-
Βρίσκετε Ευχαρίστησι στην Εργασία Σας;Ξύπνα!—1974 | 8 Φεβρουαρίου
-
-
επίσης, ένας αστυνομικός επιθεωρητής που διεπίστωσε ότι γινόταν δυστυχισμένος λόγω των απογοητεύσεων που συνδέονταν με την εργασία του, κι έτσι εγκατέλειψε εκείνη την εργασία και έγινε ζωγράφος και τώρα βρίσκει ευχαρίστησι κερδίζοντας τα αναγκαία για τη ζωή ως καλλιτέχνης.
Αν μπορήτε να βρήτε μια ευχάριστη εργασία, αυτός είναι προφανώς ο απλούστερος τρόπος να τερματίσετε τη δυσαρέσκεια από την εργασία. Αλλά λίγοι, σχετικά, είναι σε θέσι να κάμουν μια τέτοια ριζική αλλαγή, ή ίσως να φοβούνται ότι τα σχέδια τους δεν θα επιτύχουν. Έτσι, εκτός από το να προσπαθήση κανείς να βρη μεγαλύτερο ενδιαφέρον στην εργασία του, τι άλλο μπορεί να κάμη;
Καθένας μπορεί να προσπαθήση να καλλιεργήση μια βελτιωμένη άποψι για τη ζωή, όπως είπε ένας ψυχολόγος της βιομηχανίας: Ο βαθμός της ανίας εξαρτάται από τη φιλοσοφία που έχει κανείς για τη ζωή. Ακόμη κι αν έχετε μια εργασία που έχει πολύ λίγο ενδιαφέρον ή ευθύνη, δεν χρειάζεται να υποφέρετε από θανάσιμη πλήξι. Θεωρήστε την εργασία σας ως μέσον για ένα σκοπό, που είναι και η αλήθεια. Σας προμηθεύει κάποιο βαθμό ασφαλείας κι αυτά που χρειάζεσθε για να συντηρήσετε τον εαυτό σας και την οικογένεια σας; Μη ξεχνάτε αυτούς τους λόγους για τους οποίους εργάζεσθε.
Επίσης, αν δεν μπορήτε να κάμετε τίποτε άλλο για να κάμετε την εργασία σας πιο ενδιαφέρουσα, ευχάριστη και ικανοποιητική, μπορείτε να προσπαθήσετε να κάμετε την προσωπική και οικογενειακή σας ζωή πιο ενδιαφέρουσα, πλουσιότερη και πληρέστερη. Αν εργασθήτε σκληρά προς την κατεύθυνσι αυτή, είναι πολύ πιθανόν ότι θα ανταμειφθήτε με αγάπη, σεβασμό και συνεργασία, πράγμα που ποθεί η ψυχή σας. Όσο συνεισφέρετε στην ευτυχία των αγαπημένων σας και αυτοί συνεισφέρουν στη δική σας, θα βρήτε τη μονοτονία της εργασίας σας λιγωτέρο βαρετή.
Απ’ αυτή την άποψι μπορεί να λεχθή ότι οι μάρτυρες του Ιεχωβά βρίσκονται σε μια ιδιαίτερα ευνοϊκή θέσι. Γιατί; Διότι προσπαθούν να εφαρμόσουν την εντολή του Ιησού Χριστού να μη θέτουν την καρδιά τους σε υλικά πλούτη. Αντί γι’ αυτό, ‘ζητούν πρώτον την βασιλείαν του Θεού και την δικαιοσύνην αυτού.’ (Ματθ. 6:19-33) Βέβαια κι αυτοί, επίσης, είναι ευγνώμονες όταν η κοσμική τους εργασία τους ευχαριστή προσωπικώς. Αλλ’ αυτή η εργασία δεν είναι το σπουδαιότερο πράγμα στη ζωή τους. Την βλέπουν μόνο ως μέσον για ένα σκοπό. Τους προμηθεύει τις υλικές ανάγκες ώστε να μπορούν να αφοσιωθούν όσο το δυνατόν πληρέστερα στην υπηρεσία του Θεού. Η πραγματική τους ευχαρίστησις είναι να βοηθούν άλλους να μάθουν για τη νέα τάξι του Θεού, ενός νέου συστήματος που δεν θα αμαυρώνεται από την εκμετάλλευσι των συνανθρώπων τους. Η αγάπη για τον Θεό, η αγάπη για τον πλησίον, η δικαιοσύνη και η αλήθεια θα διαποτίζουν τη ζωή σ’ εκείνη τη νέα τάξι. Κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες, η εργασία που θα γίνεται θα είναι αληθινά ευχάριστη. Και η πραγματοποίησις αυτής της ελπίδος δεν εξαρτάται από τις διαπραγματεύσεις συμφεροντολόγων ανθρώπων. Βασίζεται στην υπόσχεσι ενός στοργικού Θεού, στον αλάνθαστο λόγο του Δημιουργού του ουρανού και της γης. Με σταθερή πίστι σε μια τέτοια μεγαλειώδη προοπτική, μπορεί και τώρα ακόμη να έχη κανείς πολύ ευχαρίστησι στη ζωή.—2 Πέτρου 3:13· 1 Τιμ. 6:6-12.
-
-
Η «Ειρήνη» Είναι ΑκριβήΞύπνα!—1974 | 8 Φεβρουαρίου
-
-
Η «Ειρήνη» Είναι Ακριβή
◆ Το γεγονός ότι ο προϋπολογισμός για τις στρατιωτικές δαπάνες αυξήθηκε κατά 4 δισεκατομμύρια δολλάρια ενώ ο κόσμος διακηρύττει ότι εισέρχεται σε μια «γενεά ειρήνης», εξέπληξε τα μέλη του Κογκρέσσου των Ηνωμένων Πολιτειών. Μια από τις αιτίες που προξένησαν την αύξησι είναι ο διπλασιασμός των όπλων στις στρατιωτικές μονάδες, και το εξαιρετικά υψηλό κόστος των πολύπλοκων νέων όπλων. Επίσης, μολονότι ο σημερινός στρατός απασχολεί στρατιώτες λιγώτερους από το ένα πέμπτο των στρατιωτών του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, υπάρχουν περισσότεροι στρατηγοί και ναύαρχοι με βαθμό τριών η τεσσάρων αστέρων με μεγάλους μισθούς απ’ όσοι υπήρχαν τότε, σχεδόν επταπλάσιοι σε κάθε ένα εκατομμύριο άνδρες! Ένα απογοητευμένο μέλος του Κογκρέσσου ρώτησε: «Γιατί η ειρήνη στοιχίζει περισσότερο από τον πόλεμο;» Οι εκθέσεις των ετησίων ηυξημένων δαπανών του Σοβιετικού στρατού θα μπορούσαν να εγείρουν κι εκεί το ίδιο ερώτημα.
-