Έχετε το Ευαγγελιστικό Πνεύμα;
1. Γιατί το έργο της διακηρύξεως του ευαγγελίου είναι ένα από τα πιο σπουδαία έργα που έγιναν στη Γη;
ΤΟ ΕΡΓΟ της διακηρύξεως του ευαγγελίου της Βασιλείας είναι ένα από τα πιο σπουδαία έργα που έχουν γίνει ποτέ στη γη. Γιατί; Διότι είναι η «λυδία λίθος» με την οποία κρίνεται η ανθρωπότης. Η αποδοχή του ευαγγελίου και η υπακοή σ’ αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη σωτηρία· η απόρριψίς του και η παρακοή σ’ αυτό σημαίνει καταστροφή.
2, 3. (α) Δώστε ένα παράδειγμα πώς το ευαγγέλιον αποκαλύπτει την πραγματική στάσι ενός ανθρώπου. (β) Τι ερωτήματα σχετικά με το ευαγγέλιον μπορεί κανείς επωφελώς να θέση στον εαυτό του;
2 Λόγου χάριν, ένας άνθρωπος μπορεί να είναι πολύ θρήσκος. Μπορεί να φαίνεται ότι έχει καλή προσωπικότητα, να είναι γενναιόδωρος, ανθρωπιστής. Αλλά η στάσις του απέναντι του ευαγγελίου αποκαλύπτει αν είναι πραγματικά φίλος του Θεού. Διότι ο Θεός γνωρίζει τις καρδιές των ανθρώπων. «Πάσαι αι οδοί του ανθρώπου φαίνονται ορθαί εις τους οφθαλμούς αυτού· πλην ο Ιεχωβά σταθμίζει τας καρδίας.» (Παροιμ. 21:2) Ένας Χριστιανός πρέπει να έχη καλή προσωπικότητα, αλλ’ εκτός απ’ αυτό ή από οτιδήποτε άλλο χαρακτηριστικό, αν δεν έχη αγάπη για τον Θεό και τον συνάνθρωπό του, δεν είναι τίποτα.—1 Κορ. 13:1-3.
3 Δέχεσθε σεις το ευαγγέλιον; Υπακούετε σ’ αυτό; Επιθυμείτε να ομιλήτε γι’ αυτό στους άλλους; Είναι ανάγκη να διακηρύττετε το ευαγγέλιον για να είσθε ευπειθής σ’ αυτό;
ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΗΣ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΙΚΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ
4. Γιατί πρέπει να διακηρύττωμε το ευαγγέλιον;
4 Οποιαδήποτε καλή είδησι παίρνομε είναι φυσικό να θέλωμε να την πούμε στους άλλους, και συχνά το κάνομε αυτό από τη χαρά που έχομε να μιλήσωμε γι’ αυτή. Εν τούτοις, το ευαγγέλιον της Βασιλείας μάς υποκινεί να ομιλούμε γι’ αυτό στους άλλους, όχι μόνο από χαρά, αλλά και από αγάπη για τον συνάνθρωπό μας. Το ευαγγελιστικό πνεύμα είναι πνεύμα αγάπης για τον Θεό και τον πλησίον. Το ευαγγέλιον σημαίνει ζωή για κείνον που λαμβάνει αυτή την καλή αγγελία και γι’ αυτό είναι ουσιώδες να διακηρύττεται παντού. Ο απόστολος Παύλος έγραψε σε μια από τις πρώτες θεόπνευστες επιστολές του, ότι στην Αποκάλυψι του Χριστού από τον ουρανό ‘οι μη υπακούοντες εις το ευαγγέλιον του Κυρίου ημών Ιησού θα τιμωρηθούν με όλεθρον αιώνιον.’—2 Θεσσ. 1:8, 9.
5. Πώς ο απόστολος Πέτρος έδειξε τη σπουδαιότητα του ευαγγελίου;
5 Ο απόστολος Πέτρος ετόνισε τη σπουδαιότητα να γνωρίσωμε και να υπακούσωμε στο ευαγγέλιο όταν μίλησε για τους Χριστιανούς που κρίνονται, λέγοντας: «Έφθασεν ο καιρός ν’ αρχίση η κρίσις από του οίκου του Θεού· και αν αρχίζη πρώτον αφ’ ημών, τι θέλει είσθαι το τέλος [των κατ’ όνομα Χριστιανών] των απειθούντων εις το ευαγγέλιον του Θεού;» Πρόσθεσε επίσης: «Και αν ο δίκαιος μόλις σώζηται ο ασεβής και αμαρτωλός πού θέλει φανή;» (1 Πέτρ. 4:17, 18) Επομένως, το πνεύμα που πρέπει να έχη ο κήρυξ του ευαγγελίου είναι, όχι απλώς να το διακηρύττη, αλλά και να το στερεώνη στις καρδιές των ακροατών. Γιατί; Διότι και ο δίκαιος ακόμη μεταξύ των κατ’ όνομα Χριστιανών «μόλις σώζεται.»
6. Πώς η Γραφή χρησιμοποιεί την λέξι «ευαγγελιστής» με μια ιδιαίτερη έννοια;
6 Η Ελληνική λέξις που χρησιμοποιείται στην Αγία Γραφή για τα αγαθά νέα είναι «ευαγγέλιον.» Η Αγία Γραφή χρησιμοποιεί τη λέξι «ευαγγελιστής» εν σχέσει με ωρισμένους που είναι διωρισμένοι προς τούτο, διότι μας λέγει ότι ο Ιησούς, όταν ανελήφθη στον ουρανό, έδωσε ανθρώπους ως χαρίσματα, «άλλους μεν αποστόλους, άλλους δε προφήτας, άλλους δε ευαγγελιστάς, άλλους δε ποιμένας και διδασκάλους, προς την τελειοποίησιν των αγίων, διά το έργον της διακονίας, διά την οικοδομήν του σώματος του Χριστού.» (Εφεσ. 4:11, 12) Αυτοί οι «ευαγγελισταί» φαίνεται ότι είχαν λάβει το πνεύμα του Θεού μ’ έναν ειδικά έντονο τρόπο για κήρυγμα, εκπαίδευσι και οικοδομή των άλλων. Ο Φίλιππος ήταν ένας απ’ αυτούς.—Πράξ. 21:8, 9.
7. Πώς πρέπει όλοι οι κήρυκες των αγαθών νέων να είναι, με μια γενική έννοια, ευαγγελισταί;
7 Εν τούτοις, όλοι οι κήρυκες των αγαθών νέων είναι, με μια γενική έννοια, ευαγγελισταί. Αυτοί βέβαια πρέπει να έχουν το ευαγγελιστικό πνεύμα. Πρέπει να διακηρύττουν το ευαγγέλιον, δηλαδή τα αγαθά νέα, αλλ’ όχι και να σταματούν εκεί. Πρέπει να κάνουν ό,τι μπορούν για να οικοδομήσουν τους άλλους ώστε κι εκείνοι με τη σειρά τους να έχουν το ίδιο ισχυρό πνεύμα. Για να το εκπληρώσουν αυτό είναι ανάγκη να χρησιμοποιούν κάθε περίπτωσι και ευκαιρία για να μιλούν για τα αγαθά νέα. Οι Χριστιανοί του πρώτου αιώνος μάς παρέχουν πολλά παραδείγματα τούτου.
ΔΙΑΚΗΡΥΞΙΣ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ ΣΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΑΙΩΝΑ
8. Πώς και πού έκαμε ο Ιησούς ευαγγελιστικό έργο;
8 Ο ίδιος ο Ιησούς «διήρχετο πάσαν πόλιν και κώμην, κηρύττων και ευαγγελιζόμενος την βασιλείαν του Θεού. Και οι δώδεκα ήσαν μετ’ αυτού.» (Λουκ. 8:1) Σχεδόν όλα τα ταξίδια του Ιησού εγίνοντο πεζή. Κατά καιρούς έστελνε τους μαθητάς του πριν να πάη ο ίδιος, ώστε οι κάτοικοι του χωριού ή της πόλεως να περιμένουν και να είναι έτοιμοι να τον ακούσουν. (Λουκ. 10:1) Εδίδασκε εκεί όπου μπορούσε να πλησιάση ανθρώπους. Αυτό μπορούσε να γίνεται σ’ ένα χωριό, στο ναό της Ιερουσαλήμ, σ’ ένα ιδιωτικό σπίτι, στον δικό του τόπο κατοικίας, στις συναγωγές, στην ακροθαλασσιά ή σ’ ένα βουνό. Μιλούσε και σ’ εκείνους που συναντούσε στο δρόμο, ή ενώ ανεπαύετο—με λίγα λόγια, όταν και όπου συναντούσε ανθρώπους.—Ματθ. 5:1· 13:1, 2· 26:6-13· Μάρκ. 2:1, 2· 3:1-5· Ιωάν. 4:6-10.
9, 10. Πώς ο Φίλιππος έκαμε ευαγγελιστικό έργο, και πώς θα μπορούσε να παραβληθή με ωρισμένους μάρτυρας του Ιεχωβά σήμερα;
9 Μερικοί από τους ευαγγελιστάς του πρώτου αιώνος έκαναν πολλά ταξίδια. Πήγαιναν σε μέρη όπου ο Θεός απεκάλυπτε ότι υπήρχε ανάγκη των υπηρεσιών των. Διαβάζομε ότι ο Φίλιππος κατέβηκε στη Σαμάρεια. Αφού έκαμε ένα καλό έργο εκεί, κατευθύνθηκε από τον άγγελο του Ιεχωβά να πάη προς νότον στο δρόμο που ωδηγούσε από την Ιερουσαλήμ στη Γάζα. Εκεί εξήγησε το ευαγγέλιο σ’ έναν Αιθίοπα ευνούχο. Το πνεύμα του Θεού τον κατηύθυνε απ’ εκεί στην Άζωτο και «διερχόμενος εκήρυττεν εις πάσας τας πόλεις, εωσού ήλθεν εις Καισάρειαν.» (Πράξ. 8:4-40) Εκεί τον βρίσκομε αργότερα σ’ ένα σπίτι με την οικογένειά του.—Πράξ. 21:8, 9.
10 Ο Φίλιππος θα μπορούσε να παραβληθή, κατά έναν τρόπο, με τους σκαπανείς, τους ειδικούς σκαπανείς και τους ιεραποστόλους μεταξύ των μαρτύρων του Ιεχωβά, οι οποίοι έχουν μια ειδική εντολή να κηρύξουν. Αλλά ένα καλό ευαγγελιστικό πνεύμα δείχνεται απ’ εκείνους οι οποίοι μετοικούν σε μέρη όπου υπάρχει πιο μεγάλη ανάγκη για να κηρύξουν. Μερικοί απ’ αυτούς έχουν οικογένειες, όπως και ο Φίλιππος.
11. Πώς ο Παύλος έκαμε ευαγγελιστικό έργο;
11 Ο Παύλος ήταν ένας από τους πιο μεγάλους ευαγγελιστάς. Εταξίδευσε πάρα πολύ στην Ασία και στην Ευρώπη, διακηρύττοντας τα αγαθά νέα παντού όπου πήγαινε. Προσπαθούσε να κηρύττη εκεί όπου το ευαγγέλιον δεν είχε κηρυχθή. Σε μερικά μέρη έμενε πολύν καιρό για να ιδρύση και ενισχύση εκκλησίες. Ενδιαφέρει να σημειωθή ότι σ’ αυτή την ευαγγελιστική δράσι ο Παύλος συνετηρείτο οικονομικώς με την επαγγελματική εργασία του.—2 Κορ. 10:13-16· Πράξ. 18:1-4· 19:8-10· 1 Κορ. 9:15-18.
Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ ΚΑΤ’ ΑΝΑΓΚΗΝ ΚΑΙ ΤΑΞΙΔΙΑ
12. Αποτελούν τα ταξίδια ουσιώδες μέρος του ευαγγελιστικού έργου;
12 Μολονότι είναι αλήθεια ότι αυτοί οι ευαγγελισταί, κατά μέγα μέρος, έκαναν σημαντικά ταξίδια, δεν είναι ανάγκη να ταξιδεύη κανείς σε άλλα μέρη για να κηρύξη αν έχη το ευαγγελιστικό πνεύμα. Διότι το πνεύμα του να ευαγγελίζεται κανείς δεν είναι το πνεύμα να ταξιδεύη και να έχη περιπέτειες. Αν ένα άτομο είναι απηλλαγμένο από υποχρεώσεις που τον εμποδίζουν να μετοικήση και προσφέρεται να ταξιδεύση, μπορεί να διορισθή, μέσω εκείνων που είναι επιφορτισμένοι με το έργο του κηρύγματος, σε μια χώρα σ’ ένα ειδικό μέρος όπου οι υπηρεσίες του χρειάζονται περισσότερο. Εκεί μπορεί να τελειώση το ταξίδι του, διότι μπορεί να εγκατασταθή εκεί, όπως έκαμε ο Φίλιππος στην Καισάρεια, και να εξακολουθήση να διακηρύττη το ευαγγέλιο οικοδομώντας την εκκλησία σ’ εκείνον τον τόπο. Μπορεί να παραμείνη εκεί πολλά χρόνια, και σε όλη του τη ζωή ακόμη, όπως έκαμαν πολλοί από τους ιεραποστόλους των μαρτύρων του Ιεχωβά.
13. Ποιο παράδειγμα μας δείχνει ότι μπορούμε να ευαγγελιζώμεθα χωρίς να μετακινηθούμε από το μέρος που κατοικούμε;
13 Αλλά μερικοί ίσως να μη μπορούν να μετακινηθούν, λόγω οικογενειακών υποχρεώσεων, υγείας ή άλλων αιτίων. Εν τούτοις, αν έχουν το ευαγγελιστικό πνεύμα, μπορούν να κάμουν πολλά καλά στον τόπο ακριβώς που διαμένουν. Ως ένα παράδειγμα τούτου, υπάρχει μια μικρή εκκλησία στην πολιτεία Αρκάνσας των Ηνωμένων Πολιτειών. Ένας Μάρτυς κατοικούσε πολλά χρόνια σ’ εκείνη την περιοχή. Η διαγωγή του ήταν τέτοια ώστε οι κάτοικοι σε ακτίνα πολλών μιλίων γνωρίζουν τη Χριστιανική του προσωπικότητα, και έχει καλή φήμη για εντιμότητα και ευθύτητα. Η εκκλησία είναι μικρή, αλλ’ αν όλοι όσοι άκουσαν και δέχθηκαν τα αγαθά νέα με το κήρυγμα και με το παράδειγμά του παρέμεναν σ’ εκείνη την περιοχή, θα υπήρχε μια εκκλησία πολύ μεγάλη για τη μικρή εκείνη κοινότητα. Αλλ’ αυτός ο άνθρωπος και η σύζυγός του εργάσθηκαν τόσο σκληρά, και έδωσαν ένα τόσο καλό παράδειγμα αγάπης και Χριστιανικής ζωής και έκαναν τόσο καλή εκπαίδευσι στους νέους που δέχθηκαν το ευαγγέλιον, ώστε ενεστάλαξαν το ευαγγελιστικό πνεύμα στους ακροατάς των, ως τον βαθμό που και αυτοί με τη σειρά τους πήγαν σε άλλα μέρη όπου υπήρχε πιο μεγάλη ανάγκη. Ένας εκπληκτικός αριθμός ευαγγελιζομένων πήγαν απ’ αυτή την εκκλησία στην ιεραποστολική σχολή Γαλαάδ και εστάλησαν σε ξένες χώρες για να υπηρετήσουν. Μήπως αυτός ο άνδρας και η σύζυγός του έπρεπε ν’ αποθαρρυνθούν επειδή δεν μπορούσαν να ταξιδεύσουν σε μέρη όπου τα αγαθά νέα δεν είχαν τόσο εντατική δημοσιότητα; Διόλου. Ο Ιεχωβά τους ευλόγησε πλούσια και το έργο στον τόπο τους είχε μια παγκόσμια επίδρασι.
14. Αν έχετε το ευαγγελιστικό πνεύμα, πώς έχετε άφθονες ευκαιρίες να κηρύξετε στον τόπο ακριβώς της κατοικίας σας;
14 Οπουδήποτε λοιπόν είσθε, έχετε απεριόριστες ευκαιρίες να κηρύξετε. Είναι το κήρυγμα του ευαγγελίου από πόρτα σε πόρτα. Έπειτα είναι εκείνοι τους οποίους μπορεί σπάνια να συναντήσετε στα σπίτια τους, αν όχι και καθόλου. Αυτούς μπορεί να τους δήτε στην καθημερινή σας εργασία, στο κατάστημά σας ή στα ταξίδια σας. Τους βρίσκετε να κάθωνται σε αυτοκίνητα σε τόπους σταθμεύσεως, σε σταθμούς βενζίνης ή και σε πάρκα. Αν έχετε το πνεύμα να θέλετε να μεταδώσετε τα αγαθά νέα στους άλλους, δεν είναι ανάγκη να κάμετε πάντοτε τυπική διευθέτησι ή να έχετε ωρισμένη ώρα. Είσθε μάρτυρες του Ιεχωβά συνεχώς! Λέτε στους άλλους τα αγαθά νέα επειδή αυτά είναι στην καρδιά σας, και ομιλείτε γι’ αυτά ή βρίσκετε ευκαιρίες να μιλήσετε γι’ αυτά κάτω απ’ όλες τις περιστάσεις.—Ιερεμ. 20:9.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΖΟΜΑΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΑΠΛΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΙ
15. Πώς υπάρχουν περισσότερα πράγματα στο ευαγγελιστικό πνεύμα από το να μιλούμε απλώς στους άλλους για το ευαγγέλιο;
15 Υπάρχουν περισσότερα πράγματα στο ευαγγελιστικό πνεύμα από το να μιλούμε απλώς στους άλλους για το ευαγγέλιον. Υπάρχει μεγάλο βάθος στην έννοια του ευαγγελίου, και μερικά πράγματα είναι «δυσνόητα.» (2 Πέτρ. 3:16) Απαιτείται σκέψις από μέρους σας για να καθορίσετε πώς θα θέσετε αυτά τα σημεία ενώπιον του ατόμου με το οποίο μελετάτε το ευαγγέλιον, δηλαδή τα αγαθά νέα. Όχι μόνον αυτό, αλλά άλλο είναι να βοηθήσωμε ένα άτομο να λάβη γνώσι και άλλο είναι να θέσωμε τα πράγματα μέσα στην καρδιά του. Θα παρατηρήσετε ότι, στην παραβολή που είπε ο Ιησούς για τον σπορέα, ο σπόρος πού έπεσε; Σε καρδιές. Σεις ως ένας κήρυξ των αγαθών νέων πρέπει να καλλιεργήσετε αυτόν τον σπόρο στην καρδιά του σπουδαστού σας.—Ματθ. 13:19.
16. Πώς ο Παύλος ήταν ένα λαμπρό παράδειγμα πραγματικού ευαγγελιστού;
16 Ένας ευαγγελιστής πρέπει να έχη στοργή για τους ανθρώπους, όπως έδειξε ο απόστολος Παύλος, ο οποίος το περιγράφει ως εξής: «Έχοντες ένθερμον αγάπην προς εσάς, ευχαριστούμεθα να μεταδώσωμεν ουχί μόνον το ευαγγέλιον του Θεού, αλλά και τας ψυχάς ημών, επειδή εστάθητε αγαπητοί εις ημάς.» (1 Θεσσ. 2:8) Ο Παύλος και οι σύντροφοί του κατέβαλαν όλο το είναι τους για τους Θεσσαλονικείς οι οποίοι δέχθηκαν το ευαγγέλιον. Ο χρόνος και οι ενέργειες του Παύλου ήσαν αφιερωμένα σ’ αυτούς, και επιθυμούσε και προσπαθούσε με όλη του την καρδιά να τους κάμη να έχουν την ίδια εγκάρδια αγάπη για το ευαγγέλιον με το να το ζουν σε κάθε άποψι της ζωής των.
17. Αν έχετε το αληθινό ευαγγελιστικό πνεύμα, πώς θα αισθάνεσθε και θα εργάζεσθε για κείνους στους οποίους μεταδίδετε τα αγαθά νέα;
17 Αισθάνεσθε σεις και εργάζεσθε έτσι για κείνους στους οποίους μεταδίδετε τα αγαθά νέα; Αν ναι, δεν θα είσθε ιδιοτελείς απέναντί τους. Δεν θα τους θεωρήτε ως «πρόβατά» σας, αλλά θα φροντίζετε γι’ αυτούς ως πρόβατα που ανήκουν στον Κύριο Ιησού Χριστό, τον αρχιποιμένα. (1 Πέτρ. 5:1-4) Προσπαθήστε να ενσταλάξετε σ’ αυτούς το πνεύμα του Θεού. Θα προσπαθήσετε να τους γνωρίσετε όσο το δυνατόν περισσότερο με τους άλλους της εκκλησίας, διότι κατανοείτε ότι «είναι διαιρέσεις χαρισμάτων, το πνεύμα όμως το αυτό· είναι και διαιρέσεις διακονιών, ο Κύριος όμως ο αυτός· είναι και διαιρέσεις ενεργημάτων, ο Θεός όμως είναι ο αυτός, ο ενεργών τα πάντα εν πάσι. Δίδεται δε εις έκαστον η φανέρωσις του πνεύματος προς το συμφέρον.» (1 Κορ. 12:4-7) Θα κατανοήσετε ότι δεν έχετε όλες τις ικανότητες ούτε όλες τις εκδηλώσεις του πνεύματος του Ιεχωβά. Αλλά γνωρίζετε ότι με τη συναναστροφή τους με την εκκλησία, οι νέοι ενδιαφερόμενοι θα είναι εκεί όπου το πνεύμα του Ιεχωβά είναι περισσότερο συγκεντρωμένο και θα φθάσουν σε ωριμότητα απ’ αυτή τη συναναστροφή.
ΕΠΟΙΚΟΔΟΜΗΣΙΣ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΙΣ
18. Σε τι αποβλέπετε μελετώντας την Αγία Γραφή μ’ ένα άτομο;
18 Το ευαγγελιστικό πνεύμα δεν μετράται με την ποσότητα του χρόνου που αφιερώνετε για να κηρύττετε στους άλλους. Περιλαμβάνει και την αποτελεσματικότητα στο να οικοδομήτε και εκπαιδεύετε τους άλλους. Ένα άτομο με το οποίο μελετάτε μπορεί να συλλαμβάνη το νόημα των μεγαλειωδών διδασκαλιών, όπως είναι η αλήθεια για έναν επίγειο παράδεισο, οι πλάνες άλλων δοξασιών, όπως είναι η αθανασία της ανθρώπινης ψυχής, τα πύρινα βάσανα του άδου και η Τριάς. Μπορεί ν’ αποκτά μια καλή εγκεφαλική γνώσι γι’ αυτά τα πράγματα. Μπορεί ν’ απαντά στα ερωτήματα της μελέτης πολύ καλά. Αλλά σεις δεν αποβλέπετε κυρίως στον εγκέφαλο, αλλά στην καρδιά. Ποια λοιπόν είναι εκείνα που πρέπει να ενσταλάξετε στην καρδιά του για να τον κάμετε ένα σώφρονα και ώριμο Χριστιανό;—Εβρ. 6:1-3.
19. (α) Κατονομάστε μερικά από τα πιο ζωτικά πράγματα που θα έχετε υπ’όψιν να εντυπώσετε στην καρδιά του σπουδαστού σας. (β) Πώς ο σπουδαστής σας πρέπει να θεωρή τον Θεόν;
19 Πρέπει να εξετάζετε συνεχώς και να έχετε πάντοτε υπ’ όψιν τα επόμενα ζωτικά σημεία, και σ’ εσάς ανήκει να εργασθήτε σκληρά για να βοηθήσετε αυτόν με τον οποίον μελετάτε να τα διακρίνη: Καταλαβαίνει ο σπουδαστής σας τον Ιεχωβά, δηλαδή, καταλαβαίνει γιατί ο Ιεχωβά κάνει να έλθη το ευαγγέλιον σ’ αυτόν και στους άλλους; Καταλαβαίνει γιατί ο Ιεχωβά άφησε την ανομία να συνεχισθή επί ένα χρονικό διάστημα και γιατί δεν ενεργεί σύμφωνα με την ανθρώπινη επιθυμία, να την εξαφανίση αμέσως; Διακρίνει καθαρά το ζήτημα της κυριαρχίας του Ιεχωβά και του ελέους που έδειξε ο Θεός με το να διαθέση χρόνο για την τακτοποίησι του επιμάχου ζητήματος; Βλέπει ότι τα πράγματα που συμβαίνουν στη γη θίγουν τον Θεό πολύ περισσότερο απ’ όσο θίγουν εμάς; Ότι ο Θεός, αν και είναι ικανός να τερματίση τα κακά, συγκρατείται για την ωφέλεια του ανθρωπίνου γένους; (Παράβαλε με Γένεσιν 6:3, 5-7) Διακρίνει ότι όλες τις καλές ιδιότητες που κατέχομε εμείς σε κάποιο βαθμό, τις έχει ο Θεός σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό—αγάπη, εκτίμησι, αίσθημα, ενδιαφέρον, έλεος, υπομονή; Θεωρεί τον Θεό ως ένα στενό φίλο, ως ένα φίλο ο οποίος θέλει να κάνη οτιδήποτε είναι καλό γι’ αυτόν; Πρέπει να γνωρίση τον Θεό ως έναν που εκτιμά εκείνους οι οποίοι τον υπηρετούν έστω και με την πιο μικρή υπηρεσία που προσφέρουν με την καρδιά τους. Εκείνος που ευαρεστεί τον Θεόν πρέπει να πιστεύη ότι ο Θεός είναι Μισθαποδότης σ’ εκείνους που τον εκζητούν. (Εβρ. 11:6) Είναι τέτοιος Θεός. Όλοι όσοι έχουν το αληθινό ευαγγελιστικό πνεύμα γνωρίζουν ότι αυτό είναι αληθινό, και γι’ αυτό προσπαθούν να ενσταλάξουν την ίδια αυτή επιθυμία στους άλλους για να Τον αγαπούν και να Τον υπηρετούν για τις ασύγκριτες ιδιότητες του.—Έξοδ. 34:6, 7· Ψαλμ. 145:8-21.
20, 21. (α) Τι πρέπει ν’ αποκτήσουν αυτοί που μελετούν τη Γραφή μαζί μας; (β) Πώς μπορούμε να τους βοηθήσωμε ν’ αναπτύξουν μια προσωπική σχέσι με τον Θεό, αντί ν’ αποβλέπουν σ’ εμάς ως διδασκάλους των;
20 Όταν λοιπόν διδάσκετε και εκπαιδεύετε εκείνους που δέχονται τα αγαθά νέα, πρέπει πάντοτε να κρατήτε αυτά τα πράγματα πάνω απ’ όλα στη διάνοιά σας και συνεχώς να τα εντυπώνετε στις καρδιές των ακροατών σας. Πρέπει να επιθυμήτε να τους κάμετε ν’ αποκτήσουν ωριμότητα, πράγμα που περιλαμβάνει και την ικανότητα να διακρίνουν το καλό και το κακό. (Εβρ. 5:14) Οτιδήποτε τους διδάσκετε, οποιοδήποτε σημείο μαθαίνουν, σχετίζετέ το με την αγάπη του Ιεχωβά, το έλεός του, τη συμπάθειά του και τις άλλες ιδιότητες. Κάμετέ τους να εννοήσουν ότι ο Ιεχωβά είναι εκείνος που ενδιαφέρεται γι’ αυτούς, ότι εκείνος είναι που τους βοηθεί, και ότι όλα όσα μαθαίνουν προέρχονται από εκείνη τη μεγάλη Πηγή, και από το ενδιαφέρον του που δείχνει γι’ αυτούς.
21 Οδηγήστε τους σπουδαστάς σας να γνωρίσουν ότι μπορούν να έχουν μια προσωπική σχέσι με τον Θεό. Δεν είναι απρόσωπη διδασκαλία αυτή που μαθαίνουν, ούτε οφείλεται στη δική τους νοημοσύνη ή αγαθότητα το ότι μπορούν να καταλάβουν. Είναι το ενδιαφέρον του Θεού για το ανθρώπινο γένος εκείνο που τους έκαμε να εννοήσουν τα αγαθά νέα. Δείξτε σ’ αυτούς τι θεία εύνοια είναι το ότι ο Θεός έκρινε κατάλληλο να τους επιτρέψη να δουν και να καταλάβουν· χωρίς την ενέργεια του αγίου του πνεύματος το ευαγγέλιον ποτέ δεν θα εγίνετο κατανοητό απ’ αυτούς. Οι σοφοί άνθρωποι αυτού του κόσμου είναι πολύ νοήμονες, αλλά δεν μπορούν να καταλάβουν το ευαγγέλιον. (Ματθ. 11:25· 1 Κορ. 1:19-21) Κάμετέ τους να γνωρίσουν ότι σεις είσθε μόνον ένα όργανο για να θέσετε τα πράγματα υπ’ όψιν των. Ο Ιεχωβά είναι ο μέγας Εκπαιδευτής του λαού του.—Ησ. 30:20· 54:13.
22. Πώς μπορούμε να προετοιμάσωμε τον σπουδαστή μας για τον διωγμό που θ’ αντιμετωπίση;
22 Όταν διδάσκετε και εκπαιδεύετε ένα νέον ενδιαφερόμενον άνθρωπο, κατανοείτε ότι αυτός πρόκειται να συναντήση εναντίωσι και διωγμό ακόμη. Προετοιμάστε τον γι’ αυτό, και δείξτε του γιατί έρχεται ο διωγμός και γιατί ο Θεός τον επιτρέπει. Βοηθήστε τον να καταλάβη Γραφικά εδάφια δείχνοντάς του ότι εκείνοι που υφίστανται διωγμό ευνοούνται πολύ. Ο διωγμός αποτελεί απόδειξι ότι το πνεύμα του Θεού είναι σ’ αυτό το άτομο. Δεν είναι κάτι για το οποίο πρέπει να ντρέπεται ή να αποθαρρύνεται, αλλά μάλλον είναι κάτι για το οποίο πρέπει να πηδά από χαρά. (Ματθ. 5:11, 12· Φιλιππ. 1:27, 28· 2 Τιμ. 1:8· Ιακ. 1:2, 12· 1 Πέτρ. 4:12-14) Ενισχύστε τον ν’ αντιμετωπίση πιθανή εναντίωσι από την οικογένεια ή τους φίλους του με τα λόγια του Ιησού στο κατά Μάρκον 10:29, 30. Μπορείτε να τον ενθαρρύνετε να εγκαρτερήση με πιστότητα και με την ελπίδα ότι μπορεί τελικά να συντελέση στη σωτηρία των προσώπων που είναι κοντά του και που τα αγαπά.
23. Ποιο σπουδαίο πράγμα δεν πρέπει να παραβλέπωμε προτού ενθαρρύνωμε τους σπουδαστάς της Γραφής ν’ ασχοληθούν μαζί μας στην υπηρεσία του αγρού, και πώς μπορούμε να χειρισθούμε αυτό το ζήτημα;
23 Επειδή το ευαγγελιστικό πνεύμα περιλαμβάνει και εκπαίδευσι, εμείς, όταν κάνωμε τους μαθητάς να είναι όπως ο Κύριός των Ιησούς Χριστός, πρέπει να φροντίζωμε ώστε αυτοί να είναι ικανοί να γίνουν κήρυκες των αγαθών νέων. Δεν πρέπει να προσκαλούνται άτομα ν’ ασχολούνται μαζί με μέλη της εκκλησίας στο κήρυγμα προτού καθαρίσουν πλήρως τη ζωή τους ώστε να είναι κατάλληλα να κηρύττουν. Πρέπει να καταλάβουν ότι πρέπει να καθαρισθούν όλοι όσοι φέρουν τα σκεύη του Ιεχωβά. (Ησ. 52:11· 2 Κορ. 7:1) Πρέπει να εννοήσουν ότι το να έχουν το «σημείον» της Χριστιανικής προσωπικότητος είναι εκείνο που ευαρεστεί τον Θεό και δεν αφήνει την οργή του Θεού να έλθη εναντίον τους.—Ιεζ. 9:4-6· Εφεσ. 4:23, 24.
24, 25. (α) Τι είδους ανθρώπους μόνον θέλει ο θεός να τον υπηρετούν; (β) Μπορούμε ν’ απαιτήσωμε από έναν με τον οποίον μελετούμε τη Γραφή να παύση αμέσως όλες τις κακές του συνήθειες και πράξεις, ή τι πρέπει να κάμωμε;
24 Ο Θεός θέλει να τον υπηρετούν άνθρωποι που είναι Χριστιανοί πέρα για πέρα. Δεν ενδιαφέρεται για την ποσότητα, να έχη απλώς ένα μεγάλο αριθμό κηρύκων του ευαγγελίου, αλλά βγάζει απ’ αυτό το διεφθαρμένο σύστημα πραγμάτων εκείνους που θέλουν να καθαρισθούν. Το πνεύμα του, που θέτει σ’ εκείνους που υπακούουν σ’ αυτόν, είναι μια δύναμις για καθαρισμό. Αν ένα άτομο ακολουθή οποιαδήποτε πορεία που είναι ακάθαρτη, αντιβαίνει στον σκοπό για τον οποίο ο Θεός αποστέλλει το πνεύμα του, και το πνεύμα αυτό δεν θα τον υποστηρίξη.—1 Θεσσ. 4:7, 8.
25 Είναι λοιπόν λογικό να εμφυτεύωμε αυτές τις αρχές της ορθής διαβιώσεως στις καρδιές των ενδιαφερομένων ατόμων από την αρχή. Φυσικά, δεν μπορεί ν’ αναμένεται ότι αυτοί θα καθαρίσουν τη ζωή τους διά μιας, αλλά η σταθερή έλξις προς αυτόν τον σκοπό είναι δικό σας έργο, αν έχετε το αληθινό ευαγγελιστικό πνεύμα. Αυτό μπορεί να γίνη με καλωσύνη και λεπτότητα και χωρίς να εισχωρήτε άτοπα μέσα στη ζωή τους. Ο σκοπός σας είναι να γνωρίσετε τον σπουδαστή σας και να τον βοηθήσετε εκεί όπου έχει ανάγκη βοηθείας. Κατόπιν μπορείτε να τον πάρετε μαζί σας και να τον εκπαιδεύσετε να μετέχη στη διακήρυξι του ευαγγελίου.
26. Τι είναι ουσιώδες προτού ενθαρρύνωμε ένα ενδιαφερόμενο άτομο να βαπτισθή;
26 Επίσης, δεν πρέπει να γίνη ενθάρρυνσις για το βάπτισμα προτού γνωρίσετε ότι το άτομο έχει πραγματικά καθαρίσει τη ζωή του και έχει ζήσει σ’ αυτή την καθαρή κατάστασι αρκετόν χρόνον για να δείξη ότι δεν θα ξαναγυρίση στις προηγούμενες κακές συνήθειες και πράξεις.
27. Ποιες είναι οι αμοιβές του να έχωμε το ευαγγελιστικό πνεύμα;
27 Το ευαγγελιστικό πνεύμα είναι πνεύμα που φέρνει τη μεγαλύτερη ευτυχία. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη χαρά τώρα από το να μπορούμε να εξυψώνωμε το όνομα του Ιεχωβά σ’ έναν ασεβή κόσμο και να φέρνωμε φως και ελπίδα στους άλλους. Και τότε, όταν ιδήτε εκείνους που βοηθείτε να φθάσουν στο σημείο να γνωρίσουν και να εκτιμήσουν τον Ιεχωβά και τον Ιησού Χριστό και τα όσα έχουν κάμει, η χαρά σας αυξάνει. Το ευαγγελιστικό πνεύμα απομακρύνει το πνεύμα της ζηλοτυπίας ή του φθόνου. Χαίρει γι’ αυτή την πνευματική πρόοδο των άλλων, ιδιαίτερα εκείνων τους οποίους βοηθείτε. Αισθάνεσθε έτσι όπως και ο απόστολος Παύλος επιθυμούσε να αισθάνεται ο Τιμόθεος: «Όσα ήκουσας παρ’ εμού διά πολλών μαρτύρων, ταύτα παράδος εις πιστούς ανθρώπους, οίτινες θέλουσιν είσθαι ικανοί και άλλους να διδάξωσι.»—2 Τιμ. 2:2· 1 Κορ. 10:24.
28. Αν αισθάνεσθε πως κάτι λείπει από το ευαγγελιστικό πνεύμα, τι μπορείτε να κάμετε για να το αποκτήσετε ή να το αυξήσετε;
28 Επομένως, όλοι οι αληθινοί δούλοι του Ιεχωβά επιθυμούν να καλλιεργούν το ευαγγελιστικό πνεύμα στον εαυτό τους και στους άλλους. Αν επιθυμήτε να αυξήσετε αυτό το πνεύμα μέσα σας, συνδεθήτε στενά μ’ εκείνους που έχουν αυτή την καλή στάσι, και ζητήστε τη βοήθεια των πρεσβυτέρων της εκκλησίας. Αυτοί θα είναι ευτυχείς να σας βοηθήσουν, διότι γνωρίζουν ότι αυτό δοξάζει τον Θεόν και απεργάζεται τη σωτηρία τους καθώς και εκείνων τους οποίους βοηθούν.—1 Τιμ. 4:16.
[Εικόνα στη σελίδα 528]
Ο Φίλιππος είχε το ευαγγελιστικό πνεύμα . . .
[Εικόνα στη σελίδα 529]
. . . Εσείς το έχετε;