Ωφεληθείτε από τη Θεόδοτη Συνείδησή Σας
«Ο νόμος του Θεού αυτού είναι εν τη καρδία αυτού· τα διαβήματα αυτού δεν θέλουσιν ολισθήσει.»—Ψαλμός 37:31.
1, 2. Γιατί πρέπει να μας ενδιαφέρει η καθοδήγηση από τη συνείδησή μας; (Παροιμίαι 12:15· 14:12)
ΜΟΛΟΝΟΤΙ ο Θεός δεν έχει δώσει στους Χριστιανούς έναν εκτεταμένο κώδικα νόμων, μας έχει δώσει μερικούς νόμους, ή άμεσους κανόνες, και πολλές αρχές για να τις εφαρμόζουμε σύμφωνα με την πίστη μας και τη συνείδησή μας. Αλλά άλλο πράγμα είναι να έχει κανείς συνείδηση και άλλο να ωφελείται πλήρως απ’ αυτή. Πολλοί νομίζουν ότι ‘αν κάτι δεν ενοχλεί τη συνείδησή μου, είναι εντάξει.’ Είναι αυτός σωστός τρόπος σκέψεως;
2 Η Βίβλος δείχνει ότι λόγω της αμαρτωλής σάρκας μας η συνείδησή μας μπορεί να μας παροδηγήσει· μπορεί να είναι ασθενικιά, παροδηγημένη ή μολυσμένη. Μπορούμε να εκτιμήσουμε καλύτερα τον κίνδυνο της απόψεως «άφησε τη συνείδησή σου να σε οδηγεί», αν σκεφτούμε τους κατοίκους της Κρήτης του πρώτου αιώνα, που ήταν γνωστοί, σαν «ψεύσται, κακά θηρία, γαστέρες αργαί.»—Τίτον 1:10-12.
3. Ποια επίδραση είχε η συνείδηση πάνω στους Κρητικούς;
3 Όπως όλοι οι λαοί, έτσι και οι Κρήτες είχαν έμφυτη συνείδηση. Αλλά δεν ωφελούνταν απ’ αυτή. Γράφοντας στον Τίτο στην Κρήτη, ο απόστολος Παύλος είπε: «Εις μεν τους καθαρούς πάντα είναι καθαρά· εις δε τους μεμιασμένους και απίστους ουδέν καθαρόν, αλλά και ο νους αυτών και η συνείδησις είναι μεμιασμένα.» (Τίτον 1:15· Ρωμαίους 2:14, 15) Οι περισσότεροι Κρητικοί είχαν αναίσθητες συνειδήσεις που δεν τους βοηθούσαν να κάνουν αυτό που ήταν ηθικό ή καθαρό. (1 Τιμόθεον 4:2) ‘Τίποτα δεν ήταν καθαρό’ σε πολλούς Κρητικούς. Γιατί συνέβαινε αυτό; Διότι με τις μολυσμένες συνειδήσεις τους έβλεπαν κάθε περίπτωση σαν μια ευκαιρία να κάνουν το κακό. Ίσως να έλεγαν, ‘Αυτό δεν ενοχλεί τη συνείδησή μου.’ Αλλά θα έπρεπε να την ενοχλεί! Εντούτοις, μερικοί Κρητικοί Ιουδαίοι ή προσήλυτοι βρίσκονταν στην Ιερουσαλήμ για την Πεντηκοστή του 33 μ.Χ. Η πνευματική γνώση τους θα τους βοηθούσε να αποφεύγουν να είναι ψεύστες, βλαβεροί ή λαίμαργοι. Και εκείνοι που δέχτηκαν τον Ιησού βοηθήθηκαν ακόμη περισσότερο από τη διδασκαλία του ώστε να έχουν καλή, ευαίσθητη συνείδηση.—Πράξεις 2:5, 11· Τίτον 1:5· 2:2-5· 3:3-7.
4, 5. Τι μπορούμε να μάθουμε για τη συνείδηση από την περίπτωση του Παύλου;
4 Η συνείδηση, όμως, μπορεί να παροδηγήσει ακόμη κι ένα άτομο που επηρεάζεται από τον Λόγο του Θεού και θέλει να κάνει το σωστό. Ο Σαούλ ή Παύλος, γνώριζε καλά τις Γραφές και με ζήλο εκτελούσε τη λατρεία του σύμφωνα με το νόμο. Κι όμως, απέτυχε να συμβαδίζει με την προοδευτική εξέλιξη του θελήματος του Θεού. Μετά τον ερχομό, το κήρυγμα και το θάνατο του Μεσσία σε εκπλήρωση των προφητειών, ο Παύλος συνέχιζε να ακολουθεί τον Φαρισαϊκό Ιουδαϊσμό. Η συνείδησή του δεν τον εμπόδιζε από το να ‘καταδιώκη την εκκλησία’ και να πνέει «απειλήν και φόνον κατά των μαθητών του Κυρίου.»—Φιλιππησίους 3:4-6· Πράξεις 9:1, 2.
5 Αυτά τα παραδείγματα δείχνουν ότι η συνείδησή μας μπορεί να μας παροδηγήσει. Αφού πρέπει να πάρουμε πολλές αποφάσεις που δεν καλύπτονται από συγκεκριμένους Βιβλικούς νόμους αλλά είναι ζητήματα συνειδήσεως, πρέπει να ξέρουμε πώς να εκπαιδεύσουμε τη συνείδησή μας και να ωφεληθούμε όσο το δυνατόν περισσότερο απ’ αυτή. Υπάρχουν τρεις τομείς που θα εξετάσουμε τώρα.
Τι Δείχνει ο Λόγος του Θεού;
6, 7. Ποιος είναι ένας τρόπος με τον οποίο ο Λόγος του Θεού μπορεί να μας βοηθήσει σε ζητήματα συνειδήσεως;
6 Ο τέλειος Λόγος του Θεού περιέχει πολλά που μπορούν να μας διαφωτίσουν σχετικά με τον τρόπο σκέψεως ή τις αρχές του Θεού, και να εκπαιδεύσουν τη συνείδησή μας. Όπως είδαμε ήδη, ο Ιωσήφ δεν είχε γραπτό νόμο του Θεού εναντίον της μοιχείας. Αλλά η συνείδηση του Ιωσήφ ήταν σωστά εκπαιδευμένη. Χωρίς αμφιβολία, είχε κάνει σκέψεις πάνω στο γεγονός ότι ο Θεός είχε σκοπό να είναι ο άνδρας και η γυναίκα («οι δύο») μια σάρκα, χωρίς να μπαίνει ανάμεσά τους κάποιο μοιχευτικό τρίτο μέρος. Και ο Ιωσήφ ασφαλώς γνώριζε την πείρα του φίλου του Θεού, του Αβραάμ, που έδειχνε τη σκέψη του Θεού για τη μοιχεία.—Ματθαίος 19:5· Γένεσις 2:24· 20:1-18.
7 Μπορούμε κι εμείς επίσης να ωφεληθούμε. Για παράδειγμα, μπορεί να πρέπει να πάρουμε απόφαση αν θα δεχθούμε μια πρόσκληση για φαγητό ή αν θα έχουμε συνεργασία με κάποιον από άλλη εθνικότητα, φυλή ή παρελθόν. Αυτό είναι ζήτημα προσωπικής αποφάσεως. Αν, όμως, έχουμε αφομοιώσει από τη Βίβλο την άποψη του Θεού για την αμεροληψία και τη δικαιοσύνη, η εκπαιδευμένη συνείδησή μας θα αντιδράσει εναντίον κάθε προκαταλήψεως, που μπορεί να μας έχει επηρεάσει λόγω του περιβάλλοντος στο οποίο ανατραφήκαμε. Θα ενεργήσουμε ανάλογα. (Πράξεις 10:34, 35· Ιακώβου 2:1-4) Έτσι μπορούν να βοηθήσουν και μας οι Βιβλικές αρχές.
8. Όταν πρόκειται να πάρουμε μια απόφαση συνειδήσεως, τι πρέπει να κάνουμε;
8 Όταν χρειάζεται ν’ αποφασίσουμε για ένα ζήτημα ώστε να ‘έχομε αγαθή συνείδηση,’ πρέπει να ζητάμε να δούμε τι λέει ο Ιεχωβά σχετικά με το ζήτημα, γιατί αυτό μπορεί και πρέπει να επηρεάζει τη συνείδησή μας και την απόφασή μας. (1 Πέτρου 3:16) Όχι μόνο θα ψάξουμε να βρούμε σαφείς νόμους, αλλά πρέπει να ενδιαφερθούμε επίσης να δούμε μήπως υπάρχει κάποια Γραφική αρχή που έχει σχέση με το ζήτημα. Είπε ή έκανε ο Ιησούς κάτι που να δείχνει τη σκέψη του για μια τέτοια απόφαση; Μπορούμε να ψάξουμε σε βοηθήματα Βιβλικής μελέτης που εξετάζουν το ζήτημα. Και μπορούμε να συμβουλευθούμε τους συγχριστιανούς μας που μπορούν να μας βοηθήσουν να εντοπίσουμε σχετικές Βιβλικές αρχές. Βέβαια, αυτό το βήμα δεν πρέπει να γίνεται με την ιδέα ότι αυτοί θα έχουν την ευθύνη για μας, ούτε πρέπει να ρωτάμε, ‘Αν εξαρτιόταν από σένα, τι θα έκανες;’—Γαλάτας 6:5.
9. Ποιος είναι ο σκοπός μας όταν αποφασίζουμε σε ζητήματα συνειδήσεως;
9 Σε περιστάσεις που πρέπει να πάρουν προσωπική απόφαση, οι ειλικρινείς Χριστιανοί πρέπει ν’ ακολουθούν μια πορεία που θα τους αφήσει μια καθαρή και ανενόχλητη συνείδηση μπροστά στον Θεό. Πρέπει να χαίρονται όταν μπορούν να πουν: «Η μαρτυρία της συνειδήσεως ημών, [είναι] . . . ότι εν απλότητι και ειλικρινεία Θεού, . . . επολιτεύθημεν εν τω κόσμω, περισσότερον δε προς εσάς.» (2 Κορινθίους 1:12) Το πόσο πολύ ένας Χριστιανός αγαπάει τον Ιεχωβά και τις αρχές του, μπορεί να φανεί από το τι αποφασίζει σε ζητήματα συνειδήσεως.
Πώς Θα Επηρεαστούν Άλλοι;
10, 11. Ποιο είναι ένα δεύτερο σημείο στα ζητήματα συνειδήσεως, όπως φαίνεται από το ερώτημα που έγινε στην αρχαία Κόρινθο σχετικά με τις τροφές;
10 Εφόσον οι Χριστιανοί θέλουν η συνείδησή τους να τους υποκινεί να μιμούνται τον Θεό, το στοργικό ενδιαφέρον τους για τους άλλους θα πρέπει να τους επηρεάζει πολύ σε αποφάσεις συνειδήσεως. Αυτός ο παράγοντας παρουσιάστηκε όταν ο Παύλος έγραψε για διάφορα ζητήματα σχετικά με την τροφή.
11 Στη Χριστιανική εκκλησία δημιουργήθηκαν ζητήματα για το κρέας που είχε θυσιαστεί στα είδωλα. Θα ήταν ειδωλολατρία για ένα Χριστιανό να τρώει θυσιασμένα κρέατα στη διάρκεια μιας ειδωλολατρικής ιεροτελεστίας. Αλλά ο Παύλος εξήγησε ότι δεν ήταν αμάρτημα να τρώει κανείς τα υπολείμματα του κρέατος που είχαν πουληθεί σε εστιατόρια και που συνδέονταν μ’ ένα ναό ή με δημόσιες αγορές κρέατος. (1 Κορινθίους 8:10· 10:25· Πράξεις 15:29) Εντούτοις, μερικοί Χριστιανοί που προηγουμένως είχαν λατρεύσει τα είδωλα ήταν ευαίσθητοι (είχαν αδύνατη συνείδηση) για το φάγωμα αυτού του κρέατος, έστω κι αν πουλιόταν δημόσια χωρίς θρησκευτικούς δεσμούς. Μολονότι δεν υποστήριζε αυτές τις αδύνατες συνειδήσεις, ο Παύλος πρότρεψε τους άλλους να σκέπτονται αυτούς τους αδελφούς. Θα ήταν έλλειψη αγάπης να κάνουν κάτι που μπορούσε να τους κάνει να προσκόψουν να τους κάνει να πιστεύουν συνειδητά ότι είναι ελεύθεροι να συμμετέχουν και πάλι σε ειδωλολατρίες.
12, 13. Γιατί πρέπει να σκεπτόμαστε τις απόψεις και τη συνείδηση των άλλων; Δώστε παράδειγμα.
12 Ο Παύλος έδειξε ποια στάση πρέπει όλοι να έχουμε: «Εάν το φαγητόν [ή οτιδήποτε άλλο] σκανδαλίζη τον αδελφόν μου, δεν θέλω φάγει κρέας εις τον αιώνα.» Αν, σε ζητήματα που εξαρτιώνται από τη συνείδησή μας, και για τα οποία επομένως είμαστε ελεύθεροι ν’ αποφασίσουμε, αγνοούμε τη συνείδηση των άλλων κι έτσι ‘χαθεί ο ασθενής αδελφός, δια τον οποίον ο Χριστός πέθανε,’ μπορεί να χάσουμε την καλή μας στάση απέναντι στον Θεό. Ο Παύλος ρώτησε: «Δια τι η ελευθερία μου κρίνεται υπό άλλης συνειδήσεως;» (1 Κορινθίους 8:3, 11-13· 10:29) Ακόμη κι αν ένα άτομο πιστεύει ότι είναι ‘προσωπικό ζήτημα συνειδήσεως,’ μπορεί να φέρει πάνω του την καταδίκη του Ιεχωβά αν η απόφασή του βλάπτει άλλους. Αυτό δείχνει πόσο απατηλή μπορεί να είναι η σκέψη ‘αν εξαρτάται από τη συνείδησή μου, είναι εντάξει.’
13 Κάντε σκέψεις πάνω στην πείρα ενός ζευγαριού που έκανε Γραφική μελέτη, παρακολουθούσε συναθροίσεις και πλησίαζε να κάνει το βάπτισμα. Ένας πρεσβύτερος στην εκκλησία είπε στον άνδρα ότι του είχε αρέσει μια κινηματογραφική ταινία. Ο άνδρας απάντησε, ‘Τι! Πηγαίνετε και βλέπετε ακατάλληλες ταινίες;’ Ο πρεσβύτερος προσπάθησε να δικαιολογήσει την πράξη του, λέγοντας ότι ορισμένες απ’ αυτές τις ταινίες (που θεωρούνται ακατάλληλες ακόμη και από τον κόσμο) έχουν κάποια αξία αν αγνοήσει κανείς τα ακατάλληλα μέρη τους. Φαίνεται όμως ότι ο ενδιαφερόμενος αυτός επηρεάστηκε. Μετά απ’ αυτό προόδευε πιο αργά από τη σύζυγό του. Αν ο πρεσβύτερος είχε κάνει σκέψεις πάνω σε εδάφια όπως το Κολοσσαείς 3:2-8, Εφεσίους 5:3-5 και Ματθαίος 7:12, αυτά μπορεί να είχαν επηρεάσει τη συνείδησή του και τη διαγωγή του πρεσβυτέρου.—1 Κορινθίους 9:22, 25-27.
14, 15. Πώς μπορεί η συνείδηση του πρεσβυτερίου να παίξει ρόλο σε ορισμένα προσωπικά ζητήματα;
14 Το να σκεπτόμαστε τους άλλους σημαίνει επίσης να μην τους ζητάμε να επιδοκιμάσουν κάτι που είναι εναντίον της συνειδήσεώς τους. Για παράδειγμα, οι πρεσβύτεροι της εκκλησίας είναι υπεύθυνοι να επιτρέψουν μια τελετή γάμου στην Αίθουσα Βασιλείας, το πώς θα γίνει, το πώς θα διακοσμηθεί η αίθουσα, και λοιπά.a Οι πρεσβύτεροι σε μια εκκλησία γράφουν: «Σ’ ένα γάμο όλες οι συνοδοί της νύφης προχωρούσαν στο διάδρομο ανεμίζοντας τις βεντάλιες τους. Τώρα, ο επόμενος γάμος έπρεπε να ξεπεράσει τον πρώτο, και γι’ αυτό οι συνοδοί της νύφης προχωρούσαν στο διάδρομο στριφογυρίζοντας ομπρέλλες. Ο επόμενος γάμος έπρεπε να είναι ακόμη σπουδαιότερος· ήθελαν είκοσι συνοδούς της νύφης και είκοσι ταξιθέτες. Η αίθουσα άρχισε να γίνεται τσίρκο.»
15 Ήταν αυτό ‘ζήτημα συνειδήσεως’ για ατομική απόφαση; Όχι. Ακόμη κι αν η συνείδηση ενός αρραβωνιασμένου ζευγαριού τους επιτρέπει κάτι το υπερβολικό ή εξωφρενικό, η συλλογική συνείδηση των πρεσβυτέρων δεν πρέπει να αγνοείται. Μολονότι δεν θέλουν να επιβάλουν τις προσωπικές τους απόψεις, έχουν στην καρδιά τους την ειρήνη, την αρμονία και την πνευματικότητα όλης της εκκλησίας. Και πρέπει συνειδητά να βοηθούν τα άτομα να ‘γνωρίζουν πώς να συμπεριφέρονται στον οίκο του Θεού, που είναι στήλος και στήριγμα της αλήθειας.’—1 Τιμόθεον 3:15· 1 Κορινθίους 10:31.
16. Αν πρέπει να αποφασίσετε για κάποιο ζήτημα, που εξαρτάται από τη συνείδησή σας, τι πρέπει να εξετάσετε;
16 Έτσι, όταν χρειάζεται να πάρουμε κάποια απόφαση σε ‘ζήτημα συνειδήσεως,’ πρέπει να σκεπτόμαστε, (1) τι λέει ο Λόγος του Θεού σχετικά μ’ αυτό, και (2) πώς η απόφασή μας μπορεί να επηρεάσει ή να περιλάβει κι άλλους. Υπάρχει, όμως, κι ένα τρίτο σπουδαίο σημείο.
Πώς θα Επηρεαστούμε Εμείς οι Ίδιοι;
17. Πώς η συνείδηση επηρέασε έναν αδελφό στην πόλη της Νέα Υόρκης;
17 Το περιοδικό Φυσική Ιστορία του Αυγούστου 1981 περιείχε ένα άρθρο για τους ποδηλατιστές-αγγελιαφόρους της Πόλεως της Νέας Υόρκης που μεταφέρουν επείγοντα δέματα και γράμματα σε επιχειρήσεις σ’ όλη την πόλη. Ανάμεσα σ’ εκείνους που έχουν αναλάβει αυτό το είδος της εργασίας, είναι και ο πάρα κάτω: «Ο Ντόναλντ, ένας αγγελιαφόρος 41 ετών, μπορεί να συντηρεί τη γυναίκα του και το 15-χρονο γιο του απ’ αυτά που κερδίζει. Ο Ντόναλντ ήταν τεχνίτης σε κινηματογραφικές ταινίες, αλλά εγκατέλειψε αυτό το επάγγελμα γιατί, σαν Μάρτυρας του Ιεχωβά, δεν μπορούσε να ανέχεται το ρόλο που έπαιζε στην παραγωγή πορνογραφικών ταινιών. Σαν αγγελιαφόρος, όχι μόνο αισθάνεται ότι η συνείδησή του είναι καθαρή αλλά μπορεί επίσης να κανονίζει έτσι την εργασία ώστε να μπορεί να αφιερώνει περισσότερο χρόνο στο κήρυγμα.»
18. (α) Πώς μπορεί να έφτασε σ’ αυτή την απόφαση του ο αδελφός αυτός; (β) Τι μάθημα μπορούμε να μάθουμε απ’ αυτό;
18 Διάφοροι παράγοντες επηρεάζουν την απόφαση για την εκλογή της εργασίας (βλέπε το πλαίσιο στη σελίδα 26). Όπως και ο Ντόναλντ, ένας Χριστιανός μπορεί να εργάζεται σε μια επιχείρηση που παράγει κινηματογραφικές ταινίες—διάφορα στιγμιότυπα, οικογενειακές ταινίες, διαφημιστικές ταινίες, εμπορικές κινηματογραφικές ταινίες. Σιγά-σιγά όμως αρχίζει και μπαίνει λίγη πορνογραφική ύλη. Σε κάποιο σημείο η συνείδηση του Χριστιανού θα αρχίσει να τον ενοχλεί. Μπορεί να διαπιστώσει ότι και ο ίδιος πιέζεται να αναμιχθεί στην πορνογραφία ή σε άλλες παράνομες ενέργειες. Μπορεί να δει ότι, είτε επειδή έχει ταυτιστεί με μια επιχείρηση που ασχολείται με την πορνογραφία είτε γιατί του ζητούν να κάνει κάτι, πρέπει να εγκαταλείψει τη δουλειά αυτή για να παραμείνει «ανέγκλητος,» πράγμα που είναι ειδικής σπουδαιότητας για άτομα που έχουν ή ζητούν προνόμια στην εκκλησία. Ενώ αναζητάει άλλη εργασία, μπορεί να αποβλέπει με εμπιστοσύνη στην ευλογία του Ιεχωβά. (1 Τιμόθεον 3:2, 8-10· Ρωμαίους 13:5) Χωρίς αμφιβολία, υπάρχουν πολλοί Χριστιανοί που προτίμησαν να εγκαταλείψουν αυτά τα επαγγέλματα αντί να αφήσουν την ακαθαρσία να τους υπονομεύσει. (Παράβαλε με Ματθαίος 5:28.) Έτσι, όταν πρέπει να πάρουμε μια απόφαση συνειδήσεως, πρέπει να ρωτάμε: ‘Αν κάνω αυτό το πράγμα ή αρνηθώ να το κάνω, πώς αυτό θα επηρεάσει εμένα;’ Ασφαλώς δεν πρέπει να αγνοούμε τη συνείδησή μας, καυτηριάζοντάς την κι έτσι να κάνουμε ευκολότερη τη διάπραξη του κακού στο μέλλον.—1 Τιμόθεον 4:2· Ιούδας 10· Εφεσίους 4:18, 19.
19, 20. (α) Πώς μπορούν η συνείδησή μας και η πίστη μας να επηρεάσουν τη διακονία μας; (β) Είτε είμαστε πλούσιοι είτε όχι, ποια πρέπει να είναι η επιθυμία μας;
19 Αναλογιζόμενοι την συνειδητή απόφαση που πήρε ο Ντόναλντ, πρέπει να σημειώσουμε ότι όχι μόνο ζητούσε να έχει μια επιδοκιμασμένη σχέση με τον Ιεχωβά, αλλά επιθυμούσε να διακηρύξει την πίστη του περισσότερο. Αυτό συμφωνεί με τον τρόπο που συνδέει ο Παύλος τη συνείδηση με την πίστη: «Το δε τέλος της παραγγελίας είναι αγάπη εκ καθαράς καρδίας και συνειδήσεως αγαθής και πίστεως ανυποκρίτου.»—1 Τιμόθεον 1:5.
20 Είναι αξιέπαινο το άτομο που η πίστη και η επιθυμία του για αγαθή συνείδηση τον υποκινούν να κάνει προσαρμογές ώστε ‘τα βήματά του να μην ολισθήσουν’ και να μπορεί να δίνει περισσότερο χρόνο και προσοχή στη διάδοση ‘όλης της συμβουλής του Θεού.’ (Πράξεις 20:26, 27) Πώς, όμως, πρέπει να βλέπουμε τους άλλους που οι περιστάσεις τους φαίνεται να τους επιτρέπουν να κάνουν περισσότερο κήρυγμα κι όμως δεν το κάνουν; Ίσως να έχουν μεγάλα εισοδήματα από τις δουλειές τους και τις επιχειρήσεις τους και ήδη φαίνεται ότι έχουν αρκετά χρήματα για να ζουν μια άνετη ζωή σ’ αυτό το σύστημα. Κι’ όμως, αντί ν’ απολαμβάνουν ολοχρόνια το έργο μαθητεύσεως σαν σκαπανείς, εξακολουθούν να εργάζονται για την επέκταση των επιχειρήσεών τους, για σπίτια και για ανέσεις.b (Παράβαλε με Μάρκος 10:17-22· Λουκάς 12:16-21.) Δεν είναι δική μας δουλειά να κρίνουμε τους άλλους σ’ αυτό το σημείο, γιατί «έκαστος ημών περί εαυτού θέλει δώσει λόγον εις τον Θεόν.» Μάλλον, ας αφήσουμε την πίστη μας να μας υποκινήσει ανυπόκριτα να υπηρετούμε τον Θεό στο πλήρες ώστε να μπορούμε ν’ απολαμβάνουμε μια καθαρή συνείδηση.—Ρωμαίους 14:1-4, 10-12.
Καθοδηγούμενοι από Αγαθή Συνείδηση
21. Ποια θετική επίδραση μπορεί να έχει πάνω μας η συνείδησή μας;
21 Μια κατάλληλα εκπαιδευμένη και ευαίσθητη Χριστιανική συνείδηση θα μας καθοδηγήσει να κάνουμε το καλό. Αυτό έγινε στη περίπτωση του Παύλου. Ενδιαφερόταν τόσο πολύ για τους ‘αδελφούς του,’ συμπατριώτες του Ιουδαίους, ώστε έγραψε: «Έχων συμμαρτυρούσαν με εμέ την συνείδησίν μου εν Πνεύματι Αγίω, ότι έχω λύπην μεγάλην και αδιάλειπτον οδύνην εν τη καρδία μου.» (Ρωμαίους 9:1-3) Ναι, έκανε όλα όσα μπορούσε για να τους μεταδώσει τα αγαθά νέα της Χριστιανοσύνης.
22. Γιατί η συνείδηση μπορεί να μας υποκινήσει και πέρα απ’ αυτό που θα έκαναν οι κανόνες;
22 Το ίδιο πρέπει να συμβαίνει και μ’ εμάς. Αν εκτιμούμε την αξία της Θεόδοτης συνειδήσεώς μας, δεν πρέπει να έχουμε την τάση να σκεπτόμαστε μόνο με κανόνες. Οι κανόνες μπορούν να καθορίζουν τις ελάχιστες απαιτήσεις, ή στόχους. Αλλά μια συνείδηση που υποκινείται από αγάπη και πίστη θα μας ζητάει πιθανόν ακόμη περισσότερα πράγματα, υποκινώντας μας σε μεγαλύτερες θυσίες και ανιδιοτέλεια. Με τον τρόπο αυτό, ασφαλώς θα ωφεληθούμε από τη συνείδησή μας. Θα μας προφυλάξει από πράγματα που μπορούν να καταλήξουν στην αποδοκιμασία του Θεού και θα μας βοηθήσει να κάνουμε πράγματα που αυτός σαφώς επιδοκιμάζει. Ιδιαίτερα αληθεύει αυτό, καθώς η συνείδησή μας μάς οδηγεί να συμμετέχουμε περισσότερο στη διακήρυξη των αγαθών νέων. Τι μεγαλύτερο όφελος μπορούσε να υπάρξει απ’ αυτό που ανέφερε ο Παύλος στον Τιμόθεο; Είπε: «Πρόσεχε εις σεαυτόν και εις την διδασκαλίαν, επίμενε εις αυτά· διότι τούτο πράττων και σεαυτόν θέλεις σώσει και τους ακούοντάς σε.»—1 Τιμόθεον 4:16.
[Υποσημειώσεις]
b Η τοπική εκκλησία θα ωφελείτο αν υπήρχαν περισσότεροι σκαπανείς. Πολλά, όμως, ενδιαφερόμενα άτομα, που πεινούν πνευματικά, κατοικούν σε περιοχές στις οποίες λίγοι μπορούν να μετακομίσουν γιατί εκεί δεν μπορούν να βρουν εύκολα δουλειά. Τι ευλογία είναι όταν Χριστιανοί, που είναι οικονομικά εξασφαλισμένοι, ανταποκρίνονται σε τέτοιες κλήσεις για βοήθεια!—Πράξεις 16:9, 10.
Μπορείτε να Θυμηθείτε;
□ Γιατί είναι επικίνδυνο να νομίζουμε ότι ‘αν κάτι δεν ενοχλεί τη συνείδησή μας, είναι εν τάξει;’
□ Όταν αντιμετωπίζετε ένα πρόβλημα που εξαρτάται από τη συνείδησή σας, ποιοι είναι τρεις παράγοντες που πρέπει να εξετάζονται σοβαρά;
□ Ποια επίδραση πρέπει να έχει η συνείδησή σας στο να αινείτε δημόσια τον Θεό;
[Πλαίσιο στη σελίδα 26]
Παράγοντες που Πρέπει να Εξετάζονται για την Εργασία
Όταν ένας Χριστιανός χρειάζεται να πάρει απόφαση για κάποια εργασία, πρέπει πρώτα να σκεφθεί καλά ποιο ακριβώς θα είναι το είδος της εργασίας που θα κάνει. Μπορεί να εξετάσει αυτά τα δυο σημεία:
Καταδικάζει ή Βίβλος αυτή τη συγκεκριμένη εργασία;
Η Βίβλος καταδικάζει πράγματα όπως είναι η κλοπή, η ειδωλολατρία και η κακή χρήση του αίματος, έτσι ώστε να είναι δύσκολο να ασχοληθεί ένας Χριστιανός σε εργασία που προάγει άμεσα αυτά τα πράγματα.
Μήπως η εκτέλεση ορισμένης εργασίας θα συνδέσει στενά το άτομο με μια κατακριτέα συνήθεια ώστε να γίνει καθαρά συνένοχος;
Ακόμη κι ένας θυρωρός ή ένας επί της υποδοχής σε μια τράπεζα αίματος ή σ ένα εργοστάσιο, που κάνει μόνο πολεμοφόδια συνδέεται άμεσα με εργασία αντίθετη στο Λόγο του Θεού.—Λευιτικόν 17:13, 14· Ησαΐας 2:2-4.
Εκτός από κείνο που θα έκανε πραγματικά ένα άτομο, μπορεί και άλλοι παράγοντες να έχουν κάποια επίδραση στη γενική εικόνα:
Είναι η εργασία μια ανθρώπινη υπηρεσία που δεν είναι Βιβλικά εσφαλμένη;
Η υπηρεσία ενός ταχυδρόμου είναι να μοιράζει το ταχυδρομείο σε σπίτια και επιχειρήσεις. Θα ήταν κατακριτέος ένας Χριστιανός αν ανάμεσα στα μέρη που δίνει την αλληλογραφία υπάρχουν και λίγα σπίτια κλεφτών ή μια επιχείρηση που πουλά είδωλα;—Ματθαίος 5:45.
Σε ποιο βαθμό έχει κανείς εξουσία σε κάτι που γίνεται;
Ένας Χριστιανός που είναι ιδιοκτήτης ενός καταστήματος δεν θα αποθηκεύσει ούτε θα πουλάει είδωλα ή λουκάνικα με αίμα. Δεν είναι στην ίδια θέση όπως ένας υπάλληλος σ’ ένα σουπερμάρκετ που πουλάει τσιγάρα ή τούρτες αίματος ανάμεσα στις χιλιάδες άλλα αντικείμενα.
Σε ποιο βαθμό είναι αναμιγμένο το άτομο;
Ένας υπάλληλος, που εργάζεται σαν ταμίας και μόνο συμπτωματικά έχει να κάνει με τσιγάρα, μπορεί να συμπεράνει ότι η κατάστασή του δεν είναι η ίδια μ’ έναν άλλο υπάλληλο που τα αποθηκεύει σε ράφια σχεδόν όλη τη μέρα.
Ποια είναι η πηγή που κάνει τις πληρωμές ή ο τόπος που γίνεται η δουλειά;
Σε μια χώρα που η κυβέρνηση αναθέτει στην εκκλησία την επίβλεψη όλων των κοινοτικών προγραμμάτων, μπορεί κανείς να πάρει την επιταγή του από ένα θρησκευτικό σωματείο. Αλλά στην πραγματικότητα, η εργασία του να διατηρεί δημόσια πάρκα δεν είναι ιδιοκτησία της εκκλησίας. Ούτε θεωρείται θρησκευτικής φύσεως ή ότι προάγει την ψεύτικη θρησκεία.
Ποια είναι η γενική επίδραση από την εκτέλεση ορισμένης εργασίας;
Μήπως η εργασία αυτή θα σκανδαλίσει πολλούς, φέρνοντας ‘μομφή’; (1 Τιμόθεον 3:2, 10) Πώς θα επηρεάσει τη συνείδηση του εργάτη;
[Εικόνα στη σελίδα 23]
Ένας συγχριστιανός σας μπορεί να σας βοηθήσει να βρείτε τι λέει ο Λόγος του Θεού σε ζητήματα συνειδήσεως
[Εικόνα στη σελίδα 25]
Σκεφθείτε πώς οι αποφάσεις σας ή οι πράξεις σας μπορούν να επηρεάσουν άλλους