«Εις την Σπουδήν Άοκνοι»

 1. (α) Για ποιο πράγμα είναι εξέχων ο Ιεχωβά, και πώς περιμένει να εκτελεσθούν τα καθήκοντα που ανατίθενται απ’ αυτόν; (β) Τι μπορεί να λεχθή σχετικά με τους σκοπούς του;

Ο ΙΕΧΩΒΑ ΘΕΟΣ, η μεγάλη Πρώτη Αιτία, ο Δημιουργός του ουρανού και της γης, είναι ο Υπέρτατος Τεχνίτης που ποτέ δεν βραδύνει, ποτέ δεν κουράζεται, ποτέ δεν παραιτείται και είναι εξέχων για την ακρίβειά του και την αξιοπιστία του. Όταν στην επεξεργασία του σκοπού του ο Ιεχωβά αναθέτη σε πλάσματα να εκτελέσουν ωρισμένα καθήκοντα, περιμένει και απαιτεί να εκτελεσθούν τα καθήκοντα αυτά με λεπτολόγον επιμέλεια και ακρίβεια. Αποτυχία από αυτή την άποψι φέρνει τρομερές συνέπειες στον αμελή. Πάλιν, όταν ο Ιεχωβά διακηρύττη τι θα συμβή στο μέλλον, φροντίζει ο λόγος του να εκπληρωθή. Εκείνος που πάντοτε ζη, ποτέ δεν κοιμάται, παρακολουθεί επιμελώς για να δη ότι κάθε τι εκπληρώνεται σύμφωνα με την ευαρέσκειά του και το τέλειο θέλημά του. Τίποτε δεν αφήνεται στην τύχη.—Αριθμοί 23:19· 1 Σαμουήλ 15:29· Ησαΐας 55:10, 11· Μαλαχίας 3:6· Τίτον 1:2· Εβραίους 6:18.

 2. Ποιο διπλό έργον έγινε εις εκπλήρωσιν του Ματθαίος 24:45-47;

² Αυτά τα σημεία τονίζονται ισχυρά σ’ εκείνη την έκθεσι της μακράς σειράς των γεγονότων που λαμβάνουν χώραν στη συντέλεια του παρόντος συστήματος πραγμάτων. Στην προφητεία αυτή που αναγράφεται στο κεφάλαιο 24 του Ματθαίου, ο Ιεχωβά με το στόμα του Ιησού Χριστού εδήλωσε ότι θα είχε στη γη μια τάξι «πιστού και φρονίμου δούλου», στην οποία θα εμπιστευόταν όλα τα συμφέροντα της Βασιλείας του. (Ματθαίος 24:45-47) Δεν ήταν, συνεπώς, ένα απλό περιστατικό όταν αφωσιωμένοι άνδρες και γυναίκες άρχισαν να συνάγονται έξω από τον άπιστον «Χριστιανικό κόσμο» από το έτος 1870 και έπειτα. Ο Θεός εσκόπευε να τους χρησιμοποιήση ως μια οργάνωσι για να εκτελέσουν ένα διπλό σκοπό. Πρώτον, έπρεπε να διακηρύξουν ότι οι καιροί των εθνών που άρχισαν στο 607 π.Χ. επρόκειτο να τελειώσουν στο 1914 μ.Χ., οπότε ο Ιεχωβά θ’ ανελάμβανε την επίσημη εξουσία του και θα άρχιζε να βασιλεύη στους ουρανούς δια του κεχρισμένου Βασιλέως του. Επί τριάντα επτά, λοιπόν, περίπου έτη πριν από το 1914 διεσαλπίζετο η διακήρυξις αυτή.a Το έργο αυτό στην πραγματικότητα εξεικονίσθη με ό,τι έπραξε ο Ιωάννης ο Βαπτιστής, δηλαδή με ένα έργον ‘ετοιμασίας της οδού έμπροσθεν του Ιεχωβά’. (Ψαλμός 110:1-3· Ησαΐας 40:3· Μαλαχίας 3:1-3· Ματθαίος 11:10· 25:31-33· Ιωάννης 3:28· 1 Πέτρου 4:17) Κατόπιν, έπειτα από την έλευσι του Κυρίου με βασιλική εξουσία, η ίδια αυτή πιστή και επιδοκιμασμένη οργάνωσις υπήρχε και εχρησιμοποιήθη για να κηρύξη τ’ αγαθά νέα της εγκαθιδρυμένης Βασιλείας έως τα μακρινά πέρατα της γης. (Ματθαίος 24:14) Ότι ο Ιεχωβά Θεός έχει ακόμη μια τέτοια υπηρεσιακή οργάνωσι στη γη κατά το τελευταίο αυτό ήμισυ του εικοστού αιώνος, ανεγνωρισμένην ό,τι αυτή είναι, δεν μπορεί να υπάρξη ούτε η ελαχίστη αμφιβολία.

 3. Ποιον κατάλογο περιέχει το Ετήσιον Βιβλίον Διεθνών Οργανώσεων, και από ποια άποψι είναι μοναδική η αναγραφή της Εταιρίας Σκοπιά;

³ Το Ετήσιον Βιβλίον Διεθνών Οργανώσεων (1951-52) ετοιμάσθηκε σε συνεργασία με το Οικονομικόν και Κοινωνικόν Συμβούλιον των Ηνωμένων Εθνών και εκδίδεται από το Υπηρεσιακόν Κέντρον της Ενώσεως των Διεθνών Συλλόγων, Παλαί ντ’ Εγκμόν, Βρυξέλλαι, Βέλγιον. Περιέχει ένα λεπτομερή κατάλογο όλων των γνωστών διεθνών οργανώσεων, μαζί με μια περιγραφή της συγκροτήσεώς των, των σκοπών των και της δράσεώς των. Όταν φυλλομετρά κανείς από την αρχή ως το τέλος τον μεγάλον αυτόν τόμον που αποτελείται από 1.200 σελίδες και πλέον, του κάνει μεγάλη εντύπωσι όταν βρίσκη ότι μόνο μία από τις 1.100 και πλέον οργανώσεις που αναγράφονται στον κατάλογο, είναι πραγματικά αφωσιωμένη στο έργον που ανετέθη από τον Κύριον στον ‘πιστόν και φρόνιμον δούλον’ του. Η οργάνωσις αυτή, το μη συγκεκροτημένο σε νομικής μορφής ένωσι σώμα των μαρτύρων του Ιεχωβά, αντιπροσωπεύεται από το νόμιμο όργανό της, τη Βιβλική και Φυλλαδική Εταιρία Σκοπιά. Στις σελίδες 314-316 της αυθεντικής αυτής εκδόσεως αναγράφονται τα ακόλουθα.

ΒΙΒΛΙΚΗ ΚΑΙ ΦΥΛΛΑΔΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ ΣΚΟΠΙΑ

 4, 5. Τι λέγει αυτό το Ετήσιον Βιβλίον για την αρχή και τον σκοπό της Εταιρίας;

⁴ «ΙΣΤΟΡΙΑ Ιδρύθη στο 1872 στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Διωργανώθη σε νόμιμο σωματείο στο 1884 ως Φυλλαδική Εταιρία της Σκοπιάς της Σιών, το δε παρόν όνομα υιοθετήθηκε στο 1896. Είναι και πάντοτε υπήρξε εντελώς μη πολιτικό, μη κερδοσκοπικό, μη εμπορικό, φιλανθρωπικό, θρησκευτικό σωματείο, αφιερωμένο αποκλειστικά στη Βιβλική εκπαίδευσι.

⁵ »ΣΚΟΠΟΙ Να ενεργή ως ο υπηρέτης και το νόμιμον σε όλο τον κόσμο κυβερνών όργανον του σώματος των Χριστιανών που είναι γνωστοί ως μάρτυρες του Ιεχωβά· να κηρύττη το ευαγγέλιον της βασιλείας του Θεού υπό τον Χριστόν Ιησούν σε όλα τα έθνη ως μαρτυρίαν του ονόματος, του λόγου και της υπεροχής του Παντοδυνάμου Θεού Ιεχωβά· να εκτυπώνη και διανέμη Γραφές και να διαδίδη Γραφικές αλήθειες σε διάφορες γλώσσες μέσω ετοιμασίας και δημοσιεύσεως συγγραμμάτων που περιέχουν πληροφορίες και σχόλια τα οποία εξηγούν τις Γραφικές αλήθειες και προφητείες που αφορούν την εγκαθίδρυσι της βασιλείας του Ιεχωβά υπό τον Χριστόν Ιησούν· να εξουσιοδοτή και διορίζη αντιπροσώπους, υπηρέτας, υπαλλήλους, διδασκάλους, εκπαιδευτάς, ευαγγελιστάς, ιεραποστόλους και διακόνους για να πηγαίνουν σε όλο τον κόσμο δημοσία και κατ’ οίκους να κηρύττουν και διδάσκουν Γραφικές αλήθειες σε άτομα πρόθυμα ν’ ακούσουν, αφήνοντας σ’ αυτά τα άτομα τα συγγράμματα που αναφέρθηκαν και διεξάγοντας Γραφικές μελέτες επάνω σ’ αυτά· να βελτιώνη διανοητικώς και ηθικώς άνδρες, γυναίκες και παιδιά με Χριστιανικό ιεραποστολικό έργο και με φιλανθρωπική και καλής προαιρέσεως εκπαίδευσι των ανθρώπων όσον αφορά τη Γραφή και παρεμπίπτοντα επιστημονικά, ιστορικά και φιλολογικά θέματα· να ιδρύη και διατηρή ιδιωτικά Βιβλικά σχολεία και τάξεις για δωρεάν εκπαίδευσι ανδρών και γυναικών στη Γραφή, σε Βιβλικά συγγράμματα και Βιβλική ιστορία· να διδάσκη, εκπαιδεύη, προετοιμάζη και καταρτίζη άνδρες και γυναίκες ως διακόνους, ιεραποστόλους, ευαγγελιστάς, κήρυκας, διδασκάλους και ομιλητάς . . . να χρησιμοποιή ή θέτη σε λειτουργία σταθμούς ραδιοφωνικών εκπομπών για το κήρυγμα τούτου του ευαγγελίου της βασιλείας. . . . (Καταστατικόν της Εταιρίας).

 6-9. Πώς αυτό το Ετήσιον Βιβλίον περιγράφει την οργάνωσι και δράσι των μαρτύρων του Ιεχωβά;

⁶ »ΔΡΑΣΙΣ Οι μάρτυρες του Ιεχωβά είναι ωργανωμένοι με τον αρχέγονο τρόπο, όπως και η πρώτη αποστολική εκκλησία, χωρίς τάξεις κλήρου και λαϊκών, όλοι δε είναι αδελφοί, ο καθένας αφιερωμένος ατομικώς, καθιερωμένος και διωρισμένος, χωρίς ανθρώπινον ηγέτη, ακολουθώντας μόνον τον Ιησού Χριστό, υπεύθυνος στον Ιεχωβά Θεό για τη διακονία του προς Αυτόν. Έχουν εκκλησίες, καλύπτουν τη γη συστηματικά από σπίτι σε σπίτι, πλησιάζοντας όλους τους ανθρώπους, διεξάγουν εκκλησιαστικές και κατ’ οίκον Γραφικές μελέτες, κηρύττουν από το βήμα, μέσα και έξω από τις θύρες, χρησιμοποιούν το ραδιόφωνο, το τυπογραφικό πιεστήριο και άλλα σύγχρονα βοηθήματα για Βιβλική εκπαίδευσι, εντελώς εθελουσίως.

⁷ »Το πρόγραμμα της Εταιρίας είναι να βοηθή τους μάρτυρας του Ιεχωβά να κατευθύνουν όλους τους ανθρώπους προς την Βίβλο ως λόγον της αληθείας του Θεού, να υποστηρίζουν τη λατρεία του Ιεχωβά Θεού, να συνηγορούν υπέρ της δικαίας βασιλείας του υπό τον Χριστόν Ιησούν ως της μόνης ελπίδος του ανθρωπίνου γένους, να διδάσκουν στον λαόν τις δίκαιες αρχές της Βίβλου, τις αρχές της τιμιότητος, ακεραιότητος, ενότητος, ηθικής, κοσμιότητος, ευθύτητος, σεβασμού και φόβου του Θεού.

⁸ »Προμηθεύοντας Γραφές σε όλες τις μεταφράσεις και τις γλώσσες, περιοδικά, βιβλιάρια, βιβλία και φυλλάδια ως βοηθήματα Γραφικής μελέτης, εκπαιδεύοντας διακόνους πλήρως για ιεραποστολικόν έργον και υποστηρίζοντάς τους στον ιεραποστολικόν αγρό, προάγει πραγματικήν ενότητα μεταξύ των ανθρώπων όλων των εθνών.

⁹ »Η Εταιρία αποκατέστησε την αρχική, αποστολική διακονία από σπίτι σε σπίτι· ωργάνωσε περιφερειακές, εθνικές και διεθνείς Γραφικές συνδιασκέψεις, συνελεύσεις και συνέδρια. Εκπαιδεύει ιεραποστόλους στη Βιβλική Σχολή της Σκοπιάς «Γαλαάδ». Ο μη εμπορικός ραδιοφωνικός σταθμός WBBR λειτουργεί εξακολουθητικά από τις 24 Φεβρουαρίου 1924.»

ΕΤΑΙΡΙΑ ΕΠΙΔΟΚΙΜΑΣΜΕΝΗ ΓΙΑ ΠΛΗΡΗ ΖΗΛΟΥ ΥΠΗΡΕΣΙΑ

10. Γιατί δεν υπάρχει άλλος όμιλος ή οργάνωσις ανθρώπων που να εκτελούν το έργον του Ιεχωβά σήμερα:

¹⁰ Ανάμεσα σε όλα τα θρησκευτικά συστήματα του «Χριστιανικού κόσμου» δεν βρίσκεται άλλος όμιλος ανθρώπων ή οργάνωσις που να ενασχολήται στο έργον του Ιεχωβά σήμερα. Αυτό συμβαίνει όχι επειδή δεν είχαν ποτέ την ευκαιρία. Μάλλον, όπως εξηγείται στην παραβολή των ταλάντων, όταν ο Κύριος Ιησούς εκάλεσε τους οκνηρούς και νωθρούς ηγέτας του «Χριστιανικού κόσμου» να δώσουν λογαριασμό και βρήκε ότι είχαν κρύψει τα προνόμια της Βασιλείας που τους είχαν χορηγηθή, τους κατεδίκασε όλους μαζί ως τον «πονηρόν και οκνηρόν δούλον». Όλα τα περαιτέρω προνόμια υπηρεσίας εν σχέσει με το έργον του Θεού αφηρέθησαν απ’ αυτούς και εδόθησαν στη θεοκρατική εταιρία των κεχρισμένων μαρτύρων του Ιεχωβά, στον «αγαθόν και πιστόν δούλον». Επί πλέον, ο Κύριος της παραβολής διεκήρυξε: «Τον αχρείον δούλον ρίψατε εις το σκότος το εξώτερον· εκεί θέλει είσθαι ο κλαυθμός και ο τριγμός των οδόντων.» (Ματθαίος 25:14-30) Δεν είναι εκπληκτικό, λοιπόν, ότι βρίσκομε τις δογματικές αποχρώσεις του «Χριστιανισμού» να ψηλαφούν τυφλά στο σκότος, τους ηγέτας των να ωρύωνται με πικρή λύσσα μίσους εναντίον των πιστών και επιδοκιμασμένων μαρτύρων του Ιεχωβά. Εξ άλλου, λόγω της φιλοπονίας των και της επιδεξιότητός των στο να φροντίζουν για τα συμφέροντα της Βασιλείας, οι μάρτυρες του Ιεχωβά εβγήκαν από την αφάνεια και στέκουν τώρα σε μια έντιμη θέσι υπηρεσίας ενώπιον των Υπερεχουσών Εξουσιών, του Ιεχωβά Θεού και του Ιησού Χριστού. «Είδες άνθρωπον επιτήδειον εις τα έργα αυτού; αυτός θέλει παρασταθή ενώπιον βασιλέων· δεν θέλει παρασταθή ενώπιον ουτιδανών.»—Παροιμίαι 22:29.

11. Σε καιρούς κινδύνου πώς αντιπαραβάλλεται η δράσις των μαρτύρων του Ιεχωβά μ’ εκείνην των νωθρών του «Χριστιανικού κόσμου»;

¹¹ Αν έξω είναι κίνδυνος, ο οκνηρός προτιμά να κοιμάται ενόσω διαρκεί ο κίνδυνος· αν λέων περιφέρεται για αρπαγή, οι οκνηροί ζητούν να κρυφθούν ενώ άλλοι καταδιώκουν. (Παροιμίαι 22:13· 26:13) Έτσι έγινε από τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο και έπειτα. Καθώς περιπλανώνται γύρω στη γη άγριοι κτηνώδεις δικτάτορες καταβροχθίζοντας ολόκληρα έθνη, οι νωθροί του «Χριστιανικού κόσμου» ακολουθούν την οκνηρή πορεία, την πορεία του συμβιβασμού και της ελαχίστης αντιστάσεως, αλλά οι ζηλωταί μάρτυρες του Ιεχωβά δεν διστάζουν ν’ αντιμετωπίζουν φανερά αυτά τα αρπακτικά ολοκληρωτικά θηρία, οτιδήποτε και αν τους στοιχίση, και τούτο το πράττουν λόγω της γεμάτης πάθος αγάπης των για ό,τι είναι δίκαιο και αληθινό και λόγω της έντονης αφοσιώσεώς των στον Ύψιστον Θεόν. Αυτή λοιπόν, είναι μια άλλη αιτία για την οποία το μειδίαμα της επιδοκιμασίας του Ιεχωβά υπήρξε επάνω στον πιστό λαό του.

12. Ποια θεία εντολή επρόσεξε ο λαός του Ιεχωβά, και εις πείσμα τίνος;

¹² Η συντριπτική απόδειξις που βρίσκεται στα γεγονότα των τελευταίων ετών πιστοποιεί ότι η οργάνωσις του Ιεχωβά, που εξεικονίζετο από την αρχαία πόλι της Ιερουσαλήμ, επρόσεξε τη θεία εντολή να μην αφήση να εκλύωνται τα χέρια της, «κρέμανται προς τα κάτω» (ΜΙΡ), να «πίπτουν» (ΜΜ) ή να «χαλαρώνωνται» (ΜΑΜ). «Εν τη ημέρα εκείνη θέλει λεχθή προς την Ιερουσαλήμ, Μη φοβού· Σιών, ας μη εκλύωνται οι χείρές σου. Ιεχωβά ο Θεός σου, ο εν μέσω σου, ο δυνατός, θέλει σε σώσει.» (Σοφονίας 3:16, 17, ΑΣ) Συνεπώς, τα χέρια του λαού του Ιεχωβά είναι πολύ δραστήρια κάνοντας ό,τι αυτός τους αναθέτει, κάνοντάς το με όλη των τη δύναμι, με ειλικρινή επιμέλεια και με δυναμική ενεργητικότητα—και η ευχαριστία οφείλεται στον Παντοδύναμον, στον Ιεχωβά, ο οποίος εξακολουθητικά υποστηρίζει τους δούλους του και τους ενισχύει με το άγιό του πνεύμα! Είτε απολαμβάνουν μέτρον ειρήνης και ησυχίας είτε υφίστανται την πιο δαιμονιώδη εναντίωσι, είτε μέσα στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως είτε έξω απ’ αυτά, είτε επάνω είτε κάτω από την επιφάνεια, είτε απέναντι είτε πίσω από τα ολοκληρωτικά σιδηρά και καλαμένια παραπετάσματα, οι μάρτυρες του Ιεχωβά προωθούν μ’ επιμονή το έργον που τους ανετέθη, να κηρύξουν τα αγαθά νέα της εγκαθιδρυμένης Βασιλείας έως τα πέρατα της γης.

13. Από το 1919 ποια αύξησις έγινε, και προς αίνον τίνος;

¹³ Βέβαια, αυτό δεν είναι κενή καυχησιολογία για ό,τι απλά πλάσματα έπραξαν ή πράττουν. Όλος ο αίνος και η τιμή και η ευχαριστία για ό,τι επιτελεί η οργάνωσις αυτή, απευθύνεται στον Ιεχωβά, και όχι σε οποιονδήποτε άνθρωπο ή οργάνωσι ανθρώπων, και δικαίως. Σκεφθήτε μόνο το εξής! Σε διάστημα ολίγων σχετικώς ετών από την απελευθέρωσί τους από τη Βαβυλωνιακή αιχμαλωσία στο 1919, το υπόλοιπο του «πιστού και φρονίμου δούλου», μαζί με τους καλής θελήσεως συντρόφους του, ηύξησαν πρωτοφανώς από μια απλή «δράκα» σ’ ένα νέο κορύφωμα που επετεύχθη στο 1952, δηλαδή τον αριθμό 456.265 διακονικών διαγγελέων στον αγρό. Έγινε όπως ακριβώς ο Ιεχωβά είπε ότι θα εγίνετο: «Το ελάχιστον θέλει γείνει χίλια· και το ολιγοστόν, ισχυρόν έθνος· εγώ ο Ιεχωβά θέλω επιταχύνει τούτο κατά τον καιρόν αυτού.»—Ησαΐας 60:22, ΑΣ.

14. Σε ποια έκτασι εξετελέσθη αυτό το έργον όσον αφορά τον αριθμό των χωρών, τον χρόνον που εδαπανήθη και τα έντυπα που διετέθησαν;

¹⁴ Από όλα τα έθνη, από 127 και πλέον χωριστές χώρες, επικράτειες, περιοχές και νήσους της θαλάσσης, συνέλεξε ο Ιεχωβά τους μάρτυράς του. Η δράσις των στην ένδοξη υπηρεσία της Βασιλείας δια μέσου των ετών, αν μετρηθή σε χρόνο που εδαπανήθη στο κήρυγμα, συμποσούνται σε πολλές εκατοντάδες εκατομμυρίων ώρες. Διότι, μόνο το περασμένο έτος ανεφέρθησαν πάνω από 68.700.000 ώρες από αυτούς τους διακόνους του Θεού! Ο αριθμός των Γραφών, βιβλίων, βιβλιαρίων και περιοδικών που εξεδόθησαν και διενεμήθησαν από αυτούς τους διακόνους σε εκατό γλώσσες και πλέον, ανέρχεται σε πολύ περισσότερα των τριών τετάρτων του δισεκατομμυρίου αντίτυπα. Αληθινά, τον καιρό που ο θρησκευτικός κλήρος και οι λαϊκοί του «Χριστιανισμού» ενύσταζαν και εκοιμώντο και εσπαταλούσαν τον χρόνον τους σε κοσμικές επιδιώξεις, η κοινωνία των μαρτύρων του Ιεχωβά υπήρξε πολυάσχολη φροντίζοντας για το έργον της. «Αι επιθυμίαι του οκνηρού θανατόνουσιν αυτόν· διότι αι χείρες αυτού δεν θέλουσι να εργάζωνται· επιθυμεί όλην την ημέραν επιθυμίας· ο δε δίκαιος δίδει και δεν φείδεται.»—Παροιμίαι 21:25, 26.

ΥΠΗΡΕΤΑΙ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΣ

15. Πώς το έργο αυτό είναι κατανεμημένο και το επωμίζονται διάφοροι υπηρέται;

¹⁵ Στην πρώτη Χριστιανική κοινωνία διαβάζομε ότι ο Χριστός «έδωκεν άλλους μεν αποστόλους, άλλους δε προφήτας, άλλους δε ευαγγελιστάς, άλλους δε ποιμένας και διδασκάλους, προς την τελειοποίησιν των αγίων, δια το έργον της διακονίας, δια την οικοδομήν του σώματος του Χριστού». (Εφεσίους 4:11, 12) Έτσι, επίσης, σ’ αυτή την τελευταία χρονική περίοδο το βάρος του έργου είναι κατανεμημένο και το επωμίζονται διάφοροι υπηρέται οργανώσεως. Ο παγκόσμιος αγρός διαιρείται σε τμήματα, τα τμήματα υποδιαιρούνται σε περιφέρειες, οι περιφέρειες αποτελούνται από περιοχές, και οι περιοχές απαρτίζονται από ομάδες ή εκκλησίες που η καθεμιά έχει ένα ή περισσότερα κέντρα υπηρεσίας. Συνολικά, υπάρχουν σχεδόν 14.000 ωργανωμένες εκκλησιαστικές ομάδες σε όλη τη γη.

16. Αντί της διακρίσεως κλήρου και λαϊκών, ποιες συνθήκες επικρατούν μέσα στην οργάνωσι του Ιεχωβά;

¹⁶ Είναι ένα αξιοσημείωτο γεγονός: στη θεοκρατική οργάνωσι του Θεού δεν υπάρχουν οι λεγόμενες τάξεις «κλήρου» ή «λαϊκών». Δεν υπάρχει Γραφική βάσις για τέτοιες εκκλησιαστικές διακρίσεις. Πράγματι, ο Χριστός εμφατικά διεκήρυξε: «Σεις όμως μη ονομασθήτε Ραββί [Μεγάλε μου· Εξοχώτατέ μου, περιθώριον ΜΝΚ]· διότι είς είναι ο καθηγητής σας, ο Χριστός· πάντες δε σεις αδελφοί είσθε. Και πατέρα σας μη ονομάσητε επί της γης· διότι είς είναι ο Πατήρ σας, ο εν τοις ουρανοίς. Μηδέ ονομασθήτε καθηγηταί· διότι είς είναι ο καθηγητής σας, ο Χριστός. Ο δε μεγαλήτερος από σας, θέλει είσθαι υπηρέτης σας. Όστις δε υψώση εαυτόν, θέλει ταπεινωθή· και όστις ταπεινώση εαυτόν, θέλει υψωθή.» (Ματθαίος 23:8-12) Ανόμοια με τον κλήρο του «Χριστιανισμού», οι υπηρέται της οργανώσεως του Ιεχωβά δεν ντύνονται με ειδικές στολές τιμής και διακρίσεως. Δεν λαμβάνουν παχυλούς μισθούς για τις υπηρεσίες των. Ούτε βαστάζουν μαστίγιον εξουσίας που να τους εξουσιοδοτή να υπαγορεύουν, διευθύνουν, φοβίζουν ή δεσπόζουν μ’ αυτό στην εκκλησία. Δόξα στον Ιεχωβά, δεν υπάρχουν τέτοιες αντιχριστιανικές συνήθειες μεταξύ των μαρτύρων του Ιεχωβά! Μάλλον, ως δούλοι του Ιεχωβά και ως υπηρέται των αδελφών των, αυτοί οι δεόντως διωρισμένοι επόπται του ποιμνίου του Θεού παρακινούνται να υπηρετούν με αγνά ελατήρια αγάπης και ανιδιοτελείας. Διορίζονται για να βοηθούν άλλους να γίνουν καλύτεροι διάκονοι του Θεού, καλύτεροι κήρυκες της αληθείας, καλύτεροι υμνωδοί των επαίνων του Ιεχωβά. Διορίζονται, όπως λέγει ο απόστολος, «προς την τελειοποίησιν των αγίων, δια το έργον της διακονίας, δια την οικοδομήν του σώματος του Χριστού.»

17. Πώς η ανάγκη του να δίδουν οι επόπται ένα κατάλληλο παράδειγμα, εφανερώνετο στην τυπική θεοκρατική διάταξι;

¹⁷ Η δράσις και οι επιτεύξεις της οργανώσεως του Θεού είναι απλώς το ολικόν άθροισμα των όσων επιτελούν τα μέλη ατομικώς, και σε μεγάλο βαθμό εξαρτάται από το παράδειγμα που δίδεται από τους επόπτας και υπηρέτας των. Αυτό εξεικονίσθη στην τυπική θεοκρατική διάταξι που είχε ιδρυθή στον λαόν Ισραήλ, όπου οι Λευίτες είχαν τεθή χωριστά και ήσαν διωρισμένοι για να εποπτεύουν σε διάφορα καθήκοντα. Μερικοί ήσαν ιερείς, ενώ άλλοι υπηρετούσαν ως αξιωματούχοι, κριταί, πυλωροί ή μουσικοί. Πάλιν διαβάζομε πώς «ισχυροί, χίλιοι επτακόσιοι ήσαν έφοροι του Ισραήλ εντευθέν του Ιορδάνου προς δυσμάς, δια πάσας τας υποθέσεις του Ιεχωβά, και δια την υπηρεσίαν του βασιλέως.» (1 Χρονικών 23:1-5· 26:29, 30, ΑΣ) Στον καθένα είχε ανατεθή μια ειδική υπηρεσία και καθώς επρόσεχαν καλά ατομικώς γι’ αυτά τα καθήκοντα, στον βαθμόν αυτόν ευημερούσε το έθνος Ισραήλ. Αντιθέτως, όταν οι υπηρέται αυτοί του Ισραήλ εγίνοντο νωχελείς, οκνηροί και αδιάφοροι ως προς τα προνόμιά των υπηρεσίας, το έθνος ως σύνολον υφίστατο ταπεινωτικές αποτυχίες.

18. Πώς έχει εφαρμογή σήμερα το 1 Κορινθίους 12:18-20;

¹⁸ Το ίδιο επίσης συμβαίνει σήμερα στην αντιτυπική θεοκρατική οργάνωσι. «Ο Θεός έθεσε τα μέλη έν έκαστον αυτών εις το σώμα, καθώς ηθέλησεν. Εάν όμως πάντα ήσαν έν μέλος, πού το σώμα; Αλλά τώρα είναι μεν πολλά μέλη, έν όμως σώμα. Και σεις είσθε σώμα Χριστού, και μέλη κατά μέρος.» (1 Κορινθίους 12:18-20, 27) Ένας ωρισμένος υπηρέτης διορίζεται να φροντίζη για τη δράσι διαφημίσεως μιας τοπικής εκκλησίας. Ένας άλλος υπηρέτης προσδιορίζεται να φροντίζη για τους τομείς. Σ’ έναν άλλον ακόμη δίδεται η ευθύνη να είναι βοηθός του υπηρέτου ομάδος. Με όμοιο τρόπο άλλοι υπηρέται έχουν να εκτελέσουν άλλα καθήκοντα. Αν τώρα ο καθένας προσέχη καλά το έργον του, εργάζεται σ’ αυτό με ζήλο και δραστηριότητα, με απλούν οφθαλμόν, αποβλέποντας να ευαρεστήση τον Ιεχωβά και όχι κάποια πλάσματα, τότε η εκκλησία ευοδούται και επεκτείνεται υπό την ευλογία και διεύθυνσι του Θεού. (Εφεσίους 6:6-8) Αν, εξ άλλου, οι υπηρέται μιας ομάδος ή εκκλησίας είναι άτονοι ή νωθροί, ή είναι συνδεδεμένοι με τις υποθέσεις του κόσμου τούτου ώστε να έχουν ολίγον χρόνον ή καθόλου για την υπόθεσι του Ιεχωβά, στον βαθμόν αυτόν η ομάς ως όλον μαραίνεται παραμένοντας σε μια χαλαρή κατάστασι στασιμότητος,

ΑΦΥΠΝΙΣΘΗΤΕ! ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ ΟΚΝΗΡΙΑ!

19. Γιατί είναι τώρα ο κατ’ εξοχήν καιρός για να είμεθα ζωντανοί, αφυπνισμένοι και δραστήριοι;

¹⁹ Είσθε νεκρός ή ζωντανός; κοιμισμένος ή αφυπνισμένος; νωθρός ή δραστήριος; Ποια είναι η κατάστασίς σας; Πραγματικά είναι κατ’ εξοχήν καιρός για να είμεθα ζωντανοί, αφυπνισμένοι και δραστήριοι. «Και μάλιστα εξεύροντες τον καιρόν, ότι είναι ήδη ώρα να εγερθώμεν εκ του ύπνου· διότι είναι πλησιεστέρα εις ημάς η σωτηρία παρ’ ότε επιστεύσαμεν.» (Ρωμαίους 13:11) Αλλ’ αν προτιμάτε μια κατάστασι αδρανείας, τότε θα έχετε την επιθυμία σας, «διότι δεν είναι πράξις . . . εν τω άδη όπου υπάγεις.» (Εκκλησιαστής 9:10) Ενώ βρίσκεσθε σε νυσταλέα οκνηρία, ο θάνατος θα σας προφθάση όταν στο εγγύς μέλλον θα καταπιή τον παλαιόν αυτόν κόσμον στον Αρμαγεδδώνα. «Εγγύς είναι η ημέρα του Ιεχωβά η μεγάλη, εγγύς, και σπεύδει σφόδρα.» Συνεπώς, δίδεται η διαταγή, «Εξέλθετε εξ αυτής, ο λαός μου»· μη σπαταλάτε χρόνον, μετακινηθήτε βιαστικά, φύγετε, ενόσω υπάρχει ακόμη ευκαιρία! Όπως συνέβη όταν ο Ιεχωβά εξαπέλυσε την τρομερή του δύναμι εναντίον της Αρχαίας Αιγύπτου και απηλευθέρωσε τον λαό του με υψηλόν και κραταιόν τρόπο, έτσι συμβαίνει και σήμερα. Αν ελπίζετε να φθάσετε στις ακτές της υποσχεμένης βασιλείας του Θεού, πρέπει να παραμένετε άγρυπνοι με την οργάνωσι του Θεού υπό την οδηγία του μεγαλυτέρου Μωυσέως, Χριστού Ιησού, καθώς αυτή βαδίζει έξω από το παλαιό αυτό σύστημα πραγμάτων, δια μέσου των χωρισμένων τειχών των καταστρεπτικών υδάτων του Αρμαγεδδώνος, στην ελευθερία του νέου κόσμου. Το να σύρετε πίσω το πόδι σας ή να καθυστερήσετε σημαίνει να διατρέξετε τον κίνδυνο να σας προφθάση ο Διάβολος και οι καταδιωκτικές του Αιγυπτιακές ορδές.—Σοφονίας 1:14, ΑΣ· Αποκάλυψις 18:4.

20. Γιατί πρέπει να προσέξουν οι οκνηροί;

²⁰ Οκνηροί, προσοχή! Υπάρχουν ολίγοι ακόμη που συνδέονται με την οργάνωσι και που ισχυρίζονται ότι είναι στην αλήθεια, αλλά που δεν έχουν έργα για να τα αποδείξουν. Αν είχαν κάποτε πίστι, αυτή είναι τώρα νεκρή. (Ιάκωβος 2:14-26) Στην ευχή της αφιερώσεώς των στον Ιεχωβά είπαν ότι θα επήγαιναν να εργασθούν στον αμπελώνα του, αλλά ποτέ δεν επήγαν. Τώρα ο Ιεχωβά ευλογεί εκείνους που πηγαίνουν και όχι τους οκνηρούς που λέγουν ότι θα πάνε να εργασθούν, αλλά παραλείπουν να το πράξουν. «Καθώς το όξος εις τους οδόντας, και ο καπνός εις τους οφθαλμούς, ούτως είναι ο οκνηρός εις τους αποστέλλοντας αυτόν.» Αυτοί ας προσέξουν την προειδοποίησι: Δεν επιτρέπεται οκνηρία στη θεοκρατική οργάνωσι! Αν δεν θέλετε να εργασθήτε, δεν θα φάγετε.—Παροιμίαι 10:26· Ματθαίος 21:28-31· 2 Θεσσαλονικείς 3:7-12.

21. Ποιο φρόνημα έχουν οι λιποτάκται, και γιατί δεν πρέπει να θέλωμε να τους μιμηθούμε;

²¹ Έπειτα υπάρχουν οι λιποτάκται, εκείνοι που άρχισαν να εργάζωνται, αλλά απέκαμαν να κάνουν το καλό, εχαλάρωσαν την προσπάθειά των και τελικά παρητήθησαν εντελώς. Μερικοί απ’ αυτούς, προτού λιποτακτήσουν, μπορεί να εργάσθηκαν επί πολύν καιρό και να υπέμειναν τον καύσωνα πολλών πυρίνων δοκιμασιών, όπως οι γογγυσταί που αναφέρονται στην παραβολή του δηναρίου. «Ο οκνηρός εις το έργον αυτού είναι βεβαίως αδελφός του ασώτου»· και ο Θεός μισεί τους ασώτους. (Παροιμίαι 18:9· Ματθαίος 20:1-16) Αυτοί έχουν το ίδιο φρόνημα που εξεδηλώθη από τον Αδάμ, τον Ησαύ, τον Σαούλ και τον Σολομώντα, για να αναφέρουμε ολίγους μόνο, οι οποίοι για τον ένα ή τον άλλο λόγο εγκατέλειψαν τα προνόμιά των υπηρεσίας και έπαυσαν να λατρεύουν τον Ιεχωβά εν αγία παρατάξει. «Ενθυμείσθε την γυναίκα του Λωτ,» διότι και αυτή επίσης ήταν του ιδίου είδους. (Λουκάς 17:32) Όχι, οι λιποτάκται ποτέ δεν είναι νικηταί. Συνεπώς, ο απόστολος γράφει για την ενθάρρυνσί μας: «Ας μη αποκάμνωμεν δε πράττοντες το καλόν· διότι εάν δεν αποκάμνωμεν, θέλομεν θερίσει εν τω δέοντι καιρώ.» «Ταύτα μελέτα, εις ταύτα μένε . . . επίμενε εις αυτά.» Δεν πρέπει υπό οποιεσδήποτε περιστάσεις να επιτρέψετε στον Σατανά με πανουργία ή επιτήδειο τέχνασμα να στρέψη τη διάνοιά σας μακριά από την πολύτιμη υπηρεσία του Ιεχωβά, διότι «ουδείς βαλών την χείρα αυτού επί άροτρον, και βλέπων εις τα οπίσω, είναι αρμόδιος δια την βασιλείαν του Θεού».—Λουκάς 9:62· Γαλάτας 6:9· 1 Τιμόθεον 4:15, 16.

22, 23. (α) Ποιες υποχρεώσεις επιβάλλουν οι Γραφές στους υπηρέτας της εκκλησίας; (β) Πώς πρέπει οι υπηρέται αυτοί να προσέχουν ν’ ανταποκρίνωνται κατάλληλα στις υποχρεώσεις των;

²² Σεις υπηρέται της εκκλησίας του Θεού, σεις στους οποίους εδόθη η εποπτεία, τα μεγαλύτερα προνόμια υπηρεσίας: γίνετε κατάλληλα παραδείγματα με το να είσθε αφυπνισμένοι, δραστήριοι, ταχείς στο ν’ ακούετε οδηγίες οργανώσεως και πρόθυμοι να υπακούσετε. «Ποιμάνατε το μεταξύ σας ποίμνιον του Θεού, επισκοπούντες μη αναγκαστικώς, αλλ’ εκουσίως· μηδέ αισχροκερδώς, αλλά προθύμως· μηδέ ως κατακυριεύοντες την κληρονομίαν του Θεού, αλλά τύποι γινόμενοι του ποιμνίου.» (1 Πέτρου 5:2, 3) Μην κρέμεσθε πίσω και μη νομίζετε ότι μπορείτε να οδηγήσετε το ποίμνιο «εκ των όπισθεν». Είναι πρόβατα, τα πρόβατα του Κυρίου, και τα πρόβατα πρέπει να οδηγηθούν. Αναλάβατε, λοιπόν, την ηγεσία στις διάφορες μορφές της δράσεως του αγρού, και αυτά θα σας ακολουθήσουν εφ’ όσον ακολουθείτε τους Μεγαλυτέρους Ποιμένας του ποιμνίου.—1 Κορινθίους 4:16· 11:1.

²³ Ως υπηρέται, εκτός από την προσωπική σας δράσι κηρύγματος, πρέπει να μελετάτε τις τοπικές συνθήκες, να ζητήτε τρόπους και μέσα επεκτάσεως των συμφερόντων της Βασιλείας. Στενή επίσης συνεργασία μεταξύ υπηρετών και ευαγγελιζομένων είναι μια θεία απαίτησις. Ως επόπται, μη δίδετε όλον τον χρόνον σας και την προσοχή σας στους ισχυρούς και δραστηρίους, αλλά φροντίστε επίσης τρυφερά για τους μη τακτικούς ευαγγελιζομένους, τους ασθενείς και πάσχοντας, τους βραδείς και αδυνάτους. «Οφείλομεν δε ημείς οι δυνατοί να βαστάζωμεν τα ασθενήματα των αδυνάτων, και να μη αρέσκωμεν εις εαυτούς.» (Ρωμαίους 15:1) Είναι αλήθεια ότι όλα αυτά απαιτούν πολλή εργασία, σκληρή εργασία, αλλ’ αυτή είναι αναγκαία για την πρόοδο της αγνής λατρείας στη γη. Θυμηθήτε ότι εκείνοι που εργάζονται σκληρά εν Κυρίω έχουν την επιδοκιμασία Του, διότι στα μάτια του Ιεχωβά «ένας επιμελής άνθρωπος είναι σπάνιος θησαυρός». (Παροιμίαι 12:27, ΜΜ· Ρωμαίους 16:12) Μη γίνεσθε οκνηροί, λοιπόν, σεις διωρισμένοι υπηρέται και πιθανοί άρχοντες του νέου κόσμου! Εργασθήτε σκληρά, μη κτυπώντας τον αέρα. Να είσθε αξιόπιστοι και ικανοί στο έργο σας, το έργον του Ιεχωβά. Ενεργώντας έτσι, μπορείτε και σεις να ενωθήτε με τον Παύλον, που ειργάζετο σκληρά, στο να πήτε: «Επειδή δια τούτο και κοπιάζομεν και ονειδιζόμεθα, διότι ελπίζομεν εις τον ζώντα Θεόν, όστις είναι ο Σωτήρ πάντων των ανθρώπων, μάλιστα των πιστών.»—1 Τιμόθεον 4:10· 1 Θεσσαλονικείς 2:9.

24. Ποιο μεγαλειώδες προνόμιο έχει κάθε ευαγγελιζόμενος στην οργάνωσι, και επομένως πώς πρέπει να εργάζεται;

²⁴ Και σεις ευαγγελιζόμενοι της οργανώσεως, είσθε ασφαλώς μια ευνοημένη μερίς ανθρώπων, διότι μέσω των προσπαθειών σας εκτελείται το έργο που ανετέθη στον «πιστόν και φρόνιμον δούλον», δηλαδή, το κήρυγμα των αγαθών νέων στους ανθρώπους, η παρηγορία των πενθούντων, η επίδεσις των συντετριμμένων καρδιών, το άνοιγμα των οφθαλμών των τυφλών, η φανέρωσις στους δεσμίους του δρόμου προς την ελευθερία, και η διακήρυξις της ημέρας εκδικήσεως του Θεού ημών. Τι μεγαλειώδες προνόμιο! Τι ένδοξος θησαυρός υπηρεσίας! (Ησαΐας 61:1-3· Λουκάς 4:18, 19· 2 Κορινθίους 4:7) Για τούτο, είτε είσθε ένας ευαγγελιζόμενος ομάδος του διαθέτετε στο έργον μία ή ενενήντα εννέα ώρες, είτε ως σκαπανεύς αφιερώνετε περισσότερες από εκατό ώρες τον μήνα στο κήρυγμα, πρέπει ασφαλώς να εργάζεσθε με σοβαρή επιμέλεια και προσοχή, και με τον ενεργητικόν εκείνον ζήλον που είναι ιδιάζων στον Ιεχωβά και στην οργάνωσί του. Προωθήστε το έργον και, καθώς το προωθείτε, μη λησμονείτε ότι η προσπάθεια που γίνεται δεν είναι το παν. Τα αποτελέσματα είναι εκείνα που τελικώς υπολογίζονται, και τα αποτελέσματα επιτυγχάνονται με την καταβολή προσπαθείας μ’ ένα δραστικό τρόπο. Καταστρώστε, λοιπόν, το έργο σας με συνέπεια. Να είσθε σταθερός. Δείξτε υπομονή, επιμονή. Θέσατε τα συμφέροντα της Βασιλείας πρώτα στη ζωή σας, όχι δεύτερα, όχι τελευταία, αλλά πρώτα. Καθώς ο απόστολος λέγει: «Ουδείς στρατευόμενος εμπλέκεται εις τας βιωτικάς υποθέσεις, δια να αρέση εις τον στρατολογήσαντα. Σπούδασον να παραστήσης σεαυτόν δόκιμον εις τον Θεόν, εργάτην ανεπαίσχυντον.» Και πάλιν, ο λόγος του Θεού μάς διδάσκει να «αρνηθώμεν την ασέβειαν και τας κοσμικάς επιθυμίας, και να ζήσωμεν σωφρόνως και δικαίως και ευσεβώς εν τω παρόντι αιώνι», ως ‘λαός εκλεκτός, ζηλωτής καλών έργων’.—2 Τιμόθεον 2:4, 15· Τίτον 2:11-14.

25. Ποιες παρακινήσεις για έργο γεμάτο ζήλο μας δίδουν οι Γραφές;

²⁵ Α ναι, «του Θεού είμεθα συνεργοί,» «συνεργοί αυτού,» λαός που ανήκει στον Ιεχωβά και είναι αφωσιωμένος στην υπηρεσία Του! «Ώστε, αδελφοί μου αγαπητοί, γίνεσθε στερεοί, αμετακίνητοι, περισσεύοντες πάντοτε εις το έργον του Κυρίου, γινώσκοντες ότι ο κόπος σας δεν είναι μάταιος εν Κυρίω.» (1 Κορινθίους 3:9· 15:58· 2 Κορινθίους 6:1) Δεν υπάρχει αμφιβολία, ως πιστοί μάρτυρες του Ιεχωβά έχετε ασφαλώς πολλά να κάμετε. Για τούτο, «παν ό,τι αν πράττητε, εκ ψυχής εργάζεσθε, ως προς τον Ιεχωβά, και ουχί εις ανθρώπους· εξεύροντες ότι από του Ιεχωβά θέλετε λάβει την ανταπόδοσιν της κληρονομίας.» (Κολοσσαείς 3:23, 24, ΜΝΚ) Ναι, ο Ιεχωβά αποδίδει «εις έκαστον κατά τα έργα αυτού», διότι «δεν είναι άδικος ο Θεός, να λησμονήση το έργον σας, και τον κόπον της αγάπης την οποίαν εδείξατε εις το όνομα αυτού, υπηρετήσαντες τους αγίους και υπηρετούντες». Για την αιτία αυτή, λόγω της δικαιοσύνης και της πιστότητος του Ιεχωβά, ο απόστολος σάς προτρέπει «να δεικνύη έκαστος υμών την αυτήν σπουδήν προς την πληροφορίαν της ελπίδος μέχρι τέλους· δια να μη γείνητε νωθροί, αλλά μιμηταί των δια πίστεως και μακροθυμίας κληρονομούντων τας επαγγελίας».—Ψαλμός 62:12· Ιερεμίας 17:10· Ρωμαίους 2:6· Εβραίους 6:10-12.

26. Γιατί δεν είναι τώρα καιρός για δισταγμούς; και τι δεν πρέπει να πράξωμε αν θέλωμε να κερδίσωμε αιώνια ζωή σ’ ένα παράδεισο τελειότητος;

²⁶ Αν ζητήτε να διαφύγετε τη δουλεία του Σατανικού συστήματος πραγμάτων, αν είσθε κουρασμένοι από τα αγκάθια και τους τριβόλους της αμαρτίας και της διαφθοράς, αν θέλετε να βαδίσετε σε μια λεία λεωφόρο που οδηγεί στη βασιλεία του Θεού, αν επιθυμήτε έντονα να ζήσετε για πάντα σ’ ένα παράδεισο τελειότητος, τότε αποφύγετε τις κατευθύνσεις των νωθρών, αδρανών και οκνηρών. «Οι οκνηροί θέλουσιν είσθαι υποτελείς,» «η οδός του οκνηρού είναι ως πεφραγμένη από ακάνθας,» «η ψυχή του οκνηρού επιθυμεί και δεν έχει.» (Παροιμίαι 13:4· 12:24· 15:19) Δεν είναι τώρα καιρός για χρονοτριβές ή δισταγμούς. Ο Βασιλεύς είναι επάνω στον ουράνιο θρόνο του. Το «παράδοξον έργον» του Ιεχωβά φθάνει γοργά στο επιτυχές τέρμα του. Η θριαμβευτική ημέρα της τελικής νίκης για την ένδοξη βασιλεία του Ιεχωβά είναι πλησίον. Αφυπνισθήτε! «Εις την σπουδήν άοκνοι· κατά το πνεύμα ζέοντες· τον Ιεχωβά δουλεύοντες.»—Ρωμαίους 12:11, ΜΝΚ.

[Υποσημειώσεις]