Κάμετε Να Υπεραυξάνη η Πίστις Σας

«Οφείλομεν να ευχαριστώμεν πάντοτε τον Θεό δια εσάς, αδελφοί, καθώς είναι άξιον, διότι υπεραυξάνει η πίστις σας, και πλεονάζει η αγάπη του ενός εκάστου πάντων υμών εις αλλήλους.»—2 Θεσ. 1:3

1. Ποια Γραφική έκθεσις μας δείχνει την ανάγκη να εξετάσωμε την πίστι μας;

ΔΕΚΑ χρόνια ύστερα αφότου ο Παύλος έγραψε στους Θεσσαλονικείς, έγραψε στην εκκλησία των Κολοσσών (περίπου 60-61 μ.Χ.). Απέμεναν, λοιπόν, ακριβώς δέκα χρόνια ως την καταστροφή της Ιερουσαλήμ. Ήταν ένας επείγων καιρός, ασφαλώς ένας καιρός που έπρεπε να προσέξη ένας την πίστιν του στον Θεό. Στο εδάφιο Κολοσσαείς 4:14 ο Παύλος παραθέτει τον Δημάν ως ένα όμοιον με αυτόν διάκονον, ο οποίος στέλλει χαιρετισμούς στην εκκλησία των Κολοσσών. Εν τούτοις, λιγώτερο από πέντε χρόνια αργότερα ο Παύλος γράφει στον Τιμόθεο και αναφέρει: «Ο Δημάς με εγκατέλιπεν, αγαπήσας τον παρόντα κόσμον [σύστημα πραγμάτων, ΜΝΚ], και απήλθεν εις Θεσσαλονίκην.» (2 Τιμ. 4:10) Ο Δημάς δεν ήταν ο πρώτος, διότι ο Παύλος γράφει: «Εξεύρεις τούτο, ότι με απεστράφησαν πάντες οι εν τη Ασία.» (2 Τιμ. 1:15) Γιατί; Τι επροκάλεσε την απομάκρυνσί των; Πώς έγινε αδρανής η πίστις των; Ο Ιησούς Χριστός έδειξε ότι το μέλλον, η εποχή μας, θα ήταν ο καιρός, που «η αγάπη των πολλών θέλει ψυχρανθή.» (Ματθ. 24:12) Το εδάφιο 1 Τιμόθεον 4:1 αναφέρει επίσης: «Εν υστέροις καιροίς θέλουσιν αποστατήσει τινές από της πίστεως, προσέχοντες εις πνεύματα πλάνης, και εις διδασκαλίας δαιμονίων.»

2. (α) Γιατί μερικοί ψυχραίνονται και παύουν να υπηρετούν τον Θεό; (β) Από πού έρχεται η πίστις;

² Όταν ένα άτομο εξετάζη την Γραφή, μέσω μελέτης ή ακοής, και πείθεται πέραν από κάθε αμφιβολία ότι ο Θεός υπάρχει και ότι είναι αξιόπιστος, και ότι ο Λόγος του είναι αληθής, τι είναι εκείνο που κάνει αυτό το άτομο να παύση να υπηρετή τον Θεό; Πολλοί τονίζουν τον υλισμό ως τον μαγνήτην, ο οποίος παρασύρει ανθρώπους. Αλλά μπορεί ένας ν’ απολαμβάνη τις πολλές ανέσεις της ζωής κι εν τούτοις να είναι Χριστιανός. Άλλοι λέγουν ότι η αναζήτησις απολαύσεων εξασθενίζει την πίστι, αλλά οι Χριστιανοί πρέπει να είναι ένας ευτυχισμένος λαός και μπορούν να βρίσκουν ευκαιρίες εποικοδομητικής αναψυχής όταν είναι μαζί. Μερικοί ισχυρίζονται ότι ο φόβος τούς απομακρύνει από την υπηρεσία του Θεού. Μολονότι είναι πιθανόν να υπάρχουν υπερβολές αυτών ή άλλων ειδών που επιφανειακώς φαίνονται ότι τους έχουν κάμει να σταματήσουν, ας παρατηρήσουμε λίγο πιο κοντά. Η πίστις βασίζεται σε στερεό θεμέλιο, τον Λόγο του Θεού: «Άρα η πίστις είναι εξ ακοής· η δε ακοή δια του λόγου του Θεού.» (Ρωμ. 10:18) Είναι όπως στην περίπτωσι που διατηρείται ένας υγιής με θρεπτική τροφή, που οικοδομεί το σώμα. Σταματήστε να τρώτε, και βαθμιαίως η δύναμις και το σφρίγος θα σας εγκαταλείψουν. Το πρόβλημα είναι η σωματικώς αδύνατη κατάστασις, η οποία φέρνει την ασθένεια, αλλά η αιτία είναι η έλλειψις τροφής. Η πίστις εξασθενίζει με την έλλειψι τροφής από τον Λόγο του Θεού και γρήγορα εξαντλείται και ο κάτοχός της γίνεται θύμα κάθε είδους εχθρών. Πραγματικά, λοιπόν, η προμήθεια τροφής χρειάζεται λεπτομερή εξέτασι. Ο Παύλος είπε ότι ο Τιμόθεος ήταν «καλός διάκονος του Ιησού Χριστού, εντρεφόμενος εν τοις λόγοις της πίστεως, και της καλής διδασκαλίας την οποίαν παρηκολούθησας.» (1 Τιμ. 4:6) Ο Παύλος, γράφοντας στους Εβραίους για την ανάγκη της οικοδομήσεως πίστεως, είπε ότι μερικοί είχαν ‘γείνει νωθροί τας ακοάς.’ (Εβρ. 5:11) Έτσι είχαν διακόψει την προμήθεια τροφής. Στο δεύτερο κεφάλαιο, εδάφιο ένα, προειδοποιεί: «Δια τούτο πρέπει ημείς να προσέχωμεν περισσότερον εις όσα ηκούσαμεν, δια να μη εκπέσωμεν ποτέ.»

3. Περιγράψτε τα οφέλη της προσωπικής μελέτης.

³ Ένα σοβαρό πράγμα, λοιπόν, για ένα Χριστιανό είναι ένα τακτικό πρόγραμμα διατροφής, με προσωπική έρευνα καθώς και μελέτη μαζί με άλλους σε εκκλησιαστικές συναθροίσεις. Αποκτά την επιδοκιμασία του Θεού μέσω μελέτης. (2 Τιμ. 2:15) Ένας σοφός άνθρωπος είπε, όπως αναγράφεται στο εδάφιο Παροιμίαι 4:7: «Η σοφία είναι το πρώτιστον· απόκτησον σοφίαν και υπέρ πάσαν απόκτησίν σου, απόκτησον σύνεσιν [κατανόησιν, ΜΝΚ].» Η μελέτη ομοιάζει με ταξίδια. Ίσως ν’ ακούτε μ’ ενδιαφέρον την αφήγησι για ταξίδια κάποιου άλλου, αλλά δεν είναι το ίδιο με το να είσθε εκεί σεις ο ίδιος, να βλέπετε και να έχετε πείρα των πραγμάτων. Μια περιγραφή τροφής δεν μπορεί με κανένα τρόπο να παραβληθή με την γευστικότητα που αισθάνεσθε, όταν την τρώτε σεις ο ίδιος.

4. (α) Περιγράψτε μερικά εμπόδια στην αυξανόμενη πίστι. (β) Πού οι μάρτυρες του Ιεχωβά ταιριάζουν στην εικόνα;

⁴ Η πίστις πιθανόν σε πολλά άτομα να μην αναπτυχθή αρκετά ώστε να παραχθή ένας καλός διάκονος. Πιθανόν ο διδάσκαλος ενός σπουδαστού να ήταν πολύ βιαστικός στο να καλύψη μια ωρισμένη έντυπη ύλη, ίσως να μη παρουσίαζε αρκετή Γραφική απόδειξι για να διαλύση ψευδείς ιδέες ή πράξεις, και να τις αντικαταστήση με επιμελημένες Γραφικές αλήθειες και ιδιότητες. Μήπως συνέβη να μπη βιαστικά στη διακονία προτού αναπτυχθή η επιθυμία του κηρύγματος των αγαθών νέων; Κατόπιν υπάρχει ένα άλλο μεγάλο εμπόδιο, ένα πολύ μοναχικό χάσμα που πρέπει να διασχίση. Όταν ένας αρχίζη ν’ αντιλαμβάνεται ότι πρέπει να εξέλθη από τη Βαβυλώνα τη Μεγάλη (Αποκάλ. 18:4), αυτό σημαίνει ότι θα εγκαταλείψη φίλους και συντρόφους ολοκλήρου ζωής. Θα βρη καινούργιους φίλους μεταξύ των μαρτύρων του Ιεχωβά σύντομα; Θα δείξουν αυτοί κατανόησι και υπομονή, χωρίς ν’ αναμένουν από αυτόν μεγάλα βήματα βελτιώσεως; Θα βοηθήσουν, ή θα παραμείνουν σε απόστασι και θα πουν, ‘Ας δούμε πρώτα αν θα τα καταφέρη’; Το άπλωμα του βοηθητικού χεριού, η θερμή διαβεβαίωσις γνησίου ενδιαφέροντος, ναι, και η υπομονητική υποβοήθησις, με προσκόλλησι στους υψηλούς κανόνες του Λόγου του Θεού αλλά χωρίς να είναι κανείς απαιτητικός λέγοντας σε κάθε κίνησι, ‘Μη κάμης αυτό·’ ή ‘Μη κάμης εκείνο.’ Μέσα σε μια τέτοια θερμή προστατευμένη ατμόσφαιρα η πίστις θ’ αναπτυχθή· απλώς απαιτείται χρόνος.

ΟΙΚΟΔΟΜΗΣΙΣ ΠΙΣΤΕΩΣ

5. Περιγράψτε την άποψι που πρέπει να έχουν οι οικογένειες και οι υπεύθυνοι υπηρέται στην εκκλησία για τα προγράμματα οικογενειακής μελέτης.

⁵ Αλλά τώρα η σπουδαιότης του ν’ ακούση ένας για να οικοδομήση πίστι πρέπει ν’ αναγνωρισθή από όλους εκείνους, οι οποίοι περιλαμβάνονται στο οικοδομητικό έργο. Κάθε δούλος του Θεού πρέπει να θέση την σπουδαιότητα στην πνευματική τροφή, η οποία καταλήγει σε τακτικά προγράμματα διατροφής και όχι σε παραμερισμό των για να υπάρχη χρόνος για κάθε είδος άλλων πραγμάτων. Έτσι πρέπει να σκεφθή η οικογένεια για να διατηρηθή σε λειτουργία ένα οικογενειακό πρόγραμμα μελέτης. Οι επίσκοποι σε όλα τα μέρη της εκπαιδευτικής διοργανώσεως θα πρέπει να ενθυμούνται τη σπουδαιότητά του και όχι ν’ απομακρύνουν ένα πατέρα από τη Γραφική του ευθύνη ενός προγράμματος διατροφής της πίστεως για την οικογένειά του, έστω και μ’ ένα άλλο διορισμό. Μία τέτοια επέμβασις μπορεί ν’ αποφευχθή, αν εκείνοι, οι οποίοι κάνουν τους διορισμούς υπηρεσίας, λαμβάνουν, επίσης, υπ’ όψιν το στοιχείο του χρόνου που πρόκειται να χρησιμοποιηθή. Οι διορισμοί στην οργάνωσι του Θεού είναι προνόμια υπηρεσίας, αλλά, όταν ο χρόνος είναι περιορισμένος, αυτά τα προνόμια μπορούν να φέρουν έντασι στο πρόγραμμα της κεφαλής της οικογενείας το σχετικό με τη δραστηριότητα πνευματικής διατροφής της οικογενείας. Ο βαθύς σεβασμός γι’ αυτό το ουσιώδες κανονικό πνευματικό φαγητό θα κάμη ώστε ο επίσκοπος και ο αδελφός του συζητήσουν το ζήτημα πρώτα.—Παροιμ. 15:22.

6, 7. (α) Ενώ περιστοιχιζόμεθα από συμβουλές από τόσο πολλούς, τι είναι ασφαλές να κάμωμε; (β) Πώς τα ώριμα άτομα αποφεύγουν να επεμβαίνουν στην ανάπτυξι της πίστεως των άλλων;

⁶ Κατόπιν υπάρχει το ζήτημα του να δίνη και να λαμβάνη ένας συμβουλή, Υπάρχουν τόσο πολλά πλεονεκτήματα στο να γνωρίζη ένας ποιο είναι το ορθό που πρέπει να κάνη υπηρετώντας τον Ιεχωβά. Ο καθένας έχει κάποια συμβουλή και συνήθως αυτή δίδεται δωρεάν. Ακόμη και του πιο ειλικρινούς ανθρώπου η συμβουλή βασίζεται συνήθως στις συμπάθειες και αντιπάθειες αυτού του ατόμου. Οι άνθρωποι περνούν όλη τη ζωή των στο να λαμβάνουν αποφάσεις και να είναι μονόπλευροι με το να χρησιμοποιούν τις συμπάθειες και αντιπάθειές των ως βάσεις όταν λαμβάνουν αποφάσεις και δίνουν συμβουλή. Αν γνωρίζετε τι είναι ορθό και το πράττετε, τότε αισθάνεσθε ικανοποίησι υπηρετώντας τον Ιεχωβά, έχοντας την ευλογία του, και αυτό είναι το κυριώτερο πράγμα για το οποίο πρέπει ν’ αγωνίζεται ένας. Δεν υπάρχει λόγος να γινώμεθα δογματικοί ή αποκλειστικοί στη στάσι μας απλώς διότι γνωρίζομε την αλήθεια και είμεθα όλοι μέρος της ιδίας οργανώσεως. Μέσα στο βασίλειο της μετριοπαθείας υπάρχει άφθονος χώρος για ν’ απολαμβάνωμε μια ευρεία ποικιλία δραστηριότητος. (Τίτον 2:2· 1 Τιμ. 3:2, 11) Κανένας δεν πρέπει να έχη αντίρρησι. Αν δεν παραβιάζονται Γραφικές αρχές, γιατί ν’ ανησυχούμε για πράγματα όπως μόδες, χρώμα φορεμάτων, κατοικίες, τροφή, αναψυχή και εργασίες; Υπάρχει τίποτε το εσφαλμένο στην ποικιλία; Ίσως να θέλατε να είναι όλοι όμοιοι. Κυττάξτε γύρω στη γη και στα συναρπαστικά πολύχρωμα τοπία και την απέραντη ποικιλία. Δεν είναι αυτό ενδιαφέρον και αναψυκτικό; Μολονότι άλλοι πιθανόν να νομίζουν για κάποιον ότι μπορούσε να βελτιωθή, υπάρχουν πολλά πράγματα που αφορούν αυτόν μόνο, όπως το είδος του επαγγέλματός του, το σπίτι στο οποίο ζη, η ανατροφή των τέκνων, και οι φίλοι του. Αν ενοχλούμεθα γι’ αυτά τα πράγματα και γινώμεθα, επίσης, πηγή ερεθισμού για άλλους με το να ενδιαφερώμεθα συνεχώς για τα ζητήματά των, τότε είναι πιθανόν ν’ αναστατώσωμε τη ζωή των και να επεμβαίνωμε στην οικοδομητική της πίστεως δράσι των. Ο Παύλος παρακινεί να θέτωμε το μεγάλο ζήτημα, την Βασιλεία, πρώτον.—Ρωμ. 14:17-23.

⁷ Όταν ένας ανακαλύπτη τι είναι ορθό και κατόπιν δεν φοβάται να το εκτελέση ή προσκολλάται στην αλήθεια, αυτό τον προφυλάσσει από πολλές περιπτώσεις που προκαλούν καθυστέρησι της πίστεως. Σε στιγμές αναποφασιστικότητος ή διστακτικότητος, εισχωρούν αμφιβολίες, τα βήματα είναι αδύνατα και τ’ αυτιά είναι ανοικτά σε κάθε κατεύθυνσι. Να είσθε σοφός, να εξετάζετε το ζήτημα με υγιά συμβουλή από τη Γραφή.—Φιλιππησ. 4:5.

8. Καθορίστε την διαφορά και το αποτέλεσμα μεταξύ του να δίνη ένας οδηγίες και να προσφέρη πνευματική τροφή.

⁸ Στην υποβοήθησι άλλων να οικοδομήσουν και πάλι πίστι, είναι ανάγκη να προσφέρωμε τροφή, όχι να δίνωμε κατευθύνσεις. Οι αδελφοί, οι οποίοι είναι ώριμοι στην εκκλησία και προσφέρουν στους αδελφούς των, θα οικοδομήσουν πραγματικά πίστι αν προσφέρουν πνευματική τροφή μάλλον αντί να τοποθετούν πινακίδες. Είναι γεγονός ότι οι πιο αδύνατοι έχουν περισσοτέρα ανάγκη των συναθροίσεων· οι επείγουσες οδηγίες θα χρησιμεύσουν για μια εβδομάδα και είναι πιθανόν να πάμε στη συνάθροισι εκείνη την εβδομάδα, αλλά τι θα γίνη τις άλλες εβδομάδες; Η πνευματική τροφή θα δώση δύναμι, περισσοτέρα τροφή αργότερα θα προσθέση περισσοτέρα δύναμι και γρήγορα θα προκύψη ανταπόκρισις από μια αναζωογονημένη καρδιά, κι ένα πεινασμένο «πρόβατο» θα είναι ανήσυχο να έρχεται στις συναθροίσεις για περισσοτέρα τροφή. Οι ώριμοι διάκονοι ετοιμάζουν ομιλίες, οι οποίες φέρνουν τροφή σ’ αυτούς, που συναντούν στην από σπίτι σε σπίτι διακονία· γιατί, λοιπόν, να μη ετοιμάζωμε μια ομιλία όταν βοηθούμε τους αδελφούς μας; Φυσικά, πρέπει να είναι εύκαμπτη, αλλ’ ασφαλώς ένα σημείο, που ελήφθη από τον Λόγο του Θεού ύστερ’ από καλή σκέψι, θα προσθέση στην πίστι που ήδη υπάρχει. Ούτε πρέπει η ομιλία ν’ αποβλέπη στο να κατακρίνη τις αδυναμίες των σφαλμάτων του αδελφού ή να τον δείχνη αδύνατο κάτω από το ισχυρό φως του Λόγου του Θεού.

9. Ποια μέθοδο χρησιμοποιούσε ο Ιησούς για να οικοδομήση πίστι;

⁹ Ενθυμείσθε, όταν ο Ιησούς μιλούσε στους μαθητάς στην οδό που συνέδεε την Ιερουσαλήμ με τους Εμμαούς, τι έλεγε σ’ αυτούς τους ανθρώπους που τους έκαμε να πουν: «Δεν εκαίετο εν ημίν η καρδία ημών, ότε ελάλει προς ημάς καθ’ οδόν»; (Λουκ. 24:32) Η ιδία Γραφική αφήγησις απαντά: «Και αρχίσας από Μωυσέως και από πάντων των προφητών, διηρμήνευεν [ο Ιησούς] εις αυτούς τα περί εαυτού γεγραμμένα εν πάσαις ταις γραφαίς.» (Λουκ. 24:27) Μερικά από αυτά τα εδάφια που εξήγησε ο Ιησούς θα μπορούσαν να είναι τα Δευτερονόμιον 18:15· Αριθμοί 21:9· Γένεσις 49:10· 22:18· 3:15· Ησαΐας 7:14· 9:6· Ιερεμίας 23:5· Ιεζεκιήλ 34:23· 37:25· Δανιήλ 9:24· Μαλαχίας 3:1. Ο Φίλιππος είπε στον Ναθαναήλ: «Εκείνον τον οποίον έγραψεν ο Μωυσής εν τω νόμω και οι προφήται, ευρήκαμεν, Ιησούν τον υιόν του Ιωσήφ τον από Ναζαρέτ.»—Ιωάν. 1:45.

10. Περιγράψτε το είδος των ανθρώπων με τους οποίους είχε να κάμη ο Ιησούς και ποια σχέσι έχει αυτό με την οικοδόμησι πίστεως.

¹⁰ Το καλύτερο παράδειγμα για την οικοδόμησι πίστεως είναι ο Χριστός Ιησούς· ώστε είναι ανάγκη να κάνωμε ό,τι έκαμε εκείνος, να εξηγούμε με τον τρόπο που εκείνος εξηγούσε, να συμπεριφερώμεθα προς τους ανθρώπους με τον τρόπο που εκείνος συμπεριεφέρετο μαζί τους. Εξετάστε το είδος των ανθρώπων που βοηθούσε ο Ιησούς, τους αβοηθήτους παραλυτικούς (Ματθ. 9:2), τους τυφλούς που πήγαιναν ψηλαφητά (Ματθ. 9:27), τους απογοητευμένους βωβούς (Ματθ. 9:32), τους φοβισμένους λεπρούς (Ματθ. 8:2), τους τρομακτικούς δαιμονισμένους (Ματθ. 8:28), τους καταφρονημένους φοροσυλλέκτας (Λουκ. 5:30), και απόβλητες γυναίκες με κακή φήμη (Λουκ. 7:37-50). Ο Ιησούς ωμιλούσε κάθε μέρα σε τέτοιου είδους ανθρώπους και κάτω από τον αυστηρό έλεγχο των γεμάτων εχθροπάθεια μισητών θρησκευτικών ηγετών. (Ματθ. 22:15· 27:1· 26:3, 4) Έφθασε να γίνη γνωστός από τη συναναστροφή του με τέτοιους αμαρτωλούς ανθρώπους (Ματθ. 8:16, 17), και ακόμη εξεπλήρωσε σχετικά με αυτό την προφητεία των εδαφίων Ησαΐας 53:3, 4. Η πορεία του Ιησού ήταν μια πορεία συνεχούς εποικοδομήσεως, αλλά με υπομονητικό τρόπο και κατανόησι.

11. Πώς ενήργησε ο Ιησούς για να βοηθήση τους μαθητάς του ν’ αυξήσουν σε πίστι εκείνη την εσπέρα του Πάσχα, και ποιο μάθημα διδασκόμεθα από τον τρόπο, με τον οποίον εποικοδομούσε ο Ιησούς;

¹¹ Το ζήτημα της πίστεως ηγέρθη την εσπέρα του τελευταίου Πάσχα που εώρτασε ο Ιησούς μαζί με τους αποστόλους. Τους είπε: «Ας μη ταράττηται η καρδία σας· πιστεύετε εις τον Θεόν, και εις εμέ πιστεύετε.» (Ιωάν. 14:1) Παρατηρήστε τώρα πώς ο Ιησούς οικοδομεί πίστι καθώς εξηγεί ότι επρόκειτο ν’ απέλθη στον ουρανό (1 Πέτρ. 3:22) για να ετοιμάση τόπο γι’ αυτούς, τους πιστούς αποστόλους του (1 Πέτρ. 1:3, 4· Αποκάλ. 20:6), και ότι θα επανήρχετο γι’ αυτούς (Ματθ. 24:31). Τονίζει την στενήν ενότητα μεταξύ αυτού και του Πατρός του, του Ιεχωβά, και ότι αυτοί, οι απόστολοί του, απελάμβαναν αυτή τη στενή σχέσι καθώς υπήκουαν στις εντολές που τους έδινε ο Ιησούς, και ηύξανε η αγάπη των για τον Ιεχωβά, τον Χριστόν Ιησού και τους αδελφούς των. Υπεσχέθη περαιτέρω βοήθεια—«το πνεύμα της αληθείας,» το οποίο θα τους βοηθούσε να παραμένουν πιστοί. (Ιωάν. 14:17) Ο Ιησούς κατέστησε σαφές το σημείο ότι «τους λόγους τους οποίους εγώ λαλώ προς υμάς, απ’ εμαυτού δεν λαλώ· αλλ’ ο Πατήρ ο μένων εν εμοί, αυτός εκτελεί τα έργα.» (Ιωάν. 14:10· βλέπε, επίσης, Ιωάν. 7:16· 8:28) Αν ο Ιησούς ακολουθούσε την τακτική της εποικοδομήσεως πίστεως στους ανθρώπους χρησιμοποιώντας τον Λόγο του Θεού, τότε εμείς δεν μπορούμε να κάνωμε τίποτε καλύτερο σήμερα. Ο Ιησούς είχε πολύ μεγαλύτερη σοφία από όση έχομε εμείς, εν τούτοις δεν εστηρίζετο στον εαυτό του μόνο αλλά έδινε πνευματική τροφή για να οικοδομήση πίστι.

12. Εξηγήστε τι βρίσκετε στην επί του όρους ομιλία, στις παραβολές και προφητείες του Ιησού που θα ήταν πολύ βοηθητικό στην εποικοδόμησι πίστεως.

¹² Εξετάστε την επί του όρους ομιλία που έδωσε ο Ιησούς (Ματθ. 5:1-7:29) και σημειώστε την πνευματική τροφή, η οποία έκανε την πίστι ν’ αρχίση να βλαστάνη, αλλά και οικοδομούσε πίστι στους ωρίμους. Ένα πλούσιο γεύμα ετοιμάζεται προσεκτικά όπως φαίνεται στις πολλές παραβολικές εξεικονίσεις που χρησιμοποίησε ο Ιησούς στα κεφάλαια δέκατο τρίτο, εικοστό πρώτο και εικοστό δεύτερο του κατά Ματθαίον ευαγγελίου. Ο Ιησούς εξέφερε προφητείες οι οποίες θα οικοδομούσαν την πίστι χιλιάδων καθώς αυτοί θα εδιάβαζαν εκείνες οι οποίες εκτίθενται στα εδάφια Ματθαίος 24:1-25:46. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις ο Ιησούς ήταν σύντομος, επί του σημείου και ισχυρός στο να τονίση το σημείο του.

13. Δώστε τον ορισμό της πίστεως, που έδειξαν εκείνοι, οι οποίοι αναφέρονται στο εδάφιο Εβραίους 11:1.

¹³ Στην επιστολή που έγραψε ο απόστολος Παύλος για να οικοδομήση την πίστι των Εβραίων αναφέρει ονομαστικώς δεκαέξη άνδρες και γυναίκες που είχαν ένα πράγμα κοινό, την πίστι. Έζησαν σε διαφόρους καιρούς, αντιμετώπισαν διάφορες καταστάσεις και προβλήματα, αλλά η πίστις των ήταν εκείνη η οποία έφερε την ευλογία του Ιεχωβά. Το εδάφιο Εβραίους 11:1 προσδιορίζει αυτό το είδος της πίστεως: «Είναι δε η πίστις, ελπιζομένων πεποίθησις [αποδεδειγμένη, θεμελιωμένη σε λογική και σε γεγονότα, αναμονή, προσδοκία], βεβαίωσις πραγμάτων [σαφών στην όρασι και την κατανόησι, διακεκριμένων, φανερών] [πραγματικοτήτων (ΜΝΚ), το οποία αποτελούν πραγματικότητες, αλήθειες της ζωής ή γεγονότα] μη βλεπομένων [με τα φυσικά μάτια].» Το περιοδικό Η Σκοπιά της 15ης Ιουλίου 1962 έδωσε τον εξής ορισμό στην πίστι: «η κατοχή σταθερής πεποιθήσεως, στερεής βεβαιώσεως, τελείας εμπιστοσύνης,»

ΔΙΑΤΗΡΗΣΙΣ ΠΙΣΤΕΩΣ, ΜΕ ΑΥΞΗΣΙ

14. Γιατί η οικοδόμησις πίστεως ομοιάζει με την ανέγερσι ενός κτιρίου;

¹⁴ Έτσι η πίστις ενός βρίσκεται συχνά στην ίδια κατάστασι όπως μια οικοδομή. Μερικά σπίτια καταστρέφονται λόγω υλικών που ήσαν κακής ποιότητος ή που δεν είχαν δοκιμασθή και αυτές οι κατοικίες πρέπει να επισκευασθούν για να παραμείνουν. Αυτό θ’ απαιτήση δυνάμωμα των θεμελίων με ενισχυτικό υλικό. Συνήθως, απαιτείται περισσοτέρα εργασία παρά αν επρόκειτο να οικοδομηθή ένα νέο σπίτι. Πολύς καιρός δαπανάται στην εξέτασι των αδυνάτων σημείων του σπιτιού προτού ευρέθη το φάρμακο και γίνουν οι επισκευές.

15. Πότε αρχίζει η συντήρησις της πίστεως; Γιατί;

¹⁵ Η φροντίδα για το σπίτι αρχίζει ακριβώς όταν ο εργολάβος παραδίδη τα κλειδιά στο νέο ιδιοκτήτη. Το κάθε τι είναι καινούργιο, με όλα τα πιο σύγχρονα υλικά για άνεσι και διάρκεια. Αλλ’ αμέσως αρχίζει το πρόγραμμα συντηρήσεως. Ο καιρός, οι εγκαταστάσεις θερμάνσεως και ψύξεως, καθίζησις των θεμελίων και γενική φθορά σύντομα παρουσιάζουν ρωγμές, ραγισμένες γωνιές, σπασμένους υαλοπίνακες, και πλήθος ελαττωματικών εγκαταστάσεων. Το ίδιο αληθεύει και για την πίστι ενός. Πόσο καιρό δαπανάτε για τη συντήρησι της πίστεως; Ο Λόγος του Θεού συμβουλεύει: «Εαυτούς εξετάζετε, αν ήσθε εν τη πίστει· εαυτούς δοκιμάζετε.»—2 Κορ. 13:5.

16. Πώς μπορεί ένα άτομο να εξετάση την αδυναμία της πίστεως και να καθορίση τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν για τη συντήρησι;

¹⁶ Η πίστις συνδέεται με την αύξησι. Έλλειψις πίστεως συναντάται εκεί όπου η ανάπτυξις έχει σταματήσει ή έχει εμποδισθή. Ο Ιεχωβά λέγει, στο εδάφιο Εβραίους 10:38: «‘Ο . . . δίκαιος θέλει ζήσει εκ πίστεως,’ και ‘εάν τις συρθή οπίσω, η ψυχή μου δεν ευαρεστείται εις αυτόν’.» Υπάρχει ένας έξοχος οδηγός για να καθορίσετε τη συντήρησι—να είσθε άγρυπνος σε κάθε σημείο οπισθοχωρήσεως. Μήπως σεις ή η οικογένειά σας μελετάτε ολιγώτερο, παραλείποντας την οικογενειακή σας μελέτη; Μήπως βρίσκετε τις εξηγήσεις σας στα Γραφικά θέματα λίγο πτωχές σε κατανόησι; Μήπως η δημοσία διακονία σας είναι ένα βιαστικό «να τελειώνωμε» με το πρόγραμμα; Μήπως έχει αμβλυνθή η ακοή σας, και διαπιστώνετε ότι έχετε παράπονα με την ασθενή μνήμη σας; Μήπως η αλήθεια έχει γίνει κοινοτοπία για σας διότι είναι εύκολο να την αποκτήσετε; Δεν μπορούμε να πάρωμε την άποψι του προσκαίρου ιδιοκτήτου κατοικίας, ο οποίος κάνει τη σκέψι ότι έτσι θ’ αποφύγη τη δαπάνη συντηρήσεως και θα μεταβιβάση τα προβλήματα που προκύπτουν στον επόμενο ανύποπτο αγοραστή. Έχομε την ελπίδα της αιωνίου ζωής μπροστά μας και έχομε ανάγκη να διατηρήσωμε την πίστι μας ζώσαν και αυξανομένην.

17. (α) Υπάρχει κάποια αμοιβή όταν είναι ένας πιστός; (β) Πώς αναγνωρίζονται συνήθως οι πιστοί;

¹⁷ Υπάρχει τόσο πολύ περισσοτέρα ευτυχία στην αύξησι. Ζήτε αν η πίστις σας είναι ζώσα. Αμέτρητη ικανοποίησι απολαμβάνετε με το αξιόπιστο πρόγραμμά σας συντηρήσεως της πίστεως. Η ειρήνη της διανοίας έρχεται με την ελευθερία από τον κλονισμό της πίστεως. Κατόπιν σκεφθήτε τη μεγάλη ενθάρρυνσι που αποτελείτε για τους νεωτέρους, τους αδυνάτους, κι εκείνους που είναι βραδείς σε πρόοδο, καθώς σεις εξακολουθείτε να υπηρετήτε τον Ιεχωβά, πιστά με ήρεμο και σταθερό βήμα. Μέσω ενός πιστού δούλου ο Ιεχωβά αποστέλλει αυτή την πολύ ενθαρρυντική πληροφορία στους Θεσσαλονικείς: «Ευχαριστούμεν πάντοτε τον Θεόν περί πάντων υμών, και σας μνημονεύομεν εν ταις προσευχαίς ημών, αδιαλείπτως ενθυμούμενοι το εις την πίστιν έργον σας, και τον κόπον της αγάπης, και την υπομονήν της ελπίδος του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, έμπροσθεν του Θεού και Πατρός ημών.» (1 Θεσ. 1:2, 3) Κι εμείς έχομε αυτόν τον ίδιο στον οποίο ν’ αποβλέψωμε για βοήθεια, και, να είμεθα βέβαιοι ότι το μέλλον θα είναι πέραν από κάθε περιγραφή, ‘αποβλέποντες εις τον Ιησούν τον αρχηγόν και τελειωτήν της πίστεως.’—Εβρ. 12:2.