διανοίας, με συναίσθησι της πνευματικής σας ανάγκης. Αλλά για την ατομική σας Γραφική μελέτη για να είσθε αληθινά καρποφόρος, πρέπει να επωφεληθήτε από τα μέσα που έχει προμηθεύσει ο Ιεχωβά Θεός για να κατανοήσετε τον λόγον του και να τον εφαρμόζετε στην εποχή μας. Τα μέσα αυτά συνίστανται πρωτίστως από πέντε εβδομαδιαίες συναθροίσεις εκκλησίας. Μην αφήνετε εμπόδια, όπως, λόγου χάριν, ο ακατάστατος καιρός να παρεμποδίζη τη μετάβασί σας στις συναθροίσεις και τη λήψι της πνευματικής τροφής που παρέχεται εκεί και η οποία ενισχύει την πίστι κι εμπνέει ελπίδα. Η ίδια η συναναστροφή σας με άλλους θαρραλέους Χριστιανούς διακόνους θα κάμη το θάρρος σας ισχυρότερο, διότι αν οι ‘κακές συναναστροφές φθείρουν τα καλά ήθη’, θα πρέπει, βέβαια, κατά συνέπειαν, οι καλές συναναστροφές να ενισχύσουν τα καλά ήθη.—1 Κορ. 15:33.

Θέλετε να είσθε ένας θαρραλέος Χριστιανός διάκονος, έτσι δεν είναι; Ένας θαρραλέος διάκονος είναι ένας χαρούμενος διάκονος. Θαρραλέος διάκονος είναι εκείνος, που φέρνει τιμή στο όνομα του Ιεχωβά και μετέχει στη διεκδίκησί του. Θαρραλέος διάκονος είναι εκείνος, που ενισχύει τους συνδιακόνους του. Θαρραλέος διάκονος, επίσης, είναι εκείνος, που παράγει άφθονα και τον καρπόν του πνεύματος και τον καρπόν της Βασιλείας, τριάντα, εξήντα κι εκατονταπλασίονα.

Τον Δεκέμβριο, οι θαρραλέοι διάκονοι θα εκδηλώσουν την πίστι και την ελπίδα των στον Ιεχωβά προσφέροντας στους ανθρώπους καλής θελήσεως το θαυμάσιο Γραφικό βοήθημα «Εξηρτισμένοι εις Παν Έργον Αγαθόν» μαζί μ’ ένα βιβλιάριο. Ευτυχείς είναι όλοι εκείνοι που μετέχουν στο ευλογητό αυτό έργον.

Ερωτήσεις από Αναγνώστας

● Μπορεί ο Σατανάς και οι δαίμονές του ν’ αναγινώσκουν τις διάνοιές μας;—Μ. Κ., Ηνωμένες Πολιτείες.

Δεν υπάρχει τίποτα στις Γραφές που να δείχνη ότι ο Σατανάς και οι δαίμονές του μπορούν ν’ αναγινώσκουν τις διάνοιές μας ή σκέψεις. Μάλλον, το νόημα των Γραφών είναι ότι μόνον ο Θεός μπορεί ν’ αναγνώση τη διάνοια του ανθρώπου: «Ο άνθρωπος βλέπει το φαινόμενον, ο δε Ιεχωβά βλέπει την καρδίαν.» Περαιτέρω μας λέγεται περί του Θεού: «Δεν είναι ουδέν κτίσμα αφανές ενώπιον αυτού, αλλά πάντα είναι γυμνά και τετραχηλισμένα εις τους οφθαλμούς αυτού, προς ον έχομεν να δώσωμεν λόγον.»—1 Σαμ. 16:7, ΜΝΚ· Εβρ. 4:13.

Εν τούτοις, πολύ πιθανό να μπορούν οι δαίμονες, λόγω ανωτέρας νοητικότητος και καλυτέρων δυνάμεων παρατηρήσεως, ν’ αντιληφθούν τι είναι μέσα στη διάνοια του ανθρώπου λόγω των πράξεών του και των εκφράσεων του προσώπου του. Έτσι, όταν ένας άνθρωπος ενεργή αντίθετα προς το κατά Ματθαίον 5:28, μπορεί αυτό να είναι καταφανές στην όψι του, και τότε θα μπορούσε ένας να πη τι είναι στη διάνοιά του, έστω και αν δεν μπορή να το αναγνώση. Μπορούν, λοιπόν, να επωφεληθούν από αδυναμίες που καθιστά κανείς έκδηλες και να τον πειράξουν ν’ αμαρτήση.

Αυτό υπογραμμίζει τη σπουδαιότητα του ορθού τρόπου σκέψεως και της εξαρτήσεως από τον Ιεχωβά. Όταν μπαίνουν κακές σκέψεις στη διάνοια, πρέπει αμέσως ν’ απορρίπτωνται· δεν πρέπει να φιλοξενούνται, διανοίγοντας τον δρόμο προς την αμαρτία. (Ιάκ. 1:14-15) Μάλλον, πλησιάστε τον Θεό με προσευχή και μελέτη του λόγου του, διότι σ’ αυτόν θα βρεθή προστασία από κακές επιθυμίες και πειρασμούς του Διαβόλου και των δαιμόνων του.—Ιάκ. 4:7, 8· Φιλιππησ. 4:8, 9.

● Παρακαλείσθε να εξηγήσετε το εδάφιον Αμώς 3:14, το οποίον λέγει εν μέρει: «Θέλω επισκεφθή και τα θυσιαστήρια της Βαιθήλ· και τα κέρατα του θυσιαστηρίου θέλουσιν εκκοπή, και πέσει κατά γης.»—Β. Ντ., Ηνωμένες Πολιτείες.

Ο Βασιλεύς Ιεροβοάμ είχε κάμει δύο χρυσούς μόσχους για να τους λατρεύη ο λαός του, θέτοντας τον ένα στο ένα άκρον του βασιλείου του και τον άλλον στο άλλο άκρον, στη Δαν και στη Βαιθήλ. Αυτό το έκαμε επειδή εφοβείτο το ότι ο λαός του θα επέστρεφε προς το δίφυλο βασίλειο του Ιούδα, αν επήγαιναν τακτικά στην Ιερουσαλήμ για λατρεία. (1 Βασ. 12:26-30) Αυτό κατέστη γνωστόν ως «η αμαρτία της Σαμαρείας». Τα θυσιαστήρια που μνημονεύονται στο εδάφιο Αμώς 3:14 είναι αυτά που συνδέονται με αυτή την αποστατική λατρεία.—Αμώς 8:14.

Το εδάφιο μνημονεύει θυσιαστήρια, στον πληθυντικό, και κατόπιν θυσιαστήριο, στον ενικό. Προφανώς ο ενικός αναφέρεται στο καθένα από τα θυσιαστήρια, όχι απλώς στο μεγάλο θυσιαστήριο που είχε κτίσει αρχικά ο Ιεροβοάμ στη Βαιθήλ και που μνημονεύεται στο εδάφιο 1 Βασ. 13:2. Ο πληθυντικός αναφέρεται στα πολυάριθμα θυσιαστήρια, τα όμοια με τα μνημονευόμενα στα εδάφιο 2 Χρονικών 34:5, τα οποία, μολονότι ήσαν στη γη του Ιούδα, αποτελούσαν εξίσου ένδειξιν αποστασίας. Όλα τα θυσιαστήρια είχαν κέρατα, σύμβολον δυνάμεως· η δε αποκοπή των και η πτώσις των στη γη προέλεγε την καταστροφή της ψευδούς αυτής λατρείας. Σύμφωνα με την αντίληψι αυτή, η μετάφρασις Νοξ αποδίδει ως εξής το εδάφ. Αμώς 3:14:«Θέλω έχει λογαριασμόν με τας παραβάσεις του Ισραήλ, ένα λογαριασμόν με εκείνα τα θυσιαστήρια αυτών στη Βαιθήλ, των οποίων τα κέρατα θέλουσιν εκκοπή και πέσει κατά γης.»