Αντίστασις στις Πονηρές Πνευματικές Δυνάμεις

Τι πρέπει να κάνη ένας που ενοχλείται από επιθέσεις δαιμόνων; Ποιο είναι το κλειδί της νίκης;

Ο ΛΟΓΟΣ του Θεού τονίζει την ανάγκη του ν’ ανθίστανται οι Χριστιανοί στις δυνάμεις των δαιμόνων, που ενοχλούν και παραπλανούν το ανθρώπινο γένος. Ο Χριστιανός απόστολος Παύλος συμβουλεύει: «Δεν είναι η πάλη ημών εναντίον εις αίμα και σάρκα, αλλ’. . . εναντίον εις τους κοσμοκράτορας του σκότους του αιώνος τούτου, εναντίον εις τα πνεύματα της πονηρίας εν τοις επουρανίοις.» Αυτό σημαίνει ότι κάθε Χριστιανός πρέπει ‘ν’ αναλάβη την πανοπλίαν του Θεού, δια να δυνηθή ν’ αντισταθή εν τη ημέρα τη πονηρά’.​—Εφεσ. 6:11-13.

Σ’ αυτές τις πονηρές ημέρες του «εσχάτου καιρού» οι δαίμονες φαίνεται ότι εντείνουν τις επιθέσεις των εναντίον των Χριστιανών και εναντίον εκείνων, που τώρα μόλις αρχίζουν να μαθαίνουν την αλήθεια του Θεού. Τι, λοιπόν, αν ένα άτομο, που θέλει να πράξη το θέλημα του Θεού, διαπιστώνη ότι δαιμονικές δυνάμεις κατευθύνουν μια επίθεσι εναντίον του, προσπαθώντας να τον φθείρουν φυσικώς και διανοητικώς διαταράσσοντας τον ύπνο του; Τι αν ένας ακούη «φωνές» που διατείνονται ότι είναι «αγαθά πνεύματα»; Τι αν οι «φωνές» τείνουν ν’ απομακρύνουν έναν από τη βασιλεία του Θεού και από τους μάρτυρας της Βασιλείας του;

Όταν προσβάλουν έναν τα πονηρά πνεύματα, τα κατευναστικά και καταπραϋντικά και τα φάρμακα, που είναι χρήσιμα σε νευρικές και διανοητικές διαταραχές, δεν μπορούν να φέρουν ανακούφισι, αφού η αιτία του κακού είναι επίθεσις από δαιμονικές δυνάμεις. Μόνον ο Θεός προμηθεύει το μέσον θεραπείας για επιτυχή αντίστασι στην πονηρή αυτή εποχή. Πρόκειται για την «πανοπλία του Θεού.» Γι’ αυτό ο «καλός στρατιώτης Ιησού Χριστού» θα φορέση αυτή την πανοπλία και θα πολεμήση, ανθιστάμενος εναντίον των δαιμονικών δυνάμεων στην πονηρή αυτή εποχή.​—2 Τιμ. 2:3.

ΑΠΟΦΕΥΓΕΤΕ ΤΟΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΣΜΟ, ΤΟΥΣ ΟΙΩΝΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ «ΦΩΝΕΣ»

Κάθε άτομο, που πιστεύει ότι υφίσταται επίθεσι από τις πονηρές πνευματικές δυνάμεις, πρέπει ήρεμα, όχι υστερικά, να προετοιμασθή για την αντεπίθεσι. Πρώτα, πρέπει ένας να εξετάση προσεκτικά όλες τις πράξεις του, για να βεβαιωθή αν είναι απηλλαγμένος απ’ όλες τις μορφές του πνευματισμού, ο οποίος είναι δαιμονισμός. Δύσκολα μπορεί κανείς ν’ αντισταθή σε δαιμονικές δυνάμεις, αν επιδίδεται σε απόκρυφες και μαγικές πράξεις.

Εκείνο, λοιπόν, που πρέπει ένας να κάμη, είναι να προβή σε μια ερευνητική εξέτασι όλης της δράσεώς του. Μήπως, παραδείγματος χάριν, χρησιμοποιεί μαγικό τραπεζάκι ή μετάλλινο δίσκο, ή και έχει απλώς ένα τέτοιο αντικείμενο στο σπίτι; Μήπως υποκύπτει στον υπνωτισμό σε οποιοδήποτε βαθμό; Μήπως επιδίδεται σε κάποια αυθόρμητη έκσταση ίσως με τις λεγόμενες ασκήσεις συγκεντρώσεως και στάσεις που προσιδιάζουν στη δαιμονική θρησκεία; Μήπως κανείς, επιθυμώντας ν’ απαλλαγή από κάποια ασθένεια, πηγαίνει σε κάποιον, ο οποίος εξ επαγγέλματος χρησιμοποιεί ψυχικές ή μαντικές διαγνωστικές και θεραπευτικές μεθόδους;

Οι δαίμονες μερικές φορές παγιδεύουν άτομα με το να τα παρακινούν να ενδιαφερθούν για όνειρα ή για οιωνούς, έτσι ώστε να επιζητούν οιωνούς για καθοδηγία στη ζωή. Ένας, που απατάται έτσι, μπορεί να παρατηρή ένα πτηνό ή ζώο ή αντικείμενο ως οιωνό, που δείχνει κάποια πορεία την οποία πρέπει να επιδιώξη. Απορρίψτε τέτοιες υποβολές! Αρνηθήτε ν’ αποβλέπετε σε οιωνούς. Βασισθήτε στον λόγον του Θεού για καθοδηγία, έχοντας υπ’ όψι ότι ο Παντοδύναμος Θεός καταδικάζει τους «οιωνοσκόπους».

Πρέπει, επίσης, να βεβαιώνεται κανείς αν είναι απηλλαγμένος από κάθε είδος μαντείας, είτε πρόκειται για χαμένα αντικείμενα, ή για νερό, ή για ορυκτά, ή για οτιδήποτε άλλο, πιθανώς με τη χρήσι εκκρεμούς ή μαντικής ράβδου. Επίσης, πρέπει να εξακριβώνη μήπως συμβουλεύεται επαγγελματίας προγνώστας γεγονότων, είτε αυτοί στηρίζουν ατενές βλέμμα σε κρυστάλλινες σφαίρες, είτε είναι αστρολόγοι (με τα ωροσκόπιά των) ή έχουν εξωαισθητήριο αντίληψι.​—Δευτ. 18:10, 11.

Ένας από τους πιο κοινούς τρόπους, με τους οποίους οι δαίμονες και παγιδεύουν και παρενοχλούν τα άτομα είναι οι «φωνές». Οι αόρατες φωνές ισχυρίζονται ότι είναι συγγενείς που έχουν αποθάνει ή αγαθά πνεύματα, πνεύματα απεσταλμένα από τον Θεό. Αλλ’ αυτό είναι ψεύδος, απάτη! Οτιδήποτε κι αν ισχυρίζωνται ότι είναι οι «φωνές», αυτές προέρχονται από πονηρά πνεύματα, που πλανούν τους ανθρώπους με το πρόσχημα ότι είναι αγαθά πνεύματα. Ο λόγος του Θεού προείπε για την εποχή μας ότι «θέλουσιν αποστατήσει τινές από της πίστεως, προσέχοντες εις πνεύματα πλάνης, και εις διδασκαλίας δαιμονίων.» (1 Τιμ. 4:1) Γι’ αυτό, απορρίψετε κάθε σκέψι για το ότι ο Θεός πολιτεύεται με κάποιον κατά ένα ειδικό τρόπο, δίνοντας του άμεση συμβουλή από ένα πνεύμα. Ο Ιεχωβά πολιτεύεται με τον λαό του μέσω του λόγου του και της οργανώσεως του. (Ματθ. 24:45-47) Φυλαχθήτε, λοιπόν, από κάθε «φωνή» ή «φωνές», που διατείνονται ότι εστάλησαν από τον Θεό. Οι δαίμονες είναι παραπλανητικά, ψευδόμενα πνεύματα, επιδέξιοι απατεώνες. Είναι υπεύθυνοι για ό,τι η Γραφή αποκαλεί ‘σημεία και τέρατα ψεύδους’. (2 Θεσ. 2:9) Μην προσέχετε τις φωνές που προέρχονται από το αόρατο βασίλειο. Αντισταθήτε σε κάθε υποβολή, προσφεύγοντας στον Θεό για να σας δώση τη νίκη εναντίον των απατηλών πνευμάτων.

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΚΑΙ ΣΥΝΑΝΑΣΤΡΟΦΗ

Ας υποτεθή ότι ένας παρενοχλείται από «φωνές» ή από ανεξήγητες διαταράξεις τού κοιτώνος, όπως λόγου χάριν μετακινήσεις που τον εμποδίζουν να κοιμηθή. Αν αυτός εξετάση τη δράσι του και διαπιστώση ότι είναι απηλλαγμένος από κάθε είδους πνευματισμό, πρέπει τότε να εξετάση το περιβάλλον του και τις συναναστροφές του. Πιθανόν είναι να κατοική σ’ ένα σπίτι με κάποιον, ο οποίος είναι «μέντιουμ» σε δαιμονικές ενέργειες, ή χρησιμοποιεί μαγικά αντικείμενα. Μήπως υπάρχει κάποιος μυστικιστής ή εμπειρικός υπερφυσικών πραγμάτων μέσα στο οίκημα όπου μένει ο παρενοχλούμενος; Αν είναι έτσι, ένα συνετό μέτρον θα ήταν η εξεύρεσις ενός τόπου κατοικίας απηλλαγμένου από στενή γειτνίασι με οιονδήποτε πνευματιστή.

Πρέπει, επίσης, να γίνη σοβαρή σκέψις και ως προς τα πρόσωπα με τα οποία σχετίζεται. Πιθανόν ο παρενοχλούμενος να συναναστρέφεται κάποιον δαιμονόπληκτον, ο οποίος να ενεργή με κάποιον τρόπο ως «μέντιουμ». Αυτός ο σύντροφος μπορεί να επιδίδεται στη μαύρη ή άλλου είδους μαγεία, ή να πρασπαθή να φθάση τη λεγόμενη «αυτοκατανόησι» με την καλλιέργεια ψυχικών δυνάμεων. Συχνά αληθεύει ότι υπάρχει σε στενή επαφή με τον παρενοχλούμενον κάποιο άτομο, το οποίον χρησιμοποιούν οι δαίμονες. Αυτό το ενίοτε άγνωστο, ανύποπτο άτομο, μπορεί να χρησιμοποιήται ως «μέντιουμ» με το οποίον οι δαίμονες λυμαίνονται το σώμα του θύματος. Γι’ αυτό, διακόψτε τις κακές συναναστροφές, προσέχοντας τη θεία προειδαποίησι ότι «φθείρουσι τα καλά ήθη αι κακαί συνανοστροφαί.» (1 Κορ. 15:33) Ζητείτε φίλους και συντρόφους μεταξύ των αληθινών Χριστιανών.

Ένας, που κατατρύχεται από δαιμονικές επιθέσεις, πρέπει, επίσης, να γνωρίζη τα πράγματα ή είδη, που του εδόθησαν περίπου τότε που άρχισαν αυτές οι επιθέσεις. Όσοι ασκούν μαγείαν, ενίοτε την ασκούν σε άτομα με την παρουσία αντικείμενων ή ειδών στα θύματά των. Αυτό φέρνει το θύμα σ’ επαφή με τους δαίμονας. Σε μια περίπτωσι εστάλη ένα ένδυμα από ένα που ασκούσε μαγεία των μαύρων σ’ ένα θύμα, και ενόσω το θύμα φορούσε αυτό το ένδυμα, υφίστατο δαιμονικές επιθέσεις και κινήσεις, ειδικά τη νύχτα. Η αφαίρεσις αυτού του ενδύματος επέφερε ανακούφισι. Μπορεί, λοιπόν, να υπάρχη κάποιο πράγμα ή κάποιο άτομο, το οποίον είναι σε στενή επαφή με το καταθλιβόμενο άτομο, κάποιος, τον οποίον το άτομο αυτό πρέπει ν’ ανακαλύψη ως το μέσον με το οποίον οι δαίμονες προσπαθούν να τον εξουσιάσουν, φέρνοντάς τον σε μια κατάστασι εξαντλήσεως, νευρικής, διανοητικής και φυσικής.

Θα ήταν, λοιπόν, πολύ κατάλληλο για κείνους, που παρενοχλούνται από δαίμονας, να κάμουν μια έρευνα του περιβάλλοντός των και των επαφών των ή των συντρόφων των, εκζητώντας και τη θεία καθοδηγία ενώ το πράττουν αυτό.

ΕΝΔΥΘΗΤΕ ΤΗΝ ΠΑΝΟΠΛΙΑΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Θετική ενέργεια πρέπει να γίνη, επίσης, για να εξακριβωθή αν ζήτε σύμφωνα με τον λόγον του Θεού. Επειδή ο αγών του Χριστιανού δεν είναι εναντίον σαρκός και αίματος, αλλ’ εναντίον πονηρών πνευματικών δυνάμεων, η επιτυχής αντίστασις απαιτεί τα να ενδυθή «την πανοπλίαν του Θεού.» Ο απόστολος Παύλος στην επιστολή προς Εφεσίους 6:11-18 περιγράφει τα μέρη της πανοπλίας αυτής, όπως είναι η ζώνη της αληθείας και ο ‘θώραξ της δικαιοσύνης’. Όταν ένας αρνήται την αλήθεια του Θεού, περιπίπτη στην αδικία και παρακούη στον Ιεχωβά, αποστερεί τον εαυτό του από την προστασία της πνευματικής αυτής πανοπλίας. Έχετε υπ’ όψι τα λόγια του Σαμουήλ προς τον Βασιλέα Σαούλ: «Η υποταγή είναι καλητέρα παρά την θυσίαν· η υπακοή, παρά το πάχος των κριών διότι η απείθεια είναι καθώς το αμάρτημα της μαγείας· και το πείσμα, καθώς η ασέβεια και ειδωλολατρεία.» (1 Σαμ. 15:22, 23) Επειδή ο Βασιλεύς Σαούλ παρήκουσε στον Ιεχωβά, το άγιον πνεύμα αφηρέθη απ’ αυτόν και οι δαίμονες μπορούσαν να εισέλθουν και να γεμίσουν το κενόν. Η περίπτωσις του Βασιλέως Σαούλ καταδεικνύει ότι, αν η ζωή ενός ανθρώπου δεν είναι γεμάτη από το πνεύμα του Ιεχωβά, είναι πιθανό να καταληφθή από δαιμονικό πνεύμα.

Η υπακοή στον Θεό, λοιπόν, είναι μεγίστης σπουδαιότητος για ν’ αντισταθή κανείς στα πονηρά πνεύματα. Ένας που στασιάζει εναντίον των εντολών του Ιεχωβά, αποστερεί τον εαυτό του από το άγιο πνεύμα και τη θεία προστασία. Ένας καθ’ ομολογίαν Χριστιανός ενυμφεύθη μια άπιστη, κατά πρόκλησιν των εδαφίων 1 Κορινθίους 7:39 και 2 Κορινθίους 6:14, που λέγουν σαφώς το θέλημα του Θεού ότι ένας Χριστιανός δεν πρέπει να ομοζυγή μ’ έναν άπιστο. Ο άπιστος αυτός γαμήλιος σύντροφος είχε ένα στενό συγγενή που ασκούσε δαιμονισμό κι ο οποίος έκαμε μαγεία στον καθ’ ομολογίαν Χριστιανό, με αξιοθρήνητη φυσική βλάβη του.

Όταν ένας στασιάζη εναντίον των εντολών του Ιεχωβά και προχωρή σύμφωνα με το δικό του θέλημα, αγνοεί τη δύναμι του Ιεχωβά Θεού, πράγμα που στα όμματα του Θεού είναι όπως «η ασέβεια και ειδωλολατρεία», που προκαλούνται από τους δαίμονας· έτσι, πραγματικά, ένα τέτοιο άτομο δεν ανθίσταται στους δαίμονας, αλλά συνεργάζεται με τα πονηρά πνεύματα και με τους πνευματιστάς. Πώς, λοιπόν, θα μπορούσε ένας τέτοιος στασιαστής ν’ αναμένη θεία προστασία; Η υπακοή στον Θεό είναι ζωτική για ν’ ανθέξωμε σ’ αυτές τις πονηρές μέρες.

Αν, λοιπόν, ένας καθ’ ομολογίαν Χριστιανός υποστή δαιμονική επίθεσι, είναι πιθανόν να μη χρησιμοποιή ολόκληρη την πνευματική πανοπλία που επρομήθευσε ο Θεός. Η εντολή είναι να λάβωμεν «την περικεφαλαίαν της σωτηρίας, και την μάχαιραν του πνεύματος, ήτις είναι ο λόγος του Θεού.» Ένας μπορεί να μην εποικοδομή τη Χριστιανική που ελπίδα με τη μελέτη της Γραφής, κι έτσι μπορεί ν’ αφήση τη διάνοιά του εκτεθειμένη, στην επίθεσι. Διαβάζετε και μελετάτε τακτικά τον λόγον του Θεού· χρησιμοποιείτε τα βοηθήμαπα Γραφικής μελέτης, τα οποία ο Ιεχωβά τόσο άφθονα επρομήθευσε για να ενισχυθή η διάνοιά μας εναντίον των δαιμονικών εφόδων. Ένας, που ενοχλείται από τους δαίμονας, μπορεί όχι μόνο να παραμελή τη Γραφική μελέτη, αλλά μπορεί και να γεμίζη τη διάνοιά του με ό,τι είναι αντίθετο στις θείες αρχές, αντίθετο στον κανόνα που ετέθη από τον απόστολο Παύλο: «Όσα είναι αληθή, όσα σεμνά, όσα δίκαια, όσα καθαρά, όσα προσφιλή, όσα εύφημα, αν υπάρχη τις αρετή, και εάν τις έπαινος, ταύτα συλλογίζεσθε.»​—Εφεσ. 6:17· Φιλιππησ. 4:8, 9.

Ο Θεός, επίσης, προμηθεύει εφόδια και για τους πόδας μας​—«το ευαγγέλιον της ειρήνης.» (Εφεσ. 6:15) Χρησιμοποιείτε, λοιπόν, «την μάχαιραν του πνεύματος, ήτις είναι ο λόγος, του Θεού», για να φέρετε στους άλλους τ’ αγαθά νέα της βασιλείας του Θεού, που φέρνουν αληθινή ειρήνη νοός. Όταν ένας αρχίση να μαθαίνη την αλήθεια του Θεού ή εγκαταλείπη κάποια μορφή του πνευματισμού, οι δαίμονες, συχνά του επιτίθενται για να τον επαναφέρουν στην ψευδή λατρεία. Απορρίψατε, λοιπόν, οποιεσδήποτε «φωνές» που σας απομακρύνουν από τη βασιλεία του Ιεχωβά κι από τους μάρτυρας της Βασιλείας του. Οι δαίμονες ενίοτε αρέσκονται να καταβάλλουν έναν φυσικώς με το να τον κρατούν άυπνο όλη τη νύχτια, ώστε την επόμενη μέρα να είναι πολύ κουρασμένος και να μην μπορή να χρησιμοποιήση τους πόδας του για να κηρύξη «το ευαγγέλιον της ειρήνης». Οσοδήποτε κι αν καταπονηθή κανείς πολεμώντας εναντίον των πονηρών πνευματικών δυνάμεων, ποτέ δεν πρέπει ν’ αφήνη τη Χριστιανική του διακονία. Αντισταθήτε, κηρύττοντας τ’ αγαθά νέα της Βασιλείας, την αλήθεια, που είπε ο Ιησούς ότι «θέλει σας ελευθερώσει», και αυτό θα υποβοηθήση στην υπερνίκησι των δαιμονικών επιθέσεων.​—Ιωάν. 8:32.

ΠΙΣΤΙΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Επί πλέον, «αναλάβετε την ασπίδα της πίστεως, δια της οποίας θέλετε δυνηθή να σβέσητε πάντα τα βέλη του πονηρού τα πεπυρωμένα.» (Εφεσ. 6:16) Θέστε πραγματική πίστι στον Ιεχωβά Θεό. Θα ήταν έλλειψις πίστεως το να πάη κανείς σε όργανα του Διαβόλου, σε πνευματιστάς, για ν’ ανακουφισθή από τις επιθέσεις των πονηρών πνευμάτων. Μια τέτοια πορεία θα σας καθιστούσε υποχρέους στον Διάβολο για την ανακούφισι και θα επέφερε τη δυσμένεια του Ιεχωβά. Αποβλέπετε στον Ιεχωβά Θεό για βοήθεια, εμπιστευόμενοι ότι αυτός είναι ικανός να συντρίψη τη δύναμι των δαιμόνων, όπως έκαμε σε αναρίθμητες περιπτώσεις. Αποβάλετε τον φόβο. Έχετε πίστι στον Ιεχωβά ως τον Προστάτη των δούλων του εναντίον του δαιμονισμού. Έχετε στο νου σας ό,τι λέγουν ενθαρρυντικά οι Γραφές όσον αφορά τον λαό του Θεού, δηλαδή: «Βεβαίως ουδεμία γοητεία δεν ισχύει κατά του Ιακώβ, ουδέ μαντεία κατά του Ισραήλ.»​—Αριθμ. 23:23.

Έχοντας, λοιπόν, πραγματική πίστι, ενασχολούμενοι στην υπηρεσία του Θεού και προσευχόμενοι αδιάλειπτα, μπορούμε να συντρίψωμε τη δύναμι του εχθρού και να ενδυναμωθούμε για ν’ αντισταθούμε σε περαιτέρω επιθέσεις. Ναι, χρησιμοποιείτε τον λόγον του Θεού, μελετάτε τον, «προσευχόμενοι εν παντί καιρώ μετά πάσης προσευχής και δεήσεως δια του πνεύματος,» Όταν αντιμετωπίζετε επίθεσι δαιμόνων, προσεύχεσθε στον Θεό, χρησιμοποιώντας το Θείον του όνομα, διότι «το όνομα του Ιεχωβά είναι πύργος οχυρός· ο δίκαιος, καταφεύγων εις αυτόν, είναι εν ασφαλεία.» Αν σας παρενοχλούν δαιμονικές φωνές, πρασεύχεσθε μεγαλοφώνως στον Ιεχωβά, εμπιστευόμενοι σ’ Αυτόν για βοήθεια, «και η ειρήνη του Θεού, η υπερέχουσα πάντα νουν, θέλει διαφυλάξει τας καρδίας σας και τα διανοήματά σας.»​—Εφεσ. 6:18· Παροιμ. 18:10· Φιλιππησ. 4:7.

Αν γίνη δαιμονική επίθεσις τη νύχτα, το φως μπορεί να είναι εξυπηρετικό. Σε καμμιά περίστασι μην υποκύπτετε στην υστερία και στον πανικό, που μπορεί να προκαλέσουν νευρική κρίσι—ακριβώς ό,τι θέλουν οι δαίμονες να επιφέρουν. Προσεύχεσθε. Μελετάτε τον λόγον του Θεού, όπως λόγου χάριν τον Ψαλμό 119. Κατανοήστε ότι κι ο Ιώβ κι ο Ιησούς Χριστός υπέστησαν επιθέσεις από τον Διάβολο· αντέστησαν επιτυχώς, όπως και σεις μπορείτε.

Επίσης, μην προσπαθείτε να διεξάγετε μόνοι σας τον αγώνα εναντίον των πονηρών πνευμάτων. Μην είσθε ένας Δον Κιχώτης ή ένας που επιζητεί τη μοναξιά. Οι Χριστιανοί χρειάζονται τη βοήθεια των συστρατιωτών του Ιησού Χριστού. Ο απόστολος Παύλος, μολονότι ήταν πάνοπλος πνευματικώς, ζητούσε τις προσευχές των αδελφών του. (Εφεσ. 6:19, 20) Εκζητείτε, λοιπόν, τις προσευχές, τη βοήθεια και την καθοδηγία, που μπορούν να παράσχουν οι ώριμοι Χριστιανοί, και προσκολληθήτε καλά στον λαό του Θεού, χωρίς να χάνετε συναθροίσεις.

Αν σας επιτίθενται πονηρές πνευματικές δυνάμεις, κατανοήστε ότι το κλειδί της νίκης είναι ν’ αντισταθήτε· ναι, ΑΝΤΙΣΤΑΘΗΤΕ! Ποτέ μην κουράζεσθε ανθιστάμενοι. Μάχεσθε εξακολουθητικά, και ποτέ μην αφήνετε ούτε για μια στιγμή τα Χριστιανικά σας προνόμια κάτω από τη δαιμονική πίεσι. «Αντιστάθητε εις τον διάβολον, και θέλει φύγει από σας.» (Ιακ. 4:7) Εξακολουθήστε να εναντιώνεσθε στον Διάβολο εκζητώντας τον Ιεχωβά, και αυτός θα ελευθερώση όλους εκείνους, των οποίων οι καρδιές είναι αγνές και καθαρές και πλήρεις ενώπιόν του με ανιδιοτελή αφοσίωσι και αμέριστο φόβο προς αυτόν. Τηρήστε την καρδιά και τον νου σας προσηλωμένα στον λόγον, στο θέλημα και στο έργον του Ιεχωβά Θεού. Διατηρήστε επάνω σας την πνευματική πανοπλία, «δια να δυνηθήτε να σταθήτε εναντίον εις τας μεθοδείας του Διαβόλου», ανθιστάμενοι επιτυχώς ώσπου να θριαμβεύση η βασιλεία του Θεού υπεράνω όλων των πονηρών πνευματικών δυνάμεων.​—Εφεσ. 6:11.