Κεφάλαιο 2
Συγγραφή του Βιβλίου των Αγαθών Νέων
1. Ποιο είδος βιβλίου θα ήταν ωφέλιμο για όλη την ανθρωπότητα;.
ΤΙ θ’ αναμένατε από ένα βιβλίο που παρουσιάζει αγαθά νέα για όλη την ανθρωπότητα; Κατ’ αρχήν θα έπρεπε να είναι διαθέσιμο σε μεγάλο αριθμό γλωσσών. Επίσης, το άγγελμά του θα έπρεπε να έχη σημασία, να βοηθή τους ανθρώπους όλων των εθνικών ομάδων να ωφεληθούν από τη ζωή και τώρα ακόμη και να τους δίνη ελπίδα για το μέλλον. Αυτό είναι το βιβλίο που αρχίσαμε να εξετάζωμε στο πρώτο μας κεφάλαιο. Είναι:
2.(α) Πόσο αρχαίο βιβλίο είναι η Βίβλος; (β) Γιατί μπορούν πολλοί άνθρωποι να την διαβάσουν στη δική τους γλώσσα; (γ) Ως προς την κυκλοφορία, πώς μπορεί να συγκριθή η Βίβλος με άλλα βιβλία; (Ρωμαίους 10:14,18)
2 Τι είδους βιβλίο είναι η Αγία Γραφή ή Βίβλος; Εν πρώτοις, είναι ένα πολύ αρχαίο βιβλίο, που άρχισε να γράφεται πριν από 3.400 χρόνια και πλέον. Έχει φθάσει σε κάθε χώρα, ακόμη και στα μακρυνά απομονωμένα νησιά. Μπορεί να βρεθή σε απλές καλύβες και σε σύγχρονα σπίτια. Το ίδιο αυτό βιβλίο έχει μεταφρασθή, ολόκληρο ή εν μέρει, σε περισσότερες από 1.575 γλώσσες και διαλέκτους, έτσι ώστε να μπορούν σχεδόν όλοι να το διαβάσουν στη δική τους γλώσσα. Κανένα άλλο βιβλίο δεν πλησιάζει καν την κυκλοφορία του, που ανέρχεται σε δισεκατομμύρια αντίτυπα. Κάθε χρόνο εκατομμύρια εκατομμυρίων Γραφές διατίθενται σ’ όλη τη γη.
3. (α) Γιατί η λέξις «Βίβλος» είναι ένα κατάλληλο όνομα γι’ αυτήν; (β) Πάνω σε τι γράφθηκαν τα πρωτότυπα συγγράμματα;
3 Η Αγία Γραφή πραγματικά αποτελείται από εξήντα έξη μικρά βιβλία που αποτελούν ένα βιβλίο. Η λέξις «Βίβλος» προέρχεται από τη λέξι βιβλία, που σημαίνει «μικρά συγγράμματα.» Η ίδια λέξις βιβλία σχετίζεται με τη λέξι βίβλος που αναφέρεται στο εσωτερικό μέρος του φυτού πάπυρος. Στις Βιβλικές χώρες, μια αρχαία μορφή χάρτου εγίνετο από τον πάπυρο. Τα βιβλία της Βίβλου αντεγράφοντο άλλοτε με το χέρι σ’ αυτό το χαρτί από πάπυρο, μολονότι τα πρωτότυπα συγγράμματα φαίνεται ότι είχαν γίνει σε κατειργασμένα δέρματα ζώων.
4. (α) Πόσοι συγγραφείς συνέθεσαν τη Βίβλο; (β) Σε ποια περίοδο έγραψαν; (γ) Γιατί η Βίβλος είναι ένα μοναδικό βιβλίο σοφίας; (Ιωάννης 17:17)
4 Τα εξήντα έξη «μικρά συγγράμματα» ή βιβλία της Βίβλου εγράφησαν από σαράντα περίπου συγγραφείς σε μια χρονική περίοδο 1.600 και πλέον ετών μεταξύ του 1.513 π.Χ. και του 98 μ.Χ. Όλοι οι συγγραφείς της Βίβλου συμφωνούν πλήρως ως προς τις δοξασίες και την ανάπτυξι ενός συνεπούς θέματος. Το αποτέλεσμα είναι ένα αξιόλογο πράγματι, μοναδικό βιβλίο σοφίας.
5. Ποιοι ορισμοί είναι προτιμότεροι από τους ορισμούς «Παλαιά Διαθήκη» και «Νέα Διαθήκη,» και γιατί;
5 Μερικοί διαιρούν τη Βίβλο σε δύο «Διαθήκες» και ισχυρίζονται ότι η «Παλαιά Διαθήκη» δεν είναι ίσης αξίας με την «Καινή Διαθήκη.» Αλλ’ αυτό δεν είναι αλήθεια, διότι όλα τα βιβλία αποτελούν μια Βίβλο. Επίσης, με τη λέξι «Διαθήκη,» εννοείται μια αμοιβαία συμφωνία και υπάρχουν μέσα στη Βίβλο περισσότερες από δύο μόνο αμοιβαίες συμφωνίες, ή διαθήκες. Είναι προτιμότερο, λοιπόν, να χαρακτηρίσωμε τα δύο αυτά μέρη της Βίβλου ως «Εβραϊκές Γραφές» και «Ελληνικές Γραφές» διότι αυτές είναι οι πρωτότυπες γλώσσες στις οποίες εγράφησαν το μεγαλύτερο μέρος της Βίβλου. Οι Εβραϊκές Γραφές αποτελούν μια ουσιώδη βάσι για πλήρη κατανόησι των Ελληνικών Γραφών, ενώ Ελληνικές Γραφές αποτελούν επέκτασι των Εβραϊκών Γραφών, που δείχνουν την εκπλήρωσί των. Το καθένα από τα εξήντα έξη «βιβλία» συμβάλλει στη συμπλήρωσι της κατανοήσεώς μας για τον σκοπό του Δημιουργού του ανθρωπίνου γένους.
6. (α) Τι είδους άνθρωποι κατέγραψαν τη Βίβλο; (β) Γιατί αυτά τα πράγματα γράφθηκαν στο παρελθόν; (1 Κορινθίους 10:11)
6 Όπως ακριβώς τα αγαθά νέα της Βίβλου παρέχονται για όλη την ανθρωπότητα, έτσι και οι συγγραφείς της ήσαν άνθρωποι που προήλθαν από πολλές και διάφορες βαθμίδες της ζωής. Περιελάμβαναν ποιμένες και βουκόλους, αλιείς και γεωργούς, ένα γιατρό κι ένα φοροσυλλέκτη. Τουλάχιστον δύο απ’ αυτούς ήσαν βασιλείς. Άλλοι ήσαν ιερείς, προφήται ή γραμματείς. Ένας συγγραφεύς ήταν άλλοτε σκληρός διώκτης εκείνων που επίστευαν σ’ αυτά τα αγαθά νέα, αλλά μετεστράφη και έγινε ένας από τους πιο ζηλωτάς συνηγόρους των. Μετά τη μεταστροφή του, αυτός ο άλλοτε ηγέτης ψευδούς θρησκείας, ο απόστολος Παύλος, έγραψε τα εξής για τα αρχικά βιβλία της Βίβλου:
«Όσα προεγράφησαν, δια την διδασκαλίαν ημών προεγράφησαν, δια να έχωμεν την ελπίδα δια της υπομονής και της παρηγορίας των γραφών.»—Ρωμαίους 15:4.
7. Γιατί μπορεί η Βίβλος να ονομασθή βιβλίο της Ανατολής; (Ρωμαίους 3:1,2)
7 Μολονότι η μεγαλύτερη κυκλοφορία της Βίβλου έχει γίνει σε χώρες του Δυτικού κόσμου, πρόκειται στην πραγματικότητα για ένα βιβλίο της Ανατολής. Όλοι εκείνοι που μετείχαν στη συγγραφή του ήσαν Ανατολίται που έζησαν στη Μέση Ανατολή. Τα περισσότερα γεγονότα της Βίβλου συνέβησαν σε Ανατολικές χώρες, των οποίων τα έθιμα αντανακλούν. Παραδείγματος χάριν, η Βίβλος περιγράφει τον μελλοντικό Άρχοντα όλης της ανθρωπότητος σαν ένα ποιμένα της Ανατολής που φροντίζει με στοργή το ποίμνιό του:
«Τα εαυτού πρόβατα κράζει κατ’ όνομα και εξάγει αυτά. Και όταν εκβάλη τα εαυτού πρόβατα, υπάγει έμπροσθεν αυτών, και τα πρόβατα ακολουθούσιν αυτόν, διότι γνωρίζουσι την φωνήν αυτού· ξένον όμως δεν θέλουσιν ακολουθήσει . . . Ο ποιμήν ο καλός την ψυχήν αυτού βάλλει υπέρ των προβάτων.» (Ιωάννης 10:3-5, 11)
Τι ευτυχισμένη μέρα θα είναι εκείνη όταν θα έχωμε αυτόν που περιγράφεται ως Ποιμένας της Ανατολής ως στοργικό μας Άρχοντα!
ΠΩΣ ΕΓΡΑΦΗΣΑΝ ΤΑ ΑΓΑΘΑ ΝΕΑ
8. Με ποια έννοια οι συγγραφείς της Βίβλου ήσαν όμοιοι μ’ εμάς τους σημερινούς ανθρώπους;
8 Οι άνθρωποι που συνέγραψαν τη Βίβλο ήσαν ατελείς, υποκείμενοι σε αδυναμίες και λάθη. Ως άνθρωποι δεν διέφεραν από τους άλλους ανθρώπους. Ο απόστολος Παύλος είπε τα εξής σ’ εκείνους που εσφαλμένα θεωρούσαν αυτόν και τον ιεραποστολικό του σύντροφο Βαρνάβα ως θεούς: «Και ημείς είμεθα άνθρωποι ομοιοπαθείς με σας.» (Πράξεις 14:15) Πώς, λοιπόν, ήταν δυνατόν ατελείς άνθρωποι να καταγράψουν μια αφήγησι που ήταν στην πραγματικότητα άγγελμα του Θεού;
9. Πώς μπορούσαν ατελείς άνθρωποι να παραγάγουν ένα τέλειο άγγελμα για το ανθρώπινο γένος;
9 Αυτό οφείλεται στο ότι δεν έγραψαν από δική τους παρόρμησι, αλλ’ ήσαν θεόπνευστοι, δηλαδή ενεπνεύσθησαν από τον Θεό. Τι σημαίνει εδώ η λέξις «θεόπνευστος;» Σημαίνει ότι ο Θεός, ο Δημιουργός του ουρανού και της γης, υπεκίνησε αυτούς τους ανθρώπους με το πνεύμα του, δηλαδή την αόρατη δύναμί του, θέτοντας στις διάνοιές των εκείνα που έπρεπε να καταγράψουν ως «Λόγον» του, ή μήνυμά του, για το ανθρώπινο γένος. Παραδείγματος χάριν, ο συγγραφεύς των Ψαλμών Δαβίδ είπε:
«Πνεύμα Ιεχωβά [Θεού] ελάλησε δι’ εμού, και ο λόγος αυτού ήλθεν επί της γλώσσης μου.» (2 Σαμουήλ 23:2, ΜΝΚ)
Και σχετικά με τα προφητικά αγγέλματα, ο απόστολος Πέτρος έγραψε:
«Ουδεμία προφητεία της γραφής γίνεται εξ ιδίας του προφητεύοντος διασαφήσεως· διότι δεν ήλθε ποτέ προφητεία εκ θελήματος ανθρώπου, αλλ’ υπό του πνεύματος του αγίου κινούμενοι ελάλησαν οι άγιοι άνθρωποι του Θεού.»—2 Πέτρου 1:20, 21.
10. (α) Γιατί ήταν εύκολο να μεταδώση ο Θεός μηνύματα σε πιστούς άνδρες; Δώστε παράδειγμα. (Έξοδος 34:27, 28· Ιερεμίας 1:1, 2, 9· Ιεζεκιήλ 1:1· Δανιήλ 7:1) (β) Ποια δύναμις κατηύθυνε τη συγκέντρωσι ολοκλήρου της Βίβλου και πώς ονομάζεται; (Αποκάλυψις 22:18, 19)
10 Δεν αποτελούσε πρόβλημα για τον Θεό, τον Ύψιστο και Δημιουργό όλου του σύμπαντος, η μετάδοσις μηνυμάτων σε πιστούς άνδρες στη γη. Στους συγχρόνους καιρούς άνθρωποι ταξίδεψαν στη σελήνη, και τα μηνύματα που έστειλαν απ’ εκεί στη γη μέσω του ασυρμάτου διήνυσαν σαφώς και κατανοητά 400.000 και πλέον χιλιόμετρα μέσα στο διάστημα. Επίσης, μετεδόθησαν τηλεοπτικώς εικόνες απ’ όλη αυτή την απόστασι, έτσι ώστε οι άνθρωποι στη γη μπορούσαν να κάθωνται στα σπίτια τους και να παρακολουθούν τους αστροναύτες που εβάδιζαν επάνω στη σελήνη. Αν ο άνθρωπος μπορή να διαβιβάση μηνύματα μ’ αυτόν τον τρόπο πόσο εύκολο πρέπει να είναι για τον Δημιουργό των πάντων να μεταδίδη μηνύματα και οράματα σε ανθρώπους στη γη μολονότι βρίσκεται πέρα από τον ‘ουρανό των ουρανών!’ (1 Βασιλέων 8:27) Καθώς ο Θεός μετέδιδε τις σκέψεις του στις διάνοιες των Βιβλικών συγγραφέων, αυτοί τις κατέγραφαν ως τον ‘Λόγον του Θεού’—το άγγελμά του. (Εβραίους 4:12) Ο Θεός, με το πνεύμα του, κατηύθυνε επίσης ανθρώπους να συνθέσουν αυτά τα εξήντα έξη βιβλία, και μόνον αυτά, για ν’ αποτελέσουν την πλήρη Βίβλο που είναι γνωστή ως Βιβλικός «κανών.»
ΕΝΑ ΑΚΡΙΒΕΣ ΚΑΙ ΑΞΙΟΠΙΣΤΟ ΣΥΓΓΡΑΜΜΑ
11. Εκθέσατε την ακρίβεια και τη λογική διάταξι της Βίβλου.
11 Ένα καταπληκτικό πράγμα για τη Βίβλο είναι η επιμέλεια με την οποία καταγράφει λεπτομέρειες, καθώς και η πλήρης αρμονία της. Παραδείγματος χάριν, στη Γένεσι, κεφάλαια 5 και 10, εκθέτει τους οικογενειακούς καταλόγους από τον καιρό του πρώτου ανθρώπου Αδάμ έως τον καιρό του Νώε, καλύπτοντας μια χρονική περίοδο 2.000 και πλέον ετών. Αργότερα, ο ιερεύς Έσδρας έγραψε το βιβλίο 1 Χρονικών και αφιέρωσε τα πρώτα εννέα κεφάλαια σε επαναλήψεις και επεκτάσεις αυτών των προηγουμένων οικογενειακών καταλόγων καλύπτοντας με τη συγγραφή του άλλα 1.500 χρόνια αρχαίας ιστορίας έως τον καιρό που επέστρεψαν οι Ισραηλίται από την αιχμαλωσία της Βαβυλώνος. Αργότερα πάλι, ο Ματθαίος και ο Λουκάς στα Ευαγγέλιά τους επανέλαβαν ουσιώδη μέρη αυτών των προγενεστέρων συγγραμμάτων και επεξέτειναν τους Βιβλικούς καταλόγους οικογενειών έως τον Ιησού Χριστό. (Ματθαίος 1:1-17· Λουκάς 3:23-38) Έτσι, κάτω από την κατεύθυνσι του πνεύματος του Θεού, οι Βιβλικοί συγγραφείς έκαμαν ένα μόνιμο υπόμνημα της γενεαλογικής γραμμής από τον πρώτο μας πρόγονο τον Αδάμ έως 4.000 έτη και πλέον, δηλαδή έως τον Ιησού, τον «Υιόν του ανθρώπου.» Ο ιατρός Λουκάς, στη δική του Ευαγγελική αφήγησι έγραψε τα εξής:
«Διηρεύνησα πάντα εξ αρχής ακριβώς, να σοι γράψω κατά σειράν.» (Λουκάς 1:3)
Η συγγραφή είναι πραγματικά ακριβής και λογική.
12. Πώς έλαβε πιθανώς ο Μωυσής πληροφορίες για την προγενέστερη απ’ αυτόν ιστορία;
12 Η Αγία Γραφή κάνει μνεία για ωρισμένες ιστορικές διηγήσεις ή ‘γενέσεις.’ (Γένεσις 2:4· 5:1) Αυτές μπορεί να είχαν μεταδοθή προφορικώς. Αλλά τότε πώς θα μπορούσε να διασφαλισθή η ακρίβειά των; Ο Θεός έπλασε τον πρώτο άνθρωπο Αδάμ τέλειο. Αργότερα, αυτός εστασίασε κατά του Θεού και γι’ αυτό ο Θεός τον κατεδίκασε σε θάνατο. Εν τούτοις, χρειάσθηκε πολύς χρόνος για να φθαρή το άλλοτε τέλειο σώμα του ως το σημείο του θανάτου. Έζησε 930 χρόνια, μέχρι τον καιρό του Λάμεχ, πατρός του Νώε, ο οποίος μπορούσε έτσι να μάθη την πρώτη ιστορία κατ’ ευθείαν από τον Αδάμ. Ο Λάμεχ μπορούσε να τα μεταδώση όλα αυτά στον Νώε και στον γυιο του Νώε τον Σημ, του οποίου η σχεδόν τελεία σωματική διάπλασις του επέτρεψε να ζήση 500 ακόμη χρόνια μετά τον Κατακλυσμό. Ο Σημ μπορούσε να μεταδώση στον Αβραάμ και στον γυιο του τον Ισαάκ λεπτομερείς πληροφορίες για τον προ του Κατακλυσμού κόσμο. Ο Ισαάκ μπορούσε ν’ αναμεταδώση αυτές τις πληροφορίες στον εγγονό του Λευί, και προφανώς ο Λευί στον εγγονό του τον Αμράμ, τον πατέρα του Μωυσέως. Για την αφήγησι, λοιπόν, της πρώτης ‘γενέσεως’ ή ιστορίας προφορικώς, μόνο πέντε κρίκοι εχρειάζοντο μεταξύ του Αδάμ και του Μωυσέως—Λάμεχ, Σημ, Ισαάκ, Λευί και Αμράμ.
13. Γιατί ο Δημιουργός έκαμε καταγραφή της προγενεστέρας ιστορίας σ’ ένα σύγγραμμα, μέσω εμπνεύσεως; (Ψαλμός 102:18)
13 Εν τούτοις, λόγω της κληρονομημένης ατελείας, και ίσως λόγω της αλλαγής των συνθηκών μετά τον Κατακλυσμό, το ανθρώπινο γένος εγίνετο προοδευτικά ασθενέστερο, κι έτσι ο Ισαάκ έζησε μόνον 180 χρόνια και ο Μωυσής 120 χρόνια. Καθώς η διάρκεια της ανθρωπίνης ζωής εμειώνετο σε εβδομήντα ή ογδόντα χρόνια, ο Δημιουργός έκρινε κατάλληλο να φροντίση ώστε να διαφυλαχθή η πρώτη ιστορία του ανθρωπίνου γένους επακριβώς ως ένα μόνιμο σύγγραμμα. Έτσι, θα είχαμε πάντοτε αξιόπιστες πληροφορίες σχετικά με την αρχή του ανθρωπίνου γένους. Ο Δημιουργός χρησιμοποίησε τον Μωυσή, κάτω από έμπνευσι, να συντάξη αυτό το σύγγραμμα, που απετέλεσε το πρώτο μέρος της Βίβλου.
14. (α) Ποιος ήταν ο Μωυσής; (Εβραίους 11:23-27) (β) Γιατί ο Μωυσής και οι μετέπειτα συγγραφείς ήσαν πολύ κατάλληλοι να συγγράψουν τη Βίβλο; (Πράξεις 3:21)
14 Ποιος ήταν αυτός ο Μωυσής; Ήταν ένας απόγονος του Αβραάμ του Εβραίου και γεννήθηκε όταν ο λαός του, οι Ισραηλίται, ήσαν δούλοι στην Αίγυπτο. Ως θετός γυιος της θυγατρός του Φαραώ, του άρχοντος της Αιγύπτου, ο Μωυσής ανετράφη και εκπαιδεύθηκε στη βασιλική αυλή. Εν τούτοις, όταν παρουσιάσθηκε ένα επίμαχο ζήτημα, κατέδειξε ότι εκτιμούσε τα πνευματικά πλούτη που μπορούσε ν’ απολαμβάνη με τον λαό του Θεού, και τα θεωρούσε πολύ μεγαλύτερα απ’ όλο τον υλικό πλούτο που θα μπορούσε να έχη στην Αίγυπτο. Προτίμησε να κακουχήται μαζί με τον λαό του Θεού. Στη διάρκεια της πείρας της ζωής του στην Αίγυπτο, και αργότερα ως ποιμήν μέσα στην έρημο, καλλιέργησε μεγάλη πίστι στον Θεό και «ήτο πραΰς σφόδρα υπέρ πάντας τους ανθρώπους τούς επί της γης.» (Αριθμοί 12:3) Ήταν πολύ κατάλληλος, όχι μόνο για να εξαγάγη από την Αίγυπτο το έθνος των Ισραηλιτών που απετελείτο από αρκετά εκατομμύρια, αλλά και για να χρησιμεύση ως γραμματεύς του Θεού, κάτω από το πνεύμα του, για τη συγγραφή του πρώτου μέρους του υπομνήματος της Βίβλου. Μετά απ’ αυτόν, ακολούθησαν άλλοι άνδρες ομοίας πίστεως που προσέθεσαν στα συγγράμματα της Βίβλου, ώσπου συμπληρώθηκε η Βίβλος μετά από 1.600 χρόνια. Ενδιαφέρει πραγματικά και έχει αξία για μας σήμερα η ανασκόπησις αυτών των περιεχομένων της Βίβλου.
[Πίνακας στη σελίδα 12]
Η Βίβλος είναι το αρχαιότερο από όλα τα άλλα αρχαία συγγράμματα που πραγματεύονται την ιστορία του ανθρώπου.
(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)
ΗΛΙΚΙΑ ΤΩΝ ΚΥΡΙΟΤΕΡΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΣΥΓΓΡΑΜΜΑΤΩΝ
(αναγράφεται επίσης το έτος στο οποίο εγράφη το καθένα)
Πριν απ’ την Κοινή μας Χρονολογία (π.Χ.)
Έτη
4026 Δημιουργία του Ανθρώπου
2370 Μεγάλος Κατακλυσμός
1473 Πεντάτευχος (Βίβλος) 3.448 έτη
500 «Βιβλίο της Γνώσεως» (Βέδδα) του Ινδουισμού 2.475 έτη
480 «Υψηλή Γνώσις» (Τα-Χαυέ) του Κομφουκίου 2.455 έτη
443 Πλήρεις Εβραϊκές Γραφές (Βίβλος) 2.418 έτη
43 Βουδδιστικά Συγγράμματα, τα «Τρία Καλάθια» 2.018 έτη
Μετά την Κοινή μας Χρονολογία (μ.Χ.)
Έτη
98 Ολόκληρη η Βίβλος Πλήρης 1.878 έτη
650 Κοράνιον (Ιερόν Βιβλίον του Ισλάμ) 1.326 έτη
720 Κοτζίκι και Νιχόνγκι του Σιντοϊσμού 1.256 έτη
1830 Βιβλίο των Μορμόνων 146 έτη
1976
(Μη Γραφικές χρονολογίες βασισμένες στη «Βρεταννική Εγκυκλοπαιδεία,» έκδοσις 1971)