Επιστολή από το Γραφείο Τμήματος

Αγαπητοί Ευαγγελιζόμενοι,

Στη Διεθνή Συνέλευσι «Νικηφόρος Πίστις», χαρήκαμε που έγινε άλλη μια πρόνοια προωρισμένη ν’ αυξήση την κατανόησι και τη διάδοσι του αγγέλματος της Βασιλείας. Στο παρελθόν, πολλοί ερωτούσαν για ηχογραφημένα Βιβλικά αναγνώσματα. Χαρήκαμε που εμάθαμε ότι έγιναν ηχογραφήσεις, στην Αγγλική, του κατά Ιωάννην Ευαγγελίου σε κασέττες που θα διατίθενται τώρα για χρήσι των αδελφών. Γιατί εξελέγη το Ευαγγέλιον του Ιωάννου; Είναι γεμάτο με παρηγορητικά λόγια του Ιησού που ζωογονούν την καρδιά και μας υποκινούν να πλησιάζωμε περισσότερο τον Ιεχωβά.

Πώς μπορούν να χρησιμοποιηθούν αυτές οι ηχογραφήσεις; Όλοι μας είμεθα βέβαιοι ότι θ’ απολαύσωμε και θα ωφεληθούμε ακούοντας τον Λόγο του Θεού να διαβάζεται με έμφασι και με νόημα. Εκείνοι που είναι στο κρεββάτι ασθενείς ή σε νοσοκομεία, θα εκτιμήσουν ιδιαίτερα αυτά τα αναγνώσματα. Οι τυφλοί, καθώς και εκείνοι που δεν έχουν την ικανότητα να διαβάζουν καλά, θα μπορούν να τα χρησιμοποιούν. Ασφαλώς, θα διαπιστώσετε ότι μπορούν να χρησιμοποιούνται με καλά αποτελέσματα και σε διάφορες άλλες καταστάσεις.

Να έχετε υπ’ όψιν ότι αυτές οι ταινίες, μόνο στην Αγγλική γλώσσα προς το παρόν, έγιναν με δικαίωμα αποκλειστικότητος. Κάθε εμπορική ή κερδοσκοπική αντιγραφή ή διάθεσίς των αποτελεί παράβασι του αποκλειστικού δικαιώματος κυκλοφορήσεως. Αυτό δεν εφαρμόζεται κατ’ ανάγκην στην εκτέλεσι μιας αντιγραφής για προσωπική χρήσι.

Οι μαγνητοφωνημένες κασέττες με ηχογράφησι του κατά Ιωάννην Ευαγγελίου, πρέπει να παραγγέλλωνται μέσω της εκκλησίας. Οι αδελφοί μας στις Η.Π.Α. άρχισαν να χρησιμοποιούν τις κασέττες αυτές ως ένα μέσον για να βοηθήσουν ανθρώπους να αυξήσουν την εκτίμησί τους για την Αγία Γραφή.

Σας στέλνομε τη Χριστιανική μας αγάπη.

Οι αδελφοί σας,

ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΣΤΑΣ ΑΘΗΝΑΣ

«Περισσεύοντες Πάντοτε εις το Έργον του Κυρίου»

¹ Όλοι μας έχομε άφθονο έργο να κάνωμε κάθε μέρα. Κάθε μέρα αντιμετωπίζομε πολλές ευθύνες, και όλες απαιτούν μέρος του χρόνου μας. Οι απαιτήσεις της οικογενείας και της κοσμικής εργασίας μπορεί να απορροφούν αρκετό μέρος του χρόνου μας. Εκτός απ’ αυτό, πρέπει να προσπαθούμε να μετέχωμε πλήρως στις εκκλησιαστικές δραστηριότητες στις οποίες περιλαμβάνονται οι συναθροίσεις, η προσωπική μελέτη και η τακτική συμμετοχή στο έργο της μαθητεύσεως. Μερικές φορές μπορεί ν’ αποθαρρυνώμεθα, αισθανόμενοι ότι δεν είμεθα σε θέσι να ανταποκριθούμε σε κάθε ευθύνη.

² Αλλά, το να έχωμε πολύ γεμάτο πρόγραμμα δεν είναι κάτι νέο για τους δούλους του Θεού. Ο απόστολος Παύλος έδειξε ότι είχε ένα πολύ γεμάτο πρόγραμμα, όταν είπε ότι η μέριμνα των εκκλησιών ήταν «ο καθ’ ημέραν επικείμενος εις εμέ αγών». (2 Κορ. 11:28) Ωστόσο, τα έβλεπε όλα με θετικό τρόπο, διακρίνοντας με κατανόησι τα βαθύτερα οφέλη. Αυτή η κατανόησις τον υποκινούσε να νουθετή τους αδελφούς του να ‘περισσεύουν πάντοτε εις το έργον του Κυρίου’.—1 Κορ. 15:58.

³ Είναι επίσης καλό για μας να βλέπωμε τα πράγματα με θετικό τρόπο. Το να ενασχολούμεθα στη δράσι της Βασιλείας χρησιμεύει ως προστασία. Υπάρχει ο κίνδυνος να γίνωμε ‘αργοί’. (1 Τιμ. 5:13) Η αδράνεια αποτελεί γόνιμο έδαφος για σπέρματα παραπόνων και αυταρεσκείας. Υποκινούμεθα να ‘προϊστάμεθα καλών έργων’. (Τίτον 3:8) Άτομα που ασχολούνται πολύ σε αξιόλογη δράσι σπάνια έχουν τον καιρό να επιζητούν ευτελή πράγματα, να καλλιεργούν αντιπάθειες, ν’ ανησυχούν για λάθη τους, ή να επιδίδωνται σε κακή διαγωγή.

⁴ Το να έχωμε άφθονα έργα προστατεύει επίσης την εκκλησία, γιατί βεβαιώνει το γεγονός ότι όσοι είναι μέσα είναι αφιερωμένοι με όλη τους την καρδιά. Μας βοηθεί επίσης ατομικά να γινώμεθα πιο ισχυροί πνευματικώς, εφαρμόζοντας και αναπτύσσοντας τις διανοητικές μας ικανότητες και δυνάμεις συλλογισμού.—Εβρ. 5:14.

⁵ Το να έχωμε πάντοτε πολύ έργο να κάνωμε, μας διδάσκει μερικά ζωτικά μαθήματα. Το να προσκολλώμεθα σ’ ένα έργο ως το τέλος του μας διδάσκει να είμεθα πιστοί και να εκτιμούμε την αξία της εγκαρτερήσεως και μας υπενθυμίζει επίσης ότι πρέπει να ‘αγωνιζώμεθα’ για να λάβωμε την ευλογία του Ιεχωβά.—Λουκ. 13:24.

⁶ Το ν’ ανταποκρινώμεθα σε όλα όσα αναμένονται από μας σημαίνει ότι πρέπει να ‘κοπιώμεν και να αγωνιζώμεθα’. (1 Τιμ. 4:10, Κείμενον) Εν τούτοις, υπάρχει μεγάλη αμοιβή στο να γνωρίζωμε ότι ο Θεός ευαρεστείται μ’ αυτές τις προσπάθειες. Το να έχωμε πάντοτε άφθονο έργο στην υπηρεσία του Ιεχωβά μπορεί να μας βοηθήση να λογιζώμεθα μεταξύ των πιστών δούλων που θα έχουν «πολλήν ευλογίαν».—Παροιμ. 28:20.

Εκείνοι που «Αποκτώσιν Βαθμόν Καλόν»

¹ Ο Παύλος έγραψε τα εξής σχετικά με τους διακονικούς υπηρέτας: «Διότι οι καλώς διακονήσαντες αποκτώσιν εις εαυτούς βαθμόν καλόν και πολλήν παρρησίαν εις την πίστιν την εις τον Ιησούν Χριστόν». (1 Τιμ. 3:13) Ο απόστολος εξηγούσε μ’ αυτόν τον τρόπο, όχι μια προϋπόθεσι για να γίνη κανείς διακονικός υπηρέτης, αλλά τα οφέλη που έχει ένας αδελφός ο οποίος διακονεί ή εκτελεί τα καθήκοντά του με καλό τρόπο.

² Η Αγία Γραφή θέτει υψηλούς κανόνες για ένα διακονικό υπηρέτη. (1 Τιμ. 3:8-10, 12) Οι αδελφοί που συνιστώνται ως διακονικοί υπηρέται πρέπει σαφώς ν’ ανταποκρίνωνται σ’ αυτούς τους κανόνες. Οι διακονικοί υπηρέται πρέπει να είναι υποδειγματικοί, πνευματικοί άνθρωποι.

³ Τα εδάφια Πράξεις 6:1-6 τονίζουν τι πρέπει να ισχύη γι’ αυτούς τους άνδρες. (Βλέπε Βοήθημα σελ. 1162, 1163) Για να συγκεντρώσουν την προσοχή τους στον Λόγο του Θεού, οι απόστολοι εχρειάζοντο βοήθεια για να φροντίσουν τα καθήκοντα που ήσαν ουσιώδη, αλλά τα οποία μπορούσαν να χειρισθούν και άλλοι ικανοί άνδρες. Εξέλεξαν άνδρες «πλήρεις πνεύματος και σοφίας». Επομένως, αυτοί θα ήσαν άξιοι της εμπιστοσύνης της εκκλησίας. Αυτό ήταν ένα προνόμιο μέσω του οποίου μπορούσαν να εργάζωνται σκληρά εξυπηρετώντας την εκκλησία.

⁴ Οι διακονικοί υπηρέται σήμερα βοηθούν σε πολλά αναγκαία καθήκοντα που λαμβάνουν στην Αίθουσα Βασιλείας, τη διανομή εντύπων και την υποβοήθησι των πρεσβυτέρων στην τήρησι των αρχείων και των λογαριασμών. Μ’ αυτό τον τρόπο, εργάζονται υπέρ των αδελφών των. Αν το κατανοούν αυτό, θα έχουν συνείδησι του ότι εκπληρώνουν τις ευθύνες των. Αντί να φροντίζουν τα καθήκοντα που τους έχουν ανατεθή μ’ ένα τυχαίο τρόπο, θα είναι αξιόπιστοι κάθε εβδομάδα. Πραγματικά, αν κάτι πέραν των δυνατοτήτων τους παρακωλύη την έγκαιρη παρουσία των ή τον χειρισμό των ανατεθειμένων σ’ αυτούς καθηκόντων, τότε