πνεύματος, κατά την θέλησιν αυτού.» Για να συλλάβωμε το νόημα αυτών των εδαφίων ας ανασκοπήσωμε την ύλη. Υπάρχουν μερικά σημεία που μπορούμε να τα κατανοήσωμε μ’ αυτόν τον τρόπο.

¹⁹ Οι πρώτες λέξεις του δευτέρου κεφαλαίου είναι «διά τούτο.» Αυτή η φράσις συνδέει την πληροφορία με το πρώτο κεφάλαιο της προς Εβραίους επιστολής. Οι εξ Εβραίων Χριστιανοί έπρεπε να ‘προσέχουν περισσότερον σε όσα άκουσαν.’ Γιατί; Διότι αυτά τα λόγια είχαν λεχθή από τον Υιόν του Θεού, που ήταν μεγαλύτερος απ’ όλους τους άλλους προφήτας και από τους αγγέλους ακόμη. Κατόπιν εξετάστε τι συνέβη στους Ισραηλίτας που αγνόησαν τόν λόγον που είχε λαληθή δι’ αγγέλων,’ τη διαθήκη του νόμου. Αυτοί τιμωρήθηκαν ένεκα της εκούσιας απάθειας των στο Λόγο του Θεού και έλαβαν ‘δικαίαν μισθαποδοσίαν.’ Αφού τότε συνέβη έτσι, μπορούμε να περιμένομε λιγώτερα πράγματα αν αρνηθούμε να προσέξωμε περισσότερο στο Λόγο του Θεού; Το τέταρτο εδάφιο μας βοηθεί να κατανοήσωμε ποιος υποστηρίζει τον λόγον του Κυρίου Ιησού. Και ποιος είναι αυτός; Είναι ο ίδιος ο Δημιουργός, ο Ιεχωβά Θεός, ο οποίος, με το άγιο του πνεύμα, έδωσε μαρτυρία σχετικά με τα λόγια και τα έργα του Ιησού. Τα σημεία, τα τεράστια και τα θαύματα που έγιναν δυνατά από τον Θεό απέδειξαν τη γνησιότητα και τη θεία εξουσιοδότησι των έργων του Ιησού. Παραδείγματος χάριν, παρατηρήστε τα θαύματα που έκαμε ο Ιησούς και οι απόστολοι του θεραπεύοντας κωφούς, τυφλούς και χωλούς, εκβάλλοντας δαιμόνια και νεκρούς ανασταίνοντας. Έτσι έχομε θετική απόδειξι της ανάγκης να ‘προσέχωμε περισσότερο σε όσα ακούσαμε.’

20. (α) Ποια είναι η συμβουλή του εδαφίου 2 Τιμ. 2:15; (β) Τι, λοιπόν, πρέπει ν’ αποφεύγωμε; (γ) Τι βοήθεια έχομε σήμερα για να ‘ορθοτομούμε τον λόγον της αληθείας’;

²⁰ Αναγινώσκοντας μ’ αυτόν τον τρόπο και ακολουθώντας το παράδειγμα του Έσδρα, των ιερέων και των Λευϊτών του αρχαίου Ισραήλ, καθώς και του Ιησού και των αποστόλων του, μπορούμε να διακρίνωμε την τεραστία βοήθεια που μπορούμε να λάβωμε με το να συλλαμβάνωμε το νόημα και να καταλαβαίνωμε τον Λόγον Θεού. Φυσικά, υπάρχει κάτι που είναι ζωτικό να το πράξωμε, όπως ο Παύλος συνεβούλευσε τον Τιμόθεο: «Σπούδασον να παραστήσης σεαυτόν δόκιμον εις τον Θεόν, εργάτην ανεπαίσχυντον, ορθοτομούντα το λόγον της αληθείας.» (2 Τιμ. 2:15) Πρέπει πάντοτε να είμεθα άγρυπνοι στο να έχωμε ορθή κατανόησι του Λόγου του Θεού. Πρέπει ν’ αποφεύγωμε τη διαστρέβλωσι των Γραφών, διότι αυτό θα μας ωδηγούσε σε εσφαλμένα συμπεράσματα και θα μπορούσαν να κάμουν τους άλλους να προσκόψουν. (2 Πέτρ. 3:16) Πρέπει επίσης ν’ αποφεύγωμε τας ‘βεβήλους ματαιοφωνίας διότι θέλουσι προχωρήσει εις πλειοτέραν ασέβειαν.’ (2 Τιμ. 2:16) Περιττεύει να πούμε ότι αυτό σημαίνει επιμελή επιλογή της ύλης που θ’ αναγνωσθή. Η Γραφή μάς λέγει ότι «το να κάμνη τις πολλά βιβλία δεν έχει τέλος, και η πολλή μελέτη είναι μόχθος εις την σάρκα.» (Εκκλ. 12:12) Ο Ιεχωβά διά του Υιού του και της ενεργείας του αγίου πνεύματος εξέχυσε στους πιστούς του δούλους στη γη υπεραφθονία ευλογιών και διήνοιξε τις διάνοιες και τις καρδιές της τάξεως του ‘πιστού και φρονίμου δούλου’ του για να καταλάβη την αληθινή σημασία του Λόγου του. Με τη σειρά της η τάξις του πιστού δούλου διαβιβάζει τις πολύτιμες αλήθειες στους ανθρώπους παντού που θέλουν να επωφεληθούν από τους θησαυρούς της αληθείας. Η επιθυμία μας λοιπόν είναι να ορθοτομούμε τον Λόγον του Θεού. Στο επόμενο άρθρο, ας εξετάσωμε πώς μπορεί να γίνη αυτό προς όφελος μας καθόσον αναγινώσκομε και μελετούμε τον Λόγο του Θεού.

Πόσο Αληθεύει

◆ Στο βιβλίο «Τα Έθνη Θελουσι Γνωρίσει ότι Εγώ Είμαι ο Ιεχωβά—Πώς;» ένας από τους πολλούς λόγους που δίδονται για την οργή του Θεού εναντίον του Χριστιανικού κόσμου είναι αυτός: «Ο Ιεχωβά μισεί να τον μεταχειρίζονται οι θρησκευτικοί υποκριταί σαν ένα Θεό που μπορούν να εξαπατήσουν.» Πόσο αληθεύει!