Εξακολουθείτε να Επιδιώκετε Πνευματικούς Στόχους

«Τα μεν οπίσω λησμονών, εις δε τα έμπροσθεν επεκτεινόμενος τρέχω προς τον σκοπόν δια το βραβείον.»—Φιλιππησίους 3:13, 14.

 1, 2. Τι προσπάθεια κατέβαλαν εκείνοι που αγωνίζονταν στον αρχαίο αγώνα δρόμου, και γιατί; (1 Κορινθίους 9:24)

«ΕΝΑΣ καλός δρομέας, από τη στιγμή που δίνεται το σύνθημα εκκινήσεως, το μόνο που σκέπτεται είναι πώς να ορμίσει προς τα μπρος, προσηλώνει το νου του στο τέρμα και βασίζεται στα πόδια του για να κερδίσει.» Έτσι περιέγραψε ο ιστορικός του πρώτου αιώνα Λουκιανός την ένταση εκείνων που μετείχαν στον αγώνα δρόμου. Κάθε νεύρο και μυς βρισκόταν σε υπερένταση για να φτάσει πρώτος στο στόχο. Το βραβείο, που συχνά ήταν ένα στεφάνι από φύλλα, συνήθως έφερνε στο νικητή «τους πιο εκλεκτούς επαίνους» για όλη τη ζωή, γιατί όλοι γνώριζαν ότι ο νικητής δεν είχε λυπηθεί «ούτε δαπάνη ούτε κόπους» για να ‘κερδίσει το βραβείο.’a

² Ο απόστολος Παύλος χρησιμοποιώντας σαν παράδειγμα τον δρομέα για να εξεικονίσει τι χρειάζεται για να πετύχει ένας Χριστιανός, νουθέτησε εκείνους που επιδίωκαν το σκοπό της αιώνιας ζωής: «Ούτω τρέχετε, ώστε να λάβητε αυτό [το βραβείο].» (1 Κορινθίους 9:24) Ο Παύλος είπε ότι ‘επεκτεινόταν προς τα εμπρός’ (σαν ένα δρομέα που κλίνει το σώμα του προς τα εμπρός, και δίνει τα πάντα για να τερματίσει πρώτος) και έτρεχε «προς τον σκοπόν δια το βραβείον της άνω κλήσεως του Θεού.» (Φιλιππησίους 3:13, 14) Για να κερδίσει ένας Χριστιανός «δρομέας» την αμοιβή, ο στόχος προς τον οποίο πρέπει να κατευθύνεται ολόκληρη η ζωή του είναι το βραβείο της αιώνιας ζωής, και όχι οποιαδήποτε άλλη επιδίωξη. Συμβαίνει αυτό στη ζωή σας;

‘Να Έχετε Αυτό το Φρόνημα’

 3. Σύμφωνα με το Φιλιππησίους 3:13 ποια στάση πρέπει ν’ αντανακλούν οι ώριμοι Χριστιανοί;

³ Με το να ‘λησμονεί τα οπίσω,’ ο απόστολος Παύλος απέδειξε ότι αυτή η αμοιβή ήταν ο πιο σπουδαίος στόχος του. Αποκάλεσε τα «οπίσω» «σκύβαλα,» «σκουπίδια,» ή «κοπριές.» (Μετάφραση Μπεκ· Εξουσιοδοτημένη Μετάφραση) Αυτή ήταν μια δυνατή δήλωση, αν σκεφτούμε τι είχε εγκαταλείψει ο Παύλος όταν μπήκε στον αγώνα για τη ζωή. (Βλέπε σελίδα 4.) Σκεπτόμενος το δικό του παράδειγμα, ο Παύλος προέτρεψε: «Όσοι λοιπόν είμεθα τέλειοι, τούτο ας φρονώμεν.»—Φιλιππησίους 3:5-8, 15, 17.

 4. Ποιους προκαταρκτικούς στόχους πρέπει να πετύχουν (α) οι ενδιαφερόμενοι που δεν έχουν ακόμη βαπτιστεί; (β) οι νεοβαπτισμένοι;

⁴ Εκείνοι, στους οποίους ο απόστολος απηύθυνε τις παρατηρήσεις του, είχαν ήδη αρχίσει τον αγώνα δρόμου και είχαν φτάσει σε Χριστιανική ωριμότητα. Αλλά τι θα πούμε αν δεν έχετε ακόμη βαπτιστεί κι έτσι δεν έχετε αρχίσει τον αγώνα δρόμου; Τότε χρειάζεστε να εργασθείτε για να κάνετε τα πράγματα αυτά πρώτο στόχο σας, γιατί εκείνοι που παραλείπουν να τρέξουν δεν θα πάρουν το βραβείο της αιώνιας ζωής. Αν, όμως, έχετε μόλις αρχίσει αυτόν τον αγώνα δρόμου για τη ζωή, τότε, σαν πρώτο στόχο σας, πρέπει να έχετε να φτάσετε σε Χριστιανική ωριμότητα. Αυτό θα σήμαινε ότι αγωνίζεστε να δεχτείτε ολόκληρη τη Χριστιανική αλήθεια και να έχετε ‘τα αισθητήρια σας γυμνασμένα ώστε να διακρίνετε το καλό και το κακό.’—Εβραίους 5:14· 6:1.

 5. Ποια ερωτήματα μπορούμε να κάνουμε στον εαυτό μας για να διαπιστώσουμε ποιο είναι «το φρόνημα μας» για το ‘βραβείο’ της ζωής;

⁵ Αλλά τα λόγια του Παύλου, «Όσοι λοιπόν είμεθα τέλειοι, τούτο ας φρονώμεν,» δείχνουν ότι ακόμη κι εκείνοι που είναι ώριμοι χρειάζεται να εξετάζουν το «φρόνημα» τους, γιατί μερικοί μπορεί να ‘φρονούν κάπως διαφορετικά.’ (Φιλιππησίους 3:15) Για παράδειγμα, ποια είναι τα πράγματα που αφήσατε πίσω; Τα βλέπετε ακόμη όπως τα έβλεπε ο Παύλος; Ή μήπως οι επιδιώξεις για υλισμό και γόητρο στον κόσμο απορρόφησαν περισσότερο από τον χρόνο σας και την προσοχή σας; Βέβαια, ένας Χριστιανός πρέπει να κερδίζει τα αναγκαία για τον εαυτό του και την οικογένεια του. Ο Παύλος εργαζόταν στο δύσκολο επάγγελμα της σκηνοποιίας—που ήταν μια μεγάλη αλλαγή από τη φημισμένη καριέρα που είχε προηγουμένως. Αλλά τώρα το «βραβείο» ήταν το μεγάλο πράγμα στη ζωή του, όχι η κοσμική του εργασία. Αληθεύει αυτό και για σας;—Πράξεις 18:3· 20:33, 34.

Εκπαίδευση στην Ευσέβεια

 6. Σύμφωνα με το 1 Τιμόθεον 4:7,10, ποια εκπαίδευση είναι αναγκαία για να πετύχουμε το στόχο της αιώνιας ζωής;

⁶ Στη συμβουλή του στον Τιμόθεο, ο απόστολος Παύλος έστρεψε την προσοχή σε μια ιδιότητα που είναι ζωτική για όλους εκείνους που θέλουν να κερδίσουν το «βραβείο.» Χωρίς αμφιβολία έχοντας κατά νου τα χρόνια της σκληρής γυμνάσεως που απαιτούνται για τους αθλητές, έγραψε: «Γύμναζε σεαυτόν εις την ευσέβειαν . . . Δια τούτο και κοπιάζομεν και ονειδιζόμεθα [αγωνιζόμεθα, Κείμενο].»—1 Τιμόθεον 4:7,10.

 7. Τι σημαίνει, ευσέβεια, και πώς μπορούμε να εξετάσουμε τα κίνητρα μας;

⁷ Ευσέβεια σημαίνει να είναι κανείς προσκολλημένος προσωπικά στον Ιεχωβά. Σημαίνει αυτό που είμαστε μέσα στην καρδιά, και δεν καθορίζεται πάντοτε από εξωτερικές θρησκευτικές πράξεις.b Έτσι, πρέπει συχνά να εξετάζουμε γιατί ασχολούμαστε στην ιερή υπηρεσία. Μήπως το κάνουμε για το τι θα σκεφτούν οι άλλοι αν δεν προσφέρουμε ιερή υπηρεσία; Μήπως για να εντυπωσιάσουμε ανθρώπους; Το κάνουμε απλώς επειδή επιμένουν οι γονείς μας; Ή γιατί θέλουμε να ευχαριστήσουμε τον Θεό; Από καιρό σε καιρό, όλοι χρειαζόμαστε μια απαλή ώθηση από άλλους. Ένας προσωπικός στόχος, ή μια οργανωτική διευθέτηση μπορεί να ενεργήσει σαν κίνητρο, αλλά αυτό που κάνουμε πρέπει αληθινά να είναι ‘πράξεις ευσεβείας.’—2 Πέτρου 3:11.

 8. Τι χρειάζεται εκτός από τη μελέτη της Γραφής για να αναπτύξουμε ευσέβεια;

⁸ Η ‘εντρύφηση στα λόγια της πίστεως’ μέσω προσωπικής και εκκλησιαστικής Γραφικής μελέτης, βοηθάει ένα άτομο να αναπτύξει ευσέβεια. (1 Τιμόθεον 4:6) Αλλά χρειάζεται κάτι περισσότερο από το απλό διάβασμα σελίδων. Ρωτήστε τον εαυτό σας: Τι μου λέει αυτό για τον Ιεχωβά; Πώς πρέπει αυτό να επηρεάζει τη ζωή μου ή την άποψη μου για τους άλλους; Θα εφαρμόσω αυτά που έμαθα; Πότε; Πώς; Αυτές οι σκέψεις είναι μέρος της εκπαιδεύσεως μας προς την ευσέβεια.

 9. Ποια πείρα δείχνει την ανάγκη να εκπαιδευόμαστε συνεχώς έχοντας σαν σκοπό μας την ευσέβεια;

⁹ Ένας αθλητής, καθώς γυμνάζεται, σκέφτεται συνεχώς πώς μπορεί να βελτιωθεί. Σαν δρομείς στο Χριστιανικό αγώνα δρόμου πρέπει να είμαστε προσεκτικοί να μη νομίσουμε ποτέ ότι η πνευματική μας ανάπτυξη θα έρθει οπωσδήποτε. Μια γυναίκα που είχε παρακολουθήσει συναθροίσεις των Μαρτύρων του Ιεχωβά από παιδική ηλικία, και είχε ασχοληθεί τακτικά στη διακονία αγρού, διαπίστωσε ότι χρειάζονταν περισσότερα πράγματα και όχι μόνο τακτική Χριστιανική δράση, γιατί αργότερα μπλέχτηκε σε σεξουαλική ανηθικότητα. Όταν συνήλθε, είπε: «Είχα υποθέσει ότι, ήμουν πνευματικό άτομο, αλλά διαπίστωσα ότι μόλις είχα αρχίσει την εκγύμναση. Μετά την πνευματική μου πτώση άρχισα να κάνω περισσότερη προσωπική μελέτη και την εφάρμοζα στον εαυτό μου. Προσευχήθηκα για τη βοήθεια του Ιεχωβά. Το αποτέλεσμα ήταν ότι άρχισα να προοδεύω πνευματικά, αναπτύσσοντας για πρώτη φορά μια προσωπική σχέση μαζί του.»

10. Πώς μπορεί ένα μάτι γεμάτο εκτίμηση να μας φέρει πιο κοντά στον Ιεχωβά;

¹⁰ Επίσης, χρειάζεται να εκτιμούμε αυτά που βλέπουμε. Για παράδειγμα, όταν απολαμβάνετε ένα κομμάτι γευστικού φρούτου, μπορείτε να σκεφτείτε: ‘Τι Πατέρα έχουμε που μας προμηθεύει κάτι τόσο νόστιμο!’ Ή, όταν βλέπετε τα χρώματα ενός ηλιοβασιλέματος, μπορεί να εκφράσετε το θαυμασμό σας: ‘Τι καλλιτέχνης είναι ο Πατέρας μας!’ Στα καθημερινά ζητήματα συνηθίστε να παρατηρείτε την απόδειξη για τη φροντίδα του Ιεχωβά. Έτσι θα τον πλησιάσετε περισσότερο.—1 Θεσσαλονικείς 5:18· Ιακώβου 4:8.

‘Επεκταθείτε προς τα Εμπρός—Δεν Είστε Ακόμη Τέλειος

11. Μπορεί ένας Χριστιανός να χαλαρώσει επειδή είναι χρόνια στην αλήθεια;

¹¹ Μερικοί στην εκκλησία των Φιλίππων στον πρώτο αιώνα, επειδή ήταν στην οδό της αλήθειας για αρκετό καιρό, ίσως άρχισαν να χαλαρώνουν, νομίζοντας ότι είχαν φτάσει σ’ ένα ικανοποιητικό επίπεδο πνευματικότητας. Ο Παύλος έστρεψε την προσοχή στο δικό του παράδειγμα, λέγοντας: «Ουχί ότι [εγώ σαν απόστολος, και Χριστιανός για πάνω από 25 χρόνια] έλαβον ήδη το [ουράνιο] βραβείον ή έγεινα ήδη τέλειος· τρέχω όμως κατόπιν [αυτού] . . . Αδελφοί, εγώ δεν στοχάζομαι εμαυτόν ότι έλαβον αυτό.»—Φιλιππησίους 3:12, 13.

12. Γιατί χρειάζεται να εξακολουθεί ο Χριστιανός να αγωνίζεται να φορέσει τη νέα προσωπικότητα;

¹² Η ζωή ενός Χριστιανού είναι πάντοτε προοδευτική. Χρειάζεται συνεχής «πρόοδος» για να φορέσουμε τη νέα προσωπικότητα. Πρέπει ν’ αντιστεκόμαστε στις αδυναμίες που μας κάνουν ακατάλληλους. (1 Τιμόθεον 4:15· 1 Κορινθίους 9:27) Μια Μάρτυς αποκάλυψε ότι συχνά ήταν αλαζονική και εύκολα την αναστάτωναν οι άλλοι. Αφού της δόθηκε συμβουλή, κατανόησε ότι αυτή η στάση της θα μπορούσε να την εμποδίσει να κερδίσει την αιώνια ζωή. «Τότε αγωνίστηκα να σκέπτομαι θετικά για τους άλλους. Αφού πίεσα τον εαυτό μου για ένα διάστημα, κατόπιν έγινε ευκολότερο,» παραδέχτηκε. «Όταν με προκαλούσαν, προσευχόμουν: ‘Δεν θέλω να φέρομαι έτσι, Ιεχωβά. Γνωρίζεις ότι βρίσκομαι σε δύσκολη κατάσταση, γι’ αυτό σε παρακαλώ βοήθησε με!’ Και πραγματικά με βοήθησε!» Σαν στόχο είχε βάλει να υπερνικήσει μια συγκεκριμένη αδυναμία και να εκδηλώσει περισσότερο τους καρπούς του πνεύματος του Θεού. Ευλογήθηκε, και μάλιστα έγινε κατάλληλη για να υπηρετήσει, σαν ιεραπόστολος. Υπάρχουν στόχοι τέτοιου είδους που πρέπει να επιδιώξετε;—Γαλάτας 5:22-26.

13. Ποιο στόχο πέτυχε μια οικογένεια, και τι τους υποκίνησε;

¹³ Ένας Χριστιανός που κατανοεί ότι δεν είναι «ήδη τέλειος» ή ότι δεν έχει κερδίσει ακόμη το βραβείο της αιώνιας ζωής, εξακολουθεί να προσέχει τη στάση του απέναντι στη διακονία. Ένα αντρόγυνο στις Ηνωμένες Πολιτείες εξέτασε τις περιστάσεις της ζωής του. Τον καιρό εκείνο (το 1958) η σύζυγος ήταν δασκάλα σ’ ένα σχολείο και ο σύζυγος, σαν διευθυντής πωλήσεων, κέρδιζε πάνω από 40 δολάρια την ώρα. «Τότε αρχίσαμε να σκεπτόμαστε κάποιον που υπηρετούσε στα κεντρικά γραφεία των Μαρτύρων του Ιεχωβά και είχε εγκαταλείψει μια ολόκληρη περιουσία για να υπηρετήσει εκεί χωρίς να πληρώνεται, με μόνο σκοπό να φέρει την αλήθεια σε άτομα σαν κι εμάς,» είπε η γυναίκα. Υποκινούμενο απ’ αυτό το παράδειγμα, το αντρόγυνο πούλησε το σπίτι του και, μαζί με τα δυο παιδιά τους, μετακόμισαν εκεί που η ανάγκη για ευαγγελιζόμενους ήταν μεγαλύτερη. Και οι δυο ήταν ικανοποιημένοι να κάνουν ταπεινές εργασίες για να συντηρήσουν την οικογένεια τους. Ολόκληρη η ζωή τους ήταν τώρα αφιερωμένη στο να βοηθούν άλλους, αφού ο καθένας τους άρχισε να διεξάγει γρήγορα κατά μέσο όρο 15 εβδομαδιαίες Γραφικές μελέτες με ενδιαφερόμενα άτομα. «Απολαύσαμε μια βαθιά χαρά την οποία τα χρήματα ποτέ δεν μπορούσαν ν’ αγοράσουν. Ιδιαίτερα χαρήκαμε όταν είδαμε τα παιδιά μας να μεγαλώνουν με την ίδια αγάπη για τον Ιεχωβά,» δήλωσε ο σύζυγος.—Φιλιππησίους 4:12, 13.

14. Ποιοι είναι μερικοί προσωπικοί στόχοι που πολλοί αγωνίστηκαν να πετύχουν;

¹⁴ Βέβαια, δεν μπορούν όλες οι οικογένειες να κάνουν αυτές τις μετακινήσεις. Αλλά όλο και περισσότεροι κάνουν προσαρμογές για να συμμετέχουν πληρέστερα στο έργο κηρύγματος, με το να γίνουν ακόμη βοηθητικοί ή τακτικοί σκαπανείς. Στη διάρκεια του υπηρεσιακού έτους 1981, κατά μέσον όρο 151.180 άτομα κάθε μήνα ασχολούνταν στο σκαπανικό έργο—ένα ανώτατο όριο όλων των εποχών και σχεδόν 10 τα εκατό περισσότεροι από πέρυσι! Πολλοί έκαναν στόχο τους την υπηρεσία Μπέθελ ή την ιεραποστολική υπηρεσία. Με την πρόσφατη έναρξη παραρτημάτων της Σχολής Γαλαάδ στο Μεξικό και στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, πολλοί περισσότεροι μπόρεσαν να πετύχουν νέους και ευρύτερους στόχους στην προσωπική ζωή τους. Άλλοι πάλι εργάστηκαν σκληρά για να αναπτύξουν στα παιδιά τους βαθιά αγάπη για τον Ιεχωβά. Αφιερωμένοι άνδρες αγωνίστηκαν για να εργαστούν σαν διακονικοί υπηρέτες, σαν πρεσβύτεροι, ή ακόμη σαν περιοδεύοντες επίσκοποι, αναπτύσσοντας τα απαιτούμενα πνευματικά προσόντα.—1 Τιμόθεον 3:1-13.

15. Πώς μπορούν οι Χριστιανές σύζυγοι να βοηθήσουν τους συζύγους τους να έχουν το στόχο της ζωής πάνω απ’ όλα;

¹⁵ Οι Χριστιανές σύζυγοι βοηθούν με το να τηρούν το «βραβείο» πάνω απ’ όλα. «Ποτέ δεν θα ξεχάσω τι είπε η γυναίκα μου όταν διάβασα ότι τρεις από τους άνδρες που εκπαίδευσα για να αναλάβουν την εργασία μου όταν εμείς μετακομίσαμε, είχαν γίνει εκατομμυριούχοι,» αφηγήθηκε ο Μάρτυρας που αναφέρθηκε στην παράγραφο 13. «Είπε: ‘Τα χρήματα υπάρχουν σήμερα αλλά αύριο μπορεί να έχουν χαθεί. Αυτό που κάνουμε εμείς με το να βοηθούμε πνευματικά τα άτομα, φέρνει αιώνιο καλό.’ Πάντοτε με ενθάρρυνε να μην ξαναμπλέξουμε για να κερδίσουμε πολλά χρήματα. Με τη βοήθεια της μπήκαμε στο έργο περιοχής όταν τα παιδιά μας μεγάλωσαν.» Ναι, οι γυναίκες που υποστηρίζουν πνευματικά τους άνδρες τους μπορούν να τους βοηθήσουν να κερδίσουν «χάριν παρά Κυρίου.»—Παροιμίαι 18:22.

Οι Περιστάσεις Διαφέρουν

16. (α) Τι εννοούσε προφανώς ο απόστολος Παύλος όταν είπε στην εκκλησία των Φιλιππησίων, «Δεν είχετε ευκαιρίαν»; (β) Πώς γνωρίζουμε ότι ο Ιεχωβά δεν είναι κάποιος που ποτέ δεν ικανοποιείται με τις προσπάθειες των δούλων του;

¹⁶ Η εκκλησία των Φιλιππησίων του πρώτου αιώνα ήταν εξαιρετικά γενναιόδωρη στον Παύλο, αλλά είχε περάσει ένα διάστημα που δεν είχε προσφέρει καμιά υλική βοήθεια. Γιατί; «Δεν είχετε ευκαιρίαν,» έγραψε ο Παύλος. (Φιλιππησίους 4:10) Ίσως οι δύσκολοι καιροί, η αλλαγή των συνθηκών, ή επειδή δεν ήξεραν που βρισκόταν ο Παύλος να τους είχε εμποδίσει να κάνουν αυτό που επιθυμούσαν οι καρδιές τους. Και οι δικές μας περιστάσεις ίσως να περιορίζουν αυτά που μπορούμε να κάνουμε. Ο Ιεχωβά το γνωρίζει αυτό. Για παράδειγμα, κάτω από το Μωσαϊκό νόμο ο Ιεχωβά δεχόταν σαν προσφορά παραβάσεως αυτό που μπορούσε ν’ αντέξει ένα άτομο, έστω κι αν ήταν μόνο οκτώ φλιτζάνια αλεύρι. (Λευιτικόν 5:5-11) Αυτό που ζητούσε ο Θεός ήταν οι θυσίες να είναι το καλύτερο που μπορούσε να προσφέρει κανείς.—Έξοδος 23:19· Εβραίους 13:15, 16.

17. Ποια είναι μερικά πράγματα σαν δείκτες στον αγώνα δρόμου καθώς επιδιώκουμε τον τελικό στόχο, το βραβείο της αιώνιας ζωής;

¹⁷ Δίνουμε όμως πραγματικά στον Ιεχωβά τα καλύτερο μας; Έχουμε κάθε μέρα μπροστά μας τη μεγαλειώδη ανταμοιβή της αιώνιας ζωής; (Παράβαλε με Εβραίους 12:1, 2.) Μπορούμε να βοηθηθούμε πολύ να το κάνουμε αυτό, αν έχουμε πνευματικούς στόχους, τους οποίους προσπαθούμε να πετύχουμε καθώς προχωρούμε στο δρόμο μας. Αυτοί γίνονται χιλιομετρικοί δείκτες στον αγώνα δρόμου. Όπως είδαμε, ένας απ’ αυτούς τους δείκτες είναι το βάπτισμα. Έχετε φτάσει στο σημείο αυτό; Και τι θα πούμε για τη Χριστιανική ωριμότητα—να δεχθούμε αληθινά όλες τις Χριστιανικές αλήθειες, να μην έχουμε πια αμφιβολίες, αμφισβητήσεις, φέρνοντας αντίρρηση σε κάθε νέα σκέψη; Και μάθατε να παίρνετε καθημερινά αποφάσεις με βάση τις Γραφικές αρχές; Αν ναι, έχετε περάσει άλλον ένα χιλιομετρικό δείκτη. Έχουν χαραχθεί βαθιά μέσα στην προσωπικότητα σας οι καρποί του πνεύματος; Έχει η διακονία αγρού την ίδια σπουδαιότητα για σας, όπως είχε για το παράδειγμα μας, τον Ιησού Χριστό; Και τι θα πούμε για τους λόγους για τους οποίους κάνετε ορισμένα πράγματα; Υποκινείστε από αληθινή ευσέβεια; Ο Τιμόθεος, μολονότι ήταν πρεσβύτερος στη Χριστιανική εκκλησία, δέχτηκε τη συμβουλή ότι χρειαζόταν να γυμνάζεται για να φτάσει σ’ αυτό το στόχο. Πετυχαίνουμε μερικούς απ’ αυτούς τους στόχους και αγωνιζόμαστε να πετύχουμε κι άλλους, έχοντας πάντοτε υπόψη το μεγαλειώδες βραβείο της αιώνιας ζωής; ‘Επεκτεινόμαστε προς τα εμπρός’;

18. Τι αμοιβές παίρνουμε τώρα από την ανάπτυξη της ευσέβειας;

¹⁸ Οι ανταμοιβές γι’ αυτή την προσπάθεια είναι πολλές. Όπως είπε ο Παύλος, η ευσέβεια έχει «επαγγελίαν της παρούσης ζωής.» (1 Τιμόθεον 4:8) Συνόψισε ωραία την ικανοποίηση που απολαμβάνουμε ακριβώς τώρα παρά τις δυσκολίες: «Ως λυπούμενοι πάντοτε όμως χαίροντες, ως πτωχοί πολλούς όμως πλουτίζοντες, ως μηδέν έχοντες και τα πάντα κατέχοντες.»—2 Κορινθίους 6:10.

19. Γιατί πρέπει όλοι μας να προσέχουμε πώς τρέχουμε στην επιδίωξη της αιώνιας ζωής;

¹⁹ Τότε γρήγορα θα φτάσουμε στον τελικό στόχο—‘τη μέλλουσα ζωή.’ Ο Παύλος μπορούσε να πει τα παρακάτω καθώς ανέμενε την ουράνια ανταμοιβή: «Φρονώ ότι τα παθήματα του παρόντος καιρού δεν είναι άξια να συγκριθώσι με την δόξαν την μέλλουσαν να αποκαλυφθή εις ημάς.» (Ρωμαίους 8:18) Ναι, όλη η προσπάθεια στον αγώνα δρόμου δεν μπορεί διόλου να συγκριθεί με τις ευλογίες της πολύτιμης αμοιβής της αιώνιας ζωής, είτε στον ουρανό είτε στη γη. Γι’ αυτό προσηλώστε το βλέμμα σας σε πνευματικούς στόχους. Τρέχετε για να κερδίσετε. Τρέχετε έτσι σαν να εξαρτιόταν η ίδια η ζωή σας απ’ αυτό—γιατί πράγματι απ’ αυτό εξαρτιέται!—Ψαλμός 37:3,4, 11,29.

□ Ποιος είναι ο βασικός στόχος για τον οποίο πρέπει ν’ αγωνίζεται ο Χριστιανός, και πιο «φρόνημα» πρέπει να έχουμε για την επιτυχία του;

□ Πώς γυμναζόμαστε έχοντας σαν στόχο την ευσέβεια;

□ Ποιοι είναι μερικοί προκαταρκτικοί στόχοι καθώς αγωνιζόμαστε για τον τελικό στόχο της αιώνιας ζωής;

□ Μήπως δεν ικανοποιείται ποτέ ο Ιεχωβά με τις προσπάθειες μας στη λατρεία του;

[Υποσημειώσεις]

[Εικόνα στη σελίδα 8]

Υπάρχουν προκαταρκτικοί στόχοι στη Χριστιανική πορεία καθώς αγωνιζόμαστε για τον τελικό στόχο της αιώνιας ζωής

Ευσέβεια

Ωριμότητα

Βάπτισμα

Διεύρυνση της Διακονίας

Περισσότεροι Καρποί του Αγίου Πνεύματος