Εμπρός, Εσείς Διάκονοι της Βασιλείας
«Εργάσθητι έργον ευαγγελιστού, την διακονίαν σου κάμε πλήρη.»—2 Τιμόθεον 4:5.
1. Ποια είναι η αντίθεση ανάμεσα στην πνευματική κατάσταση της Βαβυλώνας της Μεγάλης και στους Μάρτυρες του Ιεχωβά;
ΣΗΜΕΡΑ, σε πολλές χώρες, οι πνευματικές βοσκές της ψεύτικης θρησκείας έχουν μαραθεί και τα νερά πάνω στα οποία κάθεται η Βαβυλώνα η Μεγάλη στερεύουν. Αυτό φέρνει στο νου μια προφητεία του Ησαΐα που εκπληρώνεται στους καιρούς μας, και η οποία βρίσκεται στο Ησαΐας 65:13: « Ιδού, οι δούλοι μου θέλουσι φάγει, σεις δε θέλετε πεινάσει· ιδού, οι δούλοι μου θέλουσι πίει, σεις δε θέλετε διψήσει· ιδού, οι δούλοι μου θέλουσιν ευφρανθή, σεις δε θέλετε αισχυνθή.» Αυτό συμβαίνει γιατί ο λαός του Ιεχωβά ζητάει πράγματι πρώτα τη Βασιλεία, καταβάλλοντας κάθε προσπάθεια για να κηρυχτούν σ’ όλη τη γη τα αγαθά νέα της βασιλείας του Θεού, η οποία έχει δοθεί στον Βασιλιά Υιό του Χριστό Ιησού.—Αποκάλυψις 14:6-8· 16:12· 17:5, 15.
2. Ποιοι έχουν την υποχρέωση να προχωρούν σαν διάκονοι της Βασιλείας;
2 Η κυριαρχούσα πρόσκληση στις μέρες μας είναι ‘Εμπρός, εσείς διάκονοι της Βασιλείας!’ Για να προσέξουν αυτή την πρόσκληση σαν ένα σώμα ακολούθων του Κυρίου μας Ιησού Χριστού όλοι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, εκείνοι που έχουν θέσεις εποπτείας, καθώς και όλοι οι άλλοι, άντρες, γυναίκες, νεαρά αγόρια και κορίτσια, έχουν την υποχρέωση να σταθούν υπέρ της βασιλείας του Θεού. (Ψαλμός 145:10-12· 148:12, 13· 2 Τιμόθεον 4:2, 5) Αυτό αληθεύει μολονότι μερικοί, λόγω των περιστάσεων, δεν μπορούν να κάνουν τόσο πολλά όσο άλλοι. Εντούτοις η δράση τους φέρνει στο νου τη χήρα που έδωσε όλα όσα είχε μολονότι αυτά ανέρχονταν σ’ ένα μόνο δίλεπτο.—Λουκάς 21:1-4.
3. Σε ποιο βαθμό χρειάζεται το ανθρώπινο γένος τα αγαθά νέα της Βασιλείας στον καιρό αυτό, και τι περιλαμβάνει το άγγελμα της Βασιλείας;
3 Χρειάζεται σήμερα το ανθρώπινο γένος τα αγαθά νέα της βασιλείας του Θεού; Αλήθεια, πόσο πολύ χρειάζεται αυτά τα αγαθά νέα! Οι άνθρωποι τα χρειάζονται, όχι μόνο για να μπει ένα τέλος στον πόνο, στην αρρώστια, στη λύπη και στο θάνατο, αλλά επίσης και για να μπει τέλος σ’ όλη την κακία, σ’ όλη την πονηρία, σ’ όλο το έγκλημα, στη βία και στον πόλεμο, ναι, για να μπει τέλος σ’ όλη την αδικία, σ’ όλες τις διακρίσεις. (Ησαΐας 9:7) Με το να προχωρούμε σαν διάκονοι της Βασιλείας δίνουμε στους ανθρώπους κάτι για το οποίο να ελπίζουν, κάτι για να τους συντηρεί έως ότου ο Αρμαγεδδώνας βάλει τέλος στο σύστημα του Σατανά. Λόγω της αυξανόμενης ανομίας πρέπει να προχωρούμε, όχι μόνο μ’ ένα άγγελμα αγάπης κι ελπίδας, αλλ’ επίσης και μ’ ένα άγγελμα σχετικό με την ‘ημέραν εκδικήσεως του Θεού ημών.’—Ησαΐας 61:2.
4. Ποιο θα πρέπει να είναι το κύριο ελατήριο που κάνει κάποιον να είναι δραστήριος διάκονος της βασιλείας του Θεού;
4 Αλλά, πώς μπορούμε να προχωρούμε με πνεύμα αυτοθυσίας με το να είμαστε διάκονοι του Θεού μέσα σ’ ένα κόσμο γεμάτο από ακατάλληλα κίνητρα και πνεύμα εγωισμού; Πρώτα απ’ όλα, λόγω του ελέους που εκδήλωσε ο Ιεχωβά σ’ εμάς, πρέπει να θέλουμε να προχωρήσουμε από αγάπη γι’ αυτόν, από αγάπη για όλα που έχει κάνει, που κάνει και που θα κάνει στο μέλλον για μας. Όπως μας υπενθυμίζει ο απόστολος Ιωάννης, το να αγαπάμε τον Θεό σημαίνει να τηρούμε τις εντολές του, και μια απ’ αυτές τις εντολές του είναι να κηρύττουμε τα αγαθά νέα της βασιλείας του. (Ματθαίος 24:14· 1 Ιωάννου 5:3) Επίσης, ο Ιεχωβά Θεός κατηγορείται για τις ταλαιπωρίες του ανθρώπινου γένους και συκοφαντείται σαν Θεός αιώνιων βασάνων. Ασφαλώς η αγάπη για τον Ιεχωβά, τον στοργικό μας Πατέρα, θα μας υποκινήσει να προχωρήσουμε σαν διάκονοί του, βοηθώντας να καθαριστεί το όνομά του από τέτοια πονηρή συκοφαντία.
5. Ποιο επιπρόσθετο ελατήριο έχουμε που μας ωθεί να προχωρούμε σαν διάκονοι του Θεού;
5 Η αγάπη για τον συνάνθρωπό μας επίσης θα μας υποκινήσει να προχωρήσουμε σαν διάκονοι της βασιλείας του Θεού. Η αγάπη για τον πλησίον μας θα μας ωθήσει να βάλουμε τα πνευματικά συμφέροντά του, το αιώνιο μέλλον του, πάνω από τις δικές μας ανέσεις. Η αγάπη θα μας ωθήσει να καλύπτουμε τον τομέα μας επανειλημμένα και να το κάνουμε αυτό πλήρως. Η αγάπη θα μας υποκινήσει να κάνουμε επανεπισκέψεις και ν’ αναλαμβάνουμε την υποχρέωση να διεξάγουμε εβδομαδιαίες οικιακές Γραφικές μελέτες μ’ εκείνους που αγαπούν την αλήθεια. Αυτό σημαίνει ότι θέλουμε να είμαστε αγαθοί, μακρόθυμοι, πράοι και διακριτικοί, εκδηλώνοντας συμπάθεια και βάζοντας τον εαυτό μας στη θέση των άλλων.
6. Πώς η παραμέληση της διακονίας μας θα μας στερήσει τη χαρά;
6 Πιστεύουμε πραγματικά τον Λόγο του Θεού; Μας λέει ότι «μακάριον είναι να δίδη τις μάλλον παρά να λαμβάνη.» (Πράξεις 20:35) Αν παραμελούμε την υπηρεσία αγρού, δείχνουμε με τα έργα μας ότι δεν πιστεύουμε πραγματικά αυτά τα λόγια του Ιησού. Έχουμε επίσης τη διαβεβαίωση ότι ‘αν σπείρουμε άφθονα θα θερίσουμε και άφθονα’ και «η αγαθοποιός ψυχή θέλει παχυνθή» και «όστις ποτίζει, θέλει ποτισθή και αυτός.» Αυτά δεν είναι συνηθισμένα άμορφα λόγια αλλά είναι αναπόφευκτες αλήθειες και αρχές που βάζουν σε δοκιμασία την αγάπη μας για τον Ιεχωβά Θεό και για τον πλησίον μας, την πιστότητά μας στη βασιλεία του Θεού.—2 Κορινθίους 9:6· Παροιμίαι 11:25.
7. Πώς μπορεί ν’ αποδειχτεί ένα άτομο αθώο από του αίματος όλων των ανθρώπων;
7 Αλλά δεν πρόκειται μόνο για τη ζωή των άλλων. Πρέπει να προχωρήσουμε σαν διάκονοι της βασιλείας του Θεού για να είμαστε αθώοι από ενοχή αίματος. Θυμηθείτε τα λόγια του Ιεζεκιήλ 33:2-4: «Υιέ ανθρώπου, λάλησον προς τους υιούς του λαού σου και ειπέ προς αυτούς· Όταν επιφέρω την ρομφαίαν επί γην τινά και ο λαός της γης λάβη άνθρωπον τινά εκ μέσου αυτού και θέσωσιν αυτόν φύλακα εις εαυτούς, και αυτός, ιδών την ρομφαίαν επερχομένην επί την γην, σαλπίση εν σάλπιγγι και σημάνη εις τον λαόν, τότε όστις ακούση την φωνήν της σάλπιγγος και δεν φυλαχθή, εάν η ρομφαία ελθούσα καταλάβη αυτόν, το αίμα αυτού θέλει είσθαι επί την κεφαλήν αυτού.» Θέλουμε να μπορούμε να πούμε όπως κι ο απόστολος Παύλος: «Είμαι καθαρός από του αίματος πάντων.»—Πράξεις 20:26, 27.
Πώς Εκπληρώνεται η Διακονία
8. Ποια ερωτήματα τίθενται για το πώς επιτυγχάνεται αυτή η διακονία;
8 Αλλά πώς προχωρούμε; Με τη δική μας δύναμη; Μ’ ένα περήφανο, γεμάτο αυτοπεποίθηση ύφος; Εμπιστευόμενοι σε βραχίονα από σάρκα; Ή, μήπως πηγαίνουμε στο άλλο άκρο, και είμαστε ντροπαλοί, με μισή καρδιά κι εκδηλώνουμε φόβο ανθρώπου; Θα προχωρήσουμε ανεξάρτητα, αγνοώντας την κατεύθυνση εκείνων που αναλαμβάνουν την ηγεσία ανάμεσά μας; Διόλου! Υπάρχουν τρία σημεία που πρέπει ειδικά να έχουμε στο νου:
9. (α) Πώς προχωρεί κανείς στη διακονία με τη δύναμη του Ιεχωβά; (β) Τι κατεύθυνση δίνει το 1 Πέτρου 3:15 σχετικά με τη διαγωγή μας στη διακονία;
9 Το πρώτο είναι: Προχωρούμε σαν διάκονοι της βασιλείας του Θεού με τη δύναμη του Ιεχωβά Θεού, αποβλέποντας στο πνεύμα του για να μας υποκινήσει, να μας διαφωτίσει και να μας ενισχύσει. Αν προχωρούμε με τη δύναμη του Ιεχωβά, μπορούμε να εκδηλώνουμε εκείνο το θάρρος του λόγου, την παρρησία, την τόλμη που εκδήλωσαν ο Πέτρος και ο Ιωάννης όταν αντιμετώπισαν τους θρησκευτικούς άρχοντες των ημερών τους. (Πράξεις 4:13) Συγχρόνως θέλουμε να είμαστε προσεκτικοί να παρουσιάζουμε το άγγελμά μας με πραότητα και βαθύ σεβασμό.—1 Πέτρου 3:15.
10. (α) Τι σημαίνει να είναι κανείς ‘καθαρός φορέας’ του αγγέλματος του Ιεχωβά; (β) Ποια είναι η συμβουλή στο Φιλιππησίους 1:10, 11 απ’ αυτή την άποψη;
10 Το δεύτερο σημείο είναι: Θέλουμε να προχωρούμε σαν καθαροί φορείς του αγγέλματος του Ιεχωβά, σύμφωνα μ’ αυτά που διαβάζουμε στο Ησαΐας 52:11: «Καθαρίσθητε σεις οι βαστάζοντες τα σκεύη του Κυρίου.» Τα σκεύη του Ιεχωβά σήμερα, οι πολύτιμες αλήθειες του λόγου του, είναι αγνές, καθαρές, ωραίες και δίκαιες. Έτσι όλοι εκείνοι που τις φέρνουν στους ανθρώπους πρέπει να τηρούνται ηθικά καθαροί και πνευματικά ωραίοι. Δεν προσκαλούμε τους ανθρώπους να καθαριστούν ηθικά, ν’ απαλλαγούν από τα έργα της σάρκας, όπως ο Ιησούς ‘καλούσε τους αμαρτωλούς σε μετάνοια’; (Λουκάς 5:32) Τότε δεν θα πρέπει να δίνουμε εμείς ένα ωραίο παράδειγμα σ’ αυτά τα σημεία; Θυμηθείτε, ο Παύλος συμβούλευσε τους Χριστιανούς στους Φιλίππους: «Να διακρίνητε τα διαφέροντα, ώστε να ήσθε ειλικρινείς και απρόσκοποι μέχρι της ημέρας του Χριστού, πλήρεις καρπών δικαιοσύνης των δια του Ιησού Χριστού εις δόξαν και έπαινον Θεού.»—Φιλιππησίους 1:10, 11.
11. (α) Πόσο σπουδαία είναι η ευπρεπής εμφάνιση σ’ ένα διάκονο του Θεού; (β) Τίνος το καλό παράδειγμα πρέπει ν’ ακολουθήσουμε σ’ αυτό το σημείο;
11 Το τρίτο σημείο είναι: Καθώς προχωρούμε θέλουμε πάντοτε να έχουμε ευπρεπή εμφάνιση. Είναι δύσκολο να καταλάβουμε γιατί να θέλει οποιοσδήποτε δούλος του Ιεχωβά να μιμείται τους τρόπους και τη μόδα που χαρακτηρίζουν τα ανήθικα, στασιαστικά στοιχεία του κόσμου του Διαβόλου. Γιατί να θέλετε να μοιάζετε με τον κόσμο για τον οποίο λέτε στους ανθρώπους ότι πλησιάζει στο τέλος του από τη δικαιοκρισία του Θεού; Γιατί να προσπαθείτε να μοιάζετε με τον κόσμο κι έτσι να ξεχωρίζετε από το λαό του Ιεχωβά; Δεν θα πρέπει, μάλλον, να φαινόμαστε σαν το λαό του Ιεχωβά, κι έτσι να ξεχωρίζουμε όταν βρισκόμαστε ανάμεσα στους κοσμικούς; Ποιον προσπαθούμε να ευαρεστήσουμε; Τίνος την εύνοια επιδιώκουμε; Γιατί να μην πάρετε παράδειγμα για την ευπρεπή ενδυμασία και το χτένισμα τους ώριμους αδελφούς και αδελφές που είναι ανάμεσά μας στις εκκλησίες; Δεν μπορούμε να πάρουμε κάποια υπόδειξη και να μιμηθούμε το καλό τους παράδειγμα;—1 Τιμόθεον 2:9· 1 Πέτρου 3:3, 4, 16, 17.
12. Μολονότι η διακονία από σπίτι σε σπίτι μπορεί να είναι δύσκολη, τι οφέλη δίνει σ’ εκείνους που συμμετέχουν σ’ αυτή;
12 Είναι αλήθεια ότι δεν είναι εύκολο για μερικούς να πηγαίνουν από σπίτι σε σπίτι με τα αγαθά νέα της βασιλείας του Θεού. Αλλά η αξία και τα καλά αποτελέσματα απ’ αυτό το έργο έχει αποδειχτεί επανειλημμένα. (Ματθαίος 10:7, 11-13· Πράξεις 20:20, 21) Η από μέρους μας καλή χρήση της μεθόδου κηρύγματος από σπίτι σε σπίτι το έχει καθιερώσει σαν «σήμα κατατεθέν» των αληθινών δούλων του Ιεχωβά. Και όχι μόνο το έργο αυτό είναι αποτελεσματικό για να φέρουμε μαρτυρία σ’ άλλους, αλλά αυτή η δράση από σπίτι σε σπίτι ωφελεί πάρα πολύ όλους εκείνους από μας που ασχολούνται σ’ αυτό. Αυτό ακριβώς το γεγονός ότι η σάρκα μας ίσως προσπαθεί να το αποφεύγει, το κάνει να είναι μια νίκη κάθε φορά που ένας Χριστιανός διάκονος ασχολείται σ’ αυτό.—1 Κορινθίους 9:16, 27.
Φροντίδα για την Οικογένεια και Επίβλεψη
13. Εκτός από τις διακονικές υποχρεώσεις, ποια ευθύνη έχουν πολλοί, και ποια ισορροπία απαιτείται;
13 Εκτός από την υποχρέωση να είναι διάκονοι της Βασιλείας, υπάρχει κι άλλη μια ευθύνη που βαρύνει εκείνους που έχουν οικογένειες. Οι προοδευτικοί διάκονοι της Βασιλείας που έχουν οικογένειες πρέπει, λόγω του θεόδοτου ρόλου τους ως γονέων, να διδάσκουν τα δικά τους παιδιά. Κάθε χρόνο ένας μεγάλος αριθμός απ’ αυτούς που βαπτίζονται είναι νεαρά άτομα που οι γονείς τους τα ανέθρεψαν «εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου». ( Εφεσίους 6:4) Είναι λυπηρό να πούμε, ότι αυτή η υποχρέωση και ευκαιρία έχει παραμεληθεί από μερικούς, με θλιβερά αποτελέσματα. Ασφαλώς για να είμαστε διάκονοι που προχωρούμε απαιτείται ισορροπία. Δεν θέλουμε να παραμελούμε τη δράση από σπίτι σε σπίτι με τη δικαιολογία ότι κάνουμε συμπτωματική μαρτυρία· ούτε θέλουμε να χάνουμε ευκαιρίες για συμπτωματική μαρτυρία επειδή πηγαίνουμε από σπίτι σε σπίτι. Έτσι και οι γονείς δεν πρέπει να επιτρέπουν στην υπηρεσία αγρού στις εκκλησιαστικές ευθύνες και άλλα καθήκοντα να απορροφούν τόσο πολύ το χρόνο τους ώστε να παραμελούν τις οικογένειές τους. Στο τέλος, η κύρια υποχρέωσή τους είναι να φροντίζουν τόσο για τις πνευματικές όσο και για τις υλικές ανάγκες της οικογενείας.—1 Τιμόθεον 5:8.
14. (α) Πώς μπορούν εκείνοι που είναι γονείς να χάσουν την επένδυσή τους σε χρόνο, φροντίδα και χρήμα κατά την ανατροφή των παιδιών τους; (β) Ποια ανάγκη εξακολουθεί να υπάρχει καθώς ανατρέφονται τα παιδιά από νήπια σε εφήβους;
14 Ναι, τα παιδιά χρειάζονται χρόνο, φροντίδα και χρήματα. Έχει υπολογιστεί ότι χρειάζονται εκατοντάδες χιλιάδες δραχμές για ν’ αναθρέψει κανείς ένα παιδί ως ότου γίνει έφηβος. Ένας βέβαιος τρόπος για να χαθεί αυτή η επένδυση σε χρήμα, καθώς και σε χρόνο, είναι να παραμελήσουμε να δώσουμε την κατάλληλη πνευματική επίβλεψη σ’ εκείνους που φέρνουμε στον κόσμο. Η πλούσια σοδειά των νεαρών εγκληματιών σήμερα επιβεβαιώνει το γεγονός ότι τα περισσότερα παιδιά αφήνονται μόνα τους από τους γονείς τους. (Παροιμίαι 29:15) Τα μωρά και τα μικρά παιδιά συχνά παραχαϊδεύονται από τους γονείς, τους συγγενείς και άλλους. ‘Τι έξυπνα που είναι! Τι όμορφα που είναι! Το κοριτσάκι της Μαμάς και το αγοράκι του Μπαμπά!’ Όλ’ αυτά μπορεί να είναι απόλυτα αληθινά. Αλλά οι γονείς πρέπει να θυμούνται ότι καθώς αυτά τα παιδιά γίνονται έφηβοι, και κατόπιν άντρες και γυναίκες, εξακολουθούν να χρειάζονται φροντίδα και προσοχή, αγάπη και διαπαιδαγώγηση, πνευματική εκπαίδευση και μόρφωση. (Δευτερονόμιον 11:18-21) Αυτή είναι η ευθύνη των Χριστιανών γονέων. Οι διάκονοι του Θεού δεν θα ξεχάσουν αυτή την υποχρέωση που έχουν πάνω στους ώμους τους.
Η Παγγήινη Ενότητα των Διακόνων του Θεού
15, 16. (α) Πώς μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι το άγγελμα της Βασιλείας που κηρύττουμε είναι σαφές και σαν ήχος καμπάνας σ’ εκείνους που το ακούνε; (β) Ποια βοήθεια έχουμε να μας βοηθήσει να μιλούμε μ’ ενότητα σ’ όλη τη γη;
15 Συλλογιστείτε, όμως, και μια άλλη ευθύνη των Χριστιανών διακόνων. «Εάν η σάλπιγξ δώση φωνήν ασαφή, τις θέλει ετοιμασθή εις πόλεμον;» (1 Κορινθίους 14:8) Μ’ αυτά τα λόγια, ο απόστολος Παύλος κάλεσε τους ακολούθους του Χριστού να χρησιμοποιούν τη γλώσσα τους με τέτοιο τρόπο ώστε οι άλλοι να μπορούν να καταλάβουν αυτά που λένε. Στις μέρες μας, για να είναι το άγγελμα της Βασιλείας που κηρύττουμε σαφές, σαν ένα χτύπημα καμπάνας για το ανθρώπινο γένος, πρέπει κατ’ ανάγκη να μιλούμε μ’ ενότητα. Το Ησαΐας 52:8 λέει: «Οι φύλακές σου θέλουσιν υψώσει φωνήν· εν φωναίς ομού θέλουσιν αλαλάζει.» Για να συμμετέχουμε σ’ αυτή την ενοποιητική κλήση χρειάζεται ταπεινοφροσύνη και αδελφική αγάπη. Γνωρίζουμε ότι για να είναι η μαρτυρία μας αποτελεσματική πρέπει όλοι να κηρύττουμε το ίδιο άγγελμα, τονίζοντας το όνομα του Ιεχωβά, τη σοφία και την αγάπη του και τη Βασιλεία του σαν τη μοναδική ελπίδα του ανθρώπινου γένους. Στην 1 Κορινθίους 1:10 ο Παύλος συμβούλευσε να θέλουμε να μιλάμε όλοι μ’ ενότητα.
16 Δεν πρέπει ν’ αφήσουμε το άγγελμά μας να καλυφθεί από καμιά ασάφεια. Έχουμε την εντολή σαν διάκονοι του Θεού. Το Ησαΐας 61:1, 2 εκθέτει καθαρά ποιο είναι το άγγελμά μας. Ο πιστός και φρόνιμος δούλος του Ιεχωβά καταβάλλει κάθε προσπάθεια να μας βοηθήσει να μιλάμε με μια ενοποιημένη φωνή, εκδίδοντας Γραφές και Γραφικά βοηθήματα σε δεκάδες γλώσσες για να μπορέσουμε να πλησιάσουμε τους ανθρώπους μ’ ένα άγγελμα που μπορούν να καταλάβουν. Μπορούμε να κάνουμε το μέρος μας ζητώντας να διαδώσουμε το «ευαγγέλιον» σαν ένα ενωμένο σώμα λάτρεων του Ιεχωβά.—Ψαλμός 66:1, 2· 68:11.
Θα Διαθέσουμε το Χρόνο;
17. Ποια ειλικρινή αυτοεξέταση πρέπει να κάνουμε σχετικά με το μέρος μας στη διακονία;
17 Όσο για τη δική μας ατομική πρόοδο, μήπως θα μπορούσαμε να αυξήσουμε την ποσότητα του χρόνου που αφιερώνουμε στη διακονία μας; Καθένας μας που είναι ευαγγελιζόμενος εκκλησίας με καλή υγεία και χωρίς υποχρεώσεις για ανατροφή παιδιών ή για φροντίδα ηλικιωμένων προσφιλών προσώπων θα κάνει καλά να ρωτήσει: Τι με εμποδίζει από την ολοχρόνια υπηρεσία; Μήπως είναι η παράλειψή μου να εκτιμήσω πλήρως τη σπουδαιότητα της διακονίας της Βασιλείας; Μήπως είναι η παράλειψή μου να έχω το πνεύμα της αυτοθυσίας; Αν δεν μπορείτε να δείτε καθαρά ότι οι περιστάσεις σας επιτρέπουν να υπηρετήσετε σαν τακτικός σκαπανέας μήπως θα μπορούσατε να βρείτε τρόπο για υπηρεσία βοηθητικού σκαπανέως στη ζωή σας; Αν μπορείτε να το κάνετε αυτό, ασφαλώς προχωρείτε σαν Χριστιανός διάκονος. Η ειλικρινής αυτοεξέταση μπορεί να σας αποκαλύψει τι μπορείτε να κάνετε σεις ατομικά για ν’ αυξήσετε το χρόνο που δαπανάτε κάθε μήνα υπηρετώντας τα συμφέροντα της κυβερνήσεως της Βασιλείας του ουράνιου Πατέρα μας και του Υιού του.—Ψαλμός 26:1, 2, 11, 12· Μάρκος 12:28-34.
18. Τι θα μας βοηθήσει να διατηρήσουμε μια καλή σχέση με τον Ιεχωβά και τον Χριστό Ιησού;
18 Ο Ιεχωβά Θεός και ο Ιησούς Χριστός έχουν δώσει το παράδειγμα με το να βλέπουν προς τα εμπρός και να κινούνται προς τα εμπρός. Για να κάνουμε κι εμείς ατομικά το ίδιο χρειάζεται, πρώτα απ’ όλα, να έχουμε καλή σχέση με τον Ιεχωβά Θεό. Αγωνιζόμαστε σκληρά να διατηρήσουμε μια αγαθή συνείδηση, να μη γινόμαστε ποτέ απρόσεκτοι για οτιδήποτε που θα μπορούσε να μολύνει τη συνείδησή μας; Κάνουμε καλή χρήση του πολύτιμου προνομίου της προσευχής, εμμένοντας σ’ αυτή; (Ρωμαίους 12:12) Διαθέτουμε χρόνο για προσωπική μελέτη και στοχασμό; Ίσως να πρέπει να γίνουν μερικές αλλαγές στον τρόπο της ζωής μας για να δώσουμε σ’ αυτά τα πιο σπουδαία πράγματα την προσοχή που χρειάζονται, ώστε η διακονία μας να πάρει την πρώτη θέση στη ζωή μας με λόγια και με έργα.—Εφεσίους 4:22-24.
19, 20. (α) Τι είναι ο «λόγος του Θεού» που εξετάζεται στους Εβραίους κεφάλαιο 4; (β) Πώς αποδείχτηκε ότι αυτός ο «λόγος» είναι ζωντανός και κοφτερότερος από οποιαδήποτε δίκοπη μάχαιρα, και γιατί θ’ ανασκοπήσουμε μέρος από το έργο που έγινε στη διάρκεια του υπηρεσιακού έτους 1981;
19 Είναι χαρά μας ν’ ανακοινώσουμε ότι, παγκόσμια, οι διάκονοι του Ιεχωβά ήταν πολυάσχολοι και δραστήριοι κηρύττοντας τούτο το ευαγγέλιο της Βασιλείας τον περασμένο χρόνο. Το άγγελμα έκανε βαθιά και μόνιμη εντύπωση στη ζωή δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων. Θαυμαστές αλλαγές έγιναν στη ζωή αυτών των ανθρώπων σαν αποτέλεσμα της μεταμορφωτικής δυνάμεως του Λόγου του Θεού. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το άγγελμα του «ευαγγελίου» είναι ζωντανό και δίνει δύναμη και είναι κοφτερότερο από οποιαδήποτε δίκοπη μάχαιρα. ( Εβραίους 4:2, 12, 13) Επίσης, όταν ο λόγος του Θεού εκτελεί το καλό του έργο στα χέρια ικανών διακόνων, τότε το όνομα του Ιεχωβά δοξάζεται και η βασιλεία του εξυψώνεται σαν η μοναδική ελπίδα της ανθρωπότητας.—Εφεσίους 6:17.
20 Για να σας δώσουμε κάποια βαθύτερη γνώση για το τι μπόρεσαν να επιτύχουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στη 12μηνη περίοδο του υπηρεσιακού έτους 1981, η πληροφορία που ακολουθεί θα δείξει τι συνέβη στο χρονικό αυτό διάστημα λόγω της ενωμένης προσπάθειας αυτής της μικρής ομάδας των Χριστιανών που εργάζονται σε 206 χώρες και νησιά. (Παροιμίαι 25:25) Είμαστε βέβαιοι ότι θ’ απολαύσετε αυτή τη σύντομη ανασκόπηση του έργου των διακόνων του Θεού σ’ αυτό τον 20ό αιώνα.
[Εικόνα στη σελίδα 18]
Αποβλέπουμε στον Ιεχωβά να μας ενισχύσει στην υπηρεσία του
[Εικόνα στη σελίδα 19]
Ευπρεπές ντύσιμο και καλό χτένισμα ταιριάζουν στους Χριστιανούς διακόνους
[Εικόνα στη σελίδα 20]
Οι προοδευτικοί διάκονοι ανατρέφουν τα παιδιά τους εν ‘παιδεία Ιεχωβά’
[Εικόνα στη σελίδα 21]
Οι ηλικιωμένοι διάκονοι της Βασιλείας εξακολουθούν να προχωρούν