Μη Παύετε να «Πράττετε την Αλήθειαν»

«Εάν είπωμεν ότι κοινωνίαν έχομεν μετ’ αυτού, και περιπατώμεν εν τω σκότει, ψευδόμεθα και δεν πράττομεν την αλήθειαν.»—1 Ιωάν. 1:6.

 1. (α) Πόσο ουσιώδες είναι το φως; (β) Ποιο φως έχει μεγαλύτερη σπουδαιότητα και πώς πρέπει να αισθανώμεθα σχετικά με αυτό;

«Ο ΘΕΟΣ είναι φως, και σκοτία εν αυτώ δεν υπάρχει ουδεμία.» (1 Ιωάν. 1:5) Η βαθειά αυτή αλήθεια πρέπει ν’ αποτελή έμπνευσι σε όλους όσοι επιζητούν να ‘πράττουν’ την αλήθεια και να ζουν με δίκαιες αρχές. Αν ένα άτομο είναι σε αρμονία με τον Θεό, περιπατεί στο φως. Και πόσο πολύτιμο είναι το φως! Πραγματικά, αν δεν υπήρχε φως από τον ήλιο στους ουρανούς, δεν θα υπήρχε ζωή στη γη. Ο καθένας μας μπορεί να εκτιμήση την αξία του φωτός όταν βρεθούμε ξαφνικά σ’ ένα τόπο εντελώς σκοτεινό. Η πρώτη αντίδρασις θα είναι να ζητήσωμε ν’ ανάψουν ένα φως. Επομένως όταν κατανοήση κανείς το γεγονός ότι ο Θεός είναι φως, πρέπει ν’ αποτελή επιθυμία του να είναι συνδεδεμένος ή σε αρμονία με τον Θεό, την Πηγή κάθε αληθινού φωτός.

 2. Ποια σοβαρή έλλειψις φωτός, για την οποία ομιλεί ο Ησαΐας, υπάρχει σήμερα;

² Ο κόσμος, όμως, σήμερα είναι γεμάτος από ανθρώπους που δεν γνωρίζουν τον Θεό και, στις περισσότερες περιπτώσεις, δεν επιθυμούν να τον γνωρίσουν. Είναι όπως έγραψε ο Ησαΐας πριν από αιώνες κάτω από θεία έμπνευσι: «Διότι ιδού, σκότος θέλει σκεπάσει την γην, και ζόφος τα έθνη.» (Ησ. 60:2) Δεν πρόκειται για σκοτάδι που προέρχεται από έλλειψι φωτισμού από τον ήλιο που λάμπει σε όλη τη γη. Πρόκειται για ένα πολύ πιο σοβαρό σκοτάδι, ένα σκοτάδι που προέρχεται από την έλλειψι πνευματικού φωτός από τον Ιεχωβά Θεό, τον Πατέρα των ουρανίων φώτων.

 3. (α) Ποιος είναι ο πρωτουργός αυτού του σκότους, και πώς το εδάφιο Εφεσίους 6:12 περιγράφει τους συντρόφους του; (β) Τι σκοπό έχει υπ’ όψιν ο πρωτουργός του διανοητικού σκότους, και ποιους μπόρεσε να τύφλωση, όπως λέγει ο απόστολος Παύλος;

³ Ο πρωτουργός αυτού του σκότους είναι ο μεγαλύτερος εχθρός του Θεού του φωτός, ο Σατανάς ή Διάβολος και οι δαιμονικοί του σύντροφοι. Αυτοί χαρακτηρίζονται στην επιστολή προς Εφεσίους 6:12 ως ‘οι κοσμοκράτορες του σκότους, . . . τα πνεύματα της πονηρίας εν τοις επουρανίοις.’ Αποτελεί σκοπό του Σατανά και των δαιμόνων του να τηρήσουν την ανθρωπότητα στο σκότος, αποξενωμένη από το φως του Ιεχωβά Θεού. Σε μεγάλο βαθμό φαίνεται ότι το επέτυχαν αυτό. Ο απόστολος Παύλος, κάτω από έμπνευσι του αγίου πνεύματος, εκάλεσε τον Διάβολο ‘θεόν του κόσμου τούτου,’ ο οποίος «ετύφλωσε τον νουν» των απίστων «δια να μη επιλάμψη εις αυτούς ο φωτισμός του ευαγγελίου της δόξης του Χριστού, όστις είναι εικών του Θεού.» Αυτή η τύφλωσις της διανοίας φέρνει πνευματικό σκοτάδι.—2 Κορ. 4:4.

 4. Τι αποδείξεις υπάρχει ότι το φως που προέρχεται από τον Θεό και τον Υιόν του εφώτισε πολλούς μεταξύ των ανθρώπων σε όλη την ανθρώπινη ιστορία;

⁴ Παρά το γεγονός ότι οι άνθρωποι ζουν σ’ ένα τέτοιο κόσμο, αυτό δεν σημαίνει ότι το φως του Θεού και του Υιού του, που είναι «εικών του Θεού» και επομένως είναι επίσης φως, δεν φθάνει σε μερικούς ανθρώπους απαλλάσσοντάς τους έτσι από το σκοτάδι. (Ιωάν. 8:12) Ο Θεός του φωτός και ο Υιός του προμήθευσαν το φως της αληθείας σε τέτοιο βαθμό ώστε σε όλη την ιστορία της ανθρωπότητος υπήρξαν μερικά άτομα που βάδισαν στο φως και είχαν την εύνοια και την ευλογία του Δημιουργού. Το ενδέκατο κεφάλαιο της προς Εβραίους επιστολής αναφέρει μερικά απ’ αυτά τα άτομα των προχριστιανικών χρονών. Οι Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές αφηγούνται την ιστορία των πρώτων ημερών της Χριστιανοσύνης και μας φέρνουν ως τις τελευταίες ημέρες του πρώτου αιώνος, μιλώντας για τον Χριστό Ιησού και τους ακολούθους του, οι οποίοι περπάτησαν στο φως. Και μολονότι έχομε μικρή μόνο πραγματική γραπτή ιστόρησι για να προσδιορίσουμε τους οπαδούς του φωτός στους αιώνες που πέρασαν μετά τον θάνατο των αποστόλων και των πρώτων μαθητών του Χριστού ως τους συγχρόνους καιρούς, εν τούτοις, μας παρέχεται διαβεβαίωσις από την παραβολή του Ιησού Χριστού για τον σίτο και τα ζιζάνια ότι σε όλον αυτόν τον καιρό θα υπήρχαν αυτοί που θα περπατούσαν στο φως του Θεού, ακολουθώντας τον Λόγο του, το Βιβλίο του φωτός. (Ματθ. 13:24-30, 36-43) Στους συγχρόνους καιρούς, καθώς η εκπλήρωσις της παραβολής του σίτου και των ζιζανίων πλησιάζει στο αποκορύφωμα της, οι «υιοί της βασιλείας» δοξάζονται στην εγκαθιδρυμένη Βασιλεία, κι ένα υπόλοιπο που είναι ακόμη στη γη λάμπει «ως ο ήλιος,» εκπέμποντας πνευματική διαφώτισι για να συναχθούν και άλλοι στο πλευρό του Θεού του φωτός για μελλοντική διαφύλαξι.

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΟΛΟ ΝΑ ΒΑΔΙΣΩΜΕ ΣΤΟ ΦΩΣ

 5. Ποια τακτική εχρησιμοποίησαν ο Σατανάς και οι δαίμονες του για ν’ απομακρύνουν τους ανθρώπους από το φως του Λόγου του Θεού;

⁵ Ο αγών για να κρατηθούν οι άνθρωποι μακρυά από το φως του Λόγου του Θεού και να εμποδισθούν από το να περπατούν στο φως του Θεού είναι ένας εντατικός πόλεμος που ασκείται από τις δυνάμεις του σκότους, τον Σατανά, τους δαίμονάς του και την ορατή επίγεια οργάνωσί του. (1 Ιωάν. 5:19) Για κείνους που έρχονται σε επαφή με το φως τίθεται συχνά στο δρόμο τους κάθε δυνατό εμπόδιο για να τους κάμη να προσκόψουν και να συνεχίσουν έτσι μέσα στο σκότος. Μπορεί να είναι η πίεσις από συγγενείς που καταπολεμούν το φως της αληθείας. Μπορεί να είναι οι αμφιβολίες για την αληθινότητα του Λόγου του Θεού, επειδή κάποιος μπορεί να ήταν τυφλός επί πολύν καιρό από τις ψευδείς διδασκαλίες των θρησκευτικών δυνάμεων του σκότους. Μπορεί να είναι η πίεσις από συντρόφους που έχει κανείς, ή από τις αμαρτωλές τάσεις που μπορεί να έχη και οι οποίες τον δυσκολεύουν να ζη σύμφωνα με τις θείες απαιτήσεις που επιβάλλονται στα τέκνα του φωτός.

 6. (α) Τι μπορεί να συμβή σ’ ένα άτομο ακόμη και μετά την απελευθέρωσί του από τη δουλεία του σκότους; (β) Ποια ερωτήματα θα κάμωμε καλά να εξετάσωμε;

⁶ Ακόμη και αφού ένα άτομο ελευθερωθή από την εξουσία των δυνάμεων του σκότους και έλθη στο φως, αντιμετωπίζει συνεχή βομβαρδισμό απ’ αυτό το σύστημα πραγμάτων. Μπορεί, λοιπόν, να είναι δύσκολο κατά καιρούς για μερικά άτομα να ‘πράττουν την αλήθεια,’ αλλά πρέπει να αγρυπνούν για να μη επιστρέψουν στον προηγούμενον τρόπο ζωής. Ο απόστολος Ιωάννης έγραψε: «Εάν είπωμεν ότι κοινωνίαν έχομεν μετ’ αυτού, και περιπατώμεν εν τω σκότει, ψευδόμεθα και δεν πράττομεν την αλήθειαν.» (1 Ιωάν. 1:6) Είναι αλήθεια ότι όλοι μας υστερούμε κατά καιρούς, αλλά ποια είναι τα πράγματα που πράττομε; Μήπως μερικοί από μας περπατούμε στο σκότος μάλλον παρά στο φως, μολονότι ισχυριζόμεθα ότι έχομε εξέλθει από το σκοτάδι αυτού του κόσμου και μπήκαμε στο φως; Πράττομε πραγματικά την αλήθεια, ή μήπως το πρότυπο της ζωής μας δείχνει ότι είμεθα επιφυλακτικοί, απατούμε τον εαυτό μας και ψευδόμεθα στον εαυτόν μας;—1 Ιωάν. 1:8-2:2.

 7. Ποια αυτοεξέτασις είναι ζωτική, και πάνω σε ποια βάσι πρέπει να γίνη;

⁷ Η αυτοεξέτασις είναι ζωτική σ’ αυτό το ζήτημα, με το να χρησιμοποιή τον Λόγον του Θεού ως οδηγό σε ό,τι πρέπει να κάνη ένα άτομο αν ‘πράττη’ την αλήθεια και αν περιπατή στο φως. Αυτή η αυτοεξέτασις εισέρχεται σε μερικούς ζωτικούς τομείς για τους οποίους ο καθένας μας πρέπει να ενδιαφέρεται. Πρέπει να κάνωμε αυτή την αυτοεξέτασι, έχοντας υπ’ όψιν τα λόγια του αποστόλου Παύλου στην εκκλησία των Κορινθίων: «Διότι δεν τολμώμεν να συναριθμήσωμεν ή να συγκρίνωμεν εαυτούς προς τινάς εκ των συνιστώντων εαυτούς· αλλ’ αυτοί καθ’ εαυτούς μετρούντες εαυτούς και προς εαυτούς συγκρίνοντες εαυτούς, ανοηταίνουσι.» (2 Κορ. 10:12) Η αυτοεξέτασίς μας πρέπει να γίνη με βάσι το Βιβλίο του φωτός, τον Λόγο του Θεού. Ο Παύλος περαιτέρω είπε: «Διότι εάν τις νομίζη ότι είναι τι, ενώ είναι μηδέν, εαυτόν εξαπατά. Αλλ’ έκαστος ας εξετάζη το εαυτού έργον, και τότε εις εαυτόν μόνον θέλει έχει το καύχημα και ουχί εις τον άλλον.» (Γαλ. 6:3, 4) Ο Λόγος του Θεού ας δείξη στον καθένα ατομικά τι απαιτεί ο Θεός απ’ εκείνους που λέγουν ότι «πράττουν την αλήθειαν.» Ας μη μετράμε τον εαυτό μας με κάποιον άλλο άνθρωπο, ή με ανθρώπινους κανόνες.

ΠΡΑΤΤΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΜΑΣ ΔΙΑΓΩΓΗ

 8. Στην επιστολή του προς Εφεσίους τι συνεβούλευσε ο απόστολος Παύλος ν’ αποφεύγωμε;

⁸ Ο απόστολος Παύλος έγραψε τα εξής στην εκκλησία της Εφέσου: «Τούτο λοιπόν λέγω και μαρτύρομαι διά του Κυρίου, να μη περιπατήτε πλέον, καθώς και τα λοιπά έθνη περιπατούσιν, εν τη ματαιότητι του νοός αυτών, εσκοτισμένοι την διάνοιαν, απηλλοτριωμένοι όντες από της ζωής του Θεού, διά την άγνοιαν την ούσαν εν αυτοίς, δια την πώρωσιν της καρδίας αυτών, οίτινες αναισθητούντες, παρέδωκαν εαυτούς εις την ασέλγειαν, διά να εργάζωνται πάσαν ακαθαρσίαν ακορέστως.»—Εφεσ. 4:17-19.

 9. Ποιοι κανόνες του κόσμου σήμερα δείχνουν ότι πολλές διάνοιες είναι στο σκοτάδι;

⁹ Οι κανόνες αυτού του κόσμου, η «κατά περιστάσεις ηθική» τους, προέρχονται από διάνοιες που είναι σε πνευματικό σκοτάδι, αποξενωμένες από τη ζωή που ανήκει στον Θεό. Ο κόσμος λέγει στην πραγματικότητα, «Κάμε ό,τι καταλαβαίνεις,» που σημαίνει ότι ο άνθρωπος είναι νομοθέτης του εαυτού του, χωρίς να δεσμεύεται από κανένα εξωτερικό κώδικα ή κανόνα που θα περιώριζε την ελευθερία του. Αυτός ο κανών επιτρέπει στον άνθρωπο να είναι αναίσθητος στην καρδιά του. «Όλα πάνε,» έχει γίνει συνήθης έκφρασις,

10, 11. Ποιοι περιλαμβάνονται μεταξύ εκείνων που είναι σε διανοητικό σκοτάδι, και γιατί;

¹⁰ Σ’ αυτούς που είναι στο διανοητικό σκοτάδι περιλαμβάνονται πολλοί θρησκευτικοί ηγέται του Χριστιανικού κόσμου οι οποίοι υποστηρίζουν αυτούς τους κοσμικούς κανόνες. Αντί να ενθαρρύνουν τους ανθρώπους να ‘πράττουν’ την αλήθεια, υποκύπτουν στις πιέσεις των εθνών και των ανθρώπων υψηλής θέσεως που συγχωρούν την κακή διαγωγή. Για την υποστήριξι αυτής της δηλώσεως, εξετάστε τι είπε ένας Διαμαρτυρόμενος ιερεύς κολλεγίου στις Ηνωμένες Πολιτείες περί μοιχείας: ‘Μια πλήρης ζωή μπορεί πολύ καλά να επιτευχθή όταν ένας άνδρας—και η σύζυγός του επίσης—είναι ελεύθεροι να επιδίδωνται σε εξώγαμες πράξεις [μοιχεία], όχι κρυφά, αλλά με τη γνώσι και συγκατάθεσι του ενός προς τον άλλον.’ Ένας κληρικός του Σαν Φρανσίσκο είπε τα εξής σ’ ένα εβδομαδιαίο περιοδικό της Επισκοπελιανής Εκκλησίας: «Δεν υπάρχει σεξουαλική πράξις η οποία να είναι καθ’ εαυτήν αμαρτωλή. . . . Πιστεύω επίσης ότι δύο άτομα του ιδίου φύλου μπορούν να εκδηλώνουν αγάπη και να εμβαθύνουν σ’ αυτή την αγάπη σε σεξουαλική ένωσι [ομοφυλοφιλία].»

¹¹ Αυτό το διανοητικό σκοτάδι επεκτείνεται και στον τομέα της ψυχαγωγίας. Και πραγματικά με πολλούς τρόπους εκείνοι που ασχολούνται με την «τέχνη» είναι αυτοί που καθορίζουν τον τρόπο ενεργείας, δηλαδή, θέτουν τα πρότυπα αυτής της γενεάς. Δεν είναι ασύνηθες να διαβάζωμε σε περιοδικά και εφημερίδες για άνδρες και γυναίκες που ζουν, αποκτούν τέκνα εξώγαμα, χωρίς να τους προσάπτεται κανένα στίγμα γι’ αυτή την πορνεία. Πραγματικά, όποιος διαμαρτυρηθή γι’ αυτό συχνά στιγματίζεται ως σεμνότυφος, αναχρονιστικός. Εκπομπές με συνεντεύξεις στο ραδιόφωνο και στην τηλεόρασι συχνά παρουσιάζουν αυτά τα άτομα αμφιβόλου ποιότητος ως το πιο ενδιαφέρον μέρος του προγράμματος. Θέλουν να κάμουν τη ζωή τους ένα ανοιχτό βιβλίο για να το βλέπουν και να το διαβάζουν όλοι, σαν να προσπαθούν με κάθε δυνατό μέσον να συγκλονίσουν την δημοσία αιδώ. Δεν ξέρουν ότι ο συγκλονισμός θα τους έλθη στο μέλλον καθώς θα θερίζουν ό,τι έσπειραν εξαιτίας της έκλυτης διαγωγής τους.

12. Ποια περιγραφή γίνεται στην επιστολή προς Ρωμαίους 1:24-27 για κείνους που είναι σε διανοητικό σκοτάδι;

¹² Ο απόστολος Παύλος περιέγραψε καλά αυτόν τον τύπο των ατόμων στην επιστολή του προς Ρωμαίους, οι οποίοι ζούσαν κάτω από παρόμοιες συνθήκες πριν από χίλια ενιακόσια χρόνια. Είπε: «Δια τούτο και παρέδωκεν αυτούς ο Θεός διά των επιθυμιών των καρδιών αυτών εις ακαθαρσίαν, ώστε να ατιμάζονται τα σώματα αυτών μεταξύ αυτών. Οίτινες μετήλλαξαν την αλήθειαν του Θεού εις το ψεύδος, και εσεβάσθησαν και ελάτρευσαν την κτίσιν μάλλον παρά τον κτίσαντα, όστις είναι ευλογητός εις τους αιώνας . . . Δια τούτο παρέδωκεν αυτούς ο Θεός εις πάθη ατιμίας, διότι και αι γυναίκες αυτών μετήλλαξαν την φυσικήν χρήσιν εις την παρά φύσιν ομοίως δε και οι άνδρες αφήσαντες την φυσικήν χρήσιν της γυναικός, εξεκαύθησαν εις την επιθυμίαν αυτών προς αλλήλους, πράττοντες την ασχημοσύνην άρσενες εις άρσενας, και απολαμβάνοντες εις εαυτούς την πρέπουσαν αντιμισθίαν της πλάνης αυτών.»—Ρωμ. 1:24-27.

13. Πώς περιγράφει ο Παύλος τη διάνοια και την καρδιά των αφρόνων κοσμικών;

¹³ Ο Παύλος στην επιστολή του προς Εφεσίους είπε ότι τα άτομα αυτού του είδους ήσαν «εσκοτισμένοι την διάνοιαν, . . . διά την πώρωσιν της καρδίας αυτών.» Πάλι, στην επιστολή του προς Ρωμαίους, ο Παύλος είπε ότι «εματαιώθησαν εν τοις διαλογισμοίς αυτών, και εσκοτίσθη η ασύνετος αυτών καρδία.» (Εφεσ. 4:18· Ρωμ. 1:21) Σημειώστε και στις δύο περιπτώσεις ότι τέτοια άτομα δεν έχουν σχέσι με το φως, αλλά με το σκότος, με έλλειψι φωτός και κατανοήσεως.

14. Δείξτε τα αποτελέσματα εκείνων που είναι στο σκοτάδι και «εματαιώθησαν εν τοις διαλογισμοίς αυτών,» σύμφωνα με τα εδάφια Ρωμαίους 1:28-32.

¹⁴ Ο Παύλος προχώρησε να δείξη τα περαιτέρω αποτελέσματα αυτής της ‘ματαιότητος των διαλογισμών’ λέγοντας: «Και καθώς απεδοκίμασαν το να έχωσιν επίγνωσιν του Θεού, παρέδωκεν αυτούς ο Θεός εις αδόκιμον νουν, ώστε να πράττωσι τα μη πρέποντα· πλήρεις όντες πάσης αδικίας, πορνείας, πονηρίας, πλεονεξίας, κακίας· γέμοντες φθόνου, φόνου, έριδος, δόλου, κακοηθείας· ψιθυρισταί, κατάλαλοι, μισόθεοι, υβρισταί, υπερήφανοι, αλαζόνες, εφευρεταί κακών, απειθείς εις τους γονείς, ασύνετοι, παραβάται συνθηκών, άσπλαγχνοι, αδιάλλακτοι, ανελεήμονες· οίτινες, ενώ γνωρίζουσι την δικαιοσύνην του Θεού, ότι οι πράτοντες τα τοιαύτα είναι άξιοι θανάτου, ουχί μόνον πράττουσιν αυτά, αλλά και συνευδοκούσιν εις τους πράττοντας.»—Ρωμ. 1:28-32.

15. Περιγράψτε το πρόβλημα εκείνων που θέλουν να περπατούν στο φως.

¹⁵ Αυτοί οι τύποι των ανθρώπων—και η γη αυτή είναι γεμάτη από τέτοιους ανθρώπους λόγω της επιρροής της ‘εξουσίας του σκότους’—δεν ‘πράττουν την αλήθειαν’ όπως λέγει ο απόστολος Ιωάννης, αλλά ‘πράττουν έργα άξια θανάτου.’ Το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν εκείνοι που θέλουν να περπατούν στο φως, που θέλουν να είναι σε αρμονία με την Πηγή του φωτός και τον Υιόν του, τον Κύριον Ιησούν Χριστόν, που θέλουν, με λίγα λόγια, να ‘πράττουν την αλήθειαν’ είναι πώς να διατηρούν την κατάλληλη διανοητική ισορροπία μέσα σ’ αυτό το σκότος που τους περιβάλλει και να μη παρασύρωνται μακρυά από την οδόν του φωτός. Τι απαιτείται, λοιπόν, από ένα άτομο για να τηρή την κατάλληλη διανοητική ισορροπία και να μη παρασύρεται;

16. (α) Εξηγήστε τι σημαίνει «να περιπατώμεν εν τω φωτί.» (β) Πώς αποφεύγομε τους εσφαλμένους συλλογισμούς και πράξεις και τίνων η ζωή αποτελεί ενθάρρυνσι προς αυτή την κατεύθυνσι;

¹⁶ Αν πρόκειται να ‘πράττωμε’ την αλήθεια πρέπει να «περιπατώμεν εν τω φωτί.» (1 Ιωάν. 1:7) Για να «περιπατώμεν εν τω φωτί» πρέπει με συνέπεια ν’ ακούμε προσεκτικά τις συμβουλές που μας δίδονται από τον Θεό του φωτός και να καλλιεργούμε την αγάπη για τις οδούς του. Αν το πράττωμε αυτό, τότε, όταν βλέπωμε αυτό το σύστημα πραγμάτων να επιδοκιμάζη κανόνες οι οποίοι κατακρίνονται από τον Θεό του φωτός, τον Ιεχωβά, δεν θα επιτρέψωμε στον εαυτό μας να αναπολούμε τη φαινομενική ικανοποίησι μιας τέτοιας πορείας. Δεν θα σκεπτώμεθα πόσο ωραία θα ήταν ν’ απολαύσωμε αυτές τις τέρψεις για μια μόνο στιγμή, πιστεύοντας ότι, κατά κάποιον τρόπο, οι κατώτεροι αυτοί κανόνες του κόσμου έχουν μερικά ελαφρυντικά σημεία. Δεν θα εξαπατηθούμε νομίζοντας ότι, τέλος πάντων, η σύντομη στιγμή της απολαύσεως θα μπορούσε να αξίζη την παράβασι των αρχών του φωτός. Μάλλον, θα επικαλούμεθα τον Θεό, ‘πράττοντας’ την αλήθεια, και θα ζητούμε ν’ ακολουθούμε τις ορθές αρχές. Ανατρέχοντας στην Αγία Γραφή βρίσκομε ν’ αναγράφεται, παραδείγματος χάριν, η ζωή του Μωυσέως, ενός δούλου του Ιεχωβά. Γι’ αυτόν αναγράφεται ότι αρνήθηκε να λέγεται υιός της θυγατρός του Φαραώ, «προκρίνας μάλλον να κακουχήται με τον λαόν του Θεού παρά να έχη πρόσκαιρον απόλαυσιν αμαρτίας.» Πώς μπορούσε ο Μωυσής να το κάμη αυτό; Η αφήγησις λέγει, «κρίνας τον υπέρ του Χριστού ονειδισμόν μεγαλύτερον πλούτον παρά τους εν Αιγύπτω θησαυρούς· διότι απέβλεπεν εις την μισθαποδοσίαν.» (Εβρ. 11:24-26) Αυτό ακριβώς σημαίνει το να «πράττωμεν την αλήθειαν.» Αυτό σημαίνει το να περιπατούμε στο φως.

‘ΠΡΑΤΤΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ’ ΜΕ ΕΠΑΓΡΥΠΝΗΣΗ ΣΤΙΣ ΣΥΝΑΝΑΣΤΡΟΦΕΣ ΜΑΣ

17. Τι σχέσις υπάρχει μεταξύ του να ‘πράττωμε’ την αλήθεια και να προσέχωμε τις συναναστροφές μας;

¹⁷ Χωρίς αμφιβολία πολλοί από σας που διαβάζετε αυτές τις πληροφορίες έχετε ακούσει τις εκφράσεις. ‘Πες μου ποιοι είναι οι φίλοι σου για να σου πω ποιος είσαι,’ και, ‘Πουλιά με τα ίδια φτερά πηγαίνουν μαζί.’ Και οι δυο αυτές εκφράσεις έχουν τη σημασία ότι πολύ ομοιάζετε μ’ εκείνους που συναναστρέφεσθε. Αν ένας επιζητή τη συντροφιά εκείνων που είναι από τον σκοτεινό αυτόν κόσμο και που ενδιαφέρονται μόνον να κάνουν ό,τι θέλουν, άσχετο με τις απαιτήσεις του ορθού τρόπου ζωής που διατυπώνονται στην Αγία Γραφή, τότε πιθανόν ένας τέτοιος άνθρωπος να δυσκολευθή να ξεχωρίση τον εαυτό του από μια τέτοια συντροφιά και να μη γίνη όμοιος με αυτούς. Η σχετική Γραφική προειδοποίησις είναι, «Φθείρουσι τα καλά ήθη αι κακαί συναναστροφαί.» (1 Κορ. 15:33) Κάθε άνθρωπος λοιπόν που θέλει να ‘πράττη’ την αλήθεια πρέπει με κάθε ειλικρίνεια να διερωτηθή αν εκείνοι τους οποίους συναναστρέφεται τον βοηθούν να περπατή στο φως ή εμποδίζουν την πρόοδό του στην υπηρεσία του Θεού του φωτός.

18. (α) Αν μια θρησκευτική οργάνωσις ανέχεται λειτουργούς που ενθαρρύνουν την ανηθικότητα, γιατί το γεγονός ότι δεν διάγουν όλοι σ’ αυτή την οργάνωσι μια χαλαρή ζωή δεν σημαίνει ότι ο ‘πράττων’ την αλήθεια θα μπορούσε να παραμείνη σ’ αυτή την οργάνωσι; (β) Πού λοιπόν πρέπει να βρίσκωνται εκείνοι που πράττουν την αλήθεια;

¹⁸ Στον τομέα της θρησκευτικής σκέψεως, είναι συνεπές για ένα άτομο που λέγει ότι θέλει να ‘περιπατή στο φως’ να συναναστρέφεται επίσης με μια θρησκευτική οργάνωσι που ανέχεται την «κατά περίστασιν ηθική» αυτού του συστήματος; Αν μια εκκλησιαστική οργάνωσις επιτρέπη σ’ έναν από τους διακόνους της να κηρύττη από τον άμβωνα της υπέρ της μοιχείας, της ομοφυλοφιλίας και άλλων μορφών χαλαρής διαβιώσεως, πώς θα μπορούσε εκείνος που ζητεί να μάθη την οδόν του Θεού για να περιπατή στο δρόμο του φωτός να εξακολουθήση να συναναστρέφεται με μια τέτοια οργάνωσι; Δεν έχει σημασία αν μερικοί στην εκκλησιαστική οργάνωσι δεν κάνουν τέτοια πράγματα, ενώ άλλοι τα πράττουν. Η οργάνωσις συγχωρεί ωστόσο το άτομο που πιστεύει και κηρύττει εκείνο που είναι αντίθετο στο εκπεφρασμένο θέλημα του Θεού του φωτός. Η συμβουλή του Παύλου σχετικά μ’ ένα ανήθικο άτομο στην εκκλησία της Κορίνθου του πρώτου αιώνος ήταν η εξής: «Εκβάλετε τον κακόν εκ μέσου υμών.» (1 Κορ. 5:13) Έτσι, λοιπόν, εκείνοι που θα ήθελαν ν’ αποκτήσουν την εύνοια του Θεού και να πράττουν την αλήθεια πρέπει ν’ ακολουθούν τη νουθεσία της Αποκαλύψεως 18:4, που λέγει τα εξής σχετικά με τη θρησκευτική Βαβυλώνα τη Μεγάλη: «Εξέλθετε εξ αυτής ο λαός μου, διά να μη συγκοινωνήσητε εις τας αμαρτίας αυτής, και να μη λάβητε εκ των πληγών αυτής.» Και όλοι όσοι ‘πράττουν’ την αλήθεια και περπατούν στο φως πρέπει να βρίσκωνται τελείως ‘έξω’ από τις ψευδείς θρησκευτικές οργανώσεις της Βαβυλώνος της Μεγάλης!

19. Πώς ένα άτομο προσέχει τις συναναστροφές του στον τομέα της ψυχαγωγίας, και γι’ αυτό ποια εκλογή είναι αναγκαία;

¹⁹ Φυσικά, ένα άτομο πρέπει επίσης να προσέχη ποιοι είναι οι σύντροφοί του στον τομέα της ψυχαγωγίας. Μολονότι η συναναστροφή εδώ μπορεί να μη είναι τόσο προσωπική—οι περισσότεροι δεν έχουν άμεση συναναστροφή με τους ανθρώπους του κόσμου της ψυχαγωγίας—ωστόσο πρέπει κανείς να προσέχη τις συνήθειές του όταν διαβάζη βιβλία και περιοδικά που ακολουθούν τον διεφθαρμένο κανόνα αυτού του κόσμου, ή παρακολουθή κινηματογραφικές ταινίες και προγράμματα τηλεοράσεως που εξαίρουν και εξυμνούν τα πράγματα που καταδικάζονται από τον Λόγο του Θεού, όπως εκείνα που εκτίθενται στην προς Ρωμαίους επιστολή, που αναφέραμε παραπάνω. Δεν μπορεί ένας να περιπατή στο φως του Θεού, ενόσω συναναστρέφεται ανθρώπους αυτής της ασεβούς και νοσηράς κοινωνίας που επιδοκιμάζει όλα όσα το φως του Θεού αποστρέφεται. Στον καθένα ανήκει να καθορίση την εκλογή της συναναστροφής, αλλ’ η απόφασις αν αυτός πράττη την αλήθεια ανήκει στον Ιεχωβά Θεό. Μη λησμονήτε τα λόγια που περιέχονται στην επιστολή 1 Ιωάννου 1:6: «Εάν είπωμεν ότι κοινωνίαν έχομεν μετ’ αυτού [δηλαδή του Θεού του φωτός], και περιπατώμεν εν τω σκότει, ψευδόμεθα και δεν πράττομεν την αλήθειαν.» Το σημείο είναι σαφές και αποφασιστικό. Αποτελεί καθήκον όλων των Χριστιανών, που είναι ακόλουθοι του Κυρίου Ιησού Χριστού, να προσέξουν τη συμβουλή του Λόγου του Θεού και να κατευθύνουν τη ζωή τους σύμφωνα με αυτή τη συμβουλή.

20. Κατονομάστε άλλα αναγκαία πράγματα που πρέπει ένα άτομο να έχη υπ’ όψιν όταν πρόκειται να ‘πράττη’ την αλήθεια.

²⁰ Αλλά υπάρχουν και περισσότερα στο ‘να πράττωμε’ την αλήθεια από το να προσέχωμε την καθημερινή μας διαγωγή και να έχωμε καλή συναναστροφή. Το ‘να πράττωμε’ την αλήθεια απαιτεί να τηρούμε και άλλα αναγκαία πράγματα. Παραδείγματος χάριν, πώς ένα άτομο που ‘πράττει’ την αλήθεια θεωρεί τη συναναστροφή του μ’ εκείνους της ομοίας πολυτίμου πίστεως στις συναθροίσεις εκκλησίας; Την θεωρεί σαν μια ανάγκη, ή σαν κάτι που πρέπει να κάμη όταν δεν έχη τίποτε καλύτερο να κάμη; Και τι θα λεχθή για τη συμμετοχή του στο να λέγη στους άλλους για τον Θεό του φωτός και τον Υιόν του που είναι το φως του κόσμου; Μπορεί ένας να ‘πράττη’ την αλήθεια και να μη είναι πρόθυμος να λέγη στους άλλους για τις ευλογίες που επιφυλάσσονται για το ανθρώπινο γένος όπως προλέγονται στον Λόγο του Θεού; Έπειτα είναι και το ζήτημα της παροχής βοηθείας σ’ εκείνους που είναι από τον οίκο της πίστεως, εκείνους που μετέχουν τώρα στο να ‘πράττουν’ την αλήθεια στη Χριστιανική εκκλησία. Το να ‘πράττωμε’ εμείς την αλήθεια πώς επηρεάζει αυτή τη σχέσι και τις ευθύνες της; Για να έχη κανείς κοινωνία με τον Ιεχωβά Θεό του φωτός και τον Υιόν του, για να μπορή αληθινά να λέγη ότι ‘πράττει’ την αλήθεια και δεν περιπατεί στο σκοτάδι, απαιτείται ν’ανταποκριθή σε ωρισμένες βασικές απαιτήσεις. Αυτές εξετάζονται στο επόμενο άρθρο.