Το Έλεος του Θεού στην Ανθρωπότητα στον Εικοστό μας Αιώνα

«Καθώς και εν τω Ωσηέ λέγει, ‘Θέλω καλέσει λαόν μου τον ου λαόν μου, και ηγαπημένην την ουκ ηγαπημένην.’ ‘Και εν τω τόπω, όπου ερρέθη προς αυτούς, Δεν είσθε λαός μου, εκεί θέλουσι καλεσθή υιοί Θεού ζώντος.’»»—Ρωμ. 9:25, 26.

 1. Για ποια σπλαχνικότητα που δείχνουν οι άνδρες μπορούν οι γυναίκες να χαίρωνται σήμερα;

ΟΛΟΙ ΕΜΕΙΣ χαιρόμεθα που, όταν γεννηθήκαμε, οι γονείς μας έδειξαν συμπόνια στην αδύναμη κατάστασί μας. Οι γυναίκες χαίρονται όταν οι σύζυγοί των είναι σπλαχνικοί απέναντί τους σε καιρό αδιαθεσίας ή όταν έχουν συναισθηματικές διαταραχές και άλλες γυναικείες αδυναμίες. Αυτές οι γυναίκες μπορούν να εκτιμήσουν πόσο κατάλληλη ακόμη και σήμερα είναι η προτροπή για σπλαχνικότητα που δόθηκε πριν από δεκαεννέα αιώνες: «Οι άνδρες ομοίως, συνοικείτε με τας γυναίκας σας εν φρονήσει, αποδίδοντες τιμήν εις το γυναικείον γένος ως εις σκεύος ασθενέστερον, και ως εις συγκληρονόμους της χάριτος της ζωής.»—1 Πέτρ. 3:7.

 2. Γιατί μερικοί αμφισβητούν το θείο έλεος σήμερα, θεωρώντας τους εαυτούς των πιο ελεήμονες από τον Θεό;

² Υπάρχουν ακόμη άτομα που προσπαθούν να εφαρμόσουν στη ζωή τους τα λόγια που ελήφθησαν από την περίφημη επί του Όρους Ομιλία: «Μακάριοι οι ελεήμονες, διότι αυτοί θέλουσιν ελεηθή.» (Ματθ. 5:7) Είναι μακάριοι επειδή μιμούνται τον Δημιουργό του ανθρωπίνου γένους στην εκδήλωσι ελέους απέναντι στη δύστροπη φυλή μας. Άλλοι, σε πολύ μεγαλύτερους αριθμούς, αμφισβητούν αν υπάρχη το έλεος μεταξύ των ιδιοτήτων του Δημιουργού. Παραπονούνται λέγοντας: «Αν υπάρχη Θεός, γιατί επιτρέπει όλη αυτή την ανομία και αυτούς τους δύσκολους καιρούς στη γη; Αν είναι παντοδύναμος, γιατί δεν μας δείχνει λίγο σπλαχνικό ενδιαφέρον και δεν θέτει τέρμα σ’ όλα αυτά και δεν μας αφήνει ν’ απολαύσωμε την ζωή;» Αυτοί οι παραπονούμενοι έχουν υιοθετήσει τη συγκλονιστική θεωρία ότι ο «Θεός είναι νεκρός!» Δηλαδή, νεκρός ως προς το σπλαχνικό ενδιαφέρον του προς την ανθρωπότητα. Αυτοί μπορεί να συμπεραίνουν ότι οι ίδιοι είναι πιο ελεήμονες στους άλλους απ’ όσο είναι αυτός ο «νεκρός» Θεός. Δεν βλέπουν καμμιά απόδειξι του Θείου ελέους στον εικοστό μας αιώνα.

 3. Με ποιον τρόπο η θεία ανοχή της ανομίας ήταν έως τώρα για ένα σπλαχνικό σκοπό για μας;

³ Εν τούτοις, σταθήκαμε ποτέ να σκεφθούμε ότι για να ανεχθή ο Θεός την ανομία και αυτές τις δυσκολίες της ζωής μπορεί να είναι πραγματικά για ένα σπλαχνικό σκοπό; Παραδείγματος χάριν, αν ο Θεός δεν ανείχετο την ανομία, δεν θα μπορούσε να δείξη ταυτόχρονα και έλεος. Η ανομία υπήρξε εδώ στη γη χιλιάδες χρόνια προτού γεννηθούμε εμείς. Αν λοιπόν ο Παντοδύναμος Θεός έθετε τέρμα σ’ αυτή την ανομία πριν από τη δική μας εποχή, θα ήμαστε εμείς εδώ ζωντανοί σήμερα;

 4. Ποιους οκτώ ανθρώπους πρέπει να ευχαριστούμε που είμεθα ζωντανοί σήμερα και γιατί;

⁴ Ερευνώντας αυθεντικές ιστορικές αναγραφές διαπιστώνωμε ότι ο Δημιουργός του ουρανού και της γης έθεσε τέρμα σε μια παγκόσμια βία και ανομία πριν από σαράντα τρεις αιώνας και πλέον, στο έτος 2370 π.Χ. Έφερε σ’ όλη τη γη έναν κατακλυσμό, από τον οποίον μόνον οκτώ άνθρωποι σώθηκαν με το να καταφύγουν σε μια πελώρια στεγανή κιβωτό. Το αποτέλεσμα ήταν, όλες εκείνες οι δεκάδες χιλιάδων οικογενειών που δεν μπήκαν μέσα στην κιβωτό, που είχε κατασκευάσει ο Νώε και οι τρεις γυιοι του, να χαθούν σ’ εκείνη την παγκόσμιο καταστροφή χωρίς ν’ αφήσουν απογόνους που να ζουν έως τώρα. Ο Νώε, ο Σημ, ο Χαμ και ο Ιάφεθ και οι πιστές σύζυγοί των είναι εκείνοι τους οποίους πρέπει να ευχαριστούμε που είμεθα σήμερα ζωντανοί σ’ αυτόν τον εικοστό αιώνα.—Γεν. 6:1 έως 9:19.

5, 6. (α) Ποιο ερώτημα εγείρεται τώρα εν σχέσει με τη διάρκεια του θείου ελέους; (β) Ποια ισορροπημένη άποψι μας δίνει ο Παύλος στην επιστολή προς Ρωμαίους 9:21-26;

⁵ Πραγματικά, λοιπόν, μπορούμε να θεωρούμε τη σημερινή μας προσωπική ύπαρξι σαν μια απόδειξι του Θείου ελέους. Και είναι «έλεος» παρ’ όλη την βία και την αύξησι της ανομίας που χαρακτηρίζουν τον εικοστό μας αιώνα. Αλλά τώρα το μεγάλο ερώτημα είναι: Πόσον καιρό ακόμη θα ανέχεται ο Θεός αυτή την ανομία σε παγκόσμιο κλίμακα χάριν εκείνων που επωφελούνται από την υπομονή και το έλεός του; Όχι πολύν καιρό ακόμη, σύμφωνα με όλες τις Βιβλικές ενδείξεις. Ας μη παραπονούμεθα λοιπόν για τη θεία ανοχή του κακού επάνω στη γη. Αντιθέτως, ας επωφελούμεθα από το θείο έλεος. Αν το κάνωμε λοιπόν αυτό, σε λίγο, όταν ο Θεός τερματίση όλη την ανομία που επικρατεί στην ανθρωπότητα, δεν θα τερματίση και τη ζωή μας επίσης. Αυτός με έλεος θα μας εισαγάγη σε μια δίκαιη, ειρηνική νέα τάξι εδώ στη γη. Ας λάβωμε λοιπόν την ισορροπημένη άποψι του Χριστιανού αποστόλου Παύλου, όταν έγραψε:

⁶ «Ή δεν έχει εξουσίαν ο κεραμεύς του πηλού, από του αυτού μίγματος να κάμη άλλο μεν σκεύος εις τιμήν, άλλο δε εις ατιμίαν; Τι δε, αν ο Θεός, θέλων να δείξη την οργήν αυτού και να κάμη γνωστήν την δύναμιν αυτού, υπέφερε μετά πολλής μακροθυμίας σκεύη κατεσκευασμένα εις απώλειαν, και δια να γνωστοποιήση τον πλούτον της δόξης αυτού επί σκεύη ελέους, τα οποία προητοίμασεν εις δόξαν, ημάς τους οποίους εκάλεσεν ουχί μόνον εκ των Ιουδαίων αλλά και εκ των εθνών; Καθώς και εν τω Ωσηέ λέγει, ‘Θέλω καλέσει λαόν μου τον ου λαόν μου, και ηγαπημένην την ουκ ηγαπημένην.’ ‘Και εν τω τόπω, όπου ερρέθη προς αυτούς, Δεν είσθε λαός μου, εκεί θέλουσι καλεσθή υιοί Θεού ζώντος.’»»—Ρωμ. 9:21-26· σημειώστε επίσης 1 Πέτρ. 2:9, 10.

ΤΟ ΓΑΜΗΛΙΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

 7. Ποιος ήταν ο Ωσηέ, και από ποια μετάφρασι των συγγραμμάτων του παρέθεσε ο Παύλος;

⁷ Ποιος ήταν ο Ωσηέ, από τα συγγράμματα του οποίου ο απόστολος Παύλος παρέθεσε τα ανωτέρω λόγια; Ήταν ένας προφήτης στη διάρκεια του ενάτου και του ογδόου αιώνος π.Χ. Ο απόστολος Παύλος παρέθεσε τα ανωτέρω λόγια από την Ελληνική Μετάφρασι των Ο΄ που αναγράφονται στα εδάφια Ωσηέ 1:10 και 2:23. Εκεί διαβάζομε τα εξής σύμφωνα με τη Νεοελληνική Μετάφρασι: «Ο αριθμός όμως των υιών Ισραήλ θέλει είσθαι ως η άμμος της θαλάσσης, ήτις δεν δύναται να μετρηθή ουδέ να εξαριθμηθή· και εν τω τόπω όπου ελέχθη προς αυτούς, Δεν είσθε λαός μου, εκεί θέλει λεχθή προς αυτούς, Υιοί του Θεού του ζώντος.» «Και θέλω σπείρει αυτήν δι’ εμαυτόν επί της γης· και θέλω ελεήσει την ουκ ηλεημένην [και αγαπήσω την ουκ ηγαπημένην, Μετάφρασις Ο΄]· και θέλω ειπεί προς τον ου λαόν μου, Λαός μου είσαι· και αυτοί θέλουσιν ειπεί, Θεός μου είσαι.»

 8. Με τα λόγια του μέσω του Ωσηέ, τι πρόβλημα έδειξε ο Ιεχωβά ότι υπήρχε μεταξύ αυτού και της ‘ουκ ηγαπημένης’;

⁸ Ο Ιεχωβά Θεός είναι εκείνος που μιλεί έτσι μέσω του Εβραίου προφήτου Ωσηέ ως εκπροσώπου του. Όταν λέγη, «Θέλω ελεήσει την ουκ ηλεημένην,» ο Ιεχωβά έδειχνε ότι υπήρχε κάποιο πρόβλημα μεταξύ αυτού και εκείνης την οποίαν δεν είχε ελεήσει για λίγον καιρό. Σύμφωνα με τον τρόπο με τον οποίον ο Ιεχωβά μιλεί γι’ αυτό, επρόκειτο για ένα πρόβλημα γάμου μεταξύ αυτού και εκείνης. Και την παρομοιάζει με τη σύζυγο ενός ανδρός.

 9. Ποια είναι εκείνη την οποίαν ο Ιεχωβά χαρακτηρίζει ως παντρεμένη με αυτόν;

⁹ Ποια είναι αυτή την οποία ο Ιεχωβά χαρακτηρίζει ως νυμφευμένη με αυτόν; Δεν πρόκειται για μια κατά γράμμα γυναίκα. Με τα όσα είπε ο Ιεχωβά δείχνει ότι πρόκειται για έναν λαό, για το έθνος Ισραήλ που προήλθε από τους πατριάρχας Αβραάμ, Ισαάκ και Ιακώβ. Πρόκειται λοιπόν για μια εθνική σύζυγο, για μια οργάνωσι που τη θεωρεί ως σύζυγο. Ο Ιεχωβά ήταν νυμφευμένος με την οργάνωσι των δώδεκα φυλών του Ισραήλ. Το έθνος των δώδεκα φυλών του Ισραήλ, όπως μια αγορασμένη σύζυγος της Μέσης Ανατολής, ήταν παντρεμένο με τον Θεό του Ιεχωβά.

10. Πότε, πού και πώς έλαβε χώραν αυτός ο συμβολικός γάμος;

¹⁰ Πότε έλαβε χώρα αυτός ο γάμος; Στο έτος 1513 π.Χ. όταν ο Ιεχωβά αγόρασε τις δώδεκα φυλές του Ισραήλ. Πώς; Ελευθερώνοντας τους από τη δουλεία στη γη της Αιγύπτου. Κατόπιν, με την ορατή ηγεσία του προφήτου Μωυσέως, ο Ιεχωβά τους έφερε στο Όρος Σινά της Αραβικής Χερσονήσου. Εκεί, μέσω του Μωυσέως ως μεσίτου μεταξύ Θεού και ανθρώπων, ο Ιεχωβά επρότεινε την δημιουργία ενός ενωτικού δεσμού μεταξύ αυτού και των απελευθερωμένων Ισραηλιτών. Είχε σκοπό να κάμη μια διαθήκη μεταξύ αυτού και εκείνων. Αυτή η διαθήκη θα εβασίζετο σ’ έναν κώδικα νόμων στον οποίο το έθνος Ισραήλ θα συμφωνούσε να υποταχθή, ακριβώς όπως εκείνο τον καιρό μια γυναίκα υποτάσσετο στον νόμο του συζύγου της. (Ρωμ. 7:2) Από την κορυφή του Όρους Σινά ο Ιεχωβά είπε στους Ισραηλίτας: «Τώρα λοιπόν εάν τωόντι υπακούσητε εις την φωνήν μου, και φυλάξητε την διαθήκην μου, θέλετε είσθαι εις εμέ ο εκλεκτός από πάντων των λαών· διότι ιδική μου είναι πάσα η γη· και σεις θέλετε είσθαι εις εμέ βασίλειον ιεράτευμα και έθνος άγιον.» (Έξοδ. 19:1-6) Οι Ισραηλίται κατάλληλα πληροφορημένοι, εθελουσίως έκαμαν αυτή την διαθήκη.

11. Πώς το έθνος Ισραήλ θα τηρούσε δεσμευτικό τον γάμο μεταξύ αυτού και του Ιεχωβά;

¹¹ Με αυτόν τον τρόπο, εκεί έξω στην έρημο του Σινά, έλαβε χώραν ένας γάμος μεταξύ του Ιεχωβά ως Ουρανίου Συζύγου και του ωργανωμένου έθνους Ισραήλ ως της επιγείου συζύγου του. Η ιερή αυτή σχέσις επικυρώθηκε με το αίμα ζώων που προσεφέρθησαν για θυσία. Ένα μέρος αυτού του αίματος ραντίσθηκε στο βιβλίο του θείου νόμου και άλλο ένα μέρος στον λαό Ισραήλ. (Έξοδ. 24:1-8· Εβρ. 9:19, 20) Από τότε, όσον καιρό η διαθήκη του Νόμου εξακολουθούσε να ισχύη, οι Ισραηλίται ήσαν υποχρεωμένοι να είναι πιστοί στον Ιεχωβά τον Θεόν των, ακριβώς όπως μια γυναίκα πρέπει να είναι πιστή στον σύζυγό της. Σύμφωνα με τις Δέκα Εντολές, ήσαν υποχρεωμένοι να λατρεύουν τον Ιεχωβά ως Θεόν των χωρίς να χρησιμοποιούν εικόνες. (Έξοδ. 20:1-6) Έπρεπε να θεωρούν τον εαυτό τους ως τον ‘εκλεκτό του λαό’ που δεν ανήκε σε κανέναν άλλον κύριον. Έπρεπε να τηρούνται ως έθνος που είναι άγιο στον Ιεχωβά, αποχωρισμένο από τα κοσμικά έθνη, Με αυτήν την πορεία θα διατηρούσαν τον γάμο δεσμευτικό, απαραβίαστον.—Ιερ. 2:2, 3· 31:31, 32.

12. Γιατί είναι σπουδαίο να εξετάσωμε τον αρχαίο γάμο μεταξύ του Ιεχωβά και του έθνους Ισραήλ καθώς και του συγχρόνου αντιστοίχου του;

¹² Σήμερα δεν είναι ασύνηθες να διαλύωνται νόμιμοι γάμοι, έστω και αν είναι μεταξύ δύο ατόμων ενός ανδρός και μιας γυναικός. Πώς θα πήγαινε, λοιπόν, ένας γάμος μεταξύ του Ιεχωβά και ενός ολόκληρου έθνους εκατομμυρίων ατόμων; Εμείς σήμερα οφείλομε να ενδιαφερώμεθα γι’ αυτό, εφ’ όσον ό,τι συνέβη με εκείνο τον γάμο του παληού καιρού έγινε προφητικό για κάτι που θα γινόταν μ’ έναν μεταγενέστερο γάμο αυτού του είδους. Ό,τι συνέβη στον γάμο του Ιεχωβά με τον Ισραήλ επηρέασε μόνον ένα έθνος. Αλλ’ ό,τι συμβαίνει στον μετέπειτα γάμο του επηρεάζει ολόκληρο τον θρησκευτικό κόσμο, επηρεάζει ολόκληρη την ανθρώπινη οικογένεια. Αυτό σημαίνει ότι επηρεαζόμεθα κι εμείς οι σημερινοί άνθρωποι. Γι’ αυτό, είναι δυνατόν να έλθη συμφορά σε όλους μας στο προσεχές μέλλον. Αυτό δείχνει γιατί είναι τόσο σπουδαίο να εξετάσωμε τον αρχαίο γάμο μεταξύ του Ιεχωβά και του Ισραήλ και του συγχρόνου αντιστοίχου του.

ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΙΣ ΤΟΥ ΩΣΗΕ ΓΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ

13. Γιατί το βασίλειο του Ισραήλ μεταβιβάσθηκε από την οικογένεια του Σαούλ στην οικογένεια του Δαβίδ και σε ποιον θα ετερματίζετο η βασιλική γενεαλογική γραμμή του Δαβίδ;

¹³ Ύστερα από λίγους αιώνες το έθνος Ισραήλ δεν ήταν ευχαριστημένο να έχη μόνο τον Ιεχωβά ως τον αόρατον Ουράνιον Σύζυγο και Βασιλέα του. Γι’ αυτό, κατ’ απαίτησι των Ισραηλιτών στο έτος 1117 π.Χ. ο Ιεχωβά επέτρεψε να χρισθή ο Σαούλ της φυλής Βενιαμίν για να είναι ο πρώτος ανθρώπινος βασιλεύς των. Ο Σαούλ απεδείχθη άπιστος στον Ιεχωβά. Συνεπώς η βασιλεία σ’ όλο τον Ισραήλ δεν επετράπη να συνεχισθή στην οικογένειά του. Ο Ιεχωβά μετεβίβασε τη βασιλεία στον Δαβίδ, τον υιό του Ιεσσαί, από τη φυλή Ιούδα. Το έτος 1077 π.Χ. ο Δαβίδ άρχισε τη βασιλική του σταδιοδρομία. Στο έτος 1070 π.Χ. έκαμε την Ιερουσαλήμ πρωτεύουσά του για όλες τις δώδεκα φυλές του Ισραήλ. Επειδή ο Δαβίδ έμεινε πιστός στην ορθή λατρεία, ο Ιεχωβά έκαμε μια ιεροπρεπή διαθήκη μαζί του για μια αιώνια βασιλεία στην οικογένειά του. Έτσι η βασιλική γενεαλογική γραμμή του Δαβίδ θα ετερματίζετο στον Μεσσία, ο οποίος γίνεται ένας αιώνιος βασιλεύς.—Πράξ. 13:20-24· 2 Σαμ. 7:1-17.

14, 15. (α) Γιατί και πότε το βασίλειο της γενεαλογικής γραμμής του Βασιλέως Δαβίδ μέσω του Σολομώντος περιωρίσθηκε σε δυο φυλές; (β) Πώς το δεκάφυλο βασίλειο του Ισραήλ έγινε μοιχό και σε ποιον θεόν προσκολλήθηκε;

¹⁴ Ο πρώτος διάδοχος του Δαβίδ, ο Βασιλεύς Σολομών, τελικά ενέδωσε στην ανοησία ν’ απομακρυνθή από την αγνή λατρεία του Ιεχωβά ως Θεού. Για θεία τιμωρία, το βασίλειο των διαδόχων του Βασιλέως Σολομώντος περιωρίσθηκε μόνο σε δύο φυλές, του Ιούδα και του Βενιαμίν, και αυτό άρχισε μετά την ενθρόνισι του Ροβοάμ, γυιου του Βασιλέως Σολομώντος. Τότε οι δέκα φυλές αποσχίσθηκαν και ίδρυσαν ένα ανεξάρτητο βασίλειο με τον Ιεροβοάμ, τον γυιο του Ναβάτ, ως βασιλέα. Ο στασιαστικός αυτός βασιλεύς ίδρυσε μια θρησκευτική λατρεία, χωριστή από τη λατρεία του Ιεχωβά που γινόταν στον ναό του Σολομώντος στην Ιερουσαλήμ. Έστρεψε το δεκάφυλο βασίλειο του Ισραήλ στη λατρεία δύο χρυσών μόσχων, του ενός στη Βαιθήλ και του άλλου στη Δαν. Στις ημέρες του Αμρί, εβδόμου βασιλέως του δεκάφυλου βασιλείου του Ισραήλ, κτίσθηκε η πόλις της Σαμαρείας και έγινε εθνική πρωτεύουσα.

¹⁵ Στη Σαμάρεια ο Αχαάβ, ο γυιος του Βασιλέως Αμρί, εισήγαγε τη λατρεία του Σιδωνίου θεού Βάαλ και ανήγειρε εκεί ναό για τη λατρεία του Βάαλ. (1 Βασ. 16:23-33) Με αυτή την άπιστη πορεία το δεκάφυλο βασίλειο μοιχευτικά εγκατέλειψε τον Ουράνιο Σύζυγο όλου του Ισραήλ και ανήθικα προσκολλήθηκε στον ψευδή θεό Βάαλ ως εθνικό σύζυγο.—Ωσηέ 9:10.

16. Πώς συμπεριφέρθηκαν από θρησκευτική άποψι οι βασιλείς τον βασιλείου του Ιούδα ως τον Εζεκία;

¹⁶ Τι θα λεχθή για τους βασιλείς του διφύλου βασιλείου του Ιούδα; Αυτοί εταλαντεύοντο μεταξύ της αγνής λατρείας του Ιεχωβά και της προσηλώσεώς των στους ψευδείς θεούς. Ο Βασιλεύς Άχαζ, δωδέκατος βασιλεύς κατά σειράν από τον Δαβίδ, εστράφη στην ψευδή λατρεία. Αυτός μάλιστα έκλεισε και τις πόρτες του ναού του Ιεχωβά που ήταν στην Ιερουσαλήμ. Αλλ’ ο γυιος του, ο βασιλεύς Εζεκίας, άνοιξε πάλι τις πύλες του ναού και απεκατέστησε την αγνή λατρεία στο βασίλειο του Ιούδα. Πολύ επωφελώς ο Ωσηέ εξακολουθούσε να προφητεύη ως τη βασιλεία του Εζεκία. Αυτός ο προφήτης βρέθηκε ακριβώς στο κέντρον των πραγμάτων για τα οποία μιλούσε.

ΗΤΑΝ ΕΝΑΣ ΔΥΣΑΡΕΣΤΟΣ ΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ;

17, 18. Τι είδους διορισμός δόθηκε στον Ωσηέ και γιατί γνωρίζομε ότι τα όσα μας λέγει γι’ αυτόν δεν είναι φανταστικά;

¹⁷ Πώς θα φαινόταν σε οποιονδήποτε από μας αν, όταν φθάναμε σε ηλικία γάμου, μας έλεγε ο πατέρας μας να νυμφευθούμε μια γυναίκα και μας πληροφορούσε ότι θ’ απεδεικνύετο άπιστη, θα επεδίδετο σε μοιχεία, και τελικά θα μας εγκατέλειπε για έναν άλλο εραστή; Θα ήταν κάτι πολύ δυσάρεστο, έτσι, δεν είναι; Εν τούτοις, κάτι σαν αυτό συνέβη πραγματικά στον Ωσηέ. Δεν είναι καθόλου φανταστικό, εικονικό ή μυθικό!

¹⁸ Ο Ωσηέ ήταν ένα πραγματικό ιστορικό πρόσωπο και μας λέγει τα γεγονότα στο προφητικό του βιβλίο που φέρει το όνομά του. Η φιλαλήθειά του υποστηρίζεται από το γεγονός ότι παρατίθενται μέρη από το βιβλίο του τουλάχιστον επτά φορές στα μεταγενέστερα θεόπνευστα συγγράμματα από τον Ματθαίο ως την Αποκάλυψι.a Ανέφερε μάλιστα από τα λόγια του και ο ιδρυτής της Χριστιανοσύνης. Όταν, λοιπόν, ο Ωσηέ μάς λέγη ότι διωρίσθηκε να υπηρετήση ως προφήτης του Ιεχωβά, έχομε σοβαρό λόγο να πιστεύωμε ότι μας λέγει την καθαρή αλήθεια, και δεν διηγείται κάποια φτιαχτή ιστορία για να διασκεδάση τους αναγνώστες πορνογραφικών εντύπων. Επίσης, εφόσον η προφητική σημασία της πορείας του Ωσηέ ταιριάζει με την ιστορική έκβασι ενός λαού που υπάρχει ακόμη, η αλήθειά της γίνεται ολοένα πιο πειστική.

19. Στη διάρκεια της βασιλείας τίνων βασιλέων του Ιούδα και του Ισραήλ τοποθετεί ο Ωσηέ το προφητικό του έργο;

¹⁹ Ο Ωσηέ, τοποθετώντας το προφητικό του έργο σε μια ωρισμένη περίοδο της αποδεδειγμένης ιστορίας των δώδεκα φυλών του Ισραήλ, λέγει πρώτα απ’ όλα ποιος είναι: «Ο λόγος του Ιεχωβά ο γενόμενος προς Ωσηέ, τον υιόν του Βεηρί, εν ταις ημέραις Οζίου, Ιωάθαμ, Άχαζ και Εζεκίου, βασιλέων του Ιούδα, και εν ταις ημέραις Ιεροβοάμ, υιού του Ιωάς, βασιλέως του Ισραήλ.» (Ωσηέ 1:1, ΜΝΚ) Ο Οζίας, ο Ιωάθαμ, ο Άχαζ και ο Εζεκίας ήσαν απόγονοι του Βασιλέως Δαβίδ και εβασίλευσαν στην Ιερουσαλήμ, στο δίφυλο βασίλειο του Ιούδα. Ο Οζίας άρχισε να βασιλεύη στο έτος 829 π.Χ. και ο Εζεκίας ετερμάτισε την βασιλεία του στο έτος 716 π.Χ. Οι συνδυασμένες λοιπόν βασιλείες αυτών των βασιλέων περιέλαβαν μια χρονική περίοδο 113 ετών. Αφ’ ετέρου, στη βασιλική γραμμή του δεκαφύλου βασιλείου του Ισραήλ, ο Ιεροβοάμ γυιος του Ιωάς ήταν ο δεύτερος που έφερε αυτό το όνομα και επομένως ήταν ο Ιεροβοάμ Β΄.

20. Ποιος ήταν ο προπάππος του Ιεροβοάμ Β΄ και πότε στη διάρκεια της βασιλείας αυτού του βασιλέως άρχισε ο Ωσηέ το προφητικό του στάδιο;

²⁰ Ο προπάππος αυτού του Ιεροβοάμ ήταν ο Βασιλεύς Ιηού, ο γυιος του Νιμσί. Ο Ιηού κατέστρεψε τη λατρεία του Βάαλ από το δεκάφυλο βασίλειο Ισραήλ. Αυτός διέταξε να ρίψουν τη Βασίλισσα Ιεζάβελ από ένα παράθυρο και να πεθάνη, διότι αυτή κακώς είχε προαγάγει τον Βααλισμό στον Ισραήλ. Αργότερα ο Ιεροβοάμ Β΄ εμφανίσθηκε στη σκηνή ως βασιλεύς στον Ισραήλ τον καιρό που εβασίλευε στον Ιούδα ο Βασιλεύς Αμασίας. Η βασιλεία του Ιεροβοάμ εξακολούθησε και στον καιρό της βασιλείας του Βασιλέως Οζία, διαδόχου του Αμασία. Επομένως, στη διάρκεια του χρόνου της βασιλείας του Ιεροβοάμ στον Ισραήλ και της βασιλείας του Οζία, στον Ιούδα, δηλαδή μετά το έτος 829 π.Χ., ο Ιεχωβά Θεός διώρισε τον Ωσηέ στο προφητικό του στάδιο.

21. Τι είδους σύζυγο είπε ο Ιεχωβά στον Ωσηέ να λάβη και γιατί;

²¹ Μπορούμε να φαντασθούμε τι αισθάνθηκε ο Ωσηέ όταν έλαβε χώραν εκείνο που εκθέτει κατόπιν; «Αρχή του λόγου του Ιεχωβά δια του Ωσηέ. Και είπεν ο Ιεχωβά προς τον Ωσηέ, Ύπαγε, λάβε εις σεαυτόν γυναίκα πορνείας και τέκνα πορνείας· διότι η γη κατεπόρνευσε, εκκλίνασα από όπισθεν του Ιεχωβά.»—Ωσηέ 1:2, ΜΝΚ.

22. Με ποια έννοια η γυναίκα που θα λάμβανε ο Ωσηέ ήταν ‘γυνή πορνείας,’ και πώς τα τέκνα της θα ήσαν «τέκνα πορνείας» και γιατί;

²² Μήπως μας συγκλονίζει το γεγονός ότι ο Ωσηέ άρχισε το προφητικό του στάδιο με μια τέτοια εντολή; Εν τούτοις, ο Ιεχωβά δεν διέταξε τον Ωσηέ να νυμφευθή μια γυναίκα που ήταν ήδη πόρνη. Η γυναίκα που ελέχθη στον Ωσηέ να λάβη ως σύζυγο δεν ονομάζεται ‘πορνευομένη γυνή’ (δηλαδή σύζυγος), αλλ’ ο Ιεχωβά την ονομάζει «γυναίκα πορνείας» [κατά γράμμα, πορνειών]. Επίσης, εφόσον αυτή η γυναίκα θα εχρησιμοποιείτο σαν ένα παράδειγμα της συμβολικής επίγειας «συζύγου» του Ιεχωβά, δεν θα ταίριαζε στην εικόνα με το να είναι μια ακόλαστη πορνική γυναίκα εξ αρχής. Ο Ιεχωβά νυμφεύθηκε μια ηθικώς καθαρή, «παρθένο» σύζυγο με σκοπό ν’ αποκτήση νόμιμα τέκνα με μια πνευματική έννοια. Η έκφρασις, λοιπόν, «τέκνα πορνείας» είναι προφητική του τι είδους «τέκνα» θ’ αποκτούσε μ’ ένα πνευματικό τρόπο, τι είδους «τέκνα» θα εγίνοντο αυτά. Και γιατί; «Διότι,» όπως λέγει ο Ιεχωβά, «η γη κατεπόρνευσε, εκκλίνασα από όπισθεν του Ιεχωβά.» Η «γη» που νοείται εδώ ήταν η γη του δεκάφυλου βασιλείου του Ισραήλ.

23. Ποια έλαβε ο Ωσηέ για σύζυγό του και τι εγέννησε ;

²³ Μολονότι, η προοπτική του γάμου ήταν κακή για την ώρα, ο Ωσηέ υπήκουσε στη θεία εντολή. Μ’ αυτόν τον τρόπο άρχισε τη σταδιοδρομία του ως προφήτης του Ιεχωβά. «Και υπήγε και έλαβε την Γόμερ, θυγατέρα του Δεβηλαΐμ· και συνέλαβε και εγέννησεν εις αυτόν υιόν.»—Ωσηέ 1:3.

24. Πώς είπε ο Ιεχωβά να ονομασθή το παιδί και για ποιον λόγο;

²⁴ Αυτός ήταν ένας νόμιμος γυιος του Ωσηέ, δεν ήταν ‘υιός πορνείας’ που έπρεπε να υιοθετηθή από τον Ωσηέ. Την ογδόη ημέρα από της γεννήσεως αυτού του γυιου, όταν επρόκειτο να γίνη η περιτομή του, πώς έπρεπε να τον ονομάση ο Ωσηέ; Το όνομα του παιδιού επρόκειτο να είναι προφητικό· έτσι ο Ιεχωβά, που κατηύθυνε το προφητικό δράμα, ωνόμασε το παιδί για τον Ωσηέ. Το όνομα αυτό θα έδειχνε έναν σκοπό του Ιεχωβά. «Και είπε ο Ιεχωβά προς αυτόν, Κάλεσον το όνομα αυτού Ιεζραέλ· διότι έτι ολίγον και θέλω εκδικήσει το αίμα του Ιεζραέλ επί τον οίκον Ιηού, και θέλω καταπαύσει την βασιλείαν του οίκου Ισραήλ. Και εν τη ημέρα εκείνη θέλω συντρίψει το τόξον του Ισραήλ εν τη κοιλάδι του Ιεζραέλ.»—Ωσηέ 1:4, 5, ΜΝΚ.

25. (α) Για ποιον βασιλικό οίκο και για ποιο έθνος προελέχθη συμφορά; (β) Με ποιον τρόπο το έθνος Ισραήλ δεν έπρεπε να διαπράξη πνευματική μοιχεία απέναντι του Ιεχωβά;

²⁵ Έτσι προελέχθη συμφορά για τη βασιλική δυναστεία του Βασιλέως Ιηού μετά από την τετάρτη γενεά του, καθώς και για ολόκληρο το δεκάφυλο βασίλειο του Ισραήλ. Αυτό το βασίλειο αποτελούσε το μεγαλύτερο μέρος του άλλοτε ενωμένου δωδεκαφύλου βασιλείου του Ισραήλ. Το αρχικό εκείνο έθνος του Ισραήλ είχε νυμφευθή πνευματικώς με τον Ιεχωβά Θεό στην έρημο του Σινά το έτος 1513 π.Χ. Αυτό είχε γίνει όταν επικυρώθηκε η Μωσαϊκή διαθήκη του Νόμου μεταξύ του Ισραήλ και του Ιεχωβά. Σύμφωνα με το γαμήλιο συμβόλαιο, το δωδεκάφυλο έθνος του Ισραήλ έπρεπε να είναι πιστό και αληθινό στον Ιεχωβά λατρεύοντας Αυτόν και μόνον ως Θεόν του. Ο Ισραήλ δεν έπρεπε να γίνη ένοχος πνευματικής μοιχείας με το ν’ απομακρυνθή απ’ αυτόν χάριν της λατρείας ψευδών θεών.

26. Τι εξεικόνιζε η σύζυγος του Ωσηέ;

²⁶ Ο γάμος του Ιεχωβά με τον Ισραήλ εξεικονίσθηκε από τον γάμο του Ωσηέ με τη Γόμερ, της οποίας το όνομα σημαίνει «Πραγματοποίησις.» Λογικά, λοιπόν, η Γόμερ εξεικόνιζε το έθνος Ισραήλ· αλλά στην εποχή του Ωσηέ, ο Ισραήλ αντιπροσωπεύετο από το δεκάφυλο τμήμα του που είχε γίνει βασίλειο του Ισραήλ με δέκα μόνο φυλές. Ύστερα από 150 χρόνια και πλέον από τότε που έγινε αυτό το βασίλειο είχε αληθεύσει για τη «γη» του αυτό που είπε ο Ιεχωβά: «Η γη κατεπόρνευσε, εκκλίνασα από όπισθεν του Ιεχωβά.»

27. Παρά το αγνό ξεκίνημα του Ισραήλ, πώς έγινε η εθνική κατάστασις, σύμφωνα με τον Ωσηέ 10:1, 2;

²⁷ Παρά το αγνό ξεκίνημα του Ισραήλ με τον προφήτη Μωυσή, η εθνική κατάστασις είχε γίνει όπως ο Ιεχωβά ενέπνευσε τον προφήτη του να πη, στα εδάφια Ωσηέ 10:1, 2: «Ο Ισραήλ είναι άμπελος ευκληματούσα·b εκαρποφόρησεν αφθόνως· [Μια φαύλη άμπελος ήταν ο Ισραήλ, και καρποφορούσε αφειδώς. (Μετάφρασις Μόφαττ) ] κατά το πλήθος των καρπών αυτού επλήθυνε τα θυσιαστήρια· κατά την αγαθότητα της γης αυτού ελάμπρυνε τα αγάλματα [τους ιερούς λίθους (Μόφαττ)]. Η καρδία αυτών είναι μεμερισμένη· τώρα θέλουσι τιμωρηθή.»

Η ΠΡΟΦΗΤΙΚΗ ΝΥΞΙΣ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ «ΙΕΖΡΑΕΛ»

28. Τι σημαίνει το όνομα Ιεζραέλ και, λόγω της προφητικής σημασίας του, γιατί ήταν κατάλληλο το όνομα για τον γυιο του Ωσηέ;

²⁸ Λόγω της ενεργείας στην οποία επρόκειτο να προβή ο Ιεχωβά εναντίον του πνευματικώς μοιχού Ισραήλ, έκαμε τον Ωσηέ να ονομάση τον πρωτότοκο γυιο του από τη Γόμερ με το όνομα Ιεζραέλ. Το όνομα αυτό ήταν πολύ κατάλληλο. Στη γλώσσα του Ωσηέ, την Εβραϊκή, εσήμαινε «ο Θεός θα Σπείρη.» Ναι, «θα σπείρη,» αλλ’ όχι με μια ευεργετική έννοια. Εδώ η ‘σπορά’ σημαίνει ‘διασκορπισμό, διασπορά,’ εφόσον, όταν ένας σπέρνη σπόρο, τον διασκορπίζει. Η ενέργεια του Ιεχωβά εναντίον του βασιλικού ‘οίκου του Ιηού’ με μια διασκορπιστική κίνησι θα εσήμαινε την κατάρρευσί του, τη διάλυσί του. Μια όμοια ενέργεια εναντίον του δεκαφύλου βασιλείου του Ισραήλ θα εσήμαινε τη διάλυσί του, την αποσύνθεσί του.—Παράβαλε Λουκάς 22:31.

29. Τι έκαμε ο Βασιλεύς Ιηού για τη λατρεία του Βάαλ και τι έκαμε για τη λατρεία των μόσχων, κατά παράβασιν ποίων εντολών;

²⁹ Στην Ιεζραέλ ο Βασιλεύς Αχαάβ του Ισραήλ είχε την βασιλική κατοικία του, μολονότι η πρωτεύουσά του ήταν η Σαμάρεια. Η μετέπειτα δυναστεία του Βασιλέως Ιηού είχε επίσης τη βασιλική διαμονή της στην Ιεζραέλ. Ο Ιηού, υπακούοντας στην εντολή του Ιεχωβά Θεού, ξερρίζωσε βίαια τη λατρεία του Βάαλ από το δεκάφυλο βασίλειο του Ισραήλ. Ωστόσο διετήρησε τη λατρεία των δύο μόσχων και αγνόησε τη λατρεία του Ιεχωβά που γινόταν στην Ιερουσαλήμ. Με αυτή τη λατρεία των γλυπτών εικόνων ο οίκος του Ιηού παρέβη τις Δέκα Εντολές. Παρέβη επίσης και την εντολή, μη φονεύσης.—Έξοδ. 20:2-6, 13.

30. Πώς ο Ιεχωβά ετιμώρησε τον οίκον Ιηού για την αιματοχυσία του στην Ιεζραέλ;

³⁰ Έτσι, άρχισε να γράφεται μια ιστορία αιματοχυσίας από τη δυναστεία του Βασιλέως Ιηού, που ελάτρευε τους μόσχους, και της οποίας η βασιλική διαμονή ήταν στην Ιεζραέλ. Ο Δοτήρ των Δέκα Εντολών δεν μπορούσε να παραβλέψη αυτή την ιστορία. Γι’ αυτό και είπε: «Θέλω εκδικήσει το αίμα του Ιεζραέλ επί τον οίκον Ιηού.» (Ωσηέ 1:4) Έτσι ακριβώς, η δυναστεία του Βασιλέως Ιηού στον Ισραήλ τερματίσθηκε βίαια μετά τον Ζαχαρία, τον υιόν του Ιεροβοάμ Β΄, που είχε βασιλεύσει έξη μόνο μήνες, διότι τον εφόνευσαν.—2 Βασ. 15:8-12.

31. Πώς η βασιλική εξουσία του οίκου Ισραήλ ‘κατεπαύθη,’ και πώς έγινε ως ‘η κοιλάς της Ιεζραέλ’;

³¹ Έτσι η βασιλική δυναστεία του Βασιλέως Ιηού στον Ισραήλ ετελείωσε στο έτος 791 π.Χ. Αλλά το δεκάφυλο βασίλειο του Ισραήλ συνεχίσθηκε ακόμη πενήντα ένα χρόνια, έως το 740 π.Χ. Τότε ο Ιεχωβά ετερμάτισε τη βασιλεία του οίκου Ισραήλ. (Ωσηέ 1:4) Εχρησιμοποίησε την Ασσυριακή Παγκόσμιο Δύναμι για να «συντρίψη το τόξον του Ισραήλ εν τη κοιλάδι του Ιεζραέλ.» Η πτώσις της Σαμαρείας, πρωτεύουσας του Ισραήλ, εταπείνωσε το αποστατικό έθνος. Η δύναμις του έθνους διασκορπίσθηκε όταν οι επιζώντες Ισραηλίτες εκτοπίσθηκαν στις μακρυνές επαρχίες της Ασσυριακής Αυτοκρατορίας, όπου διασκορπίσθηκαν σαν σπόροι. Η τρομερή αυτή πείρα ωμοίαζε με τη συμβολική σημασία της φράσεως «εν κοιλάδι του Ιεζραέλ [ο Θεός θα Σπείρη Σπόρον].» Αυτό δεν ήταν καθόλου όμοιο μ’ εκείνο που συνέβη όταν ο ελευθερωτής του Ισραήλ Κριτής Γεδεών, με τους τριακόσιους μόνον εκλεκτούς μαχητάς, διεσκόρπισε τους ληστρικούς Μαδιανίτες σε μικρή απόστασι από τη Μεγιδδώ, κοντά «στην κοιλάδα του Ιεζραέλ.» (Κριταί 6:33, 34) Αλλά το 740 π.Χ., χωρίς κανέναν ελευθερωτή και χωρίς να μπορούν να πολεμήσουν για την ύπαρξί τους, το δεκάφυλο βασίλειο του Ισραήλ ‘κατεπαύθη,’ κατεστράφη.

32. Γιατί πρέπει να προσπαθήσωμε να συλλάβωμε το νόημα των ανωτέρω εμείς που ζούμε τώρα στον εικοστό αιώνα;

³² Συλλαμβάνομε το νόημα αυτού του γεγονότος για μας σήμερα; Πρέπει να το συλλάβωμε γιατί στον εικοστό μας αιώνα βρίσκει εκπλήρωσι στο σύγχρονο αντίστοιχο του πνευματικού μοιχού και απίστου Ισραήλ. Αυτό το αντίστοιχο είναι ο Χριστιανικός κόσμος, που έχει σχεδόν ένα δισεκατομμύριο μέλη εκκλησιών σε όλο τον κόσμο. Ενώπιον της επικειμένης συμφοράς του Χριστιανικού κόσμου, μπορούμε να ρωτήσωμε, Πού, λοιπόν, μπορούμε να ιδούμε το έλεος του Ιεχωβά να ενεργή; Η περαιτέρω εξέτασις της πολιτείας του Ιεχωβά με τον προφήτη του Ωσηέ θα το διευκρινίση αυτό.

[Υποσημειώσεις]

[Πίνακας στη σελίδα 340]

ΒΑΣΙΛΕΙΣ ΤΟΥ ΙΟΥΔΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ ΣΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΖΩΗΣ ΤΟΥ ΩΣΗΕ

(Έτος ανόδου των στον θρόνο)

Βασιλείς Ιούδα Π.Χ. Βασιλείς Ισραήλ

π. 843 Ιεροβοάμ Β΄

Οζίας (Αζαρίας) 829

π. 792 Ζαχαρίας

791 Σαλλούμ

π. 790 Μεναήμ

780 Φακείας

778 Φεκά

Ιωθάμ 777

Άχαζ π. 761

π. 748 Ωσηέ

Εζεκίας π. 745