Ημέρα Σωτηρίας

«Διότι λέγει, “Εν καιρώ δεκτώ επήκουσά σου, και εν ημέρα σωτηρίας σε εβοήθησα·” ιδού τώρα καιρός ευπρόσδεκτος, ιδού τώρα ημέρα σωτηρίας.»—2 Κορ. 6:2.

 1. Τι και πότε είναι η ημέρα της σωτηρίας;

Η ΜΕΓΑΛΗ ημέρα του Ιεχωβά είναι η ημέρα της σωτηρίας. Η συμπλήρωσίς της είναι ο καιρός στον οποίον απέβλεπαν και για τον οποίον ήλπιζαν οι Χριστιανικές καρδιές επί αιώνες. Η ημέρα αυτή σε τελεία εκπλήρωσι είχε την αρχή της στο φθινόπωρο του 1914 (μ.Χ.), όταν ο Χριστός άρχισε να κυβερνά εν μέσω των εχθρών του, και συνεχίζεται ώσπου να συμπληρωθή η καταστροφή του Σατανά και της πονηρής του οργανώσεως. Η έναρξις της διακυβερνήσεως αυτής σημειώνει την αρχή των θλίψεων της οργανώσεως του Σατανά, και είναι επίσης καιρός δεινών για τους κατοίκους της γης. Το Αποκάλυψις 12 δείχνει πώς η θλίψις αυτή άρχισε με τον πόλεμο στους ουρανούς, που κατέληξε στο να εκβληθούν ο Σατανάς και οι πονηρές του πνευματικές δυνάμεις από τον ουρανό, δίδοντας τον πλήρη έλεγχο των ουρανών στη δίκαιη κυριαρχία του Χριστού.—Ψαλμ. 110:1, 2.

 2. Γιατί επετράπη στον Σατανά να ζη, τώρα που βασιλεύει ο Χριστός;

² Μερικοί, βλέποντας ότι η βασιλεία του Θεού ιδρύθη στο 1914, διερωτήθηκαν γιατί ο Ιεχωβά Θεός έχει επιτρέψει να συνεχίζεται η πονηρία επί πολλά έτη μετά ταύτα. Γιατί επετράπη στους πονηρούς να κυριαρχούν επάνω στη γη αν ο Χριστός βασιλεύη; Ο Ιεχωβά μάς δείχνει τον τρόπο με τον οποίον πολιτεύεται με τον πονηρό Σατανά μέσω της πολιτείας του με τον πονηρό Φαραώ της Αιγύπτου: «Διότι η γραφή λέγει προς τον Φαραώ, “Ότι δι’ αυτό τούτο σοι επέτρεψα να διαμείνης, δια να δείξω εν σοι την δύναμίν μου, και δια να διαγγελθή το όνομά μου εν πάση τη γη”.» (Ρωμ. 9:17, ΜΝΚ) Ναι, ιδιαίτερα σ’ αυτή την ημέρα ή χρονική περίοδο που ετέθη κατά μέρος από τον Ιεχωβά μετά το 1914, ακολουθήθηκε αυτή η αρχή ενεργείας.

 3. Τι είπε ο Ιησούς ότι θα συνέβαινε σ’ αυτή την «ημέρα»;

³ Τα πράγματα που προελέχθησαν από τον Ιησούν στο 24 κεφάλαιο του Ματθαίου πρέπει να συμβούν στην ημέρα του Ιεχωβά. Πρέπει να γίνη το κήρυγμα του ευαγγελίου της Βασιλείας σε όλη την οικουμένη για μαρτυρία. Οι ακόλουθοι του Ιησού στη διακονία πρέπει να καταδιωχθούν και να μισηθούν από όλα τα έθνη. Επρόκειτο να υπάρξη πολλή βία μεταξύ των στρατευμάτων του Σατανά επάνω στη γη πριν από την επίδειξι της μεγάλης δυνάμεως του Ιεχωβά. Μάλιστα ο Ιησούς επροφήτευσε ότι ο πόλεμος εναντίον του Σατανά και του κόσμου του θα ανεχαιτίζετο για ένα διάστημα. «Και αν δεν συνετέμνοντο αι ημέραι εκείναι, δεν ήθελε σωθή ουδεμία σαρξ.» (Ματθ. 24:22) Η «σαρξ» που αναφέρεται εδώ είναι εκείνοι που λατρεύουν τον Ιεχωβά. Είναι ένας καιρός που ετέθη κατά μέρος, κατά τον οποίον πολλοί θα ελάμβαναν τη βοήθεια του Ιεχωβά και θ’ ακολουθούσαν την οδόν της σωτηρίας. Ο σκοπός του Ιεχωβά ήταν να διαφυλάξη ένα λαόν για το όνομά του, που θα έδιδε μαρτυρία σε όλο τον κόσμο και προειδοποίησι στους ανθρώπους όλων των εθνών να φύγουν από τη σύγχρονη «Βαβυλώνα» προτού επέλθη η καταστροφή. Ο Ιεχωβά δείχνει την αγαθότητά του, την υπομονή του και τη μακροθυμία του στον ονειδισμό παραχωρώντας αυτή την ημέρα της σωτηρίας. Και από την ημέρα αυτή με όλες τις θλίψεις της για το σύστημα πραγμάτων του Σατανά, ένα μεγάλο πλήθος υμνητών έχει ήδη εξέλθει για τη σωτηρία των, όπως προελέχθη στην Αποκάλυψι 7:14: «Ούτοι είναι οι ερχόμενοι εκ της θλίψεως της μεγάλης.»

 4. Πώς ο Ιεχωβά βοηθεί ανθρώπους για σωτηρία σ’ αυτή την ημέρα, και γιατί πρέπει ν’ αναληφθή ενέργεια από τους ανθρώπους τώρα;

⁴ Ότι αυτό είναι γεγονός, το φανερώνουν τα σχετικά στοιχεία. Στο 1918 υπήρχαν 3.868 που εκήρυτταν το άγγελμα του Ιεχωβά από θύρα σε θύρα σε ολίγες χώρες και που συμμετείχαν στην καθαρή λατρεία. Στο σύντομο χρονικό διάστημα που επέρασε από το 1918 οι αριθμοί έχουν ανέλθει στο κορύφωμα των 510.228, οι οποίοι ανέφεραν χρόνον κηρύγματος στο 1953, ενώ εκατοντάδες επί πλέον βαπτίζονται κάθε μήνα για να συμβολίσουν την αφιέρωσί των στην υπηρεσία αίνου του Ιεχωβά. Αυτό συνέβη λόγω του αυξημένου φωτός που εχύθη επάνω στον Λόγον του Θεού—λόγω της βοηθείας του Ιεχωβά. Αυτός είναι ο «έσχατος καιρός», και είναι ο καιρός για τον οποίον ειδικώς εγράφησαν οι Γραφές. (1 Κορ. 10:11) Κάνοντας γνωστούς τους σκοπούς του, ιδιαίτερα τώρα, ο Ιεχωβά ανοίγει το δρόμο της σωτηρίας. Παρέχει βοήθεια σ’ εκείνους που αγαπούν τη δικαιοσύνη και που θέλουν να τον υπηρετήσουν. Τους δείχνει τον ορθό δρόμο που πρέπει ν’ ακολουθήσουν. Αυτοί πρέπει να ενωθούν στην επίκλησι του ονόματος του Ιεχωβά για να σωθούν. (Ρωμ. 10:10-15) Τώρα είναι ο καιρός γι’ αυτό, προτού ξεσπάση στον Αρμαγεδδώνα η μεγάλη θύελλα της ημέρας του Ιεχωβά. Όταν ο Αρμαγεδδών θα ξεσπάση με όλη του τη μανία, ο ευπρόσδεκτος καιρός για την ανάληψι της λατρείας του Ιεχωβά θα τελειώση. Η απόφασις πρέπει να ληφθή προτού τερματισθή ο ειδικά ευπρόσδεκτος καιρός. Τώρα είναι ο καιρός για ν’ αναλάβωμε την υπηρεσία του Ιεχωβά. Τώρα είναι καιρός να εμμένωμε στην εκτέλεσί της. «Διότι λέγει, “Εν καιρώ δεκτώ επήκουσά σου, και εν ημέρα σωτηρίας σε εβοήθησα·” ιδού τώρα καιρός ευπρόσδεκτος, ιδού τώρα ημέρα σωτηρίας.»—2 Κορ. 6:2.

 5, 6. (α) Ποια είναι η σχέσις μεταξύ του Λόγου του Ιεχωβά και της σωτηρίας; (β) Πώς μπορούμε να εξαρτίσωμε τον εαυτό μας και να είμεθα υποβοηθητικοί σε άλλους Χριστιανούς;

⁵ Η σωτηρία απόκειται στη δύναμι του Ιεχωβά. Αυτός είναι ο Θεός της σωτηρίας. Η λέξις που χρησιμοποιείται εδώ σημαίνει κάτι περισσότερο παρά απλώς απόκτησι ζωής. Σημαίνει απελευθέρωσι σε ζωή και ασφάλεια. Συνεπάγεται παροχή υγείας. Δείχνει, επομένως, ότι η σωτηρία του Ιεχωβά έρχεται με περισσοτέρους του ενός τρόπους σ’ αυτή την ημέρα του Ιεχωβά. Ο Ιεχωβά υποστηρίζει τους δούλους του. Προμηθεύει την πνευματική τροφή για να τους διατηρήση ισχυρούς. Ο Ιεχωβά είναι εκείνος που απελευθερώνει το σώμα του δούλου του επάνω στη γη δια μέσου πολλών δοκιμασιών. Μέσω του Χριστού Ιησού άρχισε την αόρατη διακυβέρνησί του, και όμως οι δούλοι του Ιεχωβά επέρασαν μέσα από πολλές πείρες δοκιμασίας από το 1914. Αυτό δεν αποτελεί έκπληξι για τους πληροφορημένους, γνησίους Χριστιανούς, διότι ο Ιησούς το προείπε καθαρά στο Βιβλικό υπόμνημα. Υπήρξε, όμως, δύσκολο μερικές φορές. Ο Ιεχωβά προείπε αυτές τις πείρες στις προφητείες της Γραφής, διαφυλάττοντας το υπόμνημά του προς χρήσιν μας σ’ αυτή την ημέρα της σωτηρίας. Είναι καλό για μας το να εξετάζομε τι λέγει ο Λόγος του Θεού—και έτσι να ενισχυώμεθα—για να γνωρίζομε τι μπορούμε να περιμένομε ότι θ’ αντιμετωπίσομε καθώς πλησιάζομε στο κορύφωμα της ημέρας αυτής του Ιεχωβά.

⁶ Το να γνωρίζουμε με ακρίβεια τι έχει ειπεί ο Ιεχωβά, μας δίνει δύναμι, οικοδομεί την υπομονή μας και υποστηρίζει την πίστι μας. Αν είμεθα συνετοί, μελετούμε τον Λόγον του Ιεχωβά και γινόμεθα πνευματικώς ισχυροί. Τότε, ιδιαίτερα σε καιρούς δυσκολιών ή καταδιώξεως, θα μπορούμε να υπομείνωμε «εν τη πίστει» μας και θα μπορούμε να υπηρετήσωμε άλλους. «Οφείλομεν δε ημείς οι δυνατοί να βαστάζωμεν τα ασθενήματα των αδυνάτων, και να μη αρέσκωμεν εις εαυτούς· αλλ’ έκαστος ημών ας αρέσκη εις τον πλησίον δια το καλόν προς οικοδομήν. Επειδή και ο Χριστός δεν ήρεσεν εις εαυτόν, αλλά καθώς είναι γεγραμμένον, “Οι ονειδισμοί των ονειδιζόντων σε επέπεσον επ’ εμέ.” Διότι όσα προεγράφησαν, δια την διδασκαλίαν ημών προεγράφησαν, δια να έχωμεν την ελπίδα δια της υπομονής και της παρηγορίας των Γραφών.» (Ρωμ. 15:1-4) Πρέπει συνεχώς να αποκτούμε γνώσι και να την χρησιμοποιούμε για την οικοδομή ημών των ιδίων και των ομοίων μας Χριστιανών. Αυτή θα είναι η πορεία της ζωής μας σ’ αυτή την ημέρα του Ιεχωβά, αν θέλομε ν’ αποκτήσωμε τη σωτηρία που προέρχεται απ’ αυτόν.

ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΥΝ ΠΛΟΥΤΟΝ ΓΝΩΣΕΩΣ

 7, 8. (α) Ποια προφητεία θα εξετάσουμε ειδικώς τώρα; (β) Ποιοι ήσαν μερικά από τα εξέχοντα πρόσωπα στην προφητεία, και τι αυτοί προεσκίαζαν;

⁷ Μεταξύ των προφητειών που εγράφησαν άλλοτε για τη διδασκαλία μας είναι και το ασύνηθες συμβάν στη ζωή του Δανιήλ, που αναφέρεται στο κεφάλαιο 6, το οποίο παρακαλούμε να διαβάσετε. Είναι γεμάτο από σημασία σ’ αυτή την ημέρα της σωτηρίας, επειδή δείχνει τι συμβαίνει στην τάξι του «δούλου» του Ιεχωβά επάνω στη γη. Στο προφητικό δράμα ο Ιεχωβά εχρησιμοποίησε τον Δανιήλ για να εξεικονίση τον «δούλον» του, το ωργανωμένο σώμα των μαρτύρων του επάνω στη γη. Ο Δαρείος εξεικόνιζε βασιλική εξουσία ή δύναμι και νόμον. Οι λέοντες παριστάνουν αληθινή δικαιοσύνη, που προέρχεται από τον Θεό. Ναι, αυτή είναι η Βιβλική αναγραφή για τον Δανιήλ στον λάκκον των λεόντων.

⁸ Ο Δανιήλ είναι ο μόνος που μνημονεύεται στην προφητεία ότι ήταν λάτρης του Ιεχωβά, του ζώντος Θεού. Κανείς από τους άλλους άνδρας δεν ήταν δούλος του Ιεχωβά. Γι’ αυτό ακριβώς ο Δανιήλ ως ένας από το Ιουδαϊκό υπόλοιπο είναι μια τόσο καλή εικόνα της τάξεως του «δούλου» του Ιεχωβά που βρίσκεται σήμερα επάνω στη γη. (Ματθ. 24:45-47) Κανείς άλλος δεν είναι προσκολλημένος στην καθαρά λατρεία. Ο Δανιήλ κατείχε μια υψηλή θέσι στο βασίλειο των Μήδων και Περσών. Τι έδειχνε αυτό; Εφανέρωνε πώς οι κεχρισμένοι μάρτυρες του Ιεχωβά σ’ αυτή την ημέρα της σωτηρίας θα είχαν μια εξέχουσα θέσι και θα ήσαν γνωστοί σε όλο τον κόσμο. Έχουν μια υψηλή θέσι στα όμματα του Ιεχωβά, ως πρέσβεις του και αντιπρόσωποί του φέροντας το όνομά του.

 9, 10. (α) Ποιους εξεικόνιζαν προφητικά οι άρχοντες; (β) Γιατί ήσαν οι άρχοντες εναντίον του Δανιήλ, και τι έκαμαν εναντίον του;

⁹ Και άλλοι περιλαμβάνονται στην προφητεία, άλλοι κυβερνήται ή άρχοντες. Αυτοί δεν ήσαν λάτρεις του Ιεχωβά Θεού. Δεν εσέβοντο τον Θεόν του Δανιήλ και δεν ειργάζοντο για να υποστηρίξουν τις δίκαιες αρχές του Θεού όπως έπραττε ο Δανιήλ. Ελάμβαναν πορεία αντίθετη προς την καθαρά λατρεία. Πόσο καλά εξεικονίζουν τους διεφθαρμένους ορατούς αντιπροσώπους του Σατανά επάνω στη γη! Είναι εκείνοι που επιθυμούν πλήρη κυριαρχία επάνω στους λαούς της γης για δικό τους κέρδος, πράγμα που είναι αντίθετο στο θέλημα του Ιεχωβά. Προφανώς οι πονηροί άρχοντες ή σατράπαι και οι δύο φαύλοι πρόεδροι του βασιλείου δεν επιθυμούσαν να δίδουν κατάλληλο λογαριασμό του φόρου ή δασμού που συνέλεγαν, αλλά ο Δανιήλ ήταν σαν εμπόδιο στο δρόμο των, άνθρωπος δίκαιος που τηρούσε τον νόμον του Θεού. Ο Δανιήλ δεν ήθελε να υφίσταται ο βασιλεύς καμμιά απώλεια.

¹⁰ Η φιλαλήθεια, η τιμιότης και η ακεραιότης του Δανιήλ ήταν κάτι μη ανεκτό για τους άρχοντας. Τον μισούσαν. Συνεπέραναν ότι έπρεπε να τεθή εκποδών. «Οι δε πρόεδροι και οι σατράπαι εζήτουν να εύρωσι πρόφασιν κατά του Δανιήλ εκ των υποθέσεων της βασιλείας· πλην δεν ηδύναντο να εύρωσιν ουδεμίαν πρόφασιν, ουδέ αμάρτημα· διότι ήτο πιστός, και δεν ευρέθη εν αυτώ ουδέν σφάλμα, ουδέ αμάρτημα. Και είπον οι άνθρωποι ούτοι, Δεν θέλομεν ευρεί πρόφασιν κατά του Δανιήλ τούτου, εκτός εάν εύρωμεν τι εναντίον αυτού εκ του νόμου του Θεού αυτού.» (Δαν. 6:4, 5) Ο Δανιήλ δεν είχε κάμει κανένα κακό· υπήκουε στον νόμο με κάθε τρόπο.

11, 12. (α) Ποια συνωμοσία προείπε εδώ ο Ιεχωβά; (β) Γιατί η πορεία της ζωής του Δανιήλ παριστάνει καλά την πορεία της τάξεως του «δούλου» του Ιεχωβά σήμερα επάνω στη γη;

¹¹ Μια φαύλη συνωμοσία εξυφάνθη εναντίον του Δανιήλ, η οποία παρεσκευάσθη με πονηρία και μίσος. Οι άδικοι άρχοντες ήσαν ζηλότυποι για τον Δανιήλ και την ευνοημένη του θέσι πλησίον της βασιλικής εξουσίας. Τίποτε δεν ήταν σπουδαιότερο για τους σάτράπας από το ν’ απαλλαγούν από τον Δανιήλ. Έτσι ο Ιεχωβά προείπε πώς θα ενεργούσαν στην ημέρα Του οι εχθροί της βασιλείας του και της τάξεως του «δούλου» του επάνω στη γη, συνωμοτώντας εναντίον εκείνων που πράττουν το δίκαιο. Σε μια άλλη προφητεία διαβάζομε: «Διότι, ιδού, οι εχθροί σου θορυβούσι, και οι μισούντές σε ύψωσαν κεφαλήν. Κακήν βουλήν έλαβον κατά του λαού σου, και συνεβουλεύθησαν κατά των εκλεκτών σου. Είπον, Έλθετε, και ας εξολοθρεύσωμεν αυτούς από του να ήναι έθνος· και το όνομα του Ισραήλ ας μη μνημονεύηται πλέον. Διότι εκ συμφώνου συνεβουλεύθησαν ομού.»—Ψαλμ. 83:2-5.

¹² Με πόση ακρίβεια ο Ιεχωβά προείπε τη συνωμοσία εναντίον της τάξεως του «δούλου» του! Η έντιμη ζωή που διήγε ο Δανιήλ ήταν μια μορφή μαρτυρίας υπέρ του Ιεχωβά, και, ομοίως, ο Ιεχωβά απαιτεί από τους μάρτυράς του στη σύγχρονη εποχή να ζουν με αγνότητα και να το πράττουν αυτό ως μέρος του κηρύγματος των. Οι μάρτυρες του Ιεχωβά στέκουν σ’ ολόκληρο τον κόσμο ως λαός που θέτει τον Ιεχωβά πρώτον στη ζωή του. Είναι όπως ο Δανιήλ, πιστοί στον Θεόν των και αληθινοί σε οτιδήποτε που είναι δυνατόν να τους εμπιστευθή κανείς. Δεν είναι πρόθυμοι να ενωθούν στις διεφθαρμένες συνήθειες του κόσμου του Σατανά, αλλά είναι λαός κοσμιότητος, τιμιότητος και ακεραιότητος σε όλο τον κόσμο. Οι μάρτυρες του Ιεχωβά δεν γεμίζουν τις φυλακές με φονείς, κλέπτας και ταραχοποιούς. Είναι ο πιο νομοταγής όμιλος ανθρώπων σε όλο τον κόσμο, χωρίς καμμιά εξαίρεσι. Η υπακοή στον γραπτόν λόγον του Ιεχωβά τούς έκαμε τέτοιους.

13. Γιατί οι μάρτυρες του Ιεχωβά μισούνται σε όλα τα έθνη του κόσμου;

¹³ Γιατί, λοιπόν, μισούνται τόσο σε κάθε έθνος του κόσμου από πλείστους κληρικούς, πολιτικούς και άλλους ανθρώπους επιρροής; Ο Ιησούς δίδει την απάντησι: «Εάν ο κόσμος σας μισή, εξεύρετε ότι εμέ πρότερον υμών εμίσησεν. Εάν ήσθε εκ του κόσμου, ο κόσμος ήθελεν αγαπά το ιδικόν του· επειδή όμως δεν είσθε εκ του κόσμου, αλλ’ εγώ σας εξέλεξα εκ του κόσμου, δια τούτο σας μισεί ο κόσμος. Ενθυμείσθε τον λόγον, τον οποίον εγώ είπον προς εσάς, Δεν είναι δούλος μεγαλήτερος του κυρίου αυτού. Εάν εμέ εδίωξαν, και σας θέλουσι διώξει· . . . Αλλά ταύτα πάντα θέλουσι κάμει εις εσάς δια το όνομά μου, διότι δεν εξεύρουσι τον πέμψαντά με. Θέλουσι σας κάμει αποσυναγώγους· μάλιστα έρχεται ώρα, καθ’ ην πας όστις σας θανατώση θέλει νομίσει ότι προσφέρει λατρείαν εις τον Θεόν.» (Ιωάν. 15:17-21· 16:2) Πολλοί κληρικοί και πολιτικοί δεν μπορούν να υποφέρουν ν’ ακούουν το κήρυγμα των αγαθών νέων της βασιλείας του Θεού. Θέλουν να κατασιωπήσουν εκείνους που λατρεύουν σύμφωνα με τις εντολές του Θεού. Ζητούν ένα τρόπο, ένα λεγόμενο «νόμιμο τρόπο» που θα είναι χρήσιμος σ’ αυτούς για να δικαιολογήσουν τις ενέργειες των εναντίον των μαρτύρων του Ιεχωβά στα μάτια του κόσμου. Πώς γίνεται αυτό;

14. Ποια λεγομένη νόμιμη ενέργεια ανέλαβαν οι πονηροί άρχοντες εναντίον του Δανιήλ;

¹⁴ Ιδέτε τι προείπε ο Ιεχωβά εις Δανιήλ 6:5-8. Οι συνωμόται, γνωρίζοντας την ειλικρίνεια και τον φόβο του Ιεχωβά που είχε ο Δανιήλ, εξέλεξαν να κάμουν μια επίθεσι εναντίον του Δανιήλ λόγω της λατρείας του προς τον Ιεχωβά. Ήσαν βέβαιοι ότι ο Δανιήλ θα έθετε τον Θεό πρώτον στη ζωή του· αυτός, λοιπόν, θα ήταν ο τρόπος των να τον κάμουν να φαίνεται ως κακοποιός. Επλησίασαν τον βασιλέα και επρότειναν ένα διάταγμα που ν’ απαγορεύη σε οποιονδήποτε στο βασίλειο να προσεύχεται σε κάποιον άλλον εκτός από τον βασιλέα για μια περίοδο τριάντα ημερών. Οι παραβάται επρόκειτο να ριφθούν στον λάκκο των λεόντων. Ο βασιλεύς το υπέγραψε και έγινε αμετάβλητος νόμος των Μήδων και Περσών. Σημειώστε ότι οι πονηροί συνωμόται ήσαν από όλα τα μέρη της εκτεταμένης Μηδοπερσικής αυτοκρατορίας και ο Δανιήλ ήταν ο στόχος της κινήσεως των. Το σχέδιο να εκτελέσουν ή καταστρέψουν «νομίμως» τον Δανιήλ εβασίζετο σε μια επίθεσι εναντίον της αγνής λατρείας του Θεού. Η ελευθερία της λατρείας εχρειάζετο να εξαλειφθή για να πραγματοποιήσουν την επιτυχία του σχεδίου των. Στον Δανιήλ δεν θα επετρέπετο να προσευχηθή στον Ιεχωβά Θεό όπως ήταν η συνήθειά του σύμφωνα με την εντολή του Θεού.

15. Ποια μέτρα λαμβάνονται εναντίον των μαρτύρων του Ιεχωβά σήμερα:

¹⁵ Ομοίως, οι μάρτυρες του Ιεχωβά υφίστανται σήμερα την επίθεσι ανθρώπων κακής προθέσεως σε όλα τα μέρη του κόσμου. Ο Ιεχωβά προείπε: «Παρεστάθησαν οι βασιλείς της γης, και οι άρχοντες συνήχθησαν ομού, κατά του Ιεχωβά, και κατά του χριστού αυτού, λέγοντες, “Ας διασπάσωμεν τους δεσμούς αυτών, και ας απορρίψωμεν αφ’ ημών τας αλύσεις αυτών.”» «Μήπως θα έχη μετά σου συγκοινωνίαν ο θρόνος της ανομίας, όστις μηχανάται αδικίαν δια νόμου; Αυτοί εφορμώσι κατά της ψυχής του δικαίου, και αίμα αθώον καταδικάζουσιν.» (Ψαλμ. 2:2, 3· 94ος 20, 21, ΑΣ) Σύμφωνα με τούτο, ο κόσμος υιοθετεί δραστικά μέτρα εναντίον των μαρτύρων του Ιεχωβά με την ελπίδα να θέση τέρμα στην αναγγελία της διακυβερνήσεως τού Βασιλέως του Θεού. Καλύπτουν τις κατάφωρες αυτές πράξεις με «νόμιμο επένδυμα» και έτσι εξαπατούν πολλούς ανυπόπτους ανθρώπους στα έθνη των.

16. Πώς οι Ναζισταί κακομεταχειρίστηκαν τους μάρτυρας του Ιεχωβά στη Γερμανία;

¹⁶ Ιδού πώς συνέβη αυτό στη Ναζιστική Γερμανία. Φανατικοί πολιτικοί βρήκαν ένα «νόμιμο» τρόπο. Έθεσαν σε απαγόρευσι το έργο κηρύγματος των μαρτύρων του Ιεχωβά στο 1933. Εθεωρήθη «έγκλημα» το να είναι κανείς ένας από τους μάρτυρας του Ιεχωβά. Πολλοί συνελήφθησαν και εφυλακίσθησαν. Οι Ναζισταί υπεστήριζαν ότι η δράσις των μαρτύρων του Ιεχωβά (Ενθέρμων Σπουδαστών της Γραφής) ήταν εχθρική και ‘διετάραττε την Εθνικοσοσιαλιστική διάρθρωσι.’ Όταν οι μάρτυρες του Ιεχωβά επήγαν στα δικαστήρια για ν’ αγωνισθούν για τα δικαιώματά τους και μερικοί ελευθερώθηκαν, το Υπουργείο της Δικαιοσύνης του Ράιχ παρεσκεύασε μια εκτενή γνωμάτευσι για να καταστήση ασφαλές ότι οι μάρτυρες του Ιεχωβά δεν θα μπορούσαν να ελευθερωθούν, καταλήγοντας στο συμπέρασμα: «Τα δικαστήρια δεν πρέπει να αστοχήσουν στην κρίσι των λόγω απλώς φαινομενικών νομικών διατυπώσεων· αλλά πρέπει να ζητήσουν και να βρουν τρόπους παρά τις τυπικές δυσχέρειες, για να εκπληρώσουν τα υψηλά των καθήκοντα.» Αυτό εσήμαινε ότι δεν μπορούσε ν’ αποδοθή αληθινή δικαιοσύνη. Δέκα χιλιάδες υπέφεραν στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως. Δεν προσπάθησαν να πάρουν το νόμο στα δικά των χέρια και να εξεγερθούν εναντίον της κυβερνήσεως. Υπομονητικά επερίμεναν τον Ιεχωβά για απελευθέρωσι, χωρίς ποτέ να διαρρήξουν την πίστι προς τον Θεόν των. Μη συνθηκολογώντας, ελευθερώθηκαν πάλι στο τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και οι αριθμοί των επολλαπλασιάσθησαν.

17. Τι κάνουν οι Κομμουνισταί εναντίον των μαρτύρων του Ιεχωβά, και τι κάνουν οι μάρτυρες του Ιεχωβά παρ’ όλα αυτά;

¹⁷ Στις κομμουνιστικές χώρες το έργο των μαρτύρων του Ιεχωβά έχει απαγορευθή μ’ ένα λεγόμενο «νόμιμο» τρόπο. Σε όλες αυτές τις χώρες οι μάρτυρες του Ιεχωβά δεν βρίσκουν δικαιοσύνη. Στους δικαστάς δίδονται οδηγίες ποια πρέπει να είναι η ετυμηγορία προτού ακόμη γίνη η δίκη. Χιλιάδες μαρτύρων του Ιεχωβά είναι τώρα αδίκως φυλακισμένοι στην Ανατολική Ευρώπη. Αλλ’ οι μάρτυρες του Ιεχωβά δεν μπορούν να διαρρήξουν την πίστι των προς τον Ιεχωβά· εξακολουθούν, λοιπόν, να λατρεύουν και να κηρύττουν όπως μπορούν, περιμένοντας τον Ιεχωβά για σωτηρία και λαμβάνοντας δύναμι από τις πολύτιμες επαγγελίες του που περιέχονται στη Γραφή. Διεξάγουν Γραφικές μελέτες μυστικά έξω από τις φυλακές ή μέσα σ’ αυτές. Άλλοι φυλακισμένοι ενώνονται μαζί τους στη διακονία και συχνά βαπτίζονται στις ίδιες τις φυλακές. Έτσι οι μάρτυρες του Ιεχωβά εξακολουθούν να αυξάνουν σε αριθμό σε όλες τις κομμουνιστικές χώρες. Και ο κομμουνιστικός διωγμός αποκαλύπτει καθαρά ότι οι μάρτυρες του Ιεχωβά δεν ακολουθούν ανθρώπους, αλλ’ ακολουθούν τις αληθινές «ανώτερες εξουσίες», τον Ιεχωβά και τον Ιησού Χριστό, επειδή πολλές φορές εκείνοι που εθεωρούντο «αρχηγοί» από τους κομμουνιστάς συνελήφθησαν και περιωρίσθησαν και σχεδόν αμέσως άλλοι με το πνεύμα του Ιεχωβά ηγέρθησαν για να συνεχίσουν το έργο της μαρτυρίας, και η επέκτασις συνεχίζεται.

18. Ποια είναι μια άλλη πηγή διωγμού των μαρτύρων του Ιεχωβά;

¹⁸ Η Δομινικανή Δημοκρατία έχει ένα νόμιμο διάταγμα που καθορίζει ως έγκλημα το να είναι κανείς μάρτυς του Ιεχωβά. Η πηγή της ταραχής δεν είναι κομμουνιστική, αλλά Καθολική. Οι μάρτυρες του Ιεχωβά εκεί δεν διέρρηξαν την ακεραιότητα και, μολονότι δεν μπορούν ν’ απολαύσουν δικαιοσύνη στα δικαστήρια, έχουν λάβει τολμηρή στάσι για να δώσουν ωραίες μαρτυρίες προς τιμήν του ονόματος του Ιεχωβά.

19. Ποια είναι η θέσις των μαρτύρων του Ιεχωβά στον Καναδά;

¹⁹ Στο Κουεμπέκ του Καναδά, οι Ρωμαιοκαθολικοί θρησκευόμενοι κατέθεσαν ψευδείς κατηγορίες εναντίον των μαρτύρων του Ιεχωβά. Κατηγόρησαν τους μάρτυρας του Ιεχωβά ως στασιαστάς. Αλλά στον Καναδά οι μάρτυρες του Ιεχωβά έχουν δικαιώματα· είναι ικανοί ν’ αγωνισθούν στα δικαστήρια. Οι μάρτυρες του Ιεχωβά επωφελούνται των νομίμων δικαιωμάτων τους. Ήταν ένας μακρός, σκληρός αγών, αλλά τον Δεκέμβριο του 1950, οι ψευδείς αυτές κατηγορίες για στασιασμό απερρίφθησαν από το Ανώτατο Δικαστήριο του Καναδά. Αυτή είναι μια άλλη περίπτωσις που εκείνοι οι οποίοι πολεμούν εναντίον του Θεού και της βασιλείας του προσπάθησαν να κηλιδώσουν τους δούλους του Ιεχωβά και να τους κάμουν να φαίνωνται ως παραβάται του νόμου. Οι μάρτυρες του Ιεχωβά στον Καναδά έχουν δείξει μεγάλο ενδιαφέρον για τον λαόν του Καναδά και για την ελευθερία του λαού. Στο 1947 οι μάρτυρες του Ιεχωβά έθεσαν σε κυκλοφορία μια αίτησι για ένα νομοσχέδιο δικαιωμάτων που να εξασφαλίζη τις ελευθερίες, την ελευθερία της λατρείας και την ελευθερία του λόγου, του Καναδικού λαού. Έλαβαν πάνω από 500.000 υπογραφές, δηλαδή όσες καμμιά άλλη αίτησις ποτέ στον Καναδά. Η αίτησις αυτή υπεβλήθη στο Κοινοβούλιο στην Οττάβα, αλλά ως τη στιγμή αυτή καμμιά ενέργεια δεν έγινε από το νομοθετικό αυτό σώμα.

20. Πώς εσχεδιάσθη αδικία εναντίον των μαρτύρων του Ιεχωβά στην Αυστραλία;

²⁰ Στην Κοινοπολιτεία της Αυστραλίας κατά το έτος 1941 το έργο των μαρτύρων του Ιεχωβά και της Βιβλικής και Φυλλαδικής Εταιρίας Σκοπιά απηγορεύθη χωρίς καν ν’ ακουσθούν οι απόψεις των. Η κατηγορία που προεβλήθη ήταν ότι οι μάρτυρες του Ιεχωβά ήσαν εναντίον της κυβερνήσεως. Και εδώ, επίσης, οι μάρτυρες του Ιεχωβά μπορούσαν να προσφύγουν στο δικαστήριο και να ασκήσουν τα νόμιμα δικαιώματά των. Και έτσι συνέβη ώστε, στις 14 Ιουνίου 1943, έπειτα από μια δυνατή μάχη στο ανώτατο δικαστήριο της Αυστραλίας, να κερδηθή νίκη υπέρ των μαρτύρων του Ιεχωβά όταν το δικαστήριο απεφάνθη ότι η εναντίον των απαγόρευσις δεν ήταν νόμιμη και το έργον των δεν ήταν ανατρεπτικό.

21. Τι δικαστικούς αγώνες προς υπεράσπισιν της ελευθερίας διεξήγαγαν οι μάρτυρες του Ιεχωβά στις Ηνωμένες Πολιτείες;

²¹ Στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής πολλές ψευδείς κατηγορίες έγιναν εναντίον των μαρτύρων του Ιεχωβά. Προεκλήθη η εκδίκασις πολλών υποθέσεων εναντίον των, με την προσπάθεια να τους αρνηθούν τα δικαιώματά των της ελευθερίας της λατρείας και της ελευθερίας του λόγου. Οι μάρτυρες του Ιεχωβά διεξήγαγαν αγώνα για εξέχουσες υποθέσεις στα δικαστήρια των Ηνωμένων Πολιτειών. Ηκούσθησαν οι απόψεις των σύμφωνα με τους νόμους της χώρας, και έτσι έφεραν 46 υποθέσεις στο Ανώτατο Δικαστήριο των Ηνωμένων Πολιτειών από το 1938. Με τις νίκες των σε πολλές δικαστικές αποφάσεις, εξησφαλίσθη ελευθερία λατρείας και λόγου για τους μάρτυρας του Ιεχωβά, και μάλιστα προς όφελος και όλου του λαού των Ηνωμένων Πολιτειών. Εν τούτοις, ο εχθρός εξακολουθεί να εγείρη ψευδείς κατηγορίες και ο αγών συνεχίζεται στα δικαστήρια της χώρας.

22. Ποια τακτική χρησιμοποιούν εκείνοι που επιτίθενται στους μάρτυρας του Ιεχωβά;

²² Σε κάθε σχεδόν περίπτωσι που οι πολιτικοί και ο κλήρος κάνουν μια επίθεσι εναντίον των μαρτύρων του Ιεχωβά, αυτή περιλαμβάνει τον τρόπο της λατρείας των. Οι άρχοντες επιμελώς αποφεύγουν μια συζήτησι επί της Γραφής, επειδή γνωρίζουν ότι δεν μπορούν να νικήσουν επάνω σε Γραφική βάσι. Καταφεύγουν μάλλον στο να ρίχνουν κηλίδες επάνω στους μάρτυρας του Ιεχωβά. Δεν μπορούν να προσβάλουν επιτυχώς την αλήθεια του Λόγου του Θεού· προσπαθούν, λοιπόν, να επιφέρουν σύγχυσι στις διάνοιες των ανθρώπων με το να κάνουν κατηγορίες για ανατρεπτικούς σκοπούς ή να προσβάλλουν άτομα με ψευδείς αιτιάσεις.

23. Ποια στάσι δείχνουν οι Γραφές ότι πρέπει να λάβουν οι Χριστιανοί όταν καταδιώκονται;

²³ Οι μάρτυρες του Ιεχωβά αγωνίζονται! Ναι, αγωνίζονται εναντίον αδικίας σχεδιασμένης με νόμιμα μέσα. Αν μπορούν να έχουν μια καλή ευκαιρία για ν’ ακουσθούν οι απόψεις των, οι μάρτυρες του Ιεχωβά θ’ αποδειχθούν πάντοτε άμεμπτοι. Θ’ αποδειχθή ότι έχουν δίκαιο. Δεν θ’ αποδειχθή ότι είναι παραβάται του καταλλήλου νόμου. Θα βρεθούν προσκολλημένοι στενά στις υψηλές αρχές και διδασκαλίες της Γραφής. Αλλά εκεί που ο λαός του θεού δεν μπορεί ν’ απολαύση δικαιοσύνη, πρέπει να υπομείνη πιστά. Δεν παίρνει το νόμο στα δικά του χέρια. Αυτό θα ήταν εσφαλμένο. Δεν ασχολείται σε ανατρεπτικές ενέργειες εναντίον των υφισταμένων κυβερνήσεων. Αυτό, επίσης, θα ήταν εσφαλμένο. Άσχετα με την έκβασι των αγώνων των για τη διατήρησι της ελευθερίας της λατρείας των, αυτοί εξακολουθούν κατ’ ευθείαν να κηρύττουν την ελπίδα της Βασιλείας του Θεού. Ξέρουν ότι αυτό έκαμε ο Πέτρος και ο Ιωάννης όταν διετάχθησαν από την ανθρώπινη εξουσία να μην εξακολουθήσουν να κηρύττουν τον Ιησού Χριστό. Σ’ αυτή την περίπτωσι ο νόμος του Θεού ήταν υπέρτατος. Ο νόμος του ανθρώπου ήταν δευτερεύων. Ο Πέτρος και ο Ιωάννης είχαν την επιδοκιμασία του Θεού, και εμείς ως Χριστιανοί σήμερα είμεθα υποχρεωμένοι από τις εντολές του Θεού να ενεργήσωμε όπως ενήργησαν ο Πέτρος και ο Ιωάννης, να εξακολουθήσωμε να ζούμε ως Χριστιανοί, να συνεχήσωμε την άσκησι του δικαιώματος της λατρείας μας. Μπορεί να χρειασθή αγών. Οι μάρτυρες του Ιεχωβά θ’ αγωνισθούν σύμφωνα με ό,τι εφανέρωσε ο Θεός, εξακολουθώντας να πράττουν ό,τι ο Θεός διέταξε. Στο όγδοο κεφάλαιο των Πράξεων βρίσκομε μια αναγραφή τού πώς μπορεί να υπερνικηθή ο διωγμός. Εδώ βλέπομε πώς οι Χριστιανοί στις πρώτες ημέρες διεσκορπίσθησαν από εκείνους που τους κατηγορούσαν ψευδώς και που ζητούσαν να συντρίψουν την αληθινή λατρεία, και όμως οι εχθροί δεν επέτυχαν. Διεσκόρπισαν τους δούλους του Θεού, αλλά οπουδήποτε οι δούλοι του Θεού επήγαιναν, εξακολουθούσαν να κηρύττουν το ευαγγέλιο της Βασιλείας και καθώς επήγαιναν και εκήρυτταν πολλοί νέοι άκουαν την αλήθεια. Έτσι ο εχθρός, στην προσπάθεια του να σταματήση τη διακήρυξι της αληθείας, την έκανε απλώς να διαδίδεται, και με τον τρόπον αυτόν εγίνετο υπερνίκησις του διωγμού.—Πράξεις 5.

24. Τι έκαμε ο Δανιήλ όταν έμαθε για τον νέο νόμο;

²⁴ Επιστρέφοντας στην προφητεία, βλέπομε τον Δανιήλ ως στόχον μιας κινήσεως ανθρώπων από όλα τα μέρη της εκτεταμένης αυτοκρατορίας. Δεν ήθελαν να επιτρέψουν στον Δανιήλ να προσεύχεται στον Ιεχωβά Θεό. Ο Δανιήλ εγνώριζε τους κανόνας της κυβερνήσεώς του. Μια και γινόταν ένας νόμος σ’ αυτή τη χώρα, θα παρέμενε έγκυρος, έπρεπε να εκτελεσθή. Έτσι, επομένως, ο Δανιήλ θα γινόταν αμέσως και αυτομάτως ένας παραβάτης. Φυσικά δεν μπορούσε να παύση να λατρεύη τον Θεό επειδή μερικοί άνθρωποι ήθελαν να σταματήση. Δεν θα ερριψοκινδύνευε να δυσαρεστήση τον ζωοδότην Θεόν. Έτσι διαβάζομε στα εδάφια 10 και 11: «Και ο Δανιήλ, καθώς έμαθεν ότι υπεγράφη η γραφή, εισήλθεν εις τον οίκον αυτού· και έχων τας θυρίδας του κοιτώνος αυτού ανεωγμένας προς την Ιερουσαλήμ έπιπτεν επί τα γόνατα αυτού τρις της ημέρας, προσευχόμενος και δοξολογών ενώπιον του Θεού αυτού, καθώς έκαμνε πρότερον. Τότε οι άνθρωποι εκείνοι συνήχθησαν, και εύρηκαν τον Δανιήλ κάμνοντα αίτησιν, και ικετεύοντα ενώπιον του Θεού αυτού.»—Δαν. 6:10, 11.

25. (α) Ποιο μάθημα για τους μάρτυρας του Ιεχωβά βρίσκεται σ’ αυτό το μέρος της προφητείας; (β) Πώς κατηγορήθη ψευδώς ο Χριστός Ιησούς;

²⁵ Αυτό ήταν προφητικό. Προέλεγε πώς οι μάρτυρες του Ιεχωβά σήμερα εξακολουθούν να λατρεύουν τον Θεό παρά τα διατάγματα που εκδίδονται από τους Κομμουνιστάς δικτάτορας ή οποιουσδήποτε άλλους εναντίον της λατρείας του Ιεχωβά. Αυτοί ενθυμούνται τους λόγους του Ιησού: «Και μη φοβηθήτε από των αποκτεινόντων το σώμα, την δε ψυχήν μη δυναμένων να αποκτείνωσι· φοβήθητε δε μάλλον τον δυνάμενον και ψυχήν και σώμα να απολέση εν τη γεέννη.» (Ματθ. 10:28) Οι μάρτυρες του Ιεχωβά δείχνουν κατάλληλο ευλαβή φόβο με το να θέτουν τη λατρεία του Ιεχωβά πρώτη στη ζωή τους. Αυτό θα τους εξασφαλίση αιώνια ζωή, ακόμη και αν θα εφονεύοντο από φαύλους δικτάτορας. Ποτέ ούτε για μια στιγμή δεν χάνουν την πίστι των στη δύναμι του Ιεχωβά. Γνωρίζουν πως το ότι μισούνται δεν είναι κάτι νέο, επειδή και ο Διδάσκαλος εμισήθη και φέρθηκε ενώπιον των αρχόντων. Οι εναντιούμενοι τότε προσήγαγαν τα λεγόμενα «νομικά» επιχειρήματά των όσον αφορά το γιατί ο Ιησούς έπρεπε να θανατωθή. Σημειώστε την αφήγησι στο Λουκά 23:2, 5: «Και ήρχισαν να κατηγορώσιν αυτόν, λέγοντες, Τούτον εύρομεν διαστρέφοντα το έθνος, και εμποδίζοντα το να δίδωσι φόρους εις τον Καίσαρα, λέγοντα εαυτόν ότι είναι Χριστός βασιλεύς. Οι δε επέμενον, λέγοντες, Ότι ταράττει τον λαόν, διδάσκων καθ’ όλην την Ιουδαίαν, αρχίσας από της Γαλιλαίας έως εδώ.» Ζητούσαν να βρουν τρόπο να καταδικασθή ο Ιησούς. Μερικά ψεύδη δεν είχαν σημασία γι’ αυτούς. Ο Ιησούς δεν είχε κάμει κανένα απολύτως κακό, αλλά στεκόταν εκεί κατηγορούμενος ψευδώς. Ξέρομε τι συνέβη στον Ιησούν.

26. Πώς εχρησιμοποιήθη «πατριωτισμός» εναντίον των πρώτων ακολούθων του Χριστού;

²⁶ Οι ακόλουθοι του Ιησού ομοίως κατηγορήθησαν ψευδώς. Διαβάζομε στις Πράξεις 16:20, 21, ποιας μεταχειρίσεως έτυχαν ο Παύλος και ο Σίλας από πονηρούς ηγέτας του κόσμου: «Φέροντες αυτούς προς τους στρατηγούς, είπον, Ούτοι οι άνθρωποι εκταράττουσι την πόλιν ημών, Ιουδαίοι όντες· και διδάσκουσιν έθιμα, τα οποία δεν είναι εις ημάς συγκεχωρημένον να παραδεχώμεθα, μηδέ να πράττωμεν, Ρωμαίοι όντες.» Μια άλλη έκθεσις κακής μεταχειρίσεως των δούλων του Θεού βρίσκεται στις Πράξεις 17:6, 7: «Μη ευρόντες δε αυτούς, έσυραν τον Ιάσονα και τινας αδελφούς επί τους πολιτάρχας, βοώντες, Ότι οι αναστατώσαντες την οικουμένην, ούτοι ήλθον και εδώ, τους οποίους υπεδέχθη ο Ιάσων· και πάντες ούτοι πράττουσιν εναντίον των προσταγμάτων του Καίσαρος, λέγοντες, Ότι είναι βασιλεύς άλλος, ο Ιησούς.» Προσπάθησαν να βλάψουν τους δούλους του Ιεχωβά με τον πατριωτικό τους λόγο, αλλά με το να παραβαίνουν το νόμο και με το να ψεύδωνται, αυτοί οι ίδιοι ήσαν κάθε άλλο παρά πατριώτες. Έτσι βλέπομε ότι δεν είναι τίποτε το νέο για τους Χριστιανούς, τους αληθείς λάτρεις του Θεού, το να σχεδιάζεται αδικία εναντίον των με λόγους πατριωτισμού και με κατηγορίες για ανατρεπτικές τάσεις και έλλειψι νομιμοφροσύνης.

27. Τι φανερώνει το Δανιήλ 6:16 για τους σημερινούς δούλους του Ιεχωβά;

²⁷ Στην προφητεία του Δανιήλ η βασιλική ή κυβερνώσα εξουσία εχρησιμοποιήθη εναντίον του Δανιήλ. Οι εχθροί της λατρείας του Θεού είχαν μηχανευθή αδικίαν δια νόμου. Κάτω από τις μακρές γενειάδες των, οι πονηροί εκείνοι άρχοντες χαιρεκακούσαν, νομίζοντας ότι ο Δανιήλ ήταν καταδικασμένος. Ήξεραν ότι οι νόμοι δεν μπορούσαν να μεταβληθούν. Αυτή τη φορά ο Δανιήλ δεν θα διέφευγε. Η αφήγησις μάς λέγει εις Δανιήλ 6:16: «Τότε ο βασιλεύς προσέταξε, και έφεραν τον Δανιήλ, και έρριψαν αυτόν εις τον λάκκον των λεόντων.» Σ’ αυτό το σημείο οι πονηροί συνωμόται ήσαν βέβαιοι ότι είχαν απελευθερωθή από τον Δανιήλ και τον ανώτερο τρόπο διαβιώσεώς του, την αγνή του ιατρεία προς τον Θεό. Δεν θα άκουαν πια τις προσευχές προς τον Ιεχωβά. Ήσαν βέβαιοι ότι ο Δανιήλ δεν μπορούσε να διαφύγη από τους πεινασμένους λέοντας. Αλλά δείχνοντας την κακία και μοχθηρία των και για να εξασφαλίσουν ακριβώς ότι ο Δανιήλ δεν θα διέφευγε, εσφράγισαν επισήμως τον λάκκον των λεόντων. Και τι προλέγει το μέρος αυτό της προφητείας; Ο κόσμος γενικά θεωρεί τους μάρτυρας του Ιεχωβά ως έναν ασήμαντον όμιλο. Αυτοί είναι ένας μικρός όμιλος εν συγκρίσει με τις τεράστιες οργανώσεις του «Χριστιανικού» και του «ειδωλολατρικού» κόσμου. Δεν θα μπορούσαν να υπερισχύσουν σε οποιονδήποτε αγώνα δυνάμεως με τους ανθρώπους του κόσμου τούτου. Προφανώς, σύμφωνα με την προφητεία αυτή, η τάξις του «δούλου» του Ιεχωβά σε όλη τη γη είναι προωρισμένη να έλθη πολύ κοντά στο να καταβληθή, όπως βλέπει τα πράγματα ο άνθρωπος. Οι Γραφές δείχνουν καθαρά ότι ο Σατανάς και η οργάνωσίς του δεν πρόκειται να παραιτηθούν χωρίς μάχη, διότι η Αποκάλυψις 12:17 λέγει για τις ημέρες μας: «Και ωργίσθη ο Δράκων κατά της γυναικός, και υπήγε να κάμη πόλεμον με τους λοιπούς του σπέρματος αυτής, τους φυλάττοντας τας εντολάς του Θεού και έχοντας την μαρτυρίαν του Ιησού Χριστού.» Ο Σατανάς και η οργάνωσίς του θα επιτεθούν και θα επιζητήσουν την καταστροφή των κεχρισμένων μαρτύρων του Ιεχωβά, καθώς και των καλής θελήσεως συντρόφων των προτού ακριβώς έλθη το τέλος, πιθανώς σε όλα τα έθνη, σε όλα τα μέρη του κόσμου. Και πρέπει μήπως αυτό να κάμη τους μάρτυρας του Ιεχωβά να φοβηθούν;

28. (α) Γιατί δεν υπάρχει αιτία να φοβούνται οι δούλοι του Ιεχωβά; (β) Αναφέρατε εδάφια που δείχνουν τι πρέπει να εξακολουθήσωμε να κάνωμε.

²⁸ Δεν υπάρχει τίποτε στη Βιβλική αναγραφή που να δείχνη ότι ο Δανιήλ φοβήθηκε. Διετήρησε πλήρη πίστι στον Θεό του Ιεχωβά. Ο Δανιήλ εγνώριζε ότι βρισκόταν πραγματικά ενώπιον της αληθινής δικαιοσύνης, η οποία εξεικονίζετο από τους λέοντας, και ότι όταν θα απενέμετο η αληθινή δικαιοσύνη, αυτός δεν θα εβλάπτετο. Ήταν άμεμπτος, ήταν ένας αγνός λάτρης του Θεού. Η κρίσις, η αληθινή δικαιοσύνη, ήταν στα χέρια του Παντοδυνάμου Θεού Ιεχωβά. Και έτσι όταν ο Δανιήλ εμπήκε στον λάκκο των λεόντων ενεπιστεύετο στην υπερτάτη δύναμι του Ιεχωβά. Όπως συνέβη με τον Δανιήλ, έτσι συμβαίνει και με τους μάρτυρας του Ιεχωβά επάνω στη γη σήμερα. Αυτοί δεν φοβούνται. Εξακολουθούν να αινούν τον Ιεχωβά. (Ησ. 44:8· Ιεζ. 2:6, 7· Πράξ. 18:9, 10· 1 Πέτρ. 3:14, 15) Θα διατηρήσουν πλήρη εμπιστοσύνη στην υπερτάτη δύναμι του Ιεχωβά· μολονότι κατά καιρούς μπορεί να φαίνεται ότι η οργάνωσίς των είναι καταδικασμένη όπως βλέπουν τα πράγματα οι άνθρωποι, ποτέ όμως δεν θα βρεθή ότι είναι τέτοια. Μερικοί άνθρωποι στις κομμουνιστικές χώρες μπορεί έτσι να νομίζουν τώρα. Μπορεί να νομίζουν ότι οι μάρτυρες του Ιεχωβά έχουν σαρωθή, αλλ’ αυτό είναι απλώς ό,τι διαβάζουν στις προπαγανδιστικές των εφημερίδες. Ο Ιεχωβά Θεός θα διαβιβάση πάντοτε επιτυχώς τους δούλους του μέσα από όλες τις δοκιμασίες των. Όπως ακριβώς οι Εθνικοσοσιαλισταί δεν μπόρεσαν να καταστρέψουν τους μάρτυρας του Ιεχωβά, έτσι ούτε οποιοδήποτε άλλο τμήμα του συστήματος πραγμάτων του κόσμου του Σατανά δεν μπορεί να το κάμη αυτό. Τώρα αποπειρώνται οι Κομμουνισταί της ανατολικής Ευρώπης. Θα αποτύχουν και αυτοί επίσης!

29. Πώς οι διδακτικές προφητείες του Λόγου του Ιεχωβά μας δίνουν την ορθή άποψι;

²⁹ Σ’ αυτές τις πονηρές ημέρες οι μάρτυρες του Ιεχωβά πρέπει να διατηρήσουν αδάμαστη πίστι. Αυτή την έχουν στην ημέρα της σωτηρίας, εξαιτίας της γνώσεως του Λόγου του, εξαιτίας των όσων αυτός τους λέγει στις προφητείες του. Μας λέγει τι πρέπει να περιμένομε και κατόπιν μας δείχνει ποια θα είναι η έκβασις. Οι μάρτυρες του Ιεχωβά λαμβάνουν μεγάλη παρηγορία και δύναμι από ό,τι είναι γραμμένο στον Λόγον του Θεού. (Παροιμ. 2:6, 8, 21, 22· 24:5· Ρωμ. 15:4) Μπορούμε να κυττάξωμε πίσω στις ημέρες του Μωυσέως και του Ισραήλ, όταν κατεδιώκοντο από τους Αιγυπτίους. Από την ανθρώπινη άποψι, αυτοί δεν είχαν διέξοδο. Μπροστά τους υπήρχε η Ερυθρά Θάλασσα· πίσω τους ο Αιγυπτιακός στρατός που τους κατεδίωκε. Τι μπορούσαν να κάμουν; Προς ποια κατεύθυνσι μπορούσαν να στραφούν; Από την ανθρώπινη άποψι ήσαν καταδικασμένοι. Αλλά εκείνοι που είχαν πίστι στον Ιεχωβά, οι Ισραηλίτες, έβλεπαν τα πράγματα διαφορετικά. Επροχώρησαν, και ο Ιεχωβά αντήμειψε την πίστι των. Ο Ιεχωβά διήνοιξε τη θάλασσα, τους διεβίβασε στην άλλη πλευρά, και ο Ιεχωβά ήταν εκείνος που κατέστρεψε τους καταδιώκτας. Ο οφθαλμός της πίστεως είναι μια θαυμαστή ευλογία.—Έξοδος 14.

30-34. Περιγράψτε πέντε προφητικές εικόνες που δείχνουν την αξία του να έχωμε ισχυρή πίστι στον Ιεχωβά και να έχωμε τη θεοκρατική άποψι της αληθινής μας καταστάσεως.

³⁰ Στρέφοντας στους Κριτάς 4 διαβάζομε για το πώς ο Σισάρα και ο ισχυρός του ειδωλολατρικός στρατός με πολύ υπέρτερον οπλισμό προσέβαλε τον Ισραήλ. Από την ανθρώπινη άποψι ο Ισραήλ ήταν καταδικασμένος σε ήττα, σε δουλεία και σε θάνατο. Αλλά οι δούλοι του Θεού είχαν πλήρη πίστι στο τι θα έκανε ο Θεός, και ο Θεός τούς απηλευθέρωσε στον καιρό της μάχης με τη θαυματουργική του δύναμι.

³¹ Εις 2 Χρονικών 20 έχομε την προφητική αφήγησι του πώς ο Μωάβ, ο Αμμών και οι από του Όρους Σηείρ, τρία έθνη, εξύφαναν συνωμοσία εναντίον του λαού του Ιούδα ο οποίος ελάτρευε τον Ιεχωβά. Ο Ιεχωβά Θεός έδωσε συμβουλές στον λαό του Ιούδα. Τους είπε να εξέλθουν και να θέσουν ψαλτωδούς μπροστά στο στράτευμα, και ο Ιούδας επροχώρησε με οδηγούς τους ψαλτωδούς. Πόσο ανόητο ήταν αυτό από την ανθρώπινη άποψι! Αλλ’ ο Ιούδας είχε τελεία εμπιστοσύνη στη νίκη του Ιεχωβά. Είχαν τον οφθαλμόν της πίστεως, και έβλεπαν τα πράγματα από την άποψι του Ιεχωβά. Δεν εχρειάσθησαν μαχηταί. Ο Παντοδύναμος Θεός επέφερε σύγχυσι στις τάξεις του εχθρού, έτσι ώστε επολέμησαν ο ένας τον άλλον και ο καθένας εβοήθησε στη θανάτωσι του άλλου. Ο Ιεχωβά ήταν ικανός μια ακόμη φορά να απελευθερώση εκείνους που τον ελάτρευαν.

³² Ο Γεδεών είχε μόνο 300 άνδρας απέναντι όλων των δυνάμεων του Μαδιάμ. Πώς θα μπορούσε πιθανώς να ελπίζη ότι θα νικήση όλον αυτόν τον τεράστιο στρατό; Οι άνθρωποι θα έλεγαν ότι ήταν αφροσύνη να προχωρήση στην επίθεσι, αλλά η ιστορία εις Κριτάς 7 δείχνει ότι οι δούλοι του Ιεχωβά είχαν πίστι και εμπιστοσύνη στον Ιεχωβά, και εξαιτίας τούτου ο Ιεχωβά έδωσε τη νίκη.

³³ Εις 2 Βασιλέων 18 εκτίθεται πώς ο μεγάλος στρατός της Ασσυρίας, της τότε ηγετικής δυνάμεως του κόσμου, 185.000 άνδρες, ήλθε εναντίον του βασιλείου της Ιερουσαλήμ. Απείλησαν την πόλι. Φαινομενικά δεν υπήρχε διέξοδος για τον λαόν του Θεού. Ο Σενναχειρείμ έστειλε τον αντιπρόσωπο του να ονειδίση το όνομα του Ιεχωβά Θεού, χλευάζοντας τον λαό, λέγοντάς του ότι δεν υπήρχε διαφυγή. Ο Βασιλεύς Εζεκίας είχε πίστι στον Ιεχωβά, προσηυχήθη στον Ιεχωβά, παρέμεινε πλησίον του Θεού. Από μια ανθρώπινη άποψι η απελευθέρωσις από τον ισχυρό αυτόν στρατό ήταν αδύνατη. Αλλ’ ο οφθαλμός της πίστεως έβλεπε τα πράγματα κάτω από διαφορετικό φως. Ο Θεός κατέστρεψε τον ισχυρό στρατό της Ασσυρίας σε μια νύχτα. Ο Θεός απεδείχθη η σωτηρία του λαού του.

³⁴ Στο τρίτο κεφάλαιο του Δανιήλ βρίσκομε την αφήγησι για τους τρεις πιστούς Εβραίους, οι οποίοι παρέμειναν προσκολλημένοι στην αγνή λατρεία του Θεού. Δεν ήθελαν να συμβιβασθούν με το να ενασχοληθούν σε άλλες μορφές λατρείας. Οι άνδρες αυτοί ερρίφθησαν σωματικώς σε μια θερμή, πύρινη κάμινο. Από την άποψι που βλέπουν οι άνθρωποι τα πράγματα, θα έλεγαν ότι δεν υπήρχε ελπίς επιβιώσεως· αλλά οι δούλοι του Θεού είχαν εμπιστοσύνη και πεποίθησι σ’ αυτόν. Ήξεραν ποιος ήταν ο Θεός των, και πόση δύναμι είχε ο Ιεχωβά Θεός, και ο Ιεχωβά τους έδωσε σωτηρία. Ο Ιεχωβά τούς ελευθέρωσε αβλαβείς από τη θερμή, πύρινη κάμινο. Αυτά είναι λίγα μόνο παραδείγματα της αξίας που έχει η πλήρης πίστις στον Ιεχωβά για τους δούλους του.

35. Ποια είναι η αληθινή θέσις των ωργανωμένων δούλων του Ιεχωβά σ’ αυτή την ημέρα της σωτηρίας;

³⁵ Οι προφητείες δείχνουν ότι ο εχθρός θα επιτεθή εναντίον των μαρτύρων του Ιεχωβά τώρα σ’ αυτές τις έσχατες ημέρες. Από την ανθρώπινη άποψι η θέσις μας θα είναι τελείως ανεδαφική, καθόλου πρακτική και απελπιστική. Οι άνθρωποι του κόσμου, εκείνοι που είναι τυφλωμένοι από τον Σατανά και την οργάνωσί του, θα νομίζουν ότι δεν υπάρχει ελπίδα για μας. (2 Κορ. 4:4) Αλλά πρέπει να διατηρήσωμε τον οφθαλμόν της πίστεως, να βλέπωμε τη θέσι μας από την άποψι του Θεού, να αναγνωρίζωμε ότι ο Ιεχωβά Θεός έχει ως αντιστάθμισμα τα πλήθη των ουρανίων στρατιών του, έτοιμα για την επίθεσι, για την υπεράσπισι του λαού του. Για να μας παρηγορήση, ο Ιεχωβά στην Αποκάλυψι 9:16 μάς δίνει μια μικρή εικόνα του πόσο μεγάλες και ισχυρές είναι πραγματικά οι στρατιές του: «Και ο αριθμός των στρατευμάτων του ιππικού ήτο δύο μυριάδες μυριάδων· και ήκουσα τον αριθμόν αυτών.» Αυτό δείχνει ότι ο Θεός έχει πάνω από 200.000.000 αοράτους μαχητάς που είναι έτοιμοι για την υπεράσπισι των δούλων του Ιεχωβά. Ας δοκιμάσουν οι άνθρωποι αν θέλουν, αλλά κανείς δεν μπορεί ν’ αποδείξη ότι ο Θεός παρέλειψε έστω και μια φορά να υπερασπίση το λαό του. Αυτός είναι αληθινός στον Λόγον του, αληθινός στις υποσχέσεις του και αληθινός στον λαό του ο οποίος τον λατρεύει εν πνεύματι και αληθεία. Αδιάφορο πόσο συντριπτική φαίνεται πως είναι η διαφορά, η νίκη του Ιεχωβά είναι βεβαία. (2 Βασ. 6:17) Αυτό αληθινά εξαίρεται από το προφητικό δράμα του Δανιήλ 6.

36. (α) Γιατί ο Δανιήλ παρέμεινε αβλαβής; (β) Τι σημαίνει αυτό στην εκπλήρωσι;

³⁶ Αφού ο Δανιήλ έμεινε περιορισμένος όλη τη νύχτα στο λάκκο των λεόντων, άκουσε τη φωνή του βασιλέως να κράζη προς αυτόν. Ο Δανιήλ απήντησε: «Ο Θεός μου απέστειλε τον άγγελον αυτού, και έφραξε τα στόματα των λεόντων, και δεν με έβλαψαν· διότι αθωότης ευρέθη εν εμοί ενώπιον αυτού· και έτι ενώπιόν σου, βασιλεύ, πταίσμα δεν έπραξα. Τότε ο βασιλεύς μεγάλως εχάρη επ’ αυτώ, και προσέταξε να αναβιβάσωσι τον Δανιήλ εκ του λάκκου. Και ανεβιβάσθη ο Δανιήλ εκ του λάκκου, και ουδεμία βλάβη ευρέθη εν αυτώ, διότι είχε πίστιν εις τον Θεόν αυτού.» (Δαν. 6:22, 23) Αυτό ήταν ζήτημα διεκδικήσεως του ονόματος του Ιεχωβά. Η διεκδίκησις φανερώνεται στην απελευθέρωσι. Ο Ιεχωβά διεφύλαξε τον Δανιήλ επειδή εμπιστεύθηκε στον Θεό του, επειδή είχε πίστι και πεποίθησι στον Ιεχωβά, επειδή έδειξε με την πορεία της ενεργείας του ότι δεν εφοβείτο να λατρεύη τον Ιεχωβά. Και έτσι θα συμβή με την τάξι του δούλου στον Αρμαγεδδώνα. Η αγνή λατρεία θα τους δώση δύναμι. Η πίστις των θα τους δώση δύναμι. Η ενότης των στη λατρεία του Ιεχωβά θα τους δώση δύναμι. Ο Ιεχωβά Θεός θα τους δώση δύναμι. Η μεγάλη δύναμις του Ιεχωβά θα διαφυλάξη την τάξι του δούλου του. Τότε η αληθινή δικαιοσύνη θα ικανοποιηθή.

Η ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΙΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ

37. Πώς ικανοποιήθη η αληθινή δικαιοσύνη;

³⁷ Πώς θα ικανοποιηθή η αληθινή δικαιοσύνη; Προσέξτε το θείο υπόμνημα στο εδάφιο 24: «Τότε ο βασιλεύς προσέταξε, και έφεραν τους ανθρώπους εκείνους οίτινες διέβαλον τον Δανιήλ, και έρριψαν εις τον λάκκον των λεόντων αυτούς, τα τέκνα αυτών, και τας γυναίκας αυτών· και πριν φθάσωσιν εις το βάθος του λάκκου, οι λέοντες συνήρπασαν αυτούς, και κατεσύντριψαν πάντα τα οστά αυτών.» (Δαν. 6:24) Ναι, συνέβη μια αιφνίδια αντιστροφή των πραγμάτων για τους συνωμότας. Ήσαν βέβαιοι ότι τα πάντα για τον Δανιήλ είχαν τελειώσει. Είχαν πεισθή ότι ήσαν ασφαλείς από την επιρροή του και το καλό του παράδειγμα λατρείας και σεβασμού προς τον Θεόν. Αλλ’ η δικαιοσύνη του Θεού απαιτεί ανταπόδοσι. Οι λέοντες παρίσταναν τη δικαιοσύνη του Θεού σ’ αυτή την προφητεία, και έθεσαν τέρμα στη ζωή των πονηρών.

38. Ποια λόγια του Παύλου ταιριάζουν καλά με το μέρος αυτό της προφητείας και δείχνουν ότι ο Ιεχωβά θα εκτελέση αληθινή δικαιοσύνη στην ημέρα της σωτηρίας;

³⁸ Τώρα θα συμβή όπως ακριβώς εξέθεσε ο απόστολος Παύλος ότι θα συνέβαινε στην ημέρα του Ιεχωβά για τους πονηρούς ανθρώπους. Όταν ακριβώς θα νομίζουν ότι ωργάνωσαν τα πάντα για να συντρίψουν την οργάνωσι των μαρτύρων του Ιεχωβά επάνω στη γη και ότι ουδέποτε πια θα ενοχληθούν από κάποια διακήρυξι της δικαίας βασιλείας του Ιεχωβά, τότε θα συναντήσουν αιφνίδιο θάνατο. Αυτό είπε ο Παύλος εις 1 Θεσσαλονικείς 5:3: «Όταν λέγωσιν, Ειρήνη και ασφάλεια, τότε επέρχεται επ’ αυτούς αιφνίδιος όλεθρος, καθώς αι ωδίνες εις την εγκυμονούσαν· και δεν θέλουσιν εκφύγει.» Ο Ιεχωβά μάς έδειξε πώς ακριβώς θα συμβή αυτό, και μας το έδειξε για την παρηγορία μας και τη διδασκαλία μας, για να μας δώση ελπίδα. Είναι απολύτως βέβαιο ότι όλοι όσοι κακομεταχειρίζονται και καταδιώκουν τους δούλους του Ιεχωβά θα λάβουν δικαία ανταπόδοσι. Οι πονηροί άνθρωποι δεν πιστεύουν ότι υπάρχει Θεός. Είναι άφρονες. «Είπεν ο άφρων εν τη καρδία αυτού, Δεν υπάρχει Θεός.» (Ψαλμ. 14:1) Αλλ’ ο Ιεχωβά Θεός παρατηρεί όλα όσα γίνονται και μας δίνει βεβαίωσι απελευθερώσεως. Δεν πρέπει να ταράσσεται ο νους μας. Θυμηθήτε τα λόγια του αποστόλου Παύλου εις 2 Θεσσαλονικείς 1:6-9: «Είναι δίκαιον ενώπιον του Θεού να ανταποδώση θλίψιν εις τους όσοι σας θλίβουσιν· εις εσάς δε τους θλιβομένους άνεσιν μεθ’ ημών, όταν ο Κύριος Ιησούς αποκαλυφθή απ’ ουρανού μετά των αγγέλων της δυνάμεως αυτού, εν πυρί φλογός, κάμνων εκδίκησιν εις τους μη γνωρίζοντας Θεόν, και εις τους μη υπακούοντας εις το ευαγγέλιον του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού· οίτινες θέλουσι τιμωρηθή με όλεθρον αιώνιον από προσώπου του Κυρίου, και από της δόξης της δυνάμεως αυτού.» Ο Ιεχωβά δεν θα ανακαλέση την κρίσι του και την εκτέλεσί της. Ο Ιεχωβά θα στείλη τον Υιό του Ιησού Χριστό με τους ισχυρούς του αγγέλους, και τότε θα γίνη ανταπόδοσις. Τότε ο Θεός θ’ ανταποδώση θλίψι σ’ εκείνους που έθλιψαν τους δούλους του και προσπάθησαν να παρεμποδίσουν την αγνή λατρεία. Θα τιμωρηθούν με αιώνια καταστροφή από προσώπου του Ιεχωβά.

39. Θα κάμη ο Ιεχωβά ανακωχή ή συμβιβασμό με τους πονηρούς;

³⁹ Ο Ιεχωβά λέγει μέσω του προφήτου του Ησαΐα: «Ειρήνη δεν είναι εις τους ασεβείς.» (Ησ. 48:22) Οι εχθροί του Θεού είναι καταδικασμένοι. Ο Θεός δεν θα κάμη παζαρεύματα ή διαπραγματεύσεις μ’ αυτούς. Ο Ιεχωβά δεν κάνει συμβιβασμούς. Δεν υπάρχει ανάγκη συμβιβασμών όταν ένας έχη πανίσχυρη δύναμι. Ο Ιεχωβά ίσταται υπέρ της δικαιοσύνης και για τούτο την επιβάλλει. Ο Ιεχωβά θα φροντίση να γίνη το θέλημά του αδιάφορο τι λέγουν ή προσπαθούν να πράξουν σχετικά με αυτό οι πονηροί άνθρωποι και ο Διάβολος και ολόκληρη η οργάνωσίς του. Η ημέρα αυτή της σωτηρίας έχει ένα αποκορύφωμα. Η Αποκάλυψις 16:14 μάς λέγει ότι αυτό είναι ο πόλεμος της μεγάλης ημέρας του Θεού του Παντοκράτορος, ο Αρμαγεδδών. Ο Αρμαγεδδών σημαίνει σωτηρία για τους δούλους του Ιεχωβά.

40. Γιατί η πνευματική ωριμότης είναι ουσιώδης σ’ αυτούς τους κρίσιμους καιρούς;

⁴⁰ Οι ημέρες αυτές είναι κρίσιμες για τον παλαιό κόσμο του Σατανά. Οι θλίψεις αυξάνουν παντού, και θα συνεχισθούν στον διηρημένον οίκον του Σατανά. Σ’ αυτή την περίοδο της θλίψεως πολύ καταδιώκονται οι δούλοι του Ιεχωβά. Αλλά εφ’ όσον εμπιστευόμεθα στην απελευθέρωσι του Ιεχωβά, θα είμεθα ασφαλείς. Τι πρέπει να κάμωμε; Τι πρέπει να έχωμε, για να εγκαρτερήσωμε; Πρέπει να αυξήσωμε σε πνευματική ωριμότητα. Πρέπει να βλέπωμε τα πράγματα μ’ ένα πνευματικό τρόπο. Δεν πρέπει να βλέπωμε τα πράγματα όπως τα βλέπουν οι άνθρωποι του κόσμου, διότι αν τα βλέπωμε μόνο όπως εκείνοι τα βλέπουν, τότε θα νομίζωμε, όπως εκείνοι, ότι οι δούλοι του Ιεχωβά θα καταδικασθούν, ότι η αγνή λατρεία θα σαρωθή από το πρόσωπο της γης. Θυμηθήτε τα λόγια του αποστόλου εις 1 Κορινθίους 2:14-16: «Ο φυσικός όμως άνθρωπος δεν δέχεται τα του πνεύματος του Θεού· διότι είναι μωρία εις αυτόν, και δεν δύναται να γνωρίση αυτά· διότι πνευματικώς ανακρίνονται. Ο δε πνευματικός ανακρίνει μεν πάντα, . . . ημείς όμως έχομεν τον νουν του Χριστού.» Με τον νουν του Χριστού, ως πνευματικοί άνθρωποι, βλέπομε πέρα από ό,τι βλέπουν οι άνθρωποι του κόσμου. Βλέπομε από τον Λόγον της αληθείας του Θεού τι κάνει τώρα ο Ιεχωβά, ότι ο Βασιλεύς του βασιλεύει, και ότι ο καιρός για την εκτέλεσι της κρίσεώς του πλησιάζει. Βλέπομε σε λειτουργία την κοινωνία του Νέου Κόσμου. Πρέπει να έχωμε την ισχυρή αυτή πίστι για να εγκαρτερήσωμε. Πρέπει να παραμείνωμε σ’ αυτή την πίστι. Τότε θα προχωρήσωμε χωρίς φόβο και με πλήρη εμπιστοσύνη στον Ιεχωβά, ακριβώς όπως ο Δανιήλ επροχώρησε αντιμετωπίζοντας το μέλλον χωρίς φόβο.

41. Πώς μπορούμε να συμμετάσχωμε στο να δώσωμε την απάντησι στην ερώτησι του Ιησού εις Λουκάν 18:8;

⁴¹ Οι Χριστιανοί έχουν την εξής νουθεσία εις Εβραίους 10:38, 39: «“Ο δε δίκαιος θέλει ζήσει εκ πίστεως.” και “εάν τις συρθή οπίσω, η ψυχή μου δεν ευαρεστείται εις αυτόν.” Ημείς όμως δεν είμεθα εκ των συρομένων οπίσω προς απώλειαν, αλλ’ εκ των πιστευόντων προς σωτηρίαν της ψυχής.» Και τι είδους πίστι έχομε; Ο Ιησούς το ανέφερε αυτό εις Λουκάν 18:8, λέγοντας ότι ο Θεός «θέλει κάμει την εκδίκησιν αυτών ταχέως. Πλην ο Υιός του ανθρώπου όταν έλθη, άρα γε θέλει ευρεί την πίστιν επί της γης;» Η εκδίκησις είναι βεβαία. Ο Ιεχωβά Θεός προνοεί για όλα, και ο Ιεχωβά Θεός θα φροντίση να λάβουν ανταπόδοσι οι πονηροί, οι ασεβείς. Θα φροντίση επίσης για τη δικαία μεταχείρισι των δούλων του δίνοντάς τους αιώνια ζωή. Αλλά πόσοι άνθρωποι υπάρχουν που πιστεύουν σταθερά ότι ο Θεός θα κάμη να αποδοθή δικαιοσύνη γοργά; Ο Ιησούς ερωτά: «Πλην ο Υιός του ανθρώπου όταν έλθη, αρά γε θέλει ευρεί την πίστιν επί της γης;» Οι μάρτυρες του Ιεχωβά είναι βέβαιοι ότι ο ερχόμενος Υιός του ανθρώπου ευρήκε αυτή την πίστι επάνω στη γη και είμεθα αποφασισμένοι να διατηρήσουμε αυτού του είδους την πίστι ως το τέλος.

42. Τι σημαίνει το να στεκώμεθα στερεοί απέναντι καταδιώξεως;

⁴² Ξέρομε με βεβαιότητα ότι ο Ιεχωβά Θεός θα κάμη ν’ αποδοθή δικαιοσύνη γοργά. Για τούτο είμεθα άφοβοι, και αυτό είναι μια πραγματική ευλογία για μας. Αυτό είναι κάτι που ο εχθρός δεν μπορεί να εννοήση. Δεν ξέρουν αυτοί γιατί οι δούλοι του Ιεχωβά απέναντι της παγκοσμίου καταδιώξεως και θλίψεως που προξενείται εναντίον των, παρ’ όλους τους ονειδισμούς και τον χλευασμό και τον εμπαικτικό γέλωτα, εξακολουθούν ακόμη ν’ αποδίδουν τη λατρεία των στον Ιεχωβά. Ακολουθούμε τη συμβουλή του αποστόλου Παύλου που αναγράφεται εις Φιλιππησίους 1:27, 28: «Μόνον πολιτεύεσθε αξίως του ευαγγελίου του Χριστού, . . . στέκεσθε εις έν πνεύμα, συναγωνιζόμενοι εν μια ψυχή δια την πίστιν του ευαγγελίου· και μη φοβιζόμενοι εις ουδέν από των εναντίων· το οποίον εις αυτούς μεν είναι ένδειξις απωλείας, εις εσάς δε σωτηρίας, και τούτο από Θεού.» Πραγματικά αυτό είναι ακριβώς εκείνο που πράττουν τώρα οι μάρτυρες του Ιεχωβά. Στεκόμεθα στερεοί στην πίστι, αποβλέποντας στον Ιεχωβά για σωτηρία. Και έχομε αυτή την ένδειξι της σωτηρίας από τον Θεό, επειδή ο Ιεχωβά μάς δίνει δύναμι, και οι εχθροί μας βλέπουν σ’ αυτή την άφοβη στάσι το τεκμήριο της καταστροφής των, ως μια ένδειξι από τον Θεό.

43. Πώς η αγάπη του Ιεχωβά οδηγεί σε αφοβία και σωτηρία;

⁴³ Πώς οι δούλοι του Ιεχωβά μπορούν να λάβουν αυτή την άφοβη στάσι; Επειδή αγαπούν τον Ιεχωβά Θεό με όλη τους την καρδιά, όπως αναφέρεται εις 1 Ιωάννου 4:18: «Φόβος δεν είναι εν τη αγάπη, αλλ’ η τελεία αγάπη έξω διώκει τον φόβον· διότι ο φόβος έχει κόλασιν· και ο φοβούμενος δεν είναι τετελειωμένος εν τη αγάπη.» Οι δούλοι του Ιεχωβά δεν επιτρέπουν να τους αναχαιτίση ο φόβος από το να συνεχίσουν τη λατρεία των. Είναι εξίσου άφοβοι και πιστοί όσο ήταν και ο Δανιήλ. Προχωρούν άσχετα με το ποια αδικία μπορεί να μηχανεύωνται οι άνθρωποι με τα διατάγματά των και τους νόμους των, και αυτή η συνέχισις της διακηρύξεώς των και η συνέχισις της αγάπης των προς τον Ιεχωβά σημαίνει τη σωτηρία των. Από αγάπη για τον Ιεχωβά, επικαλούμεθα τον Ιεχωβά εξακολουθητικά, κάνοντας δημοσία διακήρυξι του ονόματός του. Ο Ιεχωβά προείπε τα λόγια της τάξεως του πιστού του δούλου σ’ αυτή την ημέρα της σωτηρίας. Αυτά τα βρίσκομε στον Ψαλμό 18:1-3 (ΑΣ): «Θέλω σε αγαπά, Ιεχωβά, η ισχύς μου. Ο Ιεχωβά είναι πέτρα μου, και φρούριόν μου, και ελευθερωτής μου· Θεός μου, βράχος μου· επ’ αυτόν θέλω ελπίζει· η ασπίς μου, και το κέρας της σωτηρίας μου· υψηλός πύργος μου. Θέλω επικαλεσθή τον αξιύμνητον Ιεχωβά, και εκ των εχθρών μου θέλω σωθή.» Πρέπει να ενωθούμε μαζί σ’ αυτό το άσμα και να εξακολουθήσωμε να αινούμε το όνομα του Ιεχωβά, διότι με τούτο θα σωθούμε από τους εχθρούς μας. Ναι, αυτό σημαίνει σωτηρία.

ΣΩΤΗΡΙΑ

44. Τι δείχνει το Δανιήλ 6 ότι ακολουθεί την εκτέλεσι της δικαίας ανταποδόσεως του Ιεχωβά;

⁴⁴ Μετά την καταστροφή των πονηρών συνωμοτών, όπως αναφέρεται στην προφητεία του Δανιήλ 6, ένα ψήφισμα ειρήνης εξεπέμφθη σε όλο το βασίλειο. Το όνομα του Ιεχωβά, ως του μόνου αληθινού Θεού, εμεγαλύνθη μπροστά στα μάτια όλων των ανθρώπων που παρέμεναν ζωντανοί. Αυτός διεκηρύχθη ως ο Θεός της σωτηρίας. Επίσης, υπό την δικαία αυτή διακυβέρνησι ο Δανιήλ ευημέρησε στη βασιλεία. Και τι αυτό δείχνει στην προφητεία; Η προφητεία τονίζει την αιώνα ειρήνη του νέου κόσμου του Θεού. Εκεί η θέσις του Ιεχωβά θα τυγχάνη σεβασμού από όλους τους ανθρώπους καλής θελήσεως που θα ζουν. Εκεί το όνομα του Ιεχωβά θα βρίσκεται στην εμπρέπουσα θέσι του και κάθε τι που αναπνέει θα αινή τον Ιεχωβά. Και οι κεχρισμένοι μάρτυρες του Ιεχωβά που προεσκιάσθησαν από τον Δανιήλ θα ευημερήσουν υπό την δικαία βασιλεία του Ιησού Χριστού. Εκεί θα απολαμβάνουν τη σωτηρία του Ιεχωβά σε αιώνια ζωή.

45. Για ν’ αποκτήσουμε σωτηρία, τι πρέπει να περιμένωμε τώρα;

⁴⁵ Γνωρίζοντας ότι τα πράγματα αυτά είναι βέβαια, πρέπει πάντοτε να έχωμε τελεία εμπιστοσύνη στον Ιεχωβά. Αδιάφορο πόσο μεγάλη μπορεί να γίνη η καταδίωξις, αδιάφορο πόσο απομονωμένοι μπορεί να βρεθούμε από τους αδελφούς μας για ένα μικρό διάστημα, μπορούμε να το υπομείνωμε αυτό με εγκαρτέρησι. Θα περιμένωμε τον Ιεχωβά να ενεργήση. Δεν θα αναλάβωμε εμείς την επιβολή του νόμου ώστε να προσπαθήσωμε να απαλλαγούμε από τους καταδυνάστας μας με οποιαδήποτε βίαια μέσα· αλλά ενθυμούμεθα τα λόγια του Ιεχωβά εις Σοφονίαν 3:8 (ΑΣ): «Δια τούτο προσμένετέ με, λέγει ο Ιεχωβά, μέχρι της ημέρας καθ’ ην εγείρομαι προς λεηλασίαν· διότι η απόφασίς μου είναι να συνάξω τα έθνη, να συναθροίσω τα βασίλεια, να εκχέω επ’ αυτά την αγανάκτησίν μου, όλην την έξαψιν της οργής μου· επειδή πάσα η γη θέλει καταναλωθή υπό του πυρός του ζήλου μου.» Το ορατό σύστημα πραγμάτων του Σατανά και όλοι οι πονηροί θα καταναλωθούν από το πυρ του ζήλου του Θεού στην ημέρα της μανιώδους οργής του. Και είμεθα χαρούμενοι να προσμένωμε να το επιτελέση αυτό ο Ιεχωβά, γνωρίζοντας ότι επιτρέπει τον διωγμό τώρα για την ίδια αιτία που τον επέτρεψε στις ημέρες του Δανιήλ και του Μωυσέως—για τη διεκδίκησι του μεγάλου ονόματος του.

46, 47. Γιατί πρέπει οι ειλικρινείς άνθρωποι στον κόσμο σήμερα να προσέξουν πώς ενεργούν απέναντι των δούλων του Ιεχωβά;

⁴⁶ Διαβάζομε στον Σοφονία 1:14, 17, 18 (ΑΣ): «Εγγύς είναι η ημέρα του Ιεχωβά η μεγάλη, εγγύς, και σπεύδει σφόδρα· φωνή της ημέρας του Ιεχωβά· πικρώς θέλει φωνάξει εκεί ο ισχυρός. . . . Και θέλω καταθλίψει τους ανθρώπους, και θέλουσι περιπατεί ως τυφλοί, διότι ημάρτησαν εις τον Ιεχωβά· και το αίμα αυτών θέλει διαχυθή ως κόνις, και αι σάρκες αυτών ως κόπρος. Αλλ’ ουδέ το αργύριον αυτών, ουδέ το χρυσίον αυτών θέλει δυνηθή να λυτρώση αυτούς εν τη ημέρα της οργής του Ιεχωβά· και πάσα η γη θέλει καταναλωθή υπό του πυρός του ζήλου αυτού· διότι θέλει κάμει συντέλειαν, μάλιστα ταχείαν, επί πάντας τους κατοικούντας την γην.» Σήμερα οι κοσμικοί διώκται των μαρτύρων του Ιεχωβά νομίζουν ότι έχουν τα πάντα όπως αυτοί τα θέλουν. Πιστεύουν ότι έχουν όλη τη δύναμι και την ισχύν με το μέρος τους. Θα έχαναν καλά, εν τούτοις, να προσέξουν τα λόγια του Γαμαλιήλ προς τους αρχαίους διώκτας των μαρτύρων του Ιεχωβά όπως βρίσκονται σας Πράξεις 5:38-40: «Απέχετε από των ανθρώπων τούτων, και αφήσατε αυτούς· διότι εάν η βουλή αύτη ή το έργον τούτο ήναι εξ ανθρώτων, θέλει ματαιωθή· εάν όμως ήναι εκ Θεού, δεν δύνασθε να ματαιώσητε αυτό, και προσέχετε μήπως ευρεθήτε και θεομάχοι.»

⁴⁷ Οι μάρτυρες του Ιεχωβά, λοιπόν, λέγουν σε όλους τους ειλικρινείς ανθρώπους που μπορεί τώρα να βρίσκωνται μεταξύ των διωκτών των μαρτύρων του Ιεχωβά: ‘Απομακρυνθήτε από αυτή την πορεία της ενεργείας προτού να είναι πολύ αργά, επειδή ο Ιεχωβά είναι ένας ζων Θεός. Λατρεύσατε τον Ιεχωβά. Ο Ιεχωβά είναι με τον λαό του, και ο Ιεχωβά θα εκτελέση γοργά τις κρίσεις του σ’ αυτή την ημέρα της σωτηρίας.’ Σ’ αυτή την ημέρα της σωτηρίας του Ιεχωβά, οι διώκται των μαρτύρων του Ιεχωβά θα βρουν ότι δεν μπορούν ν’ ανατρέψουν τους δούλους του Ιεχωβά. Οι λόγοι του Γαμαλιήλ είναι ορθοί· αυτό το έργον είναι του Θεού. Ακόμη και αν επέλθουν σαν πλημμύρα εναντίον των δούλων του Ιεχωβά, οι εχθροί δεν μπορούν να υπερισχύσουν στρατηγικώς του Ιεχωβά. Στο ύψος της δυνάμεως των, η Γραφή λέγει ότι θα καταστραφούν. (Ψαλμ. 37:35-39) Κανείς, λοιπόν, ας μην απατηθή βλέποντας ένα μεγάλο πλήθος να πολεμά εναντίον του λαού του Θεού επάνω στη γη. Εκείνοι που θέλουν να πράξουν το ορθόν πρέπει να εγκαταλείψουν το μέρος των διωκτών και να έλθουν με το μέρος του Παντοδυνάμου Ιεχωβά και της θεοκρατικής του οργανώσεως και να πράττουν το καλό στους δούλους του τώρα, αν θέλουν να ζήσουν στον δίκαιο νέο κόσμο του Θεού. Υπάρχουν μερικοί επίσημοι που δείχνουν αγαθότητα και εύνοια προς τους μάρτυρας του Ιεχωβά τώρα. Οι άνθρωποι αυτοί δείχνουν αγαθότητα προς τους αδελφούς του Ιησού Χριστού, και μπορούν να λάβουν πολλή παρηγορία από τη δήλωσι που γίνεται στην παραβολή του Ιησού για τα πρόβατα και τα ερίφια εις Ματθαίον 25. Εκεί ο Ιησούς έδειξε ότι εκείνοι που εκδηλώνουν αγαθότητα προς τους αδελφούς Του μπορούν να περιμένουν ότι θα έχουν την εύνοια του Βασιλέως όταν η κρίσις θα εκφερθή τελικά.

48. Τι πρέπει να βρεθούμε να κάνωμε εμείς οι Χριστιανοί σ’ αυτή την ημέρα της σωτηρίας;

⁴⁸ Όσο για μας, τους δούλους του Ιεχωβά, στα χρόνια που θα περάσουν ακόμη πριν αρχίση ο Αρμαγεδδών, μπορούμε να περιμένωμε πολλή εναντίωσι στη συνέχισι της αληθινής λατρείας, αλλά, με τελεία ηρεμία, εσωτερική γαλήνη και χαρά, είτε διωκόμεθα είτε δεν διωκόμεθα, ας στέκωμε στερεοί. Δεν είμεθα ασφαλώς Χριστιανοί του καλού καιρού. Υπηρετούμε τον Θεόν «ευκαίρως, ακαίρως». (2 Τιμ. 4:2, Κείμενον) Ας εξακολουθήσουμε, λοιπόν, να ζούμε σύμφωνα με το όνομα, να είμεθα μάρτυρες του Ιεχωβά ως το τέλος—το τέλος των διωκτών, το τέλος των ανθρώπων που ονειδίζουν το όνομα του Ιεχωβά Θεού, το τέλος του μεγάλου αντιδίκου του Ιεχωβά, του Σατανά. Η ελπίς μας είναι να δούμε να εκτελεσθή ανταποδοτική δικαιοσύνη, και αυτό είναι πλησίον τώρα διότι αυτή είναι η ημέρα της σωτηρίας μας.—Αμώς 9:1-4, 14, 15.