«Μακάριος ο Αναγινώσκων»
«Μακάριος ο αναγινώσκων, και οι ακούοντες τους λόγους της προφητείας, και φυλάττοντες τα γεγραμμένα εν αυτή· διότι ο καιρός είναι πλησίον.»—Αποκάλ. 1:3.
1. Γιατί η ικανότης να διαβάζωμε και να γράφωμε είναι πραγματικά ένα θαυμάσιο χάρισμα που έδωσε ο Ιεχωβά στον άνθρωπο;
ΤΙ ΘΑΥΜΑΣΙΟ χάρισμα έδωσε στον άνθρωπο ο Δημιουργός, ο Ιεχωβά Θεός, δίνοντας του την ικανότητα να διαβάζη και να γράφη για να καταλαβαίνη και να συλλαμβάνη τη σημασία των σπουδαίων πραγμάτων! Καθώς διαβάζετε αυτή την πληροφορία, σκεφθήτε τι ευλογία είναι να μπορέσετε να καταλάβετε τι σημαίνουν τα λόγια αυτής και των επομένων σελίδων. Για να εντυπωθή στη διάνοια σας πόσο θαυμάσιο είναι αυτό το χάρισμα, προσπαθήστε να διαβάσετε αυτή την ίδια πληροφορία σε μια άλλη γλώσσα, μια γλώσσα που δεν καταλαβαίνετε ή δεν ομιλείτε. Δεν θα ήταν αυτό χωρίς σημασία; Ναι, πράγματι, πόσο θαυμάσιο είναι να μπορή κανείς να διαβάζη, να καταλαβαίνη και να παρατηρή την εφαρμογή αυτών των πραγμάτων που είναι γραμμένα για να τ’ απολαμβάνη η ανθρωπότης ιδιαίτερα εφόσον αυτά αποβλέπουν στο να γνωρίσωμε και να υπηρετήσωμε τον ίδιο τον Δημιουργό, τον Ιεχωβά Θεό!
2. Πώς μπορούμε να χρησιμοποιούμε με περισσότερη ωφέλεια την Ικανότητα να διαβάζωμε, και, σχετικά μ’ αυτό, ποια εντολή του Ιεχωβά βρίσκεται στο Δευτερονόμιο 31:9-12;
2 Με την ικανότητα που έχετε να διαβάζετε, διαβάζετε ποτέ μεγαλοφώνως προς όφελος σας και προς όφελος των άλλων; Γνωρίζετε ότι είναι μια αρχαία εντολή του Θεού μέσα στον Λόγο της αληθείας του, την Αγία Γραφή, ότι ο λαός του πρέπει να διαβάζη μεγαλοφώνως; Στη Γραφή σας στο Δευτερονόμιο κεφάλαιο 31:9-12 (ΜΝΚ) θα βρήτε γραμμένα αυτά τα λόγια: «Και έγραψεν ο Μωυσής τον νόμον τούτον, και παρέδωκεν αυτόν εις τους ιερείς τους υιούς του Λευί, τους βαστάζοντας την κιβωτόν της διαθήκης του Ιεχωβά, και εις πάντας τους πρεσβυτέρους του Ισραήλ. Και προσέταξεν εις αυτούς ο Μωυσής, λέγων, Εν τω τέλει εκάστου εβδόμου έτους, εν τω καιρώ του έτους της αφέσεως, εν τη εορτή της σκηνοπηγίας, όταν πας ο Ισραήλ συναχθή διά να εμφανισθή ενώπιον Ιεχωβά του Θεού σου, εν τω τόπω όντινα εκλέξη θέλεις αναγινώσκει τον νόμον τούτον ενώπιον παντός του Ισραήλ εις επήκοον αυτών. Σύναξον τον λαόν, τους άνδρας και τας γυναίκας, και τα παιδία, και τον ξένον σου τον εντός των πυλών σου, διά να ακούσωσι, και διά να μάθωσι, και να φοβώνται Ιεχωβά τον Θεόν σας, και διά να προσέχωσι να εκτελώσι πάντας τους λόγους του νόμου τούτου.»
3. (α) Γιατί η δημοσία ανάγνωσις στους αρχαίους χρόνους ήταν ιδιαίτερα αναγκαία; (β) Πώς οι βασιλείς του Ισραήλ έπρεπε ν’ αποκτήσουν ένα αντίγραφο του νόμου, και γιατί έπρεπε να το διαβάζουν τακτικά;
3 Χωρίς αμφιβολία η δημοσία αυτή ανάγνωσις που εγίνετο από τους Λευίτας και τους πρεσβυτέρους ήταν ωφέλιμη σε όλους εκείνους που άκουαν. Τότε ο κάθε άνθρωπος που ήταν στη συνάθροισι δεν μπορούσε εύκολα να λάβη την πληροφορία που ήθελε όποια ώρα επιθυμούσε, διότι τα αντίγραφα του Λόγου του Θεού ήσαν περιορισμένα. Γι’ αυτό η δημόσια ανάγνωσις αποτελούσε μια ανάγκη για να εντυπώση σπουδαία πράγματα στις διάνοιες του λαού. Πραγματικά, ο ίδιος ο Μωυσής, υπό την έμπνευσι του Θεού είχε πει στον λαό ότι στο μέλλον όταν θα ζητούσαν να έχουν βασιλέα, ο βασιλεύς θα έπρεπε να κάμη ένα αντίγραφο του νόμου, που είχαν οι ιερείς, οι Λευίται. Ο βασιλεύς θα έπρεπε όχι μόνον να κάμη ένα αντίγραφο, αλλά και να το διαβάζη όλες τις μέρες της ζωής του για να φοβάται τον Ιεχωβά και να εκτελή όλους τους λόγους του νόμου. Το να συγκεντρώνη την προσοχή του ο βασιλεύς στον Λόγο του Θεού τον βοηθούσε να διατηρήση μια ορθή στάσι της καρδιάς απέναντι των αδελφών του. Θα τον βοηθούσε ν’ αποφεύγη να εξυψώνη τον εαυτό του υπεράνω των αδελφών του. Θα του έδινε την ικανότητα να βαδίζη στην οδό του Ιεχωβά και να μη παρεκκλίνη δεξιά ή αριστερά από την εντολή του. Το αποτέλεσμα θα ήταν να ωφελήται και αυτός προσωπικά, διότι θα είχε την εύνοια του Ιεχωβά και μ’ αυτόν τον τρόπο θα εμάκραινε τον χρόνον του στο θρόνο της βασιλείας.—Δευτ. 17:18-20.
ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΠΟΥ ΕΞΗΡΤΑΤΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΣΙ
4. Τι συμβουλή έλαβε ο Ιησούς του Ναυή για το «βιβλίον του νομού»;
4 Μετά τον θάνατο του Μωυσέως ο διάδοχος του, ο Ιησούς του Ναυή, έλαβε επίσης εντολή να προσέχη τη συμβουλή του Θεού που ήταν γραμμένη. Η Γραφική αφήγησις λέγει: «Δεν θέλει απομακρυνθή τούτο το βιβλίον του νόμου από του στόματος σου, αλλ’ εν αυτώ θέλεις μελετά ημέραν και νύκτα, διά να προσέχης να κάμνης κατά πάντα όσα είναι γεγραμμένα εν αυτώ· διότι τότε θέλεις ευοδούσθαι εις την οδόν σου, και τότε θέλεις φέρεσθαι μετά συνέσεως.»—Ιησ. Ναυή 1:8.
5. Πώς έδειξε ο Ιησούς του Ναυή ότι κατενόησε την ανάγκη να διαβάζη και να εφαρμόζη τα λόγια που βρίσκονται στο «βιβλίον του νόμου»;
5 Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Ιησούς του Ναυή είδε τη σοφία του να είναι προσκολλημένος στον γραπτό νόμο του Θεού. Όσο για τις πράξεις του Ιησού του Ναυή λίγον καιρό μετά την είσοδο του έθνους Ισραήλ στη γη που τους είχε υποσχεθή ο Θεός, τα ιερά γράμματα περιέχουν την εξής πληροφορία: «Και έγραψεν [ο Ιησούς του Ναυή] εκεί επί τους λίθους το αντίγραφον του νόμου του Μωυσέως, τον οποίον είχε γράψει ενώπιον των υιών Ισραήλ. Και πως ο Ισραήλ, και οι πρεσβύτεροι αυτών, και οι άρχοντες, και οι κριταί αυτών, εστάθησαν εντεύθεν και εντεύθεν της κιβωτού, απέναντι των ιερέων των Λευϊτών, των βασταζόντων την κιβωτόν της διαθήκης του Ιεχωβά, και ο ξένος, και ο αυτόχθων το ήμισυ αυτών προς το όρος Γαριζίν, και το ήμισυ αυτών προς το όρος Εβάλ· καθώς πρότερον προσέταξεν ο Μωυσής ο δούλος του Ιεχωβά, διά να ευλογήσωσι τον λαόν του Ισραήλ. Και μετά ταύτα ανέγνωσε πάντας τους λόγους του νόμου, τας ευλογίας και τας κατάρας, κατά πάντα τα γεγραμμένα εν τω βιβλίω του νόμου. Δεν ήτο λόγος εκ πάντων όσα προσέταξεν ο Μωυσής, τον οποίον ο Ιησούς δεν ανέγνωσεν ενώπιον πάσης της συναγωγής του Ισραήλ, μετά των γυναικών, και των παιδίων, και των ξένων των παρευρισκομένων μεταξύ αυτών.»—Ιησ. Ναυή 8:32-35, ΜΝΚ.
6. (α) Πώς τα λόγια του νόμου του Θεού ήταν μια προστασία στον Ισραήλ; (β) Με τον καιρό, τι σφάλμα έκαμε ο λαός, και τι έκαμε ο Ιωσαφάτ για να διορθώση την κατάστασι;
6 Πραγματικά, τα λόγια του Θεού χρησίμευσαν σαν μια καλή προστασία στους Ισραηλίτας στο ταξίδι τους μέσα στην έρημο επί σαράντα χρόνια και στη διάρκεια του χρόνου της κατακτήσεως και της εγκαταστάσεως των στη γη της επαγγελίας. (Εκκλ. 7:12) Η ανάγνωσις των εντολών και των οδηγιών του Ιεχωβά διατηρούσε σε εξέχουσα θέσι ενώπιον των τις απαιτήσεις του Ιεχωβά. Εντούτοις με τον καιρό εγκατέλειψαν την τήρησι της σπουδαίας αυτής απαιτήσεως, να κάνουν το θέλημα του Θεού με το να διαβάζουν και να συμμορφώνωνται με τις εντολές του. Ως τον καιρό του Βασιλέως Ιωσαφάτ πολλοί μέσα στη γη εκείνη είχαν απομακρυνθή από την αγνή λατρεία, αφήνοντας την υπηρεσία του Ιεχωβά για να λατρεύουν ειδωλολατρικούς θεούς και να υπηρετούν τον Βάαλ. Αλλ’ όσο για τον Ιωσαφάτ, αυτός αγαπούσε τον Ιεχωβά και εβάδιζε σύμφωνα με τις εντολές του και ο Ιεχωβά εστερέωσε την βασιλεία του Ιούδα στα χέρια του. (2 Χρον. 17:4, 5) Ένα από τα πιο σπουδαία επιτεύγματα της βασιλείας του Ιωσαφάτ έλαβε χώραν στο τρίτο έτος της βασιλείας του. Ο χρονογράφος Έσδρας το αναγράφει με τα εξής λόγια: «Και εν τω τρίτω έτει της βασιλείας αυτού [του Ιωσαφάτ], απέστειλε τους άρχοντας αυτού, . . . διά να διδάσκωσιν εν ταις πόλεσι του Ιούδα και μετ’ αυτών, τους Λευίτας, . . . [και] τους ιερείς· και εδίδασκον εν τω Ιούδα, έχοντες μεθ’ εαυτών το βιβλίον του νόμου του Ιεχωβά, και περιήρχοντο εις πάσας τας πόλεις του Ιούδα, και εδίδασκον τον λαόν.» (2 Χρον. 17:7-9) Αυτό απεδείχθη ότι ήταν μια ευλογία γι’ αυτούς.
7. Τι παρέλειψε να τηρήση ο λαός του Θεού και τι έκαμε ο Ιωσίας όταν άκουσε τα λόγια του «βιβλίου του νόμου»;
7 Φαίνεται όμως ότι αυτή η απαίτησις του Θεού ν’ αναγινώσκουν τον Λόγο του και να εκτελούν τις εντολές του λησμονήθηκε εύκολα από τον λαό του Θεού. Μεταξύ του καιρού του Ιωσαφάτ (936-911 π.Χ.) και του Ιωσία (659-629 π.Χ.) κατ’ επανάληψιν ο βασιλεύς και ο λαός παρέλειψαν να τηρήσουν τις διατάξεις και τις εντολές του Ιεχωβά. Η υπακοή στις οδηγίες του Ιεχωβά τόσο είχε παραμεληθή ώστε ως τον καιρό του Ιωσία, ο οποίος είχε αρχίσει να βασιλεύη όταν ήταν μικρό παιδί, ο λαός σε μεγάλο βαθμό είχε λησμονήσει πολλές από τις εντολές του Ιεχωβά. Πραγματικά στο δέκατο όγδοο έτος της βασιλείας του Ιωσία, όταν έδωσε οδηγίες για την επισκευή του ναού του Ιεχωβά από τα χαλάσματα του και την παραμελημένη κατάστασι, ο αρχιερεύς βρήκε στο ναό το βιβλίο του νόμου μέσα στον οίκο του Ιεχωβά. Τα περιεχόμενα του βιβλίου του νόμου που ξαναβρήκαν διαβάσθηκαν στον Βασιλέα Ιωσία. Μόλις αυτός άκουσε τι έλεγε το βιβλίο αμέσως ξέσχισε τα ενδύματα του. Και γιατί το έκανε αυτό; Ας απαντήση ο ίδιος ο Ιωσίας: «Μεγάλη είναι η οργή του Ιεχωβά η εξαφθείσα εναντίον ημών, επειδή οι πατέρες ημών δεν υπήκουσαν εις τους λόγους του βιβλίου τούτου, ώστε να πράττωσι κατά πάντα τα γεγραμμένα περί ημών.»—2 Βασ. 22:3-13, ΜΝΚ.
8. Τι ενέργεια έκαμε τότε ο Ιωσίας και πώς ανταποκρίθηκε ο λαός;
8 Η περαιτέρω ενέργεια του Ιωσία αναγράφεται για μας με αυτά τα λόγια: «Και ανέβη ο βασιλεύς εις τον οίκον του Ιεχωβά, και πάντες οι άνδρες Ιούδα και οι κάτοικοι της Ιερουσαλήμ μετ’ αυτού, και οι ιερείς, και οι προφήται, και πας ο λαός, από μικρού έως μεγάλου· και ανέγνωσεν εις επήκοον αυτών πάντας τους λόγους του βιβλίου της διαθήκης, το οποίον ευρέθη εν τω οίκω του Ιεχωβά.» Κατόπιν ο βασιλεύς και ο λαός έκαμαν διαθήκη ενώπιον του Ιεχωβά να βαδίζουν σύμφωνα με όσα ήσαν γραμμένα σ’ αυτό το βιβλίο. Πόσο αληθινά ωφέλιμη ήταν η δημοσία ανάγνωσις εκείνου του νομού σ’ εκείνους που ήσαν συνηθροισμένοι εκεί!—2 Βασ. 23:2, 3, ΜΝΚ.
ΠΩΣ Η ΑΝΑΓΝΩΣΙΣ ΕΚΑΜΕ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ ΕΝΑ ΥΠΟΛΟΙΠΟ
9. (α) Τι έπαθε το έθνος Ισραήλ επειδή παραμέλησε τον λόγον του Θεού; (β) Πώς ο Ιεχωβά έδειξε έλεος στον λαό του, και πώς η δημοσία ανάγνωσις εξυπηρέτησε πάλι ένα χρήσιμο σκοπό; (γ) Εκτός από την ανάγνωσι, τι άλλο έγινε για να βοηθηθή ο λαός;
9 Λυπηρό είναι να σκεφθούμε ότι μετά τη σύναψι αυτής της διαθήκης για να βαδίζουν σύμφωνα με όσα ήσαν γραμμένα στο βιβλίο, ο λαός του Θεού ελησμόνησε τον Θεό του και το Λόγο του και την ανάγνωσι του Λόγου του για καθοδηγία και υπέκυψαν στο θέλημα των εθνών που ήσαν ολόγυρα τους. Η εξακολουθητική αμέλεια των ωδήγησε στην κατάρρευσί των ως έθνους στο έτος 607 π.Χ. Αλλ’ ο Ιεχωβά, ως ελεήμων, εισήκουσε τις δεήσεις των και στον ωρισμένο καιρό του επέτρεψε σ’ ένα υπόλοιπο απ’ αυτούς να επιστρέψη από την εξορία στην προσφιλή του Ιερουσαλήμ και στην Ιουδαία για να επιδοθή στην αγνή λατρεία. Εν τούτοις, η άποψις του Ιεχωβά για τη σπουδαιότητα του γραπτού Λόγου του δεν είχε λιγοστέψει με τον καιρό. Ο Έσδρας, ο γραμματεύς του Θεού, τους εκάλεσε πάλι τώρα που είχαν αποκατασταθή να θυμηθούν τα γεγραμμένα. Ο κυβερνήτης Νεεμίας μας λέγει: «Συνήχθη δε πας ο λαός, ως εις άνθρωπος, εις την πλατείαν την έμπροσθεν της πύλης των υδάτων και είπον προς Έσδραν τον γραμματέα, να φέρη το βιβλίον του νόμου του Μωυσέως, το οποίον ο Ιεχωβά προσέταξεν εις τον Ισραήλ. Και την πρώτην ημέραν του εβδόμου μηνός έφερεν Έσδρας ο ιερεύς τον νόμον έμπροσθεν της συνάξεως ανδρών τε και γυναικών, και πάντων των δυναμένων να εννοώσιν ακούοντες. Και ανέγνωσεν εν αυτώ, εν τη πλατεία τη έμπροσθεν της πύλης των υδάτων, από της αυγής μέχρι της μεσημβρίας, ενώπιον των ανδρών και των γυναικών, και των δυναμένων να εννοώσι· Και τα ώτα παντός του λαού προσείχον εις το βιβλίον του νόμου.» (Νεεμ. 8:1-3, ΜΝΚ) Εκείνοι που ήσαν εκεί με τον Έσδρα, οι Λευίται, εξηγούσαν τον νόμο στο λαό ενώ ο λαός ήταν όρθιος. «Και ανέγνωσαν εν τω βιβλίω του νόμου του Θεού ευκρινώς, και έδωκαν την έννοιαν, και εξήγησαν τα αναγινωσκόμενα.» Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Είχαν «ευφροσύνη μεγάλη διότι ενόησαν τους λόγους τους οποίους εφανέρωσαν εις αυτούς.»—Νεεμ. 8:6-8, 12.—1 Τιμ. 4:13.
Ο ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΕΚΑΜΕ ΔΗΜΟΣΙΑ ΑΝΑΓΝΩΣΙ
10. Πώς θεωρούσε ο Ιησούς τον Λόγον του Θεού και τη δημοσία ανάγνωσί του;
10 Ο μεγαλύτερος ερμηνευτής του Λόγου του Θεού, ο Κύριος Ιησούς Χριστός αποτελεί ένα εξέχον παράδειγμα ενός που ενδιαφέρεται να κάνη το θέλημα και το έργον του Δημιουργού και Πατρός του, του Ιεχωβά Θεού. Σε τρεις διάφορες περιπτώσεις ο Ιησούς επειράσθη από τον Σατανά τον Διάβολο, τον αντίδικο Θεού και ανθρώπου και αρνήθηκε να εκθέση σε κίνδυνο την σχέσι του με τον Ιεχωβά επιτιμώντας τον Σατανά τρεις φορές με τη χρήσι του Λόγου του Θεού λέγοντας: «Είναι γεγραμμένον.» (Ματθ. 4:1-11) Στην πρώτη επίσκεψί του στη συναγωγή της Ναζαρέτ ως Μεσσίας έλαβε το βιβλίο του προφήτου Ησαΐα και ανοίγοντας το στο μέρος όπου περιγράφεται η αποστολή που είχε στη ζωή του ανέγνωσε δημοσία στο συνηγμένο πλήθος. Το αποτέλεσμα ήταν ότι ο λαός εθαύμαζε τα ελκυστικά λόγια που έβγαιναν από το στόμα του.—Λουκ. 4:16-22.
11. Πώς ο απόστολος Παύλος παρώτρυνε να διαβάζωνται τα λόγια της αληθείας;
11 Οι μαθηταί του Ιησού ομοίως ανεγίνωσκαν και μελετούσαν το γραπτό Λόγο του Θεού. Ο απόστολος Παύλος έγραψε στους Κολοσσαείς και τους ενεθάρρυνε με αυτά τα λόγια: «Και αφού αναγνωσθή μεταξύ σας η επιστολή, κάμετε να αναγνωσθή και εν τη εκκλησία των Λαοδικέων και την εκ Λαοδικείας να αναγνώσητε και σεις.» (Κολ. 4:16) Στην εκκλησία της Θεσσαλονίκης ο Παύλος έγραψε: «Σας ορκίζω εις τον Κύριον να αναγνωσθή η επιστολή εις παν· τους αγίους αδελφούς.» (1 Θεσσ. 5:27) Στον νεαρό Τιμόθεο ο Παύλος έδωσε αυτή τη νουθεσία: «Έως να έλθω, καταγίνου εις την ανάγνωσιν, εις την προτροπήν, εις την διδασκαλίαν.»-1Τιμ.4:13.
ΑΝΑΓΝΩΣΙΣ ΠΟΥ ΦΕΡΝΕΙ ΕΥΤΥΧΙΑ ΣΗΜΕΡΑ
12, 13. Επειδή «ο καιρός είναι πλησίον» όπως αναφέρεται στην Αποκάλυψι 1:3, τι καλούμεθα να κάμωμε, και με ποια ωφέλεια;
12 Με αυτό τα δεδομένα για τη σοφία της αναγνώσεως της μελέτης και της εφαρμογής με κατανόησι του Λόγου του Θεού και Δημιουργού μας, μπορούμε καλύτερα να κατανοήσωμε τη δήλωσι της Αποκαλύψεως 1:3. Πραγματικά πρόκειται για ένα άγγελμα της εποχής μας. Ο απόστολος Ιωάννης γράφει υπό έμπνευσιν; «Μακάριος ο αναγινώσκων, και οι ακούοντες τους λόγους της προφητείας, και φυλάττοντες τα γεγραμμένα εν αυτή· διότι ο καιρός είναι πλησίον.»—Αποκάλ. 1:3.
13 Για να είμεθα ανάμεσα σ’ αυτούς τους ευτυχείς, είναι ανάγκη να διαβάζωμε μεγαλοφώνως και ν’ ακούμε τα λόγια της προφητείας του Θεού που είναι στην Αποκάλυψι, καθώς και σε όλες τις θεόπνευστες εξήντα έξη επιστολές του Λόγου του Θεού, και πρέπει να ενεργούμε σύμφωνα με ό,τι διαβάζομε. Ο ψαλμωδός λέγει τα εξής σχετικά μ’ έναν πραγματικά ευτυχισμένο άνθρωπο, ο οποίος «εν τω νόμω του Ιεχωβά είναι το θέλημα αυτού και εν τω νόμω αυτού μελετά ημέραν και νύκτα.» Ποια είναι τ’ αποτελέσματα; «Πάντα όσα αν πράττη θέλουσιν ευοδωθή.» Εν τούτοις, «δεν θέλουσιν είσθαι ούτως οι ασεβείς»!—Ψαλμ. 1:1-4, ΜΝΚ.
14. Με τι τρόπους η ορατή οργάνωσις του Ιεχωβά ζητεί να μας βοηθήση να γνωρίσουμε καλά τα περιεχόμενα του Λόγου του Θεού;
14 Νέοι και γέροι, άνδρες και γυναίκες μεταξύ του λαού του Θεού καλούνται ν’ ακούσουν και να μάθουν από τον Λόγο του Θεού. Γι’ αυτόν το λόγο η ορατή οργάνωσις του Ιεχωβά εκδίδει Γραφές καθώς και περιοδικά, βιβλιάρια, μεγάλα βιβλία και φυλλάδια που συγκεντρώνουν την προσοχή μας στην Αγία Γραφή. Προγραμματίζει για τακτικές συναθροίσεις του λαού του Θεού κάθε βδομάδα για πέντε ώρες μελέτης. Αυτές οι συναθροίσεις περιλαμβάνουν ανάγνωσι της Γραφής, διδασκαλία του Λόγου του Θεού από το βήμα, συμμετοχή σε συζητήσεις προωρισμένες να μας διδάξουν τι ο Θεός θέλει να κάνωμε, και παροχή βοηθείας για να μαθαίνωμε πώς να βοηθούμε τους άλλους να ενωθούν μαζί μας στην αγνή λατρεία.
15. Εκτός από τη δημοσία ανάγνωσι και μελέτη, τι άλλο μας προτρέπη η οργάνωσις τον Ιεχωβά να κάνωμε;
15 Όπως ακριβώς εγίνετο στις ημέρες του αρχαίου Ισραήλ που υπήρχαν οι Λευίται, οι ιερείς και οι πρεσβύτεροι οι οποίοι ανελάμβαναν την ηγεσία στην ανάγνωσι και εφαρμογή και διδασκαλία του Λόγου του Θεού, έτσι και σήμερα ο Ιεχωβά έχει μια Χριστιανική εκκλησία με πρεσβυτέρους που μας βοηθούν ν’ αναγινώσκωμε και να καταλαβαίνωμε τον Λόγο του Θεού. Υπάρχει ένα κυβερνών σώμα καθώς και πρεσβύτεροι στις κατά τόπους εκκλησίες. Αυτοί είναι επιφορτισμένοι με το καθήκον της αναγνώσεως της διδασκαλίας της προτροπής και της ορθοτομήσεως του Λόγου του Θεού. Πραγματικά, μεταξύ των προσόντων που πρέπει να έχη ένας «πρεσβύτερος,» ο απόστολος Παύλος έγραψε ότι πρέπει να είναι και «διδακτικός,» δηλαδή ένας καλός διδάσκαλος. (1 Τιμ. 3:2) Επίσης, η ορατή οργάνωσις του Ιεχωβά προτρέπει τον καθένα μας να μελετά κατ’ ιδίαν, να διαβάζη και μόνος του, καθώς και με την οικογένεια και με τους φίλους.
16. (α) Κατονομάστε μερικές παγίδες που έκαμαν τον Ισραήλ να παραμελήση να κόμη το θέλημα του Θεού. (β) Πώς οι Χριστιανοί αντιμετωπίζουν παρόμοια εμπόδια;
16 Για ν’ αποφεύγωνται οι παγίδες στις οποίες είχε πέσει ο Ισραήλ, απαιτείται τόση διαπαιδαγώγησι σήμερα αν όχι και περισσότερη απ’ όση απαιτείτο στον καιρό που το έθνος Ισραήλ ήταν ο ευνοούμενος λαός του Θεού. Όπως εκείνοι είχαν εγκαταλείψει την υπηρεσία του Ιεχωβά παραμελώντας τη μελέτη του Λόγου του και μη ακούοντας τον Λόγο του ν’ αναγινώσκεται ένεκα των πιέσεων που είχαν από τα γειτονικά έθνη και τους λαούς έτσι κι εμείς αντιμετωπίζομε παρόμοιες περιστάσεις. Ο Ισραήλ ήταν περικυκλωμένος από παντού με την ψευδή θρησκευτική λατρεία, τη λατρεία του Βάαλ, τη λατρεία των μόσχων, την ειδωλολατρία. Αντιμετωπίζομε ψευδή λατρεία σήμερα σε όλη τη γη με παρομοίους τρόπους. Υπάρχουν ψευδείς διδασκαλίες εναντίον των οποίων αγωνιζόμεθα. Υπάρχει ειδωλοποίησις του κράτους ή των θεσμών. Υπάρχει ο εξευτελιστικός ηδονισμός, η φιλοσοφία του ότι η ευχαρίστησις αποτελεί το ύψιστον αγαθόν της ζωής. Είναι εύκολο να εγκαταλείψωμε τη μελέτη του Λόγου και των εντολών του Θεού και να παύσωμε να ρυθμίζωμε τη ζωή μας από τους νόμους του. Είναι ανάγκη να ενθυμούμεθα συνεχώς την ανάγκη να μελετούμε τον Λόγο του Θεού, να συμμορφωνώμεθα πιστά με τις εντολές του και να επιζητούμε να ευαρεστούμε τον Δημιουργό μας, τον Ιεχωβά.
ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΣΑΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΥΤΥΧΗΣ
17. Τι μπορεί να είναι υποβοηθητικό για να γίνη η ανάγνωσις της Γραφής πιο κατανοητή για κείνους που τη διαβάζουν;
17 Στον οικογενειακό κύκλο μπορεί να είναι ιδιαίτερα υποβοηθητικό να αναγινώσκωμε μεγαλοφώνως και να εξετάζωμε το νόημα του Λόγου του Θεού. Θυμηθήτε ότι στις ημέρες του Έσδρα και του Νεεμία εγίνετο μεγαλοφώνως ανάγνωσις του Λόγου του Θεού. Έδιναν επίσης την έννοια του νόμου και εξηγούσαν αυτά που διάβαζαν. Αυτό είναι ένα σπουδαίο χαρακτηριστικό της αναγνώσεως του θείου Λόγου, να συλλαμβάνωμε το νόημα και έπειτα να καταλαβαίνωμε το άγγελμα όπως αυτό σχετίζεται μ’ εμάς προσωπικά.—Νεεμ. 8:8.
18, 19. Εξηγήστε τη σημασία των εδαφίων Εβραίους 2:1-4.
18 Για να καταδειχθή το πλεονέκτημα της μεγαλοφώνου αναγνώσεως σε μια οικογενειακή ομάδα ή μεταξύ φίλων, και της μετέπειτα εξετάσεως αυτών που ανεγνώσθησαν, για κατανόησι, εξετάστε τα εδάφια Εβραίους 2:1-4. Εκεί αναγινώσκομε τα εξής: «Διά τούτο πρέπει ημείς να προσέχωμεν περισσότερον εις όσα ηκούσαμεν, διά να μη εκπέσωμεν ποτέ. Διότι εάν ο λόγος ο λαληθείς δι’ αγγέλων έγεινε βέβαιος, και πάσα παράβασις και παρακοή έλαβε δικαίαν μισθαποδοσίαν, πως ημείς θέλομεν εκφύγει, εάν αμελήσωμεν τόσον μεγάλην σωτηρίαν, ήτις αρχίσασα να λαλήται διά του Κυρίου, εβεβαιώθη εις ημάς υπό των ακουσάντων· και ο Θεός συνεπεμαρτύρει με σημεία και τέρατα, και με διάφορα θαύματα, και με διανομάς του αγίου πνεύματος, κατά την θέλησιν αυτού.» Για να συλλάβωμε το νόημα αυτών των εδαφίων ας ανασκοπήσωμε την ύλη. Υπάρχουν μερικά σημεία που μπορούμε να τα κατανοήσωμε μ’ αυτόν τον τρόπο.
19 Οι πρώτες λέξεις του δευτέρου κεφαλαίου είναι «διά τούτο.» Αυτή η φράσις συνδέει την πληροφορία με το πρώτο κεφάλαιο της προς Εβραίους επιστολής. Οι εξ Εβραίων Χριστιανοί έπρεπε να ‘προσέχουν περισσότερον σε όσα άκουσαν.’ Γιατί; Διότι αυτά τα λόγια είχαν λεχθή από τον Υιόν του Θεού, που ήταν μεγαλύτερος απ’ όλους τους άλλους προφήτας και από τους αγγέλους ακόμη. Κατόπιν εξετάστε τι συνέβη στους Ισραηλίτας που αγνόησαν τόν λόγον που είχε λαληθή δι’ αγγέλων,’ τη διαθήκη του νόμου. Αυτοί τιμωρήθηκαν ένεκα της εκούσιας απάθειας των στο Λόγο του Θεού και έλαβαν ‘δικαίαν μισθαποδοσίαν.’ Αφού τότε συνέβη έτσι, μπορούμε να περιμένομε λιγώτερα πράγματα αν αρνηθούμε να προσέξωμε περισσότερο στο Λόγο του Θεού; Το τέταρτο εδάφιο μας βοηθεί να κατανοήσωμε ποιος υποστηρίζει τον λόγον του Κυρίου Ιησού. Και ποιος είναι αυτός; Είναι ο ίδιος ο Δημιουργός, ο Ιεχωβά Θεός, ο οποίος, με το άγιο του πνεύμα, έδωσε μαρτυρία σχετικά με τα λόγια και τα έργα του Ιησού. Τα σημεία, τα τεράστια και τα θαύματα που έγιναν δυνατά από τον Θεό απέδειξαν τη γνησιότητα και τη θεία εξουσιοδότησι των έργων του Ιησού. Παραδείγματος χάριν, παρατηρήστε τα θαύματα που έκαμε ο Ιησούς και οι απόστολοι του θεραπεύοντας κωφούς, τυφλούς και χωλούς, εκβάλλοντας δαιμόνια και νεκρούς ανασταίνοντας. Έτσι έχομε θετική απόδειξι της ανάγκης να ‘προσέχωμε περισσότερο σε όσα ακούσαμε.’
20. (α) Ποια είναι η συμβουλή του εδαφίου 2 Τιμ. 2:15; (β) Τι, λοιπόν, πρέπει ν’ αποφεύγωμε; (γ) Τι βοήθεια έχομε σήμερα για να ‘ορθοτομούμε τον λόγον της αληθείας’;
20 Αναγινώσκοντας μ’ αυτόν τον τρόπο και ακολουθώντας το παράδειγμα του Έσδρα, των ιερέων και των Λευϊτών του αρχαίου Ισραήλ, καθώς και του Ιησού και των αποστόλων του, μπορούμε να διακρίνωμε την τεραστία βοήθεια που μπορούμε να λάβωμε με το να συλλαμβάνωμε το νόημα και να καταλαβαίνωμε τον Λόγον Θεού. Φυσικά, υπάρχει κάτι που είναι ζωτικό να το πράξωμε, όπως ο Παύλος συνεβούλευσε τον Τιμόθεο: «Σπούδασον να παραστήσης σεαυτόν δόκιμον εις τον Θεόν, εργάτην ανεπαίσχυντον, ορθοτομούντα το λόγον της αληθείας.» (2 Τιμ. 2:15) Πρέπει πάντοτε να είμεθα άγρυπνοι στο να έχωμε ορθή κατανόησι του Λόγου του Θεού. Πρέπει ν’ αποφεύγωμε τη διαστρέβλωσι των Γραφών, διότι αυτό θα μας ωδηγούσε σε εσφαλμένα συμπεράσματα και θα μπορούσαν να κάμουν τους άλλους να προσκόψουν. (2 Πέτρ. 3:16) Πρέπει επίσης ν’ αποφεύγωμε τας ‘βεβήλους ματαιοφωνίας διότι θέλουσι προχωρήσει εις πλειοτέραν ασέβειαν.’ (2 Τιμ. 2:16) Περιττεύει να πούμε ότι αυτό σημαίνει επιμελή επιλογή της ύλης που θ’ αναγνωσθή. Η Γραφή μάς λέγει ότι «το να κάμνη τις πολλά βιβλία δεν έχει τέλος, και η πολλή μελέτη είναι μόχθος εις την σάρκα.» (Εκκλ. 12:12) Ο Ιεχωβά διά του Υιού του και της ενεργείας του αγίου πνεύματος εξέχυσε στους πιστούς του δούλους στη γη υπεραφθονία ευλογιών και διήνοιξε τις διάνοιες και τις καρδιές της τάξεως του ‘πιστού και φρονίμου δούλου’ του για να καταλάβη την αληθινή σημασία του Λόγου του. Με τη σειρά της η τάξις του πιστού δούλου διαβιβάζει τις πολύτιμες αλήθειες στους ανθρώπους παντού που θέλουν να επωφεληθούν από τους θησαυρούς της αληθείας. Η επιθυμία μας λοιπόν είναι να ορθοτομούμε τον Λόγον του Θεού. Στο επόμενο άρθρο, ας εξετάσωμε πώς μπορεί να γίνη αυτό προς όφελος μας καθόσον αναγινώσκομε και μελετούμε τον Λόγο του Θεού.
[Εικόνα στη σελίδα 393]
Στη συναγωγή της Ναζαρέτ ο Κύριος Ιησούς ανέγνωσε μεγαλοφώνως από το βιβλίον του Ησαΐα