Καθώς η Παγκόσμια Συμφορά Πλησιάζει—‘Συλλογιστείτε τον Ιησού’

«Αδελφοί άγιοι, .. . κατανοήσατε τον απόστολο και αρχιερέα της ομολογίας ημών, τον Ιησού.»—ΕΒΡΑΙΟΥΣ 3:1.

 1, 2. Πώς μπορούμε να ωφεληθούμε από μία αρχαία συμφορά την οποία υπενθυμίζει ένα μνημείο στη Ρώμη;

ΣΤΗ Ρώμη μπορείτε να βρείτε μαρτυρία πάνω σε μνημεία για μία συμφορά—μία συμφορά που θα πρέπει να έχει μεγάλη επίδραση πάνω στη ζωή σας. Στην αρχαία Ρωμαϊκή Αγορά βρίσκεται η Αψίδα του Τίτου, που υπενθυμίζει την κατάληψη και καταστροφή της Ιερουσαλήμ το 70 μ.Χ. από τον Στρατηγό Τίτο. Ένα ανάγλυφο πάνω στην αψίδα δείχνει αλυσοδεμένους Ιουδαίους να μεταφέρουν δια της βίας λάφυρα από την πόλη τους.

² Εμείς σαν Χριστιανοί μπορούμε να ωφεληθούμε από εκείνη τη συμφορά εξετάζοντας επίκαιρη Βιβλική συμβουλή που προφανώς είχε γραφτεί εννέα περίπου χρόνια πριν από εκείνη την καταστροφή. Βρίσκεται στην επιστολή στους Εβραίους, που έγραψε ο απόστολος Παύλος σε Εβραίους Χριστιανούς στην Ιερουσαλήμ και στην Ιουδαία.

 3. Ποιο πράγμα έκανε δύσκολη την κατάσταση των Εβραίων Χριστιανών στην Ιερουσαλήμ;

³ Οι αδελφοί μας τον καιρό εκείνο βρίσκονταν σε πολύ δύσκολη κατάσταση. Μολονότι φαινόταν ότι η Ιουδαία βρισκόταν σταθερά κάτω από τον έλεγχο της Ρώμης, πολλοί από τους Ιουδαίους ήταν στασιαστικοί. (Πράξεις 5:36, 37) Φανταστείτε την αγρία πίεση που αυτοί οι Ιουδαίοι θα είχαν ασκήσει πάνω στους ακολούθους του Ιησού οι οποίοι, επειδή δεν ήταν «εκ του κόσμου» δεν είχαν ταχτεί με το μέρος των Ιουδαίων εναντίον της Ρώμης. (Ιωάννης 17:16) Μία άλλη αιτία διωγμού εναντίον των Εβραίων Χριστιανών ήταν το αίσθημα υπεροχής που είχαν οι Ιουδαίοι επειδή είχαν εκλεγεί από τον Θεό, είχαν φερθεί στη διαθήκη του Νόμου και τους είχε δοθεί ένας τρόπος λατρείας που περιλάμβανε Λευιτικούς ιερείς και θυσίες.

 4. (α) Γιατί μπορούμε να πούμε ότι ο Ιησούς είχε εμφανιστεί στη ‘συντέλεια του συστήματος [πραγμάτων]’; (β) Τι προείπε ο Ιησούς σχετικά μ’ εκείνη τη συντέλεια;

⁴ Ωστόσο, η Ιουδαϊκή εποχή—με τα συστήματα της των θυσιών στο ναό, των ιερέων, των γιορτών και των Σαββάτων—τελείωσε αρχικά μετά το θυσιαστικό θάνατο του Μεσσία. (Γαλάτας 3:24, 25· Κολοσσαείς 2:13-17) Έτσι ο Παύλος μπορούσε να γράψει ότι ο Γιος του Θεού φανερώθηκε σαν άνθρωπος «μια για πάντα στη συντέλεια του συστήματος [πραγμάτων]». (Εβραίους 9:26, ΜΝΚ· 1:2) Αυτή η συντέλεια επρόκειτο σύντομα να γίνει χωρίς καμιά αμφιβολία φανερή, με την καταστροφή του ναού. Όταν ο Ιησούς προείπε εκείνη την καταστροφή, οι μαθητές του ρώτησαν, «Πότε θέλουσι γείνει ταύτα;» (Ματθαίος 23:37-24:3) Ο Ιησούς απάντησε ότι θα υπήρχαν πόλεμοι, ελλείψεις τροφίμων, σεισμοί, αρρώστιες κι ένα εκτεταμένο έργο κηρύγματος της Βασιλείας πριν έρθει το τέλος. (Ματθαίος 24:4-14· Λουκάς 21:10, 11) Τα λόγια αυτά βγήκαν αληθινά στη γενιά εκείνη που έζησε από τον καιρό που έδωσε ο Ιησούς την προφητεία ως το γράψιμο της επιστολής στους Εβραίους από τον Παύλο. Ο Χριστός προείπε επίσης για την Ιερουσαλήμ ‘μια μεγάλη θλίψη τέτοια που ποτέ δεν είχε συμβεί από την αρχή του κόσμου.^’ (Ματθαίος 24:21) Η καταστρεπτική θλίψη που ήρθε πάνω στην Ιερουσαλήμ το 70 μ.Χ. ήταν χωρίς προηγούμενο κι ούτε θα μπορούσε να επαναληφτεί για εκείνη την πόλη. Κι ωστόσο ήταν μόνο μία μικρογραφική εκπλήρωση. Γιατί; Επειδή μία ‘μεγάλη θλίψη’ για όλον τον κόσμο της ανθρωπότητας επρόκειτο να συμβεί στο μακρινό μέλλον.

 5. Πώς γίνεται να υπάρξει στο μέλλον μία ‘μεγάλη θλίψη’ σε μεγαλύτερη κλίμακα;

⁵ Τα γεγονότα αποδεικνύουν ότι τα προφητικά λόγια του Ιησού έχουν μία μεγαλύτερη εκπλήρωση στον καιρό της «παρουσίας [του] και της συντέλειας του αιώνος [συστήματος πραγμάτων, ΜΝΚ]». (Ματθαίος 24:3) Το έκτο κεφάλαιο της Αποκαλύψεως που γράφτηκε δεκαετίες μετά τη θλίψη της Ιερουσαλήμ, προείπε επίσης πόλεμο, πείνα κι αρρώστια. Αυτό θα περιλάμβανε πολύ περισσότερα μέρη από την Ιουδαία, γιατί η Αποκάλυψη είπε ότι ο πόλεμος θ’ ‘αφαιρούσε την ειρήνη από τη γη’. (Αποκάλυψις 6:4) Οι παγγήινες εξελίξεις από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο το 1914 ως το 1918 δείχνουν ότι ζούμε στη συντέλεια του παρόντος κακού συστήματος, που θ’ αποκορυφωθεί σε μία ‘μεγάλη θλίψη.’ Η θλίψη αυτή θα εξαλείψει την κακία από τη γη, ανοίγοντας τον δρόμο για έναν Παράδεισο κάτω από τη διακυβέρνηση της Βασιλείας του Θεού.

 6. Τι δείχνει ότι η επιστολή στους Εβραίους είχε γραφτεί έχοντας υπόψη τον καιρό μας;

⁶ Η επιστολή στους Εβραίους δείχνει ότι αυτός είναι ο δικός μας καιρός. Σ’ αυτή ο Παύλος έγραψε ότι ο Χριστός ήταν τότε στον ουρανό «προσμένων του λοιπού εωσού τεθώσιν οι εχθροί αυτού υποπόδιον των ποδών αυτού.» (Εβραίους 10:13) Η επιστολή μιλάει επίσης για τον καιρό που «[ο Θεός] πάλιν εισαγάγη τον πρωτότοκον εις την οικουμένην.»a (Εβραίους 1:6) Αυτό συμβαίνει σήμερα! Υπάρχουν αποδείξεις ότι ο Χριστός ήδη έλαβε τη Βασιλεία κι έδρασε εναντίον των εχθρών του Θεού στον ουρανό. (Αποκάλυψις 12:7-12) Ο Χριστός έχει στρέψει την προσοχή του στην κατοικημένη γη, και είναι αόρατα παρών. Έτσι, όπως προείπε ο Ιησούς, σύντομα θ’ αντιμετωπίσουμε το αποκορύφωμα της δράσεως για την απομάκρυνση των εχθρών του Θεού από τη γη μας. Ποια συμβουλή, έχει, λοιπόν, η επιστολή στους Εβραίους για μας;

‘Συλλογιστείτε τον Ιησού’

 7, 8. Γιατί η επιστολή στους Εβραίους συγκεντρώνει την προσοχή πολύ κατάλληλα στον Ιησού;

⁷ Ο Παύλος συγκεντρώνει ιδιαίτερα την προσοχή στον Ιησού. Έγραψε: «Τώρα όσο για τα πράγματα που συζητούνται, αυτό είναι το κύριο σημείο: Έχουμε ένα τέτοιο αρχιερέα σαν κι αυτόν, κι έχει καθήσει στα δεξιά του θρόνου της Μεγαλωσύνης στους ουρανούς.» (Εβραίους 8:1, ΜΝΚ) Γιατί αυτή η συμβουλή ήταν ιδιαίτερα κατάλληλη για τους Χριστιανούς που ζούσαν σ’ εκείνη τη συντέλεια του συστήματος;

⁸ Για πολύ διάστημα υπήρχαν διεστραμμένες απόψεις για τον Ιησού. Οι Ιουδαίοι του πρώτου αιώνα ήταν περήφανοι που κατάγονταν από τον Αβραάμ, που ακολουθούσαν μία θρησκεία η οποία είχε δοθεί μέσω του Μωυσή και που είχαν ιερείς από τη γενεαλογική γραμμή του Ααρών. Έτσι ίσως να σκέφτονταν: Αυτός ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ είναι απλώς ο γιος ενός Γαλιλαίου ξυλουργού.’ Μάλιστα κατηγόρησαν τον Γιο του Θεού ότι ήταν ένας δαιμονιζόμενος Σαμαρείτης. (Ιωάννης 7:52· 8:39-41, 48· 9:24, 28, 29) Γιαυτό ο Θεός ενθάρρυνε σοφά τους Εβραίους Χριστιανούς να ‘συλλογίζονται τον Ιησού,’ γιατί μία κατάλληλη, ισορροπημένη άποψη για τον Γιο του Θεού και για τη σχέση που έπρεπε να έχουν μαζί του, θα βοηθούσε εκείνους τους Χριστιανούς να είναι πιστοί.

 9. Τι είναι εκείνο που κάνει τη συμβουλή να ‘συλλογιζόμαστε τον Ιησού’ κατάλληλη σήμερα, αλλά για ποιον κίνδυνο πρέπει ν’ αγρυπνούμε;

⁹ Η θεία συμβουλή στους Εβραίους βοηθάει επίσης κι εμάς γιατί αφθονούν ακόμη ψεύτικες ή διεστραμμένες απόψεις για τον Χριστό. Πολλοί άνθρωποι και σήμερα ακόμη, αντί να υποβιβάζουν τον Ιησού όπως έκαναν οι Ιουδαίοι εναντιούμενοι, υπερβάλλουν το ρόλο του. Οι εκκλησίες τους διαβεβαιώνουν ότι ο Ιησούς είναι μέρος μιας τριαδικής θεότητας κι ότι ο Πατέρας, ο Γιος και το Άγιο Πνεύμα είναι ίσοι. Ωστόσο, σε ποιον δίνεται η περισσότερη προσοχή; Στον Ιησού. Αυτός φέρνεται στο προσκήνιο κι ο Πατέρας παραγκωνίζεται. Αυτό αποτελεί μία πρόκληση για τους αληθινούς Χριστιανούς. Στον Ιωάννη 14:28, ο Ιησούς είπε ότι ο Πατέρας του ήταν μεγαλύτερος, κι ο Ψαλμός 83:18 δηλώνει ότι ‘εσύ, του οποίου το όνομα είναι Ιεχωβά, είσαι ο μόνος Ύψιστος πάνω σε όλη τη γη.’ Δεν πρέπει όμως λόγω αντιδράσεως στις διεστραμμένες απόψεις για τον Ιησού να φτάνουμε στο άλλο άκρο και να υποτιμούμε χωρίς να το καταλαβαίνουμε την αληθινή του θέση. Όπως για τους Εβραίους Χριστιανούς, έτσι και για μας έχει τεράστια αξία η ισορροπημένη και ακριβής εκτίμηση για τον Ιησού καθώς αντιμετωπίζουμε το μέλλον.

10. Τι δείχνει η επιστολή στους Εβραίους για τη θέση του Ιησού;

¹⁰ Η επιστολή στους Εβραίους αρχίζει με τη συγκέντρωση της προσοχής στην ανώτερη θέση του Χριστού. Αυτός είναι τώρα ένα δοξασμένο πνεύμα, ‘η ακριβής εκπροσώπηση της ίδιας της οντότητας [υποστάσεως κείμενο] [του Θεού].’ Αυτό δεν υπονοεί ότι ο Πατέρας κι ο Γιος είναι ένα πρόσωπο ή ένας θεός, γιατί το Εβραίους 1:3 προσθέτει ότι ο Ιησούς «εκάθησεν εν δεξιά της Μεγαλωσύνης [του Θεού] εν υψηλοίς». Εδάφια όπως είναι το Εβραίους 2:10 και 5:5, 8 δείχνουν επίσης ότι ο Ιεχωβά είναι ανώτερος από τον Γιο. Ωστόσο, ο Χριστός έχει τώρα ‘ένα όνομα [θέση ή φήμη] εξοχότερο από των αγγέλων.’—Εβραίους 1:4.

 11. (α) Πώς φέρονται οι άγγελοι του Θεού στον Ιησού Χριστό; (β) Πώς πρέπει να κατανοηθεί το εδάφιο Εβραίους 1:6;

¹¹ Όπως και οι πιστοί άγγελοι έτσι κι εμείς πρέπει ν’ αναγνωρίζουμε την εξυψωμένη θέση του Χριστού. Παραθέτοντας από τον Ψαλμό 97:7 (από τη Μετάφραση των Εβδομήκοντα), το Εβραίους 1:6 λέει: «Ας προσκυνήσωσιν εις αυτόν πάντες οι άγγελοι του Θεού.» Όπως το αποδίδουν αυτό άλλες μεταφράσεις, οι άγγελοι «πέφτουν εμπρός», «σκύβουν εμπρός» ή «τιμούν» τον Γιο.b Τα συμφραζόμενα δείχνουν ότι αυτό σημαίνει πώς ακόμη και οι άγγελοι αποδίδουν τιμή στον Ιησού σαν τον κύριο εκπρόσωπο κι εξυψωμένο Γιο του Θεού. Εκτιμούν ότι αυτός είναι «με δόξαν και τιμήν εστεφανωμένος» και του έχει δοθεί εξουσία πάνω σε όλη τη μελλοντική κατοικημένη γη.—Εβραίους 2:5, 9.

12. Γιατί είναι σπουδαίο για μας να προσέχουμε τα λόγια του Ιησού;

¹² Γιατί πρέπει αυτό να μας επηρεάζει; Ο Παύλος, αφού δείχνει την υπεροχή του Ιησού πάνω στους αγγέλους λέει: «Δια τούτο πρέπει ημείς να προσέχωμεν περισσότερον εις όσα ηκούσαμεν, δια να μη εκπέσωμέν ποτέ.» (Εβραίους 2:1) Όπως ήξεραν οι Εβραίοι Χριστιανοί, οι Ιουδαίοι πρόσεχαν στο Λόγο του Θεού, ή στο Νόμο, που είχε δοθεί μέσω του Μωυσή. Είναι πολύ πιο ζωτικό για μας να προσέχουμε στη θεία καθοδήγηση που μας παρέχεται μέσω του Ιησού.

13. Πώς θα μπορούσαν οι Χριστιανοί να ωφεληθούν αν προσέξουν στον Ιησού; Δώστε παράδειγμα.

¹³ Για επιβεβαίωση αυτού, θυμηθείτε τι είχε πει ο Ιησούς Χριστός για τη φυγή όταν θα έβλεπαν την Ιερουσαλήμ περικυκλωμένη από στρατοπεδευμένες στρατιές. (Λουκάς 19:43, 44· 21:20-24) Οι Ρωμαίοι περικύκλωσαν τη στασιαστική Ιερουσαλήμ το 66 μ.Χ. αλλά κατόπιν μυστηριωδώς αποσύρθηκαν, και τότε οι Χριστιανοί εγκατέλειψαν την πόλη. Η υπακοή στον Ιησού τους έσωσε τη ζωή όταν οι Ρωμαίοι ξαναγύρισαν, φέρνοντας όλεθρο το 70 μ.Χ. Ας μάθουμε ένα μάθημα από αυτό: Αφού έχουμε ακριβώς μπροστά μας μία παγκόσμια συμφορά, ρωτήστε: ‘Δίνω όλη μου την προσοχή στα λόγια του Ιησού; Για παράδειγμα, δείχνουν ο χρόνος που δαπανώ στην αναψυχή ή η στάση μου απέναντι στην εργασία μου ή στην επιχείρηση μου, ή η άποψή μου για την κοσμική μόρφωση, ότι έχω δώσει προσοχή στα λόγια του Ιησού στο Λουκάς 12:16-31;’

14. (α) Με ποιον τρόπο ο Ιησούς είναι ο ‘Αρχηγός της σωτηρίας’; (β) Με ποια έννοια ο Ιησούς ‘έγινε τέλειος’;

¹⁴ Το Εβραίους 2:10 αποκαλεί τον Ιησού ‘Αρχηγό [Κύριο Μέσον, ΜΝΚ] της σωτηρίας.’ Αυτό πρώτ’ απ’ όλα εφαρμόζεται στους χρισμένους Χριστιανούς που είναι «αδελφοί» του. (Εβραίους 2:11-17) Αλλά όλοι όσοι ελπίζουν για ζωή πάνω σε μια Παραδεισένια γη εξαρτώνται επίσης από αυτόν για σωτηρία. Ο Παύλος έγραψε: «Καίτοι ων Υιός, έμαθε την υπακοήν αφ’ όσων έπαθε, και γενόμενος τέλειος, κατεστάθη αίτιος σωτηρίας αιωνίου εις πάντας τους υπακούοντας εις αυτόν, ονομασθείς υπό του Θεού αρχιερεύς.» (Εβραίους 5:8-10) Βέβαια, ο Ιησούς υπήρξε ένα τέλειο πνεύμα, και στη γη ήταν σωματικά και διανοητικά τέλειος. Ωστόσο, έχοντας κατά νου το ρόλο του σαν ιερέα μας, ο Ιησούς έπρεπε να τελειοποιηθεί με μία άλλη έννοια. Πάνω στη γη έλαβε εκπαίδευση—μόρφωση, διαπαιδαγώγηση και δοκιμασία της υπακοής του μέχρι θανάτου—για να τελειοποιηθεί σαν ελεήμων και συμπονετικός αρχιερέας.

Εμπιστοσύνη στον Αρχιερέα μας

15. Γιατί βρίσκουμε στην επιστολή στους Εβραίους να λέγονται τόσα πολλά για τους ιερείς;

¹⁵ Καθώς διαβάζετε την επιστολή στους Εβραίους μπορείτε να δείτε ότι έχει να πει πολλά για τους ιερείς. Αυτό το κάνει για να μας βοηθήσει να καταλάβουμε και να εκτιμήσουμε τον «αρχιερέα της ομολογίας ημών, τον Ιησούν.» (Εβραίους 3:1) Ο Παύλος εξηγεί ότι «πας αρχιερεύς, εξ ανθρώπων λαμβανόμενος, υπέρ ανθρώπων καθίσταται εις τα προς τον Θεόν, δια να προσφέρη δώρα τε και θυσίας υπέρ αμαρτιών.» (Εβραίους 5:1· 8:3) Μεγάλο μέρος της διαθήκης του Νόμου στρεφόταν γύρω από το γεγονός ότι οι άνθρωποι είναι αμαρτωλοί. Αυτός ήταν ο λόγος που προσφέρονταν θυσίες για λογαριασμό τους από ιερείς, οι οποίοι επίσης έκαναν προσφορές για να καλύψουν τα δικά τους αμαρτήματα. Ωστόσο, οι θυσίες ζώων που επαναλαμβάνονταν από καιρό σε καιρό δεν εξουδετέρωναν την αμαρτία ούτε έκαναν οποιονδήποτε από το λαό τέλειο. (Εβραίους 7:11, 19, 27· 10:1-4, 11) Αυτό αποδεικνύει ότι χρειαζόταν μία νέα διαθήκη, μαζί με μία νέα θυσία κι ένα νέο αρχιερέα.—Ιερεμίας 31:31-34.

16. Πώς ο Ιησούς σαν ιερέας υπερείχε από τους Ισραηλίτες ιερείς;

¹⁶ Έχουμε έναν στο πρόσωπο του Χριστού. Ο Ιησούς, ο οποίος προσκιάστηκε από τον Μελχισεδέκ, του οποίου η γενεαλογική γραμμή δεν αναφέρεται στη Βίβλο, δεν έγινε ιερέας μέσω φυσικής καταγωγής από τον Λευί, ή τον Ααρών. Τον διόρισε απευθείας ο Θεός. (Εβραίους 7:1-3, 15-17· 5:5, 6) Αν λοιπόν ο Θεός επιδοκιμάζει τον Ιησού σαν αρχιερέα, δεν πρέπει να έχουμε απόλυτη εμπιστοσύνη σ’ αυτόν; Κι ακόμη, δεν πρόκειται να πεθάνει ώστε να χρειαστεί αντικατάσταση, όπως συνέβαινε στην περίπτωση των ιερέων που ήταν κάτω από το Νόμο. Ο Ιησούς μπόρεσε να προσφέρει μία τελειωτική θυσία, το δικό του σώμα· ήταν τέλειο, γιαυτό η θυσία δεν θα χρειαστεί ποτέ να επαναληφθεί. Ο Χριστός, ο αρχιερέας μας, έφερε την αξία του αίματος της ζωής του στον ουρανό και την παρουσίασε μπροστά στον Θεό. Είναι ακόμη εκεί, υπηρετώντας σαν ιερέας για μας.—Εβραίους 9:24-28· 10:12-18.

17. Με ποιους τρόπους βοηθιόμαστε έχοντας σαν αρχιερέα τον Ιησού;

¹⁷ Μπορούμε να έχουμε εμπιστοσύνη στον αρχιερέα μας καθώς αντιμετωπίζουμε τον επερχόμενο παγκόσμιο όλεθρο. Αντίθετα με τις θυσίες κάτω από το Νόμο, η τέλεια θυσία του Χριστού μπορεί να καλύψει πλήρως τις αμαρτίες μας. Και κάτι περισσότερο, μπορεί να «καθαρίσει την συνείδησίν σας από νεκρών έργων [τόσο περασμένων κακών επιδιώξεων όσο και οποιωνδήποτε προσωπικών προσπαθειών αυτοδικαιώσεως μπροστά στον Θεό] εις το να λατρεύητε τον ζώντα Θεόν.» (Εβραίους 9:14· 10:1- 4) Πρέπει να συμφωνήσουμε, ότι σε μία δύσκολη κατάσταση και κάτω από πίεση, μία καθαρή συνείδηση μπροστά στον Θεό έχει ασύγκριτη αξία. (Εβραίους 10:19-22) Αλλά και με άλλους τρόπους, επίσης, μπορούμε να χαιρόμαστε που έχουμε τον Ιησού σαν μόνιμο αρχιερέα στον ουρανό.

18. Γιατί ήταν καλό, κι εξακολουθεί να είναι, το γεγονός ότι ο αρχιερέας μας είναι συμπονετικός;

¹⁸ Η επιστολή στους Εβραίους μας βεβαιώνει ότι ο Χριστός είναι ένας συμπονετικός ιερέας. Φανταστείτε τις αποφάσεις και τα προβλήματα που οι Εβραίοι Χριστιανοί αντιμετώπιζαν στο εθνικιστικό περιβάλλον της Ιερουσαλήμ καθώς ετοιμάζονταν να φύγουν εγκαταλείποντας τα σπίτια τους, τους συγγενείς τους και την εργασία τους. Κι όμως δεν ήταν τελείως εγκαταλειμμένοι στις δικές τους δυνάμεις. Ο Παύλος έγραψε: «Δεν έχομεν αρχιερέα μη δυνάμενον να συμπαθήση εις τας ασθενείας ημών, αλλά πειρασθέντα κατά πάντα καθ’ ομοιότητα ημών χωρίς αμαρτίας.» Πόσο παρηγορητικό πρέπει να ήταν αυτό για εκείνους, και πόσο πρέπει να είναι και για μας σ’ αυτές τις τελευταίες μέρες αυτού του συστήματος! Μ’ έναν τέτοιο συμπονετικό αρχιερέα μπορούμε «να «λάβωμεν έλεος, και να εύρωμεν χάριν προς βοήθειαν εν καιρώ χρείας.» (Εβραίους 4:15, 16) Άσχετα με τις δοκιμασίες που θα δημιουργηθούν, αυτός «δύναται να βοηθήση τους πειραζομένους.»—Εβραίους 2:17, 18.

Ο Τελειωτής της Πίστεως μας

19, 20. Πώς είναι ο Ιησούς ‘Τελειωτής της πίστεως μας’;

¹⁹ Για να ‘συλλογιστούμε τον Ιησού’ απαιτείται από μέρους μας πίστη. Αφού ο Παύλος αναφέρει την «ευκόλως εμπεριπλέκουσαν ημάς αμαρτίαν»—την έλλειψη πίστεως—λέει ν’ ‘αποβλέπουμε στον Αρχηγό [Κύριο Μέσον] και Τελειωτή της πίστεως μας, τον Ιησού.’ (Εβραίους 12:1, 2) Γιατί είναι αυτό ζωτικό στη διάρκεια της συντέλειας του τωρινού συστήματος;

²⁰ Από την πρώτη της προφητεία στη Γένεση 3:15 η Βίβλος υποδεικνύει τον Χριστό. Αυτός είναι το κεντρικό σημείο πολλών πραγμάτων που προλέγονται και προεικονίζονται στη Βίβλο. Πολλά από τα χαρακτηριστικά του Μωσαϊκού Νόμου τα οποία αναφέρονται στην επιστολή στους Εβραίους ήταν «σκιά μελλόντων αγαθών.» (Εβραίους 9:23· 10:1) Αλλά «η πραγματικότητα ανήκει στον Χριστό.» (Κολοσσαείς 2:17, ΜΝΚ) Ναι, η γέννηση του Ιησού, η επίγεια διακονία του, ο θυσιαστικός του θάνατος, η ανάσταση του και η ιερατική υπηρεσία του στον ουρανό φέρνουν σε πληρότητα, ή σε τελειότητα όλες τις προφητείες, τους τύπους και τα υποδείγματα σχετικά με αυτά τα πράγματα.

21. Με ποια επιπλέον έννοια είναι ο Ιησούς ο ‘Τελειωτής της πίστεως μας’ σήμερα;

²¹ Ενώ ο Παύλος μπορούσε ν’ αναγνωρίζει τον Χριστό σαν τον «Τελειωτή της πίστεως μας», εμείς έχουμε ακόμη περισσότερες αιτίες για να το κάνουμε αυτό σήμερα. Βλέπουμε τη μεγαλύτερη εκπλήρωση των λόγων του Ιησού για το ‘σημείο της παρουσίας του και της συντέλειας του συστήματος [πραγμάτων]’. (Ματθαίος 24:3) Έτσι η πίστη μας έχει ακόμη πιο στερεή βάση. Η σωτηρία στην «οικουμένην την μέλλουσαν» είναι επίσης πολύ πιο κοντά απ’ ό,τι ήταν στις μέρες του Παύλου. Γιαυτό, ας εξακολουθήσουμε να συλλογιζόμαστε τον Ιησού, τον Τελειωτή της πίστεως μας, βέβαιοι ότι ο Θεός «γίνεται μισθαποδότης εις τους εκζητούντας αυτόν» με πίστη. (Εβραίους 2:5· 11:6) Όπως θα δείξει το επόμενο άρθρο, η επιστολή στους Εβραίους μπορεί να μάς βοηθήσει να έχουμε την απαιτούμενη πίστη και Χριστιανική άποψη για να μπορέσουμε να λάβουμε τη θαυμαστή αμοιβή.

[Υποσημειώσεις]

Μπορείτε να Εξηγήσετε;

□ Πώς η κατάσταση μας μοιάζει με την κατάσταση των Χριστιανών στους οποίους γράφτηκε η επιστολή στους Εβραίους;

□ Γιατί χρειαζόμαστε να έχουμε ισορροπημένη άποψη για τον Ιησού και να προσέχουμε στα λόγια του;

□ Γιατί η επιστολή στους Εβραίους έχει να πει πολλά για θυσίες και ιερείς;

□ Ποια είναι η άποψη σας για τον Ιησού σαν Αρχιερέα και Τελειωτή της πίστεως;

[Πλαίσιο στη σελίδα 18]

ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΗ Ή ΛΑΤΡΕΙΑ

Στην επιστολή στους Εβραίους 1:6 η λέξη προσκυνέω μπορεί να σημαίνει:

1. Τη γεμάτη σεβασμό εκδήλωση υποταγής, όπως ‘υπόκλιση,’ στον Ιησού, σαν εκείνον που ο Ιεχωβά έχει τιμήσει και δοξάσει

2. Λατρεία στον Ιεχωβά Θεό μέσω του κύριου εκπροσώπου του, του Γιου του Ιησού

[Εικόνες στη σελίδα 19]

Ο Ιησούς πρόσφερε μία θυσία που είχε πολύ πιο διαρκή αξία από τις θυσίες που πρόσφεραν οι ιερείς στο ναό