Η Στοργική Επισκόπησις Εποικοδομεί
«Αληθεύοντες εις την αγάπην να αυξήσωμεν εις αυτόν κατά πάντα, όστις είναι η κεφαλή, ο Χριστός.»—Εφεσ. 4:15
1. Πώς περιγράφει η Γραφή τη Χριστιανική εκκλησία και τους επισκόπους της;
ΚΑΘΩΣ πλησιάζομε στη ‘μεγάλη θλίψι, η εκτίμησίς μας για τη Χριστιανική εκκλησία γίνεται διαρκώς πιο βαθειά. Ο απόστολος Παύλος εχαρακτήρισε αυτή την εκκλησία του ζώντος Θεού ως ‘στύλον και εδραίωμα της αληθείας.’ Μίλησε επίσης για ‘στύλους’ αναφερόμενος σε ωρισμένους επισκόπους της εκκλησίας που ήσαν διωρισμένοι από το άγιο πνεύμα ‘να ποιμαίνουν την εκκλησίαν του Θεού.’ Ομοίως, στη Χριστιανική εκκλησία σήμερα, διορίζονται επίσκοποι με θεοκρατικό τρόπο για να εποικοδομούν την εκκλησία με αγάπη.—1 Τιμ. 3:15· Γαλ. 2:9· Πράξ. 20:28.
2, 3. (α) Τι ‘χαρίσματα’ έδωσε ο Χριστός στην εκκλησία και για ποιο σκοπό; (β) Ποιο καλό παράδειγμα πρέπει να προσπαθούν ν’ ακολουθούν οι επίσκοποι;
2 «Και αυτός [ο Χριστός] έδωκεν άλλους μεν αποστόλους, άλλους δε προφήτας, άλλους δε ευαγγελιστάς, άλλους δε ποιμένας και διδασκάλους, προς την τελειοποίησιν των αγίων, δια το έργον της διακονίας, δια την οικοδομήν του σώματος του Χριστού, εωσού καταντήσωμεν πάντες εις την ενότητα της πίστεως και της επιγνώσεως του Υιού του Θεού, εις άνδρα τέλειον, εις μέτρον ηλικίας του πληρώματος του Χριστού, δια να μη ήμεθα πλέον νήπιοι, κυματιζόμενοι και περιφερόμενοι με πάντα άνεμον της διδασκαλίας, δια της δολιότητος των ανθρώπων, δια της πανουργίας εις το μεθοδεύεσθαι την πλάνην.»—Εφεσ. 4:11-14.
3 Μολονότι εμείς μπορεί να μην έχωμε τους ‘αποστόλους’ και τους ‘προφήτας’ που υπηρετούσαν με ειδικό διορισμό στην πρώτη εκκλησία, εν τούτοις, ‘ευαγγελισταί ποιμένες και διδάσκαλοι’ διορίζονται ακόμη από το άγιο πνεύμα για να λάβουν την ηγεσία στην υπηρεσία του Θεού. Πόσο καλό παράδειγμα μπορούν ν’ αντλήσουν αυτοί από τον ίδιο τον Ιεχωβά, ‘τον ποιμένα, και επίσκοπο των ψυχών μας’! (1 Πέτρ. 2:25) Πόσο τρυφερά οδηγεί αυτός τα πρόβατα «δια τρίβων δικαιοσύνης ένεκεν του ονόματος αυτού.» (Ψαλμ. 23:1-6) Με πόση στοργή και κατανόησι φροντίζει αυτός για τα πρόβατα! «Διότι ούτω λέγει Ιεχωβά ο Θεός· Ιδού, εγώ, εγώ θέλω και αναζητήσει τα πρόβατά μου και επισκεφθή αυτά . . . Θέλω βοσκήσει αυτά εν αγαθή νομή, . . . Θέλω εκζητήσει το απολωλός και επαναφέρει το πεπλανημένον και επιδέσει το συντετριμμένον και ενισχύσει το ασθενές.» (Ιεζ. 34:11-16, ΜΝΚ) Ο Ιεχωβά φροντίζει ώστε όλα τα ‘πρόβατα’ να διδάσκωνται μέσω της ομοίας με σύζυγο οργανώσεώς του, της ‘μητρός’ των, για να έχουν άφθονη ειρήνη και να είναι στερεωμένα στη δικαιοσύνη.—Ησ. 54:13, 14· Γαλ. 4:26.
4. Ποιο αποτέλεσμα έχει προκύψει από την ‘τελειοποίησι των αγίων’;
4 ‘Η τελειοποίησις των αγίων’ έχει προοδεύσει στο πέρασμα των ετών. Επειδή το φως της κατανοήσεως λάμπει ολοένα περισσότερο, οι παλιές ιδέες έχουν αντικατασταθή. Τώρα, στη δεκαετία του 1970, μπορεί αληθινά να λεχθή ότι ‘η ημέρα έγινε τελεία’ μεταξύ του λαού του Ιεχωβά και ότι η εκκλησία είναι ‘τελεία’. Το ποίμνιο του Θεού σ’ όλο τον κόσμο, είναι ενωμένο με μια ενότητα πίστεως που είναι σε σαφή αντίθεσι με τις διαιρέσεις των κοσμικών Βαβυλωνιακών θρησκειών, ιδιαίτερα των θρησκειών του Χριστιανικού κόσμου. Ποτέ δεν παρατηρήθηκε τέτοια ενότης σ’ όλα το πρόσωπο της γης όπως αυτή που βρίσκεται τώρα σε κάθε χώρα, μεταξύ των Χριστιανών μαρτύρων του Ιεχωβά. Ενωμένοι με το να λαλούν την αλήθεια της Γραφής και με το δεσμό της αγάπης, παραμένουν ανεπηρέαστοι από τους θυελλώδεις ‘ανέμους της διδασκαλίας’ που μαστίζουν τώρα τον Χριστιανικό κόσμο. Με επιμέλεια ακολουθούν τη νουθεσία του Παύλου: «Αληθεύοντες εις την αγάπην να αυξήσωμεν εις αυτόν κατά πάντα, όστις είναι η κεφαλή, ο Χριστός.»—Εφεσ. 4:15· Παροιμ. 4:18.
5, 6. (α) Ποια ερωτήματα είναι κατάλληλα ως προς την διάταξι για πρεσβυτέρους; (β) Πώς πρέπει να θεωρούμε αυτή τη διάταξι;
5 Στα πρόσφατα χρόνια αποκτήσαμε βαθύτερη εκτίμησι της θείας διατάξεως για τον διορισμό πρεσβυτέρων σε κάθε εκκλησία. Αυτό αποβαίνει προς ευλογία μας. Εν τούτοις, το κατανοούν όλοι αυτό; Μήπως μερικοί είναι ακόμη διατεθειμένοι να βλέπουν τους πρεσβυτέρους από ανθρώπινη, σαρκική άποψι; Μήπως μερικοί είναι απρόθυμοι να συζητήσουν επείγοντα προσωπικά προβλήματα μ’ έναν πρεσβύτερο; Μήπως μερικοί αμφισβητούν την ικανότητα ενός πρεσβυτέρου της εκκλησίας των να κατανοήση το πρόβλημά των και να δώση κατάλληλη Γραφική συμβουλή; Μήπως φρονούν ότι η μόνη λύσις είναι να γράψουν στην Εταιρία Σκοπιά; Φυσικά, η Εταιρία και το κυβερνών σώμα των Μαρτύρων του Ιεχωβά θέλουν να βοηθούν εκεί όπου μπορούν. Αλλά μη λησμονήτε ότι οι πρεσβύτεροι, που είναι διωρισμένοι από το άγιο πνεύμα, αποτελούν τους τοπικούς εκπροσώπους του Κυβερνώντος Σώματος των Μαρτύρων του Ιεχωβά και είναι σε θέσι να εξετάζουν όλους τους παράγοντες.
6 Ποτέ δεν πρέπει να υποτιμούμε τη διευθέτησι του πρεσβυτερίου. Είναι μια στοργική διαταξις του Ιεχωβά το να ‘αγρυπνούν οι πρεσβύτεροι υπέρ των ψυχών μας.’—Εβρ. 13:17· Ψαλμ. 19:7-9.
7. (α) Ποιο ‘βάρος αλλήλων’ μπορούμε να φέρωμε; (β) Ποιο είναι, το «φορτίον» που πρέπει να βαστάση ο καθένας ατομικά;
7 Σχετικά μ’ αυτό, είναι επωφελές να εξετάσωμε τα λόγια του Παύλου προς Γαλάτας 6:2, 5: «Αλλήλων τα βάρη βαστάζετε,» και, «έκαστος το εαυτού φορτίον θέλει βαστάσει.» Μήπως αυτό είναι μια αντίφασις; Όχι, διότι υπάρχει διαφορά μεταξύ ενός ‘βάρους’ και ενός ‘φορτίου.’ Η λέξις βάρος αναφέρεται πάντοτε σε κάτι που είναι βαρύ και επιβαρύνει κάποιον. Αν ένας Χριστιανός βρίσκεται σε κάποια πνευματική δυσχέρεια που είναι δύσκολο να την βαστάση, οι στοργικοί ομόπιστοί του πρέπει να ‘εκπληρώνουν τον νόμο του Χριστού’ παρέχοντας χείρα βοηθείας. Οι πρεσβύτεροι ιδιαίτερα, πρέπει να βοηθούν. Ο ‘βεβαρυμένος’ δεν πρέπει να διστάζη να ζητή αυτή τη βοήθεια. Αλλά συγχρόνως πρέπει να ‘βαστάση το εαυτού φορτίον.’ Εδώ ο απόστολος χρησιμοποιεί τη λέξι φορτίο, που σημαίνει κάτι που πρέπει να το βαστάσωμε, άσχετα με το βάρος του. Πρόκειται για ένα ‘φορτίο’ που πρέπει όλοι να το επωμισθούμε, ασχέτως των περιστάσεων—το δικό μας φορτίο της ευθύνης ν’ αποδειχθούμε πιστοί ως αφιερωμένοι δούλοι του Ιεχωβά Θεού.—Γαλ. 6:4· 2 Κορ. 10:12.
8, 9. Μέχρι ποιου σημείου μπορούν να σας βοηθήσουν οι πρεσβύτεροι να ‘βαστάσητε τα βάρη’ σας;
8 Αν χρειάζεσθε βοήθεια για να ‘βαστάζετε τα βάρη σας,’ μη διστάζετε να ζητήτε βοήθεια και συμβουλή από τους πρεσβυτέρους. Αυτοί θα είναι ευτυχείς να σας βοηθήσουν στο βαθμό που μπορούν. Εν τούτοις, δεν πρέπει ν’ αναμένετε από τους πρεσβυτέρους να λαμβάνουν αποφάσεις για σας. Οι αποφάσεις αποτελούν το δικό σας προσωπικό «φορτίον,» την ευθύνη σας. Δεν είναι κατάλληλο ή καλό να ρωτούμε ένα πρεσβύτερο: Τι θα έκαμες εσύ αν ήσουν στη θέσι μου; Αυτός δεν είναι στη θέσι σας. Αλλά είναι διατεθειμένος ν’ ανασκοπήση Γραφικά εδάφια μαζί σας και να σας βοηθήση να σταθμίσετε τα πράγματα στο φως των Γραφικών αρχών. (Παροιμ. 11:14) Συχνά η απάντησις σ’ ένα ερώτημα ή πρόβλημα γίνεται σαφής όταν την συζητήσετε με κάποιον ο οποίος έχει ένα καλό παρελθόν σε Γραφική γνώσι και πρακτική πείρα. Αυτό μπορεί να σας βοηθήση να λάβετε τη δική σας απόφασι.—Παροιμ. 15:22.
9 Οι πρεσβύτεροι μπορούν να βοηθήσουν με πολλούς τρόπους. Πώς;
ΟΤΑΝ ΕΓΕΙΡΟΝΤΑΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΚΑΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ
10. (α) Ποια είναι η συνετή πορεία που πρέπει να λάβετε αν δεν μπορήτε να υπερνικήσετε κάποια επίμονη αδυναμία; (β) Τι επιτυγχάνει η ‘επάλειψις με έλαιον’ και ποιοι μπορούν να βοηθήσουν καλύτερα ως προς αυτό;
10 Μήπως αγωνίζεσθε εναντίον μιας αδυναμίας η οποία επιμένει παρά τις ευσυνείδητες προσπάθειες που καταβάλλετε για να την αντιμετωπίσετε; Τα εδάφια Ιακώβου 5:13-15 (ΜΝΚ) συμβουλεύουν τα εξής: «Κακοπαθεί τις μεταξύ σας; ας προσεύχηται . . . Ασθενεί τις [πνευματικώς] μεταξύ σας; Ας προσκαλέση τους πρεσβυτέρους της εκκλησίας, και ας προσευχηθώσιν επ’ αυτόν, αλείψαντες αυτόν με έλαιον εν τω ονόματι του Ιεχωβά. Και η μετά πίστεως ευχή θέλει σώσει τον πάσχοντα, και ο Ιεχωβά θέλει εγείρει αυτόν· και αμαρτίας αν έπραξε, θέλουσι συγχωρηθή εις αυτόν.» Όπως η επάλειψις με κατά γράμμα έλαιον στο κεφάλι ενός ατόμου είναι κατευναστική και αναψυκτική, έτσι και η εφαρμογή του θείου Λόγου σ’ έναν πνευματικά ασθενή τον κατευνάζει, τον διορθώνει, τον παρηγορεί και τον θεραπεύει. (Ψαλμ. 141:5· Ησ. 1:6) Κανείς δεν μπορεί να βοηθήση περισσότερο σ’ αυτό από ένα πρεσβύτερο που δείχνει κατανόησι.
11. Πώς μπορούν μερικοί να βοηθηθούν για ν’ αποκτήσουν καθαρή συνείδησι;
11 Μήπως υπάρχει καμμιά αδικοπραγία στο παρελθόν που σας προξενεί θλίψι, εντροπή και αμφιβολία για το αν σας συνεχώρησε ο Ιεχωβά; Ένας πρεσβύτερος μπορεί να σας βοηθήση να εξετάσετε την αλλαγμένη πορεία και στάσι σας για να διακρίνετε αν υπάρχη κανένας πραγματικός λόγος να πιστεύετε ότι ο Ιεχωβά δεν σας έχει συγχωρήσει. Μη ξεχνάτε πώς ο Νάθαν, ένας προφήτης και ασφαλώς πρεσβύτερος του Ισραήλ, χρησιμοποιήθηκε από τον Ιεχωβά για να οικοδομήση στον Βασιλέα Δαβίδ μια ‘αγνή καρδιά και ένα νέο πνεύμα.’ (2 Σαμ. 12:1-13· Ψαλμ. 51) Όπως έγινε στην περίπτωσι του Δαβίδ, μπορείτε κι εσείς να έχετε πεποίθησι ότι οι ειλικρινείς προσευχές μετανοίας θα εισακουσθούν από τον Ιεχωβά. Αφού έχετε ήδη μετανοήσει και μεταστραφή, μπορείτε να προχωρήσετε με καθαρή συνείδησι, εκτιμώντας το έλεος του Ιεχωβά.—Ψαλμ. 86:15-17· Πράξ. 3:19-20.
12. Πώς μπορούν, ίσως, να βοηθήσουν οι πρεσβύτεροι σε προβλήματα υγείας;
12 Μήπως έχετε αποθαρρυνθή από κάποιο πρόβλημα υγείας; Ένας πρεσβύτερος δεν μπορεί να σας θεραπεύση θαυματουργικά, αλλά μπορεί να παράσχη θερμή ενθάρρυνσι ίσως μάλιστα και πρακτικές υποδείξεις για να σας βοηθήση να εγκαρτερήσετε και να διατηρήσετε τη χαρά σας. Μιλήστε του γι’ αυτό. Οι ‘προεστώτες εν Κυρίω’ είναι εκείνοι που πρέπει να λαμβάνουν την ηγεσία στο να ‘παρηγορούν τους ολιγοψύχους.’ Οι πρεσβύτεροι είναι εκείνοι που μπορούν να βοηθήσουν για ‘να ενισχυθούν οι κεχαυνωμένες χείρες . . . και να στερεωθούν τα παραλελυμένα γόνατα,’ και μπορούν να πουν στους «πεφοβισμένους την καρδίαν, ισχύσατε, μη φοβείσθε.» Οι πρεσβύτεροι βέβαια μπορούν να βοηθήσουν για να διατηρηθήτε πνευματικώς.—1 Θεσ. 5:12, 14· Ησ. 35:3, 4.
13-15. Ποια πρακτική υποβοήθησι μπορούν να δώσουν οι πρεσβύτεροι για: (α) οικιακά προβλήματα, (β) προσωπικές παρεξηγήσεις;
13 Μήπως έχετε ένα οικογενειακό πρόβλημα, ίσως μ’ έναν άπιστο σύντροφο; Χωρίς αμφιβολία γνωρίζετε τις Γραφικές συμβουλές όπως δίδονται στις επιστολές 1 Κορινθίους 7:10-16 και 1 Πέτρου 3:1-9. Αλλά διερωτάσθε, μπορώ εγώ να εφαρμόσω την Αγία Γραφή για μια καλύτερη επιτυχία; Ένας πρεσβύτερος μπορεί να είναι σε θέσι να σας παράσχη την πρακτική συμβουλή που χρειάζεσθε. Μπορεί να σας επισκεφθή όταν είσθε και οι δύο μαζί στο σπίτι και να συντελέση στη χαλάρωσι της εντάσεως, δίδοντας εφαρμόσιμες υποδείξεις για τη βελτίωσι των σχέσεών σας.
14 Συχνά ο άπιστος σύντροφος εμποδίζεται από αποθαρρυντικά λόγια εναντίον των Μαρτύρων του Ιεχωβά εκ μέρους συναδέλφων ή συγγενών του—στα ζητήματα της ουδετερότητος, του αίματος, των «εορτών» ή της λατρείας εικόνων. Μ’ ένα κατανοητό τρόπο, ένας πρεσβύτερος μπορεί να εξηγήση πώς το κάθε τι συνδέεται με το κύριο θετικό θέμα της Βασιλείας, που φέρνει διαρκή ευτυχία και ειρήνη, και ‘χορταίνει την επιθυμίαν παντός ζώντος.’—Ψαλμ. 145:9-16.
15 Μήπως είχατε καμμιά προσωπική παρεξήγησι με κάποιον που σας προξένησε βαθειά θλίψι, ώστε να είναι δύσκολη η συμφιλίωσις; Ίσως να είχατε κάποιο πρόβλημα προσπαθώντας να εφαρμόσετε την καλή συμβουλή της επιστολής προς Εφεσίους 4:26, 32. Αν μιλήσετε σ’ έναν πρεσβύτερο γι’ αυτό, αυτός μπορεί να είναι σε θέσι να σας βοηθήση να παραβλέψετε αυτή την προσβολή που σας έγινε. Αν είναι σκόπιμο, αυτός μπορεί να διευθετήση να συνομιλήση και με τους δύο σας και να σας βοηθήση να βρήτε μια λύσι εφαρμόζοντας τις Γραφικές αρχές.—Ψαλμ. 119:97· 133:1.
16. Πώς μπορούν οι πρεσβύτεροι να υποβοηθήσουν συνεσταλμένα άτομα;
16 Μήπως είσθε πολύ συνεσταλμένος, κι έχετε πρόβλημα στο να συνομιλήτε με τους άλλους και ν’ απολαμβάνετε τη συντροφιά τους; Αν ρωτήσετε έναν πρεσβύτερο, αυτός μπορεί να είναι σε θέσι να σας βοηθήση ν’ αναλάβετε περισσότερη πρωτοβουλία στο να ομιλήτε στους άλλους. Ίσως και να μπορή να σας δείξη πώς θα βρήτε πραγματική χαρά στις συναναστροφές σας, στις συναθροίσεις καθώς και σε άλλες ώρες. «Καρδία ευφραινομένη ιλαρύνει το πρόσωπον,» και καθώς το πρόσωπο σας λαμπρύνεται θα δοκιμάζετε ολοένα περισσότερη χαρά από τη φιλία που εκδηλώνεται μεταξύ του λαού του Ιεχωβά. (Παροιμ. 15:13) Πρεσβύτεροι, μπορείτε εσείς ν’ αναλάβετε την πρωτοβουλία να βοηθήσετε τα συνεσταλμένα άτομα να γίνουν πιο εκδηλωτικά.—Ιωάν. 13:34, 35· Φιλιπ. 2:4.
ΥΠΟΒΟΗΘΗΣΙΣ ΟΛΩΝ ΣΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΟΥ ΑΓΡΟΥ
17. Με τι τρόπους μπορούν οι πρεσβύτεροι να υποβοηθήσουν στην ‘τελειοποίησι’ όσον αφορά τα προβλήματα που παρουσιάζονται στο ευαγγελιστικό έργο;
17 Σύμφωνα με το εδάφιο Εφεσίους 4:8, 11, οι «ευαγγελισταί» περιλαμβάνονται μεταξύ των χαρισμάτων του Χριστού στους ανθρώπους. Πραγματικά, οι πρεσβύτεροι, με την ιδιότητά των ως ευαγγελιστών, έχουν το προνόμιο όχι μόνο να δίνουν ένα παράδειγμα ζήλου στη διακήρυξι της Βασιλείας, αλλά και να υποβοηθούν τους αδελφούς και τις αδελφές των ν’ αναπτύξουν ικανότητες σ’ αυτή την υπηρεσία. Ήδη, μερικοί, μπορεί να είναι ζηλωταί στη διάθεσι περιοδικών και βιβλίων από θύρα σε θύρα. Άλλοι μπορεί να έχουν την ικανότητα να κάνουν επανεπισκέψεις σε ενδιαφερόμενα άτομα και ν’ αρχίζουν νέες συμμελέτες. Άλλοι μπορεί να υπερέχουν σε διδασκαλία στις Γραφικές μελέτες και στο να κατευθύνουν τους νεοσυνταυτισμένους στις συναθροίσεις. Οι πρεσβύτεροι μπορούν να βοηθήσουν τους διαγγελείς της Βασιλείας να εκπαιδευθούν ώστε ν’ αυξήσουν τη δραστηριότητά τους και να γίνουν αποδοτικοί σε άλλους τομείς. Μπορούν να υποβοηθήσουν μέλη του ποιμνίου να καταπολεμήσουν την αποθάρρυνσι που οφείλεται σε δυσχέρειες των τομέων, ή όταν δύσκολα προβλήματα της ζωής παρεμποδίζουν την υπηρεσία των.—Ησ. 32:1, 2.
18. Ποια στάσι και πεποίθησι πρέπει να ενθαρρύνουν οι πρεσβύτεροι;
18 Οι πρεσβύτεροι μπορούν να δώσουν πρακτική εκπαίδευσι στην προετοιμασία για το έργο του αγρού, προετοιμάζοντας ίσως και Γραφικές ομιλίες μαζί με τους νεοσυνταυτισμένους. Μπορούν να προωθήσουν μια υγιαίνουσα στάσι απέναντι στην υπηρεσία του Ιεχωβά. Η διάθεσις πολλών εντύπων στον αγρό δεν είναι πάντοτε ένδειξις επιτυχίας, διότι είναι επίσης επιθυμητό να γίνη έναρξις Γραφικών μελετών και καλή διδασκαλία με σκοπό να γίνουν τα άτομα μαθηταί. (Ματθ. 28:19) Οι πρεσβύτεροι μπορούν να ενθαρρύνουν όλους να συνεχίζουν επιμελώς να κηρύττουν τα αγαθά νέα και να επαγρυπνούν λόγω της μεγάλης επειγούσης ανάγκης των καιρών. (Μάρκ. 13:10, 32-37) Καθώς οι πρεσβύτεροι και όλοι οι άλλοι του ποιμνίου εργάζονται σκληρά στην υπηρεσία του αγρού, μπορούμε να έχωμε πεποίθησι στην κατεύθυνσι των αγγέλων και στην ευλογία του Ιεχωβά για την επισυναγωγή εκείνων που ανήκουν σ’ αυτόν.—2 Τιμ. 2:19· Ματθ. 25:31-33· Μάρκ. 4:3-8.
19. Πώς μπορούν οι πρεσβύτεροι να ενθαρρύνουν τους μελλοντικούς και τους παρόντας σκαπανείς;
19 Επιθυμείτε να επεκτείνετε τα προνόμιά σας, να γίνετε ίσως ένας ολοχρόνιος «σκαπανεύς,» διαγγελεύς των αγαθών νέων ή ένας «βοηθητικός σκαπανεύς»; Εδώ πάλι ένας πρεσβύτερος μπορεί να σας βοηθήση με πρακτικές υποδείξεις. Αυτός, από πείρα, γνωρίζει συνήθως τις προσαρμογές που πρέπει να γίνουν, τα προβλήματα που πρέπει ν’ αντιμετωπισθούν και το είδος του προγράμματος που πρέπει να διευθετηθή. Οι πρεσβύτεροι μπορούν να σας βοηθήσουν να κάμετε διευθετήσεις για το έργο μαζί με άλλους ολοχρονίους διαγγελείς της Βασιλείας. Η υπηρεσία σας μ’ αυτούς μπορεί να σας εποικοδομήση και όλοι μαζί μπορείτε να χαίρεσθε καθώς έχετε καλή επιτυχία.—1 Τιμ. 4:15.
ΟΤΑΝ ΕΧΕΤΕ ΓΡΑΦΙΚΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ
20. Πόσο εξυπηρετικοί μπορούν να είναι οι πρεσβύτεροι στην ανεύρεσι απαντήσεων σε Γραφικές ερωτήσεις;
20 Μήπως δυσκολεύεσθε να βρήτε τις απαντήσεις σε Γραφικά ερωτήματα; Οι πρεσβύτεροι μπορούν να είναι σε θέσι να σας δείξουν πώς να κάμετε αποτελεσματική χρήσι των Ευρετηρίων της Σκοπιάς. Ή, αν τα ευρετήρια (Ίντεξ) δεν υπάρχουν στη δική σας γλώσσα, οι πρεσβύτεροι μπορούν να σας υποδείξουν άλλους πρακτικούς τρόπους για να βρίσκετε τις απαντήσεις. Σε πολλές περιπτώσεις, ένας πρεσβύτερος μπορεί να είναι σε θέσι να σας κατευθύνη αμέσως στο Γραφικό εδάφιο που ζητείτε. Αν ζητήσετε πρώτα την υποβοήθησι ενός πρεσβυτέρου, σπάνια θα βρεθήτε στην ανάγκη να γράψετε στην Εταιρία Σκοπιά για να λάβετε μια απάντησι.—Ιωάν. 5:39· Πράξ. 17:11.
21, 22. (α) Ποια ερωτήματα είναι καλύτερο να μη μας απασχολούν; (β) Δώστε παραδείγματα ερωτήσεων που θα μπορούσαν να παράσχουν μια βάσι για αύξησι της πίστεως.
21 Εν τούτοις, υπάρχουν και μερικές ερωτήσεις που είναι καλύτερο να μην απασχολούν τη διάνοιά μας. Οι θεωριολογικές έρευνες απλώς «προξενούσι φιλονεικίας μάλλον παρά την εις την πίστιν οικοδομήν του Θεού.» (1 Τιμ. 1:4) Αν προσπαθούμε ν’ αυξήσωμε την πίστι μας, σε τι θα μας βοηθήση το να παρουσιάζωμε στους πρεσβυτέρους ή στην Εταιρία προβλήματα όπως αυτά: Τι θα γινόταν αν ο Αδάμ έτρωγε από το δένδρον της ζωής προτού εκδιωχθή από την Εδέμ; Τι θα έκαμε ο Ιεχωβά αν ο Ιησούς δεν απεδεικνύετο πιστός ενόσω ήταν στη γη; Θα χρησιμοποιηθή κανένα είδος χρημάτων στη Νέα Τάξι, και, Θα υπάρχουν άραγε μηχανήματα, αυτοκίνητα, τηλεόρασις και ηλεκτρονικοί υπολογισταί; Θα έπεφτε ο υδάτινος δακτύλιος γύρω από τη γη αν ο Αδάμ δεν αμάρτανε; Με πόση ταχύτητα ταξιδεύουν οι άγγελοι και σε πόσον καιρό ένα πνευματικό πλάσμα διανύει την απόστασι από τον ουρανό ως τη γη;
22 Αντιθέτως, εκείνοι που εκζητούν ταπεινά την αλήθεια θα θέτουν ερωτήσεις όπως εκείνες που υπέβαλαν στον Ιησού οι ειλικρινείς εκζητηταί της αληθείας.—Ματθ. 9:14· 13:10· Μάρκ. 9:11· 10:9, 10· Ιωάν. 3:4· 16:17, 18· Πράξ. 1:6.
ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΝΕΣΘΕ ΣΤΙΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΤΩΝ ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΩΝ
23. (α) Τι υποκινεί τους πρεσβυτέρους να φροντίζουν για τα ποίμνιο; (β) Πώς μπορούν οι πρεσβύτεροι να ‘τελειοποιήσουν’ μερικούς με ‘πνεύμα πραότητος’;
23 Οι πρεσβύτεροι πρέπει να ενδιαφέρωνται πολύ να υποβοηθούν όλους να φθάσουν στο στόχο της αιωνίου ζωής. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να υπεισέρχωνται σε κάθε ιδιωτική όψι της ζωής των ανθρώπων. Αλλά μπορεί να υπάρχουν και περιπτώσεις όπου οι πρεσβύτεροι κρίνουν αναγκαίο να μιλήσουν σε ωρισμένους για τη διαγωγή τους. Αν παρατηρήσουν ότι κάποιος μέσα στην εκκλησία κάνει πράγματα που μπορεί να θέσουν σε κίνδυνο την πνευματικότητά του ή τελικά να καταλήξουν σε απομάκρυνσί του από την αλήθεια, τότε αποτελεί υποχρέωσί των να τον προειδοποιήσουν. Έτσι, μπορούν να τον βοηθήσουν να σταματήση την εσφαλμένη πορεία του ‘εν τη γενέσει της’ όπως λέμε, προτού φθάση στο σημείο τής μη επανόδου και πέση σε σοβαρό αμάρτημα. «Αδελφοί, και εάν άνθρωπος απερισκέπτως πέση εις κανέν αμάρτημα, σεις οι πνευματικοί διορθόνετε τον τοιούτον με πνεύμα πραότητος, προσέχων εις σεαυτόν, μη και συ πειρασθής.» (Γαλ. 6:1) Μπορούν να δοθούν συμβουλές και υποδείξεις με «πνεύμα πραότητος,» και είναι φρόνιμο ν’ ακολουθηθούν.
24. (α) Γιατί οι πρεσβύτεροι δαπανώνται χάριν των προβάτων; (β) Αλλά ποια αμαρτήματα πρέπει ν’ αναφέρουν στη δικαστική επιτροπή;
24 Ένας πρεσβύτερος μπορεί έτσι να προσφέρη ανεκτίμητη υπηρεσία, εφιστώντας την προσοχή του ατόμου σε μια τάσι που πιθανόν έχει και σε μικρά ακόμη πράγματα, τα οποία θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε σοβαρά προβλήματα. «Αδελφοί, εάν τις μεταξύ σας αποπλανηθή από της αληθείας, και επιστρέψη τις αυτόν, ας εξεύρη ότι ο επιστρέψας αμαρτωλόν από της πλάνης της οδού αυτού θέλει σώσει ψυχήν εκ θανάτου και θέλει καλύψει πλήθος αμαρτιών.» (Ιακ. 5:19, 20) Οι υποποιμένες του Χριστού κατανοούν καλά ότι ‘δεν είναι θέλημα έμπροσθεν του Πατρός των του εν τοις ουρανοίς ν’ απωλεσθή είς των μικρών τούτων,’ και ότι «θέλει είσθαι χαρά εν τω ουρανώ δια ένα αμαρτωλόν μετανοούντα.» (Ματθ. 18:14· Λουκ. 15:7) Αυτοί οι πρεσβύτεροι, λοιπόν, δαπανώνται χάριν των προβάτων. Αλλά τις περιπτώσεις βαρέων αμαρτημάτων τις αναφέρουν στη δικαστική επιτροπή της εκκλησίας.
25. Τι υποβοήθησι μπορεί να δώση ένας πρεσβύτερος για την εκπαίδευσι ενός ατάκτου τέκνου;
25 Ο νεαρός γιος μιας Χριστιανής μητέρας, συζύγου ενός απίστου, μπορεί να θορυβή μέσα στην Αίθουσα Βασιλείας. Ένας πρεσβύτερος, με καλωσύνη και λεπτότητα μπορεί να μιλήση στη μητέρα, προσφερόμενος να την βοηθήση στο πρόβλημά της. Αν αυτή δεχθή τη συμβουλή του, ο πρεσβύτερος μπορεί να της υποδείξη πρακτικούς τρόπους για να διαπαιδαγωγήση το παιδί της στο σπίτι, έτσι ώστε το παιδί να βοηθηθή να καλλιεργήση καλούς τρόπους, σεβασμό στους άλλους, και προπαντός την ιδιότητα της αγάπης. Μια τακτική συμμελέτη με τα τέκνα μπορεί να βοηθήση το δύστροπο τέκνο να λάβη στοργική υποβοήθησι. Η εκπαίδευσις που γίνεται στο σπίτι μπορεί να γίνη γρήγορα φανερή μέσω καλής διαγωγής στις συναθροίσεις της Αιθούσης Βασιλείας.—Παροιμ. 22:15· 23:13, 14· Δευτ. 11:18, 19.
26. Τι θα προκύψη από την ταπεινή ανταπόκρισί μας στις συμβουλές των πρεσβυτέρων ως προς την αμφίεσι την κόμμωσι, κλπ;
26 Κατά καιρούς οι πρεσβύτεροι μπορούν να επιστήσουν την προσοχή των αδελφών σε τύπους αμφιέσεως ή κομμώσεως που εισάγουν μια ατμόσφαιρα κοσμικότητος μέσα στην εκκλησία ή που μπορεί να δώσουν κακή εντύπωσι στους έξω. (1 Τιμ. 2:9, 10· Ρωμ. 12:2) Μπορεί να είναι τόσο δύσκολο γι’ αυτούς να δώσουν αυτή τη συμβουλή, όσο είναι και για μερικούς που έχουν ανεξάρτητο πνεύμα να τη δεχθούν. Αλλά τι είναι εκείνο που συμβάλλει στην αρμονία, στην ενότητα και στην ειρήνη της εκκλησίας; Βέβαια, είναι το ν’ ακολουθούμε ταπεινά τη συμβουλή των πρεσβυτέρων, που έχουν στην καρδιά τους την πνευματική μας ευημερία. Και μη λησμονήτε ότι «η αμοιβή της ταπεινώσεως και του φόβου του Ιεχωβά είναι πλούτος και δόξα και ζωή.»—Παροιμ. 22:4· 1 Ιωάν. 2:15-17.
27. Πώς μπορούν οι πρεσβύτεροι να παρέχουν ανεκτίμητη υπηρεσία ενθαρρύνοντας τους άλλους αδελφούς της εκκλησίας;
27 Οι πρεσβύτεροι πρέπει με θέρμη να ενθαρρύνουν τους άλλους αδελφούς να επιδιώκουν πρόσθετα προνόμια στην εκκλησία. «Εάν τις ορέγηται επισκοπήν, καλόν έργον επιθυμεί.» (1 Τιμ. 3:1) Όλοι έχουν ικανότητες που μπορούν ν’ αναπτυχθούν με τη βοήθεια του πνεύματος του Ιεχωβά, και όλοι οι αφιερωμένοι αδελφοί πρέπει να είναι πρόθυμοι να γίνουν όσο το δυνατόν πιο χρήσιμοι στη Χριστιανική εκκλησία. Οι πρεσβύτεροι μπορούν να διεγείρουν αυτή τη θετική στάσι στους άλλους, εκπαιδεύοντάς τους να δέχωνται και να εκπληρώνουν ευθύνες.—Ματθ. 6:33· Φιλιπ. 3:13.
28. Τι πνευματικά οφέλη μπορούν να προκύψουν από την ενθάρρυνσι που δίνουν οι πρεσβύτεροι για πρόοδο μέσω της θεοκρατικής Σχολής;
28 Όλοι από το ποίμνιο του Θεού—νέοι και ηλικιωμένοι, αδελφοί και αδελφές—θα εκτιμήσουν τη στοργική ποίμανσι. Μια Χριστιανή γυναίκα, παραδείγματος χάριν, μπορεί να διστάζη να εγγραφή στη Θεοκρατική Σχολή. Αλλά μια στοργική, συνετή ενθάρρυνσι από έναν πρεσβύτερο μπορεί να της δώση θάρρος να συμμετάσχη σ’ αυτό το προνόμιο. Οι ενθαρρυντικές συμβουλές από τον πρεσβύτερο της Σχολής μπορούν να βοηθήσουν πολλούς να γίνουν πιο ικανοί εργάται στον αγρό. Μια πρόθυμη ανταπόκρισις στις συμβουλές και στην ενθάρρυνσι από τους πρεσβυτέρους, μπορεί να καταλήξη σε πλούσια πνευματικά οφέλη.
«ΑΥΞΗΣΑΤΕ ΚΑΤΑ ΠΑΝΤΑ»
29. Ποιος πρέπει να είναι ο σκοπός των πρεσβυτέρων και όλων των άλλων μέσα στην εκκλησία;
29 Για ποιο πράγμα ενδιαφέρονται ζωηρά οι πρεσβύτεροι; Θέλουν να φροντίζουν ώστε όλοι μέσα στην εκκλησία να εξακολουθούν ν’ αυξάνουν, για να γίνουν πιο Χριστοειδή άτομα στην υπηρεσία και στον τρόπο της ζωής των. Όλοι, είτε λίγους μήνες είναι συνταυτισμένοι, είτε πολλά χρόνια, πρέπει να έχουν την πνευματική πρόοδο ως σκοπό τους. Η οργάνωσις του Θεού βρίσκεται σε κίνησι. Ποτέ δεν χαλαρώνει. Γιατί λοιπόν εμείς να χαλαρώνουμε;
30. Γιατί πρέπει όλοι ν’ ανταποκρίνωνται πρόθυμα στην ποίμανσι των πρεσβυτέρων;
30 Ζωές—ψυχές—περιλαμβάνονται. Γι’ αυτό και οι πρεσβύτεροι ενδιαφέρονται έντονα για κάθε άτομο μέσα στην εκκλησία. Όλοι λοιπόν πρέπει να δώσουν επιμελή προσοχή στο εδάφιο Εβραίους 13:17: «Πείθεσθε εις τους προεστώτας σας και υπακούετε· διότι αυτοί αγρυπνούσιν υπέρ των ψυχών σας, ως μέλλοντες ν’ αποδώσωσι λόγον δια να κάμνωσι τούτο μετά χαράς και μη στενάζοντες· διότι τούτο δεν σας ωφελεί.» Αυτοί δίνουν το παράδειγμα με το ζήλο τους στην υπηρεσία του Θεού και με τη στοργική τους ποίμανσι. Η επαγρύπνησίς των για τις ψυχές σας, δεν αποτελεί εισχώρησι σε ιδιωτικές υποθέσεις, αλλά μάλλον αγρυπνία για την πνευματική σας ευημερία, για την οποία έχουν ένα ζωηρό, αδελφικό ενδιαφέρον. Αποτελεί πραγματική χαρά για τους ποιμένας όταν το ποίμνιο ανταποκρίνεται στη στοργική τους επισκόπησι. Αληθινά, προτρεπόμεθα ‘να μιμηθούμε την πίστι τους.’—Εβρ. 13:7.
31. Ποια στάσι πρέπει να λάβη λοιπόν η εκκλησία, απέναντι των πρεσβυτέρων;
31 Αυτά τα «χαρίσματα εν ανθρώποις,» δηλαδή οι πρεσβύτεροι ως ‘ευαγγελισταί, ποιμένες και διδάσκαλοι’ στην εκκλησία, αποτελούν μια επίκαιρη προμήθεια από τον Ιεχωβά δια του Ιησού Χριστού. Αναγνωρίζοντάς τους σαν μια τέτοια προμήθεια, ας αποβλέπωμε στο ένθερμο παράδειγμά τους, και ας μη διστάζωμε να τους πλησιάζωμε με τα προβλήματα και τις απορίες μας. Αυτοί είναι πραγματικά εκείνοι που μας βοηθούν με αγάπη, «να αυξήσωμεν εις αυτόν κατά πάντα, όστις είναι η κεφαλή, ο Χριστός.»—Εφεσ. 4:7, 8, 11,15.
[Εικόνα στη σελίδα 595]
Η ανάληψις ηγεσίας στην υπηρεσία του αγρού, και η συνεργασία με τους άλλους αποτελούν ένα ουσιώδες μέρος του έργου των πρεσβυτέρων