Κεφάλαιον 15
Καθαγίασις της Έβδομης Δημιουργικής «Ημέρας»
1, 2. (α) Θα έχη φθάσει ο αιώνιος σκοπός του Θεού στην πλήρη εκπλήρωσί του με τη συντριβή του Μεγάλου Όφεως; (β) Ποιος επρόκειτο να ωφεληθή από τη συντριβή του Όφεως σύμφωνα με τον σκοπό του Θεού;
ΓΙΑ ΤΟ αιώνιο καλό του ανθρωπίνου γένους, πλησιάζει ο από μακρού χρόνου αναμενόμενος θρίαμβος της ‘αιωνίου προθέσεως, την οποίαν έκαμεν ο Θεός εν Χριστώ Ιησού τω Κυρίω ημών.’ Δεν είναι αυτό κάτι για το οποίο αξίζει να ζούμε, κάτι που πρέπει να δούμε και να ωφεληθούμε απ’ αυτό με χαρά απερίγραπτη; Τα επιζώντα μέλη του υπολοίπου του πνευματικού Ισραήλ και ο «πολύς όχλος» των μαρτύρων του Ιεχωβά θα δουν αυτόν τον θρίαμβο και θα ωφεληθούν απ’ αυτόν στην αιωνιότητα. Αλλ’ ο ‘αιώνιος σκοπός’ του Θεού εν σχέσει με το «σπέρμα» της ουράνιας «γυναικός» Του δεν θα έχη φθάσει τότε στην πλήρη εκπλήρωσί του. Θα πρέπει να πραγματοποιήση και άλλους θριάμβους στη διάρκεια και ως το τέλος των χιλίων ετών που ωρίσθηκαν για τη βασιλεία του Μεσσία Ιησού και των 144.000 μελών του ‘σπέρματος του Αβραάμ.’ (Αποκάλυψις 20:4-6· Γαλάτας 3:8, 16, 29) Πώς θα γίνη αυτό;
2 Σύμφωνα με τον ‘αιώνιο σκοπό’ του Θεού, το ανθρώπινο γένος, που γεννήθηκε στην αμαρτία και τον θάνατο, επρόκειτο να ωφεληθή από τη συντριβή της κεφαλής του Μεγάλου Όφεως. Σύμφωνα με την υπόσχεσι που έδωσε ο Θεός στον Αβραάμ, όλες οι φυλές της γης και όλα τα έθνη πρέπει να ευλογηθούν, να αποκτήσουν αιώνια ευλογία μέσω του πνευματικού «σπέρματος» του Αβραάμ. (Γένεσις 12:3· 22:18) Τα χίλια χρόνια της βασιλείας του Χριστού παρέχουν αρκετό χρόνο γι’ αυτό το έργο της ευλογίας.
3. Ποιος ήταν ο αρχικός σκοπός του Θεού για την πραγματοποίησι του οποίου πρέπει να υπάρξη μια χιλιετής βασιλεία στη γη, και ποιος θα την πραγματοποιήση;
3 Ο Μεσσίας Ιησούς και οι ενδοξασμένοι 144.000 συμβασιλείς του και υφιερείς θα στρέψουν την προσοχή τους στον αρχικό σκοπό που είχε ο Θεός, ο Δημιουργός, όταν έθεσε τον άνθρωπο στη γη μέσα στον Κήπο της Εδέμ. Ο σκοπός αυτός ήταν να γίνη η γη σαν ένας ανθηρός Κήπος της Εδέμ. Ο αρχικός αναλλοίωτος σκοπός του Θεού ήταν να γεμίση όλη αυτή η Παραδεισιακή γη με τελείους δικαίους άνδρες και γυναίκες που να ζουν εδώ στη γη για πάντα με ειρηνική στοργική σχέσι με τον ουράνιο Πατέρα ως μέλη της παγκοσμίου ουράνιας και επιγείου οικογενείας του, μέλη της παγκοσμίου Του οργανώσεως. Όλα τα ψάρια της θάλασσας και τα πτηνά του ουρανού και όλα τα ζώα της γης, ήμερα και άγρια, θα ήσαν σε ασφαλή και αβλαβή υποταγή σ’ αυτή την ανθρώπινη φυλή, που είχε πλασθή κατ’ εικόνα Θεού. (Γένεσις 1:26-31· Ησαΐας 45:18·Ψαλμός 115:16· 104:5) Για την πραγματοποίησι αυτού του αρχικού σκοπού του Θεού, το «σπέρμα» της Ουρανίας «γυναικός» του Θεού πρέπει να βασιλεύση χίλια χρόνια. Το έργο της εκπληρώσεως αυτού του σκοπού ανετέθη στον Μεσσία Ιησού, ο οποίος, όταν ήταν στη γη, εκαλείτο «ο Υιός του ανθρώπου.»—Ψαλμός 8:4-8· Εβρ. 2:5-9.
4. Γιατί, μετά την ενδόξασι του υπολοίπου του πνευματικού Ισραήλ, ο ‘πολύς όχλος’ που θα επιζήση δεν θα είναι οι μόνοι ανθρώπινοι κάτοικοι της γης;
4 Συνεπώς, όταν το υπόλοιπο του πνευματικού Ισραήλ που θα επιζήση τερματίση την επίγεια πορεία του και ενδοξασθή με τον βασιλεύοντα Μεσσία Ιησούν και όλους τους άλλους συγκληρονόμους του, ο ‘πολύς όχλος’ των άλλων που θα επιζήσουν από τη ‘θλίψι’ δεν θα αφεθούν μόνοι στην καθαρισμένη γη. Αυτοί είναι πολύ λίγοι για να ‘γεμίσουν τη γη.’ Εξ άλλου, αυτοί δεν είναι οι μόνοι που λυτρώθηκαν από την τέλεια ανθρώπινη θυσία του Κυρίου Ιησού Χριστού· η ‘πτέρνα’ του Ιησού κεντήθηκε «διά να γευθή θάνατον υπέρ παντός ανθρώπου,» και αυτός «έδωκεν εαυτόν αντίλυτρον υπέρ πάντων.» (Εβραίους 2:9· 1 Τιμόθεον 2:5, 6) Η μεγάλη πλειονότης των λυτρωμένων είναι τώρα νεκροί στον κοινό τάφο του ανθρωπίνου γένους. Πώς θα μπορέσουν αυτοί να ωφεληθούν από το αντίλυτρο του Μεσσία; Με την υποσχεμένη ανάστασι των νεκρών. (Ιώβ 14:13, 14· Ησαΐας 26:19· Ματθαίος 22:31, 32· Ιωάννης 5:28, 29· Πράξεις 24:15· Αποκάλυψις 20:12-14) Έτσι, ο ‘πολύς όχλος’ που θα επιζήση θα ενωθή μ’ αυτά τα δισεκατομμύρια των αναστημένων, που όλοι τους θα είναι απόγονοι του πρώτου ανθρωπίνου ζεύγους, του Αδάμ και της Εύας. Τι παγκόσμια οικογενειακή ένωσις!
5. (α) Ποιον άλλον σκοπό του Θεού πρέπει να εκτελέσουν ο Χριστός και οι 144.000 συγκληρονόμοι του; (β) Πώς ο Θεός ανεπαύθη την εβδόμη δημιουργική «ημέρα» Του;
5 Υπάρχει τώρα ένας ειδικός σκοπός που πρέπει να εκτελέσουν ο βασιλεύων Ιησούς Χριστός και οι 144.000 συγκληρονόμοι του. Ποιος είναι αυτός ο σκοπός; Πρέπει να κάμουν την έβδομη δημιουργική «ημέρα» του Θεού μια ευλογημένη ημέρα, μια αγία ημέρα. Όταν ο Θεός έπλασε τον Αδάμ και την Εύα και τους είπε τι έπρεπε να κάμουν, θέτοντας ενώπιόν τους το σκοπό της ζωής των στον Παράδεισο, τελείωσε η έκτη δημιουργική «ημέρα» του Θεού και άρχισε η εβδόμη δημιουργική «ημέρα,» πριν από έξη χιλιάδες χρόνια περίπου. Ο Θεός ώρισε να είναι αυτή η δημιουργική «ημέρα» ως «ημέρα» Σαββάτου γι’ Αυτόν. Ήθελε σ’ αυτή την «ημέρα» να απέχη από κάθε επίγειο δημιουργικό έργο, δηλαδή, ν’ αναπαυθή απ’ αυτό το έργο, όχι γιατί είχε κουρασθή, αλλά για να δώση την ευκαιρία στο πρώτο ανθρώπινο ζεύγος και τους απογόνους των να λατρεύουν Αυτόν ως τον μόνο ζώντα και αληθινό Θεόν και να τον υπηρετούν με το να εκτελούν την υπηρεσία που τους είχε αναθέσει. Εγνώριζε ότι ο εκπεφρασμένος σκοπός του μπορούσε να εκτελεσθή στη διάρκεια της επομένης περιόδου των επτά χιλιάδων ετών, δηλαδή στη διάρκεια της Σαββατιαίας «ημέρας» του.
«Και ευλόγησεν ο Θεός την ημέραν την εβδόμην και ηγίασεν αυτήν· διότι εν αυτή ανεπαύθη από πάντων των έργων αυτού, τα οποία έκτισε και έκαμεν ο Θεός.»—Γέν. 2:3.
6. (α) Πώς η εβδόμη δημιουργική «ημέρα» του Θεού, η Σαββατιαία ημέρα Του βεβηλώθηκε; (β) Πώς, όμως, ο Θεός θα την κάμη ευλογημένη και αγία «ημέρα»;
6 Πολύ γρήγορα κατόπιν ο πνευματικός υιός του Θεού που έκαμε τον εαυτό του Σατανά ή Διάβολο άρχισε να βεβηλώνη αυτή την αγία εβδόμη δημιουργική «ημέρα» του Ιεχωβά Θεού. Επί έξη χιλιάδες χρόνια επετράπη σ’ αυτόν και στο «σπέρμα» του να συνεχίζουν την προσπάθεια τους με την οποία ήθελαν να κάμουν να φανή ότι ήταν μια καταραμένη «ημέρα,» βέβηλη, που θα διετάρασσε την «ανάπαυσι» του Θεού, ώστε να τον κάμουν να διακόψη την καθωρισμένη του Σαββατιαία «ημέρα.» Αλλά ματαίως! Στη διάρκεια των χιλίων ετών που θα είναι στην άβυσσο ο Μέγας Όφις και το δαιμονικό του «σπέρμα,» ο Ιεχωβά Θεός θα επανορθώση όλο το κακό που έκαμαν στη γη αυτοί οι βεβηλωταί του Σαββάτου του Ιεχωβά. Ο Ιεχωβά Θεός, μέσω της χιλιετούς βασιλείας του Υιού του Ιησού Χριστού, θα ανυψώση το ανθρώπινο γένος, που προήλθε από το πρώτο ανθρώπινο ζεύγος, και θα το φέρη πάλι σε ανθρώπινη τελειότητα και αγνότητα. Μόνον οι στασιαστικοί και απειθείς από το ανθρώπινο γένος, που δεν θα σεβασθούν τη μεγάλη Σαββατιαία «ημέρα» του Ιεχωβά Θεού, θα καταστραφούν. (Αποκάλυψις 20:14, 15) Ο παράδεισος θα αποκατασταθή και πάλι και θα επεκταθή σ’ όλη τη γη. Όλη η γη θα γεμίση από το ανθρώπινο γένος που προήλθε από το πρώτο ζεύγος και τότε οι άνθρωποι θα κυριεύσουν όλη τη γη.—Γένεσις 1:28.
7. Ποια προσευχή που εδίδαξε ο Ιησούς θα εκπληρωθή έτσι, και πώς αυτός θα δείξη κατόπιν ότι αναγνωρίζει την παγκόσμιο κυριαρχία του Ιεχωβά;
7 Με την εκπλήρωσι της «αιωνίου προθέσεως, την οποίαν [ο Θεός] έκαμεν εν Χριστώ Ιησού τω Κυρίω ημών,» η εβδόμη δημιουργική «ημέρα» του Θεού θα τελειώση σαν ευλογημένη και αγιασμένη ημέρα. Η ευλογία και ο αγιασμός αυτής της «ημέρας» από τον Ιεχωβά πριν από έξη χιλιάδες χρόνια, δεν πρόκειται να ματαιωθή, πράγμα που θα ήταν γι’ αυτόν αιώνιο όνειδος. Η Μεσσιανική προσευχή, «Ελθέτω η βασιλεία σου· γενηθήτω το θέλημά σου, ως εν ουρανώ και επί της γης,» θα εκπληρωθή μ’ έναν θαυμαστό τρόπο. (Ματθαίος 6:10) Ο Ιησούς Χριστός, αφού πραγματοποιήση τον ‘αιώνιο σκοπό’ του Ιεχωβά θριαμβευτικά προς δόξαν του Θεού, θα «παραδώση την βασιλείαν εις τον Θεόν και Πατέρα,» και θα υποταχθή έτσι στον Παγκόσμιο Κυρίαρχο, τον Ύψιστο Ιεχωβά. (1 Κορινθίους 15:24-28) Με πιστή αφοσίωσι υποστηρίζει την παγκόσμια κυριαρχία του Ιεχωβά.
ΔΙΚΑΙΩΣΙΣ ΤΩΝ ΕΥΠΕΙΘΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΓΙΑ ΑΙΩΝΙΑ ΖΩΗ
8. Σε ποια θέσι θα είναι τότε ενώπιον του Θεού το αποκαταστημένο ανθρώπινο γένος, και τι θα κάμη ο Θεός προτού δικαιώση οποιονδήποτε για αιώνια ζωή;
8 Το αποκαταστημένο ανθρώπινο γένος θα στέκεται τώρα ενώπιον του Θεού όπως ακριβώς το αναμάρτητο και τέλειο ζεύγος, ο Αδάμ και η Εύα, στον Παράδεισο της Εδέμ, όταν ο Θεός τούς ανέθεσε την αγία Του υπηρεσία. Ποιοι από το αποκαταστημένο ανθρώπινο γένος στην Παραδεισιακή γη θα μείνουν πιστοί στην παγκόσμια κυριαρχία και θεότητα του στοργικού Δημιουργού, του Ιεχωβά, της Πηγής κάθε ζωής; Ποιους θα ανακηρύξη δικαίους για αιώνια ζωή στην Παραδεισιακή γη; Ο Ιεχωβά, για να δοκιμάση όλο το αποκαταστημένο ανθρώπινο γένος σ’ αυτό το ζωτικό ζήτημα, θα δεχθή τη βασιλεία που θα του παραδοθή από τον Ιησού Χριστό και θα κάμη τον Μέγα Όφι και τους δαίμονές του ν’ απολυθούν από την άβυσσό τους. Θ’ αφήση αυτούς τους αδιόρθωτους πνευματικούς στασιαστάς να προσπαθήσουν να θέσουν σε δοκιμασία και να παραπλανήσουν και πάλι το ανθρώπινο γένος.
9. (α) Τι θα συμβή στους αποκαταστημένους ανθρώπους που θα πλανηθούν από τον Σατανά και τους δαίμονές του; (β) Πώς θα εκπληρωθή το τελικό στάδιο του «αιωνίου σκοπού» του Θεού;
9 Ο Ιεχωβά δεν αρνείται ότι μερικοί από τους αποκαταστημένους ανθρώπους θα πλανηθούν από τον Σατανά και τους δαίμονές του, ακριβώς όπως είχαν πλανηθή ο τέλειος Αδάμ και η Εύα στον κήπο της Εδέμ. Θα επιτρέψη να γίνη αυτό από ένα αναρίθμητο πλήθος. Όταν η δοκιμασία θα φθάση στο ανώτατο σημείο και θα διαιρέση με αναλλοίωτο τρόπο τους ανθρώπους ως προς τη στάσι που θα λάβουν ως άτομα σχετικά με το ερώτημα, ποιον αποφασίζουν να αναγνωρίζουν ως παγκόσμιο Κυρίαρχο και ως Θεόν, θα έλθη καταστροφή από τον ουρανό σ’ αυτούς τους ανθρώπινους στασιαστάς. Τελικά, θα έλθη η σειρά του μεγάλου βεβηλωτού του Σαββάτου του Ιεχωβά, Σατανά του Διαβόλου και του δαιμονικού του ‘σπέρματος,’ για να καταστραφούν. Αυτό ασφαλώς θα γίνη μέσω του «σπέρματος» της ουράνιας «γυναικός» του Θεού, διότι σ’ αυτό το «σπέρμα» ανετέθη να συντρίψη την κεφαλή του Όφεως, σύμφωνα με τον ‘αιώνιο σκοπό’ του Θεού όπως εξετέθη στον κήπο της Εδέμ. (Γένεσις 3:15) Η μερίς του Σατανά ή Διαβόλου και των δαιμόνων του δεν θα είναι επάνοδος στην άβυσσο, αλλά πλήρης καταστροφή σαν με πυρ και θείον. Ο Μεγάλος Όφις δεν θ’ αναλάβη πια απ’ αυτό το τελικό στάδιο της συντριβής της κεφαλής του. Δεν θα υπάρξουν γι’ αυτόν περαιτέρω ευκαιρίες για να δράση ως Πειραστής.—Αποκάλυψις 20:7-10.
10. Πώς θα ανταμειφθούν εκείνοι που θα αποδείξουν ότι θα υπηρετούν πιστά τον Ιεχωβά ως τον ανώτατο Κυρίαρχο και ως τον αληθινό Θεό;
10 Τι ένδοξος θρίαμβος θα είναι αυτός για τον ‘αιώνιο σκοπό’ του Θεού, για την ‘αιώνιον πρόθεσιν, την οποίαν έκαμεν εν Χριστώ Ιησού τω Κυρίω ημών.’ Εκείνοι από το αποκαταστημένο ανθρώπινο γένος που θα δώσουν πλήρη απόδειξι ότι είναι σταθεροί στην απόφασί τους να υπηρετούν και να υπακούουν στον Ιεχωβά ως τον Παγκόσμιο Κυρίαρχο και τον μόνο ζώντα και αληθινό Θεό, θα ανακηρυχθούν απ’ Αυτόν δίκαιοι. Αυτούς τους δικαιωμένους ο Θεός θα τους ανταμείψη με το δώρον της αιωνίου ζωής στον πάντοτε ανθηρό επίγειο Παράδεισο, το υποπόδιον του Θεού. (Ησ. 66:1) Θα γεμίση την ατελεύτητη ζωή τους μ’ ένα σκοπό ώστε να είναι πάντοτε ευχαριστημένοι και να έχουν πάντοτε νέα ενδιαφέροντα—και όλα αυτά προς δόξαν του μέσω του Χριστού Του, Ιησού του Κυρίου μας. (Αποκάλυψις 21:1-5) Αλληλούια!—Ψαλμός 150:6.
11. Ποιο είναι το καλύτερο που μπορούμε να κάμωμε εν σχέσει με τον ασύγκριτο σκοπό του Θεού;
11 Τι ασύγκριτο μέλλον για το ανθρώπινο γένος! Είναι για κείνους που εναρμονίζουν τώρα τη ζωή τους με τον «αιώνιο σκοπό» του Θεού. Τίποτε δεν θα μπορούσε να είναι καλύτερο από το να κάμωμε τον σκοπό του Θεού σκοπό μας.