Οικοδομείτε για το Μέλλον
«Εν τω οίκω του δικαίου είναι θησαυρός πολύς· εις δε το εισόδημα του ασεβούς διασκορπισμός.»—Παροιμ. 15:6
1. (α) Ποια είναι μερικά από τα κατορθώματα του ανθρώπου στο πεδίον της οικοδομήσεως; (β) Μήπως τούτο σημαίνει ότι πραγματικά εκτιμά τα κατορθώματά του;
ΤΟ ΝΑ οικοδομή κανείς είναι ευχαρίστησις! Δια μέσου των αιώνων ο άνθρωπος έκαμε μεγάλη πρόοδο στο να οικοδομή, και ό,τι τώρα κάνει προς την κατεύθυνσι νέων πραγμάτων είναι αληθινά εκπληκτικό. Ο άνθρωπος έκτισε άνετες κατοικίες, τεράστια εργοστάσια, αυτόματες μηχανές, πελώριες γέφυρες, μοναδικούς ουρανοξύστες, αεριωθούμενα αεροπλάνα, και όμως αυτό δεν ικανοποιεί. Μερικοί θέλουν να ζουν στο έξω διάστημα! Αλλά εκτιμώνται όλα αυτά τα οικοδομικά κατορθώματα από τον άνθρωπο, ή μήπως ο άνθρωπος προτιμά να είναι ένας καταστροφεύς; Πόσο συχνά επιάσατε την καθημερινή εφημερίδα σας για να διαβάσετε στις επικεφαλίδες—ΠΟΛΕΜΟΣ; Πόσες φωτογραφίες είδατε, πόσες αφηγήσεις εδιαβάσατε, πόσα ιστορικά βιβλία εμελετήσατε για τον πόλεμο; Ναι, είδατε την καταστροφή που ο άνθρωπος επέφερε στο έργο του. Άνθρωποι εδαπάνησαν δισεκατομμύρια δολλάρια και αναρίθμητες ώρες εργασίας οικοδομώντας για την τέρψι τους. Κατόπιν άλλοι άνθρωποι, ή ίσως ακόμη οι οικοδόμοι οι ίδιοι, επιφέρουν την καταστροφή των σχεδίων των. Είναι τούτο οικοδόμησις για το μέλλον;
2. Δείξτε γιατί υπάρχει μεγάλη ανησυχία για την κατάστασι του κόσμου σήμερα.
2 Μόνο στα τελευταία λίγα χρόνια ο πόλεμος κατεδάφισε πολλές μεγάλες πόλεις. Σήμερα κανείς δεν γνωρίζει αν η πόλις στην οποία ζη θα κατεδαφισθή αύριο. Πού έγκειται το σφάλμα του ανθρώπου, του οικοδόμου; Μήπως δεν έχει φρόνησι ή λογική; Μήπως έγινε όλος ο κόσμος παράφρων; Πού υπάρχει ασφάλεια; Πόσο ανησυχητικό είναι να παρατηρή κανείς τους μεγάλους πολιτικούς του κόσμου να συνέρχωνται στα Ηνωμένα Έθνη και να φιλονεικούν! Τώρα αυτός, έπειτα εκείνος, αμιλλάται για δύναμι και παγκόσμια κυριαρχία. Ακόμη και τα μεγάλα θρησκευτικά συστήματα του «Χριστιανικού κόσμου» δεν μπορούν να συμβαδίσουν. Οι ισχυρές πολιτικές οργανώσεις μέσα στα διάφορα έθνη δεν συμφωνούν μεταξύ τους. Το μεγάλο εμπόριο ιδιοτελώς επιζητεί δύναμι παντού. Είναι αλήθεια ότι όλοι οικοδομούν, αλλά μήπως οικοδομούν απλώς για καταστροφή; Μήπως ακολουθούν την πολιτική, Κυβέρνα ή ερήμωνε; Πόσο ανόητο είναι αυτό! Ο Σολομών συνετά έγραψε: «Αι σοφαί γυναίκες οικοδομούσι τον οίκον αυτών· η δε άφρων κατασκάπτει αυτόν δια των χειρών αυτής.»—Παροιμ. 14:1.
3. (α) Ποια λύσι για ειρήνη έδωσε ο Ιησούς; (β) Στρέφεται ο «Χριστιανικός κόσμος» σ’ αυτή τη λύσι;
3 Ο Ιησούς Χριστός, ο Ηγέτης της Χριστιανοσύνης, έδωσε την ορθή και μόνη λύσι για ειρήνη και ευημερία και είπε στους ακολούθους του να ζητούν πρώτα τη βασιλεία του Θεού και τη δικαιοσύνη του. Ζητεί ο «Χριστιανικός κόσμος» τη βασιλεία αυτή σήμερα; Ασφαλώς όχι! Η μεγάλη των ελπίδα είναι τα Ηνωμένα Έθνη. Ο Ιησούς, όμως, εδίδαξε τους πρώτους Χριστιανούς να προσεύχωνται, «Ελθέτω η βασιλεία σου· γενηθήτω το θέλημά σου», αλλά ο κλήρος του «Χριστιανικού κόσμου» προσεύχεται για τα Ηνωμένα Έθνη ως τη μόνη ελπίδα του ανθρώπου. Οι κυβερνητικοί και οι θρησκευτικοί ηγέται είναι τυφλοί οδηγοί, όπως ακριβώς είπε ο Ιησούς: «Πάσα φυτεία, την οποίαν δεν εφύτευσεν ο Πατήρ μου ο ουράνιος, θέλει εκριζωθή. Αφήσατε αυτούς· είναι οδηγοί τυφλοί τυφλών· τυφλός δε τυφλόν εάν οδηγή, αμφότεροι εις βόθρον θέλουσι πέσει.» (Ματθ. 15:13, 14) Στον βόθρο ακριβώς θα βρεθούν όλοι οι άφρονες στη μάχη του Αρμαγεδδώνος.
4. Τι χρειάζεται αυτός ο κόσμος για ένα ασφαλές μέλλον, και πώς ο λόγος του Θεού βεβαιώνει μια τέτοια προμήθεια;
4 Εκείνο που χρειάζεται αυτός ο κόσμος είναι κάποιος που μπορεί να οικοδομήση και να εξακολουθή να οικοδομή για το μέλλον. Όλοι οι επίγειοι άρχοντες στα περασμένα έξη χιλιάδες χρόνια δεν οικοδόμησαν τίποτε που να διαμένη. Πού είναι τα βασίλειά των τώρα; Κυττάξτε τι αλλαγές που έγιναν από το 1914! Τα γεγονότα αποδεικνύουν ότι ο άνθρωπος χρειάζεται ένα δίκαιον ηγέτην με σοφία, ο οποίος να θέλη να πράττη το θέλημα του Θεού, όχι του ανθρώπου. Με την πλειονότητα του ανθρωπίνου γένους πεινασμένη, φτωχικά στεγασμένη και όχι καλά εκπαιδευμένη, πρέπει να υπάρξη κάποιος καλύτερος από οποιονδήποτε που είχαμε, ο οποίος να μπορή να οδηγήση τον λαό. Ο λόγος του Θεού λέγει ότι υπάρχει, με τα εξής λόγια προσκλήσεως: «Κλίνατε το ωτίον σας, και έλθετε προς εμέ· ακούσατε, και η ψυχή σας θέλει ζήσει και θέλω κάμει προς εσάς αιώνιαν διαθήκην, τα ελέη του Δαβίδ τα πιστά. Ιδού, έδωκα αυτόν μαρτύριον εις τους λαούς, άρχοντα και προστάττοντα εις τους λαούς.» (Ησ. 55:3, 4) Ο άρχων αυτός είναι ο Χριστός Ιησούς ο Υποσχεμένος που μπορεί να ευλογήση και θα ευλογήση όλες τις φυλές της γης.
ΟΙΚΟΔΟΜΗΣΙΣ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
5. Ποιο οικοδομικό έργο άρχισε ο Ιησούς πριν από 1900 χρόνια;
5 Αυτός ο σοφώτατος από όλους τους ανθρώπους που περπάτησαν ποτέ επάνω σ’ αυτή τη γη είπε: «Τις εξ υμών, θέλων να οικοδομήση πύργον, δεν κάθηται πρώτον και λογαριάζει την δαπάνην, αν έχη τα αναγκαία δια να τελειώση αυτόν; μήποτε αφού βάλη θεμέλιον, και δεν δύνηται να τελειώση αυτόν, αρχίσωσι πάντες οι βλέποντες να εμπαίζωσιν αυτόν, λέγοντες, ότι ούτος ο άνθρωπος ήρχισε να οικοδομή, και δεν ηδυνήθη να τελειώση.» (Λουκ. 14:28-30) Ο Ιησούς άρχισε να οικοδομή την τάξι της βασιλείας του Θεού, τη Χριστιανική εκκλησία, πριν από 1.900 χρόνια. (Ματθ. 16:18) Σήμερα την εγκαθιστά στους ουρανούς για να κυβερνήση τον νέο κόσμο μαζί του. Για να τελειώση την οικοδόμησι του νέου κόσμου της δικαιοσύνης, πρέπει γρήγορα να καταστρέψη τον Διάβολο, τον Θεό του πονηρού αυτού κόσμιου, και το ασεβές του σύστημα πραγμάτων επάνω σ’ αυτή τη γη. Κατόπιν θα έλθη η παραδεισιακή νέα γη. Αλλά ποιο οικοδομικό έργο επροχώρησε υπό την διεύθυνσι του Χριστού προς απόδειξιν αυτής της δηλώσεως;
6. (α) Πώς είχε προείπει ο Μωυσής την έλευσι του Ιησού; (β) Για να βοηθήση τον Ιησούν στο οικοδομικό του έργο, τι έκαμε ο Ιωάννης ο Βαπτιστής;
6 Ο Μωυσής, ο προφήτης του Ισραήλ, ήταν ένας μεγάλος ηγέτης και οργανωτής ενός έθνους, του οποίου Θεός ήταν ο Ιεχωβά. Υπήρξε, όμως, ένας ακόμη μεγαλύτερος από τον Μωυσή. «Διότι ο Μωυσής είπε προς τους πατέρας, “Ότι Ιεχωβά ο Θεός σας θέλει αναστήσει εις εσάς προφήτην εκ των αδελφών σας, ως εμέ· αυτού θέλετε ακούει κατά πάντα όσα αν λαλήση προς εσάς. Και πάσα ψυχή, ήτις δεν ακούση του προφήτου εκείνου, θέλει εξολοθρευθή εκ του λαού”.» (Πράξ. 3:22, 23, ΜΝΚ) Αυτός ήταν ο Ιησούς Χριστός. Ο Μωυσής είχε οδηγήσει μια οργάνωσι εκατομμυρίων ανθρώπων έξω από τη γη της Αιγύπτου. Ο Θεός είχε προετοιμάσει αυτόν τον λαό και τους κατέστησε έθνος και κατόπιν διώρισε τον Μωυσή ως ηγέτην και μεσίτην των. Αλλά όταν ο Ιησούς ήλθε στη γη, είχε ν’ αρχίση να οικοδομή μια νέα οργάνωσι. Είχε σταλή στα απολωλότα πρόβατα του Ισραήλ. Εκήρυττε σ’ αυτά ότι η βασιλεία των ουρανών ήταν πλησίον. Πριν απ’ αυτόν, ο πρόδρομός του Ιωάννης ο Βαπτιστής είχε ‘ετοιμάσει εις τον Ιεχωβά λαόν προδιατεθειμένον.’ (Λουκ. 1:17, ΜΝΚ) Ο Ιησούς Χριστός επρόκειτο να τους οδηγήση αυτούς για ν’ αρχίση να οικοδομή μια νέα οργάνωσι. Όταν άρχισε τη Χριστιανική διακονία του επήγε στον Ιωάννη τον Βαπτιστή. Ο Ιωάννης κατηύθυνε τους ακολούθους του στον Ιησούν. Ο Ιησούς είχε να οικοδομήση κάτι νέο, επειδή το παλαιό ήταν απλώς μια εικόνα ή σκιά του νέου. Ο Ιησούς επρόκειτο να οικοδομήση έναν πνευματικόν οίκον μ’ εκείνους που είχαν πίστι στον αληθινό Θεό. Είχε ένα μεγάλο έργο. Θα επετύγχανε; Επιτυχία εσήμαινε ζωή για άνδρες και γυναίκες πίστεως.
7. (α) Ποιες ενέργειες έκαμε ο Ιησούς για να συνάξη λαόν στον εαυτό του; (β) Πώς αυτό εξεπλήρωσε το Μιχαίας 2:12;
7 Η ζωή είναι ενδιαφέρουσα και άξια να την απολαμβάνη κανείς. Ζωή είναι εκείνο στο οποίο ο άνθρωπος χρειάζεται να είναι προσκολλημένος. Χωρίς ζωή ο άνθρωπος δεν μπορεί να κάμη τίποτε. Τώρα η οδός της αιωνίου ζωής επρόκειτο να διανοιχθή στο ανθρώπινο γένος μέσω του Χριστού Ιησού, επειδή ο Θεός έδωσε τον Υιόν του «δια να μη απολεσθή πας ο πιστεύων εις αυτόν, αλλά να έχη ζωήν αιώνιον.» (Ιωάν. 3:16) Αυτός ο Υιός του Θεού ήταν εκείνος που είπε: «Εγώ είμαι η οδός, και η αλήθεια, και η ζωή· ουδείς έρχεται προς τον Πατέρα, ειμή δι’ εμού» (Ιωάν. 14:6) Ο Ιησούς πραγματικά άνοιξε το δρόμο της ζωής για όλους τους πιστούς ακολούθους. Εκάλεσε δώδεκα, τους εδίδαξε και τους απέστειλε να κηρύττουν όπως ακριβώς εκήρυττε κι αυτός. Εσύναξε γύρω του ανθρώπους που αγαπούσαν την αλήθεια και τη δικαιοσύνη, και μ’ αυτούς άρχισε να οικοδομή μια νέα οργάνωσι. Ήταν ένας μικρός αριθμός, ή ένα υπόλοιπο, των Ιουδαίων στις ημέρες του Ιησού, εκείνοι που αγαπούσαν δικαιοσύνη και που εδέχθησαν την οδόν του Θεού για απόκτησι αιωνίου ζωής. Πολύ πριν από τότε, ο Μιχαίας, ως εκπρόσωπος του Θεού, έγραψε: «Θέλω βεβαίως συλλέξει το υπόλοιπον του Ισραήλ· θέλω θέσει αυτούς εις ενότητα ως πρόβατα εις την μάνδραν, ως ποίμνιον εν μέσω της βοσκής αυτών· μέγαν θόρυβον θέλουσι κάμει εκ του πλήθους των ανθρώπων.» (Μιχ. 2:12, ΜΝΚ) Ο Ιησούς Χριστός, ένας καλός ποιμήν, εσύναξε τους ανθρώπους πίστεως και σοφίας και τους έφερε μαζί «ως πρόβατα εις την μάνδραν». Εκεί θα ήσαν ασφαλείς, υπό την καθοδηγία του Διδασκάλου, και ειδικά υπό την προστασία του Θεού των Ιεχωβά. Αφού τους έφερε μαζί, μπορούσε εκεί να τους διδάσκη και να τους τρέφη με πνευματική τροφή, εποικοδομώντας τους έτσι, ώστε και αυτοί, επίσης, θα μπορούσαν να εξέλθουν στον κόσμο και να είναι διάκονοι οι ίδιοι και να είναι ωστόσο σε ενότητα ή μαζί σαν ποίμνιο σε μια βοσκή ή σαν πρόβατα σε μια μάνδρα. Θα ήσαν πάντοτε μια ποίμνη αδιάφορο πού θα ήταν κάθε άτομο.
ΜΙΑ ΔΙΑΜΕΝΟΥΣΑ, ΕΝΟΠΟΙΗΜΕΝΗ ΟΡΓΑΝΩΣΙΣ
8, 9. (α) Ποια ερωτήματα για το οικοδομικό έργο του Ιησού θα μπορούσαν να εγερθούν εξαιτίας του γεγονότος ότι αυτός απέθανε; (β) Τι έγινε το οικοδομικό του έργο;
8 Ο Ιησούς ετελείωσε το επίγειο έργο του. Απέθανε επάνω στο ξύλο του μαρτυρίου στα χέρια εκείνων που εναντιώνοντο στη βασιλεία του Θεού, των θρησκευτικών όσο και των πολιτικών αρχόντων. Την τρίτη ημέρα μετά τον θάνατό του ηγέρθη εκ νεκρών με τη δύναμι του Ιεχωβά ως αθάνατο ουράνιο πλάσμα. Τι θα συνέβαινε σ’ αυτή τη νέα οργάνωσι που είχε οικοδομήσει γύρω του; Αυτοί είχαν προσκληθή σε μια νέα διαθήκη. Θα ήσαν οι πρώτοι από ένα μικρό ποίμνιο, για το οποίο ο Ιησούς είπε: «Μη φοβού μικρόν ποίμνιον· διότι ο Πατήρ σας ευδόκησε να σας δώση την βασιλείαν.» (Λουκ. 12:32) Θα παρέμεναν τώρα μαζί σαν σε μια μάνδρα, νοιώθοντας την ίδια ασφάλεια όπως όταν ήταν μαζί τους ο Ιησούς Χριστός; Θα εξακολουθούσαν να οικοδομούν εκείνο που είχε αρχίσει ο Ιησούς;
9 Τα γεγονότα δείχνουν ότι στην Πεντηκοστή οι ίδιοι αυτοί πιστοί ακόλουθοι του Χριστού Ιησού ήσαν ακόμη μαζί, και τότε το άγιο πνεύμα του Θεού κατέβη επάνω τους και «ήρχισαν να λαλώσι ξένας γλώσσας»· από τότε δε και έπειτα το κήρυγμα των αγαθών νέων της βασιλείας του Θεού έλαβε μια νέα ορμή. Σ’ αυτή την περίστασι ο Πέτρος μίλησε σ’ ένα μεγάλο πλήθος ανθρώπων, ο δε ιστορικός λέγει: «Εκείνοι λοιπόν μετά χαράς δεχθέντες τον λόγον αυτού, εβαπτίσθησαν· και προσετέθησαν εν εκείνη τη ημέρα έως τρεις χιλιάδες ψυχαί.» (Πράξ. 2:41) Τώρα τι έκαμαν αυτοί οι Ιουδαίοι, που είχαν πρόσφατα μεταστραφή, όταν αφιερώθησαν σ’ αυτή τη Χριστιανική οδό λατρείας του Θεού; «Ενέμεναν εν τη διδαχή των αποστόλων, και εν τη κοινωνία.» (Πράξ. 2:42) Εδώ βλέπομε την εκκλησία του Θεού, τον νέον πνευματικόν Ισραήλ, να οικοδομήται και να εκπαιδεύεται για μεγαλύτερο έργο.
10. Πώς ο Παύλος έδειξε ότι ακολουθούσε τον Ιησού συνεχίζοντας το οικοδομικό έργο, και σε ποιον έδιδε έπαινο για τους νέους που προσετίθεντο στην εκκλησία, στην οικοδομή του Θεού;
10 Ο Παύλος, ένας επιθετικός απόστολος του Ιησού Χριστού, ήταν επίσης ένας μεγάλος οικοδόμος, και ένας αληθινός, πιστός ακόλουθος του Διδασκάλου του. Συνήθροισε εκείνους που αφιέρωσαν τη ζωή τους στην υπηρεσία του Ιεχωβά και τους οργάνωσε σε εκκλησίες. Αυτός ήταν που είπε: «Εγώ κατά την χάριν του Θεού την δοθείσαν εις εμέ, ως σοφός αρχιτέκτων θεμέλιον έθεσα· άλλος δε εποικοδομεί· έκαστος όμως ας βλέπη πώς εποικοδομεί. Διότι θεμέλιον άλλο ουδείς δύναται να θέση παρά το τεθέν, το οποίον είναι ο Ιησούς Χριστός.» (1 Κορ. 3:10, 11) Ο Παύλος οικοδομούσε για το μέλλον, αλλά πάντοτε επάνω στην αληθινή πέτρα τον Ιησού Χριστό. Εγνώριζε ότι οικοδομούσε νέους Χριστιανούς στην οικοδομή της Χριστιανικής οργανώσεως, της θεοκρατικής οργανώσεως του Ιεχωβά. Δεν προσπαθούσε να οικοδομήση ένα δόγμα με τον εαυτό του ως θεμέλιο. Τούτο θα προκαλούσε διαίρεσι και θα ήταν κακό παράδειγμα. Γι’ αυτό και εδήλωσε τόσο θετικά στους Κορινθίους: «Τις λοιπόν είναι ο Παύλος, και τις ο Απολλώς, παρά υπηρέται δια των οποίων επιστεύσατε, και όπως ο Κύριος έδωκεν εις έκαστον; Εγώ εφύτευσα, ο Απολλώς επότισεν, αλλ’ ο Θεός ηύξησεν. Ώστε ούτε ο φυτεύων είναί τι, ούτε ο ποτίζων, αλλ’ ο Θεός ο αυξάνων. Ο φυτεύων δε και ο ποτίζων είναι έν· και έκαστος θέλει λάβει τον εαυτού μισθόν κατά τον κόπον αυτού. Διότι του Θεού είμεθα συνεργοί· σεις είσθε του Θεού αγρός, του Θεού οικοδομή»—1 Κορ. 3:5-9.
11. Ποια ευθύνη εβάρυνε κάθε μέλος που προσετίθετο στην εκκλησία;
11 Ο Παύλος είχε την αληθινή άποψι του τι εσήμαινε να είναι κανείς Χριστιανός στην εκκλησία του Θεού. Ολόκληρη η εκκλησία των πνευματικών Ισραηλιτών ήταν του Θεού. Το μεγάλο έργο συνάξεως, που ελάμβανε χώραν αφού απέθανε ο Ιησούς στο ξύλο του μαρτυρίου, επρόκειτο να είναι προς δόξαν Θεού. Οι πνευματικοί Ισραηλίται ελαμβάνοντο στη νέα διαθήκη και τους εδίδετο η εντολή να κηρύξουν τη βασιλεία του Θεού παντού. Για τούτο έκαναν μαθητάς από ανθρώπους όλων των εθνών, οι άνθρωποι δε αυτοί από όλες τις εθνικές ομάδες εβαπτίζοντο στο όνομα του Πατρός, του Υιού, και του αγίου πνεύματος. Ο Ιησούς ήταν κάποτε ειδικός πρέσβυς του Ιεχωβά εδώ επάνω στη γη, αλλά τώρα όλοι αυτοί οι νεοαφιερωμένοι Χριστιανοί έπρεπε να είναι πρέσβεις. Γι’ αυτό ακριβώς ο Παύλος εμφατικά είπε στους Κορινθίους: «Υπέρ του Χριστού λοιπόν είμεθα πρέσβεις, ως εάν σας παρεκάλει ο Θεός δι’ ημών· δεόμεθα λοιπόν υπέρ του Χριστού, διαλλάγητε προς τον Θεόν.» (2 Κορ. 5:20) Το έργο της διαλλαγής έπρεπε να συνεχισθή! Αντί να κηρύττη ο Χριστός, όλοι οι πιστοί του ακόλουθοι έπρεπε να διακονούν και ο καθένας να είναι πρέσβυς. Κάθε άτομο «επρέσβευε υπέρ Χριστού». Όχι μόνο οι διωρισμένοι επίσκοποι των πολλών εκκλησιών, αλλά και όλοι οι άλλοι οι συνταυτισμένοι με τους αποστόλους και τους διακονικούς υπηρέτας ήσαν τέτοιοι «πρεσβεύοντες υπέρ Χριστού».
12. Ποιοι αποτελούν τον πνευματικόν οίκον του Θεού, και πώς παραμένουν μέρος της οικοδομής του Θεού;
12 Ο Πέτρος συμφωνούσε με τον Παύλο ως προς την οργάνωσι. Μπορούσε να υπάρχη μόνο μια οργάνωσις, και αυτή έπρεπε να είναι οικοδομημένη στον Χριστό και να είναι «του Θεού οικοδομή». Κάθε πιστό άτομο αποκυημένο από το άγιο πνεύμα του Θεού έρχεται στην οργάνωσι του Ιεχωβά ως ζων λίθος. Ο καθένας γίνεται μέρος του «πνευματικού οίκου» του Θεού. Ο Παύλος τον απεκάλεσε «του Θεού οικοδομή». Ο Χριστός Ιησούς, φυσικά, ήταν ο πρώτος αληθινός «ζων λίθος» αυτής της νέας οικοδομής ή «πνευματικού οίκου». Ο Πέτρος είπε: «Εις τον οποίον προσερχόμενοι, ως εις λίθον ζώντα, υπό μεν των ανθρώπων αποδεδοκιμασμένον, παρά δε τω Θεώ εκλεκτόν, έντιμον, και σεις, ως λίθοι ζώντες οικοδομείσθε οίκος πνευματικός, ιεράτευμα άγιον, δια να προσφέρητε πνευματικάς θυσίας, ευπροσδέκτους εις τον Θεόν δια Ιησού Χριστού.» (1 Πέτρ. 2:4, 5) Ο Πέτρος, ο Παύλος και όλοι οι άλλοι απόστολοι μαζί με χιλιάδες άλλους που αποτελούσαν τη χριστιανική εκκλησία του πρώτου αιώνος, εκήρυτταν έτσι ώστε ‘να προσφέρουν πνευματικάς θυσίας ευπροσδέκτους εις τον Θεόν’, και πραγματικά απεδείχθησαν λίθοι ζώντες στην οικοδομή του Θεού, τη μία εκκλησία του. Όλοι αυτοί οι Χριστιανοί μαζί απετέλεσαν την οικοδομή του Θεού και εξακολούθησαν να οικοδομούν για το μέλλον. Η απόφασίς των ήταν να παραμείνουν σ’ αυτόν τον «πνευματικόν οίκον» και ποτέ να μην απορριφθούν. Υπάρχει ένας μόνο τρόπος, που μπορεί κανείς να παραμείνη σ’ αυτόν τον «πνευματικόν οίκον», και αυτός είναι το να μένη πιστός στην εκτέλεσι του θελήματος του Ιεχωβά. Ένας από τους τρόπους ν’ αποδειχθή πιστός είναι το ν’ ακολουθή τη νουθεσία του Ιησού: «Πορευθέντες λοιπόν μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, . . . διδάσκοντες αυτούς να φυλάττωσι πάντα όσα παρήγγειλα εις εσάς.»—Ματθ. 28:19, 20.
13. Τι εκράτησε σε ενότητα πάντοτε την οικοδομή του Θεού;
13 Η πρώτη εκκλησία εκρατείτο σε ενότητα επειδή ο καθένας είχε το πνεύμα του Ιεχωβά και έθετε την εμπιστοσύνη του στον γραπτό λόγο του Θεού. Το πνεύμα του Θεού και ο λόγος Του συγκολλούσαν στερεά αυτή τη Χριστιανική εκκλησία σ’ ένα, σε «οικοδομήν του Θεού» ή ‘πνευματικόν οίκον’. Ο Πέτρος όταν απηυθύνετο στους Χριστιανούς, έδειχνε τη σπουδαιότητα των Αγίων Γραφών. Έλεγε: «Εάν τις λαλή, ας λαλή ως λαλών λόγια Θεού· εάν τις υπηρετή, ας υπηρετή ως υπηρετών εκ της δυνάμεως την οποίαν χορηγεί ο Θεός, δια να δοξάζηται εν πάσιν ο Θεός δια Ιησού Χριστού.» (1 Πέτρ. 4:11) Από την ημέρα εκείνη ως τη σημερινή η Γραφική νουθεσία είναι η ίδια: χρησιμοποιείτε τις Άγιες Γραφές· λαλείτε «λόγια Θεού». Η τελική σύναξις εκείνων που αποτελούν τον «πνευματικόν οίκον» του Θεού προχωρεί τώρα σ’ αυτές τις έσχατες ημέρες. Οι Γραφές δείχνουν ότι υπάρχει ακόμη ένα υπόλοιπο του «πνευματικού οίκου» επάνω στη γη και εκτελεί ακόμη το μεγάλο εκείνο έργο που άρχισε ο Χριστός Ιησούς. Αυτοί είναι σε ενότητα. Όπως στις ημέρες του Ιησού, έτσι και σήμερα ο Ιεχωβά λέγει μέσω του προφήτου του: «Θέλω θέσει αυτούς εις ενότητα ως πρόβατα εις την μάνδραν, ως ποίμνιον εν μέσω της βοσκής αυτών· μέγαν θόρυβον θέλουσι κάμει εκ του πλήθους των ανθρώπων.» (Μιχ. 2:12, ΜΝΚ) Παγκοσμίως, οι μάρτυρες του Ιεχωβά μπορούν ν’ ακουσθούν, σε όλα τα έθνη, αλλ’ όμως σαν μια φωνή, διακηρύττοντας τα αγαθά νέα της βασιλείας του Θεού.
ΟΙΚΟΔΟΜΩΝΤΑΣ ΜΕ ΤΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ
14. Ποιοι τώρα ενώνονται σε μεγάλους αριθμούς στην πνευματική οικοδομή του Θεού, και γιατί;
14 Σήμερα βρίσκομε να συνάγεται μαζί με αυτό το «μικρόν ποίμνιον» ένα μεγάλο πλήθος Χριστιανών που κάνουν το ίδιο χαρούμενο έργο. Πώς συμβαίνει αυτό; Επειδή εκατοντάδες χιλιάδων ανθρώπων βρίσκουν σήμερα την αλήθεια στον λόγον του Θεού και αφιερώνουν τη ζωή τους στη Θεία υπηρεσία. Έρχονται στην οργάνωσι του Θεού μαζί με το υπόλοιπο του «μικρού ποιμνίου» για να βρουν μια θέσι ασφαλείας, «ως πρόβατα εις την μάνδραν». Εκεί βρίσκουν ειρήνη και ασφάλεια από κάθε τι που τους διετάρασσε έξω. Με τη μελέτη των Γραφών, βλέπουν ότι θα είναι ασφαλείς από την οργή του Ιεχωβά αν ζητήσουν τον Ιεχωβά και έλθουν κάτω από τη διακυβέρνησι της Βασιλείας. Έχουν ακροασθή τα λόγια του Ιεχωβά: «Ζητείτε τον Ιεχωβά, πάντες οι πραείς της γης, οι εκτελέσαντες τας κρίσεις αυτού· ζητείτε δικαιοσύνην, ζητείτε πραότητα, ίσως σκεπασθήτε εν τη ημέρα της οργής του Ιεχωβά.» (Σοφον. 2:3, ΜΝΚ) Το μεγάλο αυτό πλήθος το πιστεύει αυτό και τώρα έχει μια αίσθησι ασφαλείας στην ισχυρή Χριστιανική οργάνωσι· και τούτο είναι πάρα πολύ ικανοποιητικό. Ευχαριστούνται να συνταυτίζωνται με την εκκλησία των μαρτύρων του Ιεχωβά, διότι αυτοί έχουν έλθει στην εκκλησία του Θεού.
15. Τι κάνουν, τόσο το «μικρόν ποίμνιον» της οικοδομής του Θεού, όσο και ο «πολύς όχλος», για να παραμείνουν κοντά στον Ιεχωβά και να εξακολουθήσουν να οικοδομούν επάνω στο ορθό θεμέλιο;
15 Στις πάνω από 20.000 εκκλησίες του λαού του Θεού σε όλο τον κόσμο βλέπομε το υπόλοιπο του «μικρού ποιμνίου» και αυτόν τον «πολύν όχλον» να πιστεύουν πλήρως στα λόγια του Παύλου για τις συναθροίσεις της εκκλησίας όταν είπε: «Ας φροντίζωμεν περί αλλήλων, παρακινούντες εις αγάπην και καλά έργα· μη αφίνοντες το να συνερχώμεθα ομού, καθώς είναι συνήθεια εις τινας, αλλά προτρέποντες αλλήλους· και τοσούτω μάλλον, όσον βλέπετε πλησιάζουσαν την ημέραν.» (Εβρ. 10:24, 25) Οι Χριστιανοί αυτοί γνωρίζουν ότι οι συναθροίσεις της εκκλησίας είναι εποικοδομητικές. Σ’ αυτές ο Χριστιανός ενισχύεται. Βλέπει την οργάνωσι και πώς αυτή λειτουργεί. Βλέπει πώς κρατείται ενωμένη με αγάπη, αγάπη για τον Ιεχωβά Θεό και αγάπη για τους αδελφούς του. Επί πλέον, κάθε άτομο στην εκκλησία του Θεού έχει την ευκαιρία να εκφράζεται έτσι ώστε να παρακινή άλλους σε αγάπη και καλά έργα. Εκτός τούτου, ο καθένας στην εκκλησία μπορεί να παραμένη δραστήριος στο κήρυγμα των αγαθών νέων της βασιλείας του Θεού. Αυτό το πνεύμα της εξαγγελίας των αγαθών νέων διαχύνεται σε όλη την οργάνωσι. Όλο μαζί αυτό το μεγάλο σώμα των μαρτύρων του Ιεχωβά οικοδομεί για το μέλλον. Στην καθημερινή τους ζωή δείχνουν ότι ζητούν πραότητα και δικαιοσύνη, και παραμένοντας μαζί στη Χριστιανική οργάνωσι θα σκεπασθούν στην ημέρα της οργής του Ιεχωβά στη διάρκεια της μάχης της μεγάλης ημέρας του Θεού του Παντοκράτορος.
16. Δείξτε τη σημασία του Ησαΐας 2:2-4 στην εποχή μας.
16 Ο «πολύς όχλος» βλέπει τον εαυτό του στην προφητεία του Ησαΐα: «Εν ταις εσχάταις ημέραις, το όρος του οίκου του Ιεχωβά θέλει στηριχθή επί της κορυφής των ορέων, και υψωθή υπεράνω των βουνών· και πάντα τα έθνη θέλουσι συρρέει εις αυτό, και πολλοί λαοί θέλουσιν υπάγει, και ειπεί, Έλθετε, και ας αναβώμεν εις το όρος του Ιεχωβά, εις τον οίκον του Θεού του Ιακώβ και θέλει διδάξει ημάς τας οδούς αυτού, και θέλομεν περιπατήσει εν ταις τρίβοις αυτού. Διότι εκ Σιών θέλει εξέλθει νόμος, και λόγος Ιεχωβά εξ Ιερουσαλήμ. Και θέλει κρίνει αναμέσον των εθνών, και θέλει ελέγξει πολλούς λαούς και θέλουσι σφυρηλατήσει τας μαχαίρας αυτών δια υνία, και τας λόγχας αυτών δια δρέπανα· δεν θέλει σηκώσει μάχαιραν έθνος εναντίον έθνους, ουδέ θέλουσι μάθει πλέον τον πόλεμον.»—Ησ. 2:2-4, ΜΝΚ.
17, 18. Πώς ο καθένας που σχετίζεται με την οικοδομή του Ιεχωβά διατηρεί την ασφάλειά του;
17 Εκείνοι που αναβαίνουν εις το όρος του Ιεχωβά πρέπει ν’ απομακρυνθούν από αυτόν τον παλαιό κόσμο και την αδικία του και να έλθουν στον οίκον του Ιεχωβά και να ζουν μαζί με ενότητα, «ως πρόβατα εις την μάνδραν». Θα χαίρουν τώρα επειδή απέρριψαν «οργήν, θυμόν, κακίαν, βλασφημίαν, αισχρολογίαν» από το στόμα των. (Κολ. 3:8, 9) Έχοντας οικοδομήσει για το μέλλον, θα είναι εκπαιδευμένοι εις τας οδούς αυτού και θα περιπατούν εν ταις τρίβοις αυτού, και έτσι θ’ απολαμβάνουν ασφάλεια.
18 Πώς μπορεί κανείς να διατηρήση την ασφάλειά του; Με το να είναι απλώς συνταυτισμένος με την οργάνωσι των μαρτύρων του Ιεχωβά; Όχι, κάθε άτομο πρέπει να οικοδομή μ’ ένα ειδικό τρόπο. Η δύναμις της οργανώσεως συμβαδίζει με τη δύναμι κάθε αφιερωμένου Χριστιανού. Η εκκλησία παραμένει ισχυρή και αφωσιωμένη στο έργο της καθ’ όσον αυτό συμβαίνει στα άτομα που αποτελούν αυτή την οργάνωσι ή οικοδομή. Η Χριστιανική εκκλησία του Θεού θα κατέρρεε αν δεν υπήρχε ενότης σκέψεως και ενεργείας από μέρους όλων των μελών της. Ατομικώς ο καθένας στην εκκλησία του Ιεχωβά πρέπει να δίνη επιμελή προσοχή στον εαυτό του και να οικοδομή κατάλληλα. Πρέπει να προσέξη τα λόγια του Παύλου όταν είπε: «Ο δε καρπός του πνεύματος είναι αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, αγαθωσύνη, πίστις, πραότης, εγκράτεια.» (Γαλ. 5:22, 23) Ως Χριστιανός ενδιαφέρεσθε να έχετε αυτές τις ιδιότητες; Αν ναι, τότε όχι μόνο ως άτομο πρέπει να μένετε συνταυτισμένος με την εκκλησία του Ιεχωβά Θεού, αλλά πρέπει και να γίνεται εποικοδόμησις στην καρδιά σας και στη διάνοιά σας. Το να παράγετε αυτές τις ιδιότητες ή καρπούς είναι μια απόλυτη αναγκαιότης εκτός από το ν’ αποτελήτε μέρος της εκκλησίας του Θεού. Αποδείξτε ότι είσθε Χριστιανός φέροντας τον καρπόν του πνεύματος.