Διαπαιδαγωγείτε τον Εαυτό Σας σε Μικρά Πράγματα;

ΕΝΑΣ μεσήλιξ Χριστιανός διάκονος εστέκετο στη γωνία ενός πολυσυχνάστου δρόμου με μεγάλη κίνησι στο αριστοκρατικό τμήμα των Μπρούκλυν Χάιτς, μοιράζοντας προσκλήσεις για μια Γραφική διάλεξι με θέμα «Εκτιμάτε την Διαπαιδαγώγησι;» Καθώς ενεχείριζε τις προσκλήσεις μ’ ένα φιλικό χαμόγελο, τα περισσότερα άτομα τις εδέχοντο ευχαρίστως, αλλά μια καλοντυμένη οικοδέσποινα αρνήθηκε, και εμφατικά εδήλωσε στην κυρία που την συνώδευε, «Δεν μου αρέσει η διαπαιδαγώγησις!»

Με την απάντησί της η γυναίκα αυτή έδειξε ότι διατελούσε κάτω από την κοινή παρανόησι σχετικά με την διαπαιδαγώγησι, δηλαδή, ότι η διαπαιδαγώγησις ή παιδεία είναι συνώνυμη με κακή μεταχείρισι, ποινή ή βασανισμό. Πράγματι, μερικές φορές χρησιμοποιείται μ’ αυτή την έννοια, όπως όταν ο σοφός Βασιλεύς Σολομών συνεβούλευσε τους γονείς: «Μη φείδου να παιδεύης το παιδίον· διότι εάν κτυπήσης αυτό δια της ράβδου, δεν θέλει αποθάνει.» «Η ανοησία είναι συνδεδεμένη μετά της καρδίας του παιδίου· η ράβδος της παιδείας θέλει αποχωρίσει αυτήν απ’ αυτού.»—Παροιμ. 23:13· 22:15.

Εν τούτοις, η διαπαιδαγώγησις ή παιδεία έχει, επίσης, και άλλες σημασίες. Σημαίνει κατά γράμμα «ανατροφή παιδιού, διδασκαλία, μόρφωσις.» Γι’ αυτό, το Λεξικό Ουέμπστερ ορίζει την παιδεία, επίσης, ως «εκπαίδευσι ή πείρα, η οποία συμμορφώνει, διαπλάθει, ενισχύει, ή τελειοποιεί, ειδικά τις διανοητικές ικανότητες ή τον ηθικό χαρακτήρα.» Έτσι ένας συγγραφεύς παρετήρησε ότι ο άνθρωπος «χρειάζεται την παιδεία της σκληρής εργασίας και ενωρίς εγέρσεως·» και κάποιος άλλος «ωμίλησε για το άτομο, που «θα υπαχθή οικειοθελώς σε αυστηρή παιδεία για ν’ αποκτήση κάποια επιθυμητή γνώσι ή επιδεξιότητα.»

Πράγματι, η παιδεία καθ’ εαυτήν δεν είναι ευχάριστη ή εύκολη· δεν σημαίνει ν’ ακολουθή κανείς την οδό της ελαχίστης αντιστάσεως. Η Γραφή καθιστά το σημείο αυτό σαφές, όταν δηλώνη: «Πάσα . . . παιδεία προς μεν το παρόν δεν φαίνεται ότι είναι πρόξενος χαράς, αλλά λύπης· ύστερον όμως αποδίδει εις τους γυμνασθέντας δι’ αυτής καρπόν ειρηνικόν δικαιοσύνης.»—Εβρ. 12:11.

Ναι, η αποδοχή της παιδείας, ή σε μορφή διδασκαλίας ή τιμωρίας, είναι πορεία σοφίας. Αλλά είναι ακόμη μεγαλυτέρα σοφία να υποβάλλη κανείς τον εαυτό του στην παιδεία, ν’ ακολουθήση τη συμβουλή: «Δράξον την παιδείαν, μη αφήσης αυτήν· φύλαττε αυτήν, διότι είναι η ζωή σου.» Και το σημείο, από το οποίο θ’ αρχίση, είναι τα μικρά πράγματα.—Παροιμ. 4:13.

Γιατί; Διότι, αν διαπαιδαγωγήσωμε τον εαυτό μας σε μικρά πράγματα, θα είναι ευκολώτερο να το πράξωμε αυτό και σε μεγάλα πράγματα, πράγματα, από τα οποία πιθανόν να εξαρτάται αυτή η ζωή μας. Παραδείγματος χάριν, αν εκπαιδεύετε τον εαυτό σας σύμφωνα με τα λόγια του Ιησού, που αναγράφονται στον Ματθαίο 5:28, ώστε να μη βλέπετε μια γυναίκα με σκέψεις πόθου, δεν φαίνεται πιθανόν ότι θα γίνετε ένοχος σοβαρής ανηθικότητος. Αν ακολουθήσετε την εκτιθέμενη εις 2 Κορινθίους 10:5 συμβουλή, αιχμαλωτίζοντας κάθε νόημα στις θείες αρχές, μικρός θα είναι ο κίνδυνος να διαπράξετε χονδροειδείς παραβάσεις σε λόγο ή σε έργο. Κι εδώ, επίσης, εφαρμόζεται η αρχή, «Ο εν τω ελαχίστω άδικος, και εν τω πολλώ άδικος είναι.»—Λουκ. 16:10.

Πάντοτε υπάρχουν τόσο πολλά να λεχθούν υπέρ της διαπαιδαγωγήσεως του εαυτού μας σε μικρά πράγματα. Λόγω των ανωτέρω, αυτό βέβαια, μπορεί να μας εξασφαλίση αγαθές σχέσεις με τον Πλάστη μας. Μήπως έχομε τάσι να είμεθα απρόσεκτοι στην εκπλήρωσι των ευχών μας προς τον Θεό; Τότε οφείλομε να διαπαιδαγωγήσωμε τον εαυτό μας, διότι μας λέγεται: «Ο Θεός είναι εν τω ουρανώ, συ δε επί της γης· όθεν οι λόγοι σου ας ήναι ολίγοι.» Ο απόστολος Παύλος είπε ότι εδάμαζε [διαπαιδαγωγούσε] τον εαυτό του μήπως αποδοκιμασθή από τον Θεό.—Εκκλησ. 5:2· 1 Κορ. 9:27.

Αλλά, η διαπαιδαγώγησις δημιουργεί αγαθές σχέσεις και με τον εαυτό μας. Με τον εαυτό μας; Ναι, διότι εμπνέει αυτοσεβασμό. Υπάρχει χαρά και ικανοποίησις στην διαπίστωσι ότι έχομε διαπαιδαγωγήσει τον εαυτό μας και τον έχομε καταστήσει ικανό να κάμη κάτι που γνωρίζαμε ότι έπρεπε να γίνη, αντί να το αναβάλωμε. Έστω και αν πρόκειται για ένα τόσο μικρό πράγμα όσο το να σηκωθούμε, όταν χτυπά το ξυπνητήρι αντί να παραμένωμε οκνηρά στο κρεββάτι ως το τελευταίο λεπτό, δείχνει διαπαιδαγώγησι. Πραγματικά, υπάρχει κάποιο είδος ευεξίας ή δυνάμεως, που έρχεται ύστερα από κάθε πράξι διαπαιδαγωγήσεως του εαυτού μας σε μικρά πράγματα αντί της αποχωρήσεως στις κλίσεις μας και της εντρυφήσεως σ’ αυτές.

Επί πλέον, η διαπαιδαγώγησις του εαυτού μας σε μικρά πράγματα αποτελεί σοφή πορεία διότι μας εξασφαλίζει αγαθές σχέσεις με τους άλλους. Ας πάρωμε το σχετικώς μικρό πράγμα, τον τρόπο της ομιλίας μας. Η ομιλία, η οποία δεν έχει υποβληθή σε διαπαιδαγώγησι είναι ή πάρα πολύ δυνατή ή πάρα πολύ απαλή, πάρα πολύ τραχεία ή πάρα πολύ γλυκειά, ή μπορεί να είναι προφανώς ακατάστατη, ώστε να δημιουργήση πτωχή εντύπωσι στους άλλους, αν όχι και να τους προσβάλη. Μπορείτε ακόμη να προσβάλετε με το να μην πήτε ούτε μια λέξη, με τον τρόπο που ακούτε ή που αποφεύγετε ν’ ακούσετε, όταν οι άλλοι σας ομιλούν. Χρειάζεται διαπαιδαγώγησις του εαυτού σας για να δίνετε προσοχή με σεβασμό, να διακόπτετε το διάβασμα ή οτιδήποτε άλλο κάνετε, για να στρέφετε την ακοή σας στον ομιλητή, αλλά αξίζει τον κόπο. Το ίδιο μπορεί να λεχθή και για τη διαπαιδαγώγησί σας στο τραπέζι· να μη παίρνετε μια μεγάλη ποσότητα τροφής με μιας, να μη τρώτε πολύ γρήγορα και πολύ θορυβωδώς, όλα αυτά απαιτούν διαπαιδαγώγησι του εαυτού σας.

Πόσο σπουδαία είναι η διαπαιδαγώγησις του εαυτού μας σε μικρά πράγματα όσον αφορά την υγεία! Το τσιγάρο είναι ένα μικρό πράγμα, αλλά όσο πληρέστερα διαπαιδαγωγείτε τον εαυτό σας, αποφεύγοντας να το χρησιμοποιήσετε, τόσο λιγώτερο είναι πιθανόν να πάθετε καρκίνο των πνευμόνων, για να μην πούμε για ένα πλήθος άλλων ασθενειών. Τι θα πούμε για τη στάσι του σώματος; Η καλή σωματική στάσις απαιτεί διαπαιδαγώγησι, αλλ’ ασφαλώς ανταμείβει με βελτιωμένη υγεία, όχι μόνο με σωματική υγεία, αλλ’ επίσης με εμπιστοσύνη και με ισορροπία· ναι, ακόμη και με την εντύπωσι που κάνετε στους άλλους!

Δεν πρέπει, επίσης, να παραβλέψωμε την αξία της διαπαιδαγωγήσεως του εαυτού μας στο ζήτημα της ψυχαγωγίας. Απαιτείται διαπαιδαγώγησις του εαυτού σας για να κλείσετε την συσκευή τηλεοράσεως, όταν είναι η ώρα του ύπνου ή όταν παρουσιάζεται ένα όχι αξίας πρόγραμμα, αλλά δεν εξοικονομεί αυτό χρόνο και δυνάμεις; Απαιτείται, επίσης, διαπαιδαγώγησις για να εγκαταλείψετε μια κοινωνική συγκέντρωσι σε μια λογική ώρα για να μπορέσετε να έχετε αρκετή νυκτερινή ανάπαυσι, που είναι τόσο αναγκαία για ν’ ασκήσετε δικαιοσύνη στα καθήκοντα της επομένης ημέρας. Ακόμη και «η σωματική γυμνασία» είναι κάπως ωφέλιμη, μας λέγει η Γραφή—αλλά μόνο αν διαπαιδαγωγούμε τον εαυτό μας ώστε ν’ ασχολούμεθα σ’ αυτή με μέτρον.—1 Τιμ. 4:8.

Δεν υπάρχει αντίρρησις ότι αποτελεί σοφή πορεία το να διαπαιδαγωγούμε τον εαυτό μας στα μικρά πράγματα! Δεν είναι δίχως σοβαρή αιτία που η Γραφή μάς λέγει «δράξον την παιδείαν, μη αφήσης αυτήν»!