-
«Τρέχω Προς τον Σκοπόν διά το Βραβείον»Η Σκοπιά—1985 | 15 Απριλίου
-
-
«Τρέχω Προς τον Σκοπόν διά το Βραβείον»
«Τα μεν οπίσω λησμονών, εις δε τα έμπροσθεν επεκτεινόμενος, τρέχω προς τον σκοπόν».—ΦΙΛΙΠΠΗΣΙΟΥΣ 3:13, 14.
1, 2. (α) Πώς έλαβε ο Σαούλ από την Ταρσό ένα διορισμό στη διακονία, και ποιος ήταν αυτός; (β) Πώς ανταποκρίθηκε στον διορισμό αυτό;
ΟΤΑΝ ο Σαούλ από την Ταρσό βρισκόταν στο δρόμο για τη Δαμασκό με την πρόθεση να διώξει τους Χριστιανούς, ένα φως από τον ουρανό άστραψε γύρω του, και άκουσε μια φωνή να λέει: «Σαούλ, Σαούλ, τι με διώκεις; Και είπε· Τις είσαι, Κύριε; Και ο Κύριος είπεν· Εγώ είμαι ο Ιησούς, τον οποίον συ διώκεις. Σηκώθητι και είσελθε εις την πόλιν, και θέλει σοι λαληθή τι πρέπει να κάμης».—Πράξεις 9:3-6.
2 Γιατί έδωσε ο Ιησούς στον Σαούλ από την Ταρσό την πείρα αυτή; Ο Ιησούς το εξήγησε αυτό στον μαθητή Ανανία: «Ούτος [ο Σαούλ] είναι σκεύος εκλογής εις εμέ, διά να βαστάση το όνομά μου ενώπιον εθνών και βασιλέων και των υιών Ισραήλ». Ο Ανανίας υπάκουα πήγε, έθεσε τα χέρια του πάνω στον Σαούλ και είπε: «Ο Κύριος με απέστειλεν, ο Ιησούς όστις εφάνη ει σε εν τη οδώ καθ’ ην ήρχου, διά να αναβλέψης και να πλησθής Πνεύματος Αγίου». (Πράξεις 9:15, 17) Μόλις ξαναβρήκε την όρασή του, αυτός βαφτίστηκε, αρχίζοντας να συναναστρέφεται με τη Χριστιανική εκκλησία της Δαμασκού. Τώρα, σαν βαφτισμένος Χριστιανός διάκονος, άρχισε αμέσως να ασχολείται με ζήλο με το κήρυγμα των καλών νέων σχετικά με τον Ιησού, τον Γιο του Θεού, ανάμεσα στους Ιουδαίους.—Πράξεις 9:20-22.
3, 4. (α)Πώς έδειξε ο Παύλος ότι θεωρούσε πολύτιμη τη διακονία του; (β) Με ποιο τρόπο η στάση του Παύλου διαφέρει από εκείνη που έδειξε η εκκλησία της Εφέσου;
3 Αυτός ο ζηλωτής διάκονος είναι καλύτερα γνωστός σαν απόστολος Παύλος. Πάντα μιλούσε με μεγάλη εκτίμηση για τη διακονία του και την παρ’ αξία καλοσύνη που δείχτηκε σ’ αυτόν. «Και ευχαριστώ τον ενδυναμώσαντά με Ιησούν Χριστόν τον Κύριον ημών, ότι ενέκρινε πιστόν και έταξεν εις την διακονίαν εμέ, τον πρότερον όντα βλάσφημον και διώκτην και υβριστήν· ηλεήθην όμως, διότι αγνοών έπραξα εν απιστία». (1 Τιμόθεον 1:12-14) Ναι, εκτιμούσε πάρα πολύ τη διακονία.—Ρωμαίους 11:13· 2 Κορινθίους 4:7.
4 Τέτοιου είδους εκφράσεις από μέρους του Παύλου φανερώνουν την εκτίμηση που είχε για τη διακονία σε όλη την καριέρα του. Δεν περιέπεσε στην κατάσταση που υπήρχε τότε στην εκκλησία της Εφέσου, για την οποία ο Ιησούς είπε: «Πλην έχω τι κατά σου, διότι την αγάπην σου την πρώτην αφήκας». (Αποκάλυψις 2:4) Μάλλον, είχε συνεχή όραση του στόχου του και συνέχιζε να έχει τον ίδιο ζήλο και ενθουσιασμό για τη διακονία, που είχε και στις πρώτες μέρες στη Δαμασκό.
5. Όταν έχουμε υπηρετήσει τον Ιεχωβά επί χρόνια, πώς μπορούμε να ενθαρρύνουμε τους άλλους;
5 Αφού υπήρξε πιστός Χριστιανός διάκονος επί δεκαετίες, ο Παύλος χρησιμοποίησε το παρελθόν και τις πείρες του για να ενθαρρύνει τους συνδιακόνους στην εκκλησία των Φιλίππων, έτσι ώστε αυτοί να μην υποχωρήσουν. Δεν έχετε διαπιστώσει ότι συνήθως είναι πολύ ενδιαφέρον να ακούει κανείς πώς έμαθε κάποιος άλλος την αλήθεια και έγινε διάκονος. Σε συμφωνία μ’ αυτό, ενθαρρύνετε άλλους χρησιμοποιώντας σαν βάση την ατομική σας ιστορία και τα χρόνια της πιστής υπηρεσίας σαν αφιερωμένος Χριστιανός διάκονος;
6. Ποιο ήταν το παράδειγμα του Παύλου σαν Ιουδαίου;
6 Ο Παύλος, στην επιστολή του στους Φιλιππήσιους, μίλησε για τη ζωή του, και είπε ότι ήταν ένας Ιουδαίος στην πράξη. Είπε: «Εάν τις άλλος νομίζη ότι έχει πεποίθησιν εν τη σαρκί, εγώ περισσότερον· περιτετμημένος την ογδόην ημέραν, εκ γένους Ισραήλ, εκ φυλής Βενιαμίν, Εβραίος εξ Εβραίων, κατά νόμον Φαρισαίος, κατά ζήλον διώκτης της εκκλησίας, κατά την δικαιοσύνην την διά του νόμου διατελέσας άμεμπτος».—Φιλιππησίους 3:4-6.
7. Γιατί ο Παύλος άφησε εκείνα τα πράγματα πίσω, και τι κέρδισε με το να το κάνει αυτό;
7 Με τέτοιου είδους παρελθόν, ο Παύλος θα μπορούσε να έχει πολλά υλικά πλεονεκτήματα, αν συναναστρεφόταν με τους Ιουδαίους. Ωστόσο, συνέχισε και είπε: «Πλην εκείνα, τα οποία ήσαν εις εμέ κέρδη, ταύτα ενόμισα ζημίαν διά τον Χριστόν· μάλιστα δε και νομίζω τα πάντα ότι είναι ζημία διά το έξοχον της γνώσεως του Ιησού Χριστού του Κυρίου μου, διά τον οποίον εζημιώθην τα πάντα, και λογίζομαι ότι είναι σκύβαλα . . . διά να γνωρίσω αυτόν και την δύναμιν της αναστάσεως αυτού και την κοινωνίαν των παθημάτων αυτού, συμμορφούμενος με τον θάνατον αυτού, ίσως καταντήσω εις την εξανάστασιν των νεκρών». (Φιλιππησίους 3:7-11) Τα λόγια αυτά δείχνουν πλήρη πίστη στον Χριστό Ιησού και στις προμήθειες που έκανε ο Ιεχωβά Θεός. Εσείς μοιάζετε στον Παύλο με το να μην αφήνετε την επιθυμία για κοινωνική ανωτερότητα ή υλικό κέρδος να κυριαρχεί στη ζωή σας;
Η Σωστή Διανοητική Στάση
8. (α) Αφού υπηρέτησε για πολλά χρόνια στη διακονία, τι είπε ο Παύλος σχετικά με το στόχο του; (β) Πώς μπορούν τα λόγια του Παύλου στα εδάφια 1 Κορινθίους 9:24-27 να αληθεύουν για την περίπτωσή μας;
8 Αφού ο Παύλος υπηρέτησε τον Θεό επί δεκαετίες, μπορούσε μήπως να σταματήσει την επιδίωξη του στόχου του; Έγραψε στους Φιλιππήσιους: «Αδελφοί, εδώ δεν στοχάζομαι εμαυτόν ότι έλαβον αυτό· αλλ’ εν πράττω· τα μεν οπίσω λησμονών, εις δε τα έμπροσθεν επεκτεινόμενος, τρέχω προς τον σκοπόν διά το βραβείον της άνω κλήσεως του Θεού εν Χριστώ Ιησού». (Φιλιππησίους 3:13, 14) Παρ’ ότι είχε ήδη δημιουργήσει ένα καλό υπόμνημα στη Χριστιανική διακονία και είχε υπομείνει πολλά πράγματα, και παρ’ ότι, όταν έγραψε τα λόγια αυτά στους Φιλιππήσιους, βρισκόταν φυλακισμένος στη Ρώμη, ωστόσο η διακονία του δεν είχε φτάσει στο τέλος της. Αν ήθελε να λάβει το βραβείο που υπήρχε για εκείνους που υπηρετούσαν στη Χριστιανική εκκλησία του πρώτου αιώνα, δηλαδή «το βραβείον της άνω κλήσεως του Θεού εν Χριστώ Ιησού», τότε έπρεπε να συνεχίσει να επιδιώκει το στόχο του. Αυτή είναι η σωστή άποψη που έχουν όλοι οι ώριμοι Χριστιανοί, είτε η ελπίδα τους είναι για μελλοντική ζωή στον ουρανό είτε για τη γη. Καθένας από μας θα κάνει καλά να εξετάσει την ατομική του στάση και τον τρόπο της σκέψης για να δει αν εκτιμάει πλήρως τη διακονία, η οποία μας έχει ανατεθεί κάτω από τη διευθέτηση του Θεού.
9. Ποιο ώριμο φρόνημα μπορούμε να έχουμε;
9 Ο Παύλος καθορίζει την ώριμη Χριστιανική άποψη, λέγοντας: «Όσοι λοιπόν είμεθα τέλειοι, τούτο ας φρονώμεν· και εάν φρονήτε τι άλλως πως, και τούτο θέλει αποκαλύψει εις εσάς ο Θεός». (Φιλιππησίους 3:15) Η ώριμη Χριστιανική στάση οδηγεί σε επιτυχία. Αυτό περιλαμβάνει το να ακολουθεί κανείς τα βήματα του Χριστού Ιησού, ο οποίος ολοκλήρωσε πετυχημένα την ανατεθειμένη σ’ αυτόν επίγεια διακονία. Ο Ιησούς μπόρεσε να προσευχηθεί στον Πατέρα του: «Εγώ σε εδόξασα επί της γης, το έργον ετελείωσα, το οποίον μοι έδωκας διά να κάμω· και τώρα δόξασόν με συ, Πάτερ, πλησίον σου με την δόξαν, την οποίαν είχον παρά σοι πριν γίνη ο κόσμος».—Ιωάννης 17:4, 5.
10. Τι μπορούμε να πούμε ακόμη σχετικά με το υποδειγματικό φρόνημα του Χριστού απέναντι στην υπηρεσία του Ιεχωβά;
10 Αν θέλουμε να ευχαριστήσουμε τον Ιεχωβά Θεό, και μ’ αυτόν τον τρόπο να λάβουμε το βραβείο της αιώνιας ζωής, πρέπει να έχουμε το ίδιο φρόνημα που έδειχνε και ο Χριστός Ιησούς. Γνωρίζοντάς το αυτό, ο Παύλος παραίνεσε: «Το αυτό δε φρόνημα έστω εν υμίν, το οποίον ήτο και εν τω Χριστώ Ιησού, όστις εν μορφή Θεού υπάρχων, δεν ενόμισεν αρπαγήν το να ήναι ίσα με τον Θεόν, αλλ’ εαυτόν εκένωσε λαβών δούλου μορφήν, γενόμενος όμοιος με τους ανθρώπους, και ευρεθείς κατά το σχήμα ως άνθρωπος, εταπείνωσεν εαυτόν γενόμενος υπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δε σταυρού. Διά τούτο και ο Θεός υπερύψωσεν αυτόν και εχάρισεν εις αυτόν όνομα το υπέρ παν όνομα». (Φιλιππησίους 2:5-9) Τι υπέροχη στάση κράτησε ο Ιησούς! Μπορούμε να τον μιμηθούμε; Επιδιώκοντας ταπεινά να κάνουμε το θέλημα του Θεού, θα οδηγηθούμε πάντοτε σε ευλογίες. Όταν φέρνουμε σε πέρας ένα διορισμό, τότε τα αποτελέσματα είναι καλά.
11. Τι θα πρέπει να γίνει από εκείνους που είναι πνευματικά ισχυροί και ώριμοι;
11 Εν όψει αυτών που έγραψε ο Παύλος, μερικοί στην εκκλησία των Φιλίππων προφανώς θα έπρεπε να συνεχίσουν να αγωνίζονται για να φτάσουν να έχουν την ώριμη Χριστιανική στάση. Ο Παύλος πήρε την πρωτοβουλία να τους ενθαρρύνει και να τους βοηθήσει. Στις περισσότερες εκκλησίες σήμερα, υπάρχουν εκείνοι που είναι ισχυρότεροι στην πίστη και εκείνοι που έχουν κάποια αδυναμία. Οι ισχυρότεροι θα πρέπει, όπως και ο Παύλος, να ενθαρρύνουν τους άλλους. Ο Χριστός Ιησούς έκανε πολλά για να ισχυροποιήσει εκείνους που είχαν πνευματικές ανάγκες, θέτοντας ένα παράδειγμα για να το ακολουθήσουν οι Χριστιανοί. «Οφείλομεν δε ημείς οι δυνατοί να βαστάζωμεν τα ασθενήματα των αδυνάτων, και να μη αρέσκωμεν εις εαυτούς. Αλλ’ έκαστος ημών ας αρέσκη εις τον πλησίον διά το καλόν προς οικοδομήν. Ο δε Θεός της υπομονής και της παρηγορίας είθε να σας δώση να φρονήτε το αυτό εν αλλήλοις κατά Χριστόν Ιησούν, διά να δοξάζητε ομοθυμαδόν εν ενί στόματι τον Θεόν και Πατέρα και Κυρίου ημών Ιησού Χριστού».—Ρωμαίους 15:1, 2, 5, 6.
12. Ποια άποψη θα πρέπει να έχουμε για το βραβείο που θα παράσχει ο Θεός;
12 Ο Παύλος, ισχυροποιώντας την πίστη των Ρωμαίων, υπέδειξε ότι «το χάρισμα του Θεού [είναι] ζωή αιώνιος διά Ιησού Χριστού του Κυρίου ημών». (Ρωμαίους 6:23) Στη διάρκεια της διακονίας του και ο Ιησούς επίσης είχε πολλά να πει σχετικά με την αιώνια ζωή. Είναι μια υπέροχη ανταμοιβή που προσφέρει ο Θεός στους δούλους του. Ο Θεός θέλει οι δούλοι του να κρατούν τα μάτια τους στο βραβείο, γιατί αυτό τους παρακινεί να είναι πιστοί. Όταν το κάνουμε αυτό, τότε δείχνουμε ισχυρή πίστη στις υποσχέσεις του. Στις Χριστιανικές μας συναθροίσεις έχουμε την ευκαιρία να μιλάμε συχνά για την ανταμοιβή που δίνει ο Ιεχωβά στους πιστούς.
Η Διακονία μας Παρά τις Δυσκολίες
13. Ποιο ρόλο παίζουν οι Γραφές στο να έχουμε το σωστό φρόνημα;
13 Το να κρατούμε τη σωστή άποψη, ή φρόνημα, θα αποδειχτεί ότι είναι πολύτιμο καθώς φέρνουμε σε πέρας τη διακονία μας σ’ αυτές τις έσχατες μέρες. Παρ’ ότι μερικοί ίσως χάσουν την αγάπη που είχαν πρώτα, εμείς ας είμαστε αποφασισμένοι να μη συμβεί ποτέ αυτό σε μας. Οι ίδιες οι Γραφές είναι ένα βοήθημα γι’ αυτόν το σκοπό. (Ρωμαίους 15:4) Μέσω της μελέτης των Γραφών κερδίζουμε ελπίδα. Είστε βαθιά ευγνώμονες στον Ιεχωβά για τις Άγιες Γραφές, με τα πολλά πράγματα που έχουν καταγραφεί μέσα σ’ αυτές σχετικά με πιστούς δούλους του Ιεχωβά, όπως ο απόστολος Παύλος.
14. Πώς κράτησε ο Παύλος τη θετική του στάση εν όψει των δύσκολων εμπειριών;
14 Τι θα κάναμε εμείς αν θα είχαμε τις ατομικές εμπειρίες που αναφέρει ο Παύλος στα εδάφια 2 Κορινθίους 11:23-28; Γιατί δεν υποχώρησε ο Παύλος; Επειδή είχε κατά νου το στόχο του. Μπορεί κι εμείς να υποστούμε κάποια παρόμοια πράγματα. Ωστόσο θα πρέπει να συνεχίσουμε να επιδιώκουμε το στόχο μας για το βραβείο που επιφυλάσσει ο Θεός για μας. Όταν ο Παύλος έγραψε στους Φιλιππήσιους, έδειξε τον σωστό τρόπο της σκέψης του με το να αναφέρει ότι βρισκόταν στα δεσμά της φυλακής για την υπεράσπιση των καλών νέων. (Φιλιππησίους 1:7, 16) Κατανοούσε γιατί βρισκόταν στη φυλακή. Αυτό είναι σημαντικό όταν θα έρθουμε κι εμείς κάτω από μια τέτοια δοκιμασία. Επιπρόσθετα, γνωρίζουμε ότι ο Ιεχωβά μπορεί να μας χρησιμοποιήσει για να δώσει μαρτυρία για τον δικό του αίνο.
15. (α) Γιατί η εκκλησία των Φιλιππήσιων χρειαζόταν ενθάρρυνση, και τι τους είπε ο Παύλος για να τους οικοδομήσει; (β) Πώς είχε αντιδράσει η εκκλησία της Ρώμης στη φυλάκιση του Παύλου;
15 Οι Φιλιππήσιοι είχαν μερικές παρόμοιες δοκιμασίες σαν κι αυτές που είχε ο Παύλος στη Ρώμη. Έγραψε: ‘Επειδή κάνετε τον ίδιο αγώνα όπως είδατε και στη δική μου περίπτωση και όπως τώρα ακούτε για τη δική μου περίπτωση’. (Φιλιππησίους 1:30) Κάτω απ’ αυτές τις περιστάσεις, ο Παύλος μπορούσε να τους γράψει ενθαρρύνοντάς τους. Τους είπε ότι τα καλά νέα είχαν γίνει γνωστά ανάμεσα στη Φρουρά του Πραιτωρίου. Προφανώς το Χριστιανικό άγγελμα είχε εισχωρήσει ακόμη και μέχρι το ίδιο το σπιτικό του αυτοκράτορα, και μερικοί από εκεί έγιναν αφιερωμένοι Χριστιανοί. Η εκκλησία της Ρώμης ανταποκρινόταν καλά στην κατάσταση, χωρίς να μικροψυχήσει, να αποθαρρυνθεί ή να φοβηθεί εξαιτίας του γεγονότος ότι ο Παύλος κρατούνταν στη φυλακή. Απεναντίας ήταν πολυάσχολοι στο να κάνουν το έργο του Ιεχωβά, δείχνοντας ολοένα και περισσότερο θάρρος στο να μιλάνε για το λόγο του Θεού άφοβα.—Φιλιππησίους 1:12-14· 4:22.
16. Τι χρειάζεται ιδιαίτερα να κάνουμε όταν εγείρεται εναντίωση;
16 Όταν εγείρεται εναντίωση, υπάρχουν μεγάλες ωφέλειες από τη διακράτηση της ενότητας της Χριστιανικής εκκλησίας. Ο Παύλος τόνισε την ενότητα. (Φιλιππησίους 1:27-2:4) Οι περιστάσεις αυτές απαιτούν την έκφραση λόγων πίστης του ενός προς τον άλλον, έτσι ώστε να μην εγκαταλείπουμε την επιδίωξη του στόχου. Είναι μια χρονική περίσταση για να διακρατεί κανείς μια στοργική, ταπεινή στάση και για να κάνουμε το καλό ο ένας στον άλλον, αποβλέποντας στα συμφέροντα ο ένας του άλλου.—Παράβαλε Φιλιππησίους 2:19-21.
Το Ξεπέρασμα των Εμποδίων
17. Γιατί δεν πρέπει να εγκαταλείπουμε την επιδίωξη του στόχου μας όταν δημιουργούνται προβλήματα υγείας;
17 Ένας στενός σύντροφος του αποστόλου Παύλου ήταν ο Επαφρόδιτος. Εξαιτίας του έργου του Κυρίου αυτός είχε φτάσει κοντά στο θάνατο, αλλά δεν υπάρχει καμιά απόδειξη ότι το πρόβλημα της υγείας του τον έκανε να χάσει την όραση του σκοπού που ήταν μπροστά του. (Φιλιππησίους 2:25-30) Στο εδάφιο 2 Κορινθίους 12:7, ο Παύλος μίλησε για τη δική του πείρα που ήταν σαν ‘ένα αγκάθι στη σάρκα’, πιθανόν αναφερόμενος σε κάποια δυσκολία με τα μάτια του. Προσευχήθηκε ώστε να απαλλαχτεί από αυτό, αλλά η αίτησή του δεν έγινε δεκτή. Παρ’ όλα αυτά το να έχει κατά νου το στόχο του, βοήθησε τον Παύλο να συνεχίσει να τον επιδιώκει παρά τις σωματικές ασθένειές του. Παρ’ ότι είχε αδυναμίες, βρήκε ένα δρόμο με τη βοήθεια του Χριστού Ιησού.—2 Κορινθίους 12:9.
18. Πώς έδειξε ο Παύλος σωστή ισορροπία σχετικά με τα υλικά πράγματα;
18 Η επιστολή προς τους Φιλιππήσιους (4:11-13) έκανε επίσης μνεία για τις αναγκαιότητες της ζωής. Το να δοκιμάζει στερήσεις, μπορεί να είναι μια δοκιμασία για τον Χριστιανό ως προς το αν θα εγκαταλείψει την επιδίωξη του στόχου του. Ή απεναντίας θα υιοθετήσει την ώριμη στάση να αντιμετωπίσει το πρόβλημα και να εξακολουθεί να συμμετέχει στη διακονία; (Παράβαλε Πράξεις 18:1-4.) Είτε ο Παύλος είχε λίγες προμήθειες είτε είχε αφθονία, εκείνο που ερχόταν πρώτο ήταν η διακονία του. Όταν είχε αφθονία δε χρησιμοποιούσε την ευκαιρία αυτή για να ξοδεύει πολύ χρόνο επιδιώκοντας απολαύσεις, αλλά συνέχιζε να επιδιώκει το σκοπό του βραβείου.
19. Τι μας συμβουλεύουν τα εδάφια Φιλιππησίους 4:6, 7 να κάνουμε όταν χρειαζόμαστε βοήθεια; Με ποια αποτελέσματα;
19 Ο Παύλος δεν ανέφερε κάθε είδος πείρας που θα μπορούσε να έχει ένας Χριστιανός στη ζωή. Ωστόσο όταν τα πράγματα έρθουν με τέτοιο τρόπο ώστε να παρεμβληθούν στη διακονία, σαν ώριμοι Χριστιανοί θα πρέπει να στραφούμε στον Ιεχωβά με προσευχή, σύμφωνα με την πορεία που συστήνεται στο Φιλιππησίους 4:6, 7. Τότε ο Ιεχωβά θα μας δώσει ειρήνη διάνοιας, βοηθώντας μας να σκεφτόμαστε καθαρά και να ξεπεράσουμε τα προβλήματα, καθώς συνεχίζουμε να είμαστε πιστοί διάκονοί του. Η προσευχή μάς βοηθάει να διατηρούμε την πίστη μας και να συνεχίζουμε να επιδιώκουμε το στόχο μας.
20. (α) Πώς μας ενθαρρύνουν τα παραδείγματα πιστών ηλικιωμένων στην αλήθεια; (β) Τι πρέπει να κάνουμε; Γιατί;
20 Σήμερα υπάρχουν πολλοί συνταυτισμένοι με τις εκκλησίες που έχουν υπηρετήσει τον Ιεχωβά επί δεκαετίες. Όλοι τους έχουν περάσει μέσα από δοκιμασίες, καθώς έφερναν σε πέρας τη διακονία τους. Αλλά ο Ιεχωβά τούς βοήθησε, έτσι ώστε συνεχίζουν να επιδιώκουν το σκοπό για το βραβείο. Είμαστε ευγνώμονες στον Ιεχωβά που υπάρχουν στους σύγχρονους καιρούς, όπως υπήρχαν και τον πρώτο αιώνα, αδελφοί και αδελφές που είναι παραδείγματα υπομονής, πιστοί στην υπηρεσία τους της Βασιλείας και κρατούν στα μάτια τους το βραβείο. Εκείνοι που είναι νεαροί ή νεοφερμένοι στην «Οδό» ωφελούνται με το να εξετάζουν την ιστορία του αποστόλου Παύλου ή των πιστών δούλων της σύγχρονης εκκλησίας, βλέποντας πώς αυτοί έχουν χειριστεί τα προβλήματά τους. (Πράξεις 9:2· Εβραίους 13:7) Είθε καθένας από μας να χρησιμοποιεί κάθε ευκαιρία για να ενθαρρύνει ο ένας τον άλλον, έτσι ώστε να υπομένουμε πιστά στην υπηρεσία που έχουμε αναλάβει και να συνεχίσουμε ενωμένα να προσβλέπουμε και να επιδιώκουμε το στόχο που έχει θέσει ο Ιεχωβά μπροστά μας. Κάνοντάς το αυτό, έχουμε την προοπτική να υπηρετούμε τον Ιεχωβά Θεό για πάντα σε ευτυχισμένη συναναστροφή με τους πιστούς.—Φιλιππησίους 3:13-16.
Σημεία για να Κρατηθούν στη Διάνοια
◻ Ποιο ήταν το προσωπικό παρελθόν του Παύλου, και πώς το χρησιμοποίησε για να ενθαρρύνει τους αδελφούς;
◻ Πώς τα παραδείγματα του Χριστού Ιησού και του Παύλου μας δείχνουν ποια είναι η ώριμη Χριστιανική στάση;
◻ Πώς μπορούμε να εκδηλώσουμε την ενότητά μας όταν ξεσηκώνεται εναντίωση;
◻ Γιατί πρέπει να συνεχίσουμε να επιδιώκουμε το στόχο μας;
[Εικόνα στη σελίδα 12]
Ο Χριστός Ιησούς έκανε πολλά για να ενδυναμώσει εκείνους που είχαν πνευματικές ανάγκες
-
-
«Την Διακονίαν Σου Κάμε Πλήρη»Η Σκοπιά—1985 | 15 Απριλίου
-
-
«Την Διακονίαν Σου Κάμε Πλήρη»
«Διαμαρτύρομαι λοιπόν εγώ ενώπιον του Θεού και του Κυρίου Ιησού Χριστού, όστις μέλλει να κρίνη ζώντας και νεκρούς, . . . την διακονίαν σου κάμε πλήρη».—2 ΤΙΜΟΘΕΟΝ 4:1, 5.
1. Ποια ήταν η σχέση ανάμεσα στον Παύλο και στον Τιμόθεο;
ΟΤΑΝ ο απόστολος Παύλος έγραψε τη δεύτερη επιστολή του στον Τιμόθεο, ο Παύλος επιδίωκε το στόχο του σαν διάκονος του Θεού επί 30 χρόνια περίπου. Είχε λάβει πολλές ευλογίες από τον Ιεχωβά. (2 Τιμόθεον 1:2) Ο Παύλος είχε διαλέξει τον Τιμόθεο για να συνεργαστεί σε στενή σχέση μαζί του στο περιοδεύον έργο, υπηρετώντας εκκλησίες. Είχαν απολαύσει μαζί για χρόνια καρποφόρες πείρες.—Πράξεις 16:1-5.
2. Ποια είναι η σημασία των λόγων του Παύλου στα εδάφια 2 Τιμόθεον 4:6-8;
2 Τώρα είχε πλησιάσει ο καιρός για να έρθει η διακονία του Παύλου στο τέλος της. Έγραψε: «Εγώ γίνομαι ήδη σπονδή και ο καιρός της αναχωρήσεώς μου έφθασε. Τον αγώνα τον καλόν ηγωνίσθην, τον δρόμον ετελείωσα, την πίστιν διετήρησα· του λοιπού μένει εις εμέ ο της
-