Απεκδύθητε τον Παλαιόν Άνθρωπον αν Θέλετε να Ζήσετε Αιωνίως

«Απεκδύθητε τον παλαιόν άνθρωπον μετά των πράξεων αυτού· και ενδύθητε τον νέον.»​—Κολ. 3:9, 10.

1, 2. Ποια ενδιαφέροντα σημεία μπορούν να συναχθούν από την εξεικόνισι των παραγωγικών και μη παραγωγικών δένδρων;

ΕΝΑΣ ταξιδιώτης κατά μήκος του δρόμου μιας χώρας έφθασε σε ό,τι φαινόταν να είναι ένα εγκαταλελειμμένο αγρόκτημα. Ο ιδιοκτήτης του ήταν ένας οκνηρός, για κάθε τι ακατάλληλος άνθρωπος, που ατίμαζε τον Θεό. Οι αγροί κατεκλύζοντο από αγριόχορτα και οι δενδρόκηποι έφεραν μόνο ασθενικούς καρπούς ακατάλληλους για να τους φάγη κανείς ή ακόμη και για να τους συλλέξη. «Τι λυπηρό και αηδές θέαμα!» εστέναξε ο ξένος. Εν τούτοις, μόλις έστρεψε στην καμπή του δρόμου, το στενοχωρημένο πνεύμα του ξαφνικά ανωρθώθηκε καθώς έφθασε σ’ ένα αγρόκτημα που πολύ ευδοκιμούσε με εύφορους αγρούς και θαλερούς δενδροκήπους. Παρατηρώντας ότι κάθε δένδρο ήταν κατάφορτο από τον πιο έξοχο καρπό, ο έκπληκτος ταξιδιώτης ανεφώνησε: «Να! Εδώ είναι θελκτική, ζωντανή ομορφιά, που μοιάζει με Παράδεισο!»

² Στον κατάλληλο καιρό ο ενεργητικός γεωργός αγόρασε τον παραμελημένο δενδρόκηπο του γείτονός του και άρχισε ένα πρόγραμμα ανακτήσεως. Εργάσθηκε σκληρά κλαδεύοντας το νεκρό δάσος, απαλλάσσοντάς το από όλες τις παραφυάδες, λιπαίνοντας τα συστήματα των ριζών και επαγρυπνώντας και προστατεύοντας τα δένδρα από ασθένεια και επιδημία. Επιπρόσθετα αυτός ο Θεοσεβής γεωργός ευχαρίστησε τον Μεγάλο Δημιουργό του, όταν τα δένδρα άρχισαν να παράγουν καλόν καρπό. Οι άνθρωποι παντού εξεπλάγησαν υπερβολικά καθώς διεδόθη διάπλατα σε όλη τη χώρα η φήμη αυτής της θεαματικής μεταμορφώσεως. Ένας άγριος δενδρόκηπος είχε εξημερωθή μέσω της σκληρής εργασίας και προσεκτικής φροντίδος ενός φιλοπόνου γεωργού, του οποίου οι προσπάθειες είχαν ευλογηθή από τον Ιεχωβά!​—1 Κορ. 3:6, 7.

 3. Ποια αλλαγή συνέβη που είναι πολύ πιο θαυμαστή από την εξημέρωσι ενός δενδροκήπου;

³ Τώρα, μπορεί να μην είχατε ποτέ την ευκαιρία να δήτε μια τέτοια ριζική αλλαγή σ’ ένα κατά γράμμα καρποφόρο δενδρόκηπο. Αλλά οποιοσδήποτε και αν είσθε, οπουδήποτε και αν ζήτε ή οποιαδήποτε γλώσσα και αν μιλήτε, χρειάζεται μόνο να κυττάξετε γύρω σας για να παρατηρήσετε να λαμβάνη χώραν κάτι πολύ πιο θαυμαστό. Διότι στην πραγματικότητα η ιστορία αυτή ενός δενδροκήπου είναι μόνο μια μικρή εξεικόνισις εκείνου που τώρα συμβαίνει σε παγγήινη κλίμακα σε περισσότερες από 190 χώρες και νήσους της θαλάσσης, ανάμεσα σε ανθρώπους που μιλούν πάνω από 160 διάφορες γλώσσες. Εκατοντάδες χιλιάδων από αυτούς τους ανθρώπους αλλάζουν πραγματικά και τον τρόπο της σκέψεώς των και τη διαγωγή των. Μεταμορφώνουν ή ανακαινίζουν τα χαρακτηριστικά των ιδίων των προσωπικοτήτων των, ώστε να μπορούν να ζουν για πάντα!

 4. Από ποιες απόψεις οι μάρτυρες του Ιεχωβά εκπλήσσουν πολλούς ανθρώπους;

⁴ Αυτές οι ανακαινισμένες προσωπικότητες είναι γνωστές ως μάρτυρες του Ιεχωβά. Αναμφιβόλως, όταν σας επισκέπτωνται παρουσιαζόμενοι στη θύρα σας, αναγνωρίζετε ότι είναι εντελώς διαφορετικοί από άλλους ανθρώπους από πολλές απόψεις, παραδείγματος χάριν, την άποψί τους για τη ζωή, τον τρόπο με τον οποίο μιλούν και τα πράγματα που λέγουν, τον τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρονται, και ούτω καθεξής. Εν τούτοις, εκείνο που πραγματικά εκπλήσσει είναι ότι κάποτε, ίσως πολύ προσφάτως, τα άτομα αυτά μιλούσαν και ενεργούσαν όπως ακριβώς και άλλα άτομα στην κοινότητά σας. Κατόπιν, όταν έγιναν μάρτυρες του Ιεχωβά, ανέπτυξαν εντελώς νέες προσωπικότητες. Πολύ καταπληκτικό πράγματι!

5, 6. Αφού κυττάξετε τις σημερινές παγκόσμιες συνθήκες, σε ποια συμπεράσματα φθάνετε;

⁵ Πόσο μεγάλη υπήρξε αυτή η αλλαγή σε προσωπικότητα μπορεί καλύτερα να εκτιμηθή με το να κάμωμε μια σύγκρισι. Κυττάξτε τη δική σας κοινότητα ως σύνολον. Τι βλέπετε; Τι είδους άτομα είναι η πλειονότης εκείνων μεταξύ των οποίων χρειάζεται να ζήτε και να εργάζεσθε; Είναι το είδος της καρποφορίας που παράγουν αυτές οι προσωπικότητες καλό ή κακό; Αν είσθε ένας που ζη σε μια ήσυχη μικρή εκκλησιαζόμενη πόλι ή χωριό, όπου οι γείτονές σας δεν αποτελούν ανοικτή απειλή στη ζωή σας και στην περιουσία σας, πιθανώς παρατηρείτε ότι τα άτομα συχνά είναι προσηλωμένα στη φυλή των και μισαλλόδοξα και πολύ υποκριτικά στον τρόπο που ζουν, ειδικά απέναντι των αμυήτων και ξένων. Συχνά συκοφαντούν και κακολογούν και είναι εκδικητικά εναντίον των άλλων. Υπόκεινται στην κοινωνική και σεξουαλική ανηθικότητα και χαλαρή διαγωγή. Η βλασφημία, η κατάρα και η αισχρολογία αποτελούν μέρος της καθημερινής των ομιλίας.

⁶ Ή, ίσως ζήτε σ’ ένα από τα μεγάλα κέντρα πληθυσμού όπου έρχεσθε σε στενή επαφή με τους σαπρούς καρπούς που παράγονται από την παρούσα έκφυλη κοινωνία του ανθρωπίνου γένους. Φόβος του συνανθρώπου σας σάς αναγκάζει να κλειδώνετε ασφαλώς τις θύρες τη νύχτα. Οι γονείς συχνά στενοχωρούνται για τον κίνδυνο ότι τα τέκνα των μπορεί να απαχθούν λαθραίως. Δεν υπάρχουν πολλοί άνθρωποι, στους οποίους τολμάτε να εμπιστεύεσθε, ειδικά στον εμπορικό κόσμο. Συμφωνίες που περιλαμβάνουν κάποιο βαθμό κινδύνου εκτίθενται συχνά σε νομικά συμβόλαια, διατυπώνονται με ειδική φρασεολογία που τις κάνει δεσμευτικές, απλώς επειδή δεν μπορεί να δοθή εμπιστοσύνη στον λόγο των ανθρώπων. Οι τίτλοι και τα σχόλια των εφημερίδων, του ραδιοφώνου και της τηλεοράσεως, οι στατιστικές του εγκλήματος ενηλίκων και ανηλίκων και οι γενικές κατακραυγές ενός διεγερμένου κοινού, όλα μαρτυρούν τον κακό και δηλητηριώδη καρπό που παράγεται από την παρούσα γενεά. Σε κάθε κοινωνικό και κυβερνητικό επίπεδο της κοινωνίας οι άνθρωποι αυτού του παρόντος συστήματος πραγμάτων είναι πολύ ιδιοτελείς και άπληστοι. Φιλονεικούν και συχνά πολεμούν σαν άγρια ζώα. Πάντοτε πάρα πολλοί είναι ψεύτες, εκβιασταί, κλέφτες και ασυνεπείς στις συμφωνίες των καλλιτέχνες. Μερικοί είναι απελπισμένοι εγκληματίαι του υποκόσμου και φυγόδικοι. Πολλοί είναι σαδισταί φονείς και με διεστραμμένες συνήθειες όσον αφορά το φύλον, που αναμένουν αθώα και ανυπεράσπιστα θύματα. Διαρκώς περισσότεροι άνθρωποι, με εκλογή, είναι πόρνοι, μοιχοί, μαλακοί και σοδομίται. Μερικά άτομα έχουν αποκτήσει μεγάλη φήμη στους υψηλούς κοινωνικούς κύκλους ως κατ’ επάγγελμα πόρνες, παλλακίδες, έκλυτοι και μαστροποί. Πάρα πολλές χιλιάδες είναι επιρρεπείς στα ναρκωτικά και από συνήθεια μέθυσοι. Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι, κατά μέγιστο μέρος, ολόκληρος ο κόσμος, από ηθική άποψι, φαίνεται να είναι μια μπερδεμένη «ζούγκλα» συγχύσεως που την λυμαίνονται κτηνώδεις χαρακτήρες που έχουν ως λεία των τα όμοιά των πλάσματα.

ΓΙΑΤΙ ΤΕΤΟΙΕΣ ΠΟΝΗΡΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ;

 7. Πώς η κληρονομικότης είχε μεγάλη επιρροή στα χαρακτηριστικά της προσωπικότητος;

⁷ Ένα στοχαστικό άτομο ερευνά πέρα από την εκ πρώτης όψεως απόδειξι, η οποία φαίνεται στην επιφάνεια, και ζητεί να μάθη την αιτία αυτών των θηριωδών συνθηκών, καθώς και ένα φάρμακο, αν υπάρχη κάποιο. Μια τέτοια έρευνα αποκαλύπτει ότι τα κακά χαρακτηριστικά της προσωπικότητος, τέτοια που περιεγράφησαν πιο πάνω, αποκτώνται, εν μέρει, μέσω κληρονομικότητος καθώς και περιβάλλοντος. Οι γονείς διεβίβασαν στα τέκνα των το αποτύπωμα 6.000 περίπου ετών αμαρτίας και θανάτου. «Δι’ ενός ανθρώπου [του Αδάμ] η αμαρτία εισήλθεν εις τον κόσμον, και δια της αμαρτίας ο θάνατος, και ούτω διήλθεν ο θάνατος εις πάντας ανθρώπους, επειδή πάντες ήμαρτον.» «Δια της παρακοής του ενός ανθρώπου οι πολλοί κατεστάθησαν αμαρτωλοί.» (Ρωμ. 5:12, 19) Συνεπώς ο Δαβίδ ωμολόγησε, αν και ήταν ‘ανήρ κατά την καρδίαν του Ιεχωβά’, «Εν αμαρτία με εγέννησεν η μήτηρ μου.» (Πράξ. 13:22, ΜΝΚ· Ψαλμ. 51:5) Από τους απογόνους του αμαρτωλού Αδάμ «δεν υπάρχει δίκαιος ουδέ είς.» «Τις δύναται να εξάξη καθαρόν από ακαθάρτου;» ερώτησε ο Ιώβ.​—Ρωμ. 3:10· Ιώβ 14:4.

 8. Ποιο αποτέλεσμα είχε το περιβάλλον στις προσωπικότητες;

⁸ Το κλίμα και το περιβάλλον, στο οποίο τα σπορόφυτα είναι αναγκασμένα ν’ αναπτυχθούν, έχουν μεγάλη σχέσι με την ανάπτυξί των και την καρποφορία των. Δεν είναι τούτο λιγώτερο αληθινό σχετικά με το σπέρμα του ανθρωπίνου γένους. Από τη νηπιότητα τα παιδιά περικυκλώνονται από το εξαχρειωμένο περιβάλλον αυτού του διεφθαρμένου κόσμου. Η ατμόσφαιρα, που δημιουργείται στο σπίτι από τους γονείς, μπορεί να είναι εντελώς καλή, πράγμα, φυσικά, που είναι η σπανία εξαίρεσις στις ημέρες μας, όμως η συναναστροφή έξω από την πατρική φωλιά είναι, κατά μέγιστον μέρος, άσπλαγχνη και σκληρή. Το παιδί που προέρχεται από ένα καλό σπίτι παίζει και συναναστρέφεται πολύ συχνά με λιγώτερο καλότυχα παιδιά. Η κοινή διδασκαλία της νεότητος, είτε μέσα είτε έξω από τον «Χριστιανικό κόσμο», είναι κάτω από την επιρροήν ενός πονηρού συστήματος πραγμάτων που κυβερνάται από τον Σατανά ή Διάβολο και τους δαίμονές του.​—Ιωάν. 12:31· 2 Κορ. 4:4· Εφεσ. 2:2.

 9. Γιατί οι συνθήκες εχειροτέρευσαν, ιδιαίτερα από το 1914;

⁹ Μη λησμονείτε ότι, από το 1914 και την έναρξι του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, ζούμε σ’ έναν καιρό μεγάλης συμφοράς και ουαί. Η Γραφή προείπε τι θα συνέβαινε μετά το έτος εκείνο, λέγοντας: «Και ερρίφθη [από τον ουρανό] ο δράκων ο μέγας, ο όφις ο αρχαίος, ο καλούμενος Διάβολος, και ο Σατανάς, ο πλανών την οικουμένην όλην, ερρίφθη εις την γην· και οι άγγελοι αυτού ερρίφθησαν μετ’ αυτού. [Δια τούτο] . . . ουαί εις τους κατοικούντας την γην και την θάλασσαν, διότι κατέβη ο Διάβολος εις εσάς έχων θυμόν μέγαν, επειδή γνωρίζει ότι ολίγον καιρόν έχει.»​—Αποκάλ. 12:9, 12.

10. Με πόση ακρίβεια περιέγραψε ο Παύλος τις προσωπικότητες των ανθρώπων που ζουν σήμερα;

¹⁰ Ζούμε τώρα σ’ αυτόν τον ‘ολίγον καιρόν’, στις ‘έσχατες ημέρες’ αυτού του κυβερνωμένου από τον Διάβολο συστήματος πραγμάτων, για το οποίο ο απόστολος Παύλος κάτω από θεία έμπνευσι προειδοποίησε: «Γίνωσκε δε τούτο, ότι εν ταις εσχάταις ημέραις θέλουσιν ελθεί καιροί κακοί.» Λέγοντας πόσο κρίσιμοι και πόσο δύσκολοι θα ήσαν οι καιροί αυτοί, ο Παύλος περιγράφει κατόπιν τις δύσοσμες προσωπικότητες που θα περιπατούσαν στη γη σ’ αυτές τις έσχατες ημέρες. Η περιγραφή του είναι τόσο ακριβής και πιστή προς τα γεγονότα, ώστε θα μπορούσαμε να φαντασθούμε ότι διαβάζομε ένα σχόλιο στην καθημερινή μας εφημερίδα αντί της προ χιλίων εννεακοσίων ετών επιστολής του Παύλου προς τον Τιμόθεο. «Διότι θέλουσιν είσθαι οι άνθρωποι φίλαυτοι, φιλάργυροι, αλαζόνες, υπερήφανοι, βλάσφημοι, απειθείς εις τους γονείς, αχάριστοι, ανόσιοι, άσπλαγχνοι, αδιάλλακτοι, συκοφάνται, ακρατείς, ανήμεροι, αφιλάγαθοι, προδόται, προπετείς, τετυφωμένοι, φιλήδονοι μάλλον παρά φιλόθεοι, έχοντες μεν μορφήν ευσέβειας, ηρνημένοι δε την δύναμιν αυτής.»​—2 Τιμ. 3:1-5.

ΣΤΕΡΕΗ ΒΑΣΙΣ ΓΙΑ ΕΛΠΙΔΑ

11, 12. Παρά τις συνθήκες του κόσμου, γιατί η κατάστασίς μας δεν είναι απελπιστική;

¹¹ Παρ’ όλον ότι αυτή την κακή αρχή ο καθένας από μας έλαβε μέσω κληρονομικότητος, καθώς και της εκφυλιστικής επιρροής που έχομε υποστή από τη συναναστροφή μας με το περιβάλλον ενός κόσμου κάτω από την εξουσία εξωργισμένων δαιμόνων, όμως η κατάστασις δεν είναι εντελώς απελπιστική. Αναθαρρυντική ελπίδα βασίζεται στην αξιόπιστη μαρτυρία που έδωσε ο Ιησούς στον Ιουδαίον άρχοντα Νικόδημο, όταν διεκήρυξε: «Τόσον ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον, ώστε έδωκε τον Υιόν αυτού τον μονογενή, δια να μη απολεσθή πας ο πιστεύων εις αυτόν, αλλά να έχη ζωήν αιώνιον.»​—Ιωάν. 3:16.

¹² Ποιον κόσμο αγάπησε ο Θεός; Βέβαια, τον κόσμο του πεπτωκότος αμαρτωλού ανθρωπίνου γένους, των απογόνων του στασιαστού αμαρτωλού Αδάμ. «Ο Ιησούς Χριστός ήλθεν εις τον κόσμον δια να σώση τους αμαρτωλούς», όχι τους αναμαρτήτους, έγραψε ο απόστολος Παύλος στον Τιμόθεο. Για τον ίδιο σκοπό έγραψε, επίσης, στους Ρωμαίους, λέγοντας: «Ενώ ημείς ήμεθα έτι αμαρτωλοί, ο Χριστός απέθανεν υπέρ ημών.» Επομένως, το μεγαλειώδες προνόμιο της εισόδου στην ένδοξη νέα τάξι τελειότητος και δικαιοσύνης του Ιεχωβά και αποκτήσεως αιωνίου ζωής κάτω από αυτή τη θαυμαστή διάταξι πραγμάτων, εκτείνεται, όχι σ’ ένα αναμάρτητο γένος ανθρώπων, αλλά μόνο σε ανθρώπινα πλάσματα που εγεννήθησαν στην αμαρτία και εξεπαιδεύθησαν κάτω από ένα σύστημα δαιμονικής πονηρίας.​—1 Τιμ. 1:15· Ρωμ. 5:8.

13. Μήπως αυτό σημαίνει ότι η νέα τάξις του Θεού θα κατοικηθή με κακές προσωπικότητες;

¹³ Μήπως αυτό σημαίνει ότι ο Ιεχωβά θα επιτρέψη να κατοικηθή ο αποκαταστημένος Παράδεισος με τις μισητές προσωπικότητες που λυμαίνονται τώρα τη γη; Ασφαλώς όχι! Κάποιες αλλαγές, πράγματι, κάποιες πολύ δραστικές αλλαγές, στις προσωπικότητες εκείνων, που θα έχουν τα προσόντα για ζωή στην αναμάρτητη Θεία βασιλεία της ευθύτητος, είναι απολύτως αναγκαίες.

14, 15. (α) Ποια συναναστροφή είχε ο Ιησούς με αμαρτωλούς, και με ποια αποτελέσματα; (β) Τι μαθαίνομε από τούτο;

¹⁴ Στην Καπερναούμ, στη διάρκεια της μεγάλης διακονίας του Ιησού στη Γαλιλαία, αφηρέθη κάθε αμφιβολία πάνω σ’ αυτό το σημείο. Ο Ιησούς, όπως λέγει η ιστορική αφήγησις «είδε τελώνην τινά Λευίν το όνομα [ο οποίος επίσης ωνομάζετο Ματθαίος], καθήμενον εις το τελώνιον.» Τώρα οι τελώναι, και σ’ εκείνον ακόμη τον αρχαίο καιρό, είχαν κακή υπόληψι ως εκβιασταί. Εν τούτοις, «[ο Ιησούς] είπε προς αυτόν, Ακολούθει μοι. Και αφήσας άπαντα, εσηκώθη και ηκολούθησεν αυτόν. Και έκαμεν εις αυτόν ο Λευίς υποδοχήν μεγάλην εν τη οικία αυτού· και ήτο πλήθος πολύ τελωνών και άλλων, οίτινες εκάθηντο μετ’ αυτών εις την τράπεζαν. Και εγόγγυζον οι γραμματείς αυτών και οι Φαρισαίοι προς τους μαθητάς αυτού, λέγοντες, Δια τι μετά τελωνών και αμαρτωλών τρώγετε και πίνετε; Και αποκριθείς ο Ιησούς είπε προς αυτούς, Δεν έχουσι χρείαν ιατρού οι υγιαίνοντες, αλλ’ οι πάσχοντες. Δεν ήλθον δια να καλέσω δικαίους, αλλά αμαρτωλούς εις μετάνοιαν.» Σε μια άλλη περίπτωσι, αυτή τη φορά στην πόλι της Ιερουσαλήμ λίγες μόνο ημέρες προτού θανατωθή, ο Ιησούς πάλι ετόνισε αυτή την αλήθεια, όταν αντιμετώπιζε τους υποκριτικούς​—‘εγώ είμαι αγιώτερός σου’—​θρησκευτικούς ηγέτας της εποχής του. «Αληθώς σας λέγω, ότι οι [καταφρονημένοι και αμαρτωλοί] τελώναι και αι πόρναι υπάγουσι πρότεροι υμών εις την βασιλείαν του Θεού.»​—Λουκ. 5:27-32· Ματθ. 21:31.

¹⁵ Μαθαίνομε διάφορα σπουδαία πράγματα από αυτή τη συνομιλία. Αμαρτωλοί εκαλούντο να είναι ακόλουθοι στα ίχνη του Ιησού, στην περίπτωσι δε του Ματθαίου, αυτός εκλήθη, επίσης, να είναι ένας από τους δώδεκα αποστόλους. Οι αμαρτωλοί αυτοί, εν τούτοις, δεν καλούνται να συνεχίσουν την περασμένη τους πορεία ανομίας και αμαρτίας, αλλά, μάλλον καλούνται εις μετάνοιαν. Οι εκβιασταί και οι πόρνες θα ζήσουν για πάντα στη νέα τάξι του Θεού, όχι απλώς επειδή είναι αρκετά ταπεινοί για να παραδεχθούν την ενοχή των ως αμαρτωλών, αλλά​—εκείνο που είναι πιο σπουδαίο—​επειδή είναι πρόθυμοι και ευτυχείς ν’ αλλάξουν τον περασμένο τους τρόπο σκέψεως και τον περασμένο τους τρόπο ζωής, ναι, ν’ αλλάξουν ολόκληρη την προσωπικότητά τους του παρελθόντος.

16. Τι απαιτείται, λοιπόν, από όλους όσοι ελπίζουν να ζήσουν για πάντα;

¹⁶ Η ανακαίνισις των προσωπικοτήτων μας, επομένως, είναι μια θεία απαίτησις από όλους όσοι θα ζουν για πάντα στη νέα τάξι του Θεού. Εν τούτοις, αυτό δεν σημαίνει ότι είναι απαίτησις που θα επιβληθή για πρώτη φορά αφού ο Ιεχωβά καταστρέψη τον Σατανά και την πονηρή του επιρροή επάνω στην ανθρώπινη κοινωνία. Μάλλον, είναι απαίτησις, που όλοι εκείνοι οι οποίοι ελπίζουν να επιζήσουν από τον Αρμαγεδδώνα, πρέπει ν’ αντιμετωπίσουν τώρα, εντεύθεν της Μάχης, τώρα «πριν επέλθη εφ’ υμάς η έξαψις της οργής του Ιεχωβά.»​—Σοφον. 2:2, ΜΝΚ.

ΟΧΙ ΜΙΑ ΠΡΟΣΦΑΤΗ ΑΠΑΙΤΗΣΙΣ

17. Είναι η απέκδυσις της παλαιάς προσωπικότητος μια μάλλον πρόσφατη απαίτησις; Πώς το γνωρίζετε;

¹⁷ Αυτή η απαίτησις νέας τάξεως, η απόκτησις μιας τελείως νέας προσωπικότητος, δεν είναι κάτι που ζητείται μόνο από Χριστιανούς του εικοστού αιώνος που αντιμετωπίζουν τον επικείμενον Αρμαγεδδώνα. Οι ακόλουθοι του Χριστού του πρώτου αιώνος έπρεπε να εργασθούν εξίσου επιμελώς για ν’ ανακαινίσουν και ν’ αλλάξουν τον τρόπο της ζωής των. Σημειώστε τι έγραψε ο απόστολος Παύλος το 55 μ.Χ. σ’ εκείνους που ανήκαν στην εκκλησία της Κορίνθου: «Ή δεν εξεύρετε ότι οι άδικοι δεν θέλουσι κληρονομήσει την βασιλείαν του Θεού; Μη πλανάσθε· ούτε πόρνοι, ούτε ειδωλολάτραι, ούτε μοιχοί, ούτε μαλακοί, ούτε αρσενοκοίται, ούτε κλέπται, ούτε πλεονέκται, ούτε μέθυσοι, ούτε λοίδοροι, ούτε άρπαγες, δεν θέλουσι κληρονομήσει την βασιλείαν του Θεού. Και τοιούτοι υπήρχετε τινές.»​—1 Κορ. 6:9-11.

18. Σχετικά με τούτο τι έγραψε, επίσης, ο Παύλος στους Καλοσσαείς;

¹⁸ Σε μια άλλη εκκλησία, «προς τους αγίους και πιστούς εν Χριστώ αδελφούς τους εν Κολοσσαίς», ο απόστολος Παύλος έγραψε στο 60-61 μ.Χ.: «Νεκρώσατε λοιπόν τα μέλη σας τα επί της γης, πορνείαν, ακαθαρσίαν, πάθος, επιθυμίαν κακήν, και την πλεονεξίαν, ήτις είναι ειδωλολατρεία· δια τα οποία έρχεται η οργή του Θεού επί τους υιούς της απειθείας· εις τα οποία και σεις περιεπατήσατε ποτέ, ότε εζήτε εν αυτοίς. Τώρα όμως απορρίψατε και σεις ταύτα πάντα, οργήν, θυμόν, κακίαν, βλασφημίαν, αισχρολογίαν εκ του στόματός σας. Μη ψεύδεσθε εις αλλήλους.»​—Κολ. 1:2· 3:5-9.

19. Θεωρούσε ο Παύλος ότι αποτελούσε εξαίρεσι από το ν’ ανταποκριθή σ’ αυτή τη θεία απαίτησι;

¹⁹ Ο Παύλος ο απόστολος του Κυρίου Ιησού Χριστού δεν αποτελούσε εξαίρεσι, διότι περιελάμβανε και τον εαυτό του με τους λοιπούς από τους πρώτους Χριστιανούς όταν έγραφε: «Διότι ήμεθα ποτέ και ημείς ανόητοι, απειθείς, πλανώμενοι, δουλεύοντες εις διαφόρους επιθυμίας και ηδονάς, ζώντες εν κακία και φθόνω, μισητοί και μισούντες αλλήλους.» Σε μια άλλη επιστολή αυτός ο απόστολος του Χριστού πάλι περιέλαβε τον εαυτό του, λέγοντας: «Και εσάς όντας νεκρούς δια τας παραβάσεις και τας αμαρτίας εζωοποίησεν [ο Θεός]· εις τας οποίας περιεπατήσατε ποτέ κατά το πολίτευμα του κόσμου τούτου, κατά τον άρχοντα της εξουσίας του αέρος, του πνεύματος το οποίον ενεργεί την σήμερον εις τους υιούς της απειθείας· μεταξύ των οποίων και ημείς πάντες ανεστράφημεν ποτέ κατά τας επιθυμίας της σαρκός ημών, πράττοντες τα θελήματα της σαρκός και των διαλογισμών· και ήμεθα εκ φύσεως τέκνα οργής, ως και οι λοιποί.»​—Τίτον 3:3· Εφεσ. 2:1-3.

20. Τι έγραψε ο Πέτρος σχετικά με τούτο;

²⁰ Ο απόστολος Πέτρος, επίσης, είπε πώς οι αληθινοί Χριστιανοί του πρώτου αιώνος μετεμόρφωσαν ή ανεκαίνισαν τις προσωπικότητές των, λέγοντας: «Διότι αρκετός είναι εις ημάς ο παρελθών καιρός του βίου, ότε επράξαμεν το θέλημα των εθνών, περιπατήσαντες εν ασελγείαις, επιθυμίαις, οινοποσίαις, κώμοις, συμποσίοις και αθεμίτοις ειδωλολατρείαις· και δια τούτο παραξενεύονται, ότι σεις δεν συντρέχετε με αυτούς εις την αυτήν εκχείλισιν της ασωτίας, και σας βλασφημούσιν.»​—1 Πέτρ. 4:3, 4.

21. Είναι η απέκδυσις της παλαιάς προσωπικότητος με τις πράξεις της μια προαιρετική υπόθεσις για τους αληθινούς Χριστιανούς σήμερα;

²¹ Αν οι Χριστιανοί του πρώτου αιώνος, στους οποίους απηυθύνοντο αρχικά αυτοί οι λόγοι, έπρεπε να κάμουν τέτοιες δραστικές αλλαγές στις προσωπικότητές των για να διατηρήσουν την ελπίδα αιωνίου ζωής, τότε με μεγαλύτερη δύναμι επιχειρήματος πρέπει να ενεργήσωμε όμοια εμείς, οι οποίοι ζούμε σ’ αυτόν τον βίαιο και διεφθαρμένο εικοστό αιώνα στις ίδιες τις πύλες της επί πολύν καιρό αναμενομένης νέας τάξεως. Ο νόμος του Ιεχωβά είναι εξίσου απαιτητικός από μας όσο και από τους Εφεσίους και Κολοσσαείς, στους οποίους ελέχθη: «Να απεκδυθήτε τον παλαιόν άνθρωπον τον κατά την προτέραν διαγωγήν . . . και να ενδυθήτε τον νέον άνθρωπον.» «Απεκδύθητε τον παλαιόν άνθρωπον μετά των πράξεων αυτού· και ενδύθητε τον νέον.»​—Εφεσ. 4:22-24· Κολ. 3:9, 10.

ΕΚΔΥΘΗΤΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΒΑΒΥΛΩΝΙΑΚΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΤΩΡΑ

22. Ποια ένδειξις αποδεικνύει ότι είναι δυνατόν άτομα να εκδυθούν την παλαιά των προσωπικότητα;

²² Η μεγάλη πλειονότης ανθρώπων σήμερα που επιδεικνύουν δημοσία τη σαπρή καρποφορία των κακών προσωπικοτήτων των, φαίνονται εντελώς ευχαριστημένοι να εξακολουθήσουν να πράττουν τα έργα του κυρίου και ιδιοκτήτου των του Διαβόλου. (Ιωάν. 8:44) Συνεπώς, οι Χριστιανοί μάρτυρες του Ιεχωβά εξέχουν σε ισχυρή αντίθεσι προς αυτούς, διότι με χαρά θέτουν τον εαυτό τους κάτω από την κατοχή και καλλιέργεια του Ιεχωβά και του Χριστού Ιησού. Ο πάντοτε αυξανόμενος αριθμός αυτών των Μαρτύρων ήδη συμποσούται σε πάνω από ένα εκατομμύριο και αυξάνει σ’ ένα πρωτοφανή βαθμό σε όλη τη γη. Στη διάρκεια του οικονομικού έτους 1963 πάνω από 62.000 εβαπτίσθησαν για να συμβολίσουν την αφιέρωσί των να πράττουν το θέλημα του ιδιοκτήτου των Ιεχωβά.

23. (α) Από πού έρχεται ο πάντοτε αυξανόμενος αριθμός μαρτύρων του Ιεχωβά; (β) Με τι ήσαν όμοιες οι προηγούμενες προσωπικότητές των;

²³ Και από πού έρχονται αυτοί οι Μάρτυρες; Κυρίως από τα ωργανωμένα θρησκευτικά συστήματα του κόσμου τούτου, που αλλιώς προσδιορίζονται συλλογικά στις Γραφές ως «Βαβυλών η Μεγάλη, η μήτηρ των πορνών και των βδελυγμάτων της γης.» Αυτοί οι άνθρωποι που γίνονται μάρτυρες του Ιεχωβά γρήγορα ανταποκρίνονται στη θεία κλήσι, «Εξέλθετε εξ αυτής, ο λαός μου,» και ενεργώντας έτσι απορρίπτουν την παλαιά των προσωπικότητα που συνεμορφούτο προς την προηγούμενη πορεία διαγωγής των ενόσω ήσαν κάτω από την κηδεμονία του πονηρού εκείνου συστήματος. Αν όλα όσα είχαν διαπραχθή προηγουμένως από αυτά τα άτομα, Βαβυλωνιακές σκέψεις, λόγοι και πράξεις, ήσαν γραμμένα σ’ ένα ανοιχτό βιβλίο για να τα διαβάζουν όλοι, θ’ αφηγούντο ασφαλώς μια συνταρακτική ιστορία. Θα απεκάλυπταν ότι προηγουμένως κάποιοι ήσαν συκοφάνται, φθονεροί, φιλόνεικοι, άπληστα άτομα και μισητοί σπερμολόγοι. Πιο συνταρακτικό ακόμη, θα απεκάλυπταν ότι προηγουμένως μερικοί ως προσωπικότητες ήσαν ψεύτες, κλέφτες, φονείς, σοδομίται, πόρνοι, πόρνες, επιρρεπείς στα ναρκωτικά και μέθυσοι. Άγρια απειθάρτητα δένδρα ήσαν αυτοί, των οποίων η καρποφορία ήταν όνειδος στον Θεό και στον άνθρωπο!​—Αποκάλ. 17:5· 18:4.

24. Έχοντας εκδυθή τις Βαβυλωνιακές των προσωπικότητες, ποια εικόνα παρουσιάζουν τώρα οι μάρτυρες του Ιεχωβά στον κόσμο του ανθρωπίνου γένους;

²⁴ Αλλά τώρα κυττάξτε την υπόληψι, που απέκτησαν αυτά τα ίδια άτομα, αφότου συνεδέθησαν με τους μάρτυρας του Ιεχωβά. Παντού στον «Χριστιανικό κόσμο», στον Ειδωλολατρικό Κόσμο και στις κομμουνιστικές χώρες οι μάρτυρες του Ιεχωβά αναγνωρίζονται ως ευθύς, καθαρός και τίμιος λαός, λαός αληθείας και ακεραιότητος, άγιοι άνδρες και γυναίκες και παιδιά πίστεως, πιστότητος και θάρρους. Ασφαλώς αυτοί που παράγουν τέτοιους νόστιμους και ευγενικούς καρπούς είναι σαν όασις στην άγονη έρημο της ανθρωπίνης κοινωνίας. Αληθινά, μόνο «δένδρα δικαιοσύνης, φύτευμα του Ιεχωβά», θα μπορούσαν να φέρουν τέτοιους πολύτιμους ζωοπάροχους καρπούς σαν αυτούς!​—Ησ. 61:3, ΜΝΚ.

25. Ποια πρόσκλησις απευθύνεται εδώ επειγόντως σε όλους;

²⁵ Οποιοιδήποτε και αν είσθε, αν βοάτε και στενάζετε για τα βδελύγματα που βλέπετε να γίνωνται στη γη, αν θέλετε να ζήσετε για πάντα, και σεις, επίσης, μπορείτε να εξέλθετε από τη Βαβυλώνα τη Μεγάλη και να κάμετε τη διάσπασι για ελευθερία και ζωή στη νέα τάξι του Ιεχωβά! Και σεις, επίσης, μπορείτε να απεκδυθήτε την παλαιά Βαβυλωνιακή προσωπικότητα μαζί με τις θανατηφόρες πράξεις της. Αλλά βιαστήτε! Υπολείπεται λίγος καιρός ακόμη προτού η κρίσις του Θεού καταστρέψη αυτή την τερατώδη ‘μητέρα των πορνών’ μαζί με όλους όσοι παραμένουν σ’ αυτήν.​—Αποκάλ. 17:1, 2, 15, 16.

26. Ποιες ερωτήσεις εγείρονται, και πού θα ευρεθούν ικανοποιητικές απαντήσεις σ’ αυτές;

²⁶ Αλλά πώς, μπορεί να ερωτήσετε, είναι δυνατόν να γίνουν τέτοιες κολοσσιαίες αλλαγές στην όλη προσωπικότητα ενός ατόμου; Πώς μπορεί να γίνη η αλλαγή σ’ αυτόν τον κρίσιμο καιρό, όταν η πίεσις είναι τόσο μεγάλη, ώστε να εξαναγκάζη όλους να συμμορφώνωνται προς την κατεύθυνσι σκέψεως και ενεργείας του κόσμου; Πώς αυτό εξεπληρώθη στην περίπτωσι των εκατοντάδων χιλιάδων μαρτύρων του Ιεχωβά όλων των εθνικοτήτων; Όλοι όσοι θέλουν να ζήσουν για πάντα θα εύρουν τις Γραφικές απαντήσεις σ’ αυτά τα σπουδαία ερωτήματα να παρουσιάζωνται στο επόμενο άρθρο.