Ορθές Συναναστροφές Οδηγούν σε Ζωή

«Ο περιπατών μετά σοφών θέλει είσθαι σοφός.»​—Παροιμ. 13:20

1-3. (α) Γιατί μπορούν οι άνθρωποι να παραβληθούν με πηλό; (β) Πώς μπορείτε να συναναστρέφεσθε ένα σοφό άτομο, και ποια είναι τα οφέλη;

ΕΝΑ κομμάτι μαλακού πηλού, όταν πιέζεται επάνω σε μια χαραγμένη σκληρή επιφάνεια, δεν θα προσλάβη μια αποτύπωσι της επιφανείας αυτής; Το σχέδιο της σκληρής αυτής επιφανείας δεν θα κάμη τον πηλό να διαμορφωθή ώστε να παρουσιάζη μια κάπως όμοια εμφάνισι; Οι άνθρωποι είναι σαν πηλός. Οι σκέψεις των, η ομιλία των και οι πράξεις των μπορούν να επηρεασθούν είτε προς το καλό είτε προς το κακό από τις συναναστροφές των. Όπως ο πηλός, αυτοί γίνονται όμοιοι μ’ εκείνους τους οποίους συναναστρέφονται.

² Αν οι σύντροφοί σας έχουν υψηλές ηθικές αρχές και αγάπη για ό,τι είναι ορθόν, η υγιεινή των επιρροή θα έχη καλό αποτέλεσμα επάνω σας και θ’ αντανακλάται στην καθημερινή σας ζωή. Εξ άλλου, αν οι σύντροφοί σας έχουν διάνοιες που βρίσκονται συνεχώς στον βούρκο του δρόμου δεν θα συρθούν και οι σκέψεις σας προς τα κάτω στο επίπεδό των; Αν είναι ανόητοι στην ομιλία των και δίχως αρχές στις πράξεις των, δεν θα επηρεασθήτε να είσθε το ίδιο; Δεν θα διαμορφωθήτε με τη στενή σας επαφή μαζί τους, ώστε να είσθε όμοιοί τους;

³ Με το να συναναστρέφεσθε ένα πρόσωπο που είναι σοφό μπορείτε ν’ απορροφάτε μέρος της σοφίας του και να την εφαρμόζετε στην καθημερινή σας ζωή. Τέτοια συντροφιά μπορεί να είναι ευεργετική για σας και μπορεί να είναι το μέσον αποφυγής πολλών παγίδων της ζωής. Ενώ μπορεί να μην είναι δυνατόν να συναναστρέφεσθε φυσικώς ένα σοφό άτομο, όπως οι άνθρωποι του πρώτου αιώνος συνανεστρέφοντο τον Ιησού Χριστό και άκουαν τους λόγους της σοφίας του, μπορείτε να συναναστρέφεσθε σοφά άτομα μέσω των συγγραμμάτων των ή των όσων εγράφησαν για τα άτομα αυτά. Η διάνοιά σας, διαβάζοντας τις γραμμένες σκέψεις των, έχει συναναστροφή με τις διάνοιές των, και μπορείτε να ωφελείσθε από τη σοφία των. «Ο περιπατών μετά σοφών θέλει είσθαι σοφός.»​—Παροιμ. 13:20.

 4. Πού μπορούν να βρεθούν οι καλύτερες συναναστροφές;

⁴ Μια αξιόπιστη πηγή σοφίας είναι ο γραπτός λόγος του Θεού. Εκεί μπορείτε να συναναστρέφεσθε σοφούς ανθρώπους που ήσαν διάσημοι για την πίστι των και την ακεραιότητά των. Εκεί βρίσκετε εκφράσεις των σκέψεων του Θεού, που δίδουν σοφή συμβουλή και οδηγίες. Με το να διαβάζετε τακτικά τις Γραφές έχετε την πιο καλή συναναστροφή που μπορείτε να βρήτε. Επιτρέπετε στη σοφία του Δημιουργού να διαμορφώνη τις σκέψεις σας μ’ έναν τρόπο που είναι για το καλό σας. Αυτό είναι το είδος της συναναστροφής που πρέπει να ζητήτε, επειδή μπορεί να σας οδηγήση στην οδό της αιωνίου ζωής. «Εφανέρωσας εις εμέ την οδόν της ζωής.»​—Ψαλμ. 16:11.

 5. Γιατί είναι ευκολώτερο να βρη κανείς κακές συναναστροφές παρά ορθές συναναστροφές;

⁵ Οι ορθές συναναστροφές δεν βρίσκονται τόσο εύκολα όσο οι κακές συναναστροφές, επειδή ζούμε σ’ έναν κόσμο που δεν είναι αφωσιωμένος στη δικαιοσύνη. Είναι ένας κόσμος όπου οι πονηροί ευημερούν και οι διαλογισμοί ενός μεγάλου ποσοστού ανθρώπων είναι κακοί πάντοτε. Τούτο είναι κατανοητό αν έχωμε υπ’ όψι εκείνον που είναι ο αόρατος άρχων αυτού του κόσμου. «Ο κόσμος όλος εν τω πονηρώ κείται.» (1 Ιωάν. 5:19) Είναι μια αντανάκλασις της πονηρής του φύσεως. Αφού ζήτε σ’ έναν πονηρό κόσμο, είναι ζωτικό να είσθε προσεκτικοί για το ποιον εκλέγετε ως στενό σύντροφο.

ΧΩΡΙΣΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

 6. Πώς μια κοινότης ασκεί επιρροή που μπορεί να είναι προς το καλό ή προς το κακό, και ποια είναι η ασφαλής πορεία που πρέπει να λάβωμε σε μια κακή κοινότητα;

⁶ Οι λαϊκές γνώμες και έθιμα σε μια κοινότητα ή έθνος ασκούν ισχυρή διαμορφωτική της σκέψεως επιρροή που τείνει να διαπλάση κάθε άτομο εκεί, ώστε να είναι όμοιο με την πλειονότητα. Σε μια άδικη κοινωνία η επιρροή αυτή δεν είναι για το καλό σας και πρέπει ν’ ανθίστασθε σ’ αυτήν. Όσο στενώτερα συνδέεσθε με μια τέτοια κοινότητα, τόσο δυσκολώτερο θα είναι να πολεμήσετε τη δύναμι που έχει να σας διαπλάση ώστε να είσθε όμοιοι μ’ αυτήν. Η ασφαλής πορεία είναι να μένετε χωρισμένοι απ’ αυτήν, μπορεί δε αυτό να γίνη μολονότι ζήτε μέσα σ’ αυτήν. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα στις Γραφές που αποδεικνύουν ότι αυτό είναι δυνατόν.

7, 8. (α) Ποιο παράδειγμα βρίσκομε στην οικογένεια του Νώε, και ποιο πρόβλημα εδημιούργησε η πορεία της ενεργείας των; (β) Πρέπει να μην έχωμε φιλική διάθεσι προς κοσμικούς ανθρώπους;

⁷ Η οικογένεια του Νώε δεν διεσπάρη ανάμεσα στους πονηρούς ανθρώπους της εποχής του, ζητώντας συντροφιά με τους ανθρώπους εκείνους. Αυτή δεν θα ωφελείτο από τέτοια συναναστροφή, επειδή οι λαϊκές σκέψεις και πράξεις του καιρού εκείνου δεν ήσαν εποικοδομητικές, αλλά εκφυλιστικές. «Και είδεν ο Ιεχωβά ότι επληθύνετο η κακία του ανθρώπου επί της γης, και πάντες οι σκοποί των διαλογισμών της καρδίας αυτού ήσαν μόνον κακία πάσας τας ημέρας.» (Γέν. 6:5, ΜΝΚ) Πώς θα μπορούσαν άτομα που αγαπούσαν δικαιοσύνη να εύρουν ευχαρίστησι από στενή συναναστροφή με ανθρώπους των οποίων κάθε σκέψις ήταν διεφθαρμένη; Πώς θα μπορούσαν να είναι σύντροφοι ανθρώπων, των οποίων τις πονηρές πράξεις μισούσαν; Η οικογένεια του Νώε ακολούθησε τη σοφή πορεία μένοντας χωρισμένη από τον κόσμο του καιρού εκείνου μολονότι ζούσε ανάμεσά του. Δεν επέτρεψε η λαϊκή γνώμη να την πιέση οδηγώντας την σε ασεβείς ενέργειες. Περιώρισε τις συναναστροφές της σ’ εκείνους που αγαπούσαν δικαιοσύνη και που πρωτίστως απέδιδαν υπακοή στον Θεό. Στην περίπτωσί των αυτό εσήμαινε συντροφιά που ήταν περιωρισμένη σε μια μικρή ομάδα οκτώ ατόμων. Αυτή η ορθή συναναστροφή ωδήγησε στη διαφύλαξί των όταν το πονηρό σύστήμα πραγμάτων των ημερών εκείνων κατεστράφη. Αυτό εσήμαινε ζωή γι’ αυτούς.

⁸ Επειδή ο όμιλός των ήταν μικρός, μπορεί να αισθάνθηκαν ότι ήσαν περιωρισμένοι στον φιλικό τους κύκλο, αλλά πώς θα μπορούσαν να ευρύνουν αυτόν τον κύκλο περιλαμβάνοντας άτομα του κόσμου εκείνου που δεν είχαν τίποτε το κοινόν μαζί τους; Θα ήταν επικίνδυνο γι’ αυτούς να έχουν στενή συναναστροφή με ανθρώπους που προτιμούσαν την πονηρία από τη δικαιοσύνη. Μπορεί να ζήτε σε μια κοινότητα όπου βρίσκεσθε σε όμοια κατάστασι. Εκείνοι που αγαπούν δικαιοσύνη μπορεί να είναι ολιγάριθμοι, περιορίζοντας τον κύκλο των φίλων σας, αλλά μην κάμετε ανόητα εκείνο που η οικογένεια του Νώε συνετά απέφυγε. Είναι καλύτερα να έχωμε ολίγους φίλους των οποίων η επιρροή είναι καλή παρά πολλούς φίλους των οποίων η επιρροή είναι κακή. Να είσθε ευχαριστημένοι με τον μικρό κύκλο των φίλων σας των οποίων η συναναστροφή αποτελεί καλή επιρροή. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να έχετε φιλική διάθεσι προς ανθρώπους που δεν αγαπούν δικαιοσύνη, αλλά σημαίνει ότι πρέπει να είσθε συνετοί ώστε ν’ αποφεύγετε τη συναναστροφή των ως στενών συντρόφων ή φίλων.

9, 10. Εξηγήστε γιατί ο Λωτ δεν μπορούσε ν’ αποτελή μέρος της κοινότητος, στην οποία ζούσε.

⁹ Ο Λωτ ήταν ένα άλλο παράδειγμα που δείχνει πώς είναι δυνατόν να ζη κανείς σε μια κακή κοινότητα, αλλά συγχρόνως να μένη χωρισμένος απ’ αυτήν. Επέτυχε να το κάμη αυτό ενώ ζούσε στην κακόφημη πόλι των Σοδόμων. Ως άνθρωπος που αγαπούσε τη δικαιοσύνη δεν είχε τίποτε το κοινό με αυτούς τους ανθρώπους. Πώς θα μπορούσε να ζητή τη συντροφιά τους αφού οι σκέψεις των, η ομιλία των και η καθημερινή των ζωή τον κατέθλιβαν επειδή ήσαν πονηρές; Ο Λωτ ‘κατεθλίβετο’ «υπό της ασελγούς διαγωγής των ανόμων· (διότι ο δίκαιος, κατοικών μεταξύ αυτών, δι’ οράσεως και ακοής εβασάνιζεν από ημέρας εις ημέραν την δικαίαν αυτού ψυχήν δια τα άνομα έργα αυτών).»​—2 Πέτρ. 2:7, 8.

¹⁰ Με τέτοια αηδία για τους ανθρώπους εκείνους, θα είχε ζητήσει ο Λωτ να γίνη δεκτός ως ένας απ’ αυτούς; Θα είχε ζητήσει να είναι ενεργό μέρος στην κοινότητά τους και στη δράσι τους; Αντιθέτως, παρέμεινε χωρισμένος απ’ αυτούς όπως ο προπάτοράς του Νώε έμεινε χωρισμένος από τους ανόμους ανθρώπους της εποχής του. Το γεγονός ότι ήταν χωρισμένος φαίνεται να καταδεικνύεται από τον τρόπο, με τον οποίον οι άνθρωποι εξεδηλώθησαν στην περίπτωσι που δύο υλοποιημένοι άγγελοι τον επεσκέφθησαν. Αντί να θεωρήσουν τον Λωτ ως έναν που ανήκε στην κοινότητά των, είπαν: «Ούτος ήλθε δια να παροικήση· θέλει να γείνη και κριτής; τώρα θέλομεν κακοποιήσει σε μάλλον παρά εκείνους.» (Γέν. 19:9) Το γεγονός ότι ο Λωτ επέζησε από την καταστροφή των Σοδόμων και των Γομόρρων ωφείλετο στα ότι έμενε χωρισμένος από την πονηρή εκείνη κοινότητα, μην επιτρέποντας να τον διαφθείρη η κακή επιρροή της.

11. Πώς ο Ιησούς έμενε χωρισμένος από τον κόσμο στον οποίο ζούσε;

¹¹ Χωρισμός από τον κόσμο ήταν επίσης η πορεία που ακολούθησε ο Ιησούς Χριστός. Μολονότι κυκλοφορούσε ανάμεσα στους αδίκους, κηρύττοντας σ’ αυτούς, δεν έγινε μέρος του κόσμου των. Δεν ζητούσε τη συντροφιά ανθρώπων που δεν είχαν αγάπη για τον Πατέρα του, και δεν συνέστησε να το πράττουν αυτό οι ακόλουθοί του. Όσον αφορά αυτούς ο Ιησούς είπε: «Εκ του κόσμου δεν είναι, καθώς εγώ δεν είμαι εκ του κόσμου.» (Ιωάν. 17:16) Ήθελε να διατηρούν ορθές συναναστροφές με το να μένουν χωρισμένοι από τον κόσμο, του οποίου ο Σατανάς είναι ο αόρατος άρχων.

ΤΟ ΕΘΝΟΣ ΙΣΡΑΗΛ

12-14. (α) Γιατί το έθνος Ισραήλ ήταν μια μοναδική κοινότης; (β) Πώς παρείχε ορθές συναναστροφές;

¹² Το έθνος Ισραήλ αποτελούσε μια μοναδική κοινότητα που όχι μόνο είχε μια σειρά δικαίων νόμων, αλλά είχε και τον Θεό ως αόρατον Βασιλέα της. Ήταν μια υγιής κοινότης που απετελείτο από ανθρώπους αφωσιωμένους στην αμόλυντη λατρεία του Υπερτάτου Κυριάρχου του σύμπαντος. Το έθνος αυτό είχε τεθή χωριστά από όλους τους άλλους λαούς ως η ειδική ιδιοκτησία του Θεού. «Σε εξέλεξεν Ιεχωβά ο Θεός σου δια να ήσαι εις αυτόν λαός εκλεκτός, παρά πάντας τους λαούς τους επί του προσώπου της γης.» (Δευτ. 7:6, ΜΝΚ) Αυτή η στενή συναναστροφή με τον Δημιουργό ήταν η πιο καλή συναναστροφή που μπορούσαν να έχουν.

¹³ Ο Θεός ευλόγησε τους Ισραηλίτας υλικώς και πνευματικώς. Με τις πολλές έξοχες εντολές που τους έδωσε τους ανύψωσε ηθικώς, εγκαθιστώντας έναν υψηλόν κανόνα, με τον οποίο να ζουν. Τούτο, αυτό καθ’ εαυτό, τους έκαμε ξεχωριστά διαφορετικούς από τα ηθικώς διεφθαρμένα έθνη που τους περιέβαλλαν. Η εθνική των σκέψις ήταν επάνω σε ό,τι ανήκε στον Θεό και στους δικαίους νόμους του. Έτσι η λαϊκή πίεσις στην κοινότητά των για συμμόρφωσι προς την πλειονότητα ήταν καλή. Στις ημέρες του Μωυσέως τους εδόθη υγιής διδασκαλία και ήσαν κάτω από τη φροντίδα εποπτών, των οποίων η σκέψις ήταν ευθεία και των οποίων η αγάπη ήταν για τον Ιεχωβά.

¹⁴ Η συναναστροφή μ’ αυτή την κοινότητα στις ημέρες του Μωυσέως ήταν εποικοδομητική και καλή. Ανόμοια με τα Σόδομα και Γόμορρα, οι άνθρωποι που αγαπούσαν δικαιοσύνη μπορούσαν να μετέχουν στη δράσι της και να γίνουν μέρος της κοινότητος αυτής χωρίς κίνδυνο να διαφθαρούν ή να χάσουν την εύνοια του Ιεχωβά Θεού. Αυτή ήταν μια κοινότης που παρείχε καλές συναναστροφές. Πολλοί καλοί άνθρωποι που δεν ήσαν Ισραηλίται το είδαν αυτό και έγιναν μέρος αυτής της κοινότητος.

15, 16. (α) Τι σημαίνει ‘περιπατώντας με τον Θεόν’; (β) Αναφέρατε παραδείγματα ατόμων που το έκαμαν αυτό.

¹⁵ Η ασυνήθης συναναστροφή που είχε ο Ισραήλ με τον Θεό εσήμαινε ευλογίες γι’ αυτούς εφ’ όσον εξακολουθούσαν να μένουν πλησίον του. Με το ν’ ακολουθούν τις οδηγίες του και να υπακούουν στις εντολές του περιπατούσαν, με μια έννοια, μαζί του κατά μήκος του δρόμου της ζωής όπως οι σύντροφοι περιπατούν μαζί. Ο Μωυσής μίλησε γι’ αυτό, όταν είπε σε μια ομιλία κοντά στο τέλος της ζωής του: «Ο Ιεχωβά θέλει σε καταστήσει εις εαυτόν λαόν άγιον, καθώς ώμοσε προς σε, εάν φυλάττης τας εντολάς Ιεχωβά του Θεού σου, και περιπατής εις τας οδούς αυτού.»​—Δευτ. 28:9, ΜΝΚ.

¹⁶ Αυτή η έκφρασις ‘περιπατώντας με τον Θεόν’ χρησιμοποιείται αλλού στη Γραφή αναφορικά με πιστούς άνδρες που αγαπούσαν τη συναναστροφή των μαζί του. Ο Ενώχ και ο Νώε αναφέρονται και οι δύο ως περιπατήσαντες με τον Θεόν. (Γέν. 5:24· 6:9) Το ίδιο λέγεται για τη φυλή του Λευί στον Μαλαχία 2:6: «Ο νόμος της αληθείας ήτο εν τω στόματι αυτού, και ανομία δεν ευρέθη εν τοις χείλεσιν αυτού· περιεπάτησε μετ’ εμού εν ειρήνη και ευθύτητι.» Οι άνδρες αυτοί σοφά εξέλεξαν συντροφιά με τον Σοφώτατον από τους σοφούς, επειδή αυτή ήταν η οδός της ζωής.

ΦΙΛΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

17. Ποιος μπορεί να είναι φίλος του Θεού, και σε τι καταλήγει η φιλία του;

¹⁷ Μολονότι ο Θεός ευνόησε το έθνος Ισραήλ, η φιλία μαζί του δεν περιορίζεται από εθνικότητα. Τούτο ετονίσθη από τον απόστολο Πέτρο: «Επ’ αληθείας γνωρίζω, ότι δεν είναι προσωπολήπτης ο Θεός· αλλ’ εν παντί έθνει όστις φοβείται αυτόν, και εργάζεται δικαιοσύνην, είναι δεκτός εις αυτόν.» (Πράξ. 10:34, 35) Ο Θεός δεν περιορίζει τη φιλία του, αλλά είναι πρόθυμος να την εκτείνη σε όλους όσοι είναι πρόθυμοι να περιπατούν μαζί του. Ο Αβραάμ εκλήθη φίλος Θεού επειδή είχε πίστι και πάντοτε απεθησαύριζε τη στενή του σχέσι με τον Ιεχωβά. (Ιάκ. 2:23) Άτομα από όλες τις εθνικότητες και φυλές, που εκδηλώνουν την ίδια πίστι, μπορούν ν’ απολαύσουν τη φιλία του Θεού, η φιλία δε αυτή σημαίνει ζωή για όλους όσοι εξακολουθούν να τον αγαπούν. «Μακάριος ο άνθρωπος όστις υπομένει πειρασμόν· διότι αφού δοκιμασθή, θέλει λάβει τον στέφανον της ζωής, τον οποίον υπεσχέθη ο Ιεχωβά εις τους αγαπώντας απόν.»​—Ιάκ. 1:12, ΜΝΚ.

18-20. (α) Πώς μπορεί να χαθή η φιλία του Θεού; (β) Ποιο αποτέλεσμα είχαν οι κακές συναναστροφές στο έθνος Ισραήλ;

¹⁸ Η επιδίωξις της συντροφιάς πονηρών ανθρώπων είναι ένας βέβαιος τρόπος για να χάση κανείς τη φιλία του Θεού. Οι Ισραηλίται προειδοποιήθησαν γι’ αυτό κατ’ επανάληψιν, αλλά το αγνόησαν και τελικά έχασαν τη φιλία του. Αποτελούν ένα κλασσικό παράδειγμα του τι συμβαίνει όταν ένας λαός ζητή κακές συναναστροφές. Ενόσω ήσαν ακόμη στο Όρος Σινά, ο Θεός τούς διέταξε: «Μήποτε κάμης συνθήκην μετά των κατοίκων της γης.» Αν έκαναν συνθήκη, αυτό θα εσήμαινε στενή συναναστροφή μ’ εκείνους τους εκφυλισμένους ανθρώπους, που θα τους έκανε να είναι κάτω από κακή επιρροή, «όταν πορνεύσωσι κατόπιν των θεών αυτών, και θυσιάσωσι προς τους θεούς αυτών.» (Έξοδ. 34:15) Αλλά οι Ισραηλίται αγνόησαν την εντολή αυτή και διεφθάρησαν στη λατρεία των. «Πλην ουδέ εις τους κριτάς αυτών υπήκουσαν, αλλ’ επόρνευσαν κατόπιν άλλων θεών, και προσεκύνησαν αυτούς· εξέκλιναν ταχέως από της οδού, εις την οποίαν περιεπάτησαν οι άνδρες αυτών υπακούοντες εις τας εντολάς του Ιεχωβά.»​—Κριτ. 2:17, ΜΝΚ.

¹⁹ Αντί να μείνουν κοντά στον Θεό ως στοργικοί σύντροφοι, συνανεστράφησαν τους Χαναναίους, και, σαν πηλός, διεμορφώθησαν κατά την ομοιότητα των εκφυλισμένων εκείνων ανθρώπων. Πώς θα μπορούσε ο Θεός να εξακολουθήση να τους θεωρή ως φίλους αφού είχαν απειθήσει σ’ αυτόν και στρέψει τα νώτα των σ’ αυτόν για να λατρεύσουν τα βδελυκτά είδωλα των Χαναναίων; Η κακή αυτή συναναστροφή ωδήγησε στην καταστροφή του εθνικού των οίκου. «Διότι εγκατέλιπον του νόμον μου, τον οποίον έθεσα έμπροσθεν αυτών, και δεν υπήκουσαν εις την φωνήν μου, και δεν περιεπάτησαν εν αυτώ· αλλά περιεπάτησαν οπίσω της ορέξεως της καρδίας αυτών, και οπίσω των Βααλείμ, τα οποία οι πατέρες αυτών εδίδαξαν αυτούς· . . . Θέλω διασκορπίσει αυτούς εν τοις έθνεσι, τα οποία αυτοί και οι πατέρες αυτών δεν εγνώρισαν· και θέλω αποστείλει την μάχαιραν οπίσω αυτών, εωσού αναλώσω αυτούς.»​—Ιερεμ. 9:13, 14, 16.

²⁰ Ένα άτομο που είχε τη φιλία του Θεού και έπειτα ζητεί φιλία με τον κόσμο και συμμετέχει στις άδικες πράξεις του θα χάση τη φιλία του Θεού όπως την έχασαν και οι Ισραηλίται. Επειδή ο κόσμος ανήκει στον μέγαν αντίδικον του Θεού, η φιλία μαζί του καθιστά το άτομο αυτό εχθρόν του Θεού. «Όστις λοιπόν θελήση να ήναι φίλος του κόσμου, εχθρός του Θεού καθίσταται.» (Ιάκ. 4:4) Ένας φίλος του Θεού πρέπει να είναι τόσο χωρισμένος από αυτόν τον διεφθαρμένο κόσμο, όσο ήσαν και ο Νώε και ο Λωτ από του πονηρό κόσμο της εποχής των.

ΟΡΘΕΣ ΣΥΝΑΝΑΣΤΡΟΦΕΣ ΜΕΤΑΞΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ

21. Γιατί θα ήταν ασυνεπές για τους μαθητές του Ιησού να ζητήσουν συντροφιά με τους γραμματείς και Φαρισαίους, και πώς εφανέρωσαν την επιρροή τους σ’ αυτούς;

²¹ Όταν ο Ιησούς εκήρυττε σε όλη τη γη της Παλαιστίνης, πλήθη συνηθροίζοντο γύρω του για ν’ ακούσουν τους λόγους της σοφίας που έβγαιναν από το στόμα του και να ιδούν τα θαύματά του. Οι καρδιές μερικών από εκείνους τους ανθρώπους τόσο συνεκινούντο από ό,τι άκουαν και έβλεπαν, ώστε ήθελαν να έχουν στενή συντροφιά μαζί του και έτσι έγιναν μαθηταί του ή ακόλουθοί του. Αφού εξέλεξαν την ορθή συναναστροφή, θα ήταν ασυνεπές και γι’ αυτούς επίσης να ζητούν τη συντροφιά των πονηρών γραμματέων και Φαρισαίων που υποκριτικά ισχυρίζοντο ότι υπηρετούν τον Θεό ενώ ήσαν φίλοι του κόσμου του Διαβόλου. Διατηρούσαν ορθές συναναστροφές παραμένοντας κοντά στον Ιησούν. Η καλή του επιρροή στις σκέψεις των ήταν έτσι σημειωμένη ώστε, όταν μιλούσαν, ήταν προφανές στους ακροατάς των ότι ήσαν σύντροφοί του. «Θεωρούντες δε την παρρησίαν του Πέτρου και Ιωάννου, και πληροφορηθέντες ότι είναι άνθρωποι αγράμματοι και ιδιώται, εθαύμαζον, και ανεγνώριζον αυτούς ότι ήσαν μετά του Ιησού.»​—Πράξ. 4:13.

22. Πώς η συναναστροφή με τον Ιησούν ωφέλησε τους ακολούθους του;

²² Ο Ιησούς παρέσχε ορθή συναναστροφή σ’ έναν καιρό που το Ιουδαϊκό έθνος είχε διαφθαρή με ανθρώπινες παραδόσεις και ανθρώπινη φιλοσοφία. Οι θρησκευτικοί του ηγέται είχαν απομακρυνθή από τον Θεό και ενδιεφέροντο περισσότερο να προαγάγουν τα ιδιοτελή των συμφέροντα παρά τα συμφέροντα του Θεού. Εκείνοι που έγιναν σοφοί περιπατώντας με τον Ιησού ωδηγήθησαν πάλι στη στενή σχέσι με τον Πατέρα του που απελάμβαναν οι Ισραηλίται στις ημέρες του Μωυσέως. Ο Ιησούς τούς έφερε πάλι στην αμόλυντη λατρεία του Θεού, διδάσκοντάς τους πώς να λατρεύουν τον Δημιουργό εν πνεύματι και αληθεία. Με τη θυσία της τελείας ανθρωπίνης του ζωής, διήνοιξε τον δρόμο προς την αιώνια ζωή για όλους όσοι θα ήρχοντο σ’ αυτόν και θα περιπατούσαν μαζί του όπως αυτός περιπατεί με τον Θεό. «Εγώ είμαι η οδός, και η αλήθεια, και η ζωή· ουδείς έρχεται προς τον Πατέρα, ειμή δι’ εμού.» (Ιωάν. 14:6) «Το δε χάρισμα του Θεού, ζωή αιώνιος δια Ιησού Χριστού του Κυρίου ημών.»​—Ρωμ. 6:23.

23, 24. Εξηγήστε πώς είναι δυνατόν να έχωμε στενή συναναστροφή με τον Ιησούν σήμερα μολονότι δεν είναι στη γη;

²³ Επειδή ο Ιησούς δεν περιπατεί πια στη γη εν σαρκί, τούτο δεν σημαίνει ότι δεν μπορείτε να περιπατείτε μαζί του και να ωφεληθήτε από την εποικοδομητική συντροφιά του. Το να διαβάζετε τακτικά στις Γραφές τους λόγους της σοφίας του σας φέρνει σε στενή συναναστροφή μ’ αυτήν, και με το ν’ ακολουθήτε το παράδειγμα της ευσεβείας που αυτός έδωσε, μπορείτε να περιπατήτε μαζί του ως Χριστιανός ή ακόλουθος. «Ο Χριστός έπαθεν υπέρ υμών, αφίνων παράδειγμα εις υμάς, δια να ακολουθήσητε τα ίχνη αυτού.» (1 Πέτρ. 2:21) Δεν μπορείτε να ακολουθήσετε τα ίχνη του αν κάνετε συντροφιά με ανθρώπους που έχουν διεφθαρμένες διάνοιες ή που έχουν έλλειψι αγάπης και σεβασμού για τον λόγον του Θεού. Αντί ν’ ακολουθήτε τα ίχνη του Χριστού θα βρεθήτε ν’ ακολουθήτε τα ίχνη των.

²⁴ Εκτός από το παράδειγμά του και το γραπτό υπόμνημα γι’ αυτόν, υπάρχει και ένα άλλο μέσον με το οποίο μπορείτε να έχετε συναναστροφή μαζί του. Τούτο είναι η Χριστιανική εκκλησία. Ο Ιησούς είπε: «Όπου είναι δύο ή τρεις συνηγμένοι εις το όνομά μου, εκεί είμαι εγώ εν τω μέσω αυτών. (Ματθ. 18:20) Στενή συναναστροφή με την εκκλησία σάς φέρνει σε στενή συναναστροφή με τον Χριστό.

25-27. (α) Πώς ήταν ενωμένη η Χριστιανική εκκλησία του πρώτου αιώνος, και γιατί η συναναστροφή μαζί της ήταν υγιεινή; (β) Πού βρίσκονται σήμερα οι ορθές συναναστροφές, και γιατί δεν μπορούν να βρεθούν στον «Χριστιανικό κόσμο»;

²⁵ Η αρχή της Χριστιανικής εκκλησίας ήταν στην Πεντηκοστή όταν το πνεύμα του Θεού εξεχύθη επάνω σε 120 μαθητάς του Ιησού. Αυτοί ήσαν ενωμένοι με το κοινό τους ενδιαφέρον για τον Θεό και τον Υιό του και ήσαν συνδεδεμένοι με μια κοινή αγάπη για τη δικαιοσύνη και μια επιθυμία να περιπατούν με τον Θεό υπακούοντας στις εντολές του. Ο Ιησούς, μέσω του αγίου πνεύματος που είχε εκχύσει επάνω τους μετά την ανάληψί του, ήταν στο μέσον τους. Ήταν μαζί τους, και αυτοί ήσαν ενωμένοι μαζί του. Αποτελούσαν μια Χριστιανική κοινότητα που κατείχε υψηλούς ηθικούς κανόνες, σεβασμό για τις εντολές του Θεού και μια σταθερή απόφασι να κρατήση τη λατρεία της αμόλυντη.

²⁶ Η συναναστροφή με αυτή τη μοναδική κοινότητα ήταν υγιεινή. Ήταν καλή. Ήταν η οδός της ζωής. Τρεις χιλιάδες άνθρωποι το κατενόησαν αυτό στην Πεντηκοστή και ενώθηκαν με αυτή τη νεοσχηματισμένη οργάνωσι. «Και ενέμενον εν τη διδαχή των αποστόλων, και εν τη κοινωνία, και εν τη κλάσει του άρτου και εν ταις προσευχαίς.» (Πράξ. 2:42) Έκαμαν κοινά τα χρήματά των έτσι ώστε όλοι μπόρεσαν να παρατείνουν τη διαμονή των στην Ιερουσαλήμ μετά την Πεντηκοστή για να μάθουν όσο το δυνατόν περισσότερα από τους μαθητάς του Ιησού. Όταν τελικά επέστρεψαν στις πόλεις που κατοικούσαν, ακολούθησαν το παράδειγμα του Ιησού κηρύττοντας στους άλλους, και έτσι προσέθεσαν στην αύξησι της Χριστιανικής εκκλησίας.

²⁷ Η ίδια Χριστιανική εκκλησία σήμερα παρέχει ορθή συναναστροφή για ανθρώπους που αγαπούν δικαιοσύνη. Αυτή δεν βρίσκεται στις θρησκείες του «Χριστιανικού κόσμου», διότι αυτές ακολούθησαν τα ίχνη του Καίσαρος και όχι τα ίχνη του Χριστού. Ειδικά από τον καιρό του Κωνσταντίνου, ο θρησκευτικός «Χριστιανικός κόσμος» υπήρξε ο επιστήθιος σύντροφος των αρχόντων του πονηρού αυτού κόσμου. Σαν πηλός διεμορφώθη για να είναι όμοιος με τους συντρόφους που διετήρησε. Για τούτο, δεν πρέπει να είναι εκπληκτικό το ότι διαβάζομε για τις τρομερές του ιερές εξετάσεις και το αίμα που έχυσε για να προαγάγη τις ιδιοτελείς φιλοδοξίες του. Παρά την εξωτερική του εμφάνισι ευσεβείας, ο θρησκευτικός «Χριστιανικός κόσμος» είναι εκτεθειμένος από τους καρπούς του και τις κακές συναναστροφές του ως εχθρός του Θεού. «Διότι οι τοιούτοι είναι ψευδαπόστολοι, εργάται δόλιοι, μετασχηματιζόμενοι εις αποστόλους Χριστού. Και ουδέν θαυμαστόν· διότι αυτός ο Σατανάς μετασχηματίζεται εις άγγελον φωτός. Δεν είναι λοιπόν μέγα αν και οι διάκονοι αυτού μετασχηματίζωνται εις διακόνους δικαιοσύνης.» (2 Κορ. 11:13-15) Η μεταμφίεσίς του ως Χριστιανικής εκκλησίας τον καθιστά απατηλόν εργάτην που οδηγεί τους ανθρώπους μακριά από τον Θεό μάλλον παρά σε φιλία μαζί του.

28. Πού μπορεί να βρεθή σήμερα μια κοινότης που αγαπά δικαιοσύνη, και ποιες είναι οι προοπτικές για κείνους που διαμένουν σ’ αυτήν;

²⁸ Η Χριστιανική εκκλησία βρίσκεται σήμερα στενά συνδεδεμένη με την κοινωνία Νέου Κόσμου των συγχρόνων μαρτύρων του Ιεχωβά και όχι με τον «Χριστιανικό κόσμο». Η κοινωνία αυτή είναι αχώριστα ενωμένη μαζί της. Εδώ ακριβώς θα εύρετε μια κοινότητα που αγαπά δικαιοσύνη και που σέβεται τις εντολές του Θεού όπως έκαναν και οι Χριστιανοί του πρώτου αιώνος. Ιδού μια κοινότης που περιπατεί στενά στα ίχνη του Ιησού μένοντας χωριστή από τον κόσμο όπως αυτός έμενε, κηρύττοντας δημοσία όπως αυτός εκήρυττε, και ζητώντας πρώτα τη βασιλεία του Θεού όπως αυτός έπραττε. Ιδού μια κοινότης που περιπατεί με τον Θεό ενώ ζη σ’ ένα διεφθαρμένο κόσμο. Αυτή η αυξανόμενη, διεθνής κοινωνία αποτελείται από τους δικαίους, από τους οποίους πολλοί θα διαφυλαχθούν πέρα από το τέλος του παρόντος συστήματος πραγμάτων για να κληρονομήσουν τη γη. «Οι δίκαιοι θέλουσι κληρονομήσει την γην, και επ’ αυτής θέλουσι κατοικεί εις τον αιώνα.» (Ψαλμ. 37:29) Μ’ αυτούς θα εύρετε τις ορθές συναναστροφές που οδηγούν σε αιώνια ζωή.