Κεφάλαιο 14
Λατρεία του Ζώντος Θεού
1. (α) Τι είδους λατρεία επιδοκιμάζει ο Θεός: (β) Γιατί δεν είναι ασφαλές να ακολουθούμε απλώς οποιοδήποτε δόγμα; (Ματθαίος 15:14) (γ) Σε τι μονοπάτι θα σας οδηγήση η αληθινή λατρεία; (Φιλιππησίους 4:8)
Η ΑΛΗΘΙΝΗ λατρεία είναι εποικοδομητική. Εκδηλώνει αγάπη για τον Θεό και για τον πλησίον και αποφεύγει την ακαθαρσία του κόσμου. Ο ετεροθαλής αδελφός του Ιησού Ιάκωβος την περιγράφει ως εξής:
«Θρησκεία καθαρά και αμίαντος ενώπιον του Θεού και Πατρός είναι αύτη, να επισκέπτηται τους ορφανούς και τας χήρας εν τη θλίψει αυτών, και να φυλάττη εαυτόν αμόλυντον από του κόσμου.» (Ιακώβου 1:27)
Δεν πρόκειται απλώς για το αν ακολουθήτε κάποιο θρησκευτικό δόγμα, σαν ν’ ακολουθούσατε ένα από τα πολλά μονοπάτια που οδηγούν σ’ ένα βουνό. Αυτά τα μονοπάτια μπορεί να είναι επικίνδυνα και να σας παροδηγήσουν, διότι υπάρχει τώρα ένα πλήθος συγκρουομένων δογμάτων, με αρχηγούς που είναι πεπλανημένοι ή έχουν ιδιοτελή ελατήρια. Αντιθέτως, η αληθινή λατρεία θα σας καθοδηγήση σύμφωνα με την ‘άνωθεν σοφία,’ η οποία είναι «πρώτον μεν καθαρά, έπειτα ειρηνική, επιεικής, ευπειθής, πλήρης ελέους και καλών καρπών, αμερόληπτος και ανυπόκριτος.»—Ιακώβου 3:17.
2. (α) Γιατί μερικοί από τους προπάτορές μας άλλαξαν τη θρησκεία τους; (β) Τι είναι λοιπόν συνετό να πράξωμε εμείς σήμερα; (1 Θεσσαλονικείς 5:20, 21)
2 Μερικοί άνθρωποι αιτιολογούν το γεγονός ότι ανήκουν σε μια ωρισμένη θρησκεία λέγοντας, ‘Εμείς και οι πρόγονοί μας ασκούσαν αυτή τη λατρεία με αυτόν τον τρόπο επί γενεές.’ Αλλά η ιστορία δείχνει ότι πολλοί απ’ αυτούς τους προγόνους ήσαν πρόθυμοι ν’ αλλάξουν αν έκριναν ότι αυτό θα ήταν επωφελές. Παραδείγματος χάριν, στην Ιαπωνία όλοι ακολουθούσαν τη λατρεία του Σίντο έως τον ένατο αιώνα. Κατόπιν, πολλοί προσελκύσθηκαν στον Βουδδισμό και δέχθηκαν αυτή τη θρησκεία. Σήμερα, πολλοί Ιάπωνες σάς λέγουν ότι είναι Βουδδισταί. Αυτό οφείλεται στο ότι οι πρόγονοί των δεν συνήθιζαν να λέγουν, ‘Η θρησκεία των γονέων μου είναι αρκετά καλή για μένα.’ Ήσαν πρόθυμοι ν’ ακούσουν κάποιον άλλο. Τώρα, πολλά άτομα δίνουν προσοχή στην Αγία Γραφή.
3. Ποια εσφαλμένη άποψι διώρθωσε ο Ιησούς όταν μιλούσε σχετικά με τη λατρεία; (Ησαΐας 46:5-7)
3 Τι είδους λατρεία συνιστά η Αγία Γραφή; Όταν ο Ιησούς ήταν εδώ στη γη, πολλοί άνθρωποι ενόμιζαν ότι οι τελετουργίες και οι τυπικισμοί ήσαν ουσιώδεις στη λατρεία. Μερικοί ασκούσαν τη λατρεία τους σ’ ένα ιδιαίτερο όρος και άλλοι στον ναό της Ιερουσαλήμ. Ο Ιησούς τούς είπε:
«Έρχεται ώρα, ότε ούτε εις το όρος τούτο ούτε εις τα Ιεροσόλυμα θέλετε προσκυνήσει τον Πατέρα. Σεις προσκυνείτε εκείνο το οποίον δεν εξεύρετε . . . έρχεται ώρα, και ήδη είναι, ότε οι αληθινοί προσκυνηταί θέλουσι προσκυνήσει τον Πατέρα εν πνεύματι και αληθεία· διότι ο Πατήρ τοιούτους ζητεί τους προσκυνούντας αυτόν. Ο Θεός είναι Πνεύμα, και οι προσκυνούντες αυτόν εν πνεύματι και αληθεία πρέπει να προσκυνώσι.»—Ιωάννης 4:21-24.
4. Τι σημαίνει να λατρεύωμε τον Θεό «εν πνεύματι και αληθεία»; (Λουκάς 10:27)
4 Τι εννοούσε ο Ιησούς με αυτά τα λόγια; Εννοούσε ότι η τυπική λατρεία σ’ ένα προσκυνητάρι ή σ’ έναν ναό, με επιδεικτικές τελετουργίες, δεν είναι εκείνο που θέλει ο Θεός. Ο Ιεχωβά Θεός είναι ‘το Πνεύμα.’ (2 Κορινθίους 3:18) Εκείνο που έχει αξία ενώπιόν του οπουδήποτε, είναι η λατρεία μας εν πνεύματι, που εκδηλώνεται από μια καρδιά γεμάτη εκτίμησι. Ακριβώς όπως μας αγαπά ο Θεός, και το δείχνει αυτό με όλες τις μεγαλειώδεις προμήθειες που έχει κάνει για μας, έτσι κι εμείς μπορούμε να τον λατρεύωμε «εν πνεύματι» επιδεικνύοντας την αγάπη μας γι’ αυτόν, καθώς και για τον πλησίον μας. Μπορούμε να τον λατρεύωμε ‘εν αληθεία’ με το να μάθωμε από τον Λόγο του, την Αγία Γραφή, ποιος είναι ο σκοπός του για μας και κατόπιν να κάνωμε το θέλημα του Θεού. Για να λατρεύωμε αυτόν ‘εν αληθεία’ απαιτείται επίσης ν’ απορρίψωμε οριστικά όλα τα θρησκευτικά ψεύδη.
«ΕΞΕΛΘΕΤΕ ΕΞ ΑΥΤΗΣ Ο ΛΑΟΣ ΜΟΥ»
5. (α) Ποιο είδος λατρείας τονίζει η Γραφή ότι πρέπει ν’ αποφεύγωμε; (Ιερεμίας 10:3-5) (β) Πώς περιγράφει η Αποκάλυψις την παγκόσμιο αυτοκρατορία της ψευδούς θρησκείας, και γιατί; (Ιακώβου 4:4)
5 Για να είναι η πνευματική μας λατρεία ευπρόσδεκτη στον Ιεχωβά, πρέπει να εγκαταλείψουμε τελείως κάθε ψευδή λατρεία. Η Αγία Γραφή το διασαφηνίζει αυτό σε μερικά εδάφια:
«Αγαπητοί μου, φεύγετε από της ειδωλολατρείας.» «Δεν δύνασθε να πίνητε το ποτήριον του Ιεχωβά και το ποτήριον των δαιμονίων.» «Τεκνία, φυλάξατε εαυτούς από των ειδώλων.» (1 Κορινθίους 10:14, 21· 1 Ιωάννου 5:21, ΜΝΚ)
Σ’ αυτά τα εδάφια, η Αποκάλυψις προσθέτει την ισχυρή εντολή: «Εξέλθετε εξ αυτής ο λαός μου.» Να εξέλθουν από πού; Από τη ‘Βαβυλώνα τη Μεγάλη, την μητέρα των πορνών και των βδελυγμάτων της γης’—την παγκόσμια αυτοκρατορία της ψευδούς θρησκείας, Καθολικής, Προτεσταντικής και μη Χριστιανικής, που απορρίπτουν όλες την αλήθεια της Αγίας Γραφής! Όπως τονίσαμε παραπάνω, η πνευματική πορνεία της συνίσταται στο ότι ενθαρρύνει και υποστηρίζει τους κοσμικούς άρχοντας και τους πολιτικούς. Ωργάνωσε μάλιστα και δικά της πολιτικά κόμματα όπου η θρησκεία δεσπόζει. Μαζί με τις «θυγατρικές» αιρετικές θρησκείες της, έχει κάνει ένα υπόμνημα υποστηρίξεως δικτατόρων και άλλων πολιτικών αρχόντων στους πολέμους των και στα προγράμματα βιαιοπραγίας ή καταδυναστεύσεως. Έχει ωραία εξωτερική εμφάνισι, καθώς ισχυρίζεται ότι ‘καθαρίζει’ την πολιτική, προσδίδοντας στους άρχοντας ένα επίστρωμα αγιότητος και ευλογώντας τα πολεμικά των όπλα. Αλλά ο Θεός μάς λέγει με επείγοντα τόνο: ‘Απέχετε απ’ αυτήν!’ Διότι οι πολιτικές δυνάμεις—οι άλλοτε «ερασταί» της—πρόκειται να την καταστρέψουν.—Αποκάλυψις 17:3-5, 16· 18:4.
6. Μπορείτε να κατονομάσετε μερικές κοινές θρησκευτικές συνήθειες που πηγάζουν από την αρχαία Βαβυλώνα;
6 Είναι ανάγκη λοιπόν να εγκαταλείψωμε όλα τα ψευδή θρησκευτικά σχέδια, τις διδασκαλίες και τις συνήθειες. Ποιες είναι μερικές απ’ αυτές τις συνήθειες; Ο Βρεταννός καρδινάλιος Νιούμαν γράφει μερικές απ’ αυτές στο βιβλίο του Δοκίμιον σχετικά με την Εξέλιξι της Χριστιανικής Δοξασίας, που εξεδόθη το έτος 1878:
«Η χρήσις ναών, που ήσαν αφιερωμένοι σε συγκεκριμένους αγίους και εστολίζοντο κατά καιρούς με κλάδους δένδρων· θυμιάματα, λαμπάδες και κεριά· τάματα για ανάρρωσι από ασθένειες· αγίασμα· άσυλα· περίοδοι θρησκευτικών εορτασμών, χρήσις [θρησκευτικών] ημερολογίων, λιτανείες, ευλογίες στους αγρούς· ιερά άμφια, κούρεμα μοναχών, . . . εικόνες πολύ αργότερα, ίσως και εκκλησιαστική ψαλμωδία.»
Στο δοκίμιό του, αυτός ο καρδινάλιος λέγει ότι η Καθολική Εκκλησία ‘καθηγίασε’ αυτές τις συνήθειες υιοθετώντας τις από τις μη Χριστιανικές θρησκείες, μολονότι, όπως λέγει ο ίδιος, είναι «τα ίδια ακριβώς όργανα και εξαρτήματα της δαιμονολατρείας.»
7. (α) Ποιους θρησκευτικούς εορτασμούς δεν επιδοκιμάζει ο Θεός; (β) Εορτάζονται τα Χριστούγεννα την ημέρα γεννήσεως του Ιησού; (γ) Σύμφωνα με την Αμερικανική Εγκυκλοπαιδεία, από πού προήλθαν τα έθιμα των Χριστουγέννων; (δ) Ποια άποψι λαμβάνουν οι αληθινοί λάτρεις όσον αφορά τα Χριστούγεννα και γιατί; (2 Κορινθίους 6:17) (ε) Ποιο μοναδικό γεγονός παρήγγειλε ο Ιησούς στους ακολούθους του να τηρούν; (Λουκάς 22:19, 20)
7 Εν τούτοις, αυτές οι συνήθειες δεν επιδοκιμάζονται από τον Θεό της αληθείας. Ούτε επιδοκιμάζει ο Θεός εορτασμούς που βασίζονται στη Βαβυλωνιακή θρησκεία. Παραδείγματος χάριν, υπάρχει ο ετήσιος εορτασμός των Χριστουγέννων με την πρόφασι ότι εορτάζεται έτσι η γέννησις του Ιησού, μολονότι αυτός ο εορτασμός πηγάζει από την αρχαία Βαβυλώνα. Η Αγία Γραφή δείχνει ότι ο Ιησούς πραγματικά γεννήθηκε περίπου στις 1 ή 2 Οκτωβρίου π.Χ. Αλλά ο εορτασμός των Χριστουγέννων, στις 25 Δεκεμβρίου, άρχισε μόνο τον πέμπτο αιώνα μ.Χ., όταν ο αποστάτης Χριστιανικός κόσμος προσήρτησε το όνομα «Χριστός» στα θορυβώδη όργια των εθνών που εγίνοντο στο τέλος του έτους. Η Αμερικανική Εγκυκλοπαιδεία, έκδοσις 1959, Τόμος 6, σελίς 622, λέγει τα εξής:
«Πολλά από τα έθιμα που συνδέονται τώρα με τα Χριστούγεννα δεν ήσαν αρχικά έθιμα Χριστουγέννων, αλλά μάλλον έθιμα της προχριστιανικής και της μη Χριστιανικής εποχής, τα οποία παρέλαβε η Χριστιανική εκκλησία. Τα Κρόνεια, μια Ρωμαϊκή εορτή που ετελείτο στα μέσα του Δεκεμβρίου, προμήθευσαν το υπόδειγμα για πολλά από τα εύθυμα έθιμα των Χριστουγέννων. Απ’ αυτόν τον εορτασμό, λόγου χάριν, προήλθαν και οι περίπλοκοι εορτασμοί, η προσφορά δώρων και το άναμμα κεριών.»
Σε μερικά μέρη της γης, οι μη Χριστιανοί Βουδδισταί, οι Ιουδαίοι και άλλοι εορτάζουν τα Χριστούγεννα με τόση ευχαρίστησι όσο και οι Καθολικοί και οι Διαμαρτυρόμενοι. Η εορτή αυτή συνδέεται συχνά με την εμποροκρατία και την απληστία. Δεν είναι Χριστιανική εορτή. Σε κανένα μέρος η Αγία Γραφή δεν υποστηρίζει τον εορτασμό της ημέρας της γεννήσεως του Ιησού ή οποιουδήποτε άλλου, αλλά εκείνο που παρήγγειλε ο Ιησούς στους ακολούθους του ήταν να τηρούν κάθε χρόνο τον θάνατό του εις «ανάμνησιν.» Αυτό οφείλεται στο ότι ο θάνατός του ήταν ουσιώδης για τη σωτηρία της ανθρωπίνης φυλής.—1 Κορινθίους 11:23-26.
8. Γιατί είναι επείγον να εγκαταλείψωμε την ψευδή θρησκεία; (Ιερεμίας 51:6)
8 Ο ζων Θεός της αληθείας δεν επιδοκιμάζει τα ειδωλολατρικά έθιμα και τις πολιτικές ‘ερωτοτροπίες’ της παγκοσμίου αυτοκρατορίας της ψευδούς θρησκείας. Αληθινά αυτές οι συνήθειες την χαρακτηρίζουν ως τη ‘Βαβυλώνα τη Μεγάλη’ σχετικά με την οποία η Αποκάλυψις 18:21 μας λέγει:
«Και εσήκωσεν εις άγγελος ισχυρός λίθον, ως μυλόπετραν μεγάλην, και έρριψεν εις την θάλασσαν, λέγων· Ούτω με ορμήν θέλει ριφθή η Βαβυλών η μεγάλη πόλις.»
Αν πρόκειται να μη ‘συγκοινωνήσωμε με τας αμαρτίας αυτής’ και να μην την ακολουθήσωμε στην καταστροφή της, είναι επείγον να χωρισθούμε πλήρως από την ψευδή θρησκεία!—Αποκάλυψις 18:2-4.
Η ΛΑΤΡΕΙΑ ΠΟΥ ΕΠΙΔΟΚΙΜΑΖΕΙ Ο ΘΕΟΣ
9. Γιατί πρέπει να συναθροίζωνται οι αληθινοί λάτρεις: (Εφεσίους 4:15, 16)
9 Ο απόστολος Παύλος περιγράφει τι πρέπει να κάνουν σήμερα οι αληθινοί λάτρεις του Θεού, με τα εξής λόγια:
«Ας κρατώμεν την ομολογίαν της ελπίδος ασάλευτον διότι πιστός ο υποσχεθείς· και ας φροντίζωμεν περί αλλήλων, παρακινούντες εις αγάπην και καλά έργα, μη αφίνοντες το να συνερχώμεθα ομού, καθώς είναι συνήθεια εις τινας, αλλά προτρέποντες αλλήλους, και τοσούτω μάλλον, όσον βλέπετε πλησιάζουσαν την ημέραν.» (Εβραίους 10:23-25)
Καθόσον λοιπόν πλησιάζει γοργά η ημέρα που θα καταστρέψη ο Θεός τη Βαβυλώνα τη Μεγάλη και όλα τα άλλα άδικα συστήματα και ν’ αποκαταστήση στη γη έναν ένδοξο παράδεισο, εκείνοι που Τον αγαπούν συναθροίζονται για να μάθουν τον Λόγο του Θεού και να ενθαρρύνουν ο ένας τον άλλον.
10. Πώς περιλαμβάνεται η προσωπικότης μας στην αληθινή λατρεία; (Κολοσσαείς 3:9, 10, 12-14)
10 Εν τούτοις, η αληθινή λατρεία περιλαμβάνει πολλά περισσότερα εκτός από το να συναθροίζεται κάποιος με άλλους που αγαπούν τον Θεό. Για να είμεθα ευπρόσδεκτοι στον Θεό, πρέπει ν’ απομακρυνθούμε, όχι μόνο από την ψευδή θρησκεία, αλλά και από τον διεφθαρμένο τρόπο ζωής του κόσμου. Ο απόστολος Παύλος μάς συμβουλεύει ν’ αποβάλωμε «τον παλαιόν άνθρωπον» (την παλαιά προσωπικότητα, ΜΝΚ), με τη χαλαρή διαγωγή του, την ακαθαρσία και την απληστία του. Επίσης, λέγει:
«Να ανανεώνησθε εις το πνεύμα του νοός σας και να ενδυθήτε τον νέον άνθρωπον, τον κτισθέντα κατά Θεόν εν δικαιοσύνη και οσιότητι της αληθείας.» (Εφεσίους 4:19-24)
Ο τρόπος διαβιώσεώς μας πρέπει λοιπόν να είναι ηθικώς καθαρός και πνευματικώς εποικοδομητικός σ’ εκείνους που μας περιστοιχίζουν. Πρέπει να δεχθούμε τον Θεό με πιστότητα ως τον Κυρίαρχο της ζωής μας.
11. Ποιο άλλο πρότυπο αληθινής λατρείας έθεσε ο Ιησούς; (Λουκάς 8:1)
11 Ο ίδιος ο Ιησούς έθεσε το πρότυπο της αληθινής λατρείας με έναν άλλο σπουδαίο τρόπο. Λίγο μετά τον πειρασμό του από τον Διάβολο, ανέλαβε το έργο που περιγράφεται στο κατά Ματθαίον 4:17:
«Από τότε ήρχισεν ο Ιησούς να κηρύττη και να λέγη, Μετανοείτε· διότι επλησίασεν η βασιλεία των ουρανών.»
Μετά από τρία χρόνια περίπου, στη δίκη του ενώπιον του Πιλάτου, ο Ιησούς επεβεβαίωσε ότι η μαρτυρία του για την αλήθεια σχετικά με τη βασιλεία του Θεού υπήρξε το κύριο μέρος της λατρείας του ενόσω ήταν στη γη. Είπε τα εξής:
«Δια τούτο ήλθον εις τον κόσμον, δια να μαρτυρήσω εις την αλήθειαν. Πας όστις είναι εκ της αληθείας ακούει την φωνήν μου.» (Ιωάννης 18:37)
Ακούσατε σεις την φωνή του; Τότε και σεις επίσης μπορείτε ν’ απολαύσετε το προνόμιο να δίδετε μαρτυρία για την αλήθεια σχετικά με τη βασιλεία του Θεού, όπως έκαμε και ο Ιησούς.
12. Ποιο υπόδειγμα προσευχής μας άφησε ο Ιησούς; (Ιωάννης 14:13, 14· 15:16)
12 Άλλο ένα σπουδαίο μέρος της αληθινής λατρείας είναι η προσευχή που πρέπει ν’ αναπέμπεται στον Ιεχωβά εν τω ονόματι του Ιησού, του οποίου η εξιλεωτική θυσία μάς άνοιξε τον δρόμο για να πλησιάζωμε τον Θεό. Η Αγία Γραφή κατακρίνει την τυποποιημένη προσευχή. Ο ίδιος ο Ιησούς είπε:
«Όταν δε προσεύχησθε, μη βαττολογήσητε ως οι εθνικοί· διότι νομίζουσιν ότι με την πολυλογίαν αυτών θέλουσιν εισακουσθή. Μη ομοιωθήτε λοιπόν με αυτούς· διότι εξεύρει ο Πατήρ σας τίνων έχετε χρείαν, πριν σεις ζητήσητε παρ’ αυτού. Ούτω λοιπόν προσεύχεσθε σεις.»
Ο Ιησούς τότε έδωσε ένα πρότυπο προσευχής, όχι για να επαναλαμβάνεται σαν μια τελετουργία με τη χρήσι κομβολογίου ή εικόνων, αλλά για να μας χρησιμεύση σαν ένας τρόπος καθοδηγήσεως. Είπε ότι πρώτα θα μπορούσαμε κατάλληλα να προσευχηθούμε ν’ αγιασθή το όνομα του ουρανίου Πατρός μας, του Ιεχωβά, για να έλθη η βασιλεία του και για να γίνεται το θέλημά του εδώ στη γη, όπως γίνεται και στον ουρανό. Κατόπιν, θα μπορούσαμε να προσευχηθούμε για να μας προμηθεύση ο Θεός τα απαραίτητα για τις καθημερινές μας ανάγκες, να συγχωρήση τα αμαρτωλά μας παραπτώματα και να μας βοηθήση να τηρούμε ακεραιότητα σε πείσμα «του πονηρού,» του Σατανά. (Ματθαίος 6:5-13) Όλες οι προσευχές, είτε κατ’ ιδίαν εκφέρονται, είτε στην οικογένειά μας, είτε σε μια συναθροισμένη εκκλησία, πρέπει να εκφράζωνται, όχι σαν μια αγιοφανής απαγγελία, αλλά ειλικρινά από την καρδιά μας. Οι προσευχές μας πρέπει να είναι τελείως απαλλαγμένες από δεισιδαιμονικά έθιμα της Βαβυλωνιακής θρησκείας. ‘Αλλά είναι βλαβερές οι δεισιδαιμονίες;’ μπορεί να ρωτήσετε. Ας το εξετάσωμε.
[Εικόνα στη σελίδα 125]
Όχι ναοί και προσκυνητάρια, αλλά λατρεία εν πνεύματι είναι αυτό που έχει αξία ενώπιον του Θεού
[Εικόνα στη σελίδα 128]
Τα Χριστούγεννα δεν είναι Χριστιανικής προελεύσεως
[Εικόνα στη σελίδα 131]
Οι λάτρεις του Ιεχωβά συναθροίζονται για να μελετήσουν τον Λόγο του Θεού και να μεταδώσουν τα αγαθά νέα στους συνανθρώπους των