Προσέχετε τον Εαυτό σας, Διότι σας Προσέχουν!
«Εαυτούς εξετάζετε, αν ήσθε εν τη πίστει· εαυτούς δοκιμάζετε.»—2 Κορ. 13:5.
1. Πόσο σπουδαία είναι η προσωπική σας διαγωγή μέσα στον οικογενειακό κύκλο;
ΟΣΟ σπουδαίο είναι να «έχητε καλήν την διαγωγήν σας μεταξύ των εθνών», τόσο σπουδαίο είναι να φροντίζετε να είναι η διαγωγή σας καλή κατ’ ιδίαν στο σπίτι σας. Διότι εκείνος που δεν πράττει το ορθόν στο σπίτι του δεν θα συμπεριφέρεται κατάλληλα έξω. Δεν είναι μυστικός, επίσης, ο τρόπος με τον οποίον τα μέλη μιας οικογενείας μεταχειρίζονται το ένα το άλλο, διότι η προσωπική διαγωγή έχει έναν τρόπο ακτινοβολίας πολύ πέρα από τους τοίχους της κατοικίας. Ανάλογα με τη διαγωγή των μελών μέσα στον οικογενειακό κύκλο, οι έξω είτε μακαρίζουν είτε ονειδίζουν την οικογένεια και τους συγγενείς, συντρόφους και φίλους της, καθώς και τις οργανώσεις στις οποίες η οικογένεια ανήκει.
2, 3. Ποια νουθεσία και συμβουλή δίνει η Γραφή στα μέλη της οικογενείας χωριστά;
2 Ο λόγος του Θεού η Βίβλος, η τελεία βιβλιοθήκη των θεοπνεύστων Γραφών, δίδει μερικές πολύ καλές συμβουλές σε όλα τα μέλη της οικογενείας όσον αφορά την κατάλληλη διαγωγή. Κατ’ επανάληψιν λέγεται ρητώς πώς πρέπει να ενεργούν ο ένας προς τον άλλον οι σύζυγοι, άνδρες και γυναίκες, οι γονείς και τα τέκνα. Παραδείγματος χάριν, ο απόστολος Παύλος γράφει: «Αι γυναίκες, υποτάσσεσθε εις τους άνδρας σας. . . . Οι άνδρες, αγαπάτε τας γυναίκας σας, και μη ήσθε πικροί προς αυτάς. Τα τέκνα, υπακούετε εις τους γονείς κατά πάντα· διότι τούτο είναι ευάρεστον εις τον Κύριον. Οι πατέρες, μη ερεθίζετε τα τέκνα σας, δια να μη μικροψυχώσιν.»—Κολ. 3:18-21.
3 Περαιτέρω είναι γραμμένο: «Οι άνδρες ομοίως, συνοικείτε με τας γυναίκάς σας εν φρονήσει, αποδίδοντες τιμήν εις το γυναικείον γένος ως εις σκεύος ασθενέστερον.» (1 Πέτρ. 3:7) «Ούτω χρεωστούσιν οι άνδρες να αγαπώσι τας εαυτών γυναίκας ως τα εαυτών σώματα.» «Πλην και σεις [άνδρες] οι καθ’ ένα έκαστος την εαυτού γυναίκα ούτως ας αγαπά ως εαυτόν.» (Εφεσ. 5:28, 33) Οι γυναίκες, εξ άλλου, διατάσσονται να «σέβωνται» και «υποτάσσωνται εις τους άνδρας αυτών κατά πάντα.» (Εφεσ. 5:24, 33) Στους γονείς λέγεται επίσης πώς να συμπεριφέρωνται προς τα τέκνα των. «Και οι πατέρες, μη παροργίζετε τα τέκνα σας, αλλ’ εκτρέφετε αυτά εν παιδεία και νουθεσία Ιεχωβά.» (Εφεσ. 6:4, ΜΝΚ) Και τα τέκνα επίσης έχουν βαριά ευθύνη, διότι διατάσσονται: «Τα τέκνα, υπακούετε εις τους γονείς σας εν Κυρίω· διότι τούτο είναι δίκαιον. “Τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα, ” ήτις είναι εντολή πρώτη με επαγγελίαν.»—Εφεσ. 6:1-3.
4. Ποιες ευθύνες έχει ένας αφιερωμένος σύζυγος προς μια μη αφιερωμένη σύζυγο;
4 Όταν ολόκληρη η οικογένεια είναι αφιερωμένοι μάρτυρες του Ιεχωβά, δεν είναι πολύ δύσκολο να συγκατοικούν με ειρήνη και ενότητα σύμφωνα με τις παραπάνω Γραφικές συμβουλές. Αλλά σε μια οικογένεια όπου μερικοί δεν είναι στην αλήθευα, ακόμη και η περίπτωσις αυτή δεν δικαιολογεί για τα αφιερωμένα μέλη της οικογενείας την μη εκτέλεσι των δικαίων εντολών του Ιεχωβά ούτε τα απαλλάσσει από την εκτέλεσί των. Οι αφιερωμένοι σύζυγοι πρέπει στοργικά να προνοούν για τις οικογένειές των ακόμη και αν μερικοί δεν είναι πιστοί, διότι «εάν τις δεν προνοή περί των εαυτού, και μάλιστα των οικείων, ηρνήθη την πίστιν, και είναι απίστου χειρότερος.» Ο αφιερωμένος σύζυγος πρέπει να δίδη μια λογική ποσότητα χρόνου και προσοχής στις ανάγκες της συζύγου του, είτε αυτή είναι αφιερωμένη Χριστιανή είτε όχι. Πρέπει να χρησιμοποιή το πνεύμα του σωφρονισμού ισοσταθμίζοντας τον χρόνον του και την ενέργειά του μεταξύ της εργασίας του, του σπιτιού του και της λατρείας και υπηρεσίας του Θεού του Ιεχωβά.—1 Τιμ. 5:8.
5. Πώς μπορεί μια αφιερωμένη σύζυγος να κερδίση έναν μη αφιερωμένο σύζυγο στην αλήθεια;
5 Με όμοιο τρόπο οι αφιερωμένοι σύζυγοι πρέπει ν’ αποδίδουν σεβασμό στους συζύγους των, ακόμη και αν αυτοί είναι άπιστοι. «Ομοίως αι γυναίκες, υποτάσσεσθε εις τους άνδρας υμών, ίνα και εάν τινές απειθώσιν εις τον λόγον, κερδηθώσιν άνευ του λόγου δια της διαγωγής των γυναικών, αφού ίδωσι την μετά φόβου καθαράν διαγωγήν σας.» Μια τέτοια σύζυγος πρέπει να ισοσταθμίζη τον χρόνον της και τη δραστηριότητά της μεταξύ του οικιακού της έργου, των αναγκών του συζύγου της και της οικογενείας της, και της υπηρεσίας της προς τον Ιεχωβά. Ο σύζυγός της μπορεί να θέλη να τον συνοδεύη αυτή σε περιοδείες για την εργασία του σε κοινωνικές επισκέψεις, και αυτή μπορεί να ενεργή έτσι εφ’ όσον δεν διακινδυνεύει τις υποχρεώσεις της διαθήκης της με τον Ιεχωβά. Γιατί; Για να καταστή δυνατόν να κερδηθή ο σύζυγός της χωρίς λόγον μέσω της διαγωγής της συζύγου. Ασφαλώς η συμπεριφορά και η δραστηριότης μιας συζύγου είναι πιο πειστικές από τη ρητορική της!—1 Πέτρ. 3:1-4.
6. Αν ένας άπιστος δεν κερδίζεται στην αλήθεια, αποτελεί τούτο αιτία για χωρισμό ή διαζύγιο; Εξηγήστε.
6 Πολλές φορές, εν τούτοις, ο άπιστος σύντροφος του γάμου δεν κερδίζεται με την καλή διαγωγή του αφιερωμένου. Κάτω από τέτοιες περιστάσεις τι πρέπει να κάμη ο Χριστιανός σύζυγος, άνδρας ή γυναίκα; Αν ο άπιστος εναντιώνεται στις θρησκευτικές πεποιθήσεις του συντρόφου ταυ, ανέχεται όμως να ζη μαζί, ας παραμένη όπως είναι το ζήτημα. Αλλ’ αν ο άπιστος, αυτός ή αυτή, είναι τόσο βίαιος στην εναντίωσι, ώστε να ζητή να διασπάση την οικογένεια με χωρισμό ή διαζύγιο, τότε, όπως λέγει ο απόστολος, ας απέρχεται ο άπιστος, αλλά ποτέ δεν πρέπει να λαμβάνη την πρωτοβουλία από αυτή την άποψι ο αφιερωμένος δούλος του Ιεχωβά. «Διότι τι εξεύρεις, γύναι, αν μέλλης να σώσης τον άνδρα; τι εξεύρεις άνερ, αν μέλλης να σώσης την γυναίκα;»—1 Κορ. 7:12-16, 24, 27.
7. Σε αντίθεσι με μέλη του «Χριστιανικού κόσμου» πώς οι μάρτυρες του Ιεχωβά αποδεικνύουν ότι είναι αληθινοί μαθηταί του Χριστού;
7 Η θεοσεβής διαγωγή που ασκείται μέσα στο σπίτι μπορεί να μεταφερθή έξω και πολύ πιο πέρα. Οι αφιερωμένοι Χριστιανοί πρέπει να προσέχουν πώς συμπεριφέρονται προς τους πνευματικούς των αδελφούς και αδελφές στην εκκλησία του Θεού, διότι και αυτό επίσης είναι κάτι που οι έξω το παρατηρούν πολύ προσεκτικά. Παραδείγματος χάριν, όλος ο κόσμος γνωρίζει ότι στη διάρκεια του Πρώτου και του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, οι Καθολικοί εφόνευσαν Καθολικούς και οι Προτεστάνται εφόνευσαν Προτεστάντας κατά εκατοντάδας χιλιάδων. Αλλά κανείς δεν άκουσε ποτέ ότι Χριστιανοί μάρτυρες του Ιεχωβά εφόνευσαν τους αδελφούς των στο ανοικτό πεδίον της μάχης. Γι’ αυτό το ζήτημα, αποστερημένες χήρες που έχασαν συζύγους και γυιούς, ή λυπημένα ορφανά που έχασαν πατέρες και αδελφούς στη διάρκεια αυτών των τρομερών πολέμων, μπορούν να παρηγορηθούν από τη γνώσι ότι κανείς από τους αγαπητούς των δεν εφονεύθη από πιστούς μάρτυρας του Ιεχωβά. Οι αληθινοί αυτοί Χριστιανοί θα ήθελαν μάλλον να χάσουν τη ζωή τους παρά να παραβούν τη θεία εντολή, «Μη φονεύσης.» (Έξοδ. 20:13 ) Η εντολή του Ιησού προς τους μάρτυρας του Ιεχωβά είναι: «Εντολήν καινήν σας δίδω, Να αγαπάτε αλλήλους καθώς εγώ σας ηγάπησα, και σεις να αγαπάτε αλλήλους. Εκ τούτου θέλουσι γνωρίσει πάντες ότι είσθε μαθηταί μου, εάν έχητε αγάπην προς αλλήλους.» «Θέλεις αγαπά τον πλησίον σου ως σεαυτόν.»—Ιωάν. 13:34, 35· Ματθ. 22:39.
8. Τι αιτιολογεί το γεγονός ότι οι Μάρτυρες απολαμβάνουν μεγάλη ειρήνη και ενότητα;
8 Αντί να μάχωνται και πολεμούν μεταξύ τους ή με άλλους, οι Μάρτυρες εντέλλονται να ‘ζητούν ειρήνην και να ακολουθούν αυτήν’. (1 Πέτρ. 3:11) Άφθονη ειρήνη ανήκει σ’ εκείνους που αγαπούν τον νόμον του Ιεχωβά, λέγει ο ψαλμωδός. «Και ο καρπός της δικαιοσύνης σπείρεται εν ειρήνη υπό των ειρηνοποιών.» (Ψαλμ. 119:165· Ιάκ. 3:18) Καθώς είπε ο Ιησούς: «Ειρηνεύετε εν αλλήλοις», διότι, «μακάριοι οι ειρηνοποιοί· διότι αυτοί θέλουσιν ονομασθή υιοί Θεού.» (Μάρκ. 9:50· Ματθ. 5:9) Δεν βρίσκει, λοιπόν, κανείς ανταρσία ή φιλονεικίες, αλλά μόνο ειρήνη και ενότητα μεταξύ του λαού του Κυρίου.—Φιλιππησ. 2:14· 1 Πέτρ. 3:9.
ΑΛΗΘΙΝΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΔΙΑΓΩΓΗ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΙ
9, 10. Πώς λέγει η Γραφή ότι πρέπει να συμπεριφέρωνται προς αλλήλους οι αληθινοί Χριστιανοί μέσα στην εκκλησία;
9 Αυτή η Χριστοειδής αγάπη, που όλος ο κόσμος την βλέπει να επιδεικνύεται μόνο από τους μάρτυρας του Ιεχωβά και μεταξύ αυτών, δεν είναι απλή έκφρασις των χειλέων. Εκδηλώνεται στην ενεργό διαγωγή τους προς τους άλλους. Οι ώριμοι Μάρτυρες είναι μακρόθυμοι και υποχρεωτικοί. Καυχησιολογία και κομπασμός και ιδιοτελής υπερηφάνεια δεν βρίσκονται μεταξύ τους. Αντί να ζητούν το προσωπικό τους όφελος, κάνουν εκείνο που προάγει τα καλύτερα συμφέροντα των άλλων. (1 Κορ. 13:4, 5 10:24) Καλύπτουν και ενδύουν τις ατέλειες της πεπτωκυίας σαρκός με ωραία ενδύματα, δηλαδή, «σπλάγχνα οικτιρμών, χρηστότητα, ταπεινοφροσύνην, πραότητα, μακροθυμίαν.» Συνεχίζουν «υποφέροντες αλλήλους, και συγχωρούντες εις αλλήλους.» Η έντονη αγάπη των προς αλλήλους είναι βέβαια ένα ισχυρό και τέλειο συνεκτικό μέσον ή δεσμός που συνδέει ολόκληρη την οργάνωσι.—Κολ. 3:12-14· 1 Πέτρ. 4:8· Παροιμ. 10:12.
10 Είναι αλήθεια ότι, όπως είπε ο απόστολος, έτσι διαπιστώνει κανείς μεταξύ των Μαρτύρων σήμερα ότι «πάσα πικρία και θυμός και οργή και κραυγή και βλασφημία» έχει αφαιρεθή, και είναι «εις αλλήλους χρηστοί, εύσπλαγχνοι, συγχωρούντες αλλήλους». (Εφεσ. 4:31, 32) Εκδηλώνουν γνησία φιλοξενία. Φέρουν ή βαστάζουν τα βάρη ή τις θλίψεις αλλήλων. (1 Πέτρ. 3:9· Γαλ. 6:2) Εδώ βρίσκει κανείς μια κατάστασι, που οι υγιείς και ισχυροί βοηθούν τους ασθενικούς και πιο αδυνάτους, που οι νέοι δείχνουν σεβασμό για τους πρεσβυτέρους, και οι πρεσβύτεροι είναι ανεκτικοί απέναντι των νέων, που ο καθένας προσπαθεί ν’ αρέση στους αδελφούς του και στις αδελφές του μάλλον παρά στον εαυτό του. «Σας παρακαλούμεν δε, αδελφοί», προσθέτει ο απόστολος, «παρηγορείτε τους ολιγοψύχους, περιθάλπετε τους ασθενείς, μακροθυμείτε προς πάντας. Προσέχετε μη αποδίδη τις εις τινα κακόν αντί κακού· αλλά ζητείτε πάντοτε το αγαθόν και εις αλλήλους, και εις πάντας.»—Ρωμ. 15:1, 2· 1 Θεσ. 5:14, 15.
11. Με ποιους άλλους τρόπους πρέπει οι Χριστιανοί να φυλάγωνται από το να βλάψουν τους αδελφούς των και τις αδελφές των;
11 Ακόμη και σε σημεία διαγωγής όπως το φαγητό και το ποτό, ο ανιδιοτελής αυτός όμιλος Χριστιανών πρέπει πάντοτε να είναι άγρυπνος για να απέχη από εκείνα τα πράγματα που θα μπορούσαν να γίνουν πρόσκομμα στους αδελφούς των. «Είτε λοιπόν τρώγετε, είτε πίνετε, είτε πράττετέ τι, πάντα πράττετε εις δόξαν Θεού. Μη γίνεσθε πρόσκομμα . . . εις την εκκλησίαν του Θεού· καθώς και εγώ κατά πάντα αρέσκω εις πάντας, μη ζητών το ιδικόν μου συμφέρον, αλλά το των πολλών δια να σωθώσι.»—Ρωμ. 14:21· 1 Κορ. 8:13· 10:31-33.
12. Αντί να παράγουν τα «έργα της σαρκός», τι είδους καρπό φέρουν οι μάρτυρες τον Ιεχωβά;
12 Έτσι συμβαίνει, ώστε οι άνθρωποι, με το να παρατηρούν τη διαγωγή των μαρτύρων του Ιεχωβά, βλέπουν ότι υπάρχει μια καλή, ευθεία και θεοσεβής οργάνωσις. Βλέπουν, επίσης, ότι υπάρχει μια καθαρή και ενάρετη οργάνωσις, της οποίας τα μέλη ‘απέρριψαν τα έργα του σκότους’ και δεν περιπατούν «εις συμπόσια και μέθας, μη εις κοίτας και ασελγείας, μη εις έριδα και φθόνον» και ‘δεν φροντίζουν περί της σαρκός, εις το να εκτελούν τας επιθυμίας αυτής’. Οι Μάρτυρες αναγνωρίζονται ως εκείνοι που «είναι του Χριστού», επειδή «εσταύρωσαν την σάρκα ομού με τα πάθη και τας επιθυμίας». Αυτοί πρέπει να απέχουν και απέχουν από κάθε είδους κακόν. (Ρωμ. 13:12-14· Γαλ. 5:24· 1 Θεσ. 5:22) Αποστρέφονται «τα έργα της σαρκός», που είναι «μοιχεία, πορνεία, ακαθαρσία, ασέλγεια, ειδωλολατρεία, φαρμακεία, έχθραι, έριδες, ζηλοτυπίαι, θυμοί, μάχαι, διχοστασίαι, αιρέσεις, φθόνοι, φόνοι, μέθαι, κώμοι, και τα όμοια τούτων», διότι, πράγματι, «οι τα τοιαύτα πράττοντες βασιλείαν Θεού δεν θέλουσι κληρονομήσει». Αντιθέτως, οι μάρτυρες του Ιεχωβά εκθέτουν φανερά στη θέα όλων των ανθρώπων τον ένδοξο καρπό του πνεύματος του Θεού, που είναι «αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, αγαθωσύνη, πίστις, πραότης, εγκράτεια»—Γαλ. 5:19-23.
13. Γιατί οι Χριστιανοί πρέπει να προσέχουν την προσωπική τους εμφάνισι και υγιεινή;
13 Οι άνθρωποι του Θεού πρέπει όχι μόνο να είναι ηθικώς, πνευματικώς και διανοητικώς καθαροί, αλλά πρέπει να φροντίζουν προσεκτικά να είναι και σωματικώς καθαροί. Ο νόμος του Ιεχωβά προέβλεπε για κείνους που Τον υπηρετούσαν στη σκηνή της λατρείας του, ότι έπρεπε να είναι καθαροί στο σώμα. (Έξοδ. 29:4· 30:17-20· Λευιτ. 5:2, 3· Αριθμ. 19:11-14· Ησ. 52:11· Ιεζ. 44:23) Για τούτο, αν είσθε ένας αφιερωμένος δούλος του Ιεχωβά, είναι σπουδαίο να φροντίζετε να είσθε πλυμένος και λουσμένος, να είσθε κόσμια ντυμένος με καθαρά ενδύματα, για να φαίνεσθε ευυπόληπτος και ευπαρουσίαστος προτού ενασχοληθήτε στο έργο της μαρτυρίας ή προτού πάτε στην Αίθουσα Βασιλείας. Έτσι οι θεαταί που παρατηρούν προσεκτικά θ’ αναγνωρίσουν από την προσωπική σας ακόμη εμφάνισι ότι αυτή είναι η καθαρή οργάνωσις του Θεού.—2 Κορ. 7:1.
14. (α) Πώς η οργάνωσις του Θεού τηρείται καθαρή από κάθε ηθική κακία; (β) Δικαιολογούν οι Γραφές αυτή τη δραστική ενέργεια;
14 Ο λαός του Ιεχωβά πρέπει, επίσης, να είναι προσεκτικός και άγρυπνος να φροντίζη όπως οι εκκλησίες του παραμένουν οργανικώς καθαρές από όλους εκείνους που είναι ηθικώς κακοί. «Πορνεία δε και πάσα ακαθαρσία, ή πλεονεξία, μηδέ ας ονομάζηται μεταξύ σας, καθώς πρέπει εις αγίους· μηδέ αισχρότης και μωρολογία ή βωμολοχία, τα οποία είναι απρεπή. . . . Διότι τούτο εξεύρετε, ότι πας πόρνος, ή ακάθαρτος, ή πλεονέκτης, όστις είναι ειδωλολάτρης, δεν έχει κληρονομίαν εν τη βασιλεία του Χριστού και Θεού.» (Εφεσ. 5:3-5) Αν, λοιπόν, κάποιος στην οργάνωσι, αφού ελούσθη και εκαθαρίσθη, θα επέστρεφε, όπως ο κύων της παροιμίας, στο «ίδιον αυτού εξέραμα», ή όπως χοίρος λουσμένος θα εκυλίετο πάλι στο βάρβαρο, τότε είναι ανάγκη η οργάνωσις να αποκόψη από την επικοινωνία και να εκβάλη από το μέσον της ένα τέτοιο ρυπαρό άτομο. (1 Κορ. 6:11· 2 Πέτρ. 2:22) «Να μη συναναστρέφησθε» με τέτοια άτομα, «με τον τοιούτον μηδέ να συντρώγητε», αλλά μάλλον, «εκβάλετε τον κακόν εκ μέσου υμών». (1 Κορ. 5:9-13) «Σας παραγγέλλομεν δε, αδελφοί, εν ονόματι του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, να απομακρύνησθε από παντός αδελφού ατάκτως περιπατούντος.» «Επειδή ακούομεν τινάς ότι περιπατούσι μεταξύ σας ατάκτως.» Εάν τις δεν υπακούη εις τον λόγον ημών τον δια της επιστολής, τούτον σημειώνετε· και μη συναναστρέφεσθε μετ’ αυτού δια να εντραπή.» (2 Θεσ. 3:6, 11, 14) Περαιτέρω, «εάν τις έρχηται προς εσάς, και δεν φέρη την διδασκαλίαν ταύτην, μη δέχεσθε αυτόν εις οικίαν, και μη λέγετε εις αυτόν το χαίρειν [χαιρετισμόν]· διότι ο λέγων εις αυτόν το χαίρειν, γίνεται κοινός εις τα πονηρά αυτού έργα.» Έτσι με το ν’ ακολουθούν αυτή την καθαρή Γραφική πορεία όσον αφορά τους ακαθάρτους και στασιαστικούς, οι μάρτυρες του Ιεχωβά ασφαλώς διακρίνονται από όλα τα θρησκευτικά δόγματα του «Χριστιανικού κόσμου». Οι άνθρωποι καλής θελήσεως, επίσης, βλέπουν αυτή την καταπληκτική διαφορά και ελκύονται σ’ αυτή την καθαρή οργάνωσι, αναγνωρίζοντας ότι εδώ κατοικεί το πνεύμα του Ιεχωβά.—2 Ιωάν. 10, 11.
ΔΙΑΚΡΙΝΟΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ ΣΤΗ ΔΙΑΓΩΓΗ ΣΑΣ
15, 16. (α) Γιατί πρέπει οι διάκονοι του Θεού να προσέχουν τη διαγωγή τους όταν ασχολούνται σε κοσμική εργασία; (β) Αν ένας καλήται να υπερασπίση την αλλαγή των συνηθειών της διαβιώσεώς του, πώς πρέπει να γίνη αυτό;
15 Οι χειροτονημένοι διάκονοι του Ιεχωβά, αφού αφιερώνουν μέγα μέρος του χρόνου των σε συναναστροφή με τις οικογένειές των και με τους αδελφούς των και τις αδελφές των στην εκκλησία, δαπανούν επιπρόσθετα αρκετό μέρος της ζωής των απασχολημένοι σε κοσμική εργασία και με τη συντροφιά ακριβώς ανδρών και γυναικών του παλαιού κόσμου. Εδώ, λοιπόν, πρέπει ειδικά να προσέχουν τη διαγωγή τους. Κάποτε αυτοί οι ίδιοι Μάρτυρες αποτελούσαν μέρος του παλαιού κόσμου, ζώντας και ενεργώντας όπως και οι υπόλοιποι. Ο απόστολος Παύλος ομολογεί: «Μεταξύ των οποίων και ημείς πάντες ανεστράφημεν ποτέ κατά τας επιθυμίας της σαρκός ημών . . . ως και οι λοιποί.» Ο Πέτρος, επίσης, μιλεί γι’ αυτή τη μεταμόρφωσι, που λαμβάνει χώραν στη ζωή εκείνων που εξέρχονται από αυτό το παρόν χαμερπές σύστημα, όταν γράφη: «Ως τέκνα υπακοής, μη συμμορφούμενοι με τας προτέρας επιθυμίας τας οποίας είχετε εν αγνοία υμών· αλλά καθώς είναι άγιος εκείνος, όστις σας εκάλεσεν, ούτω και σεις γίνεσθε άγιοι εν πάση διαγωγή διότι είναι γεγραμμένον, “Άγιοι γίνεσθε, διότι εγώ είμαι άγιος”.»—Εφεσ. 2:3· 1 Πέτρ. 1:14-16.
16 Λόγω, λοιπόν, της αλλαγής της διαγωγής σας οι συνάδελφοί σας και σύντροφοι στην εργασία πρέπει να μπορούν ν’ αναγνωρίζουν ότι είσθε τώρα ένας αληθινός διάκονος του Ιεχωβά. Κατά καιρούς μπορεί να κληθήτε να εξηγήσετε αυτή την αλλαγή στις συνήθειες της διαβιώσεώς σας, ή να υπερασπίσετε τη νεοαπακτημένη πίστι σας και τη Γραφή, επάνω στην οποία βασίζεται. Να είσθε πάντοτε έτοιμοι και πρόθυμοι να το πράξετε, μιλώντας την αλήθεια, όταν ο καιρός είναι κατάλληλος, με τόλμη και αφοβία, αλλά και με πραότητα και λεπτότητα που ανήκει στον Χριστό, ποτέ μ’ ένα διεστραμμένο τρόπο ή μ’ έναν αγέρωχο ή σαρκαστικό τρόπο. «Έστε πάντοτε έτοιμοι εις απολογίαν μετά πραότητος και φόβου, προς πάντα τον ζητούντα από σας λόγον περί της ελπίδος της εν υμίν.»—1 Πέτρ. 3:15.
17. Πώς αλλιώς διακρίνονται άνθρωποι ότι ανήκουν στην κοινωνία του Νέου Κόσμου;
17 Στην κοσμική σας εργασία αποφεύγετε όσο το δυνατόν όλες τις συμβιβαστικές καταστάσεις, όπως εσπερίδες των Χριστουγέννων, επαγγελματικά συνέδρια και ομαδικές εκδρομές, τα οποία είναι τόσο διαβόητα για την ηθική τους χαλαρότητα. Μη λαμβάνετε μέρος στους αγώνες χαρτοπαιξίας και οινοποσίας των υπαλλήλων ή συντρόφων σας στην εργασία. Πρέπει να είσθε καθαροί από ανηθικότητα και χαλαρή διαγωγή. Πρέπει να είσθε καθαροί από μέθη και υπερβολές. Πρέπει να είσθε καθαροί στην ομιλία και στο στόμα, ελεύθεροι από χυδαίους όρκους και αισχρή βλασφημία. «Μηδείς λόγος σαπρός ας μη εξέρχηται εκ του στόματός σας.» (Εφεσ. 4:29) Πρέπει να είσθε καθαροί από την κηλίδα και τη δυσωδία του καπνίσματος. Πρέπει να είσθε ελεύθεροι από τη δουλεία και ροπή προς τα ναρκωτικά. Αν ανήκετε στην κοινωνία του Νέου Κόσμου, πρέπει βεβαιότατα να διακρίνεσθε με την καθαρή σας διαβίωσι από κάθε άποψι.
18. Αν κανείς χλευάζεται και καταδιώκεται λόγω ευθείας διαγωγής, πώς μπορεί να έχη και διατηρή αγαθή συνείδησι ενώπιον του Θεού;
18 Οι κοσμικοί σύντροφοι μπορεί να σας χλευάζουν και να σας υβρίζουν για μια τέτοια ευθεία και θεοσεβή πορεία διαγωγής, αλλά μήπως δεν λέγουν οι Γραφές ότι θα έκαναν ακριβώς αυτό; Δεν είναι, λοιπόν, παράδοξο αν το πράττουν. «Διότι αρκετός είναι εις ημάς ο παρελθών καιρός του βίου, ότε επράξαμεν το θέλημα των εθνών, περιπατήσαντες εν ασελγείαις, επιθυμίαις, οινοποσίαις, κώμοις, συμποσίαις και αθεμίτοις ειδωλολατρείαις· και δια τούτο παραξενεύονται, ότι σεις δεν συντρέχετε με αυτούς εις την αυτήν εκχείλισιν της ασωτίας, και σας βλασφημούσιν οίτινες θέλουσιν αποδώσει λόγον εις εκείνον όστις είναι έτοιμος να κρίνη ζώντας και νεκρούς.» (1 Πέτρ. 4:3-5) Ακολουθείτε, λοιπόν, την καλή συμβουλή του Παύλου: «Λοιδορούμενοι, ευλογούμεν· διωκόμενοι, υποφέρομεν· βλασφημούμενοι, παρακαλούμεν.» (1 Κορ. 4:12, 13) Ποτέ μην παρασύρεσθε σε οργή· ποτέ μην εμπλέκεσθε σε φιλονεικία. «Εις μηδένα μη ανταποδίδετε κακόν αντί κακού. . . . Ει δυνατόν, όσον το αφ’ υμών, ειρηνεύετε μετά πάντων ανθρώπων. Μη εκδικήτε εαυτούς, αγαπητοί· αλλά δότε τόπον τη οργή· διότι είναι γεγραμμένον, “Εις εμέ ανήκει η εκδίκησις· εγώ θέλω κάμει ανταπόδοσιν, λέγει ο Ιεχωβά”.» (Ρωμ. 12:17-19 ΜΝΚ) Μ’ αυτά τον τρόπο θα έχετε αγαθή συνείδησι ενώπιον του Θεού ως ένας από τους μάρτυράς του που διακρατούν ακεραιότητα. «Έχοντες συνείδησιν αγαθήν, ίνα, ενώ σας καταλαλώσιν ως κακοποιούς, καταισχυνθώσιν οι συκοφαντούντες την καλήν σας εν Χριστώ διαγωγήν. Διότι καλήτερον να πάσχητε, εάν ήναι ούτω το θέλημα του Θεού, αγαθοποιούντες, παρά κακοποιούντες.»—1 Πέτρ. 3:16, 17.
19. (α) Πρέπει μόνο οι ενήλικοι μεταξύ των μαρτύρων του Ιεχωβά να προσέχουν τη διαγωγή τους, και γιατί; (β) Πώς χρησιμοποιούνται τα σχολικά συστήματα από τον Σατανά για να διαστρέψουν τις διάνοιες της νεολαίας;
19 Τώρα, σεις νεαρά παιδιά και σεις έφηβοι, αν οι γονείς σας είναι μάρτυρες του Ιεχωβά, τότε και σεις, επίσης, πρέπει να προσέχετε τη διαγωγή σας διότι και σας, επίσης, σας προσέχουν! Σας προσέχουν οι άλλοι όχι μόνο ενόσω βρίσκεσθε γύρω στο σπίτι σας και στην Αίθουσα Βασιλείας, αλλά ειδικά όταν παρευρίσκεσθε στο σχολείο. Ανάλογα με τη διαγωγή σας, οι διδάσκαλοι και άλλοι είτε θα ευλογήσουν είτε θα καταρασθούν τον Θεό σας Ιεχωβά. Πρέπει, επομένως, να είσθε γεμάτοι σεβασμό, ειλικρινείς και επιμελείς στις σπουδές σας. Πρέπει να είσθε καθαροί και κόσμιοι στην ενδυμασία σας και στις συνήθειές σας. Ποτέ μη λοσμονείτε είτε ότι τα δημόσια σχολεία αποτελούν μέρος αυτού του παρόντος πονηρού κόσμου και ότι ο θεός αυτού του ασεβούς κόσμου, ο Σατανάς ή Διάβολος, χρησιμοποιεί πολύ πανούργα σχέδια για να διαμορφώση τις διάνοιες της νεολαίας σύμφωνα με τον διεστραμμένο του τρόπο σκέψεως. Χρησιμοποιεί λατρεία εικόνων, ηρωολατρία, συναγωνισμό και κακές συναναστροφές για να εκπληρώση τον πονηρό του σκοπό. Πρέπει, επομένως, να είσθε τόσο πιστοί στον Ιεχωβά όσο ήσαν και οι τρεις Εβραίοι που ερρίφθησαν στην κάμινο του πυρός επειδή δεν εχαιρέτησαν και δεν ελάτρευσαν μια εικόνα του κράτους.—Δαν. 3:8-30· 1 Ιωάν. 5:21.
20. Με ποιους τρόπους μπορούν εκείνοι που φοιτούν στο σχολείο ν’ αποφεύγουν κακή συναναστροφή;
20 Ένα άλλο πράγμα. από το οποίο σεις νεαροί μάρτυρες του Ιεχωβά πρέπει να φυλάγεσθε είναι οι κακές πράξεις· αλλιώς με κανένα τρόπο δεν θα διέλθετε ζωντανοί τον Αρμαγεδδώνα, διότι στην παραδείσια γη δεν θα υπάρχουν νεαροί πταίσται. Για την προστασία σας, λοιπόν, αποφεύγετε το να εμπλακήτε σε σχολικές συμμορίες, σε κοινωνικές υποθέσεις, στον μετά το σχολείο αθλητισμό, στις μορφωτικές προσπάθειες, ή στις διάφορες δραστηριότητες που αναλαμβάνονται από ανδρικές ή γυναικείες αδελφότητες. Τέτοιες κακές συναναστροφές είναι προορισμένες να φθείρουν χρηστά ήθη. (1 Κορ. 15:33) Υπάρχει ένας ασφαλής τρόπος για να προφυλαχθήτε από το να χαθήτε στο σκότος που κατακλύζει τα σχολικά συστήματα, και αυτός είναι το ν’ αφήνετε ‘το φως σας να λάμπη’. Λαλείτε την αλήθεια στους διδασκάλους σας και πάντοτε και θα έχετε πολλούς καλούς συντρόφους για να τους συναναστρέφεσθε.—Ματθ. 5:16.
21. Γιατί είναι τόσο σπουδαίο στον σημερινό καιρό να επαγρυπνούν προσεκτικά στη διαγωγή τους όλοι οι μάρτυρες του Ιεχωβά και οι σύντροφοί των;
21 Ποτέ δεν υπήρξε καιρός που να είναι πιο σπουδαίο από τώρα το να προσέχη ο λαός του Ιεχωβά παντού την προσωπική διαγωγή που. Στο σπίτι, στην εκκλησία, στην κοινότητα, ενώπιον αρχομένων και αρχόντων, μέσα και έξω από τους μοχλούς της φυλακής και τα σιδηρά παραπετάσματα οι Μάρτυρες πρέπει ν’ αγωνισθούν σκληρόν αγώνα για την πίστι και να συμπεριφέρωνται σύμφωνα με τις δίκαιες αρχές της αληθείας και δικαιοσύνης του Ιεχωβά. Βρισκόμαστε ακριβώς στο κατώφλι του Αρμαγεδδώνος, οπότε ο Ιεχωβά πρόκειται να καταστρέψη αυτόν τον σατανικό παλαιό κόσμο και όλους όσοι συμπεριφέρονται σύμφωνα με τους ασεβείς του κανόνες. Ο απόστολος Πέτρος προειδοποιεί: «Επειδή λοιπόν πάντα ταύτα διαλύονται, οποίοι πρέπει να ήσθε σεις εις πολίτευμα άγιον και ευσέβειαν, προσμένοντες και σπεύδοντες εις την παρουσίαν της ημέρας του Ιεχωβά, καθ’ ην οι ουρανοί πυρούμενοι θέλουσι διαλυθή, και τα στοιχεία πυρακτούμενα θέλουσι χωνευθή; Κατά δε την υπόσχεσιν αυτού νέους ουρανούς και νέαν γην προσμένομεν, εν οις δικαιοσύνη κατοικεί.» (2 Πέτρ. 3:11-13, ΜΝΚ) Α ναι! Ένας νέος κόσμος δικαιοσύνης είναι ακριβώς επί θύραις! Ένας κόσμος όπου μόνο εκείνοι που είναι ευθείς και δίκαιοι στη διαγωγή τους θα ζουν. «Έξω δε είναι οι κύνες και οι μάγοι και οι πόρνοι και οι φονείς και οι ειδωλολάτραι, και πας ο αγαπών και πράττων το ψεύδος.» (Αποκάλ. 22:15) Φροντίστε, λοιπόν, να περιπατήτε αξίως της διαβιώσεως στον νέο κόσμο του Ιεχωβά. «Εαυτούς εξετάζετε, αν ήσθε εν τη πίστει· εαυτούς δοκιμάζετε.» Εξακολουθείτε να προσέχετε τον εαυτό σας, «διότι οι οφθαλμοί του Ιεχωβά είναι επί τους δικαίους.»—2 Κορ. 13:5· 1 Πέτρ. 3:12, ΜΝΚ.