-
Οι Πρώτοι Χριστιανοί Δεν Ήσαν ΚομμουνισταίΗ Σκοπιά—1952 | 15 Ιανουαρίου
-
-
επηκολούθησεν εις παν έργον αγαθόν.» (1 Τιμόθεον 5:3, 5, 9. 10) Αυτό δείχνει ότι εκείνες οι χήρες που ήσαν πολύ ηλικιωμένες ώστε δεν μπορούσαν να κερδίσουν τα προς το ζην και οι οποίες δεν είχαν συγγενείς για να τις υποστηρίξουν, αλλά οι οποίες όμως ήσαν άξιες, θεοκρατικές γυναίκες, έπρεπε να είναι στον κατάλογο για εκκλησιαστικό έργον περιθάλψεως.
Με καμμιά έννοια δεν ήταν αυτό κομμουνισμός. Αν οι χήρες μπορούσαν να τύχουν φροντίδος με ιδιωτικό τρόπο, δεν επρόκειτο να τεθούν στον κατάλογο για εκκλησιαστική βοήθεια. Κάθε οίκος ήταν υπεύθυνος να φροντίζη για τους δικούς του. Η ευσεβής αφοσίωσις θ’ απαιτούσε τα τέκνα να τιμούν τους γονείς με υλική υποστήριξι, δεόντως ανταμείβοντας τους γονείς των που τα είχαν αναθρέψει και είχαν κάμει προμήθεια γι’ αυτά ενόσω ηύξαναν σε ωριμότητα, ώσπου δεν είχαν πια ανάγκη περαιτέρω βοηθείας, ώσπου ήσαν ικανά να συντηρήσουν τον εαυτό τους. Γι’ αυτό ο Παύλος έγραψε: «Εάν δε τις χήρα έχη τέκνα ή έκγονα, ας μανθάνωσι πρώτον να καθιστώσιν ευσεβή τον ίδιον αυτών οίκον, και να αποδίδωσιν αμοιβάς, εις τους προγόνους αυτών· διότι τούτο είναι καλόν και ευπρόσδεκτον ενώπιον του Θεού. Αλλ’ εάν τις δεν προνοή περί των εαυτού, και μάλιστα των οικείων, ηρνήθη την πίστιν, και είναι απίστου χειρότερος. Εάν τις πιστός ή πιστή έχη χήρας, ας προμηθεύη εις αυτάς τα αναγκαία, και ας μη επιβαρύνηται η εκκλησία· δια να δύναται να βοηθή τας αληθώς χήρας.» (1 Τιμόθεον 5:4, 8, 16) Ούτε έπρεπε οι νέες χήρες να επιβαρύνουν την εκκλησία με τις ανάγκες των. Μπορούσαν είτε να εργασθούν, ή καλύτερα ακόμη, να ξαναπανδρευθούν.—1 Τιμόθεον 5:11-15.
Οι πρώτοι Χριστιανοί δεν προσπαθούσαν να εξαλείψουν τα πολιτικά κακά ή τις κοινωνικές ανισότητες του καιρού των, ούτε με κομμουνιστική διδασκαλία ούτε με θρησκευτικό δόγμα. Αν ο μόνιμος Χριστιανικός κανών ήταν να έχουν όλα τα πράγματα κοινά, δεν θα υπήρχαν πλούσιοι ή πτωχοί. Δεν θα υπήρχε ανάγκη να λαμβάνωνται εισφορές από εκείνους που είχαν χρήματα για να βοηθούνται άλλοι που ήσαν πτωχοί και ενδεείς, όπως έκανε ο Παύλος. (Πράξεις 24:17· Ρωμαίους 15:26· 1 Κορινθίους 16:1-4· 2 Κορινθίους 8:1-15· 9:1-15) Πάνω από είκοσι πέντε χρόνια μετά την Πεντηκοστή καμμιά μορφή κομμουνισμού δεν είχε εξισώσει τους Χριστιανούς από υλική άποψι, διότι ο μαθητής Ιάκωβος επέστησε την προσοχή να μη γίνεται διάκρισις τάξεως μεταξύ πλουσίων και πτωχών, και έκαμε σχετική προειδοποίησι σ’ εκείνους που είχαν διάθεσι να συσσωρεύσουν υλικό πλούτο, όπως έκαμε και ο Παύλος επίσης. (1 Τιμόθεον 6:7-10· Ιάκωβος 1:27· 2:1-9· 5:1-6) Οι πλούσιοι εδιδάσκοντο να είναι άγρυπνοι όσον αφορά την απάτη του πλούτου, και έπρεπε με αγάπη να καθιστούν κοινωνούς των αγαθών των τους ενδεείς αδελφούς, όχι κάτω από εξαναγκασμό ή με γογγυσμό, αλλά χαρωπά, αποδεικνύοντας έτσι την πίστι τους, θεωρώντας μακαριώτερο το να δίνουν μάλλον παρά να λαμβάνουν.—Πράξεις 20:35· Ρωμαίους 12:13· 2 Κορινθίους 9:7· Ιάκωβος 2:14-20· 1 Πέτρου 4:9.
Όσο για τον Παύλο προσωπικά, αυτός έδωσε τον εαυτό του στην υπηρεσία των Χριστιανικών εκκλησιών, ποτέ όμως δεν εζήτησε υποστήριξι για τον εαυτό του από κανένα κοινό κεφάλαιο. (Πράξεις 18:1-4· 20:33-35· 2 Κορινθίους 11:9· 1 Θεσσαλονικείς 2:9· 2 Θεσσαλονικείς 3:7-9) Ούτε έδειξε ο Παύλος κομμουνιστικές τάσεις προσπαθώντας να ανατρέψη την υφισταμένη κοινωνική διάταξι της δουλείας, αλλά συνέστησε οι Χριστιανοί δούλοι να είναι ευπειθείς στους κατά σάρκα κυρίους των, και μάλιστα περισσότερο όταν οι κύριοι ήσαν οι ίδιοι Χριστιανοί αδελφοί.—Εφεσίους 6:5· Κολοσσαείς 3:22· 1 Τιμόθεον 6:1, 2· Τίτον 2:9, 10.
Όλα τα προηγούμενα καθιστούν σαφές ότι οι πρώτοι Χριστιανοί δεν ήσαν υπέρμαχοι ούτε του κομμουνισμού ούτε του καπιταλισμού. Ήσαν θεοκρατικοί, υπέρ της κυβερνήσεως του Θεού, υπέρ της διακηρύξεως του ευαγγελίου πάνω από όλα τ’ άλλα. Τα κοινωνικά και πολιτικά κακά τα άφηναν να τα διορθώση ο Ιεχωβά Θεός, με τον τρόπο του, στον καιρό του, μέσω της Βασιλείας του. Γι’ αυτό οποιοσδήποτε κομμουνιστής γεμίζει το προπαγανδιστικό του όπλο με εδάφια της Γραφής, το γεμίζει με άσφαιρα φυσίγγια.
-
-
Εδάφια της Ημέρας για τον Μήνα ΦεβρουάριοΗ Σκοπιά—1952 | 15 Ιανουαρίου
-
-
Εδάφια της Ημέρας για τον Μήνα Φεβρουάριο
16 Από ίχνους ποδός μέχρι κεφαλής δεν υπάρχει εν αυτώ ακεραιότης. . . . Έλθετε τώρα, και ας διαδικασθώμεν, λέγει Κύριος.—Ησαΐας 1:6, 18. Σ 15/8/51 16, 17α
17 Εσάς δε ο Κύριος να αυξήση.—1 Θεσσαλονικείς 3:12. Σ 15/1/51 3, 4β
18 Δεν δύνασθε να πίνητε το ποτήριον του Ιεχωβά και το ποτήριον των δαιμονίων.—1 Κορινθίους 10:21, Μ.Ν.Κ. Σ 1/2/51 10α
19 Απέθανε δε και ο πλούσιος και ετάφη. Και εν τω άδη υψώσας τους οφθαλμούς αυτού ενώ ήτο εν βασάνοις, βλέπει τον Αβραάμ από μακρόθεν, και τον Λάζαρον εν τοις κόλποις αυτού.—Λουκάς 16:22, 23. Σ 1/6/51 15
20 Ήκουσεν η Σιών, και ευφράνθη.—Ψαλμός 97ος 8. Σ 15/6/51 1-3α
21 Τότε επέτασε προς εμέ έν εκ των Σεραφείμ, έχον εν τη χειρί αυτού άνθρακα πυρός, . . . Και ήγγισεν αυτόν εις το στόμα μου, και είπεν, Ιδού, τούτο ήγγισε τα χείλη σου· και η ανομία σου εξηλείφθη.—Ησαΐας 6:6, 7. Σ 1/7/51 24
22 Σεις είσθε μάρτυρές μου, λέγει ο Ιεχωβά, και ο δούλός μου, τον οποίον έκλεξα.—Ησαΐας 43:10. Α.Σ.Μ. Σ 15/10/51 19α
23 Ας ενδυθώμεν τα όπλα του φωτός.—Ρωμαίους 13:12. Σ 15/9/51 32β
24 Η Ιερουσαλήμ θέλει κατοικηθή ατειχίστως . . . διότι εγώ, λέγει ο Ιεχωβά. . . . θέλω είσθαι προς δόξαν εν μέσω αυτής.—Ζαχαρίας 2:4, 5, Α.Σ.Μ. Σ 15/1/51 9α
25 Δια πλεονεξίαν θέλουσι σας εμπορευθή με πλαστούς λόγους· των οποίων η καταδίκη έκπαλαι δεν μένει αργή, και η απώλεια αυτών δεν νυστάζει.—2 Πέτρου 2:3. Σ 15/7/51 9
26 Ο τρώγων και πίνων αναξίως, τρώγει και πίνει κατάκρισιν εις εαυτόν, μη διακρίνων το σώμα του Κυρίου.—1 Κορινθίους 11:29. Σ 1/2/51 15β
27 Κατά πάντα εύχομαι να ευοδούσαι και να υγιαίνης, καθώς ευοδούται η ψυχή σου.—3 Ιωάννου 2. Σ 1/8/51 25
28 Απόδοτε λοιπόν τα του Καίσαρος εις τον Καίσαρα.—Ματθαίος 22:21. Σ 1/5/51 11α
29 Είτε λοιπόν τρώγετε, είτε πίνετε, είτε πράττετέ τι, πάντα πράττετε εις δόξαν Θεού.—1 Κορινθίους 10:31. Σ 15/8/51 23, 24
-
-
Μελέτες «Σκοπιάς»Η Σκοπιά—1952 | 15 Ιανουαρίου
-
-
Μελέτες «Σκοπιάς»
Εβδομάδα 2 Μαρτίου: «Λέγων προς τους Δεσμίους, Εξέλθετε».
Εβδομάδα 9 Μαρτίου: Προοδεύει η Απελευθέρωσις έως τα Πέρατα της Γης.
-