Διδασκαλία του Ναού — ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ της Σκοπιάς

Διδασκαλία του Ναού

«Ο Ιεχωβά είναι εν τω ναώ τω αγίω αυτού, σιώπα ενώπιον αυτού, πάσα η γη.»—Αββακούμ 2:20, ΑΣ.

1. (α) Πώς η Χριστιανική εκκλησία προσδιορίζεται Γραφικώς ως πνευματικός ναός: (β) Για να είναι πλήρης ο ναός, τι απαιτείται όσον αφορά τα μέλη της;

Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ εκκλησία αναφέρεται ότι αποτελεί ένα πνευματικό ναό, μια οργάνωσι λατρείας προς αίνον του Θεού. Ο Πέτρος έτσι το εκθέτει αυτό: «Και σεις, ως λίθοι ζώντες, οικοδομείσθε οίκος πνευματικός, ιεράτευμα άγιον, δια να προσφέρητε πνευματικάς θυσίας, ευπροσδέκτους εις τον Θεόν δια Ιησού Χριστού.» (1 Πέτρου 2:5) Ο απόστολος Παύλος επίσης προσδιορίζει αυτά τα τέκνα του οίκου του Θεού ως οικοδομήν ναού, λέγοντας: «Είσθε . . . οικείοι του Θεού, εποικοδομηθέντες επί το θεμέλιον των αποστόλων και προφητών, όντος ακρογωνιαίου λίθου αυτού του Ιησού Χριστού· εν τω οποίω πάσα η οικοδομή συναρμολογουμένη αυξάνεται εις ναόν άγιον δια τον Ιεχωβά· εν τω οποίω και σεις συνοικοδομείσθε εις κατοικητήριον του Θεού δια του πνεύματος.» (Εφεσίους 2:19-22, ΜΝΚ) Εύκολα γίνεται αντιληπτό ότι για να οικοδομηθή πλήρως αυτή η οργάνωσις του ναού, απαιτείται η ανάστασις των νεκρών της μελών. Η ανάστασις των μελών του σώματος του Ιησού Χριστού που απέθαναν στο θάνατο, θ’ αποτελούσε οικοδομήν του ναού με τη σύναξι των μελών. Ο απόστολος Παύλος ήταν ένα από τα μέλη αυτά, και είπε στον Τιμόθεο, «Τον αγώνα τον καλόν ηγωνίσθην, τον δρόμον ετελείωσα, την πίστιν διετήρησα· του λοιπού μένει εις εμέ ο της δικαιοσύνης στέφανος, τον οποίον ο Κύριος θέλει μοι αποδώσει εν εκείνη τη ημέρα, ο δίκαιος κριτής· και ου μόνον εις εμέ, αλλά και εις πάντας όσοι επιποθούσι την επιφάνειαν αυτού.»—2 Τιμόθεον 4:7, 8.

2. (α) Δώστε Γραφική απόδειξι όσον αφορά τη μορφή της ζωής στην οποίαν ανασταίνογται τα μέλη της οργανώσεως του ναού. (β) Υφίστανται άρα γε όλα τα μέλη του σώματος του Χριστού ένα μακρόν ύπνο στο θάνατο;

² Αυτά τα μέλη του σώματος του Χριστού δεν ανασταίνονται ως ανθρώπινα πλάσματα, αλλά με πνευματικά σώματα ώστε να είναι σε θέσι να ενωθούν με την κεφαλή των στον ουρανό. Έτσι διαβάζομε: «Σπείρεται σώμα ζωικόν, ανίσταται σώμα πνευματικόν. Είναι σώμα ζωικόν, και είναι σώμα πνευματικόν. Ούτως είναι και γεγραμμένον, Ο πρώτος άνθρωπος Αδάμ «έγεινεν εις ψυχήν ζώσαν·» ο έσχατος Αδάμ εις πνεύμα ζωοποιούν. Ο πρώτος άνθρωπος είναι εκ της γης, χοϊκός· ο δεύτερος άνθρωπος, ο Κύριος εξ ουρανού. Και καθώς εφορέσαμεν την εικόνα του χοϊκού, θέλομεν φορέσει και την εικόνα του επουρανίου. Τούτο δε λέγω, αδελφοί, ότι σαρξ και αίμα βασιλείαν Θεού δεν δύνανται να κληρονομήσωσιν, ουδέ η φθορά κληρονομεί την αφθαρσίαν. Ιδού, μυστήριον λέγω προς εσάς· πάντες μεν δεν θέλομεν κοιμηθή, πάντες όμως θέλομεν μεταμορφωθή, εν μια στιγμή, εν ριπή οφθαλμού, εν τη εσχάτη σάλπιγγι· διότι θέλει σαλπίσει, και οι νεκροί θέλουσιν αναστηθή άφθαρτοι, και ημείς θέλομεν μεταμορφωθή.» (1 Κορινθίους 15:44, 45, 47, 49-52) Μεταξύ άλλων, ο Παύλος τονίζει εδώ ότι μερικά από τα μέλη του σώματος του Χριστού κοιμώνται στον κατά γράμμα θάνατο· εν τούτοις, όλα πρέπει να κατέλθουν στο θάνατο, εκείνοι όμως που πεθαίνουν μετά την ανάστασι των κοιμωμένων, θα έχουν μια ανάστασι την ίδια στιγμή του θανάτου των.

3. Εξηγήστε πώς συμβαίνει ώστε ο ναός να μπορή να οικοδομηθή πλήρως και όμως μερικά από τα μέλη του να είναι ζωντανά επάνω στη γη;

³ Ο ναός είναι μια ουράνια οργάνωσις, της οποίας τα μέλη λαμβάνονται από το ανθρώπινο γένος, έχουν ουράνιες ελπίδες και πραγματοποιούν αυτές τις ελπίδες αν είναι πιστά. (Αποκάλυψις 2:10) Έχει παρατηρηθή ότι πρόκειται να υπάρχη επάνω στη γη ένας υπολειπόμενος αριθμός μελών του σώματος του ναού, κατά τον καιρό της αναστάσεως των κοιμωμένων μελών. Αφού η οικοδομή του ναού, ή η γέννησις των τέκνων αυτών που περιλαμβάνονται στο ναό, λαμβάνει χώραν κατά την ανάστασι των κοιμωμένων μελών, έπεται ότι η οικοδομή του ναού θα είναι πλήρης με τη σύναξι στη κατάστασι ενότητος δράσεως του ναού, των υπολειπομένων ακόμη μελών επάνω στη γη, που συχνά καλούνται «το υπόλοιπον». Θα είναι επάνω στη γη μέχρι του θανάτου και της αλλαγής κάθε μέλους της τάξεως του ναού ατομικώς. Εν τούτοις, όταν έχωμε υπ’ όψιν ότι η σχέσις των προς τον Θεό και προς την οργάνωσι, και η συνταύτισίς των μαζί της μέσω αυτής της σχέσεως, είναι το σπουδαίο πράγμα για τον καθορισμό του ότι αποτελούν μέλη της οργανώσεως του ναού, μπορούμε να δούμε ότι η οικοδόμησις της Σιών είναι μια πραγματικότης. Είναι κάτι το πραγματικό που επιτελείται με τη σύναξι όλων των λίθων, περιλαμβανομένων κι εκείνων που διακρατούν ακεραιότητα επάνω στη γη, που συνάγονται ή «αρπάζονται» επάνω από τα πράγματα του παλαιού κόσμου, και με τις καρδιές και τις διάνοιες των εστραμμένες προς τον ουρανό.

4. Εκθέστε με δικά σας λόγια τη συγκινητική παρουσίασι του ζητήματος αυτού εις 1 Θεσσαλονικείς 4:13-18.

⁴ Τώρα σημειώστε τον θαυμάσιο τρόπο με τον οποίον αυτό εξετέθη στους Θεσσαλονικείς: «Δεν θέλω δε να αγνοήτε, αδελφοί, περί των κεκοιμημένων, δια να μη λυπήσθε, καθώς και οι λοιποί οι μη έχοντες ελπίδα. Διότι εάν πιστεύωμεν ότι ο Ιησούς απέθανε και ανέστη, ούτω και ο Θεός τους κοιμηθέντας δια του Ιησού θέλει φέρει μετ’ αυτού. Διότι τούτο σας λέγομεν δια του λόγου του Ιεχωβά, ότι ημείς οι ζώντες όσοι απομένομεν εις την παρουσίαν του Κυρίου, δεν θέλομεν προλάβει τους κοιμηθέντας· επειδή αυτός ο Κύριος θέλει καταβή απ’ ουρανού με κέλευσμα, με φωνήν αρχαγγέλου, και με σάλπιγγα Θεού, και οι αποθανόντες εν Χριστώ θέλουσιν αναστηθή πρώτον· έπειτα ημείς οι ζώντες όσοι απομένομεν, θέλομεν αρπαχθή μετ’ αυτών εν νεφέλαις εις απάντησιν του Κυρίου εις τον αέρα· και ούτω θέλομεν είσθαι πάντοτε μετά του Κυρίου. Λοιπόν παρηγορείτε αλλήλους με τους λόγους τούτους.»—1 Θεσσαλονικείς 4:13-18, ΜΝΚ.

5. Τι, λοιπόν, αποτελεί την οικοδόμησι του ναού;

⁵ Με συμβολική φρασεολογία η περικοπή αυτή δείχνει το έργο της διασαλπίσεως της αληθείας μετά τη γέννησι της Βασιλείας στο 1914, αλλά στη μελέτη αυτή η προσοχή μας εφιστάται ιδιαίτερα στο γεγονός ότι τα ζώντα μέλη του σώματος του Χριστού επάνω στη γη κατά τον καιρό της οικοδομήσεως του ναού, συνάγονται σ’ αυτόν, επειδή, σύμφωνα με την έκφρασι του Παύλου προς τον Τιμόθεο, «επιποθούσι την επιφάνειαν αυτού». (2 Τιμόθεον 4:8) Όταν ο Ιησούς ανελήφθη στον ουρανό, ένα νέφος τον εκάλυψε από την κατά γράμμα όρασι των ακολούθων του επάνω στη γη, αλλά το νέφος ήταν σ’ αυτούς απόδειξις της αναλήψεώς του. (Πράξεις 1:9) Ότι τα νέφη παριστάνουν την παρουσία του Χριστού υποστηρίζεται επίσης από τα ίδια τα λόγια του Ιησού εις Ματθαίον 26:64. Εκείνοι που συνάγονται είναι αληθινά «μετά του Κυρίου», και, εξακολουθώντας να είναι πιστοί σ’ αυτόν επάνω στη γη, θα είναι μαζί του στον ουρανό μετά τον θάνατόν των και την ανάστασί των. Αυτή ακριβώς η θαυμαστή πράξις του Θεού, η ανάστασις των νεκρών μελών του ναού και η σύναξις του επιγείου υπολοίπου του, αποτελεί την οικοδόμησι του ναού.

6. Πώς τα μέλη που απομένουν στη γη ‘αρπάζονται εν νεφέλαις εις απάντησιν του Κυρίου εις τον αέρα’;

⁶ Παρατηρείται από τα προηγούμενα ότι τα μέλη της τάξεως του ναού που ανασταίνονται κατά την εκπλήρωσι του 1 Θεσσαλονικείς 4:13-18 είναι οι «αποθανόντες εν Χριστώ», που έδειξαν τη σχέσι της ενότητός των με την κεφαλή των. Τώρα ως προς τα μέλη που παραμένουν ζωντανά επάνω στη γη, δηλαδή εκείνους που στον καιρό της αναστάσεως των νεκρών συντρόφων των είναι «οι ζώντες όσοι απομένομεν», πώς αυτοί ‘αρπάζονται εν νεφέλαις εις απάντησιν του Κυρίου εις τον αέρα’; Όπως ανεφέρθη προηγουμένως, αυτό γίνεται με τη σύναξί των μακριά και επάνω από τα πράγματα του παλαιού συστήματος πραγμάτων. Ότι μια τέτοια εξύψωσις σε υψηλές, μάλιστα «ουράνιες», θέσεις είναι μια κατάλληλη περιγραφή της μακαρίας σχέσεως των πιστών ακολούθων στα ίχνη του Ιησού Χριστού επάνω στη γη, που υπηρετούν στην εκκλησία του Θεού με ενότητα προς την οργάνωσι και την κεφαλή της, δείχνεται επίσης εις Εφεσίους 2:1-7: «Και εσάς όντας νεκρούς δια τας παραβάσεις και τας αμαρτίας εζωοποίησεν· εις τας οποίας περιεπατήσατε ποτέ κατά το πολίτευμα του κόσμου τούτου, κατά τον άρχοντα της εξουσίας του αέρος, του πνεύματος το οποίον ενεργεί την σήμερον εις τους υιούς της απειθείας· μεταξύ των οποίων και ημείς πάντες ανεστράφημεν ποτέ κατά τας επιθυμίας της σαρκός ημών, πράττοντες τα θελήματα της σαρκός και των διαλογισμών· και ήμεθα εκ φύσεως τέκνα οργής, ως και οι λοιποί. Ο Θεός όμως πλούσιος ων εις έλεος, δια την πολλήν αγάπην αυτού με την οποίαν ηγάπησεν ημάς, και ενώ ήμεθα νεκροί δια τα αμαρτήματα, εζωοποίησεν ημάς μετά του Χριστού· (κατά χάριν είσθε σεσωσμένοι)· και συνανέστησε, και συνεκάθισεν εν τοις επουρανίοις δια Ιησού Χριστού· δια να δείξη εις τους επερχομένους αιώνας τον υπερβάλλοντα πλούτον της χάριτος αυτού δια της προς ημάς αγαθότητος εν Χριστώ Ιησού.»

7. Πώς αποκτάται ενότης με τον Ιησού Χριστό;

⁷ Ενότης με τον Ιησού Χριστό αποκτάται μέσω της αναγκαίας κατάλληλης σχέσεως, πίστεως, δράσεως, επικοινωνίας και οργανώσεως, από όλα τα μέλη της τάξεως του ναού, στον ουρανό και στη γη, «εν τοις επουρανίοις.» Έτσι οικοδομείται ο ναός.

8. Πώς ανελήφθη πνευματικός καθαρισμός με την κρίσι και τον αγνισμό των Χριστιανών, και πώς αυτό εξεικονίσθη και επροφητεύθη;

⁸ Κρίσις και αγνισμός όσον αφορά τα μέλη του ναού επάνω στη γη ακολουθούν κατ’ ανάγκην, και εξεικονίζονται από τον καθαρισμό που έκαμε ο Ιησούς στον κατά γράμμα ναό μετά τριάμισυ χρόνια αφότου εχρίσθη ως Βασιλεύς. (Ματθαίος 21:13) Έτσι στη μεγάλη εκπλήρωσι της προφητείας, η Βασιλεία εγεννήθη στο τελευταίο μέρος του 1914, και έπειτα από τριάμισυ χρόνια ‘ο Κύριος ήλθεν εξαίφνης εις τον ναόν αυτού’, κατά την άνοιξι του 1918, μετά το προπαρασκευαστικό έργο που μαρτυρείται από το Μαλαχία. «Ιδού, εγώ αποστέλλω τον άγγελόν μου, και θέλει κατασκευάσει την οδόν έμπροσθέν μου· και ο Κύριος, τον οποίον σεις ζητείτε, εξαίφνης θέλει ελθεί εις τον ναόν αυτού, ναι, ο άγγελος της διαθήκης, τον οποίον σεις θέλετε· ιδού, έρχεται, λέγει ο Ιεχωβά των δυνάμεων. Αλλά τις δύναται να υπομείνη την ημέραν της ελεύσεως αυτού; και τις δύναται να σταθή εις την παρουσίαν αυτού; διότι αυτός είναι ως πυρ χωνευτού, και ως σμίγμα γναφέων. Και θέλει καθίσει ως ο χωνεύων και καθαρίζων το αργύριον· και θέλει καθαρίσει τους υιούς του Λευί, και θέλει στραγγίσει αυτούς ως το χρυσίον και το αργύριον, και θέλουσι προσφέρει εις τον Ιεχωβά προσφοράν εν δικαιοσύνη. Τότε η προσφορά του Ιούδα και της Ιερουσαλήμ θέλει είσθαι αρεστή εις τον Ιεχωβά, καθώς εν ταις ημέραις ταις αρχαίαις, και καθώς εν τοις προλαβούσιν έτεσι. Και θέλω πλησιάσει προς εσάς δια κρίσιν· και θέλω είσθαι μάρτυς σπεύδων εναντίον των μάγων, και εναντίον των μοιχευόντων, και εναντίον των επιόρκων, και εναντίον των αποστερούντων τον μισθόν του μισθωτού, των καταδυναστευόντων την χήραν και τον ορφανόν, και των αδικούντων τον ξένον, και των μη φοβουμένων με, λέγει ο Ιεχωβά των δυνάμεων. Διότι εγώ είμαι ο Ιεχωβά· δεν αλλοιούμαι· δια τούτο σεις, οι υιοί του Ιακώβ, δεν απωλέσθητε.»—Μαλαχίας 3:1-6, ΑΣ.

9. Πώς γνωρίζομε ότι τα σημεία που μαρτυρούν τη λειτουργία της Βασιλείας, μαρτυρούν επίσης την κρίσι του ναού, επιβεβαιώνοντας το 1918;

⁹ Τα σημεία που μαρτυρούν τη γέννησι της Βασιλείας, μαρτυρούν επίσης το μεταγενέστερο γεγονός της ελεύσεως του Κυρίου στο ναό του, της ανοικοδομήσεως του ναού της Σιών, όπως δείχνεται στο προφητικό σύμβολο της Αποκαλύψεως, κεφάλαιο ενδέκατο: «Η βασιλεία του κόσμου έγεινε του Κυρίου ημών, και του Χριστού αυτού, και θέλει βασιλεύσει εις τους αιώνας των αιώνων. Και οι εικοσιτέσσαρες πρεσβύτεροι, οι καθήμενοι ενώπιον του Θεού επί τους θρόνους αυτών, έπεσαν κατά πρόσωπον αυτών και προσεκύνησαν τον Θεόν, λέγοντες, Ευχαριστούμεν σοι, Ιεχωβά Θεέ Παντοκράτωρ, ο Ων και ο Ην· διότι έλαβες την δύναμίν σου την μεγάλην, και εβασίλευσας· και τα έθνη ωργίσθησαν, και ήλθεν η οργή σου, και ο καιρός των νεκρών, δια να κριθώσι, και να δώσης τον μισθόν εις τους δούλους σου τους προφήτας, και εις τους αγίους και εις τους φοβουμένους το όνομά σου, τους μικρούς και τους μεγάλους, και να διαφθείρης τους διαφθείροντας την γην. Και ηνοίχθη ο ναός του Θεού εν τω ουρανώ, και εφάνη η κιβωτός της διαθήκης αυτού εν τω ναώ αυτού.»—Εδάφια 15-19, ΜΝΚ.

10. Δείξτε περαιτέρω πώς η καταδίωξις και ο καθαρισμός αποτελούν σημείο του ναού.

¹⁰ Υπό τις περιστάσεις που παρεσχέθησαν από τα ωργισμένα έθνη που ενεπλάκησαν στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, εξεδηλώθη πύρινη καταδίωξις εναντίον εκείνων που διεκήρυτταν το άγγελμα της βασιλείας του Θεού. Όλα τα έθνη της γης έπρεπε να έχουν υπακούσει στην προφητική εντολή, «Ο Ιεχωβά είναι εν τω ναώ τω αγίω αυτού· σιώπα ενώπιον αυτού, πάσα η γη.» (Αββακούμ 2:20, ΑΣ) Η κρίσις από τον ουράνιο ναό επροχώρησε: «Ο Ιεχωβά είναι εν τω ναώ τω αγίω αυτού· ο Ιεχωβά εν τω ουρανώ έχει τον θρόνον αυτού· οι οφθαλμοί αυτού βλέπουσι, τα βλέφαρα αυτού εξετάζουσι τους υιούς των ανθρώπων.» (Ψαλμός 11:4, ΑΣ) Βλέπε επίσης την αφήγησι του Μάρκου για τον Ιησούν στο ναό, εις Μάρκον 11:15-18.

11. Ποια ζωτικώς σπουδαία ερωτήματα εγείρονται από το γεγονός ότι τόσο λίγα άτομα παρέχουν απόδειξι ότι είναι από τους υπολοίπους του σώματος του ναού επάνω στη γη;

¹¹ Ο αριθμός εκείνων επάνω στη γη που ισχυρίζονται καν ότι αναγνωρίζουν τους εαυτούς των ως πνευματικά τέκνα της Σιών, δηλαδή, μέλη του υπολοίπου του σώματος του Χριστού, είναι πολύ μικρός. Πράγματι σε όλη τη γη κατά το 1952 μόνο 20.221 έδωσαν απόδειξι αυτής της ομολογίας συμμετέχοντας στα εμβλήματα του άρτου και του οίνου κατά τον καιρό του ετησίου εορτασμού της αναμνήσεως του θανάτου του Ιησού. Αποτελούν άρα γε αυτοί όλους τους λάτρεις του Ιεχωβά επάνω στη γη; Έστω και αν είναι τέκνα της Σιών και έτσι διδάσκονται από τον Ιεχωβά, είναι άρα γε οι μόνοι που είναι μαθηταί του ή διδακτοί του; Ερωτάτε, «Με ενδιαφέρει αυτό προσωπικώς; Μπορώ να διδαχθώ από τον Ιεχωβά, μέσω του λόγου του, του πνεύματός του και της οργανώσεώς του;» Σας ενδιαφέρει προσωπικώς και ατομικώς!

12. (α) Πώς ο Ιησούς απαντά σ’ αυτές τις ερωτήσεις; (1) εις Ιωάννην 10:16· (2) εις Αποκάλυψιν, κεφάλαιο 7· (3) εις Ματθαίον 25:31-46; (β) Τι είναι η «κοινωνία του Νέου Κόσμου»;

¹² Ο Ιησούς μίλησε για τα πρόβατα της εκκλησίας του ναού του και κατόπιν είπε, «Και άλλα πρόβατα έχω, τα οποία δεν είναι εκ της αυλής ταύτης· και εκείνα πρέπει να συνάξω· και θέλουσιν ακούσει την φωνήν μου· και θέλει γείνει μία ποίμνη, είς ποιμήν.» (Ιωάννης 10:16) Ο Ιησούς, ο οποίος είναι ο Καλός Ποιμήν, περιγράφεται επίσης ως αμνός, «ο Αμνός του Θεού.» (Ιωάννης 10:11-16· 1:36) Στο έβδομο κεφάλαιο της Αποκαλύψεως δείχνεται ένα μεγάλο πλήθος που υπηρετεί στο ναό εκτός από τον περιωρισμένο αριθμό της εκκλησίας για τον οποίο γίνεται επίσης λόγος σ’ αυτό το ίδιο κεφάλαιο. Πού υπηρετούν; Στο ναό· επάνω στη γη κατά τον καιρό που ο ναός οικοδομείται! Αυτό συνοδεύεται από την κρίσι του Θεού, τη σύναξι των εθνών ενώπιον του Ιησού Χριστού και τον χωρισμό των σε πρόβατα και ερίφια, για να μεταχειρισθούμε την παραβολή ή εξεικόνισι που αυτός ο ίδιος ετόνισε. (Ματθαίος 25:31-46) Όλα αυτά τα άτομα, που αριθμούνται τώρα σε εκατοντάδες χιλιάδων, λατρεύουν, σε όλη τη γη, τον Ιεχωβά Θεό. Το υπόλοιπο ή ‘όσοι απομένουν’ από την τάξι του ναού και τα «άλλα πρόβατα», αφωσιωμένοι όλοι στο νέο κόσμο της επαγγελίας, αποτελούν μαζί μια «κοινωνία του Νέου Κόσμου» από λάτρεις του Ιεχωβά, οι οποίοι τρέφονται στη θεία τράπεζα της πνευματικής αληθείας και θέτουν αυτή τη διδασκαλία του ναού στη διάθεσι των άλλων.—2 Πέτρου 3:13.

13. Το να είναι κανείς μέλος της κοινωνίας του Νέου Κόσμου είναι ένα αποκλειστικό πράγμα; Γιατί;

¹³ Είναι μήπως απλώς ζήτημα ισχυρισμού ή ομολογίας ότι είναι κανείς ένας από τους μάρτυρας του Ιεχωβά, εκείνο που τον καθιστά σύντροφον της κοινωνίας αυτής του Νέου Κόσμου και συνεπώς διδακτόν του Ιεχωβά και μέτοχον των ευλογιών του; Όχι, δεν είναι ένα τόσο εύκολο πράγμα. Είναι δύσκολο από την ανθρώπινη άποψι, αλλά είναι δυνατόν με την παρ’ αξίαν αγαθότητα του Ιεχωβά, ο οποίος κάνει άφθονη προμήθεια μέσω του Ιησού Χριστού. Το να ενωθή κανείς με μια οργάνωσι ανθρώπων, να πληρώνη συνδρομή και με κάποιον τρόπο να έχη το όνομά του γραμμένο σ’ έναν κατάλογο, αυτό είναι ένα εύκολο πράγμα. Αλλά ο μόνος τρόπος να ανήκη κανείς στην οργάνωσι τού Θεού, να είναι ένα από τα τέκνα της «γυναικός» του και να διδάσκεται απ’ αυτόν, είναι η αφοσίωσίς του σ’ αυτόν και στη δικαιοσύνη και το να εφαρμόζη τις αρχές του λόγου του, της Γραφής, όσο μπορεί καλύτερα. Οι απαιτήσεις για τη συνταύτισί μας με την κοινωνία του Νέου Κόσμου μπορούν να γίνουν αντιληπτές από όλα όσα έχομε εξετάσει. Είναι προφανές ότι πρέπει να είμεθα ευδίδακτοι, όχι υπερήφανοι. Πρέπει να είμεθα ευπειθείς στον λόγον της διδασκαλίας του και να έχωμε πραγματική αγάπη για τη δικαιοσύνη.

14. Ποια εκλογή είναι τώρα δυνατή;

¹⁴ Το ζήτημα τώρα δεν είναι αν ο καθένας είναι τέκνον του Διαβόλου ή τέκνον του Θεού. Δεν είναι αυτό. Ο καθένας έχει τώρα την ευκαιρία να εκλέξη αν θα υπηρετήση ή όχι τον αληθινό Θεό, τον Ιεχωβά, και έτσι να κάμη την εκλογή του από όλους τους θεούς, διότι αυτή είναι η ευκαιρία που παρέχει ο Ιεχωβά από τη γέννησι της βασιλείας του στο 1914.

15. (α) Ποια αρχή καθορίζει την υιότητά μας; (β) Τι είναι αναγκαίο για να είμεθα διδακτοί του Ιεχωβά;

¹⁵ Συζητώντας τούτο με τους Ιουδαίους και Φαρισαίους της εποχής του, ο Ιησούς εφήρμοσε σ’ αυτούς την αρχή που καθορίζει αν τελικά θα γίνωμε τέκνα του Θεού ή τέκνα του Διαβόλου. Διαβάστε ολόκληρο το όγδοο κεφάλαιο του κατά Ιωάννην ευαγγελίου. Είναι μια ερημωτική περικοπή! Εκείνοι που ανήκαν σ’ αυτή την πονηρή οργάνωσι του κόσμου εκαυχώντο, «Σπέρμα του Αβραάμ είμεθα.» Ο Ιησούς το ήξερε αυτό. Τέτοια φυσική γενεαλογία δεν ήταν το πιο σπουδαίο πράγμα. Αν αληθινά ήσαν τέκνα του Αβραάμ, θα έκαναν τα έργα του Αβραάμ και θ’ αγαπούσαν και θα επίστευαν τον Ιησού Χριστό. Αυτός είπε σ’ αυτούς, όχι σε όλο το λαό, αλλά στους ηγέτας εκείνους που ισχυρίζοντο ότι ήσαν θρησκευτικοί διδάσκαλοι και οδηγοί του λαού: «Σεις είσθε εκ πατρός του διαβόλου, και τας επιθυμίας του πατρός σας θέλετε να πράττητε.» Δεν είχαν πίστι όπως είχε ο Αβραάμ· δεν είχαν αγάπη για τον Ιεχωβά, για τον Ιησούν ή για τη δικαιοσύνη. Οι ισχυρισμοί των για αγιότητα δεν είχαν αξία. Ήσαν ψεύσται, φονείς, εχθροί της αληθείας και του φωτός, και ήταν βέβαιο ότι θα πέθαιναν μέσα στις αμαρτίες των. Είχαν κάμει την εσφαλμένη εκλογή θεών, και παρωδηγούσαν άλλους να πράξουν το ίδιο. «Εν τούτω γνωρίζονται τα τέκνα του Θεού και τα τέκνα του διαβόλου. Πας όστις δεν πράττει δικαιοσύνην, δεν είναι εκ του Θεού, ουδέ όστις δεν αγαπά τον αδελφόν αυτού.» (1 Ιωάννου 3:10-12) Επομένως η εξάσκησις δικαιοσύνης που βασίζεται στην αγάπη είναι αναγκαία για να είμεθα διδακτοί του Ιεχωβά και να λάβωμε τώρα διδασκαλία του ναού.

16. (α) Σε τι πρέπει να στραφούμε τώρα; (β) Πώς μπορούμε να το πράξωμε αυτό; (γ) Τι μέρος εκτελούν στη θαυματουργική μας απελευθέρωσι από τον παλαιό κόσμο; (1) Η Βιβλική και Φυλλαδική Εταιρία Σκοπιά· (2) οι μάρτυρες του Ιεχωβά· (3) η θρησκεία της λατρείας του Ιεχωβά· (4) η Γραφή;

¹⁶ Είναι η Βιβλική και Φυλλαδική Εταιρία Σκοπιά η γυναίκα ή παγκόσμια οργάνωσις του Θεού; Απαντούμε, Όχι. Η θρησκεία που υποστηρίζομε είναι οι διδασκαλίες των μαρτύρων του Ιεχωβά; Και πάλι απαντούμε, Όχι. Η Βιβλική και Φυλλαδική Εταιρία Σκοπιά είναι απλώς ένα όργανον που χρησιμοποιείται από την κοινωνία του Νέου Κόσμου, την οποίαν αγαπούμε και η οποία είναι θαυμαστά ευλογημένη στη διδασκαλία του λαού του Θεού. Η θρησκεία που υποστηρίζομε και κηρύττομε είναι η λατρεία του Ιεχωβά Θεού, σύμφωνα με τη Γραφή! Μόνο έτσι μπορείτε να γίνετε τέκνον του Θεού, αφωσιωμένος οπαδός τής δικαιοσύνης και έτσι μπορείτε να γίνετε διδακτός του. Οι άνθρωποι τώρα πρέπει να αγωνίζωνται με την ατέλεια που έχουν εκ γενετής, με το κακό ανθρώπινο περιβάλλον και με τα παροδηγητικά, πονηρά πνευματικά πλάσματα που περιτρέχουν τον πονηρόν αυτόν κόσμον. Απελευθέρωσις από τον παλαιόν κόσμον είναι κάτι το θαυματουργικό, αλλά μπορεί να έλθη σ’ εμάς ατομικώς αν μελετούμε τη Γραφή, την πιστεύωμε και ζούμε σύμφωνα μ’ αυτήν. Ενωθήτε με άλλους που αγαπούν τη δικαιοσύνη και μην καταλαμβάνεσθε από τις συνήθειες και τους κανόνας του παλαιού κόσμου. Είναι θανατηφόροι με την εσκεμμένη των παραβίασι κάθε αρχής κοσμιότητος και δικαιοσύνης του Ιεχωβά Θεού. (Ρωμαίους 1:32) Απομακρυνθήτε απ’ αυτούς. Στραφήτε στον Ιεχωβά και στον λαό του.

«ΚΑΡΠΟΣ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ»

17. (α) Ως τέκνα και προσδοκώμενα τέκνα του Θεού, μπορούμε κι εμείς να φέρωμε καρπό; (β) Ποιον, και πώς;

¹⁷ «Μηδείς ας μη σας απατά με ματαίους λόγους· επειδή δια ταύτα έρχεται η οργή του Θεού επί τους υιούς της απειθείας. Μη γίνεσθε λοιπόν συμμέτοχοι αυτών. Διότι ήσθε ποτέ σκότος, τώρα όμως φως εν Κυρίω· περιπατείτε ως τέκνα φωτός· (διότι ο καρπός του Πνεύματος είναι εν πάση αγαθωσύνη, και δικαιοσύνη, και αληθεία·) εξετάζοντες τι είναι ευάρεστον εις τον Κύριον· και μη συγκοινωνείτε εις τα έργα τα άκαρπα του σκότους, μάλλον δε και ελέγχετε.» (Εφεσίους 5:6-11) Όταν, λοιπόν, ιδήτε μια οργάνωσι, έναν όμιλο, ένα σύλλογο ή εταιρία επάνω στη γη που είναι αφωσιωμένος στην υποστήριξι του λόγου του Θεού, ενωθήτε με τον λαόν αυτόν και μελετήστε τον λόγον Του. Παρατηρείτε ότι υπάρχει ένας τέτοιος όμιλος, αφωσιωμένος στην υποστήριξι του ονόματος του Ιεχωβά, στην τιμή του και όχι στη δυσφήμησι ή στη γελοιοποίησί του. Ενωθήτε με την οργάνωσι αυτή. Ο Παύλος εδώ λέγει ότι ο «καρπός» είναι «εν πάση αγαθωσύνη, και δικαιοσύνη, και αληθεία». Φέρετε αυτόν τον καρπό. Να είσθε αγαθοί, δίκαιοι και αληθινοί. Αναγνωρίστε τον Ιεχωβά ως τον Θεόν που μόνος είναι αγαθός, δίκαιος και αληθινός.

18. Ποια είναι μια απόδειξις ότι ο Ιεχωβά είναι ο Θεός όλης της γης, και τι αυτό μας πείθει να κάμωμε;

¹⁸ Οι σύγχρονοι Φαρισαίοι σάς λέγουν, ‘Αυτός ο «Ιεχωβά» Θεός είναι απλώς ο μικρός, τοπικός, αιμοδιψής, φυλετικός θεός των αρχαίων Εβραίων.’ Αυτό είναι μια κακοπαράστασις, ένα ψεύδος που λέγεται είτε χωρίς γνώσι είτε εσκεμμένως, και που είναι πονηρό σε κάθε περίπτωσι. Το όνομά Του, όπως παρατηρήσαμε στο τελευταίο μας τεύχος, είναι το όνομα του Θεού του Ιησού Χριστού. Αυτός είναι ο αληθινός Θεός, ο Βασιλεύς του σύμπαντος. Στον καιρό τους οι Ιουδαίοι ελάτρευαν τον Ιεχωβά στον Ισραήλ ήταν ο Θεός των. Αυτοί, και οι μη Ισραηλίτες που ήσαν ενωμένοι με τον Ισραήλ, ήσαν ο μόνος λαός που τον ελάτρευαν τότε. Αλλ’ αν οι εχθροί του επιμένουν να χαρακτηρίζουν τον Ιεχωβά Θεό ως τον αρχαίον απλώς φυλετικόν Θεόν των Ιουδαίων επειδή κάποτε το έθνος Ισραήλ τον ελάτρευε, τότε επιβάλλουν τις συνέπειες του ισχυρισμού των. Με το ίδιο τεκμήριο, τώρα, αφότου έγινε η οικοδόμησις του ναού και η σύναξις των τέκνων της Σιών περιλαμβανομένων και των άλλων προβάτων του Κυρίου, ο Ιεχωβά είναι ο Θεός όλης της γης, διότι τώρα, για πρώτη φορά, οι αίνοι του ψάλλονται σε όλη τη γη σε 127 διάφορες χώρες, επικράτειες, περιοχές και νήσους της θαλάσσης «εκ παντός έθνους και φυλών και λαών και γλωσσών»! (Αποκάλυψις 7:9) Αυτός είναι ο Θεός που πρέπει να λατρεύωμε διότι σ’ αυτόν μέσω του Ιησού Χριστού επαναπαύονται όλες οι ελπίδες μας για ζωή, και αυτός είναι άξιος και της αφιερώσεώς μας ακόμη σ’ αυτόν.

19. Ανακεφαλαιώσατε, παρακαλούμε, τα κύρια σημεία του τεύχους αυτού της Σκοπιάς και του προηγουμένου.

¹⁹ Μπορούμε τώρα να κάμωμε μια ανακεφαλαίωσι της συζητήσεώς μας στο τεύχος αυτό και στο προηγούμενο σχετικά με το να είμεθα διδακτοί του Ιεχωβά Θεού. Αυτός είναι ο αποκλειστικός Θεός, ο αληθινός και ο Υπέρτατος. Ως ο Ύψιστος είναι ομοίως ο Ποιητής, η μεγάλη Πηγή όλων των αγαθών, τον οποίον εύγλωττα μαρτυρεί η δημιουργία του. Οργανώσεις των αφωσιωμένων πλασμάτων του διαμορφώνονται απ’ αυτόν για τον σκοπόν του, και προς τη μεγάλη παγκόσμια οργάνωσί του έχει τη σχέσι ενός στοργικού διευθύνοντος Συζύγου. Πατήρ όσο και Διδάσκαλος όλων των τέκνων του, είναι ο Εκπαιδευτής των μελών που αναπτύσσονται από την οργάνωσί του και γίνονται μέρος αυτής, μαζί με τους αφιερωμένους οπαδούς της δικαιοσύνης που είναι τώρα επάνω στη γη.

20. (α) Ποια είναι η σοφή ατομική πορεία ενεργείας; (β) Τι λέγει το Ησαΐας 54:13, 17 (ΑΣ);

²⁰ Σ’ εμάς η διδασκαλία του μέσω του Ιησού Χριστού συνδέεται με προοπτική ζωής. Μπορούμε να την εκλέξωμε, γνωρίζοντας καλά ότι οι ελπίδες μας για ζωή στο νέο κόσμο της δικαιοσύνης εξαρτώνται από την αφοσίωσί μας στη δικαιοσύνη τώρα, η οποία μας οδηγεί να αφιερωθούμε στον Ιεχωβά. Είμεθα μήπως ως άτομα μόνοι ανάμεσα στους ανθρώπους σ’ αυτή τη σοφή πορεία ενεργείας; Καθόλου, επειδή η κοινωνία του Νέου Κόσμου είναι μια πραγματικότης τώρα και ασκεί αγνή θρησκεία σε όλη τη γη. Ας ακολουθήση ο παλαιός κόσμος, το παρόν σύστημα πραγμάτων, την πονηρή του πορεία προς την καταστροφή για την οποία έχει σημειωθή. Εμείς δεν πρέπει να πάμε μαζί του, αλλά μάλλον, με κατανόησι και εκτίμησι να λάβωμε την ειρήνη, την ασφάλεια και τη δίκαιη κληρονομία εκείνων που είναι διδακτοί του Ιεχωβά: «Πάντες δε οι υιοί σου θέλουσιν είσθαι διδακτοί του Ιεχωβά, και θέλει είσθαι μεγάλη η ειρήνη των υιών σου. Ουδέν όπλον κατασκευασθέν εναντίον σου θέλει ευοδωθή· και πάσαν γλώσσαν, ήτις ήθελε κινηθή κατά σου, θέλεις νικήσει εν τη κρίσει. Αύτη είναι η κληρονομία των δούλων του Ιεχωβά· και η δικαιοσύνη αυτών είναι εξ εμού, λέγει ο Ιεχωβά.»—Ησαΐας 54:13, 17, ΑΣ.