-
Θάρρος για να Νικήσωμε Θρησκευτική ΕναντίωσιΗ Σκοπιά—1962 | 1 Φεβρουαρίου
-
-
του Ιεχωβά πραγματικά περιμένουν την καταστροφή αυτού του συστήματος πραγμάτων στη μάχη του Αρμαγεδδώνος. Ενώ περιμένουν, διακηρύττουν τη βασιλεία του Ιεχωβά ως τη μόνη ελπίδα για το ανθρώπινο γένος. Μολονότι τα έθνη και πλείστοι λαοί του κόσμου διαφωνούν με το παρηγορητικό των άγγελμα, και πολλοί μάρτυρες του Ιεχωβά διώκονται, φυλακίζονται, ακόμη και φονεύονται επειδή κηρύττουν τις αλήθειες του λόγου του Θεού, αυτοί ενθυμούνται τα ενισχυτικά λόγια του ψαλμωδού Δαβίδ: «Εστέ θαρραλέοι, και ας κραταιωθή η καρδία σας, πάντες οι προσμένοντες τον Ιεχωβά.»—Ψαλμ. 31:24, ΜΝΚ.
-
-
Γίνεσθε Μιμηταί του Χριστού και Δείξτε το Θάρρος ΣαςΗ Σκοπιά—1962 | 1 Φεβρουαρίου
-
-
Γίνεσθε Μιμηταί του Χριστού και Δείξτε το Θάρρος Σας
1. (α) Τι σημαίνει να είναι κανείς Χριστιανός; (β) Αρκούν η αφιέρωσις και το βάπτισμα;
ΛΕΓΕΤΕ ότι είσθε Χριστιανός; Αν απαντάτε «Ναι», θα μπορούσατε να το αποδείξετε στον απόστολο Παύλο; Ακούστε τον να μας μιλή: «Αφήσαντες την αρχικήν διδασκαλίαν του Χριστού, ας φερώμεθα προς την τελειότητα, χωρίς να βάλλωμεν εκ νέου θεμέλιον μετανοίας από νεκρών έργων, και πίστεως εις Θεόν.» (Εβρ. 6:1) Το ότι είμεθα Χριστιανοί σημαίνει ότι αφιερώσαμε τη ζωή μας στην υπηρεσία ή λατρεία του Θεού και ωμολογήσαμε αυτό το βήμα δημοσίως με το ότι βαπτισθήκαμε. Ετελείωσε η πρόοδός μας ως Χριστιανών εκεί; Ας μη νομίσωμε ποτέ ότι με το να πράξωμε όλα αυτά εφθάσαμε εκεί που χρειάζεται να πάμε. Όχι! Αυτό είναι μόνο η αρχή μιας ‘αναγεννήσεως εις ελπίδα ζώσαν’.—1 Πέτρ. 1:3.
2. Με τι παρωμοίασε ο Παύλος τους αφιερωμένους Χριστιανούς, και ποια ανταμοιβή ανήκει σε τέτοιους Χριστιανούς;
2 Το αληθινά αφιερωμένο άτομο πρέπει να κινηθή προς τα εμπρός, πρέπει να κάμη πρόοδο. Έχοντας ‘γευθή τον καλόν λόγον του Θεού’ πρέπει πολύ θαρραλέα να μιμήται τον Χριστό και να προχωρή πράττοντας το θέλημα του Θεού. Προς τον σκοπόν αυτόν ο Ιεχωβά εξέχυσε το άγιό του πνεύμα σε κάθε είδους σάρκα και έτσι απεκάλυψε «τα μεγαλεία του Θεού». Ένας Χριστιανός, που είχε την ευκαιρία να λάβη γνώσι του Θεού και των σκοπών του, είναι σαν έδαφος που πίνει βροχή. Πρέπει να είναι τώρα παραγωγικός. Ο απόστολος Παύλος λέγει: «Γη ήτις πίνει την πολλάκις ερχομένην επ’ αυτής βροχήν, και γεννά βοτάνην ωφέλιμον εις εκείνους δια τους οποίους και γεωργείται, μεταλαμβάνει ευλογίαν παρά Θεού. Όταν όμως εκφύη ακάνθας και τριβόλους, είναι αδόκιμος και πλησίον κατάρας, της οποίας το τέλος είναι να καυθή.» (Εβρ. 6:7, 8) Τι είδους γη θέλομε να είμεθα; Καλή γη, φυσικά, διότι ο Ιησούς είπε για άτομα που είναι σαν την καλή γη: «Ούτοι είναι εκείνοι οίτινες ακούσαντες τον λόγον, κρατούσιν εν καρδία καλή και αγαθή, και καρποφορούσιν εν υπομονή.»—Λουκ. 8:15.
3. (α) Ποια είναι τα «έργα της σαρκός», και ποιοι τα παράγουν; (β) Ποιο είδος καρπού εργάζονται να παραγάγουν οι πραγματικοί Χριστιανοί;
3 Τι ακριβώς παράγετε ως Χριστιανός στην οργάνωσι του Θεού; Καλούς καρπούς; Ή καρπούς σαν εκείνους που παράγουν εκατομμύρια λεγομένων Χριστιανών, τα «έργα της σαρκός», όπως το διατυπώνει ο Παύλος; Με σαφή γλώσσα απαριθμεί τα «έργα της σαρκός» ως «μοιχεία, πορνεία, ακαθαρσία, ασέλγεια, ειδωλολατρεία, φαρμακεία, έχθραι, έριδες, ζηλοτυπίαι, θυμοί, μάχαι, διχοστασίαι, αιρέσεις, φθόνοι, φόνοι, μέθαι, κώμοι, και τα όμοια τούτων.» (Γαλ. 5:19-21) Αυτοί είναι κακοί καρποί, ‘άκανθαι
-