σοβαρούς λόγους για τους οποίους ο κόσμος σήμερα είναι χωρίς πίστι στον Ιεχωβά Θεό. Εν τούτοις, όταν η Γραφή λέγη «πίστις δεν υπάρχει εις πάντας,» υπονοεί ότι μερικοί άνθρωποι θα είχαν πίστι. Επί πλέον, ο απόστολος συνεχίζει, λέγοντας: «Πιστός όμως είναι ο Κύριος, όστις θέλει σας στηρίξει και φυλάξει από του πονηρού.» (2 Θεσ. 3:2, 3) Πώς το πράττει αυτό ο Κύριος, και τι απαιτείται από μέρους σας για να γίνετε ισχυροί στην πίστι, είναι μερικά από τα σπουδαία ζητήματα που εξετάζονται στο επόμενο άρθρο.

Πίστις και Αποφασιστικότης Απαιτούνται για να Ευαρεστήσωμε τον Ιεχωβά

«Χωρίς . . . πίστεως αδύνατον είναι να ευαρεστήση τις . . . τον Θεόν.»​—Εβρ. 11:6.

 1. Με ποια έννοια όλα τα φυσιολογικά παιδιά γεννώνται ίσα;

ΑΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ για πίστι, όλα τα βρέφη γεννώνται ίσα. Όλα είναι χωρίς πίστι. Επίσης, είναι όμοια όλα τα νεογέννητα βρέφη όσον αφορά την κατάστασί των της πλήρους απιστίας κατά το ότι όλα έχουν την ίδια διανοητική ικανότητα, αν είναι φυσιολογικά, ν’ αναπτύξουν πίστι αργότερα στη ζωή. Ο σπόρος της πίστεως πρέπει πρώτα να φυτευθή, κατόπιν να ποτισθή, να τραφή και να καλλιεργηθή, αν πρόκειται ν’ αυξηθή και ν’ ανθίση. Αυτό εξηγεί γιατί μερικοί αποκτούν πίστι σε νεαρή ηλικία, άλλοι αργότερα στη ζωή, ενώ άλλοι ακόμη πεθαίνουν σε μεγάλη ηλικία τόσο άπιστοι όσο ήσαν και την ημέρα που είχαν γεννηθή.

 2. Ποια ομοιότητα έχει η πίστις με άλλους θησαυρούς;

² Από μερικές απόψεις η πίστις μπορεί να ομοιωθή μ’ ένα θησαυρό, διότι πράγματι έχει πολύτιμη αξία. Δεν είναι, μια μεταβίβασις κληρονομιάς από τους γονείς ενός, αλλά είναι ένας θησαυρός που ατομικώς συσσωρεύει ένας σ’ όλη τη ζωή του, και οι διαστάσεις του είναι ανάλογες με την προσπάθεια που καταβάλλει ένας να τον αυξήση. Και όπως συμβαίνει με άλλους θησαυρούς, μπορεί εύκολα να χαθή ή να καταστραφή αν δεν φυλάγεται και προστατεύεται προσεκτικά.

3, 4. (α) Ποιον ορισμό δίνουν τα λεξικά για την πίστι; (β) Σε ποια αυθεντία πρέπει να στηρίζεται η πίστις σας;

³ Πώς λοιπόν μπορείτε να προσδιορίσετε ή να περιγράψτε την πίστι; Τι είναι αυτή η διανοητική ιδιότης που όλα τα φυσιολογικά άτομα έχουν ίση ικανότητα ν’ αποκτήσουν, αυτή η ουσία η οποία πρέπει να καλλιεργήται, αυτός ο θησαυρός που είναι πολύτιμος πέραν από κάθε νομισματική σύγκρισι, αυτό το ιερό απόκτημα που μπορεί να χαθή ή να καταστραφή, αυτή η πνευματική κατάστασις της καρδιάς που απαιτείται απ’ όλους εκείνους οι οποίοι θα λάβουν αιώνια ζωή;

⁴ Τα λεξικά προσδιορίζουν την πίστι ως τη διανοητική αποδοχή μιας προτάσεως ως αληθινής, βασισμένης στην αυθεντία ενός άλλου, μάλλον παρά στη γνώσι, τη λογίκευσι ή την πείρα του. Έτσι μπορεί να λεχθή ότι ένας έχει πίστι στον Ιεχωβά Θεό, πίστι στον Υιό του Ιησού Χριστό, και πίστι στον Άγιο Λόγο του Θεού, την Βίβλο. Το παιδί που έχει πίστι στην αρχή την στηρίζει σ’ αυτά που το διδάσκουν οι γονείς του και άλλοι. Αργότερα, το παιδί μαθαίνει ότι οι γονείς και οι διδάσκαλοι του δεν έχουν πάντα δίκαιο, κι έτσι ζητεί μια ανώτερη αυθεντία στην οποία να στηρίξη την πίστι του. Πράγματι, αν ένας πρόκειται να έχη ισχυρή ακλόνητη πίστι, αυτή πρέπει να είναι θεμελιωμένη σ’ αυτή την αυθεντία που είναι ανώτερη από την ανθρωπίνη.

 5. (α) Ποιον ορισμό δίνει ο απόστολος Παύλος στην πίστι; (β) Εξηγήστε πώς η λέξις «υπόστασις» περιγράφει κατάλληλα την πίστι.

⁵ Ο απόστολος Παύλος προσδιορίζοντας την πίστιν λέγει ότι είναι «ελπιζομένων υπόστασις, πραγμάτων έλεγχος ου βλεπομένων.» (Εβρ. 11:1, Κείμενον) Ο Ιεχωβά έχει υποσχεθή πολλά πράγματα που πρόκειται ακόμη να συμβούν. Μπορεί ένας να ελπίζη ότι αυτά θα συμβούν, αλλά μια τέτοια έκφρασις μπορεί να είναι μόνο πίστις. Πίστις είναι περισσότερο από απλή προσδοκία. Είναι μια προσδοκία, η οποία είναι σε τέτοιο βαθμό βεβαιωμένη ώστε μπορεί να αποδείξη, να υποστηρίξη και να εγγυηθή ότι αυτό που ελπίζει θα γίνη πραγματικότης. Αυτή είναι η έννοια της λέξεως «υπόστασις,» μιας λέξεως που είναι συνήθης σε αρχαίους παπύρους εμπορικών εγγράφων και σχετίζεται με «εγγυήσεις» οι οποίες προσφέρονται στις συναλλαγές.

 6. Δείξτε πώς η πίστις μπορεί επίσης να προσδιοριστή με την λέξι «έλεγχος».

⁶ Ή αν λεχθή με άλλα λόγια, πίστις είναι «πραγμάτων έλεγχος ου βλεπομένων.» Το ανθρώπινο μάτι τώρα δεν βλέπει αποδείξεις παγγηίνων παραδεισιακών συνθηκών εδώ στη γη. Εν τούτοις, εκείνοι που πιστεύουν ότι αυτό θα γίνη σύντομα πραγματικότης, έχουν απόδειξι, ή έλεγχο που μπορεί ν’ αποδειχθή (να ελεγχθή) για να υποστηρίξη την πίστι των σ’ ένα τέτοιον υποσχεμένο παγγήινο παράδεισο που θα έλθη σύντομα. Έτσι γι’ αυτούς η πίστις των δεν είναι απλώς μια παιδαριώδης επιθυμία, ένα υποθετικό ή φιλοσοφικό όνειρο. Η απόδειξις που έχουν αυτοί που πιστεύουν είναι τόσο ισχυρή ώστε μπορεί ν’ αντικρούση εκείνο που φαίνεται ότι είναι αντίθετο. Φέρνει στο φως και καθιστά σαφές εκείνο που δεν μπορεί ν’ αντισταθή στην πίεσι των ανταγωνιστών και στον έλεγχο μιας με αντιπαραβολή σκεπτικιστικής εξετάσεως, διότι δεν μπορεί ν’ ανατραπή επιτυχώς ή ν’ αποδειχθή εσφαλμένη.

 7. Πώς ένας σχολιαστής βλέπει τον ορισμό της πίστεως που δίνει ο απόστολος;

⁷ Σχολιάζοντας αυτό το πρώτο εδάφιο του ενδεκάτου κεφαλαίου της προς Εβραίους επιστολής, ο Μάρκους Ντοντς λέγει: «Ουσιαστικώς αυτές οι λέξεις [υπόστασις και έλεγχος] σημαίνουν ότι η πίστις προσδίδει σε μελλοντικά πράγματα, για τα οποία ωστόσο τώρα μόνον ελπίς υπάρχει, όλη την αληθινότητα μιας πραγματικής παρούσης υπάρξεως· και μας πείθει με ακαταμάχητο τρόπο για την αληθινότητα πραγμάτων που δεν βλέπονται και μας φέρει στην παρουσία των.»​—Η Ελληνική Διαθήκη του Ερμηνευτού, Τόμ. IV, σελίς 352 (στην Αγγλική).

8, 9. (α) Για ποιο ειδικό λόγο υπάρχει έλλειψις πίστεως σε πολλούς σήμερα; (β) Εν τούτοις, ποια θεία κατεύθυνσις δίδεται στο ανθρώπινο γένος;

⁸ Αλλά «πίστις δεν υπάρχει εις πάντας,» όπως αποδεικνύουν πλήρως τα γεγονότα που έχουν παρουσιασθή στο προηγούμενο άρθρο. (2 Θεσ. 3:2) Ειδικά αληθεύει αυτό από την εποχή του ιστορικού έτους 1914. Ο κύριος λόγος, λέγει το τελευταίο βιβλίο της Αγίας Γραφής, είναι ότι ο Σατανάς και οι δαίμονές του ερρίφθησαν από τον ουρανό κάτω στα γειτονικά μέρη της γης. (Αποκάλ. 12:10-12) Εν τούτοις, σ’ αυτόν τον ‘έσχατον καιρόν’ ο Ιεχωβά δεν εγκαταλείπει το ανθρώπινο γένος σ’ αυτές τις Σατανικές δυνάμεις χωρίς να προμηθεύση θεία κατεύθυνσι όσον αφορά την ορθή πορεία που πρέπει να ακολουθηθή. Ύστερ’ από δύο κεφάλαια σ’ αυτή τη σειρά οράσεων στην Αποκάλυψι, ο Ιωάννης λέγει:

⁹ «Και είδον άλλον άγγελον πετώμενον εις το μεσουράνημα, όστις είχεν ευαγγέλιον αιώνιον, δια να κηρύξη εις τους κατοικούντας επί της γης, και εις παν έθνος και φυλήν και γλώσσαν και λαόν· και έλεγε μετά φωνής μεγάλης, Φοβήθητε τον Θεόν, και δότε δόξαν εις αυτόν, διότι ήλθεν η ώρα της κρίσεως αυτού· και προσκυνήσατε τον ποιήσαντα τον ουρανόν και την γην και την θάλασσαν και τας πηγάς των υδάτων.»​—Αποκάλ. 14:6, 7.

10. Πώς ένας πολύς όχλος, που ανταποκρίνεται σ’ αυτή την αγγελική διακήρυξι, εκδηλώνει την πίστι του;

¹⁰ Το βιβλίο της Αποκαλύψεως μάς βεβαιώνει, επίσης, ότι θα υπήρχε ένας ‘πολύς όχλος’ από όλες αυτές τις εθνικές ομάδες που θ’ ανταπεκρίνετο σ’ αυτή τη διακήρυξι του ευαγγελίου. Αυτοί θ’ απεδείκνυαν ότι έχουν πίστι στον Θεό με το να τον φοβούνται και να τον λατρεύουν, ακόμη και ανάμεσα σ’ ένα κόσμο χωρίς πίστι. Διαβάζομε: «Και ιδού όχλος πολύς, τον οποίον ουδείς ηδύνατο να αριθμήση, εκ παντός έθνους και φυλών και λαών και γλωσσών, οίτινες ίσταντο ενώπιον του θρόνου και ενώπιον του Αρνίου . . . και κράζοντες μετά φωνής μεγάλης, έλεγον, Η σωτηρία είναι του Θεού ημών του καθήμενου επί του θρόνου, και του Αρνίου.»​—Αποκάλ. 7:9, 10.

11, 12. Αντί ψυχρών στατιστικών αριθμών, τι δείχνει η αύξησις αυτών που εξεδήλωσαν πίστι στη διάρκεια των τελευταίων πενήντα ετών;

¹¹ Τα ιστορικά γεγονότα αυτού του Εικοστού Αιώνος δείχνουν ότι ειδικά από τον καιρό της διακηρύξεως του ευαγγελίου της βασιλείας του