και να δώση την ζωήν αυτού λύτρον αντί πολλών.» Καθώς εκθέτει σαφώς ο Παύλος τη διδασκαλία του αντιλύτρου: «Διότι είναι είς Θεός, είς και μεσίτης Θεού και ανθρώπων, άνθρωπος Χριστός Ιησούς, όστις έδωκεν εαυτόν αντίλυτρον υπέρ πάντων.»—Ματθαίος 1:21· 20:28· Ιωάννης 1:29· 1 Τιμόθεον 2:5, 6.

Ο Ιησούς ως ένας τέλειος άνθρωπος αντιστοιχούσε επακριβώς προς τον Αδάμ προτού αμαρτήση. Όταν κατέθεσε εκουσίως τη ζωή του επάνω στο ξύλο του μαρτυρίου, επί της οποίας δεν είχε χάσει το δικαίωμα, και ο Θεός τον ανέστησε από τους νεκρούς ως πνευματικό πλάσμα, ο Ιησούς είχε στην κατοχή του το δικαίωμα της ανθρωπίνης ζωής με όλη την προοπτική της· ακριβώς ό,τι έχασε ο Αδάμ για το ανθρώπινο γένος. Τη λυτρωτική αυτή τιμή την παρουσίασε ο Ιησούς ενώπιον του Θεού και εις αντάλλαγμα έλαβε το ανθρώπινο γένος για να δώση στα άξια μέλη του την ευκαιρία ν’ αποκτήσουν αιώνια ζωή.—1 Πέτρου 1:18, 19.

Η προσφορά αυτή περί αμαρτίας προεσκιάσθη από τις θυσίες της ετησίας ημέρας του εξιλασμού που απητούντο υπό τον νόμον του Μωυσέως, κατά την οποία ημέρα εθυσιάζοντο ένας ταύρος και ένας τράγος για τις αμαρτίες του λαού, και ύστερα το αίμα των, που παρίστανε τη ζωή, παρουσιάζετο στον Θεό μέσα στο αγιώτατο διαμέρισμα της σκηνής ή του ναού, όπου η παρουσία του Θεού εδείχνετο από ένα υπερφυσικό φως.—Εβραίους 9:24-28.

ΕΥΕΡΓΕΤΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΝΤΙΛΥΤΡΟΥ

Προβάλλει τώρα το ερώτημα: Αφού ο Ιησούς εξηγόρασε το ανθρώπινο γένος πριν από δεκαεννέα αιώνες και πλέον για να του δώση ζωή, γιατί πεθαίνει ακόμη το ανθρώπινο γένος; Διότι όπως ακριβώς ο Θεός είχε έναν ωρισμένο καιρό για να έλθη ο Ιησούς Χριστός στη γη και να παράσχη αντίλυτρο, έτσι έχει έναν ωρισμένο καιρό για να λάβη το ανθρώπινο γένος τα οφέλη του αντιλύτρου εκείνου. (Ρωμαίους 5:6) Εντούτοις, από την Πεντηκοστή του 33 μ.Χ. ένα μικρό σώμα κεκλημένων Χριστιανών, που αναφέρθηκαν από τον Ιησούν ως «μικρόν ποίμνιον», ελάμβαναν το ευεργέτημα του αντιλύτρου του Χριστού. Λόγω της πίστεώς των σ’ αυτό και της αφιερώσεώς των στον Θεό ανεκηρύχθησαν δίκαιοι στα όμματα του Θεού και έλαβαν το άγιο πνεύμα ή την ενεργό δύναμι του Θεού έτσι ώστε να καταστούν πνευματικοί υιοί του Θεού. Αν εξακολουθήσουν να είναι πιστοί μέχρι θανάτου, έχουν την ελπίδα να συμμετάσχουν στην πρώτη ανάσταση με τον Χριστό Ιησού και να συμβασιλεύσουν με αυτόν χίλια χρόνια ως μέρος του πνευματικού σπέρματος του Αβραάμ που πρόκειται να ευλογήση όλες τις φυλές της γης.—Λουκάς 12:32· Ρωμαίους 5:1· Γαλάτας 3:29· Αποκάλυψις 20:5, 6.

Εν τούτοις, η μεγάλη πλειονότης εκείνων που θα επωφεληθούν από τη λυτρωτική θυσία του Ιησού, λαμβάνουν ό,τι απώλεσε γι’ αυτούς ο Αδάμ, δηλαδή, ζωή επάνω στη γη. Αυτό θα γίνη σ’ ένα νέο κόσμο, για τον οποίον ο Πέτρος έγραψε: «Κατά δε την υπόσχεσιν αυτού νέους ουρανούς και νέαν γην προσμένομεν, εν οις δικαιοσύνη κατοικεί. (2 Πέτρου 3:13) Εφόσον δε οι περισσότεροι απόγονοι του Αδάμ κείνται κοιμώμενοι στους τάφους, το αντίλυτρο βεβαιώνει ότι όλοι όσοι είναι στη μνήμη του Θεού θα λάβουν ανάστασι: «Μη θαυμάζετε τούτο· διότι έρχεται ώρα, καθ’ ην πάντες οι εν τοις μνημείοις θέλουσιν ακούσει την φωνήν αυτού· και θέλουσιν εξέλθει οι πράξαντες τα αγαθά εις ανάστασιν ζωής· οι δε πράξαντες τα φαύλα, εις ανάστασιν κρίσεως.»—Ιωάννης 5:28, 29.

Η Γραφική προφητεία δείχνει ότι ο νέος κόσμος πλησιάζει, ο δε λόγος του Θεού δίνει την ελπίδα ότι πολλοί ζώντες τώρα θα περάσουν πέρα από τη μεταβατική περίοδο που οδηγεί από το παλαιό αυτό σύστημα πραγμάτων στο νέο σύστημα, όπως ακριβώς έκαμε ο Νώε και η οικογένειά του. Εφόσον δε στον νέο εκείνο κόσμο κάθε αμαρτία, ασθένεια και θάνατος θα εκλείψουν, μπορεί μ’ εμπιστοσύνη να λεχθή ότι μερικοί που ζουν τώρα ποτέ δεν θα ιδούν θάνατο, διότι θα επιζήσουν μέσα στο νέο κόσμο. Σ’ αυτούς εφαρμόζονται οι λόγοι του Ιησού που αναγράφονται στο κατά Ιωάννην 8:51 και 11:26: «Αληθώς, αληθώς σας λέγω, Εάν τις φυλάξη τον λόγον μου, θάνατον δεν θέλει ιδεί εις τον αιώνα.» «Και πας όστις ζη και πιστεύει, εις εμέ, δεν θέλει αποθάνει εις τον αιώνα.»

Έτσι μέσω του αντιλύτρου τα αποτελέσματα της παραβάσεως του Αδάμ θα εξαλειφθούν όσον αφορά όλους εκείνους που αγαπούν την αλήθεια και τη δικαιοσύνη και επωφελούνται στο την ευκαιρία για ζωή που τους παρέχει ο Θεός. Με αυτό ο Θεός θα φανή ότι είναι όχι μόνο Θεός τελείας δικαιοσύνης, αλλά και Θεός τελείας σοφίας, παντοδυναμίας, και, προ πάντων, Θεός αγάπης.

Επιπρόσθετα, με το αντίλυτρον ο Θεός διεκδικεί την υπεροχή του. Καταδεικνύει ότι άσχετα με το τι μπορεί να κάμουν ή να μην κάμουν τα πλάσματά του, ανθρώπινα ή πνευματικά, οι σκοποί του θα εκπληρωθούν· ο λόγος του δεν θα επιστρέψη σ’ αυτόν κενός. (Ησαΐας 55:11) Τελικά δε με αυτό μπορεί να ανταμείψη όλους εκείνους τους απογόνους του Αδάμ που αποδεικνύουν τον Διάβολο ψεύτη διατηρώντας την ακεραιότητά των παρ’ όλα όσα ο Διάβολος μπορεί να φέρη εναντίον των ως πειρασμούς και πιέσεις. (Ιώβ κεφ. 1 και 2) Αληθινά το αντίλυτρο είναι τόσο λογικό όσο και δίκαιο.

Εδάφια της Ημέρας για τον Μήνα Νοέμβριο

16 Οι δε σημερινοί ουρανοί και η γη, . . . είναι αποτεταμιευμένοι, φυλαττόμενοι δια το πυρ.—2 Πέτρου 3:7. Σ 1/9/52 22, 23α

17 Η ράβδος και ο έλεγχος δίδουσι σοφίαν· παιδίον δε απολελυμένον καταισχύνει την μητέρα αυτού.—Παροιμίαι 29:15. Σ 1/5/52 1α

18 Η φωνή του Ιεχωβά είναι δυνατή· η φωνή του Ιεχωβά είναι μεγαλοπρεπής.—Ψαλμός 29:4, ΑΣ. Σ 1/1/53 13, 9, 11α

19 Με την καρδίαν πιστεύει τις προς δικαιοσύνην, και με το στόμα γίνεται ομολογία προς σωτηρίαν.—Ρωμαίους 10:10. Σ 1/12/52 3α

20 Ο εν τω ελαχίστω πιστός, και εν τω πολλώ πιστός είναι.—Λουκάς 16:10. Σ 15/12/52 6α

21 Μη φοβού μηδέν εκ των όσα μέλλεις να πάθης . . . Γίνου πιστός μέχρι θανάτου.—Αποκάλυψις 2:10. Σ 15/2/53 7α

22 Ο δε είπε προς αυτούς, Απόδοτε λοιπόν τα του Καίσαρος εις τον Καίσαρα.—Λουκάς 20:25. Σ 15/9/52 4α

23 Απομακρύνεσθε απ’ αυτών· διότι οι τοιούτοι δεν δουλεύουσι τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν, αλλά την εαυτών κοιλίαν· και δια λόγων καλών και κολακευτικών εξαπατώσι τας καρδίας των ακάκων.—Ρωμαίους 16:17, 18. Σ 1/6/52 2, 14α

24 Είς δε εξ αυτών ιδών ότι ιατρεύθη, . . . έπεσε κατά πρόσωπον εις τους πόδας αυτού [του Ιησού], ευχαριστών αυτόν.—Λουκάς 17:15, 16. Σ 1/1/53 4, 5α

25 Οι άνδρες ομοίως, συνοικείτε με τας γυναίκάς σας εν φρονήσει, αποδίδοντες τιμήν εις το γυναικείον γένος ως εις σκεύος ασθενέστερον, και ως εις συγκληρονόμους της χάριτος της ζωής.—1 Πέτρου 3:7. Σ 1/10/52 6α

26 Πολλοί άνθρωποι κηρύττουσιν έκαστος την καλοκαγαθίαν αυτού· αλλά τις θέλει ευρεί άνθρωπον πιστόν;—Παροιμίαι 20:6. Σ 15/12/52 2, 3α

27 Έστω ο Θεός αληθής, πας δε άνθρωπος ψεύστης· καθώς είναι γεγραμμένον, “Δια να δικαιωθής εν τοις λόγοις σου, και να νικήσης όταν κρίνησαι.”—Ρωμαίους 3:4. Σ 15/3/53 17β

28 Μη δεν μισώ, ω Ιεχωβά, τους μισούντάς σε;—Ψαλμός 139:21, ΑΣ. Σ 15/2/53 10α

29 Πρόσεχε εις σεαυτόν και εις την διδασκαλίαν· επίμενε εις αυτά.—1 Τιμόθεον 4:16. Σ 1/12/52 22α

30 Η φωνή του Ιεχωβά συντρίβει κέδρους· και συντρίβει ο Ιεχωβά τας κέδρους του Λιβάνου· και κάμνει αυτάς να σκιρτώσιν ως μόσχος· τον Λίβανον, και το Σιριών, ως νέος μονόκερως.—Ψαλμός 29:5, 6, ΑΣ. Σ 1/1/53 14α

Μελέτες «Σκοπιάς»

Εβδομάς 29 Νοεμβρίου: Εγκαινίασις της Κυβερνήσεως της Βασιλείας, §1-26.

Εβδομάς 6 Δεκεμβρίου: Εγκαινίασις της Κυβερνήσεως της Βασιλείας, §27-47.