Η Στάσις σας Απέναντι στους Γονείς σας—Τι Αποκαλύπτει
Βοηθητικά γεγονότα που νεαρά άτομα επιθυμούν να γνωρίζουν
ΤΙ ΕΙΔΟΥΣ άτομο είσθε; Τι είδους άτομο επιθυμείτε να γίνετε; Ένας τρόπος με τον οποίο μπορείτε ν’ απαντήσετε είναι όταν εξετάσετε τη στάσι σας απέναντι στους γονείς σας.
Τι σχέσι έχει αυτό με το θέμα; Έχει διότι αυτό που λέτε και κάνετε στους γονείς σας αποκαλύπτει τι υπάρχει στο νου και στην καρδιά σας. Αυτό λέγει πολλά για το τι είδους άνθρωπος είσθε τώρα. Αποτελεί επίσης μια σαφή ένδειξι του τι είδους άνθρωπος είναι πιθανόν να γίνετε στο μέλλον. Αυτό οφείλεται στο ότι το υπόδειγμα διαγωγής που καλλιεργείτε στην οικογένεια γίνεται μέρος του εαυτού σας.
Μερικά νεαρά άτομα αναπτύσσουν μια αρνητική στάσι απέναντι σχεδόν στο καθετί που ζητούν οι γονείς των. Νομίζουν ότι οι γονείς των δεν τα κατανοούν ποτέ, ότι είναι απελπιστικά της παληάς μόδας και δεν μπορούν να προσφέρουν χρήσιμη καθοδήγησι σ’ αυτόν τον μεταβαλλόμενο κόσμο. Αυτό όμως παράγει στασιασμό και γίνεται συνήθεια αν δεν χαλιναγωγηθή. Αυτό αντανακλάται και στις σχέσεις με άλλους ανθρώπους κάθε ηλικίας έξω από τον οικογενειακό κύκλο. Μπορεί επίσης να δημιουργήση σ’ ένα άτομο σοβαρές στενοχώριες στην προθυμία του να υπακούση στους νόμους που έχουν θεσπισθή για το όφελος της ανθρώπινης κοινωνίας ως συνόλου.
Υπάρχουν ωστόσο άλλα νεαρά άτομα που δεν σκέπτονται μ’ αυτό τον τρόπο. Μεγαλώνουν αποβλέποντας στους γονείς των με σεβασμό. Αυτά τα νεαρά άτομα γνωρίζουν γιατί ο κόσμος βρίσκεται σε τόση στενοχώρια και τι τους επιφυλάσσει το μέλλον. Έτσι δεν αισθάνονται την πίεσι να συμμορφωθούν με την αρνητική στάσι που έχουν άλλα παιδιά απέναντι στους γονείς των. Γνωρίζουν την αξία που προσφέρει η καθοδήγησις των γονέων των. Γιατί; Διότι αυτά τα νεαρά άτομα έχουν ανατραφή από γονείς οι οποίοι σέβονται τις ύψιστες αρχές της ανθρώπινης διαγωγής που υπάρχουν—αυτές που βρίσκονται στον εμπνευσμένο γραπτό Λόγο του Δημιουργού του ανθρώπου, του Ιεχωβά Θεού—και έχουν ανταποκριθή με εκτίμησι σ’ αυτή την παιδεία. (Εφεσ. 6:4) Λόγω αυτής της εκπαιδεύσεως στις αλήθειες που υπάρχουν στο Λόγο του Θεού, αυτά τα νεαρά άτομα εκτιμούν τη θέσι τους μέσα στην οικογενειακή διευθέτησι. Έτσι υπάρχει μια καλή σχέσις μέσα στο σπίτι,
Τι μπορεί να λεχθή όμως για τα νεαρά άτομα που οι γονείς των δεν τα διδάσκουν τις αρχές της Βίβλου; Μήπως αυτό σημαίνει ότι δεν είναι υποχρεωμένα ν’ αποδίδουν σεβασμό και υπακοή στους γονείς των; Μολονότι αληθεύει ότι η καθοδήγησις των γονέων είναι αναγκασμένη να υποφέρη καθώς απομακρύνεται από τους κανόνας του Θεού, ωστόσο, αυτό δεν μειώνει την ανάγκη να καλλιεργούν αυτά τα νεαρά άτομα την ορθή στάσι απέναντι στους γονείς των. Γιατί όχι; Υπάρχουν πολλοί λόγοι.
Παραδείγματος χάριν, σκεφθήκατε ποτέ βαθειά τι έχουν κάμει οι γονείς σας για σας; Επειδή δεν έχετε ζήσει μόνος σας, είναι πιθανόν να μη το εκτιμάτε πλήρως αυτό. Αλλά σταθήτε και σκεφθήτε: από τον καιρό της γεννήσεώς σας ο πατέρας σας και η μητέρα σας φροντίζουν κάθε μέρα για σας. Σας τρέφουν, σας προμηθεύουν ρουχισμό, κατοικία για να ζήτε και φροντίζουν για την εκπαίδευσί σας.
Αν επρόκειτο να μισθώσετε ένα άτομο για να κάμη αυτά που οι γονείς σας έχουν κάμει για σας από τον καιρό της γεννήσεώς σας, αυτό θα σας στοίχιζε μια μικρή περιουσία. Οι γονείς σας, λοιπόν, είναι άξιοι σεβασμού για όλ’ αυτά. Αργότερα, αν νυμφευθήτε και γίνετε γονεύς, θα εκτιμήσετε πληρέστερα τι έχουν κάμει οι γονείς σας για σας. Αλλά γιατί, να μη εκδηλώσετε την εκτίμησί σας τώρα; Αποδώστε λίγη από την αγάπη που οφείλετε στους γονείς σας με το να δείχνετε απέναντι τους σεβασμό και υπακοή. Τότε θ’ αποδείξετε ότι αναπτύσσεσθε σ’ ένα ώριμο άτομο, ένα άτομο που είναι λογικό, που εκτιμά εκείνους οι οποίοι κάνουν σ’ αυτό καλό.
Αυτό δεν σημαίνει ότι οι γονείς σας είναι τέλειοι. Φυσικά, κάνουν σφάλματα. Αλλά, κάνετε και σεις επίσης. Είναι πιθανόν ότι σεις κάνετε περισσότερα εφόσον δεν έχετε την πείρα της ζωής που έχουν εκείνοι. Μήπως δεν ανέχεσθε τα σφάλματα που κάνουν οι γονείς σας, αλλ’ ωστόσο απαιτείτε να δείχνουν εκείνοι ανοχή στα δικά σας; Για να είσθε συνεπείς, πρέπει να μάθετε να παραβλέπετε τα σφάλματα που κάνουν οι γονείς σας, όπως κι’ εκείνοι παραβλέπουν πολλά δικά σας. Κι’ εφόσον εκείνοι έχουν μια πολύ μεγαλύτερη ευθύνη, είναι κατανοητό ότι μπορεί να σφάλλουν μερικές φορές.—Ψαλμ. 130:3· Ιακ. 2:13.
Εν τούτοις, σε μερικές περιπτώσεις εκείνο που βλέπετε ως ένα σφάλμα των γονέων μπορεί απλώς να είναι μια άποψις που διαφέρει από τη δική σας. Όταν συμβαίνη αυτό, και οι γονείς σας έχουν λάβει μια οριστική στάσι σ’ αυτό το αμφισβητούμενο ζήτημα, τι πρέπει να κάμετε σεις;
Πρέπει να έχετε υπ’ όψιν ότι η θέσις των γονέων σας δεν είναι η ίδια με τη δική σας. Ένας γονεύς αντιπροσωπεύει κάποιον ανώτερο από σας στη διευθέτησι των πραγμάτων του Θεού. Ο Θεός έχει δώσει στους γονείς σας εξουσία και ευθύνη που σεις δεν έχετε ακόμη. Επομένως, οι τελικές αποφάσεις σε ζητήματα που αφορούν εσάς ανήκουν στους γονείς σας. Γι’ αυτό ο Λόγος του Θεού συμβουλεύει:«Τα τέκνα, υπακούετε εις τους γονείς κατά πάντα· διότι τούτο είναι ευάρεστον εις τον Κύριον.» (Κολ. 3:20) Φυσικά, αυτό σημαίνει υπακοή στο καθετί που απαιτούν οι γονείς και το οποίο δεν παραβιάζει τους νόμους του Θεού.
Έπρεπε, βλέπετε, να υπάρχη μια τάξις στην ανθρώπινη κοινωνία. Χωρίς τάξι, σύγχυσις ακόμη και αναρχία προκύπτει. Έτσι, επίσης, πρέπει να υπάρχη τάξις στον οικογενειακό κύκλο. Και εκεί ο Θεός έχει διορίσει τον πατέρα ως κεφαλή, με την μητέρα να συνεργάζεται στενά μαζί του. Και οι δυο γονείς έχουν διορισθή ως επόπται των τέκνων των. Έτσι όταν οι γονείς σας σάς θέτουν μερικές απαιτήσεις, όπως όσον αφορά το τι ώρα θα επιστρέφετε στο σπίτι τα βράδυα, με ποιους μπορείτε να συναναστρέφεσθε, πώς να περιποιήσθε τον εαυτό σας, και άλλα όμοια, και υπακούετε σ’ αυτούς, τότε δείχνετε σεβασμό στη διευθέτησι του Θεού. Όταν παρακούετε στους γονείς σας, δείχνετε έλλειψι σεβασμού στη διευθέτησι του Θεού. Αυτό σημαίνει σύγκρουσι με τον Θεό! Γνωρίζετε ποιος θα χάση σε μια τέτοια περίπτωσι. Έτσι, ο τρόπος που ανταποκρίνεσθε στην κατεύθυνσι των γονέων δείχνει πώς αισθάνεσθε για εκείνον που είναι ανώτερος από τους γονείς, τον Ιεχωβά Θεό.
Γι’ αυτό ο Λόγος του Θεού λέγει: «Τον οφθαλμό όστις εμπαίζει τον πατέρα αυτού και καταφρονεί να υπακούση εις την μητέρα αυτού, οι κόρακες της φάραγγος θέλουσιν εκβάλει και οι νεοσσοί των αετών θέλουσι φάγει.» (Παροιμ. 30:17) Ναι, η εσφαλμένη στάσις απέναντι στους γονείς θα στοιχίση στα νεαρά άτομα τη ζωή τους!
Κάποια μέρα, όταν θα είσθε σε νόμιμη ηλικία και ίσως κάμετε δική σας οικογένεια, δεν θα θελήσετε να δείχνουν τα παιδιά σας σεβασμό και υπακοή σ’ εσάς; Αλλ’ αν εσείς δεν έχετε μάθει πώς να κάνετε αυτό απέναντι στους γονείς σας, δεν είναι πιθανόν ότι θα εκπαιδεύσετε τα τέκνα σας με πολλή επιτυχία στο να δείχνουν τέτοιο σεβασμό. Θερίζετε ότι σπείρετε, λέγει η Αγία Γραφή. Μάθετε πώς ν’ αντιμετωπίζετε την υποτακτική θέσι στην οποία βρίσκεσθε τώρα, και αυτό θα σας βοηθήση ν’ αντιμετωπίσετε τις μεγαλύτερες δυσκολίες της εφηβικής ηλικίας, και ίσως τα καθήκοντα του γονέως αργότερα.
Επίσης, αν αναπτύσσετε μια αρνητική στάσι απέναντι στους γονείς σας, αυτό μπορεί να εκδηλωθή και σε άλλα πράγματα που θα κάνετε αργότερα. Παραδείγματος χάριν, αν εργάζεσθε σ’ ένα εργοδότη, θα στενοχωρήσθε πάντοτε με την εξουσία που έχει επάνω σας; Όταν σας αναθέτη να κάνετε κάτι, θα το θεωρήτε δύσκολο να συμμορφωθήτε; Θα παραπονήσθε πάντοτε για την εργασία σας; Τι θα πούμε για την στάσι σας απέναντι σ’ εκείνους με τους οποίους πιθανόν να συνεργάζεσθε; Ίσως διαπιστώσετε ότι συνεχώς παραπονείσθε γι’ αυτούς, ποτέ δεν τους επαινείτε για τα καλά πράγματα που πιθανόν να κάνουν για σας. Ή αν πηγαίνετε στο σχολείο για να μάθετε ένα επάγγελμα ή εκπαιδεύεσθε σε μια εργασία, πιθανόν ν’ αρχίσετε να αισθάνεσθε ύστερ’ από μερικές εβδομάδες ότι γνωρίζετε περισσότερα από τον εκπαιδευτή σας. Όλες αυτές οι στάσεις πιθανόν να σας κάνουν να αισθανθήτε πολλή πικρία αργότερα στη ζωή. Αλλ’ αυτό μπορεί να είναι ο καρπός της εσφαλμένης στάσεως απέναντι στους γονείς σας που έχετε αναπτύξει.
Επομένως, δεχθήτε την πραγματικότητα της οικογενειακής ζωής και της θέσεως σας μέσα σ’ αυτήν. Εκτιμήστε ότι αυτή είναι η οδός του Θεού και ότι η δική του οδός είναι η πιο καλή.
Αν όμως αποφεύγετε να δεχθήτε τις ευθύνες σας ως ένα ανήλικο μέλος μέσα στην οικογένεια, τότε ζητείτε στενοχώριες. Και αυτές όχι μόνον θα επηρεάσουν τις σχέσεις σας με τους γονείς σας και με άλλους, καθώς επίσης και τη ζωή σας αργότερα, αλλ’ ακόμη πιο σπουδαίο, θα εξασθενίση τη στάσι σας ενώπιον του Θεού. Και αυτός είναι εκείνος ο οποίος καθορίζει αν θα ζήσετε για πάντα στη νέα του τάξι, ή αν ή ύπαρξίς σας θα παρέλθη όταν αυτό το πονηρό σύστημα πραγμάτων καταστραφή συντόμως.—Παροιμ. 3:1, 2.