«Την Διακονίαν Σου Κάμε Πλήρη»
«Διαμαρτύρομαι λοιπόν εγώ ενώπιον του Θεού και του Κυρίου Ιησού Χριστού, όστις μέλλει να κρίνη ζώντας και νεκρούς, . . . την διακονίαν σου κάμε πλήρη».—2 ΤΙΜΟΘΕΟΝ 4:1, 5.
1. Ποια ήταν η σχέση ανάμεσα στον Παύλο και στον Τιμόθεο;
ΟΤΑΝ ο απόστολος Παύλος έγραψε τη δεύτερη επιστολή του στον Τιμόθεο, ο Παύλος επιδίωκε το στόχο του σαν διάκονος του Θεού επί 30 χρόνια περίπου. Είχε λάβει πολλές ευλογίες από τον Ιεχωβά. (2 Τιμόθεον 1:2) Ο Παύλος είχε διαλέξει τον Τιμόθεο για να συνεργαστεί σε στενή σχέση μαζί του στο περιοδεύον έργο, υπηρετώντας εκκλησίες. Είχαν απολαύσει μαζί για χρόνια καρποφόρες πείρες.—Πράξεις 16:1-5.
2. Ποια είναι η σημασία των λόγων του Παύλου στα εδάφια 2 Τιμόθεον 4:6-8;
2 Τώρα είχε πλησιάσει ο καιρός για να έρθει η διακονία του Παύλου στο τέλος της. Έγραψε: «Εγώ γίνομαι ήδη σπονδή και ο καιρός της αναχωρήσεώς μου έφθασε. Τον αγώνα τον καλόν ηγωνίσθην, τον δρόμον ετελείωσα, την πίστιν διετήρησα· του λοιπού μένει εις εμέ ο της δικαιοσύνης στέφανος, τον οποίον ο Κύριος θέλει μοι αποδώσει εν εκείνη τη ημέρα, ο δίκαιος κριτής, και ου μόνον εις εμέ, αλλά και εις πάντας όσοι επιποθούσι την επιφάνειαν αυτού». (2 Τιμόθεον 4:6-8) Αυτό σήμαινε ότι ο θάνατος του Παύλου επέκειτο. Πιστεύεται ότι ο Παύλος θανατώθηκε κατά το διωγμό του Νέρωνα το 66 μ.Χ. Όταν αντιμετώπιζε το θάνατο, ποιες σκέψεις θα περνούσαν από το μυαλό του Παύλου; Ίσως αυτές. Επιτέλεσα την υπηρεσία μου σωστά; Ολοκλήρωσα τη διακονία μου πετυχημένα; Ναι, ο Παύλος μπορούσε να εκφράζει την πεποίθησή του ότι τα είχε κάνει αυτά! Η πίστη του ήταν πολύ ισχυρή, και είχε την πεποίθηση ότι θα κέρδιζε το βραβείο της άνω κλήσης. Τι ικανοποίηση θα πρέπει να είχε επειδή ποτέ δεν παρέκκλινε από το διορισμό του!
3. Πριν από το θάνατό του, ποιο καλό πράγμα μπορούσε να κάνει ο Παύλος για τον Τιμόθεο;
3 Ο Παύλος είχε ακόμη λίγο καιρό για να κάνει κάτι καλό. Προτού κοιμηθεί στο θάνατο, τι καλό θα μπορούσε να κάνει ο Παύλος στον Τιμόθεο; Κάτω από θεία έμπνευση του έδωσε σημαντικές συμβουλές. Διαβάζουμε τις σκέψεις και τα λόγια του στο βιβλίο της Δεύτερης Επιστολής στον Τιμόθεο. Αυτά είναι τα τελευταία του γραπτά στις Άγιες Γραφές και για δικό μας όφελος επίσης.
4. Ποια παρότρυνση έδωσε ο Παύλος στον Τιμόθεο;
4 Ο Τιμόθεος δεν είχε τελειώσει ακόμη το διορισμό του στη διακονία, γι’ αυτό ο Παύλος τού έγραψε: «Διαμαρτύρομαι λοιπόν εγώ ενώπιον του Θεού και του Κυρίου Ιησού Χριστού, όστις μέλλει να κρίνη ζώντας και νεκρούς εν τη επιφανεία αυτού και τη βασιλεία αυτού, κήρυξον τον λόγον, επίμενε εγκαίρως ακαίρως, έλεγξον, επίπληξον, πρότρεψον, μετά πάσης μακροθυμίας και διδαχής. Διότι θέλει ελθεί καιρός ότε δεν θέλουσιν υποφέρει την υγιαίνουσαν διδασκαλίαν, αλλά θέλουσιν επισωρεύσει εις εαυτούς διδασκάλους κατά τας ιδίας αυτών επιθυμίας, γαργαλιζόμενοι την ακοήν, και από μεν της αληθείας θέλουσιν αποστρέψει την ακοήν αυτών, εις δε τους μύθους θέλουσιν εκτραπή. Συ δε αγρύπνει εις πάντα, κακοπάθησον, εργάσθητι έργον ευαγγελιστού, την διακονίαν σου κάμε πλήρη».—2 Τιμόθεον 4:1-5.
5. Γιατί η συμβουλή του Παύλου έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για μας;
5 Η έξοχη αυτή συμβουλή πρέπει να ωφέλησε πάρα πολύ τον Τιμόθεο, αλλά θα ωφεληθούμε και εμείς επίσης απ’ αυτήν; Εμείς ζούμε στις «έσχατες ημέρες» για τις οποίες έγραψε ο Παύλος. Πολλοί άνθρωποι σήμερα έχουν ‘μορφή ευσέβειας αλλά αποδεικνύεται ότι δεν επηρεάζονται από τη δύναμή της’. (2 Τιμόθεον 3:1-5) Οι άνθρωποι αυτοί έχουν την τάση να δίνουν προσοχή μόνο σε «δασκάλους» που γαργαλούν την ακοή τους με ωραία λόγια. Επιπρόσθετα, εκτός από το κήρυγμα του λόγου σε εκκλησιαστικό επίπεδο, οι αληθινοί Χριστιανοί έχουν την υποχρέωση να κηρύττουν σε όλους δημόσια, αναζητώντας εκείνους που θα ανταποκριθούν στο «λόγο». Γι’ αυτό η συμβουλή αυτή έχει σχέση σήμερα και με τους Χριστιανούς Μάρτυρες του Ιεχωβά.
Πώς να Φέρνουμε Πλήρως σε Πέρας τη Διακονία
6. (α) Γιατί θα πρέπει να ‘κηρύττουμε το λόγο’; (β) Ποιες ωφέλειες προέρχονται από το να προσέχουμε πώς να επιτελούμε τη διακονία μας;
6 Η διακονία έχει ποικίλες μορφές· υπάρχουν πολλά πράγματα για να κάνει ο διάκονος. Πρώτα, ο Παύλος ανέφερε, «κήρυξον τον λόγον». Αυτός είναι ο λόγος που έχει διαλέξει να αποκαλύψει στους δούλους του ο Ιεχωβά. Είναι ο λόγος της αλήθειας για τον οποίο μίλησε ο Ιησούς. Ο Ιεχωβά κάνει γνωστό το άγγελμά του για το ανθρώπινο γένος σε έναν συγκεκριμένο χρόνο, έχοντας τους μάρτυρές του πάνω στη γη για να παρουσιάζουν τη δική του πλευρά για το ζήτημα αυτό. Ο τρόπος που ενεργεί ο Ιεχωβά είναι να δίνει το άγγελμα προειδοποίησης προτού αναλάβει δράση. (2 Χρονικών 36:15, 16· Ησαΐας 42:9· 43:12· Ιωνάς 3:2-4) Το άγγελμά του θα καταλήξει σε καλό για εκείνους που θα το ακούσουν· μπορούν να κερδίσουν έναν τόπο ασφάλειας. Εκείνοι που δε θα δώσουν προσοχή, θα υποχρεωθούν να πληρώσουν τις συνέπειες όταν ο Ιεχωβά θα αναλάβει δράση για να εκτελέσει την κρίση του. Θα πρέπει να βαστάξουν την ατομική τους ευθύνη. (Πράξεις 20:20, 21, 26, 27) Ωστόσο η πορεία σοφίας για έναν διάκονο του Θεού είναι: «Πρόσεχε εις σεαυτόν και εις την διδασκαλίαν, επίμενε εις αυτά· διότι τούτο πράττων και σεαυτόν θέλεις σώσει και τους ακούοντάς σε».—1 Τιμόθεον 4:16.
7. Γιατί είναι επείγον το έργο ακόμη και αν οι συνθήκες δεν είναι ευνοϊκές;
7 Το έργο κηρύγματος γίνεται κάτω από ποικίλες συνθήκες, αλλά πρέπει να πηγαίνει μπροστά. «Επίμενε εγκαίρως ακαίρως», έγραψε ο Παύλος. Το άγγελμα μπορεί να σημαίνει ζωή για τους ανθρώπους. Συνεπώς, κάτω από οποιεσδήποτε περιστάσεις και αν βρεθεί ο πιστός διάκονος, θεωρεί το άγγελμα επείγον και βρίσκει τρόπους για να ακουστεί ο λόγος, ακόμη και αν ξεσηκώνεται κάποια εναντίωση στο έργο κηρύγματος. Μπορούμε να το δούμε αυτό καθαρά από το παράδειγμα το Ιησού και την αφήγηση του βιβλίου των Πράξεων στην Αγία Γραφή.
8. (α) Τι μπορεί να βοηθήσει το διάκονο να κηρύξει το λόγο; (β) Γιατί μπορεί ο έλεγχος να είναι μέρος της διακονίας;
8 Προκειμένου να κηρύξει το λόγο, είτε μέσα είτε έξω από την εκκλησία, ο διάκονος πρέπει να είναι εξοικειωμένος με το Λόγο του Θεού, να είναι σπουδαστής του. Πρέπει να αφιερώνει χρόνο στη μελέτη, στο διαλογισμό και στο στοχασμό, επιδιώκοντας να τον καταλαβαίνει σωστά. Το κήρυγμα πρέπει να γίνεται με βάση την εξοικείωση με τις διδασκαλίες της αλήθειας. Ο Παύλος είπε στον Τίτο ότι ο επίσκοπος πρέπει να είναι «προσκεκολλημένος εις τον πιστόν λόγον της διδασκαλίας, διά να ήναι δυνατός και να προτρέπη διά της υγιαινούσης διδασκαλίας και να εξελέγχη τους αντιλέγοντας». (Τίτο 1:9) Ο Λόγος του Θεού υπηρετεί σαν ένα μέσο ελέγχου εκείνων που δε συμμορφώνονται μ’ αυτά που απαιτεί ο Ιεχωβά, διορθώνοντας τον παραβάτη για το δικό του καλό. Όλα αυτά είναι μέρος τού να φέρνει κανείς πλήρως σε πέρας τη διακονία του.
Χρειάζεται Παρότρυνση
9. Γιατί χρειάζεται η Χριστιανική παρότρυνση;
9 Μερικές φορές χρειάζονται υπενθυμίσεις για εκείνους που ίσως δεν κάνουν το καθετί που θα έπρεπε ή για εκείνους που τους λείπει η εκτίμηση και ο ζήλος στη λατρεία του Ιεχωβά. Η Χριστιανική παρότρυνση εκτιμάται πάρα πολύ από εκείνους που έχουν αγάπη για τον Ιεχωβά. Είναι ευτυχείς να ακούνε αυτά που λέει ο Ιεχωβά και τα θεωρούν σαν πλούσια πνευματική τροφή. (Ησαΐας 55:3· Εβραίους 12:5, 6) Έτσι είναι μια καλή υπηρεσία για τους συνεργάτες μας—καθώς και για τους ανθρώπους που έχουν την τάση προς την λατρεία του Ιεχωβά—να τους παροτρύνουμε με το Λόγο του Θεού. Ο Παύλος ο ίδιος έδωσε πολλή παρότρυνση.—Ρωμαίους 15:30· 16:17· 1 Κορινθίους 1:10, 11· 1 Τιμόθεον 4:13· 6:11, 12· Εβραίους 10:24.
10. Γιατί απαιτείται μακροθυμία όταν παροτρύνουμε;
10 Ο αφιερωμένος διάκονος πρέπει να γνωρίζει επίσης πώς να καλλιεργεί την καρποφορία του πνεύματος του Θεού. Ίσως χρειαστεί πολλή υπομονή και εγκαρτέρηση για να προσπαθήσει να παροτρύνει εκείνους που δεν ανταποκρίνονται πρόθυμα. Μερικοί θα μπορούσαν να δείχνουν ακόμη και έλλειψη εκτίμησης για τις προσπάθειες που καταβάλλονται για να τους δοθεί παρότρυνση και ενθάρρυνση. Παρ’ όλα αυτά, αυτό πρέπει να γίνεται, ιδιαίτερα από όλους τους Χριστιανούς πρεσβυτέρους. Εδώ έρχεται στο προσκήνιο η τέχνη της διδασκαλίας. Όσο περισσότερο ένα άτομο χρησιμοποιεί το Λόγο του Θεού, τόσο περισσότερο επιδέξιο γίνεται στη χρήση του. Όταν ένας δάσκαλος γνωρίσει το σπουδαστή, θα πρέπει να μπορεί να μεταδίδει πληροφορίες σ’ αυτόν. Ο Παύλος περιγράφει καλά τη σωστή μέθοδο στο εδάφιο 1 Θεσσαλονικείς 5:14: «Σας παρακαλούμε δε, αδελφοί, νουθετείτε τους ατάκτους, παρηγορείτε τους ολιγοψύχους, περιθάλπετε τους ασθενείς, μακροθυμείτε προς πάντας».
Απομακρυνθείτε Από τους Αποστάτες
11. Τι θα πρέπει να κάνουμε με τους αποστάτες;
11 Ο Παύλος ήθελε να μπορεί ο Τιμόθεος να διατηρεί την ισορροπία του, ή να διατηρεί τις αισθήσεις του σε όλα τα πράγματα. Δεν πρέπει ν’ αφήσει τον εαυτό του να γίνει σαν κι εκείνους που δεν ανέχονται την υγιή διδασκαλία και που στρέφουν τ’ αυτιά τους μακριά από την αλήθεια. Ο αληθινός διάκονος του Θεού σήμερα δε γίνεται άπρεπα ανήσυχος, ούτε διαταράσσεται στις δραστηριότητές του όταν βλέπει ότι μερικοί στρέφονται μακριά από το Λόγο του Θεού και από την υγιή του διδασκαλία. Έχουμε προειδοποιηθεί ότι θα υπάρξουν αποστάτες και άνθρωποι που απλώς θέλουν να τους γαργαλούν την ακοή τους. Συμβουλή όπως αυτή που αναγράφεται στα εδάφια 2 Ιωάννου 9-11, 1 Κορινθίους 5:11-13 και 2 Τιμόθεον 3:5 δεν αφήνει κανένα περιθώριο για συναναστροφή μ’ εκείνους που στρέφονται μακριά από την αλήθεια. Ούτε αγοράζουμε ή διαβάζουμε τα γραπτά τους. Υπάρχουν πολλοί άλλοι που αγαπούν ν’ ακούνε την αλήθεια, και μ’ αυτούς έχουμε τη Χριστιανική μας συναναστροφή.—1 Τιμόθεον 6:20, 21.
12. Γιατί ο Χριστιανός διάκονος παίρνει αυτή τη σταθερή θέση;
12 Ο Παύλος συμβούλευσε: «Πονηροί δε άνθρωποι και γόητες θέλουσι προκόψει εις το χείρον, πλανώντες και πλανώμενοι». (2 Τιμόθεον 3:13) Κάτω από το φως αυτής της έγκαιρης προειδοποίησης, ο Χριστιανός διάκονος δε συμβαδίζει με τέτοια άτομα. Προσέχει την καλή συμβουλή του αποστόλου: «Αλλά συ μένε εις εκείνα, τα οποία έμαθες και επιστώθης, εξεύρων παρά τίνος έμαθες, και ότι από βρέφους γνωρίζεις τα ιερά γράμματα, τα δυνάμενα να σε σοφίσωσιν εις σωτηρίαν διά της πίστεως της εν Χριστώ Ιησού. Όλη η γραφή είναι θεόπνευστος και ωφέλιμος προς διδασκαλίαν, προς έλεγχον, προς επανόρθωσιν, προς εκπαίδευσιν την μετά της δικαιοσύνης, διά να ήναι τέλειος ο άνθρωπος του Θεού, ητοιμασμένος εις παν έργον αγαθόν». (2 Τιμόθεον 3:14-17) Η τακτική μελέτη του Λόγου του Θεού είναι ένα στήριγμα για εκείνους που επιδιώκουν να φέρουν πλήρως σε πέρας τη διακονία τους.
Ευλογίες από τη Χριστιανική Συναναστροφή
13. Πώς ήταν ωφέλεια για τον Τιμόθεο η εργασία στη διακονία μαζί με τον Παύλο, και πώς μπορούμε εμείς να ωφεληθούμε;
13 Ήταν μια αληθινή ευλογία για τον Τιμόθεο να έχει επί χρόνια συναναστροφή με τον Παύλο, και να μπορεί έτσι να παρατηρεί το πώς συμπεριφέρεται ένας πιστός, ώριμος διάκονος του Θεού. Ο Παύλος χρησιμοποίησε τις πείρες τους σαν μια καλή υπόμνηση για τον Τιμόθεο: «Συ όμως παρηκολούθησας την διδασκαλίαν μου, την διαγωγήν, την πρόθεσιν, την πίστιν, την μακροθυμίαν, την αγάπην, την υπομονήν, τους διωγμούς, τα παθήματα, οποία μοι συνέβησαν εν Αντιοχεία, εν Ικονίω, εν Λύστροις· οποίους διωγμούς υπέφερα, και εκ πάντων με ηλευθέρωσεν ο Κύριος. Και πάντες δε οι θέλοντες να ζώσιν ευσεβώς εν Χριστώ Ιησού θέλουσι διωχθή». (2 Τιμόθεον 3:10-12) Παρ’ ότι σήμερα δεν έχουμε απευθείας επαφή με τον Παύλο, η εκτεταμένη ιστορία των τρόπων ενέργειά του που βρίσκεται στη Βίβλο μπορεί να βοηθήσει κι εμάς επίσης.
14. Γιατί πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι να κακοπαθήσουμε;
14 Ο Παύλος ανέφερε τους διωγμούς του και τα παθήματά του, και η συμβουλή του στον Χριστιανό διάκονο είναι να είναι πρόθυμος να κακοπαθήσει. (2 Τιμόθεον 4:5) Συχνά είναι απαραίτητο να περνάμε μέσα από κάποια μορφή διωγμού προκειμένου να φέρουμε πλήρως σε πέρας τη διακονία μας. Είναι ένα προνόμιο να κρατάμε ακεραιότητα κάτω από δοκιμή και να κάνουμε ευτυχισμένη την καρδιά του Ιεχωβά. (Παροιμίαι 27:11) Μια μαρτυρία μπορεί να καταλήξει προς αίνο του Ιεχωβά!
Το Έργο του Ευαγγελιστή
15. Γιατί θα πρέπει να συμμετέχουμε στον ευαγγελισμό, καθώς φέρνουμε σε πέρας πλήρως τη διακονία μας;
15 Ο ευαγγελισμός καταλαμβάνει ένα μεγάλο μέρος από το χρόνο του πιστού Χριστιανού διακόνου. Ο Ιησούς είπε: «Πρέπει πρώτον να κηρυχθή το ευαγγέλιον εις πάντα τα έθνη». (Μάρκος 13:10) Κατέστησε σαφές ότι το τέλος δε θα έρθει έως ότου θα έχουν κηρυχθεί ικανοποιητικά τα καλά νέα. Ο Παύλος είχε το προνόμιο να συμμερίζεται τα καλά νέα με πολλούς πιστούς σε όλη τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Αυτό κατέληξε σε σχηματισμό νέων εκκλησιών και στο διορισμό επισκόπων. Αυτοί, με τη σειρά τους, συμμετείχαν με τους Χριστιανούς αδελφούς και αδελφές τους στο έργο ευαγγελισμού και έτσι επέκτειναν το έργο κηρύγματος πλατιά. Μεγάλο μέρος του έργου γίνεται όπως περιέγραψε ο Παύλος, ‘διδάσκοντας δημόσια και από σπίτι σε σπίτι’. (Πράξεις 20:20) Υπήρχαν καλά αποτελέσματα τότε, και υπάρχουν άριστα αποτελέσματα και σήμερα που το Χριστιανικό κήρυγμα γίνεται σ’ όλο το κόσμο.—Ιωάννης 14:12.
16. Ποια απόδειξη δείχνει ότι πολλοί εφαρμόζουν τη συμβουλή του Παύλου στο εδάφιο 2 Τιμόθεον 4:5;
16 Με πίστη, πολλοί επωφελούνται από τις ευκαιρίες να διευρύνουν τις δραστηριότητές τους στο έργο ευαγγελισμού. Χιλιάδες έχουν μπει στον ιεραποστολικό αγρό, και εκατοντάδες χιλιάδες συμμετέχουν σε διάφορες μορφές υπηρεσίας σκαπανέα. Σε 203 χώρες υπάρχουν τώρα περισσότεροι από 2.840.000 που υπηρετούν σαν ευαγγελιζόμενοι σε παραπάνω από 47.500 εκκλησίες, και οι αριθμοί αυτοί αυξάνουν. Αυτά τα υπέροχα πράγματα είναι απόδειξη ότι οι αφιερωμένοι δούλοι του Ιεχωβά έχουν βάλει στην καρδιά τους τη θεία εντολή γι’ αυτούς και ‘φέρνουν πλήρως σε πέρας’ τη διακονία τους.
Φέρνοντας σε Πέρας το Έργο
17. Τι επιθυμεί να δει ο Ιεχωβά να κάνουν οι δούλοι του σχετικά με το έργο που τους έχει αναθέσει σήμερα;
17 Ο Ιεχωβά έχει διορίσει τους χρισμένους του σε μια διακονία, και το ‘μεγάλο πλήθος’ συνεργάζονται παράπλευρα σ’ αυτούς. Προφητικά, στον Ιεζεκιήλ, κεφάλαιο 9, το έργο παρομοιάζεται με το σημείωμα που γίνεται στα μέτωπα εκείνων που στενάζουν και βοούν. Γνωρίζουμε από την προφητεία εκείνη ότι θα έρθει ο καιρός που ο άνθρωπος που έχει το καλαμάρι του γραμματέα θα πει: «Έκαμον καθώς προσέταξας εις εμέ». Ο Ιεχωβά ευχαριστιέται όταν οι δούλοι του κάνουν αυτά που τους προστάζει.—Ιεζεκιήλ 9:4, 11· Γένεσις 6:22· 1 Κορινθίους 4:2.
18, 19. Ποιοι είναι μερικοί τρόποι με τους οποίους μπορούμε να εφαρμόσουμε την παρότρυνση του Παύλου στα εδάφια 2 Τιμόθεον 4:1-5;
18 Καθώς παρατηρούμε τις παγκόσμιες συνθήκες να εξελίσσονται σύμφωνα με τις προφητείες σχετικά μ’ αυτές τις έσχατες ημέρες, δε γίνεται παρά να αισθανθούμε το επείγον του έργου κηρύγματος που έχει ανατεθεί σε μας. Έχουμε να κάνουμε με τη ζωή των άλλων. Η σύναξη ήδη επιτελείται και ο Ιεχωβά την επιταχύνει στο χρόνο του. (Ησαΐας 60:22) Συνεπώς, οποιαδήποτε και αν είναι η ευθύνη σας σαν αφιερωμένου δούλου του Ιεχωβά, εργαστείτε σ’ αυτήν για να τον ευχαριστήσετε πλήρως. (Κολοσσαείς 1:10· 3:23, 24) Να έχετε κατά νου του έργο που σας δόθηκε να κάνετε και να προσπαθείτε να το φέρετε πλήρως σε πέρας. Αν φροντίζετε μερικά καθήκοντα στην Αίθουσα Βασιλείας, κάνετε το έργο με επιμέλεια. Αν είστε διορισμένος σε δραστηριότητες μαζί μ’ έναν όμιλο Μελέτης Βιβλίου Εκκλησίας, συνεργαστείτε στενά μ’ αυτόν και παροτρύνετε και ενθαρρύνετε ο ένας τον άλλον. Αν είστε σκαπανέας ή ιεραπόστολος, βεβαιωθείτε ότι εργάζεστε σκληρά για να ανταποκριθείτε στους στόχους σας υπηρεσίας.—Ρωμαίους 12:6-9.
19 Μπορείτε επίσης να κάνετε το εξής ερώτημα στον εαυτό σας, Μπορώ να κάνω κάτι περισσότερο για να βοηθήσω τους άλλους Χριστιανούς, ιδιαίτερα τους νεοφερμένους στην εκκλησία, να είμαι εποικοδομητικός προς αυτούς; Αν μέρος της διακονίας σας είναι να είστε πρεσβύτερος στην εκκλησία, τότε να γνωρίζετε την εμφάνιση «του ποιμνίου» και να ασκείτε καλή φροντίδα για όλους εκείνους που είναι συνταυτισμένοι με την εκκλησία. Προσέχετε ώστε κανείς να μην είναι αδρανής ή άκαρπος σχετικά με την ακριβή γνώση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. (2 Πέτρου 1:5-8) Πάνω απ’ όλα, να είστε άγρυπνοι σχετικά μ’ αυτό που κάνετε στο έργο ευαγγελισμού με σκοπό να ‘φέρετε σε πέρας πλήρως τη διακονία σας’.
Θυμάστε;
◻ Ποια ήταν η κατάσταση του Παύλου όταν έγραψε τη Δεύτερη Επιστολή στον Τιμόθεο;
◻ Γιατί είναι ζωτικό να κηρύττουμε το λόγο;
◻ Γιατί η παρότρυνση είναι σημαντική;
◻ Πώς θα πρέπει να αντιμετωπίζουμε τους ψευδοδιδάσκαλους;
◻ Γιατί ο ευαγγελισμός είναι τόσο σημαντικός σήμερα;
[Εικόνα στη σελίδα 16, 17]
Η δεύτερη επιστολή του Παύλου στον Τιμόθεο τον βοήθησε ‘να φέρει σε πέρας πλήρως τη διακονία του’