Φέρετε το Δικό Σας Φορτίο Ευθύνης

ΣΤΗΝ αρχαία Βαβυλώνα όταν διετάχθησαν τρεις Εβραίοι να πέσουν και να προσκυνήσουν μια εικόνα, διότι αλλιώς θα ερρίπτοντο σε μια πυρωμένη κάμινο, αυτοί έπρεπε να λάβουν μια απόφασι. Δεν είχαν καιρό να ρωτήσουν τον προφήτη Δανιήλ τι να κάμουν. Δική τους ήταν η ευθύνη ν’ αποφασίσουν για την πορεία που θ’ ακολουθούσαν. Παρά τον κίνδυνο του θανάτου, οι Σεδράχ, Μισάχ και Αβδέ-νεγώ ηρνήθησαν να παραβούν τον νόμον του Θεού εναντίον της ειδωλολατρίας. Η απόφασίς των ήταν ορθή και ο Ιεχωβά τούς απηλευθέρωσε. (Δανιήλ 3) Θα μπορούσατε σεις να βαστάσετε το φορτίο της ευθύνης των;

Κάθε Χριστιανός δεν είναι αρκετά ώριμος για να εκλέξη το ορθόν από το εσφαλμένο βάσει των Βιβλικών αρχών. Μερικοί στερούνται επαρκούς γνώσεως, άλλοι αμελούν να χρησιμοποιήσουν τη διανοητική τους ικανότητα. Ένας δυνατόν να ζητήση από άλλους να λάβουν σοβαρές αποφάσεις γι’ αυτόν λόγω οκνηρίας ή για να κάμουν και κάποιον άλλον συμμέτοχον της ευθύνης των. Ίσως θα ήθελε πραγματικά ν’ ακολουθήση μια ωρισμένη πορεία ενεργείας κι ελπίζει ότι η συνείδησις του άλλου θα το εγκρίνη, έστω κι αν η δική του συνείδησις δεν το εγκρίνη. Οποιαδήποτε κι αν είναι η αιτία, η αποτυχία του ν’ αναλάβετε το δικό σας φορτίο ευθύνης αποτελεί μειονέκτημά σας.

Εν πρώτοις, η συνήθεια του να ζητήσετε από άλλους να κάνουν συλλογισμούς για σας αφήνει τις δικές σας αντιληπτικές ικανότητες ανεκπαίδευτες κι ασθενικές. Οι απαντήσεις, που λαμβάνονται απλώς με το να ερωτάται κάποιος άλλος, δεν είναι πιθανό να κάμουν βαθιά εντύπωσι, όχι βέβαια τόσο βαθιά όσο όταν κάνετε σεις οι ίδιοι την έρευνα. Υπάρχει, επίσης, η πιθανότης να είναι κάπως εσφαλμένη η πρόχειρη απάντησις ενός φίλου. Επίσης δε, αν η αληθινή λατρεία απαγορευθή ποτέ στη χώρα σας, όπως συμβαίνει πίσω από το Σιδηρούν Παραπέτασμα, μπορεί να εγερθούν περιπτώσεις, στις οποίες θα εχρειάζετο να γνωρίζετε πώς να καθορίσετε το ορθό και το εσφαλμένο, όταν δεν θα μπορούσατε να συμβουλευθήτε κάποιον άλλον. Για να το πράξετε αυτό, απαιτείται επίγνωσις των Βιβλικών αρχών και ικανότης της εφαρμογής των.

Ενταύθα καλό είναι να διακρίνωμε μεταξύ μιας αρχής και ενός νόμου. Ένας νόμος ζητεί απλώς να υπακούετε. Μια αρχή απαιτεί να κάνετε δικό σας συλλογισμό και να εφαρμόζετε ή εκτείνετε την αρχή στη δική σας περίπτωσι. Αυτό υπενθυμίζει τα λόγια του Παύλου προς Εβραίους 5:14: «Των τελείων όμως είναι η στερεά τροφή, οίτινες δια την έξιν έχουσι τα αισθητήρια γεγυμνασμένα εις το να διακρίνωσι το καλόν και το κακόν.» Για να φέρωμε το φορτίο της ευθύνης μας ικανώτερα, ας εξετάσωμε μερικά μέρη όπου υπάρχει ζήτημα ωρίμου εφαρμογής των Βιβλικών αρχών.

ΣΥΝΑΝΑΣΤΡΟΦΕΣ

Όταν για πρώτη φορά έρχεται ένας σε γνώσι της αληθείας, μπορεί να λαμβάνη τολμηρή στάσι υπέρ των Γραφικών αρχών, όπως είναι ο χωρισμός από τον κόσμο και η επιδίωξις ορθών συναναστροφών. (Ιωάν. 15:19· Ιάκ. 4:4· 1 Ιωάν. 2:15· 1 Κορ. 15:33) Διακρίνει την προφανή ανάγκη να μην έχη επικοινωνία με πόρνους, κλέπτας και τους ομοίους. Αργότερα εκτιμά πληρέστερα τις διακλαδώσεις αυτών των αρχών. Βλέπει ότι όλος ο κόσμος είναι υπό την επιρροή του Σατανά, όχι μόνον τα ευτελέστερα στοιχεία του. (1 Ιωάν. 5:19). Φθάνει στο να κατανοήση ότι, μολονότι μια γνωριμία μ’ ένα ξένο άτομο μπορεί να μην είναι ανήθικη, εν τούτοις, αν το ξένο αυτό άτομο δεν λατρεύη τον Ιεχωβά, δεν είναι πραγματικά ένας καλός σύντροφος. Ομοίως, η διάκρισίς του στο να εφαρμόζη τις Γραφικές αρχές τον βοηθεί να κατανοήση ότι το να δαπανήση τρεις ώρες μ’ ένα μοιχό σε οθόνη κινηματογράφου ή μια βραδιά με φονείς στην τηλεόραση είναι τόσο επιβλαβές όσο και να τους συναναστραφή αλλού. Γρήγορα αρχίζει να εφαρμόζη την ίδια διάκρισι στα βιβλία και περιοδικά. Δεν πρόκειται για το ότι κάποιος του είπε ότι ένα ωρισμένο πράγμα είναι εσφαλμένο. Πρόκειται για απόκτησι του πνεύματος του Θεού στα πράγματα, για αύξησι σε ωριμότητα και για εφαρμογή των Γραφικών αρχών σε πλήρη έκτασι πράγμα που αποτελεί ατομική μας ευθύνη.

Δεν μπορούμε, βέβαια, να βγούμε εντελώς έξω από τον κόσμο. Έχομε καθημερινές επαφές με απίστους, όταν ασχολούμεθα σε τέτοιες αναγκαίες δράσεις, όπως είναι το κήρυγμα, τα ψώνια ή η κοσμική εργασία. Εκτός απ’ αυτό, μια Χριστιανή σύζυγος, της οποίας ο σύζυγος είναι άπιστος, μπορεί ν’ απαιτηθή να κάνη περισσότερες κοσμικές επαφές από όσες κάνουν άλλες. Αλλά όλοι οι ώριμοι Χριστιανοί ζουν για τον νέο κόσμο, μη καλλιεργώντας δεσμούς με τον παλαιό κόσμο. Ένας ώριμος Χριστιανός αναγνωρίζει τη διαφορά μεταξύ φοιτήσεως σε σχολείο για εκπαίδευσι, λόγου χάριν, και συμμετοχής σε σχολικά αθλήματα, χορούς ή άλλες επιδόσεις, που δεν είναι υποχρεωτικές. Ο Χριστιανός κατανοεί ότι πρέπει να εργασθή για να συντηρηθή, αλλ’ αυτό δεν απαιτεί να παρακάθεται σε γεύματα ή εσπερίδες με κοσμικούς εργοδότας ή συνάδελφους. Διαπιστώνει ότι, και αν ακόμη τα κοσμικά αυτά άτομα μπορή να μην έχουν χάσει κάθε κοσμικό αίσθημα ηθικής, δεν είναι οι σύντροφοι εκείνοι που πρέπει να επιζητή ο λάτρης του Ιεχωβά. Καθ’ όσον αποκτά τον νουν του Θεού στα πράγματα, διακρίνει το πώς οι Γραφικές αρχές εκτείνονται σε πολλούς τομείς, τους οποίους δεν είχε σκεφθή στην αρχή. Όταν καταστή ώριμος, δεν θα θέλη να έχη τέτοιες κοσμικές συναναστροφές, ακόμη και αν κάποιος άλλος του έλεγε ότι, κατά τη γνώμη του, ήταν σωστό. Σαν ένας ώριμος Χριστιανός γνωρίζει πώς να εφαρμόζη τις Χριστιανικές αρχές, φέροντας το δικό του φορτίο ευθύνης.

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ

Η ώριμη αυτή εφαρμογή των Γραφικών αρχών επηρεάζει, επίσης, και το επάγγελμά του. Ενώ γνωρίζει ότι ο Θεός αναμένει απ’ αυτόν να φροντίζη για την οικογένεια του, κατανοεί, ωστόσο, ότι οι Γραφικές αρχές πρέπει να εφαρμόζονται στην εργασία που κάνει. (1 Τιμ. 5:8) Όταν, λοιπόν, γίνη Χριστιανός, διακρίνει αμέσως ότι, ακόμη και αν το απαιτή ο εργοδότης του, δεν μπορεί να ψευσθή ή ν’ απατήση άλλους. (Αποκάλ. 21:8· Εφεσ. 4:28· Δευτ. 25:13-16) Μπορεί και να διαπιστώση, ότι ενασχολείται σε μια εργασία, που βρίσκεται σε άμεση αντίθεσι με τον λόγον του Θεού· για να μπορέση, λοιπόν, να υπηρετήση τον Θεό ευπρόσδεκτα, μπορεί να είναι ανάγκη να εγκαταλείψη αυτή την ενασχόλησι και ν’ αναζητήση άλλου είδους εργασία, έστω κι αν αυτή δεν είναι τόσο αποδοτική από οικονομική άποψι.

Άλλοι μπορεί να διαπιστώσουν ότι, καίτοι η εργασία των γενικά δεν είναι εκτός αρμονίας με τις αρχές της Βίβλου, εν τούτοις υπάρχουν ωρισμένα πράγματα, που απαιτούνται απ’ αυτούς να κάμουν, και τα οποία προκαλούν τύψεις συνειδήσεως. Μπορεί, εν πρώτοις, να συλλογισθούν ότι αυτοί δεν συνηγορούν σ’ αυτά τα πράγματα, ότι αυτοί μόνο παρέχουν είδη η υπηρεσίες που ζητούν άλλοι. Αλλά, καθ’ όσον ένας αυξάνει σε ωριμότητα κι εφαρμόζει τις αρχές της Γραφής στο πλήρες μέτρο τους, μπορεί να εύρη μεγαλύτερη ευτυχία φροντίζοντας να μεταθέση την εργασία του σ’ έναν άλλο κλάδο του επαγγέλματος του ή αναζητώντας αλλού εργασία. (1 Τιμ. 1:18, 19· 1 Πέτρ. 3:21) Ποιος πρέπει ν’ αποφασίση; Ούτε η Εταιρία Σκοπιά ούτε άλλοι από τους Χριστιανούς αδελφούς του μπορούν ν’ αποφασίσουν γι’ αυτόν. Είναι δικό του φορτίο ευθύνης, και πρέπει αυτός ν’ αφήνεται να φέρη αυτό το φορτίο χωρίς επίκρισι.

ΗΓΕΣΙΑ

Άλλες ευθύνες πρέπει ν’ αντιμετωπισθούν κατ’ οίκον. Σε πολλά μέρη του κόσμου οι άνθρωποι τείνουν να είναι πολύ ανεξάρτητοι. Όσες είναι σύζυγοι έχουν κοσμικές απόψεις για τα δικαιώματα της γυναίκας, τα παιδιά δεν σέβονται τους γονείς των, οι δε σύζυγοι που αυθεντεύουν δεν έχουν πολλή διάθεσι να κάνουν ό,τι λέγει η Γραφή. Τα πράγματα αλλάσσουν, όταν η οικογένεια λαμβάνη γνώσιν του Ιεχωβά Θεού. Ο σύζυγος διακρίνει ότι πρέπει να υποταχθή στην ηγεσία του Χριστού και να κάνη ένα έργον κηρύγματος. (1 Κορ. 11:3) Αλλά στην αρχή άλλες Γραφικές συμβουλές σχετικά με την ηγεσία μπορεί να φαίνεται ότι διαφεύγουν την προσοχή του ή μπορεί να θεωρή τα ζητήματα του οίκου του ως προσωπική του υπόθεσι. Μπορεί ν’ ακούη, όταν λέγη ο Ιησούς, ‘Ύπαγε κήρυξον’, αλλ’ όχι και όταν οι Γραφές λέγουν, ‘Αγάπα την σύζυγόν σου ως τον εαυτόν σου’. Πρέπει να δεχθή την ευθύνη της εφαρμογής των Βιβλικών αρχών σε κάθε άποψι της ζωής του.​—Εφεσ. 5:28-30· Κολ. 3:12-14, 19· 1 Πέτρ. 3:7.

Κάτι παρόμοιο μπορεί να συμβαίνη με τη σύζυγό του. Όταν αυτή γίνη Χριστιανή, κατανοεί ότι πρέπει να υποτάσσεται, στον σύζυγό της, και υποτάσσεται σε πολλά πράγματα. (Εφεσ. 5:22-24) Αλλά μια μέρα μπορεί ο σύζυγος να πάρη μια μεγαλύτερη απόφασι χωρίς να ζητήση τη γνώμη της. Απλώς κάνει γνωστόν ότι η οικογένεια θα μετακομίση. Τότε αναπτύσσεται μια δοκιμασία. Αυτή δεν συμφωνεί με αυτόν· εκεί κοντά κατοικούν συγγενείς της. Θα εφαρμόσει και τότε τη Γραφική αρχή της υποταγής, φέροντας το φορτίο της ευθύνης της, ή θα προσπαθήση ν’ αναλάβη το φορτίο του συζύγου της; Αν στερήται ωριμότητος, μπορεί να εγείρη μια συναισθηματική επίδειξι για να υπερισχύση ή ν’ αρνηθή απλώς να υποταχθή στην απόφασι του συζύγου της. Αλλ’ ένας, που είναι ώριμος στην εφαρμογή των Γραφικών αρχών, δεν τις ξεχωρίζει, ακόμη κι όταν οι άλλοι δεν κάνουν ό,τι μπορεί να φαίνεται ορθόν.

Κάποτε συμβαίνει νεαροί να γνωρίσουν τον Ιεχωβά πριν από τους γονείς των, οι οποίοι αντιτίθενται έντονα στη νέα θρησκεία των παιδιών τους. Οι γονείς διατάσσουν τα παιδιά να παύσουν να κηρύττουν από σπίτι σε σπίτι και να παρακολουθούν συναθροίσεις. Θα στασιάσουν οι νεαροί; Όχι, αν εφαρμόσουν τη Γραφική αρχή του να τιμούν τον πατέρα και τη μητέρα τους. Μολονότι δεν θα παύσουν να λατρεύουν τον Ιεχωβά Θεό, θα εξακολουθήσουν να υποτάσσωνται στους γονείς των, κάνοντας ό,τι μπορούν για να προαγάγουν την αληθινή λατρεία. Καθ’ όσον αυξάνουν στην αγάπη του Θεού, θα κατανοούν ότι εκείνο το οποίο λέγει ο Ιεχωβά είναι το καλύτερο. Θα βασίζωνται υπομονητικά σ’ αυτόν ώσπου να ενηλικιωθούν ή ώσπου οι γονείς των ν’ αποκτήσουν κατανόησι του θελήματος του Ιεχωβά. Πραγματικά, με το να εξακολουθούν να είναι σε υποταγή, μπορούν να επιφέρουν αυτό το ευτυχές αποτέλεσμα ταχύτερα από το να χειρισθούν αυτοί οι ίδιοι τα ζητήματα.​—Εφεσ. 6:1-3.

ΚΑΚΗ ΧΡΗΣΙΣ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ

Ένας άλλος τομεύς, στον οποίον πρέπει να λαμβάνωνται αποφάσεις, περιλαμβάνει την κακή χρήσι του αίματος. Σήμερα ο κόσμος κάνει κακή χρήσι του αίματος με τόσους τρόπους, ώστε δεν είναι πάντοτε εύκολο να διακρίνη κανείς ποια προϊόντα το περιέχουν. Ο Χριστιανός μπορεί να φρονή ότι θα ήταν καλό να έκανε η Εταιρία Σκοπιά ένα κατάλογο όλων των τροφίμων και των ιατρικών παρασκευασμάτων που περιέχουν αίμα. Αλλ’ η Εταιρία δεν το έκαμε αυτό για εύλογες αιτίες. Υπάρχουν πολλές ουσίες, που βρίσκονται στο αίμα, και οι οποίες βρίσκονται επίσης και αλλού. Αυτό είναι επόμενον, αφού τα σώματα των ανθρώπων και των ζώων δεν είναι τα μόνα πλάσματα που παρήχθησαν από τη γη. Λόγου χάριν, ενώ οι λεκιθίνες βρίσκονται στο αίμα, προέρχονται επίσης κι από τη σόγια, που τυγχάνει να είναι η κοινή εμπορική πηγή της πιο μεγάλης ποσότητος από τις λεκιθίνες. Αν υπάρχη αμφιβολία για ένα προϊόν, στο άτομο εναπόκειται να το εξερευνήση, ζητώντας πληροφορίες από τον παρασκευαστή, Δεν μπορεί ν’ αναμένη ν’ αναληφθή το ζήτημα από έναν αδελφό της εκκλησίας γι’ αυτόν· ούτε ο αδελφός παρεσκεύασε το προϊόν, ούτε η Εταιρία. Η ουσία μπορεί να προήλθε από αίμα ή και όχι. Αυτός πρέπει να φέρη το δικό του φορτίο ευθύνης.

Όσο για τις μεταγγίσεις αίματος, γνωρίζει από τη μελέτη της Γραφής που κάνει, ως επίσης κι από τις εκδόσεις της Εταιρίας Σκοπιά, ότι πρόκειται για μια αντι-Γραφική ενέργεια. (Γέν. 9:4· Πράξ. 15:28, 29) Τώρα σ’ αυτόν ανήκει να φέρη το φορτίο της ευθύνης του εφαρμόζοντας ό,τι λέγουν οι Γραφές γι’ αυτό το θέμα. Μια μέρα μπορεί να εισαχθή σε νοσοκομείο για χειρούργησι. Εκεί θα εξηγήση τη θέσι του στον γιατρό. «Πολύ καλά», θα του πη ο γιατρός, «τότε θα χρησιμοποιήσωμε πλάσμα». Ή μπορεί να του πη ο γιατρός, «Εκείνο, που χρειάζεσαι, είναι ερυθρά αιμοσφαίρια, που περιέχουν οξυγόνο. Έχομε ερυθρά αιμοσφαίρια, που μπορούμε να τα χρησιμοποιήσωμε. Τι θα γίνη;» Ο Χριστιανός μπορεί να μην ξέρη καλά τα ιατρικά ζητήματα. Μήπως πρέπει να καλέση τον υπηρέτη της εκκλησίας του ή την Εταιρία; Αυτό δεν πρέπει να είναι αναγκαίο, αν αυτός είναι πρόθυμος να φέρη το φορτίο της ευθύνης του. Χρειάζεται μόνο να ρωτήση τον γιατρό: «Από που ελήφθη το πλάσμα;» «Πώς λαμβάνονται τα ερυθρά αιμοσφαίρια;» «Από πού ελάβατε αυτή την ουσία;» Αν η απάντησις είναι «Αίμα», ξέρει ποια πορεία θ’ ακολουθήση, διότι στην αρχή αυτή περί αίματος γνωρίζει ότι δεν υπάγεται απλώς το πλήρες αίμα, αλλ’ οτιδήποτε προέρχεται από αίμα και χρησιμοποιείται για τη συντήρησι της ζωής ή για την ενδυνάμωσι ενός ατόμου.

Κάποιος μπορεί να σας αντείπη ότι οι Γραφές αναφέρονται στη «βρώσι» του αίματος και ότι το αίμα δεν εισάγεται στο πεπτικό σύστημα, όταν γίνεται μετάγγισις. Αυτό είναι αληθές, αλλά το γεγονός είναι ότι με μια άμεση οδό το αίμα εξυπηρετεί τον ίδιο σκοπό. Όπως και η τροφή όταν εισάγεται στον στόμαχο, δηλαδή, ενισχύει το σώμα ή συντηρεί τη ζωή. Δεν είναι το ίδιο μ’ ένα εμβόλιο, που δίδεται σ’ ένα υγιές άτομο για ν’ αποσοβηθή μια ασθένεια. Το αίμα δίδεται σ’ ένα αδύνατο ή ασθενές άτομο για να το επανορθώση, ακριβώς όπως η τροφή δίδεται για να το θρέψη.

Για να φέρη κανείς αυτό το φορτίο ευθύνης, που σχετίζεται με την ιερότητα της ζωής, είναι ουσιώδες να συλλογισθή το θέμα απ’ όλες του τις απόψεις προτού εγερθή κρίσις. Αν ένας υπέστη ατύχημα και είναι αδύνατος λόγω απωλείας αίματος, τώρα δεν είναι καιρός να γίνωνται αποφάσεις, οι οποίες έπρεπε να είχαν γίνει όταν μπορούσε κανείς να σκεφθή καθαρά και είχε τον καιρό να εξακριβώση τις Γραφικές αρχές που σχετίζονται με αυτό. Ένα ώριμο άτομο έχει ως συνήθεια του το να κάνη σκέψεις, όταν μελετά, σχετικά με την εφαρμογή της ήδη αποκτώμενης πληροφορίας στη ζωή του, έστω κι αν δεν αντιμετωπίζη εκείνη τη στιγμή την υπό εξέτασι περίπτωσι. Με αυτό τον τρόπο ξέρει ποια πορεία να λάβη, όταν αντιμετωπίζη μια επείγουσα κατάσταση, κι έχει σαφώς στη διάνοια του τις αρχές που ρυθμίζουν τα ζητήματα από τη Γραφή.

ΕΚΖΗΤΗΣΙΣ ΘΕΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ

Το να είναι κανείς Χριστιανός εμπερικλείει όλα τα ζητήματα της ζωής του. Δεν πρόκειται απλώς για το να πιστεύη και να κηρύττη ωρισμένες δοξασίες και να τρέφη ωρισμένες ελπίδες. Στην αρχή ένας, που μαθαίνει τις αλήθειες από τον λόγο του Θεού, μπορεί να ενδιαφέρεται για δογματικά θέματα, διότι διαπιστώνει ότι εκείνο που λέγει η Γραφή εκθέτει τις ψευδείς θρησκευτικές διδασκαλίες, που εδιδάχθη από την παιδική του ηλικία. Αλλά καθ’ όσον αυξάνει σε γνώσι κι εκτίμησι, διακρίνει ότι αυτό, που περιγράφει με συντομία η Γραφή, είναι περισσότερο από μια σειρά δοξασιών· είναι μια οδός ζωής. Τώρα αρχίζει να συλλαμβάνη αυτό που εννοεί η Γραφή, όταν λέγη: «Έλπιζε επί τον Ιεχωβά εξ όλης σου της καρδίας, και μη επιστηρίζεσαι εις την σύνεσίν σου· εν πάσαις ταις οδοίς σου αυτόν γνώριζε, και αυτός θέλει διευθύνει τα διαβήματά σου.»​—Παροιμ. 3:5, 6, ΜΝΚ.

Ως αποτέλεσμα, οποιοδήποτε κι αν είναι το πρόβλημα που αντιμετωπίζει, προσπαθεί πρώτα να εξακριβώση τις Γραφικές αρχές, που σχετίζονται με αυτό, και αφήνει αυτές να κατευθύνουν την πορεία του. Ακόμη κι όταν εγείρωνται βαθιά αισθηματικά προβλήματα, δεν στρέφεται για συμβουλή σε ανθρώπους, που μπορεί να είναι πολύ εκπαιδευμένοι στην κοσμική ψυχολογία αλλ’ οι οποίοι στερούνται αληθινής πίστεως στον Ιεχωβά Θεό. Ενεργεί σύμφωνα με τη συμβουλή του Ιακώβου 5:13:«Κακοπαθεί τις μεταξύ σας; ας προσεύχηται.» Ναι, στρέφεται στον Θεό, τακτικά επικοινωνώντας με αυτόν μέσω προσευχής και διαθέτοντας χρόνο για τη μελέτη μερών του λόγου του, που τον βοηθούν να θέση το πρόβλημά του σε κατάλληλη προοπτική. Αν είναι ανάγκη, μπορεί, επίσης, να μιλήση και στον επίσκοπο της εκκλησίας του ή σε κάποιον άλλον ώριμο Χριστιανό για να εξακριβώση, αν λαμβάνη υπ’ όψι όλα τα Γραφικά εδάφια που σχετίζονται με την κατάστασί του. Αλλά τότε, φέροντας το δικό του φορτίο ευθύνης, δεν ζητεί από κανένα άλλον να λάβη αποφάσεις γι’ αυτόν. Αντιμετωπίζει την κατάστασι, καθορίζοντας ποια πορεία οφείλει ν’ ακολουθήση αυτός ως αφιερωμένος Χριστιανός. Κατόπιν, εμπιστευόμενος στον Ιεχωβά να τον υποστηρίξη, προχωρεί με θάρρος στην οδόν, που θα τον τηρήση πλησίον του Θεού.

ΔΙΑΚΡΙΣΙΣ, ΟΧΙ ΦΑΝΑΤΙΣΜΟΣ

Όλη αυτή η καλή εφαρμογή των βιβλικών αρχών είναι ζήτημα διακρίσεως, όχι φανατισμού. Στις Παροιμίες, κεφάλαιον 2, ο Ιεχωβά υπόσχεται να μας δώση φρόνησι και σοφία, αν την επιδιώκομε σαν ένα κρυμμένο θησαυρό. Ο Θεός, δια της οργανώσεως του «πιστού και φρονίμου δούλου» του, επρομήθευσε πλούσια πνευματική τροφή, και πρέπει να χρησιμοποιούμε τακτικά τα δημοσιεύματα που περιέχουν αυτή την τροφή. (Ματθ. 24:45-47) Συνιστάται να έχη κάθε Χριστιανικό σπίτι δική του βιβλιοθήκη που να περιέχη Γραφές, αντίτυπα εκάστου έτους των περιοδικών Η Σκοπιά και Ξύπνα!, τα μεγάλα βιβλία της Εταιρίας Σκοπιά, που κυκλοφορούν σε κάθε εποχή, και άλλες τέτοιες πληροφορίες, που παρέχονται για κείνους, οι οποίοι ασχολούνται τακτικά στη διακονία. Θα ήταν, επίσης, υποβοηθητικό το να έχη ένα καλό λεξικό, ένα ταμείον της Γραφής, ίσως δε κι ένα λεξικό της Γραφής. Επίσης, πρέπει να είναι πρόχειρο το Ευρετήριο Εκδόσεων της Σκοπιάς και τα ετήσια συμπληρώματά του. Αυτά είναι βασικά όργανα εκζητήσεως σοφίας και συνέσεως από τον λόγον του Θεού.

Όταν εγείρεται ένα ερώτημα ή πρόβλημα, συνηθίστε να φέρετε το δικό σας φορτίο ευθύνης. Γυρίστε στο Ευρετήριό σας, ή στο ευρετήριο, που είναι στο πίσω μέρος άλλων εκδόσεων της Εταιρίας, και βρήτε το θέμα ή την περικοπή που είναι σχετική. Αν δεν έχετε κανένα έντυπο στο οποίο ν’ αναφερθήτε, καταβάλετε προσπάθεια να το βρήτε στην τοπική βιβλιοθήκη της Αιθούσης Βασιλείας, ή στο σπίτι ενός φίλου.

Κάμετε την έρευνά σας και καταλήξτε στο καλύτερο συμπέρασμα, που μπορείτε να φθάσετε. Οι νέοι πρέπει να ελέγχουν τα συμπεράσματα των με τους γονείς των. Οι σύζυγοι μπορούν να ελέγχουν όσα βρίσκουν, ρωτώντας τους αφιερωμένους συζύγους των. Μπορεί οποιοσδήποτε να ελέγξη ένα σοβαρό ζήτημα με τον επίσκοπο της εκκλησίας του. Ο επίσκοπος, παρέχοντας την απαιτούμενη υποβοήθησι, θα κάμη πολύ καλά, επίσης, να εξετάση αν αυτό το άτομο έκαμε καμμιά δική του έρευνα και σκέψι πάνω στο ζήτημα. Κατά καιρούς μπορεί να είναι ανάγκη να γράψη στην Εταιρία για ένα θέμα, αν αυτό είναι ουσιώδες στη διακονία του. Αλλά όλοι παροτρύνονται να μάθουν να διακρίνουν τις Γραφικές αλήθειες που σχετίζονται μ’ ένα θέμα, ακριβώς όπως θα έκανε κι η Εταιρία.​—Ψαλμ. 119:105.

Φέροντας το δικό σας φορτίο ευθύνης, θ’ απολαμβάνετε μεγαλύτερη χρήσι των αισθητηρίων σας καθόσον αυξάνετε σε ωριμότητα και σε χρησιμότητα προς τον Ιεχωβά Θεό και την οργάνωσί του. Σε καιρό κρίσεως θα μπορήτε να εξακριβώνετε ποιο είναι το θέλημα του Θεού για σας, ακριβώς όπως έκαμαν και οι Σεδράχ, Μισάχ και Αβδέ-νεγώ στη δική τους περίπτωσι. Και, όπως εκείνοι, θα βρήτε την προστασία και την εύνοια του Ιεχωβά φέροντας πιστά το δικό σας φορτίο ευθύνης.​—Γαλ. 6:5.