«Αγαθά Νέα»—Και για τις Ημέρες Μας
«Η ΣΥΖΥΓΟΣ ΜΟΥ πέθανε, έχασα την εργασία μου, η τηλεόρασις και το ραδιόφωνό μου χάλασαν. Μου συνέβη ένα ατύχημα, τραυματίσθηκα και πονώ πολύ. Δεν υπάρχει τίποτε περισσότερο για μένα στη ζωή. Έτσι, απεφάσισα να θέσω τέρμα σ’ όλες τις δυσκολίες μου.» Αυτά τα λόγια είπε ένας άνδρας στο Οχάιο σε κάποιον εντελώς άγνωστό του άνδρα. Χωρίς αμφιβολία αυτός ο άνθρωπος είχε μεγάλη ανάγκη ν’ ακούση «αγαθά νέα.» Αλλά υπάρχουν σήμερα «αγαθά νέα» που θα μπορούσαν να φέρουν ανακούφισι σ’ αυτόν τον άνθρωπο και σε εκατομμύρια άλλους θλιμμένους ανθρώπους;
Ένα βιβλίο που υπάρχει επί αιώνες μπορεί δικαιολογημένα να ισχυρισθή ότι προσφέρει τα καλύτερα νέα. Εκατομμύρια άνθρωποι, περιλαμβανομένου και αυτού του ταραγμένου άνδρα στο Οχάιο, έχουν ενθαρρυνθή και χαρή από το άγγελμά του. Έχει δώσει σε πολλούς ανθρώπους ανανεωμένη ελπίδα και σημασία στη ζωή τους. Το βιβλίο αυτό έχει παγκόσμιο χαρακτήρα. Το «ευαγγέλιόν» του απευθύνεται στην πραγματικότητα, «εις παν έθνος και φυλήν και γλώσσαν.» (Αποκάλ. 14:6) Πολύ κατάλληλα, λοιπόν, αυτό το βιβλίο, η Αγία Γραφή, έχει μεταφρασθή ολόκληρο ή εν μέρει σε περισσότερες από 1.575 γλώσσες και διαλέκτους.
ΑΙΤΙΑ ΓΙΑ ΤΑ «ΑΓΑΘΑ ΝΕΑ»
Για να εκτιμήσωμε τι ακριβώς είναι τα «αγαθά νέα» που βρίσκονται στην Αγία Γραφή, είναι ανάγκη να μάθωμε γιατί ζούμε σ’ ένα κόσμο γεμάτο από ασθένειες, πόνους, αδικίες, βία και θάνατο. Κι εδώ, η Αγία Γραφή είναι εκείνη που μας δίνει αυτές τις πληροφορίες. Τι μας λέγει;
Ποτέ δεν ήταν σκοπός του Θεού να υποφέρουν οι άνθρωποι. Ο Δημιουργός, ο Ιεχωβά Θεός, έθεσε ενώπιον των πρώτων ανθρώπων, του Αδάμ και της Εύας, την προοπτική αιωνίου ζωής σ’ ένα ευχάριστο επίγειο παράδεισο. (Γέν. 2:8, 9, 15) Εν τούτοις, ο Δημιουργός του ανθρώπου διευθέτησε τα ζητήματα με τέτοιο τρόπο ώστε η ζωή του ανθρωπίνου γένους να εξαρτάται από τη συμμόρφωσί του σε νόμους. Επί παραδείγματι, ο άνθρωπος πρέπει ν’ αναπνέη, να τρώγη και να πίνη για να συνεχίση να ζη. Ομοίως, η υπακοή στις δεδηλωμένες εντολές του Θεού είναι αναγκαία για τη διατήρησι της ζωής του ανθρώπου. Γι’ αυτό, όταν ο Αδάμ δεν υπήκουσε στον νόμο του Θεού, έχασε την τελειότητά του και σαν ένας αμαρτωλός άνθρωπος μπορούσε να γίνη πατέρας μόνο ατελών απογόνων. Η Αγία Γραφή λέγει: «Δια τούτο καθώς δι’ ενός ανθρώπου η αμαρτία εισήλθεν εις τον κόσμον και δια της αμαρτίας ο θάνατος, και ούτω διήλθεν ο θάνατος εις πάντας ανθρώπους, επειδή πάντες ήμαρτον.»—Ρωμ. 5:12.
Ευτυχώς, ο Ιεχωβά Θεός έχει σκοπό να ελευθερώση την ανθρώπινη φυλή από την αμαρτία και τον θάνατο στον δικό του ορισμένο καιρό. Εν τω μεταξύ, με λίγες εξαιρέσεις, επέτρεψε στους ανθρώπους ν’ ακολουθήσουν τις επιθυμίες των και δεν τους εμπόδισε ν’ απολαύσουν τα οφέλη των φυσικών κύκλων που έχει θέσει σε λειτουργία πριν από αιώνες. Γι’ αυτό τον λόγο, ο Χριστιανός απόστολος Παύλος μπορούσε να πη στον ειδωλολατρικό λαό των Λύστρων: «Εν ταις παρελθούσαις γενεαίς [ο Θεός] αφήκε πάντα τα έθνη να περιπατώσιν εν ταις οδοίς αυτών· καίτοι δεν αφήκεν αμαρτύρητον εαυτόν αγαθοποιών, δίδων εις ημάς ουρανόθεν βροχάς και καιρούς καρποφόρους, γεμίζων τροφής και ευφροσύνης τας καρδίας ημών.»—Πράξ. 14:16, 17.
Φυσικά, αν οι άνθρωποι προτιμούν ν’ αγνοούν τη συνείδησί τους ή να περιφρονούν με ανοησία τους φυσικούς νόμους, δεν μπορούν ν’ αποφύγουν το να φέρουν ταραχή επάνω στον εαυτό τους και σε άλλους. Ο Ιεχωβά Θεός δεν επεμβαίνει για να σταματήση το αποτέλεσμα του αναλλοίωτου νόμου του: «Ό,τι αν σπείρη ο άνθρωπος, τούτο και θέλει θερίσει.» (Γαλ. 6:7) Έτσι, ο Παντοδύναμος επιτρέπει στο ανθρώπινο γένος να δοκιμάζη τόσο το αγαθό όσο και το κακό, καθώς επεξεργάζεται τον δικό του σκοπό σε σχέσι με το ανθρώπινο γένος.
ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΙΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΓΕΝΟΥΣ
Η Αγία Γραφή αποκαλύπτει ότι ο Ιεχωβά Θεός έχει ήδη θέσει τη βάσι για την απελευθέρωσι του ανθρωπίνου γένους από την αμαρτία και τον θάνατο. Το έκαμε αυτό με το να προσφέρη ένα αντίλυτρο για το ανθρώπινο γένος. Πώς και γιατί το έκαμε αυτό;
Όταν ο Αδάμ παρεβίασε τον νόμο του Θεού, έχασε την τέλεια ανθρώπινη ζωή για τον εαυτό του και για τους αγέννητους απογόνους του. Έτσι, ολόκληρο το ανθρώπινο γένος περιήλθε κάτω από δουλεία στην αμαρτία και στον θάνατο. Τώρα εχρειάζετο ένα αντίλυτρο για να ελευθερώση την ανθρώπινη οικογένεια από τη δουλεία της. Αυτό το αντίλυτρο έπρεπε να είναι το ακριβές αντίστοιχο εκείνου που ο Αδάμ είχε χάσει λόγω της απειθείας του, δηλαδή, τέλεια ανθρώπινη ζωή.
Καμμιά ανθρώπινη προσπάθεια δεν θα μπορούσε να προμηθεύση αυτό το πολύτιμο αντίλυτρο. Το πόσο αδύνατον ήταν να γίνη αυτό περιγράφεται καλά από τον θεόπνευστο ψαλμωδό: «Ουδείς δύναται ποτέ να εξαγοράση αδελφόν, μηδέ να δώση εις τον Θεόν λύτρον δι’ αυτόν· Διότι πολύτιμος, είναι η απολύτρωσις της ψυχής αυτών, και ανεύρητος διαπαντός, ώστε να ζη αιωνίως, να μη ίδη διαφθοράν.»—Ψαλμ. 49:7-9.
Εν τούτοις, μέσω ενός θαύματος ο Ιεχωβά Θεός προμήθευσε αυτό που ήταν αναγκαίο. Μέσω του αγίου του πνεύματος μετέφερε τη ζωή του μονογενούς του Υιού από τους ουρανούς στη μήτρα της Ιουδαίας παρθένου Μαρίας. Έτσι, εκείνος που ωνομάσθηκε Ιησούς Χριστός γεννήθηκε ‘άγιος,’ ελεύθερος από κάθε αμαρτία. Ο άγγελος Γαβριήλ το έκαμε αυτό γνωστό, όταν είπε στη Μαρία: «Πνεύμα άγιον θέλει επέλθει επί σε, και δύναμις του Υψίστου θέλει σε επισκιάσει· διά τούτο και το γεννώμενον εκ σου άγιον θέλει ονομασθή Υιός Θεού.»—Λουκ. 1:35.
Επειδή ήταν τέλειος, όπως ο Αδάμ όταν δημιουργήθηκε, ο Ιησούς μπορούσε να προσφέρη τη ζωή του ως θυσία, προμηθεύοντας έτσι το αναγκαίο αντίλυτρο. Στην πραγματικότητα, αντιπροσώπευσε το ανθρώπινο γένος, επωμιζόμενος ο ίδιος την τιμωρία που άξιζε για το αμαρτωλό ανθρώπινο γένος, δηλαδή, τον θάνατο. Εξηγώντας το αυτό, ο απόστολος Πέτρος έγραψε: «Όστις τας αμαρτίας ημών αυτός εβάστασεν εν τω σώματι αυτού επί του ξύλου, δια να ζήσωμεν εν τη δικαιοσύνη, αποθανόντες κατά τας αμαρτίας· με του οποίου την πληγήν ιατρεύθητε.» (1 Πέτρ. 2:24) Από εκείνο τον καιρό, είχε δοθή στους ανθρώπους η ευκαιρία να δεχθούν, με τους όρους του Θεού, τα οφέλη αυτού του αντιλύτρου.
ΜΙΑ ΔΙΚΑΙΑ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΙΣ ΘΑ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΗ ΓΗ
Τον πρώτο αιώνα μετά Χριστόν, για κείνους που δέχθηκαν την προμήθεια του Θεού για σωτηρία είχε ανοιχθή η ευκαιρία να γίνουν βασιλείς και ιερείς μαζί με τον Ιησού Χριστό, αφού θα ετελείωναν την επίγεια ζωή τους με πιστότητα και αφού εγείροντο σε αθάνατη ουράνια ζωή. Η Αγία Γραφή λέγει γι’ αυτούς που έχουν εκλεγή ως συγκληρονόμοι του Χριστού: «Μακάριος και άγιος, όστις έχει μέρος εις την πρώτην ανάστασιν· επί τούτων ο θάνατος ο δεύτερος δεν έχει εξουσίαν, αλλά θέλουσιν είσθαι ιερείς του Θεού και του Χριστού και θέλουσι βασιλεύσει μετ’ αυτού χίλια έτη.»—Αποκάλ. 20:6.
Έτσι, επί αιώνες ο Θεός εκλέγει άτομα για να τους δώση το προνόμιο να γίνουν βασιλείς και ιερείς μαζί με τον Υιό του. Όσο είναι ανθρωπίνως δυνατόν, αυτοί που εκλέγονται πρέπει ν’ αποδείξουν ότι είναι άτομα που μπορούν να περιγραφούν ως εξής: «Και εν τω στόματι αυτών δεν ευρέθη δόλος, διότι είναι άμωμοι.» (Αποκάλ. 14:5) Μόνο οι δοκιμασμένοι, πιστοί δούλοι του Θεού μπορούν να λάβουν μέρος στη βαρειά ευθύνη της επαναφοράς της ανθρωπίνης φυλής σε τελειότητα. Όπως οι ιερείς του αρχαίου Ισραήλ που προσέφεραν θυσίες ζώων για την εξιλέωσι από τις αμαρτίες, αυτοί θα συμμετάσχουν στα οφέλη της θυσίας του Ιησού που εξαλείφει αμαρτίες χάριν του ανθρωπίνου γένους στη γη.
Έτσι, μέσω του Ιησού Χριστού και των συμβασιλέων και υφιερέων του, ο Ιεχωβά Θεός θα πραγματοποιήση την εκπλήρωσι της μεγαλειώδους υποσχέσεως: «Θέλει εξαλείψει ο Θεός παν δάκρυον από των οφθαλμών αυτών, και ο θάνατος δεν θέλει υπάρχει πλέον, ούτε πένθος ούτε κραυγή ούτε πόνος δεν θέλουσιν υπάρχει πλέον· διότι τα πρώτα παρήλθον.»—Αποκάλ. 21:4.
Τι θαυμαστά «αγαθά νέα» είναι αυτά! Η κυβέρνησις του Ιησού Χριστού και των συντρόφων του θα επιφέρη πλήρη απελευθέρωσι από οτιδήποτε έχει κάνει τη ζωή τόσο δυσάρεστη στη γη. Η απομάκρυνσις κάθε ανεπιθύμητου πόνου θα σημάνη κατ’ ανάγκην το τέλος των εγκλημάτων, της φτώχειας, της βίας, της αδικίας, της καταπιέσεως και της πείνας. Για πάντα επίσης θα παρέλθουν τα οδυνηρά αποτελέσματα των ασθενειών και των γηρατειών. Ολόκληρο το ανθρώπινο γένος θ’ απολαμβάνη ζωή και σφρίγος. Δεν θα χύνωνται πια πικρά δάκρυα λόγω κάποιου θανάτου. Έχοντας υπ’ όψιν όλα όσα θα συμβούν, μπορούμε να κατανοήσωμε γιατί η Αγία Γραφή ομιλεί για «τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας.»—Ματθ. 24:14.
Είναι παράδοξο, όμως, να βλέπωμε ότι αυτά δεν είναι «αγαθά νέα» για όλους τους κατοίκους της γης. Η Αγία Γραφή δείχνει ότι η βασιλεία του Θεού μέσω του Χριστού θα είχε πολλούς εχθρούς και ότι τα έθνη θα προτιμούσαν τη δική τους διακυβέρνησι. Εν τούτοις, η συσπείρωσίς των εναντίον της βασιλείας του Θεού είναι προορισμένη ν’ αποτύχη. Η προφητεία του Δανιήλ μάς πληροφορεί: «Και εν ταις ημέραις των βασιλέων εκείνων θέλει αναστήσει ο Θεός του ουρανού βασιλείαν, ήτις εις τον αιώνα δεν θέλει φθαρή· και η βασιλεία αύτη δεν θέλει περάσει εις άλλον λαόν· θέλει κατασυντρίψει και συντελέσει πάσας ταύτας τας βασιλείας, αυτή δε θέλει διαμένει εις τους αιώνας.» (Δαν. 2:44) Ναι, οι ανθρώπινες εξουσίες και όλοι οι φανατικοί υπερασπισταί των θα νικηθούν ενώπιον του ‘Βασιλέως των βασιλέων και Κυρίου των κυρίων,’ του Ιησού Χριστού.—Αποκάλ. 19:11-16.
Η καταστροφή θα είναι τόσο ολοσχερής, ώστε θα ταιριάζη με τη Γραφική αφήγησι που λέγει ότι θα είναι «καιρός θλίψεως, οποία ποτέ δεν έγεινεν αφού υπήρξεν έθνος.» (Δαν. 12:1) Μολονότι θα είναι τόσο τρομακτική η ‘μεγάλη θλίψις,’ εν τούτοις, θα φέρη ανακούφισι σε όλους εκείνους που πραγματικά επιθυμούν να είναι υπήκοοι της βασιλείας του Θεού μέσω του Χριστού. (Αποκάλ. 7:14) Η Αγία Γραφή μάς διαβεβαιώνει: «Εξεύρει ο Ιεχωβά να ελευθερώνη εκ του πειρασμού τους ευσεβείς, τους δε αδίκους να φυλάττη εις την ημέραν της κρίσεως, διά να κολάζονται [δια να απολεσθούν, ΜΝΚ]. (2 Πέτρ. 2:9) Από το Γραφικό βιβλίο της Αποκαλύψεως μαθαίνομε ότι θα είναι πολλοί αυτοί που θα επιζήσουν. Αυτοί περιγράφονται ως «όχλος πολύς, τον οποίον ουδείς ηδύνατο να αριθμήση, εκ παντός έθνους και φυλών και λαών και γλωσσών.»—Αποκάλ. 7:9.
Αυτοί που θα επιζήσουν, περιλαμβανομένων και πολλών παιδιών, θα έλθουν πρώτα κάτω από την άμεση επίβλεψι του Ιησού Χριστού. Θα δοκιμάσουν το ενδιαφέρον και τη συμπάθεια που θα τους αποδοθή όπως έχει προφητικά προλεχθή ως εξής: «Διότι θέλει ελευθερώνει τον πτωχόν κράζοντα και τον πένητα και τον αβοήθητον. Θέλει ελεήσει τον πτωχόν και τον πένητα· και τας ψυχάς των πενήτων θέλει σώσει. Εκ δόλου και εξ αδικίας θέλει λυτρώνει τας ψυχάς αυτών και πολύτιμον θέλει είσθαι το αίμα αυτών εις τους οφθαλμούς αυτού.» (Ψαλμ. 72:12-14) Θα είναι επίσης προνόμιό τους να έχουν τη βοήθειά του για ν’ αντιμετωπίσουν την αδυναμία και τις ατέλειες και τελικά να σταθούν ενώπιον του Παντοδυνάμου ως αναμάρτητοι άνθρωποι. Το εδάφιο Αποκάλυψι 7:17 το τονίζει αυτό όταν λέγη ότι το Αρνίον, ο Ιησούς Χριστός «θέλει ποιμάνει αυτούς και οδηγήσει αυτούς εις ζώσας πηγάς υδάτων.»
Τι θα λεχθή γι’ αυτούς που πεθαίνουν πριν από τη ‘μεγάλη θλίψι’ η οποία θα φέρη καταστροφή σε όλους τους εχθρούς της βασιλείας του Θεού, μέσω του Χριστού; Σ’ αυτούς θα δοθή η ευκαιρία να κερδίσουν τα οφέλη της θυσίας του Χριστού μέσω μιας αναστάσεως από τους νεκρούς. Σκεφθήτε τι χαρά θα έχουν αυτοί που θα επιζήσουν από τη ‘μεγάλη θλίψι’ όταν καλωσορίσουν τους νεκρούς—άνδρες, γυναίκες και παιδιά σ’ εκπλήρωσι των λόγων του Ιησού: «Μη θαυμάζετε τούτο· διότι έρχεται ώρα, καθ’ ην πάντες οι εν τοις μνημείοις θέλουσιν ακούσει την φωνήν αυτού, και θέλουσιν εξέλθει.»—Ιωάν. 5:28, 29.
ΠΟΤΕ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΑΥΤΑ;
Τα συγκινητικά νέα για την εποχή μας είναι ότι αυτός ο καιρός που η βασιλεία του Θεού θ’ αναλάβη τις υποθέσεις της γης πλησιάζει γοργά. Παρατηρήστε, επί παραδείγματι, τι λέγει η Αγία Γραφή για τις συνθήκες που θα εχαρακτήριζαν τις ‘έσχατες ημέρες’ του ασεβούς συστήματος πραγμάτων: «Γίνωσκε δε τούτο, ότι εν ταις εσχάταις ημέραις θέλουσιν έλθει καιροί κακοί· διότι θέλουσιν είσθαι οι άνθρωποι φίλαυτοι, φιλάργυροι, αλαζόνες, υπερήφανοι, βλάσφημοι, απειθείς εις τους γονείς, αχάριστοι, ανόσιοι, άσπλαγχνοι, αδιάλλακτοι, συκοφάνται, ακρατείς, ανήμεροι, αφιλάγαθοι, προδόται, προπετείς, τετυφωμένοι, φιλήδονοι μάλλον παρά φιλόθεοι, έχοντες μεν μορφήν ευσεβείας, ηρνημένοι δε την δύναμιν αυτής.»—2 Τιμ. 3:1-5.
Ομοίως, ο Ιησούς Χριστός είπε στους μαθητάς του ότι η απελευθέρωσις θα ερχόταν σ’ ένα καιρό που θα επικρατούσε μεγάλος φόβος και ανησυχία στα έθνη. Αφού είπε ότι επάνω στη γη θα υπήρχε «στενοχωρία εθνών εν απορία» ο Ιησούς το συνώδευσε αυτό με τα εξής ενθαρρυντικά λόγια: «Όταν δε ταύτα αρχίσωσι να γίνωνται, ανακύψατε και σηκώσατε τας κεφαλάς σας διότι πλησιάζει η απολύτρωσίς σας.» Εξηγώντας αυτό το σημείο συνέχισε λέγοντας: «Ίδετε την συκήν και πάντα τα δένδρα. Όταν ήδη ανοίξωσι, βλέποντες γνωρίζετε αφ’ εαυτών ότι ήδη το θέρος είναι πλησίον. Ούτω και σεις, όταν ίδητε ταύτα γινόμενα, εξεύρετε ότι είναι πλησίον η βασιλεία του Θεού. Αληθώς σας λέγω ότι δεν θέλει παρέλθει η γενεά αύτη, εωσού γείνωσι πάντα ταύτα. Ο ουρανός και η γη θέλουσι παρέλθει, οι δε λόγοι μου δεν θέλουσι παρέλθει.»—Λουκ. 21:25-32.
Έχετε παρατηρήσει αυτά ακριβώς τα πράγματα που λέγει η Αγία Γραφή; Δεν έχομε επομένως επαρκείς λόγους για ν’ αναμένωμε σύντομα απελευθέρωσι; Ναι, αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν άτομα που ζουν σήμερα τα οποία, στην πραγματικότητα, θα δουν το τέλος του παρόντος ασεβούς συστήματος πραγμάτων με τις αδικίες του και τις καταπιέσεις του. Αυτοί που μπορεί να πεθάνουν πριν απ’ αυτό τον καιρό, δεν θα χάσουν τις ευλογίες που μόνο η βασιλεία του Θεού μέσω του Χριστού μπορεί να φέρη—πραγματική απελευθέρωσι από την ασθένεια, τον πόνο και τον θάνατο. Οποιαδήποτε βλάβη έχουν δοκιμάσει σ’ αυτό το σύστημα, θα εξαλειφθή για πάντα όταν αναστηθούν με την προοπτική της αιωνίου ζωής.
Βεβαίως, η Αγία Γραφή περιέχει, «αγαθά νέα» για την εποχή μας. Πόσο ενθαρρυντικό είναι να γνωρίζωμε ότι σύντομα αυτή η γη θα είναι ένας τόπος ειρήνης, ένας ευχάριστος παράδεισος, χωρίς ασθένειες, πόνους και θάνατο!
Ικανοποίησις
Ένας άνθρωπος μπορεί ν’ αυξήση την ικανοποίησί του από τη ζωή με το να μάθη να είναι αυτάρκης με όσα έχει αντί να στενοχωριέται συνεχώς για όσα δεν έχει.