24, 25. (α) Γιατί πέθανε ο Ουζά από το χέρι του θεού; (β) Τι ελατήριο μπορεί να είχε, και ποια στάσι αυτό εφανέρωσε;

²⁴ Είχαμε ένα παράδειγμα για να μας καθοδηγήση στην περίπτωσι που ο Δαβίδ επεχείρησε να φέρη την κιβωτό της διαθήκης στην Ιερουσαλήμ. Αντί να μεταφερθή η κιβωτός με δοκάρια στους ώμους των Κααθιτών Λευιτών (σύμφωνα με τον Νόμο), τοποθετήθηκε σ’ ένα αμάξι. Σε κάποιο σημείο τα ζώα που έσυραν το αμάξι την κούνησαν κάπως και ένας άνθρωπος που λεγόταν Ουζά έσπευσε και κράτησε την κιβωτό. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Ο Ιεχωβά Θεός τον ‘επάταξεν εκεί διά την προπέτεια αυτού και απέθανεν εκεί παρά την κιβωτόν του Θεού.’ (2 Σαμ. 6:1-7) Ποιο ήταν το σφάλμα;

²⁵ Ο νόμος του Θεού ειδικά απηγόρευε σε οποιονδήποτε εκτός από τους επιτετραμένους ιερατικούς εκπροσώπους να εγγίζουν την ιερή κιβωτό, επί ποινή θανάτου. Ο νόμος ήταν δημοσία γνωστός, ο δε Ουζά ήταν ασφαλώς Λευίτης (αλλά όχι ιερεύς), και έπρεπε να γνωρίζη καλύτερα από τους άλλους τη ρητή εντολή του Θεού. Προτίμησε να παραβή αυτή την εντολή, νομίζοντας ίσως ότι οι περιστάσεις θα του το επέτρεπαν. Μπορεί να νόμισε ότι αν αυτός δεν ενεργούσε για να στερεώση την κιβωτό, αυτή ασφαλώς θα έπεφτε. Αν σκέφθηκε έτσι, δεν είχε πίστι στη δύναμι του Θεού να φροντίση για τα πράγματα με τέτοιον τρόπο ώστε κανένας από τους δούλους του να μη χρειάζεται να παραβαίνη τις ρητές εντολές του. Αλλά, μπορεί και να σκέφθηκε ότι είχε μια ευκαιρία να γίνη ‘ήρωας,’ αποκτώντας μόνιμη φήμη ως ‘ο Ουζά, ο άνθρωπος που κράτησε την ιερή κιβωτό ώστε να μη πέση.’ Είτε το ένα είτε το άλλο συνέβαινε, έδειξε ανευλάβεια.

26. Ποιο ζωτικό μάθημα αποκομίζομε απ’ αυτό που θα προστατεύση τα συμφέροντα της ζωής μας στη Νέα Τάξι;

²⁶ Οι αντιγραφικές ενέργειες και μέθοδοι, η μεγαλαυχία και ο σφετερισμός ποτέ δεν δικαιολογούνται. Αφού θα υπάρχουν τόσο πολλές αιτίες να χαίρωμε στη νέα τάξι του Θεού, οποιεσδήποτε εκδηλώσεις που θ’ αντανακλούν τότε την ανθρώπινη ατέλεια δεν πρέπει να μας κάνουν να οργιζώμεθα ούτε να μιλούμε ή να ενεργούμε απρεπώς. Είναι ανάγκη να ‘είμεθα άγρυπνοι σε όλα,’ κατανοώντας ότι η αρχή «κάλλιον το τέλος του πράγματος παρά την αρχήν αυτού,» θα ισχύη ακόμη και στη χιλιετή βασιλεία του Υιού του Θεού, καθώς και το «καλήτερος ο μακρόθυμος παρά τον υψηλόφρονα. . . . διότι ο θυμός αναπαύεται εν τω κόλπω των αφρόνων».—2 Τιμ. 4:5· Εκκλ. 7:8, 9.

27, 28. Όταν κάποιο ζήτημα φαίνεται ότι έχει ανάγκη διορθώσεως ή επανορθώσεως, ποια είναι η ορθή πορεία που πρέπει να λάβωμε για να εξασφαλίσωμε την εύνοια και την ευλογία του Θεού;

²⁷ Αν δεν είμεθα εξουσιοδοτημένοι να ενεργήσωμε σε κάποιο ζήτημα, μπορούμε να πληροφορήσωμε εκείνους που είναι εξουσιοδοτημένοι. Αντί να προσπαθούμε κατόπιν ανυπόμονα να ‘στερεώσωμε την κιβωτό’ εμείς οι ίδιοι, μπορούμε να δείξωμε εμπιστοσύνη στην κατεύθυνσι των πραγμάτων από τον Θεό, με την πεποίθησι ότι στον κατάλληλο καιρό ο Θεός θα κάμη να προκύψη μόνον αγαθόν. Όπως συμβουλεύει ο Ψαλμός 4:4: «Οργίζεσθε, και μη αμαρτάνετε· λαλείτε εν ταις καρδίαις υμών επί της κλίνης υμών, και ησυχάζετε».—Παράβαλε με Ψαλμόν 63:6-8.

²⁸ Μπορούμε επομένως να προετοιμαζώμεθα τώρα για τη νέα τάξι του Θεού δείχνοντας σεβασμό στις διατάξεις που έθεσε σε ενέργεια ο Υιός του στη Χριστιανική εκκλησία, έχοντας τη βεβαιότητα ότι ο Ιεχωβά Θεός και ο Χριστός Ιησούς ποτέ δεν είναι απληροφόρητοι ούτε αγνοούν τα πράγματα που έχουν ανάγκη προσαρμογής ή διορθώσεως.

Μέλη της Εκκλησίας Αποχωρούν

◆ Τουλάχιστον 400 άτομα απεχώρησαν μια Κυριακή πρωί από τη Ρωμαιοκαθολική Μητρόπολι του Αγίου Ιωσήφ στην Καντούνα της Νιγηρίας. Μήπως συνέβη αυτό επειδή η εκκλησία ήταν γεμάτη και δεν υπήρχε άλλος ελεύθερος χώρος; Όχι. Δεν τους επετράπη η είσοδος επειδή δεν είχαν πληρώσει ένα φόρο που τους είχαν επιβάλει οι ηγέτες της εκκλησίας. Ένα φράγμα από πάγκους στον περίβολο της μητροπόλεως ήταν ενισχυμένο με άνδρες που τους είχαν εκλέξει ειδικά για ν’ απομακρύνουν εκείνους που δεν είχαν συνεισφέρει χρήματα για τη χειροτόνησι ενός νέου επισκόπου. Μια γυναίκα, που προσπάθησε να εισχωρήση στην εκκλησία, την απομάκρυναν βιαίως.