Γιατί οι Μάρτυρες του Ιεχωβά Διαφέρουν

ΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ του Ιεχωβά διαφέρουν πρωτίστως ένεκα των αγαθών νέων της εγκαθιδρυμένης βασιλείας του Θεού που κηρύττουν σε όλη τη γη. Οι μάρτυρες του Ιεχωβά είναι σήμερα η μόνη οργάνωσις που αναγγέλλει ότι η βασιλική κυβέρνησις του Θεού εγκαθιδρύθη στον ουρανό. Ο Χριστός Ιησούς είπε, όταν προέλεγε το έργον των αληθινών Χριστιανών στον καιρό του τέλους του κόσμου, δηλαδή στις «έσχατες ημέρες»: «Και θέλει κηρυχθή τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη, προς μαρτυρίαν εις πάντα τα έθνη· και τότε θέλει ελθεί το τέλος.» (Ματθ. 24:14) Οι θρησκείες του «Χριστιανικού κόσμου» δεν δίνουν αυτή τη μαρτυρία της Βασιλείας· οι μάρτυρες του Ιεχωβά την δίνουν.

Σ’ αυτόν τον αιώνα των ευκόλων θρησκειών, οι μάρτυρες του Ιεχωβά διαφέρουν διότι πιστεύουν πραγματικά στην Αγία Γραφή· πραγματικά ζουν σύμφωνα με τη Γραφή. Δεν λαμβάνουν ανώτερη κριτική, ή νεωτεριστική άποψι και δεν χρησιμοποιούν μέρη μόνο της Γραφής. Ούτε και νερώνουν τον λόγον του Θεού με παραδόσεις ανθρώπων, όπως έκαναν οι θρησκευτικοί ηγέται στην εποχή του Ιησού, στους οποίους ο Ιησούς είπε: «Ακυρούντες τον λόγον του Θεού χάριν της παραδόσεώς σας.»—Μάρκ. 7:13.

Οι μάρτυρες του Ιεχωβά παραδέχονται τη Γραφή όπως πραγματικά είναι—οδηγίες του Θεού, εντολές του για τον άνθρωπο. Αποδίδουν στον Θεό αποκλειστική αφοσίωσι, αφιερώνοντας τη ζωή τους σ’ αυτόν, για την εκτέλεσι του θείου θελήματος. Προσέχουν την εντολή του Ιησού: «Θέλεις αγαπά Ιεχωβά τον Θεόν σου εξ όλης της καρδίας σου, και εξ όλης της ψυχής σου, και εξ όλης της διανοίας σου.» (Ματθ. 22:37, ΜΝΚ) Αυτή η αγάπη απαιτεί απ’ αυτούς να είναι ευπειθείς στον Θεό.

Γιατί συμβαίνει οι μάρτυρες του Ιεχωβά να είναι ένας τόσο ευτυχής λαός;

Ένεκα της ελπίδος που έχουν, της ελπίδος αιωνίου ζωής στον νέο κόσμο του Θεού. Η Γραφή λέγει ότι «κατά την υπόσχεσιν αυτού νέους ουρανούς και νέαν γην προσμένομεν, εν οις δικαιοσύνη κατοικεί.» (2 Πέτρ. 3:13) «Νέα γη» δεν σημαίνει κανένα νέο πλανήτη γη, αλλ’ ένα νέο κοινωνικό σύστημα πραγμάτων επάνω στη γη. Οι μάρτυρες του Ιεχωβά τονίζουν ότι η βασιλεία του Θεού θα καταστήση δυνατή μια «νέα γη.» Τονίζουν, επίσης, ότι η μεγίστη πλειονότης από το ευπειθές ανθρώπινο γένος θ’ αποκτήση αιώνια ζωή, όχι στον ουρανό, αλλ’ εδώ ακριβώς στη γη. Υπογραμμίζουν ότι ο Ιησούς πραγματικά εννοούσε αυτό που έλεγε στα γνωστά εκείνα λόγια που είπε στην επί του Όρους Ομιλία: «Μακάριοι οι πραείς· διότι αυτοί θέλουσι κληρονομήσει την γην.»—Ματθ. 5:5.

Για να κληρονομήσουν τη γη οι πράοι, ο πλανήτης γη πρέπει να διαρκή για πάντα και να μην καταστραφή σε κάποια μελλοντική ημέρα, όπως διδάσκεται κοινώς. Οι μάρτυρες του Ιεχωβά, λοιπόν, τονίζουν τα γεγονότα της Γραφής περί της γης μας: «Ούτω λέγει Ιεχωβά, ο ποιήσας τους ουρανούς· αυτός ο Θεός ο πλάσας την γην και ποιήσας αυτήν· όστις αυτός εστερέωσεν αυτήν, έκτισεν αυτήν ουχί ματαίως, αλλ’ έπλασεν αυτήν δια να κατοικήται.» «Ο θεμελιών την γην επί την βάσιν αυτής, δια να μη σαλευθή εις τον αιώνα του αιώνος.»—Ησ. 45:18, ΜΝΚ· Ψαλμ. 104:5.

Η ελπίς για τον νέο κόσμο είναι πραγματική στη ζωή των μαρτύρων του Ιεχωβά· φέρνει πραγματική ειρήνη διανοίας και γνήσια ευτυχία ακόμη κι ανάμεσα στον ανήσυχο αυτόν παλαιό κόσμο.

Γιατί οι μάρτυρες του Ιεχωβά κηρύττουν σε ανθρώπους που έχουν δική τους θρησκεία;

Διότι οι μάρτυρες του Ιεχωβά θέλουν κι άλλοι άνθρωποι ν’ απολαμβάνουν την ελπίδα και την ευτυχία τους. Για τους μάρτυρας του Ιεχωβά θα ήταν έλλειψις αγάπης το να διακρατούν την πηγή της ευτυχίας των για τον εαυτό τους. Ο Ιησούς παρήγγειλε: «Θέλεις αγαπά τον πλησίον σου ως σεαυτόν.» (Ματθ. 22:39) Οι μάρτυρες του Ιεχωβά δεν θ’ αγαπούσαν πραγματικά τον πλησίον των αν κρατούσαν «τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας» για τον εαυτό τους ή αν το περιώριζαν απλώς στους λεγομένους ανεκκλησιάστους ανθρώπους. Πραγματικά, για να είναι ευπειθείς οι μάρτυρες του Ιεχωβά στην προφητεία του Ιησού σχετικά με τη μαρτυρία περί της Βασιλείας στο τέλος του κόσμου, δεν μπορούν να κάνουν διακρίσεις. Ο Χριστός δεν είπε ότι «τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας» θα εκηρύττετο μόνο σ’ εκείνους που ομολογούν ότι δεν ανήκουν σε κάποια θρησκεία· αντιθέτως ο Χριστός προείπε ότι το ευαγγέλιον «θέλει κηρυχθή . . . εν όλη τη οικουμένη.» Γι’ αυτό, οι μάρτυρες του Ιεχωβά δεν μπορούν να κάνουν διακρίσεις. Όλοι δικαιούνται ν’ ακούσουν την καλλίστη αυτή αγγελία.

Υπάρχει, επίσης, το εξής ζωτικό γεγονός: Οι μάρτυρες του Ιεχωβά γνωρίζουν ότι καμμιά άλλη οργάνωσις δεν συνηγορεί υπέρ της βασιλείας του Θεού ως της μόνης ελπίδος του ανθρωπίνου γένους. Θα ήταν λοιπόν παντελής έλλειψις αγάπης από μέρους των το να κάνουν διακρίσεις έναντι ατόμων που ομολογούν ότι ασκούν κάποια θρησκεία.

Μήπως οι μάρτυρες του Ιεχωβά προσπαθούν να διαφέρουν στον τρόπο της ζωής των;

Δεν προσπαθούν να είναι διάφοροι για να βλέπωνται από τους ανθρώπους. Όταν η διαγωγή των μαρτύρων του Ιεχωβά διακρίνεται ως διάφορος, αυτό οφείλεται στο ότι αυτοί συμμορφώνονται με το θέλημα του Θεού και όχι με τους τρόπους διαβιώσεως του πονηρού αυτού κόσμου, ακριβώς όπως η Γραφή παραγγέλλει: «Μη συμμορφόνεσθε με τον αιώνα τούτον, αλλά μεταμορφόνεσθε δια της ανακαινίσεως του νοός σας, ώστε να δοκιμάζητε τι είναι το θέλημα του Θεού το αγαθόν και ευάρεστον και τέλειον.»—Ρωμ. 12:2.

Οι μάρτυρες του Ιεχωβά, στον τρόπο της ζωής των για να κάνουν το «τέλειον θέλημα του Θεού,» πολλές φορές γίνονται αντικείμενον δημοσιότητος. Η πορεία ενεργείας που έχουν λάβει μπορεί να μην είναι λαοφιλής στον κόσμο, αλλά το σπουδαίο είναι το να βρίσκεται σε αρμονία με το θέλημα του Θεού. Έτσι, οι μάρτυρες του Ιεχωβά υπακούουν στους νόμους της χώρας στην οποία ζουν, εκτός εκεί όπου ένας ανθρωποποίητος νόμος συγκρούεται με τον θείο νόμο. Σε μια τέτοια περίπτωσι οι μάρτυρες του Ιεχωβά λαμβάνουν την πορεία που είχαν λάβει οι πρώτοι Χριστιανοί και λέγουν: «Πρέπει να πειθαρχώμεν εις τον Θεόν μάλλον παρά εις τους ανθρώπους.»—Πράξ. 5:29.

Οι μάρτυρες του Ιεχωβά πιστεύουν ότι η ορθή θρησκεία είναι πολύ περισσότερο από ένα ζήτημα ειλικρινείας. Ένας μπορεί να σφάλλη ειλικρινώς ή να έχη δίκαιο ειλικρινώς. Η ορθή θρησκεία, όπως τονίζουν οι μάρτυρες του Ιεχωβά, περιλαμβάνει ορθό κίνητρο, ορθή πίστι και ορθή ενέργεια. Ορθή ενέργεια σημαίνει καθημερινή εκτέλεσι του θελήματος του Θεού.

Γιατί οι μάρτυρες του Ιεχωβά δεν επιζητούν την εύνοια του κόσμου;

Η εκζήτησις της ευνοίας του Θεού είναι ό,τι πραγματικά ενδιαφέρει, το δε θέλημα του Θεού που αναγράφεται στο εδάφιον Ιακώβου 4:4 είναι: «Δεν εξεύρετε ότι η φιλία του κόσμου είναι έχθρα του Θεού; όστις λοιπόν θελήση να είναι φίλος του κόσμου, εχθρός του Θεού καθίσταται.» Ο ίδιος αυτός θεόπνευστος συγγραφεύς είπε επίσης: «Θρησκεία καθαρά και αμίαντος ενώπιον του Θεού και Πατρός είναι αύτη, . . . να φυλάττη εαυτόν αμόλυντον από του κόσμου.»—Ιάκ. 1:27.

Οι μάρτυρες του Ιεχωβά, για να ‘φυλάττουν εαυτούς αμολύντους από του κόσμου,’ δεν αναμιγνύονται στην κοσμική πολιτική, όπως κάνουν πολλές θρησκείες. Οι Χριστιανοί αυτοί μάρτυρες ενδιαφέρονται για το πώς να είναι ευάρεστοι στον Θεό μάλλον παρά σε ανθρώπους, ακριβώς όπως έκανε ο απόστολος του Χριστού, εκείνος, που διεκήρυξε: «Ζητώ να αρέσκω εις ανθρώπους; διότι εάν ακόμη ήρεσκον εις ανθρώπους, δεν ήθελον είσθαι δούλος Χριστού.» «Σας παρακαλούμεν και σας προτρέπομεν δια του Κυρίου Ιησού, καθώς παρελάβετε παρ’ ημών το πώς πρέπει να περιπατήτε και να αρέσκητε εις τον Θεόν.»—Γαλ. 1:10· 1 Θεσ. 4:1.

Επίσης, οι μάρτυρες του Ιεχωβά γνωρίζουν ότι το να είναι δημοφιλείς στον κόσμον δεν αποτελεί ένδειξιν ορθής θρησκείας· διότι ο ίδιος ο Χριστός προειδοποίησε: «Ουαί εις εσάς, όταν πάντες οι άνθρωποι σας ευφημήσωσι· διότι ούτως έπραττον εις τους ψευδοπροφήτας οι πατέρες αυτών.»—Λουκ. 6:26.

Είναι οι μάρτυρες, του Ιεχωβά θρησκευτικοί ασκηταί που δεν παραδέχονται την ψυχαγωγία;

Όχι, δεν είναι ασκηταί. Πιστεύουν στην ισορροπημένη ζωή, διότι ο κανών της Γραφής είναι: «Εγκρατεύεσθε.» (1 Πέτρ. 1:13) Οι μάρτυρες του Ιεχωβά γνωρίζουν την αξία της αναψυχής, αλλ’ όταν την επιζητούν είναι μετριοπαθείς στις συνήθειές των, ώστε να μην καθίστανται απλοί θιασώται των τέρψεων. Ως προς την εκλογή ψυχαγωγίας, οι μάρτυρες του Ιεχωβά πιστεύουν ότι αυτό είναι καθαρώς ατομικό ζήτημα, αλλά πιστεύουν και ότι ο Χριστιανός πρέπει στην εκλογή του να καθοδηγήται από τις αρχές της Γραφής. Σ’ έναν κόσμο χαλαρών ηθών, οι μάρτυρες του Ιεχωβά διαφέρουν σ’ αυτό το θέμα ψυχαγωγίας, διότι επιζητούν εκείνο που είναι ωφέλιμο. Τότε δεν υφίστανται λύπες, ούτε τύψεις συνειδήσεως μετά απ’ αυτό. Η αναψυχή των, αντί να τους αφαιρή φυσικώς και πνευματικώς τη ζωτικότητα, συμβάλλει στην ευτυχία των.

Με τι ομοιάζουν οι συναθροίσεις των μαρτύρων του Ιεχωβά;

Είναι τελείως ανόμοιες με τις λειτουργίες των παραδεδεγμένων εκκλησιών. Λόγου χάριν, ποτέ δεν εκζητούνται χρήματα· οι εισφορές είναι εντελώς προαιρετικές. Στις συναθροίσεις μελετάται η Αγία Γραφή, μαζί με βοηθήματα μελέτης της Γραφής. Γίνονται εποικοδομητικές συζητήσεις στις οποίες όλοι, μπορούν να μετάσχουν. Κανείς δεν περιφρονείται, είτε διότι είναι αρχάριος στη γνώσι της Γραφής, είτε λόγω οικονομικών περιστατικών. Δεν υπάρχει διάκρισις λόγω διαιρέσεως σε κληρικούς και λαϊκούς. Στις συναθροίσεις όλοι—άνδρες, γυναίκες και παιδιά—μαθαίνουν πώς μπορούν να βαδίσουν στα ίχνη του Χριστού, συμμεριζόμενοι την πίστι και την ελπίδα των με τους άλλους. Οι συναθροίσεις των δεν περιορίζονται στους μάρτυρας του Ιεχωβά. Αυτοί θα επιθυμούσαν να γνωσθή ότι όλα τα άτομα καλής θελήσεως είναι ευπρόσδεκτα. Παρακολουθώντας, μπορείτε καλύτερα να καταλάβετε γιατί οι μάρτυρες του Ιεχωβά είναι διάφοροι και, προ παντός, θα μάθετε περισσότερα πράγματα για το ευαγγέλιον της Βασιλείας—τη μόνη βάσι της αληθινής ευτυχίας σήμερα.