Πού να Στραφήτε σε Καιρό Εντάσεως
Γιατί πολλές προσευχές αποτυγχάνουν; Πώς μπορούμε να βρούμε ανακούφισι σε καιρό εντάσεως;
Η ΕΝΤΑΣΙΣ είναι ένας από τους μεγάλους κινδύνους της εποχής μας. Πολύ ορθώς της αξίζει ο χαρακτηρισμός του φονέως. Εκτός από την επινοητικότητα να προκαλή καρδιακές προσβολές, έχει και τον τρόπο να υπονομεύη τους φυσιολογικούς προστατευτικούς δεσμούς της αγάπης, της ανθρώπινης θέρμης, του καθήκοντος και της ανάγκης, καταστρέφοντας έτσι τη θέλησι της αγωνιώσης ψυχής να ζήση. Μεταξύ των συχνών θυμάτων της είναι εκατοντάδες άγαμες και έγγαμες γυναίκες που αυτοκτονούν λόγω συναισθηματικών προβλημάτων μη λαμβάνοντας υπ’ όψι τη δημοτικότητα, τους συζύγους που τις αγαπούν, τους γονείς που τις προικίζουν, την ομορφιά και τα πλούτη. Η έντασις μπορεί επίσης να προξενήση αναπηρία στη διάνοια και στο σώμα, γεμίζοντας τα νοσοκομεία με διανοητικούς ασθενείς και χιλιάδες περιπτώσεων ψυχοσωματικών ασθενειών.
Εναντίον αυτής της πληγής οι άνθρωποι έχουν δοκιμάσει πολλούς τρόπους αμύνης, όπως τα δημοφιλή καταπραϋντικά και τους ψυχιάτρους. Εκτός από τον Σύνδεσμο «Σώσατε μια Ζωή», που ιδρύθη για να εμποδίση τις αυτοκτονίες, υπάρχουν πρακτορεία για ανακούφισι και ευημερία, εταιρίες για νομική βοήθεια, ομάδες σωτηρίας και κάθε κλάδος ιατρικής. Όλα έχουν ποικίλους βαθμούς επιτυχίας. Όλα επηρεάζονται από τον χρόνο και τις περιστάσεις.
ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΘΕΟ
Όταν οι ανθρώπινες θεραπείες αποτυγχάνουν σε καιρό εντάσεως, ο άνθρωπος φυσικά στρέφεται προς τον Θεό. Περιμένοντας κάποιο θαύμα πολλοί αναζητούν απελπισμένα τον Θεό στην εκκλησία. Γιατί απογοητεύονται τόσο συχνά; Στην ερώτησι αυτή απαντούν κληρικοί σε πολλά μέρη του κόσμου. Τον παρελθόντα Φεβρουάριο ένας Καναδός κληρικός έγραψε στο Τρίμπιουν του Γουίννιπεγκ: «Δεν μπορεί να είναι Χριστιανοσύνη αυτό του βρίσκεται στις εκκλησίες . . . Κάτι πρέπει να λεχθή και να γίνη . . . Άλλως η εκκλησία είναι καταδικασμένη ως πηγή ανανεώσεως και ως τόπος όπου μπορεί να βρεθή ο Θεός γι’ αυτή τη γενεά.» Ένας κληρικός στη Νορβηγία είπε: «Μια νέα αναζωπύρωσις των διακόνων είναι εντελώς αναγκαία αν πρόκειται ν’ αναμένωμε αναζωπύρωσι του λαού. Εμείς οι ίδιοι θα πρέπει να είμεθα οι τελευταίοι να αρνηθούμε ότι ο πνευματικός ύπνος είναι ένα τυπικό χαρακτηριστικό ημών των κληρικών σήμερα.» Ένας Αυστραλός επίσκοπος εξέφρασε την άποψί του: «Μου φαίνεται ότι η σύγχρονη εκκλησία στερείται επικινδύνως τόσο γνώσεως όσο και αφοσιώσεως.» Ομιλώντας στο Ντάλλας του Τέξας, τον παρελθόντα Μάιο, ένας Επισκοπελιανός επίσκοπος διεκήρυξε: «Ένας μεγάλος αριθμός ανθρώπων στις Ηνωμένες Πολιτείες δεν νομίζει ότι η εκκλησία είναι πολύ σχετική με τη ζωή σήμερα . . . και η κρίσις των είναι πιθανώς αληθινή. Δεν είναι το Ευαγγέλιον ασυνεπές. Μόνο εμείς είμεθα ασυνεπείς.» Είπε ακόμη στο ακροατήριό του ότι, πλην της ομιλίας της Κυριακής, ελάχιστα γίνονται στην μέση εκκλησία για να υπενθυμίσουν στους ανθρώπους τον Θεό. Δεν είναι, λοιπόν, εκπληκτικό ότι, όταν πολλοί που είναι σε έντασι αναζητούν τον Θεό στην εκκλησία, αποτυγχάνουν να τον εύρουν.
Αλλά γιατί συμβαίνει ώστε πολλοί που ειλικρινά προσεύχονται κατ’ ιδίαν σε καιρό στενοχωρίας συναντούν και πάλι μόνον απαγοήτευσι; Τυπικό είναι το παράδειγμα μιας οικοδεσποίνης που είπε σ’ ένα μάρτυρα του Ιεχωβά ότι είχε χάσει την πίστι της στον Θεό, αφού όλες οι προσευχές για έναν ασθενή αδελφό απέτυχαν να εμποδίσουν τον πρόωρο θάνατό του. Ποια είναι η αιτία για τέτοιες απογοητεύσεις σε καιρό εντάσεως;
Ένα μέρος της απαντήσεως έρχεται από τον καθηγητή Ρ. Γ. Λίντχαρτ της Δανίας: «Η προσευχή προς τον Θεό έχει γίνει ένα είδος διανοητικής υγιεινής. Η προσευχή έχει γίνει μέρος της τάσεως του εικοστού αιώνος προς την αυτοεξέτασι, ένα μέσον για να επιβάλη κάποιος στον εαυτό του την ίδια του τη θέλησι. Πολλοί Χριστιανοί είναι πραγματικά τόσο αφελείς ώστε να πιστεύουν, σαν τους ειδωλολάτρες, ότι με σταθερή και επίμονη προσευχή μπορούν να αποσπάσουν από τον Θεό πράγματα που με άλλον τρόπο Αυτός δεν θα τα έδιδε.»
Αλλά τι εννοούσε ο Ιησούς όταν έλεγε: «Πάντα όσα αν ζητήσητε εν τη προσευχή, έχοντες πίστιν, θέλετε λάβει»; (Ματθ. 21:22) Σημειώστε ότι αυτό δεν ήταν μια υπόσχεσις προς τον κόσμον εν γένει, αλλά στους ακολούθους του που ήσαν άνδρες πίστεως. Ο Ιωάννης, ο αγαπημένος του σύντροφος, εξηγεί: «Εάν ζητώμεν τι κατά το θέλημα αυτού, ακούει ημάς.» (1 Ιωάν. 5:14) Σύμφωνα με το θέλημα αυτού; Ναι, μαζί με την πίστι πρέπει να υπάρχη καλή κατανόησις για το τι μπορούμε και τι δεν μπορούμε να ζητούμε στην προσευχή. Πόσοι άνθρωποι δαπανούν χρόνο για να μάθουν το θέλημα του Θεού μέσω μελέτης της Βίβλου; Πόσοι δείχνουν με τις πράξεις των ότι πιστεύουν τους λόγους του Ιησού: «Είναι γεγραμμένον, “Με άρτον μόνον δεν θέλει ζήσει ο άνθρωπος, αλλά με πάντα λόγον εξερχόμενον δια στόματος Θεού”»; (Ματθ. 4:4) Ο Θεός κάνει τους ανθρώπους ν’ αποτυγχάνουν, ή οι άνθρωποι αποτυγχάνουν λόγω αγνοίας του λόγου του Θεού; Προσευχές που αναπέμπονται σε αντίθεσι με το θέλημα και τον σκοπό του Θεού, οδηγούν εύκολα σε απογοήτευσι.
ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΚΑΙ ΓΝΩΣΙΣ
Η περίπτωσις ενός Ιταλού αξιωματικού του στρατού δείχνει ωραία ότι για μια επιτυχή εκζήτησι του Θεού χρειάζεται προσευχή και κάτι περισσότερο. Ο Κορνήλιος, άνθρωπος, που συχνά προσηύχετο, ωδηγήθη να στείλη να καλέση κάποιον να έλθη σπίτι του και να διδάξη σ’ αυτόν το θέλημα του Θεού. Ο Πέτρος και άλλοι αληθινοί Χριστιανοί ήλθαν με χαρά στο σπίτι του Κορνηλίου. Με τον Κορνήλιο ήσαν συγγενείς και στενοί φίλοι, ‘πάντες παριστάμενοι ενώπιον του Θεού, δια να ακούσουν πάντα όσα προσετάχθησαν εις αυτόν [τον Πέτρον] υπό του Ιεχωβά.’ (Πράξ. 10:1-33, ΜΝΚ) Η Γραφική συζήτησις ήταν που έδειξε στον Κορνήλιο, στην οικογένειά του και τους φίλους πώς να στραφούν στον Ιεχωβά και να τον εύρουν. Αυτό εσήμαινε σωτηρία.
Δεν χρειάζεται λιγώτερο σήμερα η ακριβής Γραφική γνώσις. Σ’ εμάς έφθασαν τώρα οι χαλεποί καιροί που προελέχθησαν από τον λόγον του Θεού. (2 Τιμ. 3:1) Η έντασις έχει μεγάλως αυξηθή, όχι μόνο λόγω της αφροσύνης του ανθρώπου, αλλ’ επίσης διότι ο μεγάλος δημιουργός της εντάσεως, Σατανάς ο Διάβολος, έχει επιταχύνει τις φαύλες του προσπάθειες να κυβερνήση ή να ερημώση την ανθρώπινη φυλή. (Αποκάλ. 12:12) Για να γνωρίζη πώς να αντιμετωπίση αυτούς τους κρισίμους καιρούς, ο άνθρωπος χρειάζεται σοφία από τον Θεό. Η Γραφή λέγει ότι είναι κατάλληλο να παρακαλούμε τον Ιεχωβά Θεό γι’ αυτή τη σοφία. (Ιακ. 1:5) Αλλά, όπως στην περίπτωσι του Κορνηλίου, πρέπει να γίνη αναζήτησις για την ανεύρεσι αληθινών Χριστιανών, που είναι πρόθυμοι να έλθουν σπίτι σας και να σας μεταδώσουν την αλήθεια που ο Ιεχωβά τούς προσέταξε να λαλήσουν σε όλο τον κόσμο ως μαρτυρία στα έθνη.—Ματθ. 24:14.
Μέσω οικιακής Γραφικής μελέτης, εκατοντάδες χιλιάδες ανδρών και γυναικών μαθαίνουν ότι η γνώσις του θελήματος του Ιεχωβά είναι αποτελεσματική σε καιρό εντάσεως. Οι προσευχές των δεν αναπέμπονται πια για πράγματα που δεν είναι σε αρμονία με το θέλημα του Θεού. Παραδείγματος χάριν, ενώ εκατομμύρια προσεύχονται για την ειρήνη του κόσμου τούτου, εκείνοι που αποκτούν ακριβή γνώσι βλέπουν ότι ο Ιησούς ήταν προσεκτικός στο να μη ‘παρακαλέση περί του κόσμου,’ αλλά μόνο για εκείνα τα άτομα που επιθυμούσαν να πράττουν το θέλημα του Θεού. (Ιωάν. 17:9) Ενώ κάποτε εφοβούντο ότι ο επόμενος πόλεμος θα κατέστρεφε τον άνθρωπο και την επίγεια κατοικία του, εκείνοι που στρέφονται στον Ιεχωβά μαθαίνουν ότι ο Θεός προεγνώριζε την πορεία αυτοκτονίας του ανθρώπου και έχει υποσχεθή να ‘διαφθείρη τους διαφθείροντας την γην.’ Η μεγάλη του πράξις επεμβάσεως ονομάζεται «Αρμαγεδδών.» (Αποκάλ. 11:18· 16:16) Μήπως θ’ αφήση ο Αρμαγεδδών μόνον ένα ή δύο άτομα που πρόκειται να επιζήσουν σε κάποια έρημη ακτή; Όχι, στον μετά τον Αρμαγεδδώνα νέο κόσμο της δικαιοσύνης θα εισέλθουν εκείνοι που εστράφησαν στον Ιεχωβά σε καιρό εντάσεως—οι οποίοι θα έχουν επιζήσει «εκ παντός έθνους και φυλών και λαών και γλωσσών»!—2 Πέτρ. 3:13· Αποκάλ. 7:9, 10.
Αλλά τι θα πούμε για προσωπικές εντάσεις τώρα, πριν από τον Αρμαγεδδώνα; Ο θάνατος προξενεί ίσως τη μεγαλύτερη έντασι σήμερα, ασχέτως με την άμεση αιτία. Η ασθένεια και το γήρας μπορούν, επίσης, να είναι θλιβερές πραγματικότητες. Φέρει η στροφή προς τον Ιεχωβά πρακτική ανακούφισι; Μάλιστα! Η θλίψις για τον θάνατο ενός αγαπητού προσώπου μεταστρέφεται σε βέβαιη προσδοκία της αναστάσεως, που υπεσχέθη ο Ιησούς, ο οποίος είπε: «Μη θαυμάζετε τούτο· διότι έρχεται ώρα, καθ’ ην πάντες οι εν τοις μνημείοις θέλουσιν ακούσει την φωνήν αυτού· και θέλουσιν εξέλθει.» (Ιωάν. 5:28, 29) Πίστις στην ταχεία εκπλήρωσι αυτής της υποσχέσεως ενσταλάζει μια ισχυρή επιθυμία για ζωή. Το να μάθη κανείς τις Γραφικές αρχές και τα αγαθά νέα της βασιλείας του Θεού φέρει πραγματική ειρήνη νοός και τον οδηγεί μακριά από ασύνετες πράξεις που θα επέφεραν περαιτέρω έντασι. Καθίσταται δυνατόν να εγκαρτερή κανείς στην προχωρημένη ηλικία και σε κάποια χρονία ασθένεια μ’ εύθυμη διάθεσι, όταν γνωρίζη ότι η γενεά μας βρίσκεται στο κατώφλι του καιρού, που η ασθένεια, ο πόνος, η λύπη και ο θάνατος θ’ αφαιρεθούν από το ανθρώπινο γένος.—Αποκάλ. 21:3-5.
Η στροφή προς τον Ιεχωβά όχι μόνο δίνει σ’ έναν δύναμι να εγκαρτερή στην σωματική ασθένεια με υπομονή, αλλά σε καιρό πνευματικής ασθενείας, που οφείλεται σε παράβασι, μπορεί αυτός να παρακαλέση ωρίμους Χριστιανούς να προσευχηθούν στον Θεό για τη συγχώρησί του και το θεραπευτικό του πνεύμα χάριν του στενοχωρημένου αδελφού των. Σε καιρό οικονομικής δυσχερείας οι δούλοι του Ιεχωβά κατάλληλα τον παρακαλούν να τους βοηθήση να αποκτήσουν «τον άρτον τον επιούσιον.» (Ματθ. 6:11· Παροιμ. 30:7-9) Κάτω από την έντασι του διωγμού οι Χριστιανοί στρέφουν στον Ιεχωβά για απελευθέρωσι ή δύναμι για να εγκαρτερήσουν χάριν της δικαιοσύνης. (Ψαλμ. 143:9· 1 Κορ. 10:13) Γι’ απελευθέρωσι από πειρασμό, μπορούμε, επίσης, να παρακαλούμε με πεποίθησι.—Ματθ. 6:13· 26:41.
ΣΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΣΑΣ
Όταν οι Χριστιανοί μάρτυρες του Ιεχωβά σας επισκέπτωνται στην πόρτα σας με τη Γραφή στο χέρι, θυμηθήτε τη συνετή πορεία του Κορνηλίου. Συγκεντρώστε την οικογένειά σας για ν’ ακούσουν τα πράγματα που ο Ιεχωβά τούς προσέταξε να πουν. Θα σας εκθέσουν πρόθυμα πώς να στραφήτε στον Ιεχωβά σ’ αυτούς τους καιρούς της αυξανομένης εντάσεως. Και μάλιστα, αναλάβετε την πρωτοβουλία, όπως έκαμε ο Κορνήλιος· ειδοποιήστε την πλησιέστερη Αίθουσα Βασιλείας να σας επισκεφθή ένας από τους μάρτυρες του Ιεχωβά σπίτι σας. Η χαρά τους είναι να γνωστοποιούν τον αληθινό Θεό και τους θαυμαστούς του σκοπούς για το ανθρώπινο γένος. Σε σας και στους φίλους σας οι μάρτυρες του Ιεχωβά λέγουν ενθουσιωδώς: «Ιδού, ούτος είναι ο Θεός ημών· περιεμείναμεν αυτόν και θέλει σώσει ημάς· ούτος είναι ο Ιεχωβά· περιεμείναμεν αυτόν· θέλομεν χαρή και ευφρανθή εν τη σωτηρία αυτού.»—Ησ. 25:9, ΜΝΚ.
Ναι, αποκτήστε γνώσι του Ιεχωβά Θεού χωρίς αργοπορία. Αυτός είναι ο μόνος στον οποίον πρέπει να στραφούμε σε καιρό εντάσεως.