πολλές φορές μπορεί να είναι φρόνιμο να εκθέσετε τους λόγους για κάποια διαταγή ή περιορισμό. Μπορεί να νομίζετε ότι δεν έχετε υποχρέωσι να εξηγήσετε στο παιδί σας τον λόγο των διαταγών σας, αλλά να θυμάστε τούτο: Με το να εννοήση το παιδί σας γιατί ένας ορισμένος τρόπος ενεργείας είναι φρόνιμος ή ασύνετος, θα έχη την ικανότητα να εκλέξη τη συνετή πορεία, όταν δεν είσθε σεις παρών. Παρατηρήστε πώς η Αγία Γραφή συχνά εκθέτει τον λόγο, για τον όποιον μια πορεία είναι καλή ή κακή. Ακολουθήστε αυτό το καλό παράδειγμα.​—Παροιμ. 23:20, 21· 24:15, 16, 19, 20.

Όταν το παιδί σας ακολουθή άφρονα πορεία, παρά την καλή συμβουλή σας, θυμηθήτε το εδάφιο Παροιμίαι 22:15: «Η ανοησία είναι συνδεδεμένη μετά της καρδίας του παιδίου· η ράβδος της παιδείας θέλει αποχωρίσει αυτήν απ’ αυτού.» Ο Ιεχωβά σάς προτρέπει να μην αποσύρετε τη διαπαιδαγώγησι από ένα απλό παιδί. (Παροιμ. 23:13, 14) Γνωρίζετε πότε το παιδί σας εκτροχιάζεται, είναι δε πολύ πιθανόν να το γνωρίζη και το παιδί, επίσης. Όπως ένας εγκληματίας είπε σ’ ένα συντάκτη: «Ποτέ δεν μ’ έδειραν, αν και, πραγματικά, συχνά ενόμιζα πώς θα έπρεπε». Μην ερεθίζετε τα τέκνα σας αλλάσσοντας συχνά τους «κανόνας» ή τιμωρώντας μια πράξι ανυπακοής τη μια μέρα και όχι την άλλη. Μιμηθήτε τον Ιεχωβά. Ζήτε σύμφωνα με τον λόγο σας, να είσθε συνεπείς και να ασκήτε τη διαπαιδαγώγησι από αγάπη.​—Παροιμ. 13:24· Εβρ. 12:6.

Σ’ αυτούς τους κρισίμους καιρούς, οπότε πολλοί στερούνται φυσικής στοργής, είναι ουσιώδες να γνωρίζη το παιδί σας ότι αγαπάται και είναι επιθυμητό. (2 Τιμ. 3:3) Όταν επιβάλλετε λογικούς περιορισμούς ως προς την ορθή συντροφιά και τις προχωρημένες ώρες κι εφαρμόζετε αυστηρά τις επιθυμίες σας, δείχνετε ότι είσθε ένας στοργικός γονεύς που φροντίζει πραγματικά. Η αγάπη σας είναι αισθητή, μολονότι ίσως να μην εκτιμάται προς στιγμήν, όταν επιμένετε να ζητή το παιδί σας πάντοτε άδεια για να πάη κάπου και να σας λέγη με ποιόν πρόκειται να πάη. Κατ’ επανάληψιν διεπιστώθη ότι, όταν τα παιδιά διέπραξαν αταξίες, όπως λόγου χάριν κλοπές από καταστήματα, οι γονείς των δεν είχαν ιδέα για το πού ήσαν. Αν φροντίζετε, θα κάμετε έργον σας το να γνωρίζετε, θα διδάξετε, επίσης, το παιδί σας να στέκη μακριά από οποιονδήποτε, ο οποίος θα το παρακινούσε με περίπαιξι ή με πίεσι ν’ αντιταχθή στην επιθυμία του Θεού του ή των γονέων του. Διδάξτε του ότι η καλή του στάσις έναντι του Θεού είναι εκείνο, που έχει πραγματική σημασία. Αν η οικογένειά σας συναντήση αντιξοότητες, επωφεληθήτε απ’ αυτές δείχνοντας στο παιδί σας πώς να πλησιάζη τον Θεό για να λάθη παρηγοριά και καθοδηγία. Όλ’ αυτά αποτελούν μέρος της πολυτίμου εκπαιδεύσεως του τέκνου σας στον δρόμο που πρέπει ν’ ακολουθήση για να λάβη αιώνια ζωή.​—Παροιμ. 22:6.

Αν έχετε δώσει στο παιδί σας τη Βασιλεία ως σκοπόν του, αν του εδιδάξατε ν’ αποβλέπη στον λόγον του Θεού για καθοδηγία και το εξεπαιδεύσατε να χειρίζεται ευθύνες, αυτό θα διακρίνη ότι ο βανδαλισμός, η κλοπή, η ανηθικότης, και κάθε άλλη μορφή εγκληματικότητος, όλ’ αυτά είναι πράγματα που μπορούν να το απομακρύνουν από τον δρόμο που οδηγεί στη ζωή. (Ματθ. 7:14) Κρατήστε την εγκληματικότητα μακριά από το σπίτι σας, τηρώντας το σε αυστηρή αρμονία με την έγκυρη νουθεσία του Ιεχωβά. «Δια της σοφίας οικοδομείται ο οίκος, και δια της συνέσεως στερεώνεται.»​—Παροιμ. 24:3.

Παράπονον Διακόνου

● Ο διάκονος Ι. Α. Δάβιδσον, αφού ετελείωσε μια εβδομάδα παραμονής του σε μια σύνοδο της Ηνωμένης Εκκλησίας του Καναδά, που συνήλθε στο τέλος της ανοίξεως 1962, έγραψε μια στήλη στην εφημερίδα Γκλομπ εντ Μαίηλ του Τορόντο, παραπονούμενος για «όλα αυτά τα ευλαβή ψηφίσματα». Εσημείωσε από συζητήσεις με Αγγλικανούς, Βαπτιστάς και Πρεσβυτεριανούς φίλους «ότι στις συνόδους των εκκλησιών των η πολλαπλότης των ευλαβών ψηφισμάτων έχουν μια όμοια ναρκωτική δύναμι πάνω στη διάνοια και την καρδιά.» Συνέστησε «να καταστή δυνατόν να δαπανηθούν επωφελώς μια ή δυο μέρες στη μελέτη του ρητού του Επισκόπου Στέφεν Νέιλ: ‘Αν δεν ήμουν ήδη Χριστιανός κι εκκλησιαστικός, νομίζω ότι εκείνο που θα με απέτρεπε περισσότερο από κάθε άλλο πράγμα, από το ν’ αποδεχθώ τις ευθύνες μέλους εκκλησίας, θα ήταν η προφανώς μη εξαγοραζόμενη μηδαμινότης των εκκλησιών’.»