρετούν τον Θεό των, είναι ευκρινείς και έχουν πεποίθησι στις παρουσιάσεις των, επιδεικνύουν μια εκπληκτική γνώσι της Γραφής, και είναι πρόθυμοι να δαπανήσουν οσοδήποτε χρόνο για να μελετήσουν μαζί μ’ ένα ενδιαφερόμενο οικοδεσπότη.»
Αντλώντας από αυτά τα γεγονότα, ο Ουώλεν κατέληξε στο εξής συμπέρασμα: «Μάθημα Πρώτον για τους Καθολικούς. Οφείλομε να επανεξετάσωμε σοβαρά την τεχνική της ιεραποστολής παρελθόντος και παρόντος. Οι Μάρτυρες ανεκάλυψαν εκείνο που και πολλοί από μας γνωρίζουν επίσης: Ολίγα μη εκκλησιαζόμενα άτομα σήμερα αφήνουν το σπίτι των για να παρακολουθήσουν μια ιεραποστολή ή τα εννιάμερα, ή τις συγκεντρώσεις για θρησκευτική αφύπνισι και τα όμοια. Αν πρόκειται να τους συναντήση κανείς πρέπει να τους επισκεφθή προσωπικώς και μέσα στο δωμάτιό τους ή στην είσοδο του σπιτιού των.»
Θ’ ανταποκριθούν οι Καθολικοί σ’ αυτή την εκτίμησι να διδαχθούν ένα μάθημα από τους μάρτυρας του Ιεχωβά και να μεταφέρουν τη θρησκεία τους στα σπίτια των ανθρώπων; Οι λαοί συνήθως ακολουθούν το παράδειγμα των ηγετών των, και εφ’ όσον ο πάπας, οι καρδινάλιοι, οι επίσκοποι και ιερείς γενικά δεν ακολουθούν το παράδειγμα του κηρύγματος από σπίτι σε σπίτι που έθεσε ο Ιησούς και οι απόστολοί του, μπορεί να περιμένη κανείς να το κάμη ο Καθολικός λαός;
-
-
Πληρούσθε με το Πνεύμα του ΘεούΗ Σκοπιά—1964 | 1 Δεκεμβρίου
-
-
Πληρούσθε με το Πνεύμα του Θεού
Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ Παύλος εβεβαίωσε τους συγ-Χριστιανούς: «Αλλ’ ημείς δεν ελάβομεν το πνεύμα του κόσμου, αλλά το πνεύμα το εκ του Θεού.» (1 Κορ. 2:12) Ο καθένας βρίσκεται κάτω από τον έλεγχο είτε του ενός είτε του άλλου από αυτά τα πνεύματα, διότι σε κάθε άτομο ένα πνεύμα θα κυριαρχήση. Πόσο σπουδαίο, λοιπόν, είναι το να είμεθα βέβαιοι ότι κινούμεθα από το ορθό πνεύμα!
Τι είναι «το πνεύμα του κόσμου»; Είναι η νοοτροπία, η κλίσις ή τάσις της διανοίας, που κρατεί κάτω από τον έλεγχό της και προσδίδει το χρώμα στη σκέψι της πλειονότητος των ανθρώπων. Στις Γραφές καλείται, μεταξύ άλλων, και ως «το πνεύμα της πλάνης,» «πνεύμα δειλίας» και «πνεύμα δουλείας». Είναι ένα πνεύμα ιδιοτελείας. Λόγω της φύσεώς του και της καρποφορίας του θα εκδιωχθή πλήρως από την ερχομένη νέα τάξι πραγμάτων του Θεού.—1 Ιωάν. 4:6· 2 Τιμ. 1:7· Ρωμ. 8:15.
Ως δούλοι αφιερωμένοι στον Θεό οφείλομε να φυλαττώμεθα από το πνεύμα του κόσμου, διότι αυτό βρίσκεται σε εχθρότητα με τον Θεό. Οφείλομε, επίσης, να το εκθέτωμε με το να συμμετέχωμε στην έκχυσι των ομοίων με πληγές διαγγελμάτων του Θεού επάνω σ’ αυτό το πονηρό σύστημα πραγμάτων. (Αποκάλ. 15:5 έως 16:21) Αυτό περιλαμβάνει αυταπάρνησι και πολύ μόχθο, αλλά μπορούμε να εγκαρτερήσωμε, αν ‘πληρούμεθα με το πνεύμα του Θεού.’—Εφεσ. 5:18.a
Για να συνεχίσωμε να πληρούμεθα με το πνεύμα του Θεού, πρέπει να επωφελούμεθα από τις πολλές γενναιόδωρες προμήθειες που έχει κάμει για να μας βοηθήση. Πρέπει να διαβάζωμε τακτικά τη θεόπνευστη Αγία Γραφή. Πρέπει να σκεπτώμεθα προσεκτικά και ν’ αφήνωμε να εντυπωθούν στη διάνοιά μας τα νοήματά της. Προσευχή στον Θεό για περισσότερο πνεύμα και συνταύτισι με άλλους που έχουν το πνεύμα του είναι, επίσης, ζωτικής σπουδαιότητος. Πραγματικά, ο Ιεχωβά μάς βεβαιώνει ότι η με πίστι προσευχή θα εισακουσθή ευμενώς και ότι με το να συνερχώμεθα τακτικά μαζί και να παρακινούμε αλλήλους σε αγάπη και καλά έργα θα μπορέσωμε να σταθούμε μ’ επιδοκιμασία ενώπιόν του.—Λουκ. 11:13· Εβρ. 10:24, 25.
Στη διάρκεια του μηνός Δεκεμβρίου, ιδιαιτέρως, θα καταστήσωμε φανερό ότι είμεθα πλήρεις με το άγιο πνεύμα του Θεού με το να προσφέρωμε ενωμένοι με τους αδελφούς μας το βιβλίο Παράδεισος μαζί με το βιβλιάριο Ιδού, Κάμνω Νέα τα Πάντα στους ανθρώπους, με τους οποίους μπορούμε να έλθωμε σ’ επαφή, δίνοντάς τους έτσι την ευκαιρία να καθαρισθούν από την ολεθρία επίδρασι του πνεύματος του κόσμου τούτου και να πληρωθούν ‘με το πνεύμα του Θεού.’
Έτσι, με τη μελέτη του λόγου του Θεού, με την εφαρμογή του στην καθημερινή μας ζωή, με το να τον κηρύττωμε σε άλλους, με το να προσευχώμεθα και να συνερχώμεθα μαζί με άλλους, που έχουν το πνεύμα του Θεού, μπορούμε κι εμείς να πληρούμεθα με αυτό.
-