Η Αγία Γραφή και το Πρόβλημα της Επιβιώσεως Μας

«Διότι εν τω όρει Σιών, και εν Ιερουσαλήμ, θέλουσιν είσθαι οι διασωζόμενοι, καθώς είπεν ο Ιεχωβά, και μεταξύ των επιζώντων, τους οποίους ο Ιεχωβά καλεί.»​—Ιωήλ 2:32, ΜΝΚ.

 1. Εν σχέσει με την τέχνη της τυπογραφίας, τι απεδείχθη ότι ήταν κατάλληλος φόρος τιμής στο πιο φημισμένο βιβλίο όλης της ιστορίας;

ΣΤΟΝ όγδοον αιώνα της Χριστιανικής Εποχής οι Κινέζοι στην Ασία ησχολούντο με την τυπογραφία χρησιμοποιώντας εγχαραγμένα ξύλινα τεμάχια. Στην Ευρώπη η εκτύπωσις συγγραμμάτων με κινητά τυπογραφικά στοιχεία εφευρέθη προς το μέσον του δεκάτου πέμπτου αιώνος, όχι πολύ πριν από την ανακάλυψι της Αμερικής. Το πρώτο βιβλίο που εξετυπώθη στο πιεστήριο του εφευρέτου ήταν η μετάφρασις του πιο φημισμένου βιβλίου όλης της ιστορίας, της Αγίας Γραφής, στη διεθνή γλώσσα της εποχής εκείνης, τη λατινική. Αυτός ήταν ένας κατάλληλος φόρος τιμής στην αξία και σπουδαιότητα του μεγάλου αυτού Βιβλίου.

 2. (α) Σε ποια γλώσσα εγράφη το μεγαλύτερο μέρος της Αγίας Γραφής, και σε ποιους εδόθη αρχικά αυτό το μέρος της Γραφής; (β) Για να παραγάγη τι, εχρησιμοποιήθη γρήγορα η τυπογραφία, και ποια κυκλοφορία έφθασε να είναι ανυπέρβλητη;

² Η Αγία Γραφή εγράφη, κατά το μέγιστο μέρος της, στη γλώσσα των αρχαίων πατριαρχών Αβραάμ, Ισαάκ και Ιακώβ, η οποία γλώσσα ωνομάζετο Εβραϊκή, αφού ο Αβραάμ ήταν Εβραίος. Αυτό το Εβραϊκό μέρος της Γραφής είχε αρχικά δοθή στους Ιουδαίους ή Ισραηλίτας· αφού δε εφευρέθη η τυπογραφία στην Ευρώπη, αυτοί γρήγορα επελήφθησαν της προσφάτου εφευρέσεως για να αναπαραγάγουν αντίγραφα των θεοπνεύστων Αγίων Συγγραμμάτων των ή Γραφών. Στο 1477 εξετυπώθη σ’ ένα Εβραϊκό πιεστήριο στην Ευρώπη μια έκδοσις από 300 αντίτυπα μέρους της Εβραϊκής Βίβλου. Κατόπιν στο 1488 ένας Ευρωπαϊκός Ιουδαϊκός τυπογραφικός οίκος παρήγαγε την πρώτη πλήρη έκδοσι της Εβραϊκής Βίβλου με φωνήεντα και σημεία τονισμού. Από τότε η Αγία Γραφή αποτελούμενη από εξήντα έξη βιβλία έφθασε μια κυκλοφορία που δεν την ξεπερνά κανένα άλλο βιβλίο σε όλη την ανθρώπινη ιστορία, δηλαδή, δύο δισεκατομμυρίων και πλέον αντιτύπων σε περισσότερες από χίλιες γλώσσες. Σε όλες τις εκατονταετηρίδες της υπάρξεώς της απεδείχθη ότι είναι ένα βιβλίο άξιο της προσοχής, της μελέτης και της υπακοής όλου του ανθρωπίνου γένους.

 3. Γιατί εξετάζεται έτσι η Γραφή, και ποια εξέλιξις εργάζεται σε αρμονία ακριβώς με το προφητευμένο κήρυγμα του αγγέλματός της;

³ Αλλά γιατί εξετάζομε έτσι τη Γραφή; Τι έχει να κάμη η Γραφή με την επιβίωσί μας ως φυλής; Εκείνοι που δεν είναι εξοικειωμένοι με τα περιεχόμενα της Γραφής πιθανόν να υποβάλουν μια τέτοια ερώτησι. Η απάντησις σ’ αυτούς από εκείνους που είναι καλά πληροφορημένοι για τη Γραφή πρέπει να είναι, ότι η Γραφή έχει πολύ να κάμη με την επιβίωσί μας στο απειλητικό μέλλον που βρίσκεται ακριβώς μπροστά μας, στη γενεά μας. Εν όψει τούτου, είναι πολύ επίκαιρο ότι η ιερή Βίβλος έχει σήμερα την πιο μεγάλη κυκλοφορία από οποιοδήποτε βιβλίο στη μακρά περίοδο της υπάρξεως του ανθρώπου, σε πάρα πολλές γλώσσες, και τούτο την καθιστά διαθέσιμη για ανάγνωσι σ’ ενενήντα και πλέον άτομα από κάθε εκατοντάδα ανθρώπων. Στην ίδια τη Βίβλο ο θείος Συγγραφεύς έχει οριστικά δηλώσει ότι το άγγελμά της για την εποχή μας πρέπει να κηρυχθή σε όλη την οικουμένη για την ειδοποίησι των ανθρώπων όλων των εθνών. Όχι τυχαίως η ευρεία διάδοσις της εντύπου Βίβλου, σε τόσο πολλές μεταφράσεις, επιτελεί έργον που βρίσκεται σε αρμονία ακριβώς με αυτόν τον θείο σκοπό. Είναι προς το αιώνιο συμφέρον μας να εξετάσωμε σ’ αυτόν τον καιρό με κάθε ειλικρίνεια τι έχει να πη η Αγία Γραφή για την επιβίωσί μας.

 4. Σ’ αυτόν τον αιώνα των ατομικών βομβών, ποιο ερώτημα αμέσου ενδιαφέροντος φέρθηκε αναγκαστικά προς τα εμπρός, και τι ανεφέρθη γι’ αυτή τη στενοχωρία σε μια πρόσφατη συνεδρίασι της Εθνικής Διασκέψεως για Κοινωνικόν Έργον;

⁴ Ζούμε στον αιώνα των ατομικών βομβών μαζί με πυραύλους που μπορούν να τις εκσφενδονίσουν ακόμη και στο ένα τρίτον της περιμέτρου της υδρογείου σφαίρας. Η επιβίωσις του ανθρωπίνου γένους στην ατομική αυτή εποχή φέρθηκε αναγκαστικά στο προσκήνιο ως ζήτημα επειγούσης ανάγκης. Είμεθα προετοιμασμένοι να επιζήσωμε; Το ερώτημα αυτό ανέκυψε σε μια συνεδρίασι της Εθνικής Διασκέψεως για Κοινωνικόν Έργον στην πόλι Ατλάντικ της Νέας Ιερσέης των Η.Π.Α., στις 8 Ιουνίου 1960. Ένας ανταποκριτής των Τάιμς της Νέας Υόρκης έγραψε σχετικώς· και την επομένη η ανταπόκρισίς του εδημοσιεύθη κάτω από τους κτυπητούς τίτλους: «ΕΝΑΣ ΕΙΔΙΚΟΣ ΦΡΕΝΟΛΟΓΟΣ ΚΡΙΝΕΙ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΑΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΤΟΥΣ ΓΙΑ ‘ΑΤΟΜΙΚΗ’ ΕΠΙΒΙΩΣΙ.» Ανέφερε την ομιλία ενός πρώην γενικού διευθυντού της Παγκοσμίου Οργανώσεως Υγείας, του Δρος Μπροκ Χίσχολμ από τη Βικτώρια της Βρεττανικής Κολομβίας. Ο Δόκτωρ αυτός είπε στη διάσκεψι ότι ‘κανείς ποτέ προηγουμένως δεν χρειάσθηκε να στενοχωρηθή για την επιβίωσι ολοκλήρου του ανθρωπίνου γένους. Για τούτο ο άνθρωπος βρίσκει τώρα τον εαυτό του σε τόσο μεγάλη κρίσι όπως βρέθηκαν μορφές ζωής που εξεμηδενίσθησαν σε προϊστορικούς χρόνους [όπως οι δεινόσαυροι]. Έως τώρα οι άνθρωποι ενδιαφέρθηκαν μόνο για την επιβίωσι μικρών ομάδων, όπως της οικογενείας, της φυλής, της πόλεως και του κράτους’.​—Τάιμς Νέας Υόρκης, 9 Ιουνίου 1960.

 5. (α) Πώς εξεσφενδονίσθη τότε μια έμμεση πρόκλησις στη Βίβλο; (β) Ποια είναι η θέσις της Γραφής σχετικά με τις παραδόσεις για παγκόσμια καταστροφή, και ποια παγκόσμια καταστροφή αναφέρει, μέσα από την οποία επέζησε το ανθρώπινο γένος;

⁵ Όσο αληθινό και αν είναι αυτό, εν τούτοις ο ειδικός αυτός φρενολόγος εξετόξευσε μια έμμεση πρόκλησι στην Αγία Γραφή όσον αφορά την επιβίωσι. Πώς; Είπε, όπως αναφέρει η ανταπόκρισις, ότι η ‘επιβίωσις του ανθρώπου στον πυρηνικόν αιώνα είναι αμφίβολη επειδή δεν υπάρχει παράδοσις γι’ αυτήν’. Αλλά ολόγυρα στη γη σήμερα, ακόμη και σε μέρη που πολύ απέχουν μεταξύ των, υπάρχουν παραδόσεις μιας παγκοσμίου καταστροφής, γενικά με νερό, μέσω της οποίας το ανθρώπινο γένος επέζησε με ολίγους μόνο επιβιώσαντας ανθρώπους. Αλλά η Γραφή, αντί να μας παρέχη απλή παράδοσι, μας παρουσιάζει καλύτερα το πραγματικό υπόμνημα μιας τέτοιας παγκοσμίου καταστροφής στην περίοδο των ιστορικών χρόνων καθώς και του πώς η ανθρώπινη οικογένεια διεφυλάχθη μέσ’ από την καταστροφή αυτή σε ολίγα μέλη, για να επιζήση ως τα σήμερα. Η Αγία Γραφή δεν στηρίζεται σ’ εκείνες τις πολλές παραδόσεις που υπάρχουν μεταξύ διαφόρων λαών· το Βιβλικό υπόμνημα απλώς επιβεβαιώνεται από τις παραδόσεις αυτές. Το Βιβλικό υπόμνημα δεν δανείσθηκε τίποτε από τις παραδόσεις εκείνες που διεβιβάσθησαν από τους αρχαίους χρόνους· ούτε αποτελεί το Βιβλικό υπόμνημα τροποποίησι οποιασδήποτε από τις παραδόσεις αυτές, όπως του Βαβυλωνιακού Έπους ή μύθου Γκιλγκαμές. Η καταστροφή που τότε επροξένησε ανησυχία για την επιβίωσι ολόκληρης της ανθρώπινης φυλής ήταν ο παγγήινος κατακλυσμός στον εικοστόν τέταρτον αιώνα πριν από τη Χριστιανική Εποχή. Η ανθρώπινη φυλή επέζησε μέσ’ απ’ αυτόν εκπροσωπούμενη από τον κοινό μας προπάτορα, τον Νώε, και τους τρεις γυιούς του και τις συζύγους και των τεσσάρων αυτών. Οκτώ ψυχές! Από τους τρεις γυιούς του Νώε επήγασαν οι τρεις μεγάλοι κλάδοι του ανθρωπίνου γένους.

 6. Σε ποιο βιβλίο της Γραφής ενεσωματώθησαν οι αφηγήσεις αυτοπτών μαρτύρων για τον Κατακλυσμό, και από ποιους άρχισε και επερατώθη η συγγραφή της Βίβλου;

⁶ Στο πρώτο βιβλίο της Αγίας Γραφής που ονομάζεται «Γένεσις», έχομε τις αφηγήσεις αυτοπτών μαρτύρων για τον μεγάλο κατακλυσμό, δηλαδή, του Νώε και των τριών γυιών του. Οι αφηγήσεις των ενεσωματώθησαν από τον Εβραίο προφήτη Μωυσή στη συγγραφή του που λέγεται Γένεσις. (Βλέπε Γένεσις 5:32 έως 10:1.) Η Γένεσις είναι το πρώτο από τα εξήντα έξη βιβλία της πλήρους Βίβλου· όλα δε αυτά τα βιβλία εγράφησαν σε μια περίοδο 1.610 περίπου ετών. Το 1513 π.Χ. άρχισε ο Μωυσής τη συγγραφή των θεοπνεύστων εκείνων εξήντα έξη βιβλίων, οι δε πιστοί ακόλουθοι του Ιησού Χριστού επεράτωσαν τη συγγραφή περίπου στο έτος 98 της Χριστιανικής Εποχής.

7, 8. (α) Από ποιο πρόσφατο αρχαιολογικό εύρημα αποδεικνύεται η αποδοχή της ιστορίας του Κατακλυσμού, όπως την εξέθεσαν αυτόπται μάρτυρες, από άλλους Βιβλικούς συγγραφείς; (β) Τι λέγει για τον Κατακλυσμό η σελίδα - στήλη 45 του Κυλίνδρου, και πώς ο Ιεζεκιήλ υποστηρίζει τον Κατακλυσμό ως ιστορία;

⁷ Η ιστορία του Κατακλυσμού όπως εξετέθη από αυτόπτας μάρτυρας ουδέποτε απερρίφθη από τους άλλους θεοπνεύστους συγγραφείς της ιερής Βίβλου. Ένα πρόσφατο αρχαιολογικό εύρημα υποστηρίζει το γεγονός αυτό, δηλαδή, ο Κύλινδρος της Νεκράς Θαλάσσης με την προφητεία του Ησαΐα, ο οποίος βρέθηκε στο 1947 και εξετιμήθη ως ηλικίας 2.000 ετών και πλέον. Ο Εβραίος αυτός προφήτης έγραψε τη σειρά των προφητειών του στον όγδοον αιώνα προ Χριστού (περίπου 775-732). Ο Ησαΐας, ο οποίος έγραψε και μίλησε εν ονόματι του Θεού του Ιεχωβά, επεβεβαίωσε την ιστορικότητα του κατακλυσμού της εποχής του Νώε.

⁸ Η σελίδα-στήλη 45 του Κυλίνδρου της Νεκράς Θαλάσσης του Ησαΐα μάς βεβαιώνει ότι η επιβίωσις ολόκληρης της ανθρώπινης φυλής δεν θ’ απειληθή ποτέ πάλι από παγγήινο κατακλυσμό. Η σελίδα αυτή του Κυλίνδρου της Νεκράς Θαλάσσης λέγει για την παρηγορία μας σήμερα: «Τούτο είναι εις εμέ ως τα ύδατα του Νώε επειδή, καθώς ώμοσα ότι τα ύδατα του Νώε δεν θέλουσιν επέλθει πλέον επί την γην, ούτως ώμοσα ότι δεν θέλω θυμωθή πλέον κατά σου, ουδέ σε ελέγξει. Διότι τα όρη θέλουσι μετατοπισθή, και οι λόφοι μετακινηθή· πλην το έλεός μου δεν θέλει εκλείψει από σου, ουδέ η διαθήκη της ειρήνης μου μετακινηθή, λέγει Ιεχωβά, ο ελεών σε.» (Ησ. 54:9, 10, ΜΝΚ ) Τρεις φορές επίσης ο προφήτης Ιεζεκιήλ, ο οποίος έγραψε έναν αιώνα αργότερα από τον Ησαΐα, αναφέρεται στην επιβίωσι του Νώε και έτσι υποστηρίζει ότι ο Νώε ήταν μια ιστορική μορφή.​—Ιεζ. 12:14, 18, 20.

 9. Τίνος τη θαυματουργική γέννησι προείπε ο Ησαΐας, και πώς Αυτός επροφήτευσε ότι η επιβίωσις της φυλής μας θα εγίνετο πρόβλημα στην εποχή μας όπως και στην εποχή την Νώε;

⁹ Ο προφήτης Ησαΐας προείπε την επίγεια γέννησι και τις πείρες του Μεσσία ή Κεχρισμένου, τον οποίον ο Ιεχωβά Θεός υπεσχέθη ν’ αποστείλη για τη σωτηρία του ανθρωπίνου γένους από αιώνια εξάλειψι. Οι προφητείες αυτές του Ησαΐα εξεπληρώθησαν στον Ιησού Χριστό, ο οποίος θαυματουργικά γεννήθηκε από παρθένο επάνω στη γη. Ο Ιησούς Χριστός επεβεβαίωσε επίσης την πραγματικότητα του Κατακλυσμού. Πώς μπορούσε να το κάμη αυτό; Ως ο Υιός του Θεού, τον είχε, βέβαια, ιδεί στην προανθρώπινη ύπαρξί του στον ουρανό. Προφητεύοντας ότι η επιβίωσις ολόκληρης της ανθρώπινης φυλής θα ήταν πάλι ένα πρόβλημα στις ημέρες μας, όπως ήταν και στις ημέρες του Νώε, ο Ιησούς Χριστός είπε: «Περί δε της ημέρας εκείνης και της ώρας ουδείς γινώσκει, ουδέ οι άγγελοι των ουρανών, ειμή ο Πατήρ μου μόνος. Και καθώς αι ημέραι του Νώε, ούτω θέλει είσθαι και η παρουσία του Υιού του ανθρώπου. Διότι καθώς εν ταις ημέραις ταις προ του κατακλυσμού ήσαν τρώγοντες και πίνοντες, νυμφευόμενοι και νυμφεύοντες, έως της ημέρας καθ’ ην ο Νώε εισήλθεν εις την κιβωτόν· και δεν ενόησαν, εωσού ήλθεν ο κατακλυσμός, και εσήκωσε πάντας· ούτω θέλει είσθαι και η παρουσία του Υιού του ανθρώπου.» Τα λόγια αυτά ήσαν μέρος της προφητείας του όσον αφορά τις ορατές αποδείξεις που θα πιστοποιούσαν το τέλος του σημερινού συστήματος πραγμάτων.​—Ματθ. 24:36-39· βλέπε επίσης Λουκάς 17:26, 27.

10. Πώς ο συγγραφεύς της προς Εβραίους επιστολής εξέφρασε τη σπουδαιότητα της πίστεως για την επιβίωσι της φυλής μας;

¹⁰ Πίστις στον Παντοδύναμο Θεό είναι σπουδαία για την επιβίωσι της ανθρώπινης φυλής. Πιστοποιώντας τούτο, ο συγγραφεύς της προς Εβραίους επιστολής είπε: «Δια πίστεως ο Νώε ειδοποιηθείς θεόθεν περί των μη βλεπομένων έτι, εφοβήθη, και κατεσκεύασε κιβωτόν προς σωτηρίαν του οίκου αυτού· δι’ ης κατέκρινε τον κόσμον, και έγεινε κληρονόμος της δια πίστεως δικαιοσύνης.»​—Εβρ. 11:7.

11. Πώς εξέφρασε ο Πέτρος το πώς η ανθρώπινη οικογένεια μόλις διέφυγε το να εκμηδενισθή στον Κατακλυσμό;

¹¹ Ο Σίμων Πέτρος, ένας προσωπικός σύντροφος του Ιησού Χριστού, δείχνοντας πώς ολόκληρη η ανθρώπινη οικογένεια μόλις διέφυγε το να εκμηδενισθή στον παγγήινο κατακλυσμό, έγραψε στις δύο του επιστολές που περιέχονται στην Αγία Γραφή. Στην πρώτη του επιστολή ο Πέτρος λέγει: «Η μακροθυμία του Θεού επρόσμενε ποτέ . . . εν ταις ημέραις του Νώε, ενώ κατεσκευάζετο η κιβωτός, εις ην ολίγαι (τουτέστιν οκτώ) ψυχαί διεσώθησαν δι’ ύδατος.» (1 Πέτρ. 3:20) Στη δευτέρα του επιστολή ο Πέτρος λέγει γι’ αυτή την καταπληκτική ενέργεια του Θεού: «Τον παλαιόν κόσμον δεν εφείσθη, αλλά φέρων κατακλυσμόν επί τον κόσμον των ασεβών, εφύλαξεν όγδαον τον Νώε, κήρυκα της δικαιοσύνης.» «Με τον λόγον του Θεού οι ουρανοί έγειναν έκπαλαι, και η γη συνεστώσα εξ ύδατος και δι’ ύδατος· δια των οποίων ο τότε κόσμος απωλέσθη κατακλυσθείς υπό του ύδατος.»​—2 Πέτρ. 2:5· 3:5, 6.

12. Τι καθιστά τόσο αξιοσημείωτο το ότι το ανθρώπινο γένος έπρεπε να διαφυλαχθή μέσα από τον Κατακλυσμό εν όψει τις φυσικής ενεργείας που θα εξαπελύετο;

¹² Σκεφθήτε για ένα μικροσκοπικό τμήμα του ανθρωπίνου γένους που διαφυλάττεται ζωντανό μέσα από μια τέτοια τρομακτική εξαπόλυσι φυσικής ενεργείας υπό τον έλεγχο του Θεού! Ακόμη και σήμερα οι καταιγίδες ως εκδηλώσεις ενεργείας αποτελούν μυστήριο. «Οι ενέργειες που περιλαμβάνονται σε μια καταιγίδα σμικρύνουν εκείνες των πιο μεγάλων υδρογονικών βομβών. Επομένως ο έλεγχος τέτοιων θυελλών θα είναι δύσκολος», λέγει ένα άρθρο περί καταιγίδων στους Τάιμς της Νέας Υόρκης της 4ης Οκτωβρίου 1959. Τι είναι εκείνο που κάνει ν’ αρχίση μια τέτοια καταιγίδα και την κρατεί σε κίνησι δεν είναι ακόμη επιστημονικώς γνωστό. Αλλ’ ο Παντοδύναμος Θεός Ιεχωβά έκαμε ν’ αρχίση ο Κατακλυσμός και υπελόγισε την έκτασί του που εκύκλωσε την υδρόγειο. Όλες οι ατομικές και υδρογονικές βόμβες που είναι τώρα αποθηκευμένες από τις τέσσερες πυρηνικές δυνάμεις περιέχουν ένα μικροσκοπικό μόνο κλάσμα όλης της δυναμικής ενεργείας που εξαπελύθη στον κατακλυσμό της εποχής του Νώε. Τα νερά που έπεφταν από τους ουρανούς επί σαράντα ημέρες και σαράντα νύχτες εκάλυψαν ολόκληρη τη γη δεκαπέντε πήχεις πάνω από τα υψηλότερα όρη. (Γέν. 7:19, 20) Και όμως, μέσα από όλα αυτά, ο Θεός εκράτησε ζωντανή την ανθρώπινη φυλή μας και τις μορφές ζώων και πουλιών, έτσι ώστε εμείς υπάρχομε σήμερα!

13. Ένεκα τούτου, γιατί δεν πρέπει να αμφιβάλλωμε για την επιβίωσι τον ανθρώπου στον πυρηνικόν αιώνα;

¹³ Η αφήγησις της Βίβλου μάς πληροφορεί γι’ αυτό, και βασίζεται, όχι στην παράδοσι, αλλά σε αφηγήσεις αυτοπτών μαρτύρων, των οποίων η φιλαλήθεια πιστοποιείται από έναν αριθμό Βιβλικών συγγραφέων, ναι, ακόμη και από τον Υιό του Θεού τον ίδιο. Αληθινά δεν υπάρχει ανάγκη να αμφιβάλλωμε για την ‘επιβίωσι του ανθρώπου στον πυρηνικόν αιώνα’, επειδή υπάρχει κάτι περισσότερο από απλή παράδοσι γι’ αυτό.

ΤΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΙ ΑΥΤΗ Η ΓΕΝΕΑ

14, 15. (α) Ποια ελπίδα παρέχουν στο ανθρώπινο γένος σήμερα τα γεγονότα τα σχετικά με τον Κατακλυσμό; (β) Πώς γνωρίζομε ασφαλώς αν αντιμετωπίζωμε έναν άλλον παγγήινο κατακλυσμό ή όχι;

¹⁴ Τα γεγονότα του κατακλυσμού της εποχής του Νώε παρέχουν ελπίδα συνεχίσεως της ανθρωπίνης ζωής επάνω στη γη στο ανθρώπινο γένος, που κατέχεται πάλι από ανησυχία για την επιβίωσί του ως φυλής. Ο κατακλυσμός αυτός δεν είναι απλώς ένα γεγονός της αρχαιοτάτης ιστορίας. Η κατάστασις εκείνη των ημερών του κατακλυσμού προεσκίαζε την κατάστασί μας σήμερα, σύμφωνα με τους προφητικούς λόγους του Ιησού Χριστού του Υιού του Θεού. Είναι γεγονός ότι ο κόσμος μας, ή σύστημα πραγμάτων, μετρά τη διάρκειά του από τον κατακλυσμό εκείνο, στον οποίον ο Θεός κατέστρεψε τον αρχαίον, ασεβή κόσμο που εχρονολογείτο από την πτώσι του ανθρωπίνου γένους στην αμαρτία. Όχι ότι αντιμεπωπίζομε έναν άλλο κατακλυσμό από τους ουρανούς που θα καλύψη με νερό ακόμη και τα Ιμαλάϊα όρη. Ο Ιεχωβά Θεός, Εκείνος που επέφερε τον κατακλυσμό της εποχής του Νώε, μας βεβαιώνει για το γεγονός αυτό. Το τελευταίο ουράνιο τόξο που είδαμε στα νέφη αποτελεί εγγύησι τούτου. Αφού ο Νώε και η οικογένειά του εβγήκαν από την κιβωτό που ήταν ψηλά σε μια κορυφή του Αραράτ, ο Θεός είπε στον Νώε και στην οικογένειά του όταν ευρίσκοντο στο θυσιαστήριο της λατρείας των:

¹⁵ «Θέτω το τόξον μου εν τη νεφέλη, και θέλει είσθαι εις σημείον διαθήκης μεταξύ εμού και της γης· και όταν συννεφώσω νεφέλην επί της γης, θέλει φανή το τόξον εν τη νεφέλη και θέλω ενθυμηθή την διαθήκην μου, την μεταξύ εμού και υμών, και παντός εμψύχου ζώου εκ πάσης σαρκός· και τα ύδατα δεν θέλουσιν είσθαι πλέον εις κατακλυσμόν δια να εξαλείψωσι πάσαν σάρκα.»​—Γέν. 9:13-15.

16. (α) Ως προς την ύπαρξι της γης μας, πώς ο λόγος του Θεού αντιλέγει προς τους επιστήμονας και τους αστρονόμους; (β) Σύμφωνα με τις δηλώσεις των ρητόρων του κόσμου σε ποια κατάστασι πραγμάτων έχομε φθάσει;

¹⁶ Τι αντιμετωπίζομε, λοιπόν, που κάνει την επιβίωσί μας ένα πρόβλημα σήμερα; Φυσικά, η γενεά μας δεν είναι ανάγκη να φοβάται εκείνο που προλέγουν οι επιστήμονες και οι αστρονόμοι, δηλαδή, το ότι ο πλανήτης μας θα καταστή μια δίχως ζωή σβησμένη τέφρα, διότι αυτοί πράγματι καθορίζουν ότι θα γίνη μια τέτοια φαντασιώδης παγγήινη καταστροφή μερικά δισεκατομμύρια χρόνια στο μέλλον. Αντιλέγοντας σ’ αυτούς τους επιστήμονας και τους αστρονόμους, ο Ιεχωβά Θεός, ο Δημιουργός της γης, λέγει στη Γραφή του: «Ο θεμελιών την γην επί την βάσιν αυτής, δια να μη σαλευθή εις τον αιώνα του αιώνος.» (Ψαλμ. 104:5) «Η δε γη διαμένει εις τον αιώνα.» (Εκκλησ. 1:4) Αλλ’ οι πολιτικοί άνδρες, οι μιλιταρισταί και οι πληροφορημένοι εκπρόσωποι του κόσμου εξακολουθούν να μας λέγουν για τα όσα έχουν λόγους να πιστεύουν ότι αντιμετωπίζει τώρα ολόκληρη η ανθρώπινη φυλή μας. Σύμφωνα μ’ αυτούς εφθάσαμε να βρισκώμαστε σ’ έναν κόσμο, στον οποίον είναι πολύ επικίνδυνο να ζούμε.

17. Τι είχε να πη το Κογκρέσιοναλ Ρέκορντ των Ηνωμένων Πολιτειών για τη δυνατότητα παγκοσμίου καταστροφής;

¹⁷ Το δελτίον των Πρακτικών του Κογκρέσου των Η.Π. της 13ης Ιουνίου 1960, λέγει στη σελίδα Α5022: «Ο γερουσιαστής Κέννεντυ . . . προσφάτως ανέφερε αριθμούς που σημαίνουν ότι το οπλοστάσιό μας τώρα περιέχει το ισοδύναμον 1.250.000 βομβών του τύπου που κατεδάφισαν τη Χιροσίμα. Τούτο επεβεβαιώθη κατ’ ουσίαν από τον Τόμας Ε. Μούρραιη, πρώην Εντεταλμένον επί της Ατομικής Ενεργείας, όταν είπε ότι τώρα έχομε υπεραρκετά όπλα για να καταστρέψωμε τον κόσμο.» Αυτό δεν περιλαμβάνει τα ατομικά όπλα άλλων εθνών.

18. Τι είχε να πη ένας διακεκριμένος Αμερικανός καθηγητής για τις Αμερικανικές αμφιβολίες όσον αφορά την επιβίωσι και για τη δαπάνη μεγάλων αξιών στην ανάπτυξι όπλων;

¹⁸ Σ’ ένα άρθρο με τίτλο «Εθνικός Σκοπός: Σχέδιον Ρόσσιτερ​—Μια Πρόσκλησις να Υψωθούμε Επάνω από την Ιδιοτέλεια για να Βοηθήσωμε Ολόκληρη την Ανθρώπινη Φυλή », που εδημοσιεύθη στους Τάιμς της Νέας Υόρκης της 13ης Ιουνίου 1960, ο Καθηγητής Κλίντον Ρόσσιτερ είπε ότι ο Αμερικανικός λαός είναι πολιορκημένος από αμφιβολίες για την «ικανότητά του να ακμάση και ίσως ακόμη να επιζήση» και ότι, ακόμη και αν θα μπορούσαμε να κρατήσωμε μακριά μια κρίσι πολέμου που θα είναι χειρότερη και από τον πόλεμο τον ίδιο, ο Αμερικανικός λαός «έχει αφεθή βαθιά στην κρίσι μιας ειρήνης που δεν είναι ειρήνη. Δαπανούμε μια τρομακτική ποσότητα χρημάτων, πόρων, ικανοτήτων και ενεργείας στην ανάπτυξι και παραγωγή όπλων που προσευχόμεθα στον Θεό να μην τα χρησιμοποιήσωμε ποτέ».

19. Τι είπε ένας διάσημος Αμερικανός φυσικομηχανικός για την ταφή των νεκρών μας έπειτα από έναν άλλο μεγάλο πόλεμο και για μια πρόσφατα προστεθειμένη αιτία καταστρεπτικού πολέμου;

¹⁹ Ο διακεκριμένος Αμερικανός φυσικός επιστήμων, Δρ Ι. Ρόμπερτ Οππενχάϊμερ, σε μια διεθνή συγκέντρωσι υπό την προστασία του Συμβουλίου για Μορφωτική Ελευθερία, στο Βερολίνο της Γερμανίας, στις 16 Ιουνίου 1960, είπε ότι όλοι οι άνθρωποι πρέπει να γνωρίζουν σήμερα ότι αν γίνη ένας άλλος μεγάλος πόλεμος «κανείς από μας δεν μπορεί να θεωρήση ότι έχει αρκετή ζωή για να θάψη τους νεκρούς μας.» Εν συνεχεία είπε: «Σ’ αυτή τη δεκαετία η θανατηφόρος, η καταστρεπτική δύναμις των ατομικών αποθεμάτων έχει αυξηθή πολύ περισσότερο από το εκατονταπλάσιο​—πόσο περισσότερο, ίσως δεν είναι ούτε επιτρεπτόν ούτε πρέπον να πούμε. Σήμερα . . . έχουν προσθέσει το ‘τυχαίον’ στην οργή ως μια άλλη αιτία καταστροφής,»​—Τάιμς Νέας Υόρκης, 17 Ιουνίου 1960.

20. Ποιο ήταν το συντριπτικό ζήτημα της εκστρατείας της Αμερικανικής προεδρικής εκλογής του 1960 σύμφωνα με μια Σοσιαλιστική εφημερίδα της Νέας Υόρκης;

²⁰ Η Σοσιαλιστική εφημερίς Ουήκλυ Πήπλ της Νέας Υόρκης, με κτυπητούς τίτλους στην πρώτη σελίδα της εκδόσεώς της τής 21ης Μαΐου 1960, αναφορικά με την εκστρατεία της Αμερικανικής προεδρικής εκλογής, εκραύγασε: «Η ΕΠΙΒΙΩΣΙΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΕΣΠΟΖΟΝ ΖΗΤΗΜΑ ΤΗΣ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑΣ ΤΟΥ 1960.»

21. Τι σκέπτεται εκείνος που κέρδισε το Βραβείο Νόμπελ της Ειρήνης του 1959 για την παγκόσμια Προοπτική μέσα στα επόμενα δέκα χρόνια;

²¹ Το 1960, εκείνος που επήρε το Βραβείο Νόμπελ της Ειρήνης του 1959, ο Λόρδος Φίλιπ Νόελ-Μπαίκερ, ένας αξιωματούχος της Βρεττανικής κυβερνήσεως, είπε: «Νομίζω εντελώς πιθανόν . . . ότι μέσα σε δέκα χρόνια οι κυβερνήσεις δεν θα έχουν αφοπλισθή, θα έχωμε έναν πυρηνικό πόλεμο· εμείς, τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας θα είμεθα όλοι νεκροί, και στο σύμπαν θα περιστρέφεται μια δίχως ζωή, ραδιενεργός, αποτεφρωμένη υδρόγειος σφαίρα σε όλη την αιωνιότητα.»​—Τάιμς Μαγκαζίν Νέας Υόρκης, 14 Αυγούστου 1960.

22. Τι είναι ο ΧΒΡ πόλεμος, και πώς εκτιμάται;

²² Τώρα γίνεται επίσης λόγος για τον πόλεμο ΧΒΡ, δηλαδή τον Χημικό, Βακτηριολογικό, Ραδιολογικό πόλεμο, για τον οποίο ένας Αμερικανός συνταγματάρχης, διευθυντής της σχολής Προσανατολισμού στα Όπλα ΧΒΡ του Στρατού των Ηνωμένων Πολιτειών, ανεγράφη ότι είπε: «Είμαι ενθουσιασμένος με τον βιολογικό και χημικό πόλεμο. Νομίζω πώς είναι μεγάλο πράγμα. Είναι πιο ανθρωπιστικός από οτιδήποτε άλλο που αποκτήσαμε.» (Χέραλντ Τρίμπιουν της Νέας Υόρκης της 29ης Αυγούστου 1960) Ο ΧΒΡ πόλεμος είναι επωφελής, επειδή αφήνει να μένουν άθικτες οι υλικές ιδιοκτησίες των εχθρών που φονεύει.

23. Τι είπε ο τότε Αμερικανός πρόεδρος στη δεκάτη πέμπτη συνεδρίασι της Γενικής Συνελεύσεως των Η. Ε. για την ανάγκη αφοπλισμού;

²³ Απευθυνόμενος στην ιστορική δεκάτη πέμπτη συνεδρίασι της Γενικής Συνελεύσεως των Ηνωμένων Εθνών στη Νέα Υόρκη το πρωί της Πέμπτης, 22 Σεπτεμβρίου 1960, ο τότε Αμερικανός πρόεδρος, Στρατηγός Αϊζενχάουερ, είπε στην πιο μεγάλη συγκέντρωσι πολιτικών ανδρών που παρηκολούθησαν ποτέ μια συνεδρίασι των Η.Ε: «Αλλά οι εξοπλισμοί πρέπει επίσης να ελέγχωνται εδώ επάνω στη γη αν ο πολιτισμός πρόκειται να εξασφαλίση επιβίωσι.»

24. Σύμφωνα με όσα λέγουν αυτοί οι εξέχοντες ρήτορες, ποια είναι η άποψις γι’ αυτόν τον κόσμο, και πώς η προσωνυμία ωρισμένων όπλων στο κτίριο του Πενταγώνου εξαίρει αυτή την άποψι;

²⁴ Αυτά αποτελούν μόνο ένα δείγμα όλων όσα είπαν πληροφορημένοι, εξέχοντες άνδρες του κόσμου, των οποίων οι εκφράσεις δεν πρέπει να παίρνωνται στα ελαφρά. Σύμφωνα με τις ίδιες τις δηλώσεις των, το παγκόσμιο σύστημα πραγμάτων είναι καταδικασμένο σε καταστροφή με τα ίδια του μέσα. Εντελώς εκφραστικό μιας τέτοιας απόψεως γι’ αυτόν τον υπερεξοπλισμένο κόσμο είναι το γεγονός ότι στην πόλι Άρλινγκτον της Βιργινίας, απέναντι από την Ουάσιγκτων, D.C., οι άνθρωποι του κτιρίου του Πενταγώνου, που περιέχει τα περισσότερα από τα επιτελικά γραφεία του Στρατού των Ηνωμένων Πολιτειών, μιλούν για «όπλα της ημέρας της Κρίσεως».

25. Ποια ερώτησι μας υποκινεί η αγανάκτησις να υποβάλωμε, και πώς τα έθνη έχουν έτσι φερθή σε άμεση σύγκρουσι με τον Δημιουργό του ανθρώπου;

²⁵ Με αγανάκτησι ερωτούμε, Ποιος όμιλος εμπόρων του πολέμου, επιστημόνων ή πολιτικών αρχόντων έχει το δικαίωμα να προξενήση καταστροφή σ’ ολόκληρη την ανθρώπινη φυλή, ή ακόμη να απειλήση την ύπαρξί της και να κάμη την επιβίωσί της ένα ανησυχητικό πρόβλημα; Αυτή είναι μια απειλή διαπράξεως γενοκτονίας σε παγκόσμια κλίμακα, καταστροφής ολοκλήρου του ανθρωπίνου γένους, δολοφονίας της ανθρωπίνης οικογενείας.a Το γεγονός, ότι η παγκόσμια οικογένεια των ενόχων αίματος εθνών έχει εξοπλισθή με τα μέσα της εκτελέσεως αυτής της ανάνδρου πράξεως, έφερε τα έθνη σε άμεση σύγκρουσι με τον Δημιουργό του ανθρώπου, τον Ιεχωβά Θεό. Ο σκοπός του είναι να κατοικήση αυτή τη γη η ανθρώπινη οικογένεια με ειρήνη και ευτυχία για πάντα. «Μη φονεύσης», λέγει η έκτη από τις Δέκα Εντολές που εδόθησαν μέσω του προφήτου του Μωυσέως. «Πας όστις μισεί τον αδελφόν αυτού, είναι ανθρωποκτόνος· και εξεύρετε ότι πας ανθρωποκτόνος δεν έχει ζωήν αιώνιον μένουσαν εν εαυτώ», λέγει ο Χριστιανός απόστολος Ιωάννης, ένας λάτρης του Ιεχωβά Θεού.​—Έξοδ. 20:13· 1 Ιωάν. 3:15.

26. Ποιους απειλούν να καταστρέψουν τα γεμάτα μίσος έθνη, και σε ποια, επομένως, ημέρα έχουν εισέλθει, και με ποια αναμονή;

²⁶ Καταστρέφοντας την ανθρώπινη οικογένεια, τα κοσμικά έθνη γεμάτα από μίσος θα κατέστρεφαν όχι μόνο τους δικούς των πατριωτικούς, εθνικιστικούς λαούς, αλλά και τους πιστούς δούλους του Ιεχωβά, οι οποίοι δεν είναι εκ του κόσμου τούτου, αλλά είναι υπέρ του δικαίου νέου κόσμου του Θεού. Αυτή την καταστροφή των δούλων του από έθνη εναντιούμενα στον σκοπό του, ο Ιεχωβά Θεός δεν θα την επιτρέψη ποτέ. (Ψαλμ. 145:20) Τα έθνη, επειδή φέρονται σ’ αυτή την απειλητική παγκόσμια κατάστασι, πρέπει να δώσουν λόγο, όχι, όχι στα Ηνωμένα Έθνη ή στο Διεθνές των Δικαστήριο Δικαιοσύνης, αλλά στον Δημιουργό, τον Θεό τον ‘κρίνοντα πάσαν την γην’. (Γέν. 18:25) Τα έθνη εισήλθαν στην ημέρα της κρίσεώς των ενώπιον του Θεού. Πρέπει να αναμένουν εκτέλεσι κρίσεως απ’ αυτόν.

27. Ποια επίσημη εξεικόνισις υπάρχει αυτής της ερχομένης εκτελέσεως κρίσεως, και τι λέγει ο Πέτρος ότι πρέπει να αναμένεται;

²⁷ Συνεπώς, η εκτέλεσις θείας κρίσεως είναι εκείνο που αντιμετωπίζουν όλα τα έθνη αυτού του αδίκου κόσμου. Η εκτέλεσις της κρίσεως του Ιεχωβά Θεού στις ημέρες του Νώε πάνω στον αρχαίο κόσμο των ασεβών είναι μια σοβαρή εξεικόνισις του τι πρέπει να περιμένη ο σημερινός βίαιος, ασεβής κόσμος. Ο παρών κόσμος είχε την αρχή του μετά τον Κατακλυσμό που κατέκλυσε τη γη σύμφωνα με τον λόγον του Θεού. Ο απόστολος Πέτρος λέγει: «Οι δε σημερινοί ουρανοί και η γη, δια του αυτού λόγου είναι αποτεταμιευμένοι, φυλαττόμενοι δια το πυρ εις την ημέραν της κρίσεως και της απωλείας των ασεβών ανθρώπων.»​—2 Πέτρ. 3:7.

28, 29. Γιατί μπορούμε να διακηρύξωμε χωρίς δισταγμό μια τέτοια συμπαραβολή εκτελέσεων κρίσεως;

²⁸ Εκείνο, επομένως, που αντιμετωπίζουν τα ανθρωπίνως κυβερνώμενα, κυρίαρχα έθνη του κόσμου τούτου, είναι κάτι που μπορεί να παραβληθή μ’ εκείνον τον Κατακλυσμό των κατακλυσμών της εποχής του Νώε. Χωρίς δισταγμό μπορούμε να το διακηρύξωμε αυτό, σύμφωνα με τα προφητικά λόγια του Ιησού Χριστού του ίδιου. Η αναφορά του σε εκτελέσεις κρίσεως, όπως μετεδόθη από τον μαθητή του Λουκά, λέγει:

²⁹ «Και καθώς έγεινεν εν ταις ημέραις του Νώε, ούτω θέλει είσθαι και εν ταις ημέραις του Υιού του ανθρώπου· έτρωγον, έπινον, ενύμφευον, ενυμφεύοντο, μέχρι της ημέρας καθ’ ην ο Νώε εισήλθεν εις την κιβωτόν· και ήλθεν ο κατακλυσμός και απώλεσεν άπαντας . . . Ωσαύτως θέλει είσθαι καθ’ ην ημέραν ο Υιός του ανθρώπου θέλει φανερωθή.»​—Λουκ. 17:26-30.

30. Γιατί έχομε κάθε αιτία να πιστεύωμε τα σχετικά λόγια του Ιησού, και πώς αυτός ετόνισε ότι θα ήταν η χειρότερη θλίψις του ανθρώπου;

³⁰ Έχομε κάθε αιτία να πιστεύωμε τα λόγια αυτά, διότι ο Ιησούς Χριστός δεν θα λησμονήση ότι τα είπε, όταν θα φανερωθή ως ο εκτελεστικός κριτής του Θεού, ο οποίος πρέπει να κρίνη ζώντας και νεκρούς. Επί πλέον, ο Ιησούς Χριστός είναι ένας αξιόπιστος προφήτης, διότι στην προφητεία του για το τέλος αυτού του κοσμικού συστήματος πραγμάτων προείπε τα παγκόσμια γεγονότα που θα ελάμβαναν χώραν και τις συνθήκες που θα επικρατούσαν από το 1914 μ.Χ. Αν δεν το είχε κάμει αυτό, δεν θα μας είχε ειπεί επίσης πώς μπορούμε να ελπίζωμε ότι θα βγούμε από αυτόν τον παγκόσμιο κυκεώνα. Στην ίδια προφητεία είπε ότι θα είναι η χειρότερη θλίψις του ανθρώπου, στην οποία η ίδια η επιβίωσις ανθρώπων από σάρκα και αίμα θα διακυβεύεται: «Διότι τότε θέλει είσθαι θλίψις μεγάλη, οποία δεν έγεινεν απ’ αρχής κόσμου έως του νυν, ουδέ θέλει γείνει. Και αν δεν συνετέμνοντο αι ημέραι εκείναι, δεν ήθελε σωθή ουδεμία σαρξ· δια τους εκλεκτούς όμως [της εκλογής του Θεού] θέλουσι συντμηθή αι ημέραι εκείναι.» Και προσέθεσε: «Αληθώς σας λέγω, δεν θέλει παρέλθει η γενεά αύτη, εωσού γείνωσι πάντα ταύτα.​—Ματθ. 24:21, 22, 34.

31. Γιατί η παρούσα γενεά είναι εκείνη που ανέφερε εκεί ο Ιησούς;

³¹ Αφού τα προφητευμένα γεγονότα άρχισαν στο 1914 μ.Χ., η γενεά του ανθρωπίνου γένους που είναι ακόμη ζωντανή από το έτος εκείνο είναι η γενεά που εννοούσε ο Ιησούς Χριστός. Έως τώρα έχομε ιδεί εκπληρωμένα τα κοσμοϊστορικά χαρακτηριστικά του ‘σημείου της [αοράτου] παρουσίας [του Χριστού] και της συντελείας του αιώνος.’ (Ματθ. 24:3) Ποια χαρακτηριστικά; Τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο οποίος απέτυχε να είναι ο «πόλεμος που θα τερματίση όλους τους πολέμους»· τους λιμούς και λοιμούς· τους σεισμούς· τον διωγμό των αληθινών, ευπειθών ακολούθων του Χριστού· την έγερσι ψευδών θρησκευτικών προφητών στον «Χριστιανικό κόσμο»· την ανησυχητική αύξησι της ανομίας· τη φυγή των αληθινών Χριστιανών στον πραγματικό τόπο ασφαλείας και επιβιώσεως επειδή βλέπουν και κατανοούν το προειπωμένο σημείο της επικειμένης ερημώσεως· και, παρ’ όλον το διωγμό και όλους τους κακούς καιρούς και τις κακές αγγελίες, το κήρυγμα του ευαγγελίου της βασιλείας του Θεού «εν όλη τη οικουμένη, προς μαρτυρίαν εις πάντα τα έθνη». (Ματθ. 24:7-28) Το ότι συνέβησαν αυτά τα πράγματα από το 1914 είναι γνωστό σε εκατομμύρια ανθρώπων αυτής της γενεάς. Είναι επίσης κάτι που έτυχε αναγραφής και δημοσιεύσεως για να εξετασθή από οποιουσδήποτε ερευνητάς.

32. Γιατί η επιβίωσις είναι το πρόβλημα της παρούσης γενεάς;

³² Εμείς, λοιπόν, είμεθα η γενεά που δεν θα παρέλθη ώσπου να εκπληρωθή εκείνη η «θλίψις [η] μεγάλη, οποία δεν έγεινεν απ’ αρχής κόσμου έως του νυν, ουδέ θέλει γείνει». Η επιβίωσις είναι το πρόβλημα που αντιμετωπίζομε εμείς που ανήκομε σ’ αυτή τη γενεά.

[Υποσημειώσεις]